Ξεφεύγει λίγο απο τα Βορειοελλαδίτικα , αλλά για να μην ανοίξω καινούργιο Θέμα θα το αναφέρω εδώ. Επί τη ευκαιρία επαγγελματικών υποχρεώσεων , βρέθηκα στο Σιδηρόκαστρο και πετάχτηκα μέχρι την Βουλγαρία για ένα τρίωρο. Ειχα πάει και πριν τρία χρόνια , οπότε εύκολα κάνεις κάποιες συγκρίσεις. Κατ' αρχήν , τα κτίρια του τελωνείου σαφώς αναβαθμίστηκαν , όπως και η συμπεριφορά των υπαλλήλων. Κατά την πεντάωρη περιήγηση στην περιοχή δεν είδα ούτε ένα περιπολικό, ενώ αντίθετα την προηγούμενη φορά η παρουσία τους ήταν εμφανής . Υπάρχουν σαφώς περισότερα καινούργια αυτοκίνητα , και οι ταχύτητες πού αναπτύσουν οπωσδήποτε κατά πολύ μεγαλύτερες. Επισκέφτηκα το Μέλνικ, όπου για να φτάσω έχασα τον δρόμο ως συνήθως και κατέληξα σε δρόμο με κρατήρες (!) Το Μέλνικ φημίζεται για τα κρασιά του και όπου και να στρίψεις μέσ το χωριό βλέπεις δοκιμαστήρια και κάβες. Ευτυχώς έχει και αρκετά ξενοδοχεία για να μείνεις σε περίπτωση πού αποφασίσεις να κάνεις τεστ κρασιών. ¨Ολο το χωριό είναι αναπαλαιωμένο σε στυλ Άγιου Αθανάσιου , ξέρετε αυτουνού στο Καιμάκτσαλαν και φτιάχνεται συνεχώς. Εκεί υπάρχει και το σπίτι ενός ¨Ελληνα του Κοδρόπουλου , ο οποιος ζούσε εκεί πριν απο τους Βαλκανικούς πολέμους όπως και άλλοι Έλληνες μαζί με Βούλαρους και Τούρκους. Το σπίτι αξίζει πραγματικά να το επισκεφτεί κανείς.Τα κελλάρια του και η αίθουσα των επισκεπτών ήταν πραγματικά έργα τέχνης . Πήγα και στο Πετρίτσι , του οποίου το κέντρο αναμορφώνεται καλαίσθητα. Ο στοχος ήταν να συνεχίσω για FYROM και επιστροφή απο Γευγελή , αλλά ο χρόνος ήταν περιορισμένος , οπότε έμεινε για άλλη φορά.