Ο χρήστης TRAVELLER έγραψε:

Καθώς κατέβαινα το βουνό συνάντησα και 2 λαγούς και μια νυφίτσα,νομίζω(είχε μεγάλη ουρά).

Παίζει να ήταν κουνάβι...

Από το ότι βλέπω, συνάντησες και πολλη ...
ζεστη

Stay REAL
whit rulez
I m gonna get my piece and kill the motha fuckers

Ο χρήστης giannispolo έγραψε:

Καθώς κατέβαινα το βουνό συνάντησα και 2 λαγούς και μια νυφίτσα,νομίζω(είχε μεγάλη ουρά).

Παίζει να ήταν κουνάβι...

Από το ότι βλέπω, συνάντησες και πολλη ...
ζεστη

Stay REAL
[u

Ο μονόλογος της αζευγάρωτης κάλτσας

Είμαι μια από τις κάλτσες σου. Είναι εύκολο να καταλάβεις ποια ακριβώς. Ξεχωρίζω, βλέπεις, ποικιλλοιτρόπως: Όχι μόνο είμαι μία από τις ελάχιστες έγχρωμες παρουσίες μέσα σε αυτή τη μαυρίλα που ονομάζεις συρτάρι καλτσών, αλλά είμαι και η μόνη αζευγάρωτη. Σόλο. Μπουκάλα. Χήρα.

Φυσικά δεν ήμουν πάντα έτσι. Όπως όλες οι καθωσπρέπει κάλτσες, είχα κι εγώ το ζευγάρι μου. Μαζί μας αγόρασες μία μέρα που διάβασες σε ένα περιοδικό ότι τα ρούχα επηρρεάζουν τη διάθεσή μας και ότι αν φοράμε όλο σκούρα να μην αναρωτιόμαστε γιατί τα βλέπουμε όλα μαύρα (δεν ισχύει μόνο για τα γυαλιά ηλίου, δηλαδή). Είπες λοιπόν κι εσύ να βάλεις λίγο χρώμα στη ζωή σου σε μία προσπάθεια αυτοθεραπείας της -σχεδόν μόνιμα- κακής σου διάθεσης. Ξεκίνησες με εμάς: ένα ζευγάρι μωβ (ανοιχτό μωβ, όχι πεθαμενατζίδικο) κάλτσες.

Με τον Μίμη δεν είμασταν και από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια. Ούτε μαλώναμε. Αλλά ήταν το ζευγάρι μου. Αγκαλιά κοιμόμασταν στο συρτάρι σου και αποχωριζόμασταν μόνο όταν μας φορούσες (που δεν ήταν πολύ συχνά). Και βέβαια στο πλυντήριο, ευρύτερα γνωστό στον καλτσόκοσμο ως το εβδομαδιαίο όργιο. Τα σόδομα και τα γόμορα γίνονται εκεί μέσα, μπλέκουν οι κάλτσες τα μπούτια τους, δεν ξέρουν ποια πηγαίνει με ποια. Στην αρχή τσινούσα. Μπορεί ο Μίμης να μην ήταν φωτομοντέλο, αλλά ήταν δικός μου. Δεν ήθελα να τον δω με καμιά άλλη. Μετά όμως συνειδητοποίησα πως δεν έιχα άλλη επιλογή από το να πάω με το ρεύμα. Στη πιο χαλαρή αυτή μου προσέγγιση συνέβαλε βέβαια και το γεγονός ότι κάποιοιες από τις άλλες κάλτσες θα μπορούσαν να ήταν φωτομοντέλα. Άσε που είναι τόσο γρήγορες οι στροφές μέσα στον κάδο που ζαλίζεσαι και ούτε πολυκαταλαβαίνεις με ποιον πηγαίνεις ή πού είναι ο Μίμης. Και στο τέλος κάθε πλύσης, περίμενα πώς και πώς τη στιγμή που θα μας ξαναέκανες ζευγάρι και θα κοιμόμασταν αγκαλιά.

Μια Κυριακή σαν όλες τις άλλες λοιπόν είδα τον Μίμη για τελευταία φορά. Δεν το ήξερα βέβαια πως ήταν η τελευταία φορά, αλλιώς θα του έλεγα κάτι πιο γλυκό από 'καλά να περάσεις με την καινούρια' (είχαμε νέα άφιξη στο συρτάρι και ένιωθα λίγο παραμελημένη. Όχι μόνο από τον Μίμη, αλλά βλέπεις μόνο σε αυτόν είχα το δικαίωμα να παραπονιέμαι). Κυριακή λοιπόν είναι πάντα η μέρα του πλυντηρίου. Πάντα ξυπνάς αργά τις Κυριακές, πίνεις τον καφέ σου και μετά βλασφημάς που έχεις να βάλεις πληντύριο. Όλα έμοιαζαν να ακολουθούν αυτή τη ρουτίνα. Μετά την πλύση μας άπλωσες να στεγνώσουμε. Δεν μπορούσα να δω τον Μίμη, αλλά δεν ανησύχησα. Μου έκρυβε τη θέα ένα πουλόβερ και φαντάστηκα θα ήταν από πίσω του (ποτέ δεν έμαθες να πλένεις ή να απλώνεις σωστά, παρεμπιπόντως).

Όταν το βράδυ μας μάζεψες και άρχισες να μας κάνεις ζευγάρια, σκεφτόμουν ότι πραγματικά μου είχε λείψει ο καλός μου και τι ωραία που θα ήταν αν περνούσαμε ένα ήσχυχο κυριακάτικο βράδυ αγκαλιά. Σε έβλεπα να παίρνεις κάλτσα μετά την κάλτσα και να τις ζευγαρώνεις και έκλεισα τα μάτια περιμένοντας τη σειρά μου. Όταν τα ξαναάνοιξα, συνειδηποίησα πως ήμουν μόνη στο καλάθι. Όλες οι άλλες κάλτσες είχαν ξαναβρεί το τάιρι τους, μα ο Μίμης πουθενά. Εσύ μουρμούρισες κάτι, πήγες πίσω στο πλυντήριο, κοίταξες και κάτω από την απλώστρα...πουθενά ο Μίμης. Είχα ακούσει στο παρελθόν για κάλτες που εξαφανίζονται μυστηριωδώς κατά την πλύση, αλλά νόμιζα ότι ήταν θρύλος. Να που έλαχε σε μένα (και στον καημένο τον Μίμη) να επαληθεύσουμε το θρύλο.

Από εκείνο το βράδυ είμαι μόνη μου και σε αχρηστία. Συνεχίζω να μένω στο συρτάρι, γιατί δεν πετάς τίποτα, οπότε δε σου πήγε καρδιά να με ξεφορτωθείς. Από τότε λοιπόν περιμένω. Γιατί ο θρύλος λέει πως, έτσι όπως εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς, κάποιες από τις εξαφανισμένες κάλτσες ξαναεμφανίζονται, κάποιες φορές μήνες αργότερα. Αφού λοιπόν το α μέρος του θρύλου είναι αλήθεια, ίσως να είναι και το β.

Δεν είναι εύκολο να περιμένεις. Με τρώει η αγωνία για το πού να βρίσκεται ο Μίμης. Και για το αν με σκέφτεται καθόλου. Όλες οι άλλες κάλτσες κοιμούνται κάθε βράδυ αγκαλιά με τα ταίρια τους κι εμένα με τρώει η ζήλια. Και έχω τη ζήλια μου έχω γίνει πικρόχολη και καμιά άλλη κάλτσα δε μου μιλάει πια. Ούτε στο πλυντήριο με βάζεις πλέον, αφού δε με φοράς. Το πλυντήριο δε μου λείπει. Μου λείπει το να με φορέσεις, να θυμηθώ ποια είμαι να νιώσω χρήσιμη. Πολλές φορές εύχομαι να χαθεί στο πλύσιμο κάποια άλλη κάλτσα και ίσως τότε να μας κάνεις ζευγάρι, και ας μην ταιριάζουμε. Στο κάτω-κάτω δε θα μας δει κανείς. Αλλά με αυτή τη σκεψη μελαγχολώ, γιατί συνειδητοποιώ ότι ποτέ κανένας δε θα ξαναείναι το ζευγάρι μου.

Και, το πιστεύεις; Όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ εκτιμώ τον Μίμη και αυτό που είχαμε. Και τόσο πιο πολύ μου λείπει. Το ίδιο που έχεις πάθει κι εσύ με τον Σταύρο. Μόνο που ο Σταύρος δε χάθηκε στην πλύση, αλλά χάθηκε κι αυτός χωρίς να δώσει εξήγηση. Και από τότε σε έχουν φάει κι εσένα τα γιατί και τα και άμα.

Η διαφορά μας είναι ότι εσυ ποτέ δε θα μάθεις με σιγουριά αν ο Σταύρος ήταν όντως το ζευγάρι σου. Αυτά τα πράγματα τα ξέρουν σίγουρα μόνο οι κάλτσες. Κι έτσι θα μπορέσεις κάποια στιγμή να συνεχίσεις τη ζωή σου, γιατί όσο περνάει ο καιρός θα σου φαίνεται ότι ο Σταύρος μάλλον δεν ήταν το ζευγάρι σου και κάποιος καινούριος που γνώρισες σου ταιριάζει πιο πολύ.

Και όταν κάποια στιγμή έρθει η ώρα σου να ξανακοιμηθείς ευτυχισμένη στην αγκαλιά κάποιου, εγώ θα κοιμάμαι ακόμα μόνη μου στο ίδιο συρτάρι. Και δε θα ξέρω τι είναι πιο δύσκολο να αντέξω: Την αναμονή για κάτι που μάλλον δε θα επιστρέψει ποτέ, ή τη γνώση ότι έχασα το μοναδικό ζευγάρι που θα μπορούσα να έχω.

Tελειο! Ειναι πραγματικη αραγε η ιστορια?

Πρωτότυπο

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Τρύγος:
Φοράς τπτ παλιά ρούχα, το καλύτερο είναι να φοράς πουκάμισο με μακριά μανίκια. Απ' αυτά που πουλάνε καινούρια με 5 Ε, καταλαβαίνεις. Μόνο να σε προστατεύει από τον ήλιο, that is. Κι ένα καπέλο, η παλιά, καλή ψάθα είναι μια χαρά. Και πηγαίνεις για τρύγο. Στην Πελοπόννησο τα πράγματα άλλαξαν: Η δουλειά ξεκινάει στις 7 και τελειώνει στις 3, με διάλλειμα για φαγητό. Στην Ζάκυνθο είναι ακόμα όπως παλιά: 7 ξεκινάς, 10 έχει κολατσιό, το μεσημέρι φαγητό και 3 ώρες ύπνο, το απόγευμα άλλες 2 ώρες δουλειά. Παίρνουν (για πιό φθηνά) Βούλγαρους εργάτες. Τους φέρνουν από την Πελοπόννησο, τους δίνουν μέρος να κοιμηθούν και πλήρη διατροφή. Οι Αλβανοί εργάτες παίρνουν 50 Ε μεροκάματο, αλλά έχουν δικά τους σπίτια, οι Βούλγαροι (αν θυμάμαι καλά) 35 - 40. Κι έχουν πλήρη διατροφή, το ξαναλέω.
Χθες έπιασαν μια συμμορία στο χωριό μου. Τρία παιδιά, 18 - 25άρικα, έκλεψαν από ένα σπίτι ένα κινητό των 150 Ε και το πούλησαν σε μια κοπελιά για 23 Ε. Η διαδικασία τους έφαγε μια ολόκληρη μέρα (και 2 μήνες φυλακή). Η ποινή εξαγοράσιμη, ο νέος δεν είχε να πληρώσει κι όπως τον μετέφεραν στο κρατητήριο 'εξερράγη' το παιδί κι έσπασε τις τζαμαρίες του 'Δικαστικού Μεγάρου'! Άλλη δικογραφία, άλλο αυτόφωρο, άλλη ποινή, πιό βαθιά στη φυλακή.
Γιατί, γμτ; Τι φταίει κι ο νέος άνδρας προτιμά να κλέψει για να μοιραστεί μ’ άλλους 2 νέους άνδρες το συνταρακτικό ποσόν των 23 Ε, όταν μπορούν κ οι τρεις να πάνε για τρύγο, να καλοφάνε, να καλοπιούνε και να φύγουν με 120 Ε νομιμότατα στα παντελόνια;** Γιατί ο νέος ιθαγενής είναι έτοιμος να κάνει οτιδήποτε, αρκεί να μην του πεις ότι είναι δουλειά;**

Επειδή κάποιοι του λένε ότι 'δουλειά = δουλεία', όχι παραγωγικότητα και αξιοποίηση των ικανοτήτων του.
Επίσης του δείχνουν ότι καλή δουλειά είναι η γρήγορη αρπαχτή. Τέλος, του δείχνουν ότι καμιά δουλειά δεν αξίζει αν δεν είναι (πλην αρπαχτής) σχετιζόμενοι με το Δημόσιο.

Και να΄τος ο κυριος με το bmw x5 να πλησιαζει στους καθρεπτες μιας φαλαγγας αυτ/των με απειλητικο υφος.Αναβει φλας και μενει εκει .Ενω ερχονται απο αντιθετα πολλα αυ/τα βγαινει να περασει .Τον βλεπω και σκεφτομαι αν εχω κανει διαθηκη στο παιδι μου και αμεσως συνειδητοποιω οτι δεν.Πωωωωωωω πω αμαν λεω απο μεσα μου πως μου διεφυγε .Αμεσως ερχονται εικονες συμφορας στο μυαλο μου τυπου Καιλα για το παιδι .Μεσα στην γυμνια και την κατακραυγη. Και να φτανει πισω απο το κουπε μου ο bmw ακιας.
Ο υδρωτας τρεχει ποταμι, τα αντιθετα αυτοκινητα περνανε συριζα απο το αριστερο φτερο του γερμανικου τερατος.Και να με χαρα και τολμη δινει τα ρεστα του εεεεεε λαθος τα γκαζια ηθελα να πω και περνα κλεινοντας το κινητο του το ταλαιπορο κουπε μου ,, και με καμαρι απομακρινεται.
Μετα ησυχια,,,ολα γαληνια ,,μειναμε εμεις με τα τσιγκουε και τα χαζοαμαξα πισω απο τον τριαξονα και αυτος απολαμβανε τον αδειο δρομο παρα τις μουντζες που πηρε. Τι δυστοιχια βρε παιδι μου.
Ομως να να να να παλι φανηκε στον οριζοντα .Μισο αυτοκινητο αντιθετο ρευμα .Πλησιαζω και κολαω προφυλακτηρα.Οχι οχι οχι δεν επρεπε ηταν λαθος το παραδεχομαι,,,,,αλλα πιστεψτε με δεν προλαβα να σταματησω ειχα φορα και το καρο μου δεν,,,ξερετε .
Ηταν προσβολη μεγαλη για ενα x5 . Μετανιωσα πικρα.!!!!
Παταει γκαζι και αρχιζει να φευγει ,,,,,,,ομως ενα χερι μακρι και βαρι φανηκε σαν να με χτυπα στο σβερκο και να μου λεει.Τι κανεις ρε μ.........α φατονα.---Ναι ξαφνικα το κουπε αρχιζει και δουλευει πανω απο 8χιλ στρ οι πορτες τριζουν, ο Καιλας παιρνει τον παγκο του και φευγει,το τηλ του συμβολαιογραφου ξεχνιεται μονομιας και στο τελειωμα 4της του ριχνω μερικα πλαισια παραπανω.
Αυτο ηταν ,,,,με εχασε.
Μετα απο αυτο αποφασισα να παω να του ζητησω συγνωμη αλλα ειχε σταματησει στο παρκινγκ να μιλησει για την πορεια των μετοχων .Λυπηθηκα που στεναχωρηθηκε που τον περασα αλλα δεν πειραζει του αναψα ενα κερι να ειναι καλα και να ειναι παντα ετσι υπερηφανος που ειναι Ελληνας οδηγος!!!!!!!

υγ Τα παραπανω ουδεμια σχεση εχουν με τους εδω κατοχους χ5 η παρομοιων οχηματων!!!!

Μάλλον το πόστ ταιριάζει εδώ πιο πολύ...

viewtopic.php?f=5&t=31409

Ο χρήστης Randy Pausch έγραψε:
'That talk wasn't for you, was for my kids'

Οι Κινέζοι φημίζονται για τις αντιγραφές τους. Ήθελα νά'ξερα το κόλπο με το γάλα από ποιόν φούστη το αντιγράψανε και αναρωτιέμαι γιατί σταμάτησαν οι πόνοι στα νεφρά μου και οι αλλεργίες από τη στιγμή που σταμάτησα πριν από ένα 6μηνο το γάλα και ειδικά NOYNOY kid.

επινες νουνου Kid???

ωρα ειναι να μπει τωρα ο κιντ κ να πει οτι πινει νουνου mousatos

Ο χρήστης Joe Bar Team έγραψε:
επινες νουνου Kid???

ωρα ειναι να μπει τωρα ο κιντ κ να πει οτι πινει νουνου mousatos

Ο χρήστης Wagner669 έγραψε:

επινες νουνου Kid???

ωρα ειναι να μπει τωρα ο κιντ κ να πει οτι πινει νουνου mousatos

σε καποιο άλλο φορουμ ειπανε οτι λέχθηκε κάτι τέτοιο:

απο τοτε που ξεκίνησα το ΝΟΥΝΟΥ mousatos με χωρισε η κοπελα μου γιατι με ολες αυτες τις τριχες που εγλυφε οταν φιλιομασταν,νομιζε οτι την απατούσα με την ενωση φιλελευθερων φορτηγατζηδων ΑΕ...

Ο χρήστης mousatos έγραψε:
Οι Κινέζοι φημίζονται για τις αντιγραφές τους. Ήθελα νά'ξερα το κόλπο με το γάλα από ποιόν φούστη το αντιγράψανε και αναρωτιέμαι γιατί σταμάτησαν οι πόνοι στα νεφρά μου και οι αλλεργίες από τη στιγμή που σταμάτησα πριν από ένα 6μηνο το γάλα και ειδικά NOYNOY kid.

Μου εξηγούσε φίλος χημικός που κάνει ελέγχους σε τρόφιμα: στο γάλα γίνεται έλεγχος (αζώτου) για να δούνε αν είναι νερωμένο - γιατί μέχρι τώρα νόθευση στο γάλα ήταν το ΝΕΡΩΜΑ.

Προσθέτοντας οι κ@ριόληδες μελαμίνη, εμφανιζόταν (το νερωμένο γάλα) σ' αυτόν που κάνει τον έλεγχο ως ΠΟΛΥ ΚΑΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΓΑΛΑ, δηλαδή προσπαθούσαν να ξεγελάσουν τον ελεγκτή.

Όποιος ενήλικας πιει μικρή ποσότητα από αυτό το γάλα ή καταναλώσει προϊόντα που περιέχουν μικρές ποσότητες γάλατος, δεν πρόκειται να έχει εμφανές πρόβλημα. Αλλά τα μωρά που πίνουν αποκλειστικά γάλα, πέθαναν ή καταστράφηκαν.

Τι ακριβως ειναι η μελαμινη;;;

Ο χρήστης leonp έγραψε:

Προσθέτοντας οι κ@ριόληδες μελαμίνη, εμφανιζόταν (το νερωμένο γάλα) σ' αυτόν που κάνει τον έλεγχο ως ΠΟΛΥ ΚΑΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΓΑΛΑ, δηλαδή προσπαθούσαν να ξεγελάσουν τον ελεγκτή.

έτσι εξηγείται λοιπόν η χρήση μελαμίνης. και έλεγα και εγώ καλά τόσο φτηνή είναι που συμφέρει να αυξάνουν το βάρος της σκόνης με μελαμίνη?

Ηθελα να γράψω και εγώ ένα μονόλογο αλλά αφού τον ολοκλήρωσα, το διάβασα και τον έσβησα. Τεσπά.

Ο χρήστης Wagner669 έγραψε:
Τι ακριβως ειναι η μελαμινη;;;

Έχω και εγώ αυτήν την απορία...