Επειδή η συζήτηση που κάναμε δεν έχει σχέση με την Μαλαισία για αυτό ανοίγω καινούριο tread...
Eπειδή πολλά γράφονται ας δούμε λίγο τα πρωταθλήμα του M.S τουλάχιστον μέχρι το 2001. Από εκεί και πέρα ο καθένας μας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει αλλά τα γεγονότα είναι αναμφισβήτητα. Επειδή λοιπόν η ιστορία γράφεται από τα γεγονότα έχουμε και λεμέ:
1994: Ο θάνατος του Σέννα θα ανοίξει μια νέα σελίδα στην F1. Πολλοί θεώρησαν σαν θεϊκό σημάδι ότι την ώρα που σκοτώθηκε ο Senna o M.S ήταν ο πρώτος που πέρασε από το σημείο. Να ο διάδοχος του έσπευσαν αμέσως να του δώσουν το αξίωμα χορηγοί και Μ.Μ.Ε
14 Νοεμβρίου 1994: Τελευταίος γύρος στην Αυστραλία η βαθμολογία ήταν Μ.S 92 Hill 91. Οι δύο μονομάχοι επιδόθηκαν σε μία λυσσαλέα μονομαχία κάνοντας ο ένας μετά τον άλλο ταχύτερο γύρο. Ο Γερμανός ήταν σχεδόν 2'' ταχύτερος μέχρι που σε κάποιο σημείο έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του και βγήκε εκτός πίστας. Το αυτοκίνητο είχε ανεπανόρθωτες βλάβες και ήταν ζήτημα χρόνου πότε θα εγκαταλείψει. Ο Άγγλος επιχείρησε να τον περάσει από την εξωτερική όμως ο M..S τον έκλεισε απότομα και παράνομα με αποτέλεσμα η Williams να χτυπήσει την Benneton από τα δεξιά και να την απογειώσει. Ο M.S εγκατέλειπε μια ώρα νωρίτερα καθόταν περίλυπος και περίμενε δε μπορούσε να κάνει τίποτα. Ένας έφορος ενημέρωσε ότι η βλάβη από τη σύγκρουση που ο MS προκάλεσε στη Williams - Renault ήταν ανεπανόρθωτη και ο MS άρχισε να πανηγυρίζει.
Ο «διάδοχος του Senna» είχε βρεθεί.
1995:Η Benneton με 11 νίκες -9 o MS- σαρώνει πρωτάθλημα οδηγών και κατασκευαστών. H τελική βαθμολογία θα γράψει 137 - 112 με τον Hill να είναι 33 ολόκληρους βαθμούς πίσω από το Γερμανό . Ο δεύτερος οδηγός της Benneton (Herbert) ήταν 24 βαθμούς πίσω από τον Hill
1996:Με την Williams κυρίαρχη με 12 νίκες ο M.S παίρνει το μερίδιο που αντιστοιχεί στη 2η τελικά Ferrari με 3μόλις νίκες: Ισπανία (ίσως ο μόνος θεαματικός αγώνας που μας έχει δείξει ο Γερμανός μέχρι σήμερα) με τον Hill να εγκαταλείπει
Στο Σπα που κέρδισε κυρίως λόγω στρατηγικής και εντός έδρας στη Monza όπου και πάλι ο Hill εγκατέλειψε με πρόβλημα στον κινητήρα.
1997: 26 Οκτωβρίου 1997 ΧερέΘ: Ο Γερμανός έχει μάθει το μάθημα και επαναλαμβάνει τα καραγκιοζιλίκια -γιατί για καραγκιοζιλίκια πρόκειται -του 1994. Αυτή τη φόρα θύμα ο Villeneuve. Ο MS με φοβερή εκκίνηση -σε τέτοιο σημείο μάλιστα που φήμες ήθελαν να έχει χρησιμοποιήσει ένα παράνομο σχετικό σύστημα- βρίσκεται μπροστά από τον Καναδό. Στη στροφή Dry Sack ο Καναδός κάνει μια απεγνωσμένη βουτιά στην προσπάθεια να βρεθεί μπροστά από τον M.S ο Γερμανός αιφνιδιάστηκε ως συνήθως (δες αργότερα Hakkinen Σπα 2000, Montoya Βραζιλία 2002) και αμέσως έστριψε απότομα πάνω στον αντίπαλο με στόχο να τον εμβολίσει όπως έκανε και το 1994 με το Hill. Τελικά δεν κατάφερε τίποτα αφού ο ίδιος κόλλησε στην αμοπαγίδα κα εγκατέλειψε ενώ ο Καναδός συνέχισε έστω και με προβλήματα και συντηρητικά κατετάγη 3ος. Αργότερα ο Μ.S θα τιμωρηθεί αφού του αφαιρέθηκαν οι βαθμοι.
1998:Ο Hakkinen κατέκτησε το πρωτάθλημα με 100 βαθμούς (8 νίκες) έναντι 86 του Schumacher ( 6 νίκες). Η βαθμολογία ίσως αδικεί το Γερμανό αφού το αυτοκίνητο της Mclaren ; Mercedes ήταν συνολικά καλύτερο από αυτό της Ferrari όχι όμως σημαντικά. Πρωτάθλημα κατασκευαστών 156 - 133
1999: Το ότι τελικά μετά από 16 ολόκληρα χρόνια η Ferrari κατάφερε να πάρει τον τίτλο των κατασκευαστών από μόνο του να φτάνει για να περιγράψει τη χρονιά. Άλλωστε η μισή για τον Γερμανό ήταν χαμένη αφού τη μοναδική φορά που χρειάστηκε να πατήσει φρένο τα έκανε μούσκεμα. Θα σπάσει το πόδι του στο Silvertone και ο M.Salo θα κληθεί να τον αντικαταστήσει. Δύο νίκες για το Γερμανό και μάλιστα μαζεμένες σε Imola (όπου ο Hakkinen βρέθηκε στις μπαριέρες) και Μonaco όπου η στρατηγική του Tond χάρισε το 1- 2 σε Ferrari. Ψάχνοντας στο αρχείο μου βλέπω πως η Ferrari δεν είχε κάνει ποτέ κάτι παρόμοιο στο παρελθόν. Αν έχω λάθος ας με διορθώσει κάποιος.
2000: Μπορεί τελικά ο M.S να πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή. Το προσπέρασμα του Hakkinen όμως στο Spa θα θεωρηθεί από πολλούς ως το προσπέρασμα της δεκαετίας. Τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι πως αλήθεια κατέληξε το πρωτάθλημα στο M.S και στη Ferrari; Χρειάστηκε ο Barrichello να χαρίσει μετά από εντολές του Tond την νίκη του στον Καναδά. Χρειάστηκε η FIA να βάλει λίγο το χεράκι της. Ακόμα θυμάμαι τις γραπτές συστάσεις της Ferrari προς τη FIA ;Καλά το γράφω δεν είναι λάθος της Ferrari προς τη FIA- για εκείνο το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο διαφορικό της Mclaren που δεν ήταν παράνομο καθώς η FIA το είχε επιτρέψει από το 1995. Η FIA έτρεξε αμέσως να το απαγορεύσει στο πιο κρίσιμο σημείο του πρωταθλήματος λίγο πριν τον αγώνα της Monza. Χρειάστηκε ακόμα και μια ποινή 10΄΄ στον Hakkinen στον τελευταίο αγώνα στην Μαλαισία γιατί ξεκίνησε νωρίτερα στην εκκίνηση για να καταλήξει το πρωτάθλημα στον Γερμανό. Παρόλα αυτά ο Ηakkinen πάλεψε μέχρι το τέλος για το πρωτάθλημα και είδε τελικά αναπόφευκτα να μένει 2ος με 19 βαθμούς λιγότερους.
Όχι τίποτα άλλο αλλά γιατί εύκολα ξεχνάνε μερικοί.
2001:Σε μια ιστορική χρονιά όπως εξελίχθηκε ο MS σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. 4 αγώνες πριν τη λήξη του πρωταθλήματος ήταν κιόλας πρωταθλητής ενώ η ΜΡ4/16 αντιμετώπιζε σαφέστατο πρόβλημα με το αυτοκίνητο εξαιτίας του κοντού μεταξονίου. Ο Μ.S στο τέλος της χρονιάς είχε σχεδόν τους διπλάσιους βαθμούς από τον 2ο D.Coulthard. Ενώ ακόμα και σε μια τέτοια χρονιά ο R.B χάριζε νίκες στον teammate του όπως αυτή της Αυστρίας.
Από εκεί και πέρα αρνούμε να γράψω ....
Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του....