Παιδιά Καλημέρα
δε θα ξεχάσω ποτέ , μα ποτέ όταν πρωτοπήρα την 147 το φλεβάρη του 2001.
Τότε κυκλοφορούσαν ελάχιστες στο δρόμο. Αυτό λοιπόν το συναίσθημα
ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΟΥΝ ΟΛΟΙ , ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΜΟ , ΜΕ ΑΠΟΡΙΑ ΜΕ ΖΗΛΙΑ , ΚΛΠ ΚΛΠ
ΕΙΝΑΙ Ανεκτίμητο !! ενιωθα τέλεια !! 'φούσκωνα σα παγώνι' !!
Θυμάμαι μάλιστα (ίσως να τα έχω ξαναπει παλαιότερα ) είχα ανέβει Θεσσαλονίκη και Αλεξανδρούπολη για βόλτα-δουλίτσα-και φυσικά στρώσιμο. Στην Βόρεια Ελλάδα δε κυκλοφορούσαν σχεδον καθόλου 147, οπότε καταλαβαίνετε τι γινόταν όταν την έβλεπαν !! (δε υπερβάλλω)
Μάλιστα πολλές όταν την άφηνα παρκαρισμένη, έβρισκα μετά κόσμο γύρω της, με άπειρες δακτυλιές πάνω της . Δε μιλάμε για πιτσιρίκια...!
Καταλάβατε φαντάζομαι τι εννοώ με τον παραπάνω πρόλογο .
Σαν το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ... μετά αρχίζει το 'πασάλλειμα '
Προσθεού ! δε λέω ότι δε μου αρέσει. Αλλά του λείπει εκείνο το διαφορετικό, το ORIGINAL !
Λοιπόν στα Θετικά:
Φώτα μπρος και πίσω, προφιλακτήρες πάλι μπρος και πίσω. και τέλος
η κατω μάσκα με τα προβολάκια ή φλας (δε διακρίνω τι είναι)
στα Αρνητικά:
Η ΤΡΙΓΩΝΙΚΗ ΜΑΣΚΑ ! ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ !!!