Posts made by lambis

Αμαξόπουλε, άσε τα σωστό ή λάθος και δήλωσε γρήγορα συμμετοχή, αλλιώς θα στείλω τον'μουστάκια' να τρέξει στο R1.
Πληροφοριακά ο 'μουστάκιας' φτάνει σε 1/2 στην Πάτρα. Σε περιένουμε από αύριο.
Λάμπης

Περιμένω όμως και εγώ να δώ να ανακοινώνεται το 'συμβόλαιο' ή το 'δικαιώματα-υποχρεώσεις' πληρώνοντας 3.000-4.000 ευρώ.

Προς colin1: Τι περιμένεις να περιλαμβάνει το συμβόλαιο; Τίποτα περίεργο ή τίποτα σε ψιλά γράμματα;
Απλά θα γράφει ότι διάβσες τον κανονισμό και συμφωνείς, ότι αν δεν συμμετάσχεις σε κάποιο(ους) αγώνα (ες) δεν σου επιστρέφονται χρήματα, ότι τα 3/5 της λαμαρίνας σου ανήκουν να τα χρησιμοποιήσεις για τον χορηγό σου, αλλά τα αυτοκόλλητα θα είναι επί 8 ή επί 9 , όσοι και οι αγώνες, θα περιγράφεται ο τρόπος πληρωμής, ο τρόπος χειρισμού των ελαστικών ΣΟΥ, ο τρόπος αναγνωρίσεων (περιμένω την έγκριση της ΕΘ. Ε.Α. για την κίτρινη κάρτα αν κάποιος κάνει αναγνώριση σε ρυθμό αγώνα). Επιπλέον θα αναγράφονται τα οικονομικά έπαθλα για τους 6 πρώτους της τελικής κατάταξης, τα οποία δεν είμαι σε θέση ακόμα να τα ανακοινώσω, κλπ διαδικαστικού χαρακτήρα.
Η ουσία είναι αλλού: Έρχεσαι, οδηγείς και φεύγεις και ξέρεις τι και πως πληρώνεις.
Περισσότερες λεπτομέρειες τηλεφωνικώς ή στο Παραλληλοδρόμιο.
Με εκτίμηση
Λάμπης Κουρτέσης.

Ο χρήστης platis έγραψε:
Λαμπη, αξιεπαινη προσπαθεια, αλλά επιτρεψε καποιες παρατηρησεις.

1. Η κληρωση αναμεσα σε ΟΛΑ τα αυτοκινητα κι ΟΛΟΥΣ τους οδηγους μονο μπελαδες θα σου δημιουργησει. Θεση οδηγησης-διαστασεις οδηγου, στησιμο-πιεσεις,ιδιαιτεροτητες καθε οχηματος, θα σε προβληματισουν χρονικα και τεχνικα-οικονομικα, ενω ειναι σιγουρο οτι θα εχεις γκρινιες. Γνωμη μου ειναι, αφου δηλωθουν οι συμμετοχες, σε μια ημερησια εκδηλωση να γκρουπαρεις ανα 2-3 αυτοκινητα κι οδηγους και να κανεις ομαδες. Ετσι ειναι σιγουρο οτι τα αυτοκινητα θα προσεχονται περισσοτερο κι απο τους συμμετεχοντες, αφου θα ξερουν οτι με πολυ μεγαλες πιθανοτητες θα οδηγησουν το ιδιο την επομενη φορα.(Μπορεις να κληρωνεις ολους τους εγκεφαλους μονο.
2. Σκεψου να δημιουργησεις ομαδες οδηγων με κυπελλο ομαδας.(οπως βαζαμε ποδια μικροι για να παιξουμε μπαλλα .Θαχει ενδιαφερον, συνεργασιες και πιο πολυ κοντρα.
3. Πριν ξεκινησεις βαλε τους συμμετεχοντες να λυσουν και να δεσουν μεγαλο μερος των δικων τους αυτοκινητων μαζι σου, και να τα στησουν. Εκτος απο οδηγηση, καλο ειναι να μαθαινουμε και τα υπολοιπα που κανουν εναν οδηγο καλο.
4. Στο οικονομικο. Κανεις δεν θα ξεκινησει μια προσπαθεια απο το μηδενχωρις να ξερει που (και αν )θα περπατησει. Βρες τροπους πληρωμης σε σταδια και 'αμα τη εμφανίση'.
5. Κοινοποιησε το σχεδιο σου σε Πανεπιστημια και τεχνικες σχολες.
6. Κανε ενα πρωτο Show-παρουσιαση με καταξιωμενους οδηγους.
   Αυτα, χωρις να θεωρησεις οτι σου κανω τον εξυπνο.Απλα αντλησε εμπειρια απο το ενιαιο.
   Καλη επιτυχια
   Χρηστος.

Κατ' αρχάς ευχαριστώ για τις ευχές σου.
Στην κλήρωση, υπάρχει πολύ απλός τρόπος, που δεν διαρκεί πάνω από 10 λεπτά. Εδώ υπάρχει και κάτι άλλο. Όσο ίδια και να είναι τα αυτοκίνητα, πιθανώς να έχουν κάποιες ψιλοδιαφορές. Άρα, οι οδηγοί που στον αγώνα 1 οδήγησαν το αυτοκίνητο1, στον αγώνα 2 θα εξαιρεθούν από την κλήρωση για το αυτοκίνητο 1, ώστε όλοι να οδηγήσουν όλα και να εκμηδενιστούν οι τυχόν διαφορές. Το στήσιμο δεν το πειράζει κανένας, ενώ οι πιέσεις ελαστικών είναι ελεύθερες. Για τα καθίσματα ειδικά (ξέρεις ότι έχω πρόβλημα), ισχύει το 'ρητό': 'όπου χωράω, χωράνε όλοι' και επιπλέον υπάρχει ήδη 5ετής εμπειρία από τη λειτουργία του Παραλληλοδρόμιου, που είδαμε και αντιμετωπίσαμε τα προβλήματα.
Η πρόταση 2 είναι πολύ δελεαστική, απλά, να δούμε τον τρόπο που μπορούν να χωριστούν οι ομάδες.
Για το οικονομικό ήδη απάντησα σε άλλη παράγραφο, αλλά και εδώ τα πράγματα είναι απλά. Αν μαζευτούν 12 συμμετέχοντες ο θεσμός θα γίνει, αν όχι δεν γίνεται και επιστρέφονται τα χρήματα.
Το show- παρουσίαση αν και είναι καλή ιδέα, δεν μπορώ να το αντέξω οικονομικά, ενω η κοινοποίηση του σχεδίου σε πανεπιστήμια και τεχνικές σχολές είναι εύκολο να γίνει, αλλά πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα τους προσφέρει. Αν μπορείς να με διαφωτίσεις λίγο, θα το ήθελα.
Και πάλι ευχαριστώ
Λάμπης

Ο χρήστης kavy έγραψε:

Η αναλογία αυτοκινήτων - συμμετεχόντων θα είναι 1/ 4-6 και αν χαλάσει αυτοκίνητο στη διάρκεια του αγώνα, αντικαθίσταται με άλλο, πάντα με κλήρωση.
Προς kavy: Τι εννούμε λέγοντας μηχανικό πρόβλημα; Μοτέρ: Ημιαξόνιο, ηλεκτρικά; Απλά χάνεις τον αγώνα και αναρωτήσου για ποιές ζημιές μπορεί να φταίς και σύ.

Απ' ότι καταλαβαίνω, λοιπόν, το κάθε αμάξι θα το τρέχουν 4-6 άτομα. Άρα είναι πολύ λογικό μια ζημιά ή φθορά (πχ σασμάν) που θα προκαλέσει κάποιος από τους προηγούμενους να φανεί σε κάποιον επόμενο που απλά θα είναι ο άτυχος.

Αν το πρόβλημα είναι ηλεκτρικό τότε είναι σαφές ότι δεν μπορεί να φταίει ο οδηγός.

Ας ξεκαθαρίσω λοιπόν το εξής: από τη στιγμή που δίνω κάποιο ποσό για να κάνω 8 αγώνες απαιτώ να κάνω 8 ολόκληρους αγώνες. Αν το αμάξι 'ξεραθεί' 300 μέτρα από την εκκίνηση (ή ακόμα χειρότερα 100 μέτρα πριν τον τερματισμό) από ηλεκτρικό πρόβλημα θέλω να υπάρχει άλλο άμεσα διαθέσιμο ώστε να τρέξω χωρίς επιπλέον επιβάρυνση.

Μπορεί να μιλάω για πράγματα αυτονόητα, αλλά οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.

Αγαπητέ kavy αν πλήρωνες το δικό σου αυτοκίνητο για να κάνεις ένα αγώνα, πως θα ήξερες ότι δεν μπορεί να 'ξεραθεί' από άσχετα πράγματα 300 μέρα μετά την εκκίνηση ή 100 πριν τον τερματισμό;
Άρα, δεν μπορείς να 'απαιτήσεις' να κάνεις 8 ολόκληρους αγώνες (μπορεί και 9), αλλά μπορείς να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ σοβαρότητα από αυτόν που στα ενοικιάζει. Τώρα αν ξέρεις στην Ελλάδα πολλούς που να έχουν ενοικιάσει 65 στρέμματα ρίχνοντας πολλά, μα πάρα πολλά εκατομμύρια (δρχ) και έ χουν ετοιμάσει ένα όχι κακό χώρο, με όχι κακές κριτικές για το χωμάτινο αγωνιστικό αυτοκίνητο, τότε βεβαίως να υποπτευθείς ότι ο 'τύπος' κάνει την αρπαχτή του και θα μας γδάρει, δίνοντάς μας αυτοκίνητα που χαλάνε για πλάκα.
Αυτά
Με εκτίμηση
Λάμπης Κουρτέσης.

Ο χρήστης timkoul έγραψε:
Φορμες κρανη εσωρουχα λισανς ολα τα σχετικα συμφωνα με οτι ισχυει για ολα τα σπριντ?
Ρωταω γιατι εγω που δεν εχω θα πρεπει να τα υπολογιζω ολα αυτα μεσα...

Σαφώς και πρέπει να τα υπολογίζεις από τη στιγμή που είτε κάνεις ένα φιλικό σπριντ είτε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα, αυτά πληρώνονται. Πάντως η χρηματοδότηση καλύπτει και αυτά για τους ενδιαφερόμενους, αν και η αγορά είναι γεμάτη από παρόμοια είδη και σε καλές τιμές.
Βέβαια. Τα χρήματα πρέπει να δοθούν μέχρι τις 30 Οκτωβρίου που είναι η καταληκτική ημερομηνία για τις δηλώσεις συμμετοχής και δεν μπορώ φυσικά να βασιστώ στην καλή θέληση των ενδιαφερομένων και να επενδύσω πάνω από 50.000 ευρώ και στην πορεία να ακυρώνονται οι συμμετοχές. Τώρα κάποιου τύπου εγγύηση μεταχρονολημένη μπορεί να συζητηθεί για ένα τμήμα του συνολικού ποσού.

Κάτι που δεν ανέφερα, είναι ότι οι αγώνες μπορεί να γίνουν και 9, ανάλογα με τον αριθμό των συμμετεχόντων, αλλά σε κάθε περίπτωση θα μετράνε τα 5 ή 6 καλύτερα αποτελέσματα.
Μέ εκτίμηση
Λάμπης Κουρτέσης

Επί τέλους αρχίσανε οι απορίες.
Λοιπόν. Σωστά απάντησε ο Ταύρος ότι δεν υπάρχει μια χάραξη. Αυτή τη στιγμή στο χώρο υπάρχουν 48 διαφορετικές ειδικές πάνω από 1 χιλόμετρο, με τη μεγαλύτερη να φθάνει τα 4 χλμ.
Κάθε ειδική θα είναι μήκους 8- 16 χλμ., άρα σύνολο Επάθλου από 64 - 128 χλμ., δηλαδή περί τα 100 χλμ. στην πράξη. Κάθε αγώνας θα αποτελείται από 1 ειδική των περίπου 12 -13 χλμ. που θα γίνεται μία φορά.
Η αναλογία αυτοκινήτων - συμμετεχόντων θα είναι 1/ 4-6 και αν χαλάσει αυτοκίνητο στη διάρκεια του αγώνα, αντικαθίσταται με άλλο, πάντα με κλήρωση. Στους συμμετέχοντες θα δοθούν πριν την έναρξη του Επαθλου από 6 λάστιχα μαρκαρισμένα και με αυτά θα κάνουν όλους τους αγώνες. Πληροφοριακά είναι υπέρ αρκετά για 100- 120 χλμ. ειδικών.
Προς kavy: Τι εννούμε λέγοντας μηχανικό πρόβλημα; Μοτέρ: Ημιαξόνιο, ηλεκτρικά; Απλά χάνεις τον αγώνα και αναρωτήσου για ποιές ζημιές μπορεί να φταίς και σύ. Λες να θέλω να χαλάνε τα αυτοκίνητά μου; ¨Η για να κάνω οικονομία θα έχω πλημμελή συντήρηση; Μάλλον είναι άτοπα, απλά αν συμβεί κάτι θα συμβεί τυχαία. Εδώ εγκαταλείπουν εργοστάσια από το τίποτα.
Η χρηματοδότηση γίνεται μέσω της Eurobank και αν θέλετε να ρίξετε γροθιά στο κατεστημένο, ενδιαφερθείτε σοβαρά για αυτόν τον θεσμό.
Με εκτίμηση
Λάμπης Κουρτέσης

Παιδιά πιό αργά, δεν προλαβαίνω να διαβάζω τις ερωτήσεις σας.
Λάμπης Κουρτέσης

ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΕΠΑΘΛΩΝ ΡΑΛΙ ΣΠΡΙΝΤ 2008 ΜΕ ΟΛΟΙΔΙΑ ΕΝΟΙΚΙΑΣΜΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ

Αναζητούνται, α) 12 – 15 πληρώματα και β)12- 16 πληρώματα, που θα λάβουν μέρος το 2008, στα δύο έπαθλα ενιαίου, με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα στο Παραλληλοδρόμιο.
Υπάρχουν 2 κατηγορίες αυτοκινήτων. α). Νισαν Μίκρα Α5 των 110 περίπου ίππων με όλα τα καλούδια. β). Σκόντα Φάβοριτ των 70 ίππων της Ε9. Θα γίνουν 8 αγώνες για κάθε κατηγορία, σε 8 διαφορετικές ειδικές μέσα στον χώρο του Παραλληλοδρόμιου. Οι αναγνωρίσεις θα γίνονται την Κυριακή το πρωί πριν από τους αγώνες και τα αυτοκίνητα θα διατίθενται με κλήρωση στους δικαιούχους. Το κόστος συμμετοχής σε όλους τους αγώνες των επάθλων, για την κατηγορία α, είναι 4.900 ευρώ ή 5.600 ευρώ αν θέλετε να καλύπτονται όλες οι ζημιές, ενώ για την κατηγορία β είναι 3.600 ή 4.100 ευρώ αντίστοιχα. Τα έξοδα συμμετοχής, μπορούν να καλυφτούν και μέσω τράπεζας.
Αν σας ενδιαφέρει το σκηνικό, επικοινωνήστε μαζί μου για λεπτομέρειες.
Θα ακολουθήσει σε λίγες ημέρες δελτίο τύπου.
Με εκτίμηση
Λάμπης Κουρτέσης, τηλ. 6945 544439

ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΕΠΑΘΛΩΝ ΡΑΛΙ ΣΠΡΙΝΤ 2008 ΜΕ ΟΛΟΙΔΙΑ ΕΝΟΙΚΙΑΣΜΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ

Αναζητούνται, α) 12 – 15 πληρώματα και β)12- 16 πληρώματα, που θα λάβουν μέρος το 2008, στα δύο έπαθλα ενιαίου, με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα στο Παραλληλοδρόμιο.
Υπάρχουν 2 κατηγορίες αυτοκινήτων. α). Νισαν Μίκρα Α5 των 110 περίπου ίππων με όλα τα καλούδια. β). Σκόντα Φάβοριτ των 70 ίππων της Ε9. Θα γίνουν 8 αγώνες για κάθε κατηγορία, σε 8 διαφορετικές ειδικές μέσα στον χώρο του Παραλληλοδρόμιου. Οι αναγνωρίσεις θα γίνονται την Κυριακή το πρωί πριν από τους αγώνες και τα αυτοκίνητα θα διατίθενται με κλήρωση στους δικαιούχους. Το κόστος συμμετοχής σε όλους τους αγώνες των επάθλων, για την κατηγορία α, είναι 4.900 ευρώ ή 5.600 ευρώ αν θέλετε να καλύπτονται όλες οι ζημιές, ενώ για την κατηγορία β είναι 3.600 ή 4.100 ευρώ αντίστοιχα. Τα έξοδα συμμετοχής, μπορούν να καλυφτούν και μέσω τράπεζας.
Αν σας ενδιαφέρει το σκηνικό, επικοινωνήστε μαζί μου για λεπτομέρειες.
Θα ακολουθήσει σε λίγες ημέρες δελτίο τύπου.
Με εκτίμηση
Λάμπης Κουρτέσης, τηλ. 6945 544439

Γαλιαντράκι, άνοιξε τα ματάκια σου και πρόσεχε τι γράφει ποιός όταν, αντιγράφεις.
Πρόσεχε μη σε πιάσει η κοιλιά σου από τα γέλια, ανώνυμε καραγκιοζάκο.
Λάμπης Κουρτέσης

ολα αυτα μου φαινονται περιεργα. πως γινεται ενας οδηγος στην ελλαδα να ειναι μετριος και μολις πατησει το ποδι του στην ιταλια να γινεται οδηγαρα? (τι σου κανουν τα ταξιδια)

Φίλε Μπούλη, έχεις αναλογιστεί ότι στην Ελλάδα μπορεί να έκανε μόνο 4 περάσματα;
Λάμπης Κουρτέσης

Μπράβο και πάλι μπράβο.
Αχτύπητο δίδυμο.
Για γράψε και τίποτα εντυπώσεις ρε Δημητράκη.
Φιλικά
Λάμπης Κουρτέσης

ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟ ΤΟ Δ.Σ. ΗΤΑΝ ΣΕ< ΔΟΚΙΜΕΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ>ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΓΙΑ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΑΠ'ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. .......

Οι 'δοκιμές εξέλιξης' έγιναν στο 'Παραλληλοδρόμιο' , για να ευλογήσουμε και τα γένια μας.
Λάμπης Κουρτέσης

Πληροφορίες για το συγκεκριμένο αγώνα: Rally di San Crispino. Πρωτάθλημα Ιταλίας με 750 χλμ. αγώνα, εκ των οποίων τα 150 περίπου είναι Ε.Δ., φυσικά σε χώμα. Οι αναγνωρίσεις γίνονται Τρίτη και Τετάρτη με αυτκίνητο βόλτας και λάστιχα ασφάλτινα, με δικαίωμα διέλευσης από τις ειδικές τρείς (3) φορές.
Δικαίωμα συμμετοχής μηδέν (0) ευρώ, διαμονή στο Holiday Inn της Cesena για το πλήρωμα από Δευτέρα μέχρι Κυριακή (0) ευρω, αρκεί να είσαι μη Ιταλός και να διαθέτεις αυτοκίνητο Ν ή Α. Βενζίνες κόστος 3,33 ευρώ ανά λίτρο, κόστος σέρβις για δύο αυτοκίνητα μή ανακοινώσιμο , κόστος μετάβασης και επιστροφής στο http://www.minoanlines.gr. μείον την έκπτωση του 'Παραλληλοδρόμιου'.
Για τους ενδιαφερόμενους, πληροφορίες στο τηλέφωνο: 6945 544439
Λάμπης Κουρτέσης.

Το είπαμε από πέρσι, το τολμήσαμε και φέτος. Ξαναπήγαμε. Στην Ιταλία, στον προτελευταίο (;) αγώνα του κυπέλλου χώματος. Στο Ακρόπολις της Ιταλίας, που μας προειδοποίησε και ο Λώρης. Φύγαμε στις 25 Σεπτέμβρη με τις φιλόξενες Μινωικές γραμμές και νάμαστε στην Ανκόνα στις 26 το απόγευμα. Ωραίο ταξίδι, και συζήτηση με τη Βούλα για τον τρόπο αντιμετώπισης του αγώνα…. Μετά τον Σαάρι, έχω πρόβλημα.
Οικοδεσπότης μας όπως και πέρσι, ο φίλος πλέον Adriano Scalcon που συμμετείχε στον αγώνα με ένα δανεικό Subaru N4 του 2004. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είναι του Nerobutto, που με έχει ζαλίσει με τον Αντώνη Δραγώνα. (Αν τυχόν το διαβάσεις, στείλε μου ένα pm, σε ψάχνω(ει)).
Τέρμα οι φλυαρίες, πάμε στα σχετικά. Τεχνικός έλεγχος και εκκίνηση του αγώνα στο Enego, 30 χλμ. από το κέντρο του αγώνα. Στο χώρο του ελέγχου ακούγονται μόνο ελληνικά, γιατί οι Έλληνες, ο γράφων και οι Κάστορας με Αμαξόπουλο, είμαστε οι μόνοι οχλοκρατούντες, αλλαλάζοντες και χαχανίζοντες. (Μάλλον από τη χαρά μας. Εγώ γιατί θα τρέξω και οι υπόλοιποι καππαδόκηδες γιατί κάνουν συγκρίσεις με τα δικά μας αγωνιστικά δρώμενα). Λεπτομερέστατος έλεγχος εξακρίβωσης, παίρνω το ΟΚ , και …ώωωππππ! Ο Ιγγλέσης λέει: Να και ο Νάσος (Παπακώστας). Λοιπόν, Νάσο έχεις σωσία τεχνικό έφορο στην Ιταλία (καλά, στο λίγο πιο ογκώδες). Ο Ιταλός Νάσος λοιπόν ενώ μιλάει με κάποιον της οργάνωσης, με κοιτάζει και χαμογελάει, επειδή στο Μίκρα οι στομαχικοί μου απέχουν ελάχιστα εκατοστά από το τιμόνι. «Δεν είμαι χοντρός, το Μίκρα είναι μικρό» του λέω και αρχίζει το γέλιο. «Πρέπει να τρέξουμε μαζί κάποιο αγώνα» συνεχίζω. «Δεν θα χρειαστείτε ούτε ρολ μπαρ», συμπληρώνει ο της οργάνωσης, και φυσικά το γέλιο πάει σύννεφο.
Αναχώρηση για περιοχή shake down με ευτράπελα λόγω των αγελάδων της περιοχής και κλίμα που αν θέλουν, ας περιγράψουν οι Κάστορας και Αμαξόπουλος. Επιστροφή μετά από μερικές ώρες στο Enego για την εκκίνηση του αγώνα (20:30) και σε 45 λεπτά μπαίνουμε στο park ferme στο Asiago.
Τις ώρες της αναμονής πριν την εκκίνηση, γνωρίστηκα με τους πιτσιρικάδες που συμμετέχουν στο Colt cup, με τα τουρμποντήζελ τους τερατάκια των 140 ίππων, της κλάσης Ν2. Ένας ψηλός μαντράχαλος με έστειλε αδιάβαστο, όταν σε ερώτησή μου για το πως πάει στο πρωτάθλημά τους μου απάντησε, ότι είναι 4ος αλλά οι 2 πρώτοι δεν παίζονται, γιατί είναι καταπληκτικοί οδηγοί. Απόρησα, ξαναρώτησα και μου απάντησε τα ίδια. Ούτε ότι κλέβουν στις δοκιμές, ούτε ότι έχουν καλύτερα λάστιχα ή είναι μαϊμουδιασμένοι. Τίποτα. Απλά οι 2 πρώτοι είναι οδηγαράδες. Συγκρίσεις……

Στο Enego φέτος είχε λιγότερο κόσμο από πέρσι, αλλά τον Έλληνα τον καταχειροκρότησαν. Φαίνεται θέλουν Μίκρα στην Ιταλία.

8:30 το Σάββατο πήρε εκκίνηση ο αγώνας με αρκετό για τα ελληνικά δεδομένα κόσμο στην αφετηρία.
1η ειδική η Ghertele μήκους 10,5 περίπου χλμ. , μεγαλωμένη κατά 3,5 περίπου χλμ. σε σχέση με πέρσι. 3,5 χλμ. αισχρής ανηφόρας με φυτεμένη πέτρα. Για να πάρετε μια ιδέα του τι ήταν η ανηφόρα, στις δοκιμές, το χιουντάι ανέβαινε με 1η. Τα υπόλοιπα 7 χλμ. κατηφόρας είχαν κυλιόμενες πέτρες μεγέθους κεφαλιού μπουλντόγκ έως αλόγου. Οι εκπλήξεις άρχισαν από την απλή, στο σημείο που τερμάτιζε η ειδική, από το οποίο περνάγαμε για να πάμε στην αφετηρία. Ατέλειωτες ουρές αυτοκινήτων ήταν παρκαρισμένες εντεύθεν και εντεύθεν του δρόμου, που μας προετοίμαζαν για το τι θα βρούμε στην ειδική.
Εκκίνηση και διαπίστωση ότι η ενδοσυννενόηση τίναξε πέταλα. Η ογκωδέστατη συνοδηγός μου (1,51 ύψος με βάρος 43 κιλά) ουρλιάζει, αλλά δεν βγαίνει φωνή. Πάω ότι βλέπω, και στον τερματισμό έχουμε πάρει 10 δεύτερα από τον «αντίπαλό μας» στην Α5, ένα συμπαθέστατο τύπο με 106. Στα 200 μέτρα από την εκκίνηση, υπάρχει δεξιά μας ένα ανασκελιασμένο σουμπαρού (πως τα κατάφερε ο άτιμος;), ενώ στο 2,5 χλμ. ένα μιτσουμπίσι μας δείχνει τους τροχούς του και την κεβλάρινη ποδιά του. Η 2η ειδική η Corno είναι η ίδια με πέρσι, απλά έχει μικρύνει κατά 450 μέτρα. Η Βούλα δεν ουρλιάζει, διαβάζει, πάντα χωρίς ενδοσυννενόηση, ακούω αρκετά και γράφουμε 8.20 στα 9,5 χλμ. της ειδικής, έναντι 9.12 πέρσι, παίρνοντας άλλα 2 δεύτερα από τον ιταλό με το Α5. Καταπληκτική ειδική. Ψιλοκαλντερίμι φαρδύ στην αρχή με γλυκιά ανηφόρα όπου γεμίζεις και 5η, ενώ τα 4 περίπου τελευταία χλμ. είναι εντελώς φλάτ και πατημένα με λίγη κατηφόρα και φυσικά με την απαραίτητη άσφαλτο. Χαμόγελα και χαρούλες και πάμε για την 3η που ευτυχώς ακυρώθηκε. Εδώ είναι το περίεργο των Ιταλικών αγώνων. Ενώ δεν κάναμε την ειδική (μαζί μας και άλλοι 30), έχουμε χρόνο, που βγαίνει από ένα αλγόριθμο που έχουν οι τύποι και λέει τι χρόνο θα έπρεπε να είχαμε κάνει αν τρέχαμε. Το εντυπωσιακό είναι ότι στην επανάληψη της άχαρης ειδικής των 4,8 χλμ. , κάναμε το χρόνο που μας είχαν υπολογίσει μείον 3 δεύτερα. Βέβαια τη συγκεκριμένη ειδική προλάβαμε μόνο να τη γράψουμε, οπότε ήταν προαποφασισμένο να την πουλήσουμε.
4η ειδική Marcesina. 23,5 χλμ., εκκίνηση από άσφαλτο για 4 χλμ., μετά σπαστήρι με λακκούβες, πάλι άσφαλτος, θεικό χώμα για 2 χλμ. πέτρα και κακό μετά, καλό στον τερματισμό. ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ. ΕΙΔΙΚΑΡΑ. Για πρώτη φορά στη ζωή μου πάω καλά σε ασφάλτινο τμήμα ειδικής. Δεν έχουμε πέτρες και ακούω τη Βούλα. Μετά στις πέτρες….Ο φίλος μας Ιταλός με τοΑ5 εγκαταλείπει και επιστροφή στο σέρβις πάρκ. Καθαρό το Μίκρα, αλλάζουμε μπροστινά λάστιχα και βουρ για Ghertele 2. Η Βούλα το έμαθε το κόλπο, δεν ουρλιάζει, διαβάζει και έτσι βγαίνει η φωνή της ανεκτά. Κατεβάζουμε 42 δεύτερα σε σχέση με το πρωί στα 10,5 χλμ.!!!!, εκ των οποίων φυσικά τα 40 στην κατηφόρα. Μες στην τρελή χαρά πάμε στην Corno 2, όπου ο μπροστινός μας ένας τύπος με Α6 106 μας πληροφορεί ότι έχει σπασμένη ανάρτηση, αλλά να μην ανησυχούμε γιατί μόλις θα τον πιάσουμε θα κάνει στην άκρη. Έτσι και έγινε, αλλά τον πιάσαμε στο στενό και γεμάτο πέτρες κομμάτι που το fair play λέει ότι όταν προσπερνάς δεν επιταχύνεις αμέσως για να του σπάσεις το παρ πρίζ, οπότε χάνουμε τουλάχιστον 10 δεύτερα και κάποιες θέσεις στη γενική. Χρόνος 8.04 και 38οι στα 49 αυτοκίνητα, με περίπου 30+ Ν4 και Α8 στον αγώνα εκείνη τη στιγμή.
Πάμε συγκρατημένα στο άχρωμο Galio των 4,8 περίπου χλμ. και αποφασίζουμε να σπάσουμε τα χρονόμετρα στη μεγάλη Marcesina. Που είσαι βρε Saari με τα ωραία σου!!!! Η Βούλα διαβάζει άψογα, ακούγονται το 80% όσων λέει, έχω ανθρώπινη οπτική και μέχρι το σπίτι 3,5 χλμ. πριν το τέλος έχουμε κατεβάσει 1,48 από το πρωί. Στην ευθεία των 200 μέτρων με γκρεμό δεξιά, το Μίκρα ψαρεύει επικίνδυνα. Παρ, ολίγο να κάνει τετ α κε στην ευθεία. Οδηγώντας με την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 15 περίπου χλμ. (με 1η φυσικά) φθάνουμε στον τερματισμό της ειδικής, γράφοντας 29 και κάτι λεπτά σε σχέση με τα 22 το πρωί. Προσπαθούμε να φθάσουμε στο σέρβις που απέχει 30περίπου χλμ. έχοντας πίσω μας τους μηχανικούς και στο τηλέφωνο τον Άρη Ιγγλέση να μας εμψυχώνει. Μπήκαμε στο σέρβις παρά 12 δεύτερα από τη θέση εκτός αγώνα με τον Άρη να δίνει μάχη για να μην κλείσει το κοντρόλ. Αλλαγή του σπασμένου ψαλιδιού, πρόχειρο κόλλημα στο ράμφος που είχε σπάσει δίπλα από τη βάση ψαλιδιού και εντολή – σύσταση από τον Patrick Rossi το μηχανικό μας, για αργή οδήγηση με στόχο τον τερματισμό.
Marcesina 3 και το κοντρόλ είχε κλείσει. Βλέπουν ότι είμαστε στο χρόνο μας, ζητάνε συγνώμη και ξανανοίγουν. Εκκινούμε με αλάρμ και με τις ευχές του κοντρόλ για καλή επιστροφή. Ταχύτητες μέχρι 70 χλμ. στην άσφαλτο με στόχο να γυρίσουμε πίσω σε 1 ώρα και 18 λεπτά για τα 55 περίπου χλμ. μέχρι τον τερματισμό. Στο χώμα 3η και 40-50 χλμ. και προσοχή σε λακκούβες και πέτρες, αλλά στη 2η άσφαλτο τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα. Ταχύτητα έως 30 χλμ. και πολύ είναι. Το μόνο που μας παρηγορεί είναι οι επιδοκιμασίες θεατών και εγκαταλειψάντων, που τρέχουν πίσω μας για μερικά μέτρα δίνοντάς μας κουράγιο να τερματίσουμε το πολυλαβωμένο Μίκρα. Ειδικά συγκινητική ήταν η κίνηση του Gianni Marchi, συνοδηγού του Spagola και φίλου, που όταν μας είδε άρχισε να τρέχει μαζί μας όσο μπορούσε με υψωμένη γροθιά φωνάζοντας vai, vai. Νάσαι καλά ρε Γιαννάκη!
Τερματίσαμε σε 45 λεπτά τα 23,5 χλμ. και θέλουμε 33 λεπτά για 30 χλμ. Μάλλον αδύνατον. Ανεβάζω ρυθμό με αποτέλεσμα 1 χλμ. μετά τον τερματισμό της ειδικής να πεταχτεί το ημιαξόνιο και να μείνουμε στην άκρη του δρόμου.
Ο Άρης με το Δημήτρη τον Αμαξόπουλο μας μάζεψαν μετά από περίπου 30 λεπτά, ενώ τα παιδιά του Πάτρικ έμειναν στο αυτοκίνητο περιένοντας τον αρχηγό να το μαζέψουν.

Τι μας έμεινε από τον αγώνα; Η γλυκόπικρη γεύση της εγκατάλειψης μετά από ένα γενικά προβληματικό αγώνα. Η αντιμετώπιση των χιλιάδων θεατών στα περάσματά μας. Πραγματικά οι θεατές σου δίνουν φτερά. Και όταν μάλιστα ξέρουν από αγώνες, είναι η χαρά του οδηγού. Σε προσωπικό επίπεδο; Απλά καταπληκτικά.
Θέλω να ευχαριστήσω τους Άρη Ιγγλέση που παρ’ ολίγο θα επιστρατευόταν σαν συνοδηγός όταν η Βούλα παρουσίασε ημικρανία και το Δημήτρη Αμαξόπουλο για τη βοήθειά τους και πριν , αλλά κυρίως κατά την ώρα του αγώνα. Ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε. Τον Patrick Rossi για το πολύ καλό και ουσιαστικό σέρβις κατά τη διάρκεια του αγώνα και φυσικά τη συνοδηγό μου Βούλα, που έκλεισε το ιατρείο της για 1 εβδομάδα για να με ακολουθήσει στην Ιταλία.
Πάνω από όλα, ευχαριστώ τον αληθινό φίλο Adriano Scalcon που τον τελευταίο χρόνο τρέχει και δεν φτάνει για μένα, όταν είμαι στην Ιταλία. Ο Αντριάνο, οδηγώντας ένα δανεικό Σουμπαρού του 2004, τερμάτισε 7ος γενικής , 5ος Ν και 1ος στο Σουμπαρού κάπ στον αγώνα, ποτίζοντας τέιον και άλλα αφεψήματα τον πολύ Scorcioni, κερδίζοντας με αυτόν τον τρόπο μια θέση στην επίσημη ομάδα της Σουμπαρού για το Costa Smeralda προτελευταίο χωμάτινο αγώνα του πρωταθλήματος Ιταλίας.
Χρόνους φωτογραφίες κλπ. Από τον αγώνα στη διεύθυνση:www.scuderiacittadischio.it
Να είμαστε καλά και του χρόνου πάλι εκεί.
Με εκτίμηση
Λάμπης Κουρτέσης.

Το είπαμε από πέρσι, το τολμήσαμε και φέτος. Ξαναπήγαμε. Στην Ιταλία, στον προτελευταίο (;) αγώνα του κυπέλλου χώματος. Στο Ακρόπολις της Ιταλίας, που μας προειδοποίησε και ο Λώρης. Φύγαμε στις 25 Σεπτέμβρη με τις φιλόξενες Μινωικές γραμμές και νάμαστε στην Ανκόνα στις 26 το απόγευμα. Ωραίο ταξίδι, και συζήτηση με τη Βούλα για τον τρόπο αντιμετώπισης του αγώνα…. Μετά τον Σαάρι, έχω πρόβλημα.
Οικοδεσπότης μας όπως και πέρσι, ο φίλος πλέον Adriano Scalcon που συμμετείχε στον αγώνα με ένα δανεικό Subaru N4 του 2004. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είναι του Nerobutto, που με έχει ζαλίσει με τον Αντώνη Δραγώνα. (Αν τυχόν το διαβάσεις, στείλε μου ένα pm, σε ψάχνω(ει)).
Τέρμα οι φλυαρίες, πάμε στα σχετικά. Τεχνικός έλεγχος και εκκίνηση του αγώνα στο Enego, 30 χλμ. από το κέντρο του αγώνα. Στο χώρο του ελέγχου ακούγονται μόνο ελληνικά, γιατί οι Έλληνες, ο γράφων και οι Κάστορας με Αμαξόπουλο, είμαστε οι μόνοι οχλοκρατούντες, αλλαλάζοντες και χαχανίζοντες. (Μάλλον από τη χαρά μας. Εγώ γιατί θα τρέξω και οι υπόλοιποι καππαδόκηδες γιατί κάνουν συγκρίσεις με τα δικά μας αγωνιστικά δρώμενα). Λεπτομερέστατος έλεγχος εξακρίβωσης, παίρνω το ΟΚ , και …ώωωππππ! Ο Ιγγλέσης λέει: Να και ο Νάσος (Παπακώστας). Λοιπόν, Νάσο έχεις σωσία τεχνικό έφορο στην Ιταλία (καλά, στο λίγο πιο ογκώδες). Ο Ιταλός Νάσος λοιπόν ενώ μιλάει με κάποιον της οργάνωσης, με κοιτάζει και χαμογελάει, επειδή στο Μίκρα οι στομαχικοί μου απέχουν ελάχιστα εκατοστά από το τιμόνι. «Δεν είμαι χοντρός, το Μίκρα είναι μικρό» του λέω και αρχίζει το γέλιο. «Πρέπει να τρέξουμε μαζί κάποιο αγώνα» συνεχίζω. «Δεν θα χρειαστείτε ούτε ρολ μπαρ», συμπληρώνει ο της οργάνωσης, και φυσικά το γέλιο πάει σύννεφο.
Αναχώρηση για περιοχή shake down με ευτράπελα λόγω των αγελάδων της περιοχής και κλίμα που αν θέλουν, ας περιγράψουν οι Κάστορας και Αμαξόπουλος. Επιστροφή μετά από μερικές ώρες στο Enego για την εκκίνηση του αγώνα (20:30) και σε 45 λεπτά μπαίνουμε στο park ferme στο Asiago.
Τις ώρες της αναμονής πριν την εκκίνηση, γνωρίστηκα με τους πιτσιρικάδες που συμμετέχουν στο Colt cup, με τα τουρμποντήζελ τους τερατάκια των 140 ίππων, της κλάσης Ν2. Ένας ψηλός μαντράχαλος με έστειλε αδιάβαστο, όταν σε ερώτησή μου για το πως πάει στο πρωτάθλημά τους μου απάντησε, ότι είναι 4ος αλλά οι 2 πρώτοι δεν παίζονται, γιατί είναι καταπληκτικοί οδηγοί. Απόρησα, ξαναρώτησα και μου απάντησε τα ίδια. Ούτε ότι κλέβουν στις δοκιμές, ούτε ότι έχουν καλύτερα λάστιχα ή είναι μαϊμουδιασμένοι. Τίποτα. Απλά οι 2 πρώτοι είναι οδηγαράδες. Συγκρίσεις……

Στο Enego φέτος είχε λιγότερο κόσμο από πέρσι, αλλά τον Έλληνα τον καταχειροκρότησαν. Φαίνεται θέλουν Μίκρα στην Ιταλία.

8:30 το Σάββατο πήρε εκκίνηση ο αγώνας με αρκετό για τα ελληνικά δεδομένα κόσμο στην αφετηρία.
1η ειδική η Ghertele μήκους 10,5 περίπου χλμ. , μεγαλωμένη κατά 3,5 περίπου χλμ. σε σχέση με πέρσι. 3,5 χλμ. αισχρής ανηφόρας με φυτεμένη πέτρα. Για να πάρετε μια ιδέα του τι ήταν η ανηφόρα, στις δοκιμές, το χιουντάι ανέβαινε με 1η. Τα υπόλοιπα 7 χλμ. κατηφόρας είχαν κυλιόμενες πέτρες μεγέθους κεφαλιού μπουλντόγκ έως αλόγου. Οι εκπλήξεις άρχισαν από την απλή, στο σημείο που τερμάτιζε η ειδική, από το οποίο περνάγαμε για να πάμε στην αφετηρία. Ατέλειωτες ουρές αυτοκινήτων ήταν παρκαρισμένες εντεύθεν και εντεύθεν του δρόμου, που μας προετοίμαζαν για το τι θα βρούμε στην ειδική.
Εκκίνηση και διαπίστωση ότι η ενδοσυννενόηση τίναξε πέταλα. Η ογκωδέστατη συνοδηγός μου (1,51 ύψος με βάρος 43 κιλά) ουρλιάζει, αλλά δεν βγαίνει φωνή. Πάω ότι βλέπω, και στον τερματισμό έχουμε πάρει 10 δεύτερα από τον «αντίπαλό μας» στην Α5, ένα συμπαθέστατο τύπο με 106. Στα 200 μέτρα από την εκκίνηση, υπάρχει δεξιά μας ένα ανασκελιασμένο σουμπαρού (πως τα κατάφερε ο άτιμος;), ενώ στο 2,5 χλμ. ένα μιτσουμπίσι μας δείχνει τους τροχούς του και την κεβλάρινη ποδιά του. Η 2η ειδική η Corno είναι η ίδια με πέρσι, απλά έχει μικρύνει κατά 450 μέτρα. Η Βούλα δεν ουρλιάζει, διαβάζει, πάντα χωρίς ενδοσυννενόηση, ακούω αρκετά και γράφουμε 8.20 στα 9,5 χλμ. της ειδικής, έναντι 9.12 πέρσι, παίρνοντας άλλα 2 δεύτερα από τον ιταλό με το Α5. Καταπληκτική ειδική. Ψιλοκαλντερίμι φαρδύ στην αρχή με γλυκιά ανηφόρα όπου γεμίζεις και 5η, ενώ τα 4 περίπου τελευταία χλμ. είναι εντελώς φλάτ και πατημένα με λίγη κατηφόρα και φυσικά με την απαραίτητη άσφαλτο. Χαμόγελα και χαρούλες και πάμε για την 3η που ευτυχώς ακυρώθηκε. Εδώ είναι το περίεργο των Ιταλικών αγώνων. Ενώ δεν κάναμε την ειδική (μαζί μας και άλλοι 30), έχουμε χρόνο, που βγαίνει από ένα αλγόριθμο που έχουν οι τύποι και λέει τι χρόνο θα έπρεπε να είχαμε κάνει αν τρέχαμε. Το εντυπωσιακό είναι ότι στην επανάληψη της άχαρης ειδικής των 4,8 χλμ. , κάναμε το χρόνο που μας είχαν υπολογίσει μείον 3 δεύτερα. Βέβαια τη συγκεκριμένη ειδική προλάβαμε μόνο να τη γράψουμε, οπότε ήταν προαποφασισμένο να την πουλήσουμε.
4η ειδική Marcesina. 23,5 χλμ., εκκίνηση από άσφαλτο για 4 χλμ., μετά σπαστήρι με λακκούβες, πάλι άσφαλτος, θεικό χώμα για 2 χλμ. πέτρα και κακό μετά, καλό στον τερματισμό. ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ. ΕΙΔΙΚΑΡΑ. Για πρώτη φορά στη ζωή μου πάω καλά σε ασφάλτινο τμήμα ειδικής. Δεν έχουμε πέτρες και ακούω τη Βούλα. Μετά στις πέτρες….Ο φίλος μας Ιταλός με τοΑ5 εγκαταλείπει και επιστροφή στο σέρβις πάρκ. Καθαρό το Μίκρα, αλλάζουμε μπροστινά λάστιχα και βουρ για Ghertele 2. Η Βούλα το έμαθε το κόλπο, δεν ουρλιάζει, διαβάζει και έτσι βγαίνει η φωνή της ανεκτά. Κατεβάζουμε 42 δεύτερα σε σχέση με το πρωί στα 10,5 χλμ.!!!!, εκ των οποίων φυσικά τα 40 στην κατηφόρα. Μες στην τρελή χαρά πάμε στην Corno 2, όπου ο μπροστινός μας ένας τύπος με Α6 106 μας πληροφορεί ότι έχει σπασμένη ανάρτηση, αλλά να μην ανησυχούμε γιατί μόλις θα τον πιάσουμε θα κάνει στην άκρη. Έτσι και έγινε, αλλά τον πιάσαμε στο στενό και γεμάτο πέτρες κομμάτι που το fair play λέει ότι όταν προσπερνάς δεν επιταχύνεις αμέσως για να του σπάσεις το παρ πρίζ, οπότε χάνουμε τουλάχιστον 10 δεύτερα και κάποιες θέσεις στη γενική. Χρόνος 8.04 και 38οι στα 49 αυτοκίνητα, με περίπου 30+ Ν4 και Α8 στον αγώνα εκείνη τη στιγμή.
Πάμε συγκρατημένα στο άχρωμο Galio των 4,8 περίπου χλμ. και αποφασίζουμε να σπάσουμε τα χρονόμετρα στη μεγάλη Marcesina. Που είσαι βρε Saari με τα ωραία σου!!!! Η Βούλα διαβάζει άψογα, ακούγονται το 80% όσων λέει, έχω ανθρώπινη οπτική και μέχρι το σπίτι 3,5 χλμ. πριν το τέλος έχουμε κατεβάσει 1,48 από το πρωί. Στην ευθεία των 200 μέτρων με γκρεμό δεξιά, το Μίκρα ψαρεύει επικίνδυνα. Παρ, ολίγο να κάνει τετ α κε στην ευθεία. Οδηγώντας με την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 15 περίπου χλμ. (με 1η φυσικά) φθάνουμε στον τερματισμό της ειδικής, γράφοντας 29 και κάτι λεπτά σε σχέση με τα 22 το πρωί. Προσπαθούμε να φθάσουμε στο σέρβις που απέχει 30περίπου χλμ. έχοντας πίσω μας τους μηχανικούς και στο τηλέφωνο τον Άρη Ιγγλέση να μας εμψυχώνει. Μπήκαμε στο σέρβις παρά 12 δεύτερα από τη θέση εκτός αγώνα με τον Άρη να δίνει μάχη για να μην κλείσει το κοντρόλ. Αλλαγή του σπασμένου ψαλιδιού, πρόχειρο κόλλημα στο ράμφος που είχε σπάσει δίπλα από τη βάση ψαλιδιού και εντολή – σύσταση από τον Patrick Rossi το μηχανικό μας, για αργή οδήγηση με στόχο τον τερματισμό.
Marcesina 3 και το κοντρόλ είχε κλείσει. Βλέπουν ότι είμαστε στο χρόνο μας, ζητάνε συγνώμη και ξανανοίγουν. Εκκινούμε με αλάρμ και με τις ευχές του κοντρόλ για καλή επιστροφή. Ταχύτητες μέχρι 70 χλμ. στην άσφαλτο με στόχο να γυρίσουμε πίσω σε 1 ώρα και 18 λεπτά για τα 55 περίπου χλμ. μέχρι τον τερματισμό. Στο χώμα 3η και 40-50 χλμ. και προσοχή σε λακκούβες και πέτρες, αλλά στη 2η άσφαλτο τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα. Ταχύτητα έως 30 χλμ. και πολύ είναι. Το μόνο που μας παρηγορεί είναι οι επιδοκιμασίες θεατών και εγκαταλειψάντων, που τρέχουν πίσω μας για μερικά μέτρα δίνοντάς μας κουράγιο να τερματίσουμε το πολυλαβωμένο Μίκρα. Ειδικά συγκινητική ήταν η κίνηση του Gianni Marchi, συνοδηγού του Spagola και φίλου, που όταν μας είδε άρχισε να τρέχει μαζί μας όσο μπορούσε με υψωμένη γροθιά φωνάζοντας vai, vai. Νάσαι καλά ρε Γιαννάκη!
Τερματίσαμε σε 45 λεπτά τα 23,5 χλμ. και θέλουμε 33 λεπτά για 30 χλμ. Μάλλον αδύνατον. Ανεβάζω ρυθμό με αποτέλεσμα 1 χλμ. μετά τον τερματισμό της ειδικής να πεταχτεί το ημιαξόνιο και να μείνουμε στην άκρη του δρόμου.
Ο Άρης με το Δημήτρη τον Αμαξόπουλο μας μάζεψαν μετά από περίπου 30 λεπτά, ενώ τα παιδιά του Πάτρικ έμειναν στο αυτοκίνητο περιένοντας τον αρχηγό να το μαζέψουν.

Τι μας έμεινε από τον αγώνα; Η γλυκόπικρη γεύση της εγκατάλειψης μετά από ένα γενικά προβληματικό αγώνα. Η αντιμετώπιση των χιλιάδων θεατών στα περάσματά μας. Πραγματικά οι θεατές σου δίνουν φτερά. Και όταν μάλιστα ξέρουν από αγώνες, είναι η χαρά του οδηγού. Σε προσωπικό επίπεδο; Απλά καταπληκτικά.
Θέλω να ευχαριστήσω τους Άρη Ιγγλέση που παρ’ ολίγο θα επιστρατευόταν σαν συνοδηγός όταν η Βούλα παρουσίασε ημικρανία και το Δημήτρη Αμαξόπουλο για τη βοήθειά τους και πριν , αλλά κυρίως κατά την ώρα του αγώνα. Ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε. Τον Patrick Rossi για το πολύ καλό και ουσιαστικό σέρβις κατά τη διάρκεια του αγώνα και φυσικά τη συνοδηγό μου Βούλα, που έκλεισε το ιατρείο της για 1 εβδομάδα για να με ακολουθήσει στην Ιταλία.
Πάνω από όλα, ευχαριστώ τον αληθινό φίλο Adriano Scalcon που τον τελευταίο χρόνο τρέχει και δεν φτάνει για μένα, όταν είμαι στην Ιταλία. Ο Αντριάνο, οδηγώντας ένα δανεικό Σουμπαρού του 2004, τερμάτισε 7ος γενικής , 5ος Ν και 1ος στο Σουμπαρού κάπ στον αγώνα, ποτίζοντας τέιον και άλλα αφεψήματα τον πολύ Scorcioni, κερδίζοντας με αυτόν τον τρόπο μια θέση στην επίσημη ομάδα της Σουμπαρού για το Costa Smeralda προτελευταίο χωμάτινο αγώνα του πρωταθλήματος Ιταλίας.
Χρόνους φωτογραφίες κλπ. Από τον αγώνα στη διεύθυνση:www.scuderiacittadischio.it
Να είμαστε καλά και του χρόνου πάλι εκεί.
Με εκτίμηση
Λάμπης Κουρτέσης.

Αρκεί να ξέρεις τι κάνεις. Και γιαυτό έφερα το παράδειγμα των Φινλανδών, πως υπάρχει τρόπος να κάνεις διαφορετικά τη δουλειά (πχ. να μάθεις να 'γράφεις' τη διαδρομή και όχι να την απομνημονεύεις)

Αυτό τα λέει όλα.
Για τους ενδιαφερόμενους, κάτι μπορούμε να κάνουμε στο Παραλληλοδρόμιο.
Περισσότερες πληροφορίες θα θεωρηθούν διαφήμιση και θα σβηστούν.
Λάμπης Κουρτέσης

ΣΕ ΛΥΠΑΜΑΙ ΛΑΜΠΗ ΜΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΤΟ ALTOPIANO ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ !!!
ΑΜ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΑΜ ΔΕΝ ΡΩTΑΓΕΣ ???

ΦΙΛΙΚΑ,

'EL-EM'

Έ όχι και πιό σκληρό από τα παλιά Ακρόπολις! Εν τάξει! Θεωρείται το Ακρόπολις της Ιταλίας μεν, αλλά δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Δεν ξέρω τι ειδικές θα έχουν φέτος, απλά παρακαλάω να έχουν λιγότερη άσφαλτο. Πάντως έχεις αρκετό δίκιο αλλά δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς, αφ' ενός γιατί εκεί είναι οι 'δικοί μου', αφ' ετέρου γιατί τους έχω ζαλίσει για το ράλι Κορίνθου και το Παραλληλοδρόμιο, οπότε αφού θα έρθουν (4 μέχρι τώρα) το Νοέμβρη, πρέπει (και θέλω) να πάω.
Άσε που μπορεί να τρέχει και ο Saari και έχουμε να επιλύσουμε κάποια θέματα.....
Φιλικά
Λάμπης Κουρτέσης

Αλλά και στην Ιταλία (αφού τη Φινλανδία τη βρίσκουν κάποιοι εξ ημών υπανάπτυκτη ), τα ίδια κάνουν, όπως θα μας βεβαιώσει και ο Ελ-Εμ και ο Κοσμόπουλος και ο Λάμπης, που έχουν τρέξει εκεί: καθορισμένες ημερομηνίες αναγνωρίσεων, συγκεκριμένος (μικρός) αριθμός περασμάτων, αστυνόμευση.

Όντως, τα περάσματα είναι 3, με συγκεκριμένη ώρα (όπως και εδώ θεωρητικά0, με λάστιχα ΑΣΦΑΛΤΙΝΑ, με αυτοκίνητο έως 2000 κ.ε., ατμοσφαιρικό και εννοείται όχι τύπου 'τζιπ'. Μια και το ανέφερες Νάσο, ξέχασα να σας πω ότι το άλλο Σάββατο 30/9, συμμετέχω στην Ιταλία σε αγώνα του κυπέλου χώματος, στο ράλι Altopiano dei 7 comuni, στη Βόρεια Ιταλία. Αυτοκίνητο φυσικά Μίκρα (τρέμε Saari, που θα μου πας, δεν θα σε πετύχω;), συνοδηγός η Βούλα και υποστήριξη(σέρβις) Ιταλική. Χορηγοί: Παραλληλοδρόμιο, Μινωικές γραμμές, Fedima tyres. Περισσότερες λεπτομέρειες όταν γυρίσω με το καλό, κατά τις 2 Οκτωβρίου.
Προς Mod: Αν η αναφοά των χορηγών είναι καταστρατήγηση των κανόνων της σελίδας, μπορείς να μας (τους) σβήσεις.
Λάμπης Κουρτέσης

Παρακολουθήσατε καθόλου 1000 λίμνες; Σιγά μη σας ξέφυγαν! Δεν ξέρω όμως πόσοι ψάχτηκαν στους χρόνους των ειδικών και βρήκαν αυτό που θα με αφήσει άυπνο σήμερα το βράδυ. Είναι ένας τύπος φινλανδός , άγνωστης ηλικίας, που ακούει στο όνομα Άντερο Σαάρι. Προφανώς φτωχομπινές του κερατά, αφού τρέχει στη Α5. Και με τι αυτοκίνητο παρακαλώ! Με Μίκρα Κ11, δηλαδή το παλιό κλασσικό Μίκρα που τρέχω και εγώ! Μαύρη και καταραμένη φτώχεια ο ταλαίπωρος! Λοιπόν φίλοι, ο τύπος όσο είναι μέσα στον αγώνα (γιατί σε δύο ημέρες κατάφερε δύο εγκαταλείψεις) «κόβει κεφάλια». Την 1η μέρα του αγώνα οι θέσεις του στη γενική ήταν: στη 2η 47/100, στην 3η 46/100 και μετά προφανώς με πρόβλημα έπεσε στις: 67, 56 και 97. Σήμερα, τη 2η ημέρα, έχουμε και λέμε: 1η 43/83, 2η 38/79 και 3η 27/78!!!!!! Φυσικά μετά τον πήρε και τον σήκωσε και εύχομαι να τον δούμε την 3η και τελευταία ημέρα να μας τρελαίνει.
Τι συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε αγαπητοί συνάδελφοι από τους χρόνους του τύπου; Μήπως όλα τα ταλαίπωρα αυτοκινητάκια πάνε και με το παραπάνω, αν ξέρουμε να τα χρησιμοποιήσουμε; Και θα μου πείτε, σιγά ρε μεγάλε, αφού δεν τερματίζει. Εν τάξει. Μετράει ο τερματισμός, εκεί είναι το αποτέλεσμα. Αλλά η επίδοση; 27 στους 78; Σε αγώνα παγκόσμιου; Με Μίκρα; Που εδώ το έχουμε για πέταμα όπως το Εβο 6; Και όμως, με Μίκρα «καθάρισε» τους «θεούς» της σούπερ 1600. Δηλαδή το Μικράκι «πάει». Σε μπελάδες με βάζει ο άτιμος. Ρε γαμώ το, πρέπει να αρχίσουμε να οδηγάμε. Θα γίνουμε ρόμπες αν κάνει κανά αστείο και έρθει κατά Ελλάδα μεριά.
Ά! Τα πράγματα σοβάρεψαν. Μετά τον Σαάρι, μου υπόσχομαι να μη σηκώσω γκάζι από το Μικράκι μου με τίποτα. Τώρα αν το καταφέρω….είναι άλλο θέμα. Θα το προσπαθήσω.
Γειά σου ρε Σαάρι Άντερο (που το βρήκες το μικρό σου όνομα;) με το Μίκρα σου. Καλό αγώνα να έχεις και πάντα αέρα και ας δεν σε ξέρω. Μπράβο σου και που θα πάει; Θα το πατήσω και εγώ το ρημάδι το γκάζι. Τώρα στα γεράματα. Τι διάλο; Πόσο πιο μάγκας είσαι;

Λάμπης Κουρτέσης