-
Μια χαρα ειχα φερει τετακε με το esp on , με το 207 . Ολοκληρη σβουρα , ευτυχως δεν ακουμπησα τις μπαριερες
-
Τωρα που το προσεχω καλυτερα, το 106 rallye (1,6 8V) ειχε 10,500€ , οχι 12,5. Καπου στα 3,500,000 δρχ
Τωρα με τοσα, δεν παιρνεις τιποτα. Ισως το 1000αρι Sandero (75αλογα) στην βασικη εκδοση
Και τότε τίποτα δεν έπαιρνες, ουσιαστικά ένα μοτέρ και 4 ρόδες.
-
@ Georgemit
Μετα απο ολα αυτα που εγραψαν για το 106 rallye/gti, ειναι λιγο άτοπο το σχολιο σου....Δεν ξαναβγαινουν τετοια αμαξια και σε αυτη τη τιμη . Δεν θα ξαναυπαρξει τετοια επιλογη
-
Έτσι το βλέπεις εσύ.
Κάποιοι νωρίτερα μίλησαν σωστά και μάλλον συμφωνούμε.
Κανένας δεν αμφισβητεί τις συγκινήσεις που προσέφερε το ραλλι. Είναι βέβαια και η νοσταλγία που σε κάνει να βλέπεις το παρελθόν με άλλα γυαλιά και να τα βλέπεις όλα τέλεια αλλά τεσπα.
Δεν το έχω οδηγήσει, έχω οδηγήσει saxo vts όμως και ξέρω.
Το ραλλι ήταν αυτό που είπα, 1 μοτέρ και 4 ρόδες. Το αν έβγαζες γούστα καβαλα σε ένα καρτ ουσιαστικά είναι άλλο καπέλο.
Εσύ το συγκρινες με καινούρια αυτοκίνητα που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό σε άνεση, εξοπλισμό, ασφάλεια κλπ κλπ κλπ Οπότε μοιραία κοστίζουν και πολύ παραπάνω.
Ο mastoras78 τα είπε πολύ καλά.
-
Αφου ηταν μονο ενα μοτερ με 4 ροδες και τοσο απλο να κατασκευαστει, οι υπολοιποι κατασκευαστες πως και δεν ειχαν δικα τους rallye? Θυμασαι πολλά αμαξια σαν το 106 rallye? Εγω θυμαμαι καλα αμαξια και τοτε, αλλά δεν ειχαν την τιμη του rallye.Κοστιζαν αρκετα παραπανω Κι ας μην ειχαν να επιδειξουν κατι πολυ παραπανω απο αυτο, σε εξοπλισμο και ασφαλεια.
-
Κάνεις πως δε καταλαβαίνεις.
Οι Γάλλοι εκείνη την εποχή έφτιαξαν καταπληκτικά αμάξια όπως η ΖΧ, το 306, το Rallye κλπ.
Καταπληκτικά όσον αφορά κυρίως στην οδική συμπεριφορά και την αίσθηση, γιατί σε άλλους τομείς ήταν μαπα.
Μεγάλωσα με ΖΧ 1.6 και ξέρω.
Το ραλλι δε σου προσέφερε τίποτα εκτός από ευχαρίστηση ώστε να δικαιολογεί υψηλότερη τιμή.
Μανιβέλα στα παράθυρα, απουσία κλιματισμού, γυμνό μέταλλο στις πόρτες (τα παλιότερα μοντέλα) ε πόσα να σου ζητήσουν;;;;;
Ακόμα και τα μηχανικά του μέρη δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο ώστε να απαιτούν περισσότερα χρήματα. Μοτέρ και αναρτήσεις από αμάξια της σειράς ήταν. Απλά το γυμνό αμάξωμα = χαμηλό βάρος και η τεχνογνωσία των Γάλλων στη ρύθμιση των αναρτήσεων έδωσε ένα καλό αποτέλεσμα.
Με άλλα λόγια με πολύ απλά υλικά έφτιαξαν ένα διασκεδαστικό αυτοκίνητο και τίποτα παραπάνω που κόστιζε φθηνά γιατί ήταν φτιαγμένο από φθηνά υλικά μαζικής παραγωγής.
-
Κοφτης στα 180. +2 αστερια στην ασφαλεια. + 1.000€ στην τιμη
Και ερχονται κι άλλα περιοριστικα συστηματα (οπως αναγνωριση οριων ταχυτητας και κοφτης κι εκει)
Ο ΚΚ τα ελεγε καποτε...
-
Εγω μπορει να μην καταλαβαινω, αλλά κι εσυ δεν ξερεις και πολλά προφανως . Οι υπολοιποι τι εξωτικο ειχαν? Ειχαν υλικα ακριβα? Τι παραπανω ειχαν τα VW και τα Οπελ της εποχης εκεινης ? Τιποτα. Και ηταν και πολυ χειροτερα στο δρομο
Με τη λογικη σου και οι Lotus δεν ειχαν εξοπλισμο, οσο το rallye επρεπε να κοστιζουν
-
Κάτοχος ακόμα, του φοιτητικού μου, saxo vts, καλά σιγά το σπάνιο θα μου πείς, απλά είμαι από τους ελάχιστους, που δεν έχω αλλάξει ούτε καν το τελικό της εξάτμισης. Εκείνα τα χρόνια το αγόρασα με € κάπου στα 12.500 (καλοκαίρι 2003), είχαν ήδη νομίζω φέρει τα προσπέκτους του c2 , για rallye πήγαινα αλλά η citroen μου έδινε προίκα άτοκο οπότε ο γάμος ευοδώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Θες η ξεροκεφαλιά , θες ο πρώτος έρωτας για το αυτοκίνητο που αγόρασες με δικά σου χρήματα, δεν πουλήθηκε ποτέ , οπότε τώρα απλά κάθεται ή εκτελεί χρέη μουλαριού,( πάντα σερβισαρισμένο, και με πληρωμένες υποχρεώσεις) , ξέρω ότι ¨κλασσικό' δε θα γίνει ποτέ οπότε κάποιο διαλυτήριο κάποτε θα το λιώσει.
Από τότε έχει συνυπάρξει στον οικογενειακό 'στόλο¨ με κλάσεις καλύτερα αυτοκίνητα , δεν έχω καμία μα καμία αυταπάτη σε αυτό, όπως δεν έχω καμία αυταπάτη ότι αν τρακάρει θα πάει ολική, αλλά η αίσθηση (και δεν είναι και 106) του οδηγείν , κοινώς νομίζεις ότι 'κάτι' κάνεις ή ότι πας γρήγορα χωρίς να ισχύει κατά ανάγκη , δεν την έχουν τα άλλα οχήματα στα οποία έχω πρόσβαση.Αν είχε μια έκτη ή δεν ήταν τόσο παλιμπαιδισμός να βγαίνει σε επαγγελματικά ραντεβού ένας σαραντάρης από saxo vts , τότε θα εγράφε ακόμα χλμ σε εθνικές. Επίσης εξοπλιστικά ήταν φουλ για τα αντίστοιχα δεδομένα της εποχής (ηλ. παράθυρα,air condition, pioneer ραδιοσιντί δώρο αντιπροσωπείας με πράσινο φωτισμό ασορτί με τα όργανα, και κάτι που έκανα αρκετό καιρό να βρω σε αυτοκίνητό μου , θερμαινόμενους καθρέπτες).
Δε θέλω να είμαι άδικος δε ξέρω πως είναι τα αντίστοιχα σύγχρονα gti , πιθανότατα και στην αίσθηση να είναι καλύτερα , γιατί σε χρόνους τρώμε μια αιωνιότητα και μια μέρα πια. Πρέπει να είναι πολύ μα πολύ κλειστή η διαδρομή για να είναι μπροστά τα 106 από σύγχρονα gti.
Τέλος αν ο άλλος είναι ο χαμένος νόθος γιος του αρη του βάτανεν και της μισελ μουτόν (και πάντα κάπου θα βρεθεί κάποτε ένας τέτοιος μπροστά μου) ,δε μπα να οδηγεί και ξεχαρβαλωμένο ζάσταβα το τσαγάκι μου θα το απολαύσω.
Τέλος νο.2 δεν περίμενα ποτέ να ακούσω τη φράση σε αντιπροσωπεία , το ανταλλακτικό σας υπάρχει σε μεγάλη έλλειψη γιατί δεν έχει πια την υποχρέωση η εταιρία να παράγει ανταλλακτικά για το αυτοκίνητό σας.
Τέλος νο3. το αυτοκίνητο , μαζί με το αντίστοιχο 106, αποτελεί κυριολεκτικά μαγνήτη στα όποια μπλόκα, από τα οποία με ξεπετάνε με συνοπτικές διαδικασίες (τα καλά του 40αρη και της μη μετατροπής) , πιθανότατα γιατί πολλά πλέον έχουν αγοραστεί από τους συμπατριώτες μας που είναι tifosi γνωστής ομάδας της ιταλικής πρωτεύουσας.
-
Καταρχάς δεν είπα πως δε καταλαβαίνεις είπα πως κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις.
Και ναι δε ξέρω τα πάντα αλλά τα βασικά τουλάχιστον.
Κάνεις λογικά άλματα σε αυτά που γράφεις. Συγκρίνεις τη λοτους με τη πεζω.Η απάντηση σε αυτό που ρώτησες σου έχει δοθεί ήδη. Λέγεται μαζική παραγωγή. Δε θα το αναλύσω περισσότερο, οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν.
Και για να σου απαντήσω και στο άλλο που ρώτησες ναι οι Γερμανοί τουλάχιστον είχαν καλύτερα υλικά και τα αμάξια τους ήταν πιο προσεγμένα από άποψη ποιότητας και ασφάλειας. Καλύτερα στον δρόμο δεν ήταν σίγουρα.
Στο χέρι σου ήταν όμως να επιλέξεις, γυμνό και διασκεδαστικό Γαλλικό με λίγα χρήματα ή πιο ασφαλές και ποιοτικό Γερμανικό με κάποια χρήματα παραπάνω; όπως τη βρίσκει ο καθένας.
Καλα να το πω αλλιως. Κι η Οπελ πηγε να βγαλει μικρο σπορ αμαξι, αλλά δεν πετυχε και πολλά. Και η Ford .Και η Τοyota. Αρα οι Γαλλοι κατι εκαναν καλυτερα. Δεν συγκρινα Lotus με Peugeot. Ακολουθησα την λογικη σου. Οχι εξοπλισμος, οχι μονωσεις κτλ, αρα θα βγει φθηνο το αμαξι.Δεν ειναι ετσι.
-
Καταρχάς δεν είπα πως δε καταλαβαίνεις είπα πως κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις.
Και ναι δε ξέρω τα πάντα αλλά τα βασικά τουλάχιστον.
Κάνεις λογικά άλματα σε αυτά που γράφεις. Συγκρίνεις τη λοτους με τη πεζω.Η απάντηση σε αυτό που ρώτησες σου έχει δοθεί ήδη. Λέγεται μαζική παραγωγή. Δε θα το αναλύσω περισσότερο, οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν.
Και για να σου απαντήσω και στο άλλο που ρώτησες ναι οι Γερμανοί τουλάχιστον** είχαν **καλύτερα υλικά και τα αμάξια τους ήταν πιο προσεγμένα από άποψη ποιότητας και ασφάλειας. Καλύτερα στον δρόμο δεν ήταν σίγουρα.
Στο χέρι σου ήταν όμως να επιλέξεις, γυμνό και διασκεδαστικό Γαλλικό με λίγα χρήματα ή πιο ασφαλές και ποιοτικό Γερμανικό με κάποια χρήματα παραπάνω; όπως τη βρίσκει ο καθένας.
-
Δεν είπε κανείς ότι το ραλλί δεν ήταν καλό για τη χρήση που προοριζόταν.
Είπαμε ότι με τη σιδερένια ζάντα βαμμένη με λευκό χρώμα οικοσυσκευών (πανέμορφη για την εποχή) κόστιζε όσο έπρεπε.
Σήμερα οι καιροί έχουν αλλάξει, τα αυτοκίνητα έχουν γίνει πολύ καλύτερα σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς και κοστίζουν και περισσότερο.
-
Ε οχι και σε ολους, αυτο λεμε τοση ωρα....
-
Τα σαξόραλλα είχαν 3 επιλογές . Το σπαρτιάτικο Ραλλύ , το καλού εξοπλισμού βιτιες και το πλούσιο τζιτιάι .
Αρα μπορούσε ο καθένας να επιλέξει .
Εγώ είχα αγοράσει ένα ΖΧ 1.4 Αβαντάζ το 1991 . μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα το πούλησα το 1997 και αγόρασα το τελευταίο μοντέλο το Χαβάι , πάντα με τον ίδιο κινητήρα , δεκαεξαβάλβιδο στην νέα έκδοση , που είχε αιρκοντίσιον , υδραυλικό τιμόνι και αερόσακο οδηγού .
Το απλό Αβαντάζ είχε ηλεκτρικά παράθυρα , κεντρικό κλείδωμα και ηλεκτρικό δεξιό καθρέπτη . Το αμάξι ήταν καλό στον δρόμο και πράγματι δεν υπήρχε κανένας λόγος να πάρεις άλλη μάρκα . Τα γκόλφ εκείνης της εποχής είχαν 55 και 60 άλογα , ενώ το 1,4 είχε 75 και ο κινητήρας εξαιρετικός . Τα αμάξια έκαναν πάνω από 100000 χλμ το καθένα , χωρίς κανένα πρόβλημα μέχρι που πουλήθηκαν .
-
Νομίζω κάνεις κάποιο λάθος.
Το ΖΧ εκτός από το δίλιτρο ποτέ δεν υπήρξε ως 16v.
Ακόμα και η Xsara που βγηκε το 1997 8 βαλβιδη ηταν στα 1.400.
Ο πατέρας μου είχε την ΖΧ 1.6 volcane από το 92. Το μοτέρ του ραλλι 8v είχε αλλά έβγαζε 15 άλογα μείον. Δε θυμάμαι τις διαφορές.
-
Civil, νομίζω ότι αν διατηρήσεις το καμάρι σου μακριά από στούκες και μετατροπές, θα αποκτήσει μια κάποια συλλεκτική αξία. Άλλωστε, τα χρόνια που θα μπορείς να του βγάλεις κλασικές πινακίδες και να του δώσεις μια νέα πνοή, δεν είναι μακριά. Σε χαίρομαι, γιατί είναι πολύ σπάνιο να έχεις τον παιδικό σου έρωτα, να τον χαίρεσαι ακόμα και να μην τον έχεις κανιβαλίσει.
Στα δικά μου, πρόσφατα οδήγησα Miata Mk2.5. Μετά από όσα είχα περάσει με αυτό το αριστούργημα, θεωρούσα ότι θα ξανανιώσω, ότι θα μπω σε σκέψεις για έξοδα και τα τοιαύτα. Κι όμως, δε συνέβη τίποτα από τα παραπάνω. Όλα με ενοχλούσαν, δε χωρούσα, κοπάναγε, έτριζε, ήταν ένα βασανιστήριο. Είχε αλλάξει το αμάξι ή παππούδεψα του λόγου μου; Οπότε, αυτό που συζητάμε εδώ, είναι παράγοντας πάρα πολλών παραμέτρων.
Και κάτι ακόμα: μόλις οδήγησα αυτόματο Jazz πρώτης γενιάς, 18 ετών φέτος. Έπαθα την πλάκα μου με το πόσο καλό αυτοκίνητο είναι. Είχε βέβαια λίγα χιλιόμετρα, αλλά θαύμασα τον Ιάπωνα για το πόσο καλά αυτοκίνητα φτιάχνει. Ένα θα σας πω: το καζανάκι τής εξάτμισης ήταν ολοκάθαρο. Αυτό κι αν είναι καρασπάνιο.
-
Ένα θα σας πω: το καζανάκι τής εξάτμισης ήταν ολοκάθαρο. Αυτό κι αν είναι καρασπάνιο.
Χωρις σκουριες εξωτερικα εννοεις? Ε δεν ειναι τοσο σπανιο...
-
Όχι, εσωτερικά. Το έχω δει μόνο άλλη μία φορά: σε αμάξι made in Japan. Στο Grand Vitara τού πατέρα μου. 16 χρόνια, είναι ακριβώς όπως σου λέω.
-
Οτι δεν εχει την μαυριλα απο την καυση? Την μαυρη πουδρα?
-
Σαν τα ραλλακι δεν φτιάχνονται και ούτε η zx το αγγίζει (αν και γενικώς η zx και δη η volcano ηταν πανέμορφο αυτοκινητο.)
Εγω στο ιαπωνικο που σας πριζω τα ουμπαλα βρήκα πολλά στοιχεία σαν το ραλλακι το 8v... Σχεδον παρόμοιες επιδόσεις, ίδια αίσθηση καρτισιας οδήγησης (άλλωστε ίδια σχέση βάρους ιππων έχουν) και μαλιστα στο νεο ιαπωνικο έχει πολύ καλύτερο σασί και δεμένο μπροστά σύστημα. Θυμάστε πως στα ραλλακια ήθελε μπάρα ψαλίδιων, ακόμα και με μπάρα ψαλίδιων την αισθηση στιβαρότητας του μικρού ιαπωνικού δεν την φτανει το παλιό ραλλακι
Απο την αλλη στο ιαπωνικο έχουμε τα εξής αρνητικά, ενώ κοπανάει λόγω 16αρας ζάντας παίρνει λίγο μεγαλύτερες κλίσεις από το ραλλυ και φυσικά το τιμονι όπου στις χαμηλές ταχύτητες είναι ανιωθο στο ιαπωνικο ενώ στα πολλά βαραίνει και θυμίζει το ραλλακι,αλλα και παλι έχει μια τεχνιτή αισθηση. Καμια σχεση με το αναλογικό του ραλλυ.
Και αυτα τα λεω για να δείξω πως ναι διαφέρουν τα αυτοκινητα από τότε σήμερα αλλά και πάλι που και που υπάρχουν εξαιρέσει που θυμίζουν τα παλια εκείνα αυτοκινητα έστω και με παραχωρήσεις.
Αυτός λοιπόν ήταν ένας βασικός λόγος που το επέλεξα γιατί όντως κρύβει εκείνα τα στοιχεία των παλαιών αυτοκινητων, τώρα ίσως το καταλάβετε γιατί σας πριζω. Χαχαχα
Καινούργια vs παλιά αυτοκίνητα. Που είναι η βελτίωση;