Θα αναφέρω ένα αστείο γεγονός που έλαβε χώρα το 2000 όταν πήγα να παραλάβω το Almera του πατέρα μου. Έχει γίνει η εξόφληση του αυτοκινήτου και ο πωλητής (και ιδιοκτήτης) της αντιπροσωπείας μου το δείχνει. Μετά το τέλος της διαδικασίας και ενώ έχω βάλει μπροστά για να φύγω μου λέει: 'Κάποτε, πουλάγαμε ένα δύο αυτοκίνητα την εβδομάδα. Όταν το παραλάμβανε ο πελάτης κερνάγαμε σουβλάκια, μπύρες γινόταν γιορτή'.
- Τώρα; Του λέω
- Τώρα, αν κερνάγαμε σουβλάκια για κάθε αυτοκίνητο που πουλάμε θα καθυστερούσε η παράδοση κανά δίμηνο!!!
Έσβησα το αυτοκίνητο και πήγα στο παρακείμενο σουβλατζίδικο και κέρασα εγώ τον πωλητή και άλλον έναν που παραλάμβανε ένα Micra την ίδια ώρα...
Το 1998 όταν παρέλαβα το Punto ο πωλητής μου είπε να το αφήσω να τσουλήσει στην κατηφόρα για να πάω στο βενζινάδικο 300 μέτρα παρακάτω... 'Αλλιώς, λέει, θα πας με τα πόδια στο βενζινάδικο και θα κουβαλάς μπιτόνια'
Τον πήρα με το ζόρι μαζί μου για να σπρώξει, και μετά γύρισε με τα πόδια στην αντιπροσωπεία. Όταν 1 χρόνο μετά η γυναίκα μου πήρε από εκεί το Seicento ο ίδιος πωλητής μου είπε: 'Έχει βενζίνη μέσα για να με πας μέχρι το σπίτι μου και να γυρίσεις!!! Δώρο από το κατάστημα!!!'