Συναδέλφισες και συνάδελφοι επιτρέψτε μου μια μικρή παρέμβαση.
- Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να συγκρίνουμε το άλλοτε με το τώρα.
- Κορυφαίοι Έλληνες οδηγοί του παρελθόντος δεν είχαν ιδέα από απεικόνιση του δρόμου και έγραψαν την ιστορία τους στηριζόμενοι στο ταλέντο και στις δοκιμές τύπου... τάπα, με σχεδόν ή ακριβώς αγωνιστικά αυτοκίνητα.
- Κάθε μαθητής/αγωνιζόμενος έχει το δικό του σύστημα προκειμένου να -αν...- αριστεύσει.
- Επί της ουσίας περιορισμός στις αναγνωρίσεις (ο όρος δοκιμές αναφέρεται μόνο σε επίσημα χρονομετρημένα σιρκουί και αναβάσεων) ποτέ δεν υπήρξε και αυτό γιατί ποτέ δεν αστυνομεύτηκε/δικάστηκε η διαδικασία/αγωνιζόμενοι.
Τελικά λοιπόν, αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει όλους μας είναι, ,**όχι το αν ο Βασίλης έκανε 50, ο Παναγιώτης 60, ο Νίκος 25 και εμείς 2 περάσματα, αλλά το αν **όποιος από τους παραπάνω και όλους τους άλλους, προκάλεσε, φόβισε, ή προξένησε ζημιά στους μη έχοντας σχέση με τον αγώνα.
Αυτό είναι που κάνει ζημιά στους αγώνες και στην κοινωνική θέση όλων όσων σχετίζονται με αυτούς.
Όλα τα άλλα είναι μικρότητες και ας τα ξεκαθαρίσουμε οι αγωνιζόμενοι μεταξύ μας, πρόσωπο με πρόσωπο.
Υ.Γ. Συμφωνώ απόλυτα με το Βάγγέλη Ζάχο, ενώ καλό είναι οι συμμετέχοντες σε rally να γνωρίζουμε την έννοια του σχετικού όρου.