Mετονομασία σταθμών μετρό σε Αλέκος Παναγούλης και Μπακογιάννης. Πόσο ζώα είμαστε? Παγκοσμίως οι σταθμοί ονομάζονται κυρίως με βάση το τοπονύμιο της περιοχής που βρίσκονται, ή κάποιο σημαντικό μνημείο ή κτίριο που βρίσκεται εκεί γύρω.Δεν είναι τυχαίο αυτό, γίνεται για να ξέρεις αμέσως που βρίσκεσαι. Πόσο ανόητο είναι να μετονομάζεις κάτι μετά από χρόνια αναστατώνοντας τον κόζμο, και ακόμη πόσο πιο ανόητο είναι να το κάνεις αυτό βάζοντας ονόματα αντί για τοπονύμια. Αν π.χ. πω σε ένα ξένο όταν έρθει στο Λονδίνο να πάρει το τρένο από το σταθμό Τσώρτσιλ, να αλλάξει στο σταθμό Τσάμπερλαιν και να κατέβει στο σταθμό Μάγκι Θάτσερ, θα καταλάβει κανείς που βρίσκεται και που πάει?
Τα καραγκιοζηλήκια με το σταθμό του Ταύρου που ονομαζόταν στα έτιτς και νάιντις Ταύρος-Ελεθέριος Βενιζέλος, τα ξέχασε η Αττικό Μετρό? Το σίγουρο είναι ότι το Ελ. Βενιζέλος το ξέχασε ο χρόνος και απαλείφθηκε από όλες τις ταμπέλες από τότε.
Ήμαρτον ρε σεις, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να τιμήσεις ένα πρόσωπο, χωρίς να αναστατώνεις την καθημερινότητα του κοζμάκη ή του επισκέπτη. Πόσο ζώα μας θεωρείτε, επιτέλους?