Posts made by imago

Έλεγε κάποτε ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
'Αφήσατε τον Κιθαιρώνα και τον Ελικώνα και κατοικήσατε εις την Σιών'
Έτσι κρώζω κι εγώ σήμερα:
'Αφήσατε το Σίτυ και το Λονδίνιον και κατοικήσατε εις την Φραγκφούρτην'.
Τα έλεγα πριν δυο μήνες, βαριέμαι να δίνω λινκ. Τότε με λέγανε Brit hater. Κααααλά.
Και άρχισε η γκρίνια, --η αγγλοσαξωνική γκρίνια. Είναι άσχημη γκρίνια αυτή.
Για μερικούς παλιούς συμμαθητές και μιας μέρας διθυράμβους ο Κάμερον θυσίασε το συμφέρον του νησιού του.

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:
να μου την πεις για την first order logic?

Ναι γιατί πετάς πυροτεχνήματα. Πες 'δεν ξέρω' δεν είναι ντροπή.
Κλασικός Έλληνας: όλα τα ξέρει, όλα τα μπορεί και όταν κάνει λάθος ΠΟΤΕ δεν το αναγνωρίζει.

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:

ΥΓ Κι΄εγω εχω χρησιμοποιησει το δευτερο θεωρημα μη-πληροτητας του Γκεντελ (τα οποια ισχυουν μονο για τυπικα συστηματα 1ης ταξης)...

Όταν λες 'τάξη' τι εννοείς;

Γυμνασιου. Εννοω λογικης πρωτου βαθμου (πχ Peano arithmetic)

Πσσστ! Κρατάς μυστικό; Η λογική δεν έχει βαθμό. Μόνο η γλώσσα.
Α, μη ξεχάσω, το β' θεώρημα ισχύει για γλώσσες οιουδήποτε βαθμού.
Μητσάρα, σε παρακαλώ, πείσε με ότι δεν είσαι φέρελπις μορφωμένος εκ βικιπεδίας...
Γαμώ τη βικιπέδιά σας, έκανε ζημιά τελικά.

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:
ΥΓ Κι΄εγω εχω χρησιμοποιησει το δευτερο θεωρημα μη-πληροτητας του Γκεντελ (τα οποια ισχυουν μονο για τυπικα συστηματα 1ης ταξης)...

Όταν λες 'τάξη' τι εννοείς;

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:
Τι ειδους σχεση εχει ενα παιχνιδακι που οι κανονες του ορισθηκαν αυθαιρετα (και αλλο τοσο αυθαιρετα μπορω να προσθεσω νεους) με την κοινωνικη πραγματικοτητα ?

Έλα ντε. Τι βλάκες και αυτοί οι Αμερικάνοι που τα έχουν βάλει στους απαίσιους Νόμους τους. Και ακολουθούν όλοι οι υπόλοιποι. Και οι Ευρωπαίοι επίσης, ανόητοι που παν και ψηφίζουν με Banzaf index και κάθονται με τους μήνες να υπολογίζουν κόρους. Και ο ΟΗΕ επίσης, τι βλακώδης συνωμοτική οργάνωση της πλάκας που στα έκτακτα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας απένειμε ψήφους σύμφωνα με τις δουλειές του Gale.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
το ξέρω ως πείραμα εγκυκλοπαιδικά, αυτό που είπα είναι ότι προσπαθείς να το εφαρμόσεις αποκομμένα, μή λαμβάνοντας υπόψιν κι άλλες παραμέτρους

Έντιμη απάντηση. 100% λάθος, αλλά έντιμη. Επιτέλους ειλικρίνεια.
Αυτά που θα πω δεν θα τα βρείτε στο ίντερνετ ούτε στη wikipedia ούτε σε βιβλία. Κατά πάσα πιθανότητα, πάντα. Αυτά τα ακούς μόνο απ' αυτούς που το έφτιαξαν.
Το PD δεν είναι πείραμα. Εφευρέθηκε τον Γενάρη του 1950 από τον μακαρίτη τον Drescher. Οι von Neumann και Morgenstern στο ογκώδες seminal βιβλίο τους (το οποίο διάβασα from cover to cover -ανάθεμά με αν ένας απ' αυτούς τους σημερινούς προχώρησε πέρα απ' το εξώφυλλο) εξέταζε zero sum, constant sum, και cooperative games με την χαρακτηριστική συνάρτηση (το αντίθετο του outer measure του Καραθεοδωρή). Όταν ο Nash πήγε στον von Neumann και του έδειξε την ισορροπία, ο von Neumann, ζηλιάρης ολκής, του είπε ξερά 'αυτό είναι μια εφαρμογούλα του Brower fixed point'. Ο μικρός δεν πτοήθηκε καθόλου. Και συνέχισε στις ισορροπίες του. Επειδή όλοι τότε ήταν τσανάκια του von Neumann, μέχρι αυτός να ψοφολογήσει στο Walter Reevs, το '57, όλοι κάναν την πάπια. Και ο Drescher το εφηύρε για να αποδείξει τρόπω τινά ότι οι ισορροπίες ήταν λάθος (και να ικανοποιήσει τον αφέντη). Τι είναι λοιπόν το PD;

Είναι ένα απλό παίγνιο μεταβλητού αθροίσματος, 2x2 με δύο παίκτες, πλήρους πληροφόρησης αλλά μη τέλειας πληροφορίας (δηλαδή οι παικταράδες μας δεν έχουν τύπο, το παίγνιο δεν έχει τα types του Harsanyi). Ο κάθε παίκτης έχει δύο επιλογές: (τις λένε καθαρές στρατηγικές [αχ Μπακογιάννη που είσαι] και φυλάνε το 'στρατηγικές' για κυρτά αθροίσματα αλλά who cares): Να προδώσει, Π, να μην προδώσει, ΟΠ. Άμα προδώσουν και οι δύο, χάνουν κάπως και οι δύο (κάνω ordinal και όχι cardinal ανάλυση, το ίδιο είναι). Άμα ο ένας Π και ο άλλος ΟΠ, τότε ο Π την βγάζει καθαρή και ο ΟΠ χάνει πάάάάρα πολύ. Άμα και οι δύο ΟΠ, τότε κερδίζουν αμφότεροι. Απλό ε;

Τι λέει η ισορροπία Nash (η βιομηχανία των Nash refinements ήρθε μετά): Π και οι δύο. Το ξαναλέω: Δεν μιλώ για refinements.

Πάμε στα χωριά τώρα. Άστο το κωλοστοπ, στα χωριά το στοπ δεν μετράει, όλοι ξέρουν ποιος περνάει και άμα είναι μεγάλη Παρασκευή περνά ο επιτάφιος, αλλιώς περνά περνά η μέλισσα. Στα χωριά λοιπόν υπάρχει ένα game theoretic πράμα που το λεν reputation. Υπάρχει και στις μικρές αγορές, και στην ακαντέμια επίσης. Ο φίλος Δημήτρης το αγνοεί. Το κοινωνικό πείραμα (δροσόφιλα --περίεργο που ξεφύτρωσε η βιολογία εδώ ε; άμα ξέρεις καταλαβαίνεις) που στήθηκε μετά (για φράγκα και επιδοτήσεις) και το έγραψε και η σούπερ Κατερίνα, μας λέει ότι: Με τους ίδιους παίκτες μόνο εμφανίζεται η γλώσσα, άρα η επικοινωνία, άρα το signaling, άρα η απόκλιση από την ισορροπία.
Για όποιες απορίες εδώ είμαι.

Ξέρεις τι είναι το PD? Ειλικρινά τώρα.

Αν έχεις την καλοσύνη κοίτα προσεκτικότερα τα quotes.
Ο μάγκας που λες, δεν ξέρω που εμπίπτει αλλά σίγουρα όχι στο PD. Γι' αυτό δεν μιλούσαμε απ' το πρωί;

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:
αλλα το το ποιοι ειναι οι συγκεκριμμενοι καθε φορα 'παικτες' εχει ελαχιστη (εως καμια) σημασια αφου το διλημμα ειναι ουσιαστικα το ΙΔΙΟ .

Έχει σημασία.
Μου είναι πλέον προφανές ότι δεν το γνωρίζεις το 'σπορ'. Δεν είναι κακό αυτό από μόνο του. Κακό είναι να έχεις υπερβολική εμπιστοσύνη στην 'κοινή λογική' σου με την ελπίδα ότι θα αναπληρώσει την επιστημονική άγνοια.
Αχ κλασικέ μου Έλληνα, όλα τα ξέρεις, όλα τα μπορείς.
Άμα δεν ξέρουμε, ρωτάμε. Δεν είναι ντροπή.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Στα χωριά κι αν βρισκεις αυτές τις συμπεριφορές

Στα χωριά είναι κανόνας ο ένας ντόπιος να προδίδει τον άλλον;

Από ποιο γαλαξία είσαι; Εγώ πάντως είμαι απ' τον Milky Way!

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:

Αν λες οτι οι 'παικτες' δεν εχουν μνημη , ειτε θα βλεπεις την κοινωνια ως χωρις ιστορια ειτε το διλημμα τεθηκε τωρα για πρωτη φορα. Κανενα απο τα δυο δεν ισχυει.

Ούτε λέω ότι έχουν μνήμη ούτε λέω ότι δεν έχουν. Πρόσεξε: Είσαι σε ένα κοτέηλ πάρτυ. Ανεξάρτητα από την βιολογική σου μνήμη, η παιγνιοθεωρητική σου μνήμη δεν υπάρχει. Αν όμως θα είσαι μέσα σε ένα κελί για σαράντα χρόνια με συγκάτοικο, η παιγνιοθεωρητική σου μνήμη είναι πολύ δυνατή.
Οι δρόμοι της Αθήνας είναι κοκτέηλ πάρτυ. Οι δρόμοι της Πωγωνιανής είναι κελί.

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:
Το να θεωρεις μοναδικο/διαφορετικο καθε φορα το διλημμα καταληγει σε μια θεωρηση της κοινωνιας σαν κοινωνιας χωρις ιστορια.

Μα εγώ λέω ακριβώς το αντίθετο. Στα χωριά πολύ σπάνια να βρεθεί 'προδότης' σε ουρά ή φανάρι, διότι ξέρει πολύ καλά ότι πολύ σύντομα θα ξαναπαίξει με τον ίδιο παίκτη και θα τιμωρηθεί. Στην Αθήνα ο 'προδότης' βασίζεται στην 'έλλειψη μνήμης': Που θα με ξαναδεί...

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:
Κι' εγω λεω οτι το λαθος το κανεις εσυ. Το ΙΔΙΟ (ουσιαστικα) διλημμα επαναλαμβανεται απειρες φορες γιατι το ποιοι ειναι οι συγκεκριμμενοι καθε φορα 'παικτες' εχει ελαχιστη (εως καμια) σημασια.

Όχι βρε Δημήτρη. Δεν είναι έτσι. Δες λίγο τη δουλειά του Brown. Η σύγκλιση των σχετικών συχνοτήτων στην βέλτιστη στρατηγική, ως προς την mean square νόρμα, αφορά παίκτες με μνήμη.
Αν μιλάς για evolutionary PD του Smith, τότε πρέπει να ξέρεις ότι εκείνος το utility το ορίζει διαφορετικά.

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:
Μεταφεροντας το 'διλημμα του φυλακισμενου' [και στο οποιο θα μπορουσα να προσθεσω αλλη μια παραμετρο (πχ 'αντιποινα'/επιτιμηση/μομφη σε αυτον που καρφωσε) η οποια αλλαζει τα δεδομενα του διλημματος και διευρυνει τις προυποθεσει κατω απο τις οποιες μια ομαδα ανθρωπων δειχνει συνεργατικη συμπεριφορα] στην κοινωνικη πραγματικοτητα , δεν λαμβανεις υπ’ οψη σου οτι στην πραγματικη ζωη το διλημμα ειναι συνεχως επαναλαμβανομενο και εχει αποδειχθει οτι σ’ αυτη τη περιπτωση υπερισχυει η συνεργασια.

Κάνεις ένα θεμελιώδες λάθος. Το επαναλαμβανόμενο παίγνιο αφορά το ΙΔΙΟ παίγνιο. Εκεί, ναι, εμφανίζονται τα φαινόμενα συλλογικότητας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης που λες. Στην καθημερινότητα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Για να το πω με όσο το δυνατόν απλούστερους όρους.

Φαντάσου έναν Έλληνα που ξεκινά το πρωί. Παίζει PD (Pris. Dilem) στην ουρά στο φανάρι, είτε ως προδότης είτε ως προδομένος. Κατόπιν, πάει στην ουρά της εφορίας όπου παίζει ξανά PD αλλά με άλλους παίκτες. Κατόπιν παίζει PD στη ΛΕΑ, στη δουλειά, κλπ κλπ. Δεν του δίνεται καμία δυνατότητα να τιμωρήσει ή να τιμωρηθεί από τον ΙΔΙΟ παίκτη, ώστε να του διδάξει ή να διδαχτεί την συλλογικότητα του φίλου μας gto.

Τα νέα που μας έρχονται είναι αύξηση κρουσμάτων αυτοκτονιών. Σε απάντηση παραθέτω το ποίημα του Κίπλιγκ. Είναι ένας ύμνος στο κουράγιο. Μην το διαβάσετε, μελετήστε το. Κι αν δεν ξέρετε εγγλέζικα, μάθετε για να το διαβάσετε.
Δεν είναι ποιηματάκι. Είναι οδηγίες ζωής.

IF.....

IF you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: 'Hold on!'

If you can talk with crowds and keep your virtue,
' Or walk with Kings - nor lose the common touch,
if neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And - which is more - you'll be a Man, my son!

Ο χρήστης delsol.vti έγραψε:
Πρέπει κάποια στιγμή οι πολιτικοί παγκοσμίως να βρούνε τα @@ τους και να λάβουν τις κατάλληλες αποφάσεις για να ηρεμήσει λίγο το πράγμα στην οικονομία και να μπουν τα πράγματα σε μια τάξη. Θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τέτοιους καιροσκόπους και αρρωστημένα μυαλά

εκτός και αν θέλουν να αφήσουν τα πράγματα να κυλήσουν μέχρι να γίνει κάνα καλό παγκόσμιο μπαμ και να τελειώνουμε ...

Με τον συγκεκριμένο αγριεύτηκαν ακόμη και οι τζογαδόροι αλογομούρηδες αγγλοσάξωνες.
Είναι όντως φρικιό.

Ο χρήστης gto250swb έγραψε:
Δεν συμφωνω, το αισθημα το δικαιου δεν εχει να κανει τοσο με την τιμωρια, ή ακομα χειροτερα με το μεγεθος της τιμωριας, το δικαιο εχει να κανει με την συλλογικοτητα, δλδ με την αισθηση οτι η τιμωρια ή μη τιμωρια δεν ειναι αποτελεσμα Θειας δικης αλλα απορρεει απο ενα κοινωνικο συμβολαιο( που προφανως εχεις συνυπογραψεις και ειναι αυστηρα αποτελεσμα συναινεσης). Εως ενα βαθμο αυτο δεν ειναι ξεκαθαρο και στο κειμενο, αλλωστε μεγαλο τμημα των κοινωνικων δομων βαφτιζεται και λιγο αυθαιρετα ως 'κουλτουρα'.

Την οποία συλλογικότητα ο Έλληνας την έχει γραμμένη. Γιατί; Γιατί ξέρει ότι ο άλλος με τον μπάρμπα στην Κορώνη σίγουρα θα παραβιάσει τους κανόνες. Φαύλος κύκλος; Όχι, απλά Prisoner's_dilemma.

Ρε μάγκες έχω χάσει το μέτρημα. Πληρώνετε φόρους εκεί πάνω;

Το κείμενο είναι μεγάλο αλλά θα επιμείνω σ’ αυτή τη διαπίστωση:

Greeks get can work very well within American institutions, once they are sure that everyone else also plays by the rules.

Μεταφράζω: Ο Έλληνας είναι σωστός όταν δει ότι και οι γύρω είναι σωστοί. Παντού. Ακόμη και στο βόρειο πόλο.

Γι’ αυτό και λέω πρέπει να αρχίσει η απονομή της αίσθησης δικαίου απ’ τα μικρά. Στο δρόμο. Βγήκες μπροστά στο φανάρι και τα κορόιδα πίσω; Μια πεντακοσάρα επί τόπου θα σε συνετίσει. Πας από ΛΕΑ και τα κορόιδα απ’ το δρόμο; Χειροπέδες και αυτόφωρο.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Ρίξτε μια ματιά σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για το ποιόν της ελληνικής οικονομίας, με κοινωνικο-ιστορικό πρίσμα

http://aristosd.posterous.com/greeks-be ... gins-of-cr

Κάποια ωραία highlights από το κείμενο:

Greeks get can work very well within American institutions, once they are sure that everyone else also plays by the rules.

Greece has tilted too much towards nonmarket public services, and towards marketed private services that are not however tradable internationally (like retail shops, lawyers, doctors and hairdressers).

Επίσης είναι ενδιαφέρον πως ορίζει το νοίκι: it is unearned income which derives from privileged access to a scarce resource. Και μιλά για rentocracy.

we overthrew the Ottoman state rather than developing it

Και μια εξήγηση στο γιατί δεν εμφανίζονται μεγάλες εταιρίες στην Ελλάδα:
Ottoman state, prevented primitive accumulation of capital as it occurred in the west.

Να σημειώσω πως εμένα κάποτε μου ζητούσαν μπαξίσι από τον υπουργό μέχρι τον κοινοτάρχη.