Έχεις δίκιο Μάστορα. Απλά καμιά φορά κι αυτός που έχει ένα αυτοκίνητο θολό και φαγωμένο θέλει να το δει να γυαλίζει για μια εβδομάδα, ή έναν μήνα. Το έκανα αυτό στο αυτοκίνητο της θείας μου. Της το καθάρισα μέσα-έξω, της το κέρωσα, το είδε και το καμάρωσε. Βέβαια όλο αυτό δεν παρέχει καμία προστασία και δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από ένα χαμόγελο. Ε, γι' αυτό το χαμόγελο άξιζε.
Καλά ρε παιδιά δουλευόμαστε; Τι μιλάμε για ηλεκτροκίνηση τη στιγμή που:
Ένας πυρηνικός φυσικός θα γελούσε διαβάζοντας αυτά που γράφουν τα οι εταιρείες καθαριστικών στα μπουκάλια τους.
Χάνεται η μαγεία της αλχημείας ρε lap! Γίνονται όλα πολύ ίδια!
@georgemit said in Εσωτερικός/εξωτερικός καθαρισμός, γυάλισμα, πλυντήρια κλπ:
Όσοι έχουν το ίδιο σκαμπό και μπουν κάτω από το αυτοκίνητό σου σίγουρα θα το εκτιμήσουν.
Δεν το καθαρίζω για τους άλλους αλλά για εμένα.
Γυρνώντας από τις διακοπές το αυτοκίνητο είναι πενταβρώμικο. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η βρωμιά μου αρέσει. Το ρετσίνι, η σκόνη, η άμμος, μου θυμίζουν πόσο ωραία πέρασα και για να πω την αλήθεια, προτιμώ την οσμή του πεύκου από οποιοδήποτε καθαριστικό. Με βαριά καρδιά θα γίνει ο καθαρισμός. Σηματοδοτεί την επιστροφή στην καθημερινότητα.
Να σημειώσω ότι δεν έκανα μόνον το εσωτερικό. Μια φορά την εβδομάδα κάνω και το εξωτερικό και συχνά κάνω και κέρωμα.
Το εσωτερικό φυσικά είναι πιο χρονοβόρο και δύσκολο σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Η άμμος έχει κολλήσει στην μοκέτα και δε λέει να φύγει. Καμιά φορά την βγάζω κόκκο-κόκκο με το χέρι.
Ένα καλό tip για τα πλαστικά του εσωτερικού:
Γενικώς τα καθαριστικά-γυαλιστικά των πλαστικών, όταν δίνουν πολλή γυαλάδα δείχνουν φτηνιάρικα. Γι' αυτό χρησιμοποιώ δύο τέτοια γυαλιστικά. Ένα ματ της meguiar's κι ένα γυαλιστερό της sonax. Το πρώτο το έχω για τα πιο πάνω σημεία, γι' αυτά που φαίνονται. Πχ για το ταμπλό.
Το πολύ γυαλιστερό της sonax το έχω για τα χαμηλά σημεία, στα πιο σκοτεινά και κρυμένα, στα οποία η γυαλάδα είναι ωραίο να υπάρχει.
Σήμερα καθάρισα το αυτοκίνητο της αδερφής μου. Η αδερφή μου παλιά κάπνιζε και το έκοψε πριν από 8 μήνες. Αλλά η τσιγαρίλα είχε μείνει. Το αυτοκίνητο μύριζε σαν τραίνο του ΟΣΕ της δεκαετίας του '80.
Αρχικά νόμιζα ότι η μυρωδιά οφείλεται στα καθίσματα, και τα καθάρισα με το Po της Koch-Chemie. Μάταια! Η βελτίωση ήταν μιδαμινή. Η τσιγαρίλα δεν έλεγε να φύγει.
Άρχισα λοιπόν να μυρίζω, όπως κάνουν τα σκυλιά, σε διάφορες μεριές και είδα ότι η τσιγαρίλα αναδυόταν από τα πλαστικά. Όλα τα πλαστικά: στο ταμπλό, στην κονσόλα, στον τεμπέλη, στις πόρτες... παντού!
Εκεί έριξα απορρυπαντικό με το σπρέυ, άπλωνα με το πινελάκι και μάζευα με μωρομάντηλλο τους βρώμικους αφρούς. Πάλι χρησιμοποίησα το Po, κι ας μην έχει προδιαγραφή για πλαστικά, δεν είχα κάτι καλύτερο μαζί μου. Εξάλλου το αυτοκίνητο είναι 22ετίας, έχει πάθει πολλά.
Το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Η μπόχα έφυγε κατά 75%. καθαρίζοντας μόνο πλαστικά μέρη Ένα άλλο 25% έμεινε. Εξάλλου δε μπορούσα να καθαρίσω άλλο. Είχα κουραστεί, ήμουν γεμάτος πληγές, μας τελείωσαν τα μωρομάντηλλα και οι πετσέτες μικροϊνών.
Πιθανότατα θα χρειαστεί κι ένας δεύτερος γύρος καθαρισμού. Αλλά αυτή τη φορά ξέρω πού να στοχεύσω.
Ο ΚΟΚ είναι ξεκάθαρος στο θέμα αυτό: πρέπει να οδηγούμε πάντα στην πιο δεξιά λωρίδα. Ο ΚΟΚ όμως είναι ξεκάθαρος και στο θέμα των υπέρβαρων φορτηγών που -αν τηρούσαν τις προδιαγραφές- δε θα κατέστρεφαν τις δεξιές λωρίδες.
Επειδή τα φορτηγά δεν τηρούν τον ΚΟΚ, κι επειδή οι δεξιές λωρίδες είναι τελικά επικίνδυνες με τα σαμαράκια που έχουν, επιβάλλεται για λόγους ασφαλείας τα επιβατικά αυτοκίνητα να μπαίνουν στην μεσαία.
Για να πούμε όμως και του στραβού το δίκιο, τα 100χλμ είναι χαμηλή ταχύτητα για αυτοκινητόδρομο διότι υποχρεώνουν όσους πηγαίνουν με 120-130 (εξάλλου κι αυτοί κινούνται κάτω από το ανώτατο όριο) να προσπερνάνε ένα αργό αμάξι. Αυτό δημιουργεί έναν "θρόμβο" στον δρόμο.
Η αντίδραση του άλλου οδηγού ήταν υπερβολική και χωρίς νόημα. Απλά έχε το κι εσύ υπόψη ότι δε βοηθάς την κυκλοφορία.
Έχω φτάσει στο σημείο να αμφισβητώ πολλές μεγάλες μάρκες καθαρισμού και η αιτία είναι η αναφορά τους στην "νανοτεχνολογία".
Κατ' αρχάς, κανένα προϊόν καθαρισμού αυτοκινήτου δεν έχει καμία σχέση με νανοτεχνολογία. Η νανοτεχνολογία είναι η επιστήμη που ασχολείται με σωματίδια στο μέγεθος του μορίου και του ατόμου. Για παράδειγμα οι τελευταίοι επεξεργαστές υπολογιστών μπορείς ίσως να πεις ότι έχουν φτάσει στο επίπεδο της νανοτεχνολογίας. Κανένα προϊόν καθαρισμού-γυαλίσματος κλπ δεν έχει σχέση με τόσο μικρά σωματίδια (της τάξης του 0,000001 εκατοστών).
Η αναφορά και μόνο στην νανοτεχνολογία από τις εταιρείες με κάνει να τις αντιμετωπίζω σαν τους παρακμιακούς πωλητές των τηλεμάρκετινγκ. Σαν αυτούς που πουλάνε βραχιόλια ισορροπίας, ελιξίρια και πανάκειες. Δηλαδή σαν απατεώνες.
Μπορεί ο μέσος κάγκουρας να ενθουσιάζεται με κάτι τέτοια, αλλά ακόμη κι αυτός, όταν κάνει παιδιά θα σταματήσει τα ηλίθια έξοδα και θα ξοδεύει τα χρήματά του λελογισμένα.
Καλό είναι λοιπόν, οι απατεωνιές του τύπου "νανοτεχνολογία" να μη χρησιμοποιούνται από εταιρείες που θέλουν να παραμείνουν στον κλάδο.
Έχω μια απορία εδώ και πολύν καιρό.
Υπάρχουν σαμπουάν αυτοκινήτου με κερί. Και σκέφτομαι:
Το σαμπουάν πρέπει να το ξεπλύνεις πολύ καλά, να φύγει όλο. Από την άλλη, το κερί πρέπει να μείνει. Έτσι, ο συνδυασμός αυτός έχει δύο ανταγωνιστικά υλικά, αφού το μεν ένα πρέπει να φύγει, το δε άλλο πρέπει να μείνει. Ναι, αλλά σε αυτήν την περίπτωση αυτά έρχονται ζευγάρι.
Ποιο το νόημα λοιπόν να έχεις αυτά τα δυο μαζί;
Τις μοκέτες τις είχα κάνει και αυτές. Απλά ξέχασα να το γράψω. Και μάλιστα, όπως και στις θέσεις, πρώτα τις έκανα με αέρα ώστε να σηκωθεί και ένα μέρος της σκόνης που έχει φωλιάσει στις ίνες, και ύστερα χρησιμοποίησα την σκούπα. Η σκούπα μόνη της, ρουφάει κυρίως τα επιφανειακά και όχι τα πάντα. Όσα είναι περιπλεγμένα με το μαλλί της μοκέτας δεν τα ρουφάει. Μετά ακολούθησε το υγρό καθάρισμα που έγραψα παραπάνω.
Ο ουρανός όντως θα χρειαστεί στην δεύτερη φάση. Οι αεραγωγοί το ίδιο, τους είχα ξεχάσει αυτούς, θενκς μάστορα. Φαντάζομαι τι θα έχουν μέσα τους... Όντως εδώ χρειάζεται αφρός.
Πρέπει επίσης να βγάλω οπωσδήποτε το φίλτρο καμπίνας. Και το κακό είναι ότι στα skoda (τέτοιο έχει) αυτό το φίλτρο βγαίνει δύσκολα. Πρέπει να σκύψεις κάτω από το ντουλαπάκι του συνοδηγού, να πάρεις μια πολύ άβολη στάση και κάπου μεταξύ των πλαστικών να ξεβιδώσεις κάτι στα τυφλά... δε θυμάμαι ακριβώς πώς. Το είχα κάνει παλιότερα στο fabia του πεθερού μου και είχα δυσκολευτεί.
Στο τέλος, την παρότρυνα να χρησιμοποιεί την λέξη "χαλάκια" αντί για "πατάκια". Όταν τα ονομάζεις "χαλάκια", νιώθεις ότι έχεις ένα μικρό χαλάκι κάτω από τα πόδια σου, το οποίο πρέπει να μη λερωθεί. ¨Πατάκια¨ αποκαλούμε τα ποδόμακτρα στα οποία καθαρίζουμε τα παπούτσια μας. Οι λέξεις έχουν σημασία και δημιουργούν νοοτροπίες. Αφού τινάχθηκαν καλά, της τα έδωσα να τα πλύνει στην μπανιέρα όπως κάνω κι εγώ. Σα να πλένεις χαλί, όχι το πατάκι της εξώπορτας.
@yem said in Εσωτερικός/εξωτερικός καθαρισμός, γυάλισμα, πλυντήρια κλπ:
Και να σου έρθει για τον δεύτερο γύρο με κλειστά παράθυρα +a/c στην ανακύκλωση και τσιγάρο
...
Πάντως βρε παιδιά με την ζέστη που έχει τώρα δεν παλεύεται το καλό καθάρισμα με λεπτομέρεια , το πλένω ίσα ίσα να φύγουν τα χοντρά και το στεγνώνω στον αέρα και ας είμαι στον Ίσκιο
Τo a/c δεν λειτουργεί. Πρέπει όμως να αλλάξει σίγουρα το φίλτρο καμπίνας.
Το πλύσιμο το ξεκινώ στις 7:00 το απόγευμα που έχει αρχίσει κάπως να δροσίζει.
Σήμερα καθάρισα το αυτοκίνητο της αδερφής μου. Η αδερφή μου παλιά κάπνιζε και το έκοψε πριν από 8 μήνες. Αλλά η τσιγαρίλα είχε μείνει. Το αυτοκίνητο μύριζε σαν τραίνο του ΟΣΕ της δεκαετίας του '80.
Αρχικά νόμιζα ότι η μυρωδιά οφείλεται στα καθίσματα, και τα καθάρισα με το Po της Koch-Chemie. Μάταια! Η βελτίωση ήταν μιδαμινή. Η τσιγαρίλα δεν έλεγε να φύγει.
Άρχισα λοιπόν να μυρίζω, όπως κάνουν τα σκυλιά, σε διάφορες μεριές και είδα ότι η τσιγαρίλα αναδυόταν από τα πλαστικά. Όλα τα πλαστικά: στο ταμπλό, στην κονσόλα, στον τεμπέλη, στις πόρτες... παντού!
Εκεί έριξα απορρυπαντικό με το σπρέυ, άπλωνα με το πινελάκι και μάζευα με μωρομάντηλλο τους βρώμικους αφρούς. Πάλι χρησιμοποίησα το Po, κι ας μην έχει προδιαγραφή για πλαστικά, δεν είχα κάτι καλύτερο μαζί μου. Εξάλλου το αυτοκίνητο είναι 22ετίας, έχει πάθει πολλά.
Το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Η μπόχα έφυγε κατά 75%. καθαρίζοντας μόνο πλαστικά μέρη Ένα άλλο 25% έμεινε. Εξάλλου δε μπορούσα να καθαρίσω άλλο. Είχα κουραστεί, ήμουν γεμάτος πληγές, μας τελείωσαν τα μωρομάντηλλα και οι πετσέτες μικροϊνών.
Πιθανότατα θα χρειαστεί κι ένας δεύτερος γύρος καθαρισμού. Αλλά αυτή τη φορά ξέρω πού να στοχεύσω.
Παιδιά κι εγώ όπως και ο lap δεν έχω καμιά αυτοκινητάρα. Αλλά μου αρέσει να το βλέπω καθαρό και να το απολαμβάνω. Και πλην ελαχίστων περιπτώσεων που το θυμικό είναι ασυγκράτητο οδηγώ με τον ΚΟΚ.
Μια μέρα είχα δει όνειρο ότι κέρδισα το λαχείο και πήγα και αγόρασα μια lotus. Μετά, είδα ότι μου φτάναν τα λεφτά και αγόρασα και μια δεύτερη lotus. Μετά μου ήρθε ο φόρος και διαπίστωσα ότι τα λεφτά δε φτάναν και πήγα στην αντιπροσωπεία και πούλησα τις lotus, αλλά τα λεφτά που πήρα από την αντιπροσωπεία δε φτάναν για να πληρώσω τον φόρο και τελικά πήγα φυλακή.
Το όνειρο το θεώρησα σημαδιακό γι' αυτό και δεν προχώρησα τα πόδια μου πέρα από το πάπλωμά μου και πήρα το i30.
Να σημειώσω ότι δεν έκανα μόνον το εσωτερικό. Μια φορά την εβδομάδα κάνω και το εξωτερικό και συχνά κάνω και κέρωμα.
Το εσωτερικό φυσικά είναι πιο χρονοβόρο και δύσκολο σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Η άμμος έχει κολλήσει στην μοκέτα και δε λέει να φύγει. Καμιά φορά την βγάζω κόκκο-κόκκο με το χέρι.
Ένα καλό tip για τα πλαστικά του εσωτερικού:
Γενικώς τα καθαριστικά-γυαλιστικά των πλαστικών, όταν δίνουν πολλή γυαλάδα δείχνουν φτηνιάρικα. Γι' αυτό χρησιμοποιώ δύο τέτοια γυαλιστικά. Ένα ματ της meguiar's κι ένα γυαλιστερό της sonax. Το πρώτο το έχω για τα πιο πάνω σημεία, γι' αυτά που φαίνονται. Πχ για το ταμπλό.
Το πολύ γυαλιστερό της sonax το έχω για τα χαμηλά σημεία, στα πιο σκοτεινά και κρυμένα, στα οποία η γυαλάδα είναι ωραίο να υπάρχει.
Γυρνώντας από τις διακοπές το αυτοκίνητο είναι πενταβρώμικο. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η βρωμιά μου αρέσει. Το ρετσίνι, η σκόνη, η άμμος, μου θυμίζουν πόσο ωραία πέρασα και για να πω την αλήθεια, προτιμώ την οσμή του πεύκου από οποιοδήποτε καθαριστικό. Με βαριά καρδιά θα γίνει ο καθαρισμός. Σηματοδοτεί την επιστροφή στην καθημερινότητα.
Από μαγαζί σε μαγαζί η πίεση διαφέρει. Έχει τύχει να πάω σε πλυντήριο στην Κατερίνη που η πίεση μου θύμιζε περισσότερο λάστιχο αυλής, παρά πιεστικό. Από την άλλη έχω δει πιεστικό που έναν αδύνατο άνθρωπο τον στέλνει πίσω. Λες και κάνεις βολές με μπαζούκα.
Αυτό που κάνω εγώ είναι να δοκιμάζω με το χέρι μου σε ποια απόσταση δεν το πονάει. Αν τσούζει το χέρι, πάει να πει ότι θα χαλάσει την μπογιά. Αν είναι ευχάριστο, δε θα βλάψει.
@lap Αυτό που είπες για τα κεριά νομίζω ότι ισχύει, αλλά μάλλον εξαρτάται και από την εκάστοτε μάρκα.
@lap said in Εσωτερικός/εξωτερικός καθαρισμός, γυάλισμα, πλυντήρια κλπ:
Καλή ιδέα φένεται πάντως. Κυρίως το καλοκαίρι που περνάν νερά από τις πετσέτες θαλάσσης και ασπρίζουν τα υφάσματα.
Κι εγώ σκεφτόμουν να το κάνω αλλά κάποιος στο φόρουμ μου είπε για τα προβλήματα που υπάρχουν επ' αυτού και γι' αυτό το άφησα. Εξάλλου μετά το καλοκαίρι θέλει το αυτοκίνητο έναν βιολογικό καθαρισμό. Εκεί θα πάρεις όλα τα αλάτια, την άμμο, τις πευκοβελόνες και κάθε τι που έχει χωθεί στο εσωτερικό.
Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε αυτόν τον καιρό είναι η προστασία των φαναριών από τις ατελείωτες ώρες στον ήλιο. Χρησιμοποιώ εδώ και καιρό το προστατευτικό της meguiar's το οποίο δεν είχα ιδέα αν κάνει κάτι, επειδή ούτως ή άλλως τα δικά μου φανάρια είναι μια χαρά. Το αποτέλεσμα το είδα όταν δοκίμασα στο παλιό αυτοκίνητο της αδερφής μου, όπου εκεί είδα αισθητή βελτίωση. Δεν είναι βέβαια και σαν να κάνεις γυαλοχαρτάρισμα και αλοιφαδόρο, αλλά σίγουρα για το αποτέλεσμα που έχει μια απλή κρεμούλα, δεν το λες και λίγο.
Διαβάζοντας όσα γράφονται εδώ αυτόν τον καιρό περί κεραμικής έχω μια απλή απορία: Όταν η κεραμική φάει τα ψωμιά της και αρχίσει να φεύγει από διάφορα σημεία, πώς διορθώνεις το πρόβλημα; Εγκυκλοπαιδικά ρωτάω.
