pilourit,  ανεξάρτητα με το τι γράφει ο Φράγκος (που κι εγώ σε πολλά τον θεωρώ γραφικό) το να θέλεις με το ζόρι να πείσεις για την 'πνευματική παραγωγή' της Τουρκίας είναι αστείο. Προτρέχω βέβαια για να πω ότι οιαδήποτε τέτοια σύγκριση που χρησιμοποιείται 'στο πεδίο των διαφορών περί υφαλοκριπίδας' για να αποδείξει 'οτι 'είμαστε ανώτεροι' και 'δικαιούμαστε' είναι μόνο για τον Σεφερλή όπως λες.

Αλλά βρε συ, ιασάρ Κεμάλ, Ορχάν Παμούκ (Νόμπελ 1952), Ναζίμ Χικμέτ, Μελίχ Τζεβντέτ Αντάυ, Γιλμάζ Γκιουνέι

Σοβαρά τώρα; Γονάτισα από το 'πνευματικόν βάρος'

Θυμίζω ότι πρόκειται για έθνος 80 εκ! Μια σύγκριση με το ομοίου πληθυσμού και -ας πούμε- θρησεκίας διπλανό Ιράν θα σε πείσει... Να αρχίσω να αραδιάζω;

https://www.altsantiri.gr/editorial/888088/as-min-pame-sti-chagi/

Τα λέει ήρεμα, δίχως τις αντίστοιχες κορώνες επί Πρεσπών. Αν γίνει προσφυγή στη Χαγη, να δούμε αν θα βγούνε έξω οι γνωστής αισθητικής 'πιο Έλληνες'. Έχουν χρέος να το κάνουν, πολύ μεγαλύτερο από τις Πρέσπες. Αν δεν το κάνουν, ας σιωπήσουν για πάντα...Ο πραγματικός μας εχθρός είναι ένας και οι οποίοι λεονταρισμοι έχουν νόημα μόνο προς αυτόν.

Ας κάνουμε τις πάπιες και ας αφήσουμε την καυτή πατάτα στον επόμενο. Η γνωστή δοκιμασμένη συνταγή από τις ελληνικές κυβερνήσεις των προηγούμενων δεκαετιών δεν νομίζω ότι έχει ωφελήσει την Ελλάδα.

Υγ άσε που είναι πλέον υπαρκτή εναλλακτική ο πολεμος και πιθανός να μην γίνεται να αφεθεί η καυτή πατάτα στον επόμενο.

pilourit,  ανεξάρτητα με το τι γράφει ο Φράγκος (που κι εγώ σε πολλά τον θεωρώ γραφικό) το να θέλεις με το ζόρι να πείσεις για την 'πνευματική παραγωγή' της Τουρκίας είναι αστείο. Προτρέχω βέβαια για να πω ότι οιαδήποτε τέτοια σύγκριση που χρησιμοποιείται 'στο πεδίο των διαφορών περί υφαλοκριπίδας' για να αποδείξει 'οτι 'είμαστε ανώτεροι' και 'δικαιούμαστε' είναι μόνο για τον Σεφερλή όπως λες.

Αλλά βρε συ, ιασάρ Κεμάλ, Ορχάν Παμούκ (Νόμπελ 1952), Ναζίμ Χικμέτ, Μελίχ Τζεβντέτ Αντάυ, Γιλμάζ Γκιουνέι

Σοβαρά τώρα; Γονάτισα από το 'πνευματικόν βάρος'

Θυμίζω ότι πρόκειται για έθνος 80 εκ! Μια σύγκριση με το ομοίου πληθυσμού και -ας πούμε- θρησεκίας διπλανό Ιράν θα σε πείσει... Να αρχίσω να αραδιάζω;

Πολύ ευχαρίστως να αρχίσεις να αραδιάζεις από οπουδήποτε ξέρεις, για να μάθω και γω και όσοι διαβάζουν, και να μην είμαστε στουρνάρια σαν αυτούς που βγάζουν τα προς το ζην, γράφοντας τέτοιες μαλ@κιες σαν το άρθρο του Φράγκου.

Δεν υφίσταται Πρωτάθλημα Λογίων και Καλλιτεχνών. Αυτά σταματούν στη Γιουροβίζιον και τα Καλλιστεία... ή στο ποιος κάνει τον καλύτερο Μπακλαβά, εμείς με μύγδαλο ή αυτοί με φυστίκι... να βάζουμε κύμινο στους κιοφτέδες ή δυόσμο... μέχρι εκεί!

Έχει νόημα αυτό το πράγμα; Φαντάζεσαι να βρίσκονταν εν ζωή οι προαναφερθέντες , Ελύτης, Βάρναλης, Ρίτσος, Σεφέρης και να διάβαζαν πως συγκαταλέγονται μαζί με τους λεφτάδες, στους Αστέρες του 'Εθνους που κατατροπώνουν την πνευματικά υποδεέστερη Τουρκία; Ποιος νομίζει πως είναι ο παπ@ρας που σπιλώνει τα ονόματα αυτών των ανθρώπων, λές και είναι οι μπαλαδόροι που θαυμάζουν οι κάφροι οπαδοί μιας ομάδας;

Αν δεν καταλαβαίνει κανείς από μόνος του ΠΟΣΟ ΒΛΑΚΩΔΕΣ είναι να γίνεται ανταγωνιστική σύγκριση αριθμού, ποσότητος και ποιότητας προσωπικοτήτων της τέχνης για να αποδειχθεί πως ένα έθνος είναι ανώτερο ή καλύτερο από ένα άλλο, δεν χωράει εξήγηση.

Ένα πατατάκι έφυγε και δεν έμεινε για τον επόμενο

https://www.protothema.gr/politics/article/1032927/alert-upegrafi-i-sumfonia-elladas-aiguptou-gia-tin-aoz/

(Συμφωνία ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΟΖ βεβαίως βεβαίως -άσε το Καστελόριζο για αργότερα-, νομίζω όμως ότι μπαίνει σφήνα στο Τουρκολυβικό οπότε έχουμε πλέον κι εμείς κάτι στα χέρια μας)

Όντως το να βάζεις τον Ωνάση δίπλα στον Ρίτσο θεωρώ ότι δείχνει μια πνευματική συγχιση αν μη τι άλλο. Όλοι selebrities είναι κι έτσι...

Για Ιράν, γνωρίζεις από Ιρανικό κενιματόγραφο; Αν την βρεις είναι σούπερ...

(βασικά ο Ιρανικός κενιματόγραφος θεωρείται πολύ καλός, πολύ δυνατό και εξαγώγιμο πολιτιστικό προϊόν)

https://www.athinorama.gr/cinema/movie/ta_paidia_tou_paradeisou-1006358.html

Και μετά υπάρχουν βέβαια και ένα κάρο ποιητές και συγγραφείς (αυτοί δεν έχουν Νόμπελ σαν κι εμάς)

Επιτέλους ξεκόλλησαν οι Αιγύπτιοι, δεδομένη (και σωστή επί της ουσιας παρόλα τα οποια 'κουρέματα' ποσοστών) η δική μας πρόθεση προκειμένου να σβήσει de facto το τουρκολυβικο 'σύμφωνο'.

Όντως το να βάζεις τον Ωνάση δίπλα στον Ρίτσο θεωρώ ότι δείχνει μια πνευματική συγχιση αν μη τι άλλο. Όλοι selebrities είναι κι έτσι...

Για Ιράν, γνωρίζεις από Ιρανικό κενιματόγραφο; Αν την βρεις είναι σούπερ...

(βασικά ο Ιρανικός κενιματόγραφος θεωρείται πολύ καλός, πολύ δυνατό και εξαγώγιμο πολιτιστικό προϊόν)

https://www.athinorama.gr/cinema/movie/ta_paidia_tou_paradeisou-1006358.html

Και μετά υπάρχουν βέβαια και ένα κάρο ποιητές και συγγραφείς (αυτοί δεν έχουν Νόμπελ σαν κι εμάς)

Θα τη βρω την ταινία. Αυτές που θυμάμαι πολύ καλές ήταν:

A Separation

About Elly

Soraya

Το ότι μια μικρή κοινότητα καλλιτεχνών παράγει έργο ανά εποχές σε μια χώρα, ούτε 'ανήκει' ούτε 'χαρακτηρίζει' το λαό της, και πολύ περισσότερο τις Κυβερνήσεις και το σύστημα εξουσίας. Και δε νοείται διαγωνισμός ποιος λαός την έχει πιο μεγάλη την καλλιτεχνική αξία. Να αναγνωρίσει η εκάστοτε εξουσία τους καλλιτέχνες, προς τιμήν της.

Μπορεί στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή οι κινηματογραφιστες (πλην μοναχικών εξαιρέσεων) να μοιάζουν με κακομαθημενα νήπια μπροστά π.χ. στους Ιρανούς, αλλά το Ιράν παραμένει μια σκοτεινή θεοκρατία, πολύ χειρότερη ακόμη κι απ' την παρηκμασμένη Ελληνική κοινωνία και δημοκρατία. Δηλαδή δεν χαρακτήριζε την χώρα, το καλλιτεχνικό έργο.

Τα 3/4 αυτών που ήταν (και των υπολοίπων που δεν ήταν, αλλά προσμετρώνται νοερώς στη πολιτιστική 'παράταξη' εναντίων των Μογγολων Τούρκων όπως γράφει) στη λίστα  με τα ελληνικά σελέμπριτιζ του Φράγκου, ήταν αριστεροί και κομμουνιστές που στη καλύτερη περίπτωση έζησαν διοκώμενοι απο τους φασιστοχουνταίους της τότε Ελλαδας, και στη χειρότερη, έφτυσαν το γάλα της μάνας τους.

Απ τα χρόνια της κρίσης και μετά, τσουρέκια μας τα χουν κάνει οι φασίζοντες ακραίοι δεξιοί με την Ιδεολογική Ηγεμονία της Αριστεράς, δηλαδή τα περισσότερα απ' τα ονόματα που αραδιάζει ο Φραγκος.

Ξαφνικά, αυτοί οι κατά τα 3/4 κομμουνιστές ή φιλελεύθεροι άνθρωποι του πνεύματος, 'παρατάσσονται' απο δεξιόφρονες εθνικιστές ως πνευματικά όπλα εναντίον της Τουρκίας! Σοβαρά μιλάμε; έχει διαβάσει κανένα ποίημα του Βάρναλη, να δούμε τί λέει για τους λαούς που τους βαζουν οι αφέντες τους να σκοτώνονται,  που τολμα να κατατάσσει αυτόν τον άνθρωπο (και μαχητικό κομμουνιστή) μαζί με πειρατές τυχοδιώκτες χωρίς ιερό και όσιο που έκαναν λεφτά...

Ότι πιο γελοίο και ατυχές έχω διαβάσει, εδώ και πολύ καιρό.

Πριν 2 μηνες ο Τσιπρας καλουσε την κυβερνηση να υπογραψει με την Αιγυπτο εστω κ τμηματικα.

Χτες που υπεγραψε, η αντιπολιτευση κατηγορουσε την κυβερνηση για βιασυνη και αρον αρον υπογραφη...

Απο οτι ειδα ειναι απολυτα ισορροπημενη η οριοθετηση παντως.

Σκόρπιες θέσεις και απαντήσεις .

Αρχικά και ο Φράγκος , αλλά και ο Αλ τσαντίρης μία σχέση με την γραφικότητα την έχουν ...

Το ότι κάποιος ήταν στρατηγός , δεν σημαίνει ότι γνωρίζει τα πάντα , ιδιαίτερα όταν μιλάμε για γενικότερα θέματα όπου μπορεί ένας λογιστής για παράδειγμα να έχει ευρεία μόρφωση και καλύτερη άποψη για την γεωπολιτική , από ένα στρατηγό .

Αλλωστε μην ξεχνάμε το ότι υπήρξε ο Μεταξάς , αλλά υπήρξε και ο Ιωαννίδης .

Εχουμε πει ότι η Πολιτική είναι η Τέχνη του Εφικτού .

Δηλαδή ο στόχος είναι ΣΕ ΚΑΘΕ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΝΑ ΠΑΊΡΝΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ .

Προσωπικά γνωρίζετε ότι δεν ήμουν εναντίον των Πρεσπών . Οπως δεν ήμουν και εναντίον του πακέτου Πινέιρο , αλλά και του σχεδίου ΑΝΑΝ .

Γιατί η Γεωγραφία και τα Εθνικά Συμφέροντα σε συνδυασμό με την Τρέχουσα Ισχύ της Χώρας σου καθορίζουν τα πάντα .

Το 1897 μόνοι μας , κοντέψαμε να ξαναφέρουμε τους Τούρκους στο Σύνταγμα και μόλις 15 χρόνια μετά , μαζί με τους άλλους βρεθήκαμε 500 χλμ μακρυά , διπλασιάζοντας την χώρα και τον πληθυσμό της και απελευθερώνοντας από την σκλαβιά αιώνων χιλιάδες Ελληνες .

Η χτεσινή συμφωνία με την Αίγυπτο είναι μεγάλη υπόθεση . Το δείχνει άλλωστε πόσο έχουν λυσσάξει οι Τούρκοι .

Γιατί πλέον το παιχνίδι φεύγει από τον Τσαμπουκά και πάει στην κοινή λογική .

Τι θα φοβηθούμε πηγαίνοντας στην Χάγη ?

Οτι δεν θα έχουν πλήρη επήρεια κάποια νησιά ?

Μα αυτό το ξεκαθαρίζει η γεωγραφία .

Στην Χάγη όμως μπορούμε να θέσουμε και τα 12 μίλια . Εκεί το παζάρι θα είναι δυνατό .

Θες Ερντι μεγάλο χώρο στην Ανατολική Μεσόγειο ?

Ωραία . 12 μίλια ΧΥ το σύμπλεγμα του Καστελόριζου , το ίδιο και τα άλλα νησιά στην ανοικτή θάλασσα , Κρήτη , Κάσος , Κάρπαθος , Ρόδος και τα κανονίζουμε και στο Αιγαίο , ανάλογα και με τα συμφέροντα των μεγάλων , παίρνουμε και μία στενή λωρίδα μεταξύ Ρόδου -  Καστελόριζου και σου αφήνουμε να συναντήσεις την Αίγυπτο και την Κύπρο ανατολικά του Καστελόριζου .

Μπορούμε να ζητήσουμε αρκετά και υπαρκτά στην Χάγη , όχι μόνο θάλασσες μακρινές , για πιθανά κοιτάσματα που με τις τιμές του πετρελαίου κανείς δεν θα ενδιαφερθεί στο προβλεπτό μέλλον .

Και όταν και αν έλθουν νέες εποχές , τότε τα ξαναβλέπουμε τα πράγματα .

Τότε μπορεί ο πρωθυπουργός μας να εδρεύει στο Λουξεμβούργο και οι φρεγάτες να έχουν μόνο την γαλάζια αστερόεσσα .

Αυτό που μπορείς να κερδίσεις σήμερα κοιτάς . Και βέβαια αν είσαι αδύναμος , να χάσεις το λιγότερο και το πιο άχρηστο .

Για μένα επόμενος στόχος στην σκακιέρα πρέπει να είναι από τους δικούς μας το μαγκάκι που έχει φάει ψωμάκι στην χώρα μας , αλλά στήνεται στους ανατολικούς .

Πρέπει να πιεστεί να υπογράψει ΑΟΖ μαζί μας με κάθε τρόπο . Και ΑΟΖ που θα μας βολεύει , αφού εκεί είμαστε ισχυροί .

Μήπως να το ξαναψάξουμε αν οι συνθήκες έχουν ξεχάσει εκείνο το νησάκι Σάσων ?

Ο Ερντογάν με την λίρα στα Τάρταρα και την συμφωνία Ελλάδας -  Αιγύπτου , είναι πληγωμένο θηρίο .

Είναι σίγουρα επικίνδυνος , αλλά συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις όταν ο ηγέτης αρχίζει και παραλογίζεται ,  τον καθαρίζει το περιβάλλον του , οι έμπιστοι του , απλά για να σώσουν το κεφάλι τους , αν συμβεί κάτι κακό και είναι ακόμα σε θέσεις εξουσίας .

Παράδειγμα το 1974 και το πόσο γρήγορα καθάρισαν τον Ιωαννίδη , Γκιζίκης , Μπονάνος , Αραπάκης .

Μας συμφέρει εμάς να πάμε στη Χάγη;

Γιατί φοβάμαι ότι κάποιος τρόπος θα βρεθεί (εξ. Παράγοντες, πιέσεις) και θα μας τον φορέσουν για τα καλά;

Μας συμφέρει εμάς να πάμε στη Χάγη;

Όταν υπάρχουν αγεφυρωτες διαφορές μεταξύ κρατών η λύση έρχεται είτε βάση κάποιας διεθνούς διαιτησίας είτε με πόλεμο.

Μας συμφέρει ο πολεμος?

Με την συμφωνία αυτή δεχόμαστε μειωμένη επιρροή νησιών και κλείνουμε το μάτι για διαπραγμετευσεις όσο αφορά το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Τι κάνουν οι Τούρκοι σε αυτό το κλείσιμο του ματιού ? Μας απειλούν με πόλεμο λέγοντας ότι για αυτούς η συμφωνία αυτή είναι άκυρη τόσο νομικά όσο και στο πεδίο .

Νομίζω ότι όσοι υποστηρίζετε ότι το τουρκολιβυικο μνημόνιο ήταν απλώς μια μπλόφα δεν πρέπει να είστε τόσο σίγουροι πλέον ενώ ενισχύεται το ερώτημα κατά πόσο είναι δυνατό να συνεννοηθούμε με τους γείτονες.

Το θέμα επίσης είναι, πιο το πρακτικό διακύβευμα;

Με την πορεία που φαίνεται να έχουν τα πράγματα (κι όχι μόνο πρόσκαιρα λόγω του ιού) στις προσεχείς δεκαετίες (10-30 χρόνια) δεν αναμένεται κάποια έξαρση ανάπτυξης και κατανάλωσης υδρογονανθράκων παγκοσμίως (η αποεπένδυση που πραγματοποιείται στον τομέα είναι τεράστια και χωρίς προηγούμενο), ώστε να μην έχει οικονομικό νόημα και να είναι σχεδόν μη βιώσιμη οποιαδήποτε επένδυση εξόρυξης, σε σύγκριση με τις διεθνώς διαθέσιμες ποσότητες και τις τιμές τους...

Αν πάλι μιλάμε για αποθέματα π.χ. Φυσικού Αερίου, για χρήση σε 50 ή παραπάνω χρόνια, δηλαδή ως απόθεμα εθνικού πλούτου κι ενέργειας, πολύ φοβάμαι πως σε μισό ή παραπάνω αιώνα, αυτά θα είναι τόσο 'πολύτιμα' όσο είναι σήμερα τα τεράστια αποθέματα λιγνίτη που ήδη έχουμε...

Να το δούμε πάλι από 'στρατηγική' σκοπιά, δηλαδή αυτονόμηση της χώρας από τις διεθνείς αγορές; τί νόημα έχει να προκληθεί πόλεμος τώρα, ώστε να είμαστε ενεργειακά αυτόνομοι αν μελλοντικά απειληθούμε; (και η πηγή ενέργειας να βρίσκεται συνεχώς στο έλεος και 'μπροστά στη πόρτα' του εχθρού).

Νομίζω πως στο τέλος, το μόνο που μένει είναι η πολιτική εκμετάλλευση, υπό εθνικιστικό μανδύα, και για τις δύο πλευρές. Γιατί είναι μια έτσι κι αλλιώς ασύμφορη εμπορικά συμφωνία και για τα δύο μέλλη, για να τη διαπραγματευθούν...

Αυτό το όνειρο νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν το αποκλείω, αλλά δε μπορεί κάποιος Τούρκος που έχει τα λογικά του, να το πιστεύει σοβαρά. Εξυπηρετούνται όλοι τους, ο καθένας για την πάρτη του, άλλοι για την συνεχή επανεκλογή τους επί δεκαετίες, άλλοι για να είναι μέσα στα πράγματα και να κάνουν τις μπίζνες τους, αλλά φαίνεται αδύνατον πραγματικά να το πιστεύουν... Από την άλλη, βλέποντας που έχουν φτάσει τα πράγματα, μάλλον εγκλωβίστηκαν στο θέατρο του παραλόγου με τους ρόλους που έπαιξαν όλοι αυτοί, ώστε να μην έχουν άλλη διέξοδο, με πρώτο τον Ερντογάν.

Το ζήτημα είναι πόσο αλώβητοι θα βγούμε εμείς σα χώρα, από την 'κορύφωση του δράματος' και πόσο ακόμη θα διαρκέσει το θέατρο του παραλόγου...

Είναι απίστευτο πως 'εγκλωβίζονται' χώρες ολόκληρες επί δεκαετίες σε τέτοιους παραλογισμούς, από μικρές χώρες μέχρι αυτοκρατορίες, κι όμως έχουμε τόσα ιστορικά παραδείγματα... Φασισμός & Ναζισμός στη Γερμανία με όλα τα επακόλουθα, εμπλοκή των ΗΠΑ στον αντικομμουνιστικό πόλεμο του Βιετνάμ και της νότιας Ασίας κ.α.

Μάλλον ο Ερντογάν πουλάει τόσο αλυτρωτικό παραμύθι στους Τούρκους τώρα, όσο πούλησαν στους νεοαπελευθερωθέντες Έλληνες με τη Μεγάλης Ιδέας κάποτε...