Ο χρήστης mjacob έγραψε:
...
Από εκεί και πέρα οι καθηγητές είναι του ίδιου [αν είναι νέοι] ή και χειρότερου [αν έχουν γεράσει αι την έχουν δει ονόματα] επιπέδου με τα δημόσια, και οι μαθητές είναι ΣΑΦΩΣ 40 επίπεδα κάτω από τα δημόσια. Απλώς δείτε τις στατιστικές των μαθητών ιδιωτικών σχολείων σε πανελλήνιες
...
Εδώ θα διαφωνήσω. Θυμάμαι εδώ και χρόνια σε δελτία ειδήσεων να αναφέρουν με πομπώδεις τίτλους μετά την ανακοίνωση των βάσεων ότι μόνο το Χ% των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προέρχεται από ιδιωτικά σχολεία αγνοώντας ότι οι υποψήφιοι από ιδιωτικά ήταν αρκετά λιγότεροι του Χ% (αριθμός που έδιναν τα ίδια δελτία ειδήσεων) επί του συνόλου των υποψηφίων.
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω κάποιο άρθρο εφημερίδας με ποσοστά που να μπορεί να επιβεβαιώσει/διαψεύσει όσα λέω. Το μόνο που βρήκα είναι αυτό: http://www.stat-athens.aueb.gr/~jpan/di ... apter3.pdf που βασίζεται, όμως, σε στοιχεία του 2001. Στη σελίδα 96 (10/28) υπάρχει ένας πίνακας που αναφέρει ποσοστά επιτυχόντων ανά δημόσια/ιδιωτικά σχολεία. Αν διάβασα καλά τον πίνακα, το 79,53% των μαθητών δημοσίων σχολείων πέτυχε την εισαγωγή του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τα ιδιωτικά σχολεία είναι 89,78%.
Εγώ μαθήτευσα σε ιδιωτικό σχολείο το οποίο από πλευράς εγκαταστάσεων ήταν πολύ μπροστά από οποιοδήποτε δημόσιο (και πολλά ιδιωτικά). Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τους καθηγητές γιατί δεν έχω μέτρο σύγκρισης. Κι εγώ έβρισκα κάποιους καθηγητές αδιάφορους, κακούς στο μάθημα, κτλ. Το ίδιο και φίλοι μου που πήγαν σε δημόσια σχολεία. Πώς να βγάλουμε άκρη; Να πω ότι το 30% ήταν 'σκάρτοι' κι εκείνοι το 35% ή ανάποδα; Δε γίνεται.
Θεωρώ, όμως, ότι και μόνο το περιβάλλον (από υλικοτεχνικής πλευράς) είναι πολύ σημαντικό. Οι 25+ μπασκέτες (4 γήπεδα των δύο), 1 γήπεδο ποδοσφαίρου (+2 έξτρα τέρματα), φιλέ του βόλεϊ, εργαστήριο φυσικής, εργαστήριο βιολογίας, κινηματογράφος/θέατρο με αίθουσα 500+ ατόμων, κτλ όσο να'ναι λειτούργησαν επικουρικά στα χρόνια που πέρασα στο συγκεκριμένο σχολείο ακόμα κι αν οι καθηγητές ήταν ακριβώς του ίδιου επιπέδου με αυτούς ενός μέσου-καλού δημόσιου σχολείου.
Υ.Γ.1: Στο σύνδεσμο που παρέθεσα αλλάζοντας τον αριθμό κεφαλαίου μπορείτε να διαβάσετε και τα υπόλοιπα. Επίσης, το απόσπασμα (abstract) μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://www.stat-athens.aueb.gr/~jpan/di ... str-gr.pdf
Υ.Γ.2: Είναι γεγονός ότι μεγαλώνοντας σε ένα τέτοιο σχολείο η εικόνα που σχηματίζει κάποιος για τον κόσμο γύρω του είναι στρεβλή. Ήμουν από τους λιγότερο προνομιούχους μαθητές του σχολείου και όσο να'ναι κάποιες φορές ένοιωθα περίεργα (ήξερα από μικρός πάντως ότι αυτά μπορούμε, αυτά έχουμε). Και προφανώς υπήρχε υφάκι από κάποιους συμμαθητές μου, όχι όμως στο βαθμό που θα περίμενε κάποιος που βλέπει τα ιδιωτικά σχολεία από την έξω πλευρά. Βέβαια, το σχολείο μου δεν θεωρείτο (έτσι νομίζω τουλάχιστον) από τα 'μούρικα'/κυριλέ (βλ. Αρσάκειο, Κολλέγιο Αθηνών, κτλ).
Να αναφέρω ότι η μοναδική φορά που με προσέβαλε κάποιος για την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς μου δεν ήταν στο σχολείο με τα 'ψωνισμένα' παιδιά αλλά στο φροντιστήριο των αγγλικών της γειτονιάς όπου πήγαινα. Ένα βλαχόπαιδο* (που πήγαινε σε δημόσιο σχολείο) θεώρησε έξυπνο να κοροϊδεψει το γεγονός ότι είχαμε ένα Zastava κι ένα Seat 127 ενώ η δική του οικογένεια είχε Mercedes.
*: καμία σχέση με την φυλετική καταγωγή του
