Τα βλαμμένα με τα 'πρα-πρα' θέλουν βρεγμένη σανίδα. Πρώτα απ'όλα, τη νύχτα δεν τα βλέπεις, γιατί έχουν βάψει μαύρα τα φώτα των παπιών τους. Έτσι, ακόμα κι αν τα φώτα δουλεύουν, η φωτεινότητά τους είναι πολύ μειωμένη, αν βέβαια μπορεί να φανεί κάτι πίσω από όλη τη μαύρη μπογιά. Δεύτερον, ο τρόπος με τον οποίο κινούνται είναι τουλάχιστον αυτοκτονικός. Πεζόδρομοι; Τι είναι αυτό; Στοπ; Τρώγεται; Μονόδρομος; Μήπως μπορώ να πάρω βοήθεια κοινού; Φανάρια; Α, εννοείτε αυτά τα διακοσμητικά φαναράκια Tiki; Κι όταν σταματήσουν σε φανάρι, φροντίζουν ΠΑΝΤΑ να μπουν μπροστά από όλα τα άλλα οχήματα, σε τέτοιο σημείο που να μη βλέπουν το φανάρι και, βέβαια, ΠΑΝΤΑ ξεκινάνε κάπου τριάντα δευτερόλεπτα, τέσσερα άγρια κορναρίσματα και πέντε-έξι χριστοπαναγίες αφού ανάψει πράσινο.
Για τις δε 'φτιαγμένες' εξατμίσεις τους, τι να πεις... Ξεσηκώνουν ακόμα και τους πεθαμένους απ'τα μνήματα με τον θόρυβο. Και το ωραίο είναι ότι τα ανεγκέφαλα αυτά δίποδα βρήκαν τα λεφτά να βάψουν τα φώτα μαύρα, να βάλουν 'ψαγμένο' ζαντικό, ελεύθερη εξάτμιση... Αλλά λεφτά για κράνος δεν υπάρχουν.
Κι αν έχουν πάρει κράνος, θα το φοράνε στον αγκώνα αντί για το ακατοίκητο κρανίο τους. Και τα πιο πολλά είναι 14-17 ετών, συνήθως χωρίς δίπλωμα και με τα μυαλά να έχουν ψοφήσει εδώ και καιρό από τα ρεαλήτη 'παιχνίδια', όπως τα δύο μπιγκ πόρδερ, η φάρμα (των ζώων) επωνύμων και ανωνύμων, το κ@λόμπαρο, το πάρτυ, που βλέπουν στο χαζοκούτι. Αλήθεια, πώς μπορεί κανείς να κάθεται και να βλέπει στο κουτί μια ντουζίνα άχρηστους να περιφέρονται από καναπέ σε καναπέ και να τα ξύνουν;