Ο χρήστης Billopoulos έγραψε:
Απο οσο καταλαβαινω γραφετε και για των γονιωνε κτλ,

Οι νεαρότεροι ναι. Οι μεγαλύτεροι αποκρύπτουν πως έκαναν td και αγόρασαν και τον ModelT ...

Ο χρήστης heras έγραψε:
Oταν ρε Δημητρη βλεπεις ενα αμαξι που το προσεχες, σε παρκινγκ, με αριστη συντηρηση, καλη κουκουλα και κυριως ατρακαριστο, να εχει γινει ''κοτετσι'' στο δρομο ε οσο να ναι σε πιανει ενα σφιξιμο
Τι μηχανικα κουρασμενο? Πλακα κανεις? Απο ρεκτιφιε ηταν και με αριστη συμπιεση ( το χαμε μετρησει κατα τον ελεγχο στον Ροταρυ Μπιτ)...,με καινουριο συμπλεκτη, με καινουρια λαστιχα....αν ο αλλος ειχε βλεψεις εξ αρχης να το κανει τερας δεν του φταιγε το ταπεινο 16αρι μοτερακι. Με δουλευεις μου φαινεται

Επιπλεον εγω το ειχα (οπως και ο καθε ''σωφρων'' κατοχος) ως μοναδικο-καθημερινο αυτοκινητο και ως ''βολταδικο'' για να κανω και κανα ''γουστο''...με τα δερματα, τις μοκετες, το abs, το υδραυλικο τιμονι, τις ηλεκτρικες ευκολιες, ομορφες ζαντες, απαλο φιμε κλπ. Με μια καλη αναρτηση (ειχε πεσμενα αμορτισερ) το αυτοκινητο θα ηταν αψογο ακομα και σε σημερα

Αν ο αλλος ηθελε ενα ''γυμνο αγωνιστικο'' χωρις καμια προδιαγραφη ασφαλειας να κυκλοφορει στο δρομο (ο θορυβος ακουγοταν μεχρι τα τουρκοβουνια, με αγωνιστικα λαστιχα σε δημοσιο δρομο ακομα και στη βροχη, κτεο δεν περναγε ουτε στον πλανητη κρυπτο, σπασμενα κομματια, αφαιρεση κουκουλας και μ ενα χαρνττοπ της κακιας ωρας σε αλλο κιολας χρωμα και δεν ξερω αν δουλευαν τα φωτιστικα σωματα)
να επαιρνε ετοιμο αγωνιστικο ή να το φορτωνε σε τρεϊλερ να παει στην πιστα που ηθελε, οχι να κυκλοφορει αναμεσα μας

Βαγγέλη, οδήγησα το Μκ1 σου μόνο στην πίστα και το κρίνω με βάση αυτό το τερέν, θεωρώντας δεδομένο ότι ένα πολιτικό όχημα είναι απείρως καλύτερο από ένα αγωνιάρικο για καθημερινή χρήση.
Στην πίστα λοιπόν, το αμάξι σου ήταν βάρκα γυαλό. Ανύπαρκτα αμορτισέρ, να γέρνει σα βάρκα, να βουτάει στο φρενάρισμα. Εντελώς ακατάλληλα για πίστα ελαστικά, φρένα που δεδομένης της χρονιάς κατασκευής του Μκ1 σου (1991 νομίζω), ήταν τα μικρότερα δυνατά που φορούν οι γενιές των Miata και ήταν μετριότατα. Η οδήγηση με γραμμές ήταν ανιαρή, συνεπικουρούμενου και του άψυχου και χωρίς ιδιαίτερη ηχητική κινητήρα. Το δε drift ήταν απλώς ανύπαρκτο, δεδομένου και του εργοστασιακού δισκάτου μπλοκέ που (μετρώντας πια 14 χρόνια στην πλάτη του) συμπεριφερόταν ως τελείως ελεύθερο, με τον εσωτερικό τροχό να καπνίζει του καλού καιρού.
Σε όλα αυτά, ο Κώστας είχε να αντιπροτείνει μια καρότσα ελαφρύτερη κατά 100 κιλά, ένα μοτέρ που από 116 άλογα είχε ξεπεράσει τα 200, ρυθμιζόμενη ανάρτηση της Tein, βαρβάτο δισκάτο μπλοκέ της Kaaz, μεγάλα φρένα με αγωνιστικά τακάκια, short shift και γενικώς πολύ ψαγμένο στήσιμο, 9άρες ζάντες με 225 ημισλίκ λάστιχο.
Το γυρολόγιο των δύο αυτοκινήτων πρέπει να έχει τουλάχιστον 12 δευτερόλεπτα διαφορά στα Μέγαρα. Και μια αιωνιότητα σε αίσθηση.
Αναφορικά με την ασφάλεια, αν το μπάκετ, οι ζώνες 4 σημείων και το μουλάρι roll-bar είναι ο ορισμός της 'καμίας προδιαγραφής ασφάλειας', πάω πάσο. Ειδικά σε σχέση με το εργοστασιακό Μκ1 που είχες, με το πλαίσιο τσίχλα (στο οποίο είχε προσθέσει ένα κάρο ενισχύσεις ο Κώστας) και τη μηδαμινή προστασία σε περίπτωση ανατροπής. Όσο για τα ημισλίκ, μια χαρά κυκλοφορούσαν (-με) με δαύτα στο δρόμο ένα σκασμό Miata και πόσα ακόμα Saxoralla και πόσα άλλα. Στο κάτω-κάτω, κανείς με τέτοιο όχημα δε θα φύγει για ταξίδι υπό βροχή. Υπό κανονικές συνθήκες, μια χαρά είναι τα ημισλίκ, για αυτό άλλωστε και έχουν έγκριση για κυκλοφορία στο δρόμο.

Renault Clio 1.2 16v του 2002, αγοράστηκε καινούριο από μένα, πουλήθηκε από μένα στην πρώτη μου ξαδέρφη στη Θεσσαλονίκη, τον Αύγουστο του 2005, με 23.000 χλμ. Μετά από 3,5 χρόνια (χειμώνας 2008-2009) έμαθα ότι έφυγε σε στροφή από το δρόμο και ντεραπάρισε κάπου στη διαδρομή προς Ωραιόκαστρο, λόγω παγετού (οι Θεσσαλονικείς του φόρουμ θα ξέρουν), με αποτέλεσμα η μεν ξαδέρφη (συμπτωματικά γιορτάζει σήμερα, καλή της ώρα) να τη γλιτώσει χωρίς γρατζουνιά, το δε Clio να πάει για ολική-παλιοσίδερα. Άτυχο τέλος για ένα γενικά άτυχο αυτοκίνητο...

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:
Βαγγέλη, οδήγησα το Μκ1 σου μόνο στην πίστα και το κρίνω με βάση αυτό το τερέν, θεωρώντας δεδομένο ότι ένα πολιτικό όχημα είναι απείρως καλύτερο από ένα αγωνιάρικο για καθημερινή χρήση.
Στην πίστα λοιπόν, το αμάξι σου ήταν βάρκα γυαλό. Ανύπαρκτα αμορτισέρ, να γέρνει σα βάρκα, να βουτάει στο φρενάρισμα. Εντελώς ακατάλληλα για πίστα ελαστικά, φρένα που δεδομένης της χρονιάς κατασκευής του Μκ1 σου (1991 νομίζω), ήταν τα μικρότερα δυνατά που φορούν οι γενιές των Miata και ήταν μετριότατα. Η οδήγηση με γραμμές ήταν ανιαρή, συνεπικουρούμενου και του άψυχου και χωρίς ιδιαίτερη ηχητική κινητήρα. Το δε drift ήταν απλώς ανύπαρκτο, δεδομένου και του εργοστασιακού δισκάτου μπλοκέ που (μετρώντας πια 14 χρόνια στην πλάτη του) συμπεριφερόταν ως τελείως ελεύθερο, με τον εσωτερικό τροχό να καπνίζει του καλού καιρού.
Σε όλα αυτά, ο Κώστας είχε να αντιπροτείνει μια καρότσα ελαφρύτερη κατά 100 κιλά, ένα μοτέρ που από 116 άλογα είχε ξεπεράσει τα 200, ρυθμιζόμενη ανάρτηση της Tein, βαρβάτο δισκάτο μπλοκέ της Kaaz, μεγάλα φρένα με αγωνιστικά τακάκια, short shift και γενικώς πολύ ψαγμένο στήσιμο, 9άρες ζάντες με 225 ημισλίκ λάστιχο.
Το γυρολόγιο των δύο αυτοκινήτων πρέπει να έχει τουλάχιστον 12 δευτερόλεπτα διαφορά στα Μέγαρα. Και μια αιωνιότητα σε αίσθηση.
Αναφορικά με την ασφάλεια, αν το μπάκετ, οι ζώνες 4 σημείων και το μουλάρι roll-bar είναι ο ορισμός της 'καμίας προδιαγραφής ασφάλειας', πάω πάσο. Ειδικά σε σχέση με το εργοστασιακό Μκ1 που είχες, με το πλαίσιο τσίχλα (στο οποίο είχε προσθέσει ένα κάρο ενισχύσεις ο Κώστας) και τη μηδαμινή προστασία σε περίπτωση ανατροπής. Όσο για τα ημισλίκ, μια χαρά κυκλοφορούσαν (-με) με δαύτα στο δρόμο ένα σκασμό Miata και πόσα ακόμα Saxoralla και πόσα άλλα. Στο κάτω-κάτω, κανείς με τέτοιο όχημα δε θα φύγει για ταξίδι υπό βροχή. Υπό κανονικές συνθήκες, μια χαρά είναι τα ημισλίκ, για αυτό άλλωστε και έχουν έγκριση για κυκλοφορία στο δρόμο.

Σου ξαναλεω εγω ειχα αυτοκινητο εργοστασιακο για το δρομο, οπως το εβγαλε η μανουλα του, οχι αγωνιστικο για πιστες και βουνα.
Οποτε τι μου λες οτι ειχε φρενα και (ολοκαινουρια) λαστιχα ακαταλληλα για πιστα? Αφου στο δρομο κυκλοφορουσα καθημερινα, μεχρι και ταξιδια στην Κομοτηνη καταχειμωνο και με βροχες εκανα χωρις κανενα προβλημα (περα απ την τρελη κουραση που σου εβγαζε στο ταξιδι )...στην πιστα μπηκα 2-3 φορες για την καβλα μου και μονο. Ναι αμορτισερ δεν ειχε καλα αλλα και να το κραταγα θα βαζα κατι πιο ''σπορ'' οπως κανω παντα οχι τσιμεντοβεργες. Οποτε φυσιολογικα ηταν ολα τοτε που το οδηγησες. Μην κρινεις εξ ιδιων τα αλλοτρια ητοι αγωνιστικο-track day car με νορμαλ δρομου εργοστασιακο. Το αμαξι ηταν αριστο οταν το εδωσα και γι αυτο το πηρε ο Μυθος μετα απο εξονυχιστικο ελεγχο

Η κατασταση του τωρα αν ερθεις να το δεις ειναι για λυπηση, ετοιμο να κολληθει ταμπελακι απ το δημο ''εγκαταλελειμμενο'', δεν ξερω πως ηταν τα προηγουμενα χρονια μια και δεν το εβλεπα και καθε μερα. Το αμαξι το ειδα τελευταια φορα πριν 2 βδομαδες περιπου

Εγώ θα ξεκινήσω από τα 'πατρικά', καθώς με αυτά ξεκίνησα να οδηγώ...

1. Opel Kadett D 1.2 5D 1984: Αφού μας τα έκανε τσουρέκια, με δύο-τρία αλλαγμένα μοτέρ και καλούς πελάτες της Express, το έχουμε αφημένο σε ένα χωράφι μας στο χωριό. Το πήγαμε χάλια με μερικούς κυλίνδρους off, και η φύση και τα ποντίκια (και κάτι ******* κυνηγοί) κάναν τη δουλειά τους. Παρόλα αυτά δε θέλω να το δώσω για σκραπ. Εκεί που είναι δεν ενοχλεί κανέναν.

2. Opel Astra G 1.4 Club 5D 1999 : Το 2004 το έλιωσα (πρώτη φορά δική μου, τρίτη για το αυτοκίνητο) στην Κοζάνη. Η σύγκρουση ήταν με βράχια, μέσω ενός κτίσματος και με αρκετή ταχύτητα για να του αλλάξω κατηγορία. Αφού κρίθηκε πολύ ασύμφορο να το επαναφέρουμε το χάρισα στον φίλο και φανοποιό μου στην Κοζάνη και ακόμα και τώρα είναι στη μάντρα. Τουλάχιστον χρησιμεύει ως ανταλλακτικά.

3. Mazda 323 4D 1990: Το κυκλοφορούσαμε κανονικά μέχρι το 2011, οπότε και για λόγους υγείας κρίθηκε ανούσιο να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τα έξοδα του. Βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο στο χωριό και ακόμα και τώρα δουλεύει ως εργάτης όποτε του ζητηθεί. Αυτό το αμάξι ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΩΣΩ ΠΟΤΕ!!!

4. Mazda MX5 NA 1990: Έφτασε στα χέρια μου μετά από άπειρα άλλα χέρια. Χωρίς ιστορικό service, με μπόλικα χτυπήματα στο ενεργητικό του, και διάφορα πειράγματα σε κινητήρα και ανάρτηση (και τη μισή τιμή από τα ΜΧ5 που ήταν στην αγορά τότε). Αφού το χάρηκα για λίγο καιρό (αλλά το καταχάρηκα όμως), είχα επαφή με μία μπάρα που ήταν στο δρόμο από προηγούμενο ατύχημα. Ευτυχώς η ταχύτητα μικρή, αλλά η ανύπαρκτη παθητική ασφάλεια του miata (όπως γράφει και ο dimsabas) και η μπάρα που προεξείχε στο δρόμο προκάλεσαν σοβαρή ζημιά στο αμάξωμα του Α μου. Η μπάρα αφού καρφώθηκε στην πόρτα (δίπλα από τα πλευρά μου) τρύπησε την κολώνα και σταμάτησε κάπου στην πίσω ανάρτηση. Roadster, ταλαιπωρημένο και με σκισμένη κολώνα δεν κράταγα για κανέναν λόγο και τελικά το πούλησα σε έναν τύπο από τον Αγ. Στέφανο που το ήθελε για τη γυναίκα του. Μερικούς μήνες μετά το αμάξι ήταν σχεδόν έτοιμο. Κολήσαμε την τρύπα στην κολώνα, αλλάξαμε και πόρτα και έτοιμο το αμάξι. Δυστυχώς μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσε ανάμεσα μας, καθώς το είχα δει στο ποτάμι. Φαντάζομαι ότι ακόμα κινείται...

Ο χρήστης heras έγραψε:

Βαγγέλη, οδήγησα το Μκ1 σου μόνο στην πίστα και το κρίνω με βάση αυτό το τερέν, θεωρώντας δεδομένο ότι ένα πολιτικό όχημα είναι απείρως καλύτερο από ένα αγωνιάρικο για καθημερινή χρήση.
Στην πίστα λοιπόν, το αμάξι σου ήταν βάρκα γυαλό. Ανύπαρκτα αμορτισέρ, να γέρνει σα βάρκα, να βουτάει στο φρενάρισμα. Εντελώς ακατάλληλα για πίστα ελαστικά, φρένα που δεδομένης της χρονιάς κατασκευής του Μκ1 σου (1991 νομίζω), ήταν τα μικρότερα δυνατά που φορούν οι γενιές των Miata και ήταν μετριότατα. Η οδήγηση με γραμμές ήταν ανιαρή, συνεπικουρούμενου και του άψυχου και χωρίς ιδιαίτερη ηχητική κινητήρα. Το δε drift ήταν απλώς ανύπαρκτο, δεδομένου και του εργοστασιακού δισκάτου μπλοκέ που (μετρώντας πια 14 χρόνια στην πλάτη του) συμπεριφερόταν ως τελείως ελεύθερο, με τον εσωτερικό τροχό να καπνίζει του καλού καιρού.
Σε όλα αυτά, ο Κώστας είχε να αντιπροτείνει μια καρότσα ελαφρύτερη κατά 100 κιλά, ένα μοτέρ που από 116 άλογα είχε ξεπεράσει τα 200, ρυθμιζόμενη ανάρτηση της Tein, βαρβάτο δισκάτο μπλοκέ της Kaaz, μεγάλα φρένα με αγωνιστικά τακάκια, short shift και γενικώς πολύ ψαγμένο στήσιμο, 9άρες ζάντες με 225 ημισλίκ λάστιχο.
Το γυρολόγιο των δύο αυτοκινήτων πρέπει να έχει τουλάχιστον 12 δευτερόλεπτα διαφορά στα Μέγαρα. Και μια αιωνιότητα σε αίσθηση.
Αναφορικά με την ασφάλεια, αν το μπάκετ, οι ζώνες 4 σημείων και το μουλάρι roll-bar είναι ο ορισμός της 'καμίας προδιαγραφής ασφάλειας', πάω πάσο. Ειδικά σε σχέση με το εργοστασιακό Μκ1 που είχες, με το πλαίσιο τσίχλα (στο οποίο είχε προσθέσει ένα κάρο ενισχύσεις ο Κώστας) και τη μηδαμινή προστασία σε περίπτωση ανατροπής. Όσο για τα ημισλίκ, μια χαρά κυκλοφορούσαν (-με) με δαύτα στο δρόμο ένα σκασμό Miata και πόσα ακόμα Saxoralla και πόσα άλλα. Στο κάτω-κάτω, κανείς με τέτοιο όχημα δε θα φύγει για ταξίδι υπό βροχή. Υπό κανονικές συνθήκες, μια χαρά είναι τα ημισλίκ, για αυτό άλλωστε και έχουν έγκριση για κυκλοφορία στο δρόμο.

Σου ξαναλεω εγω ειχα αυτοκινητο εργοστασιακο για το δρομο, οπως το εβγαλε η μανουλα του, οχι αγωνιστικο για πιστες και βουνα.
Οποτε τι μου λες οτι ειχε φρενα και (ολοκαινουρια) λαστιχα ακαταλληλα για πιστα? Αφου στο δρομο κυκλοφορουσα καθημερινα, μεχρι και ταξιδια στην Κομοτηνη καταχειμωνο και με βροχες εκανα χωρις κανενα προβλημα (περα απ την τρελη κουραση που σου εβγαζε στο ταξιδι )...στην πιστα μπηκα 2-3 φορες για την καβλα μου και μονο. Ναι αμορτισερ δεν ειχε καλα αλλα και να το κραταγα θα βαζα κατι πιο ''σπορ'' οπως κανω παντα οχι τσιμεντοβεργες. Οποτε φυσιολογικα ηταν ολα τοτε που το οδηγησες. Μην κρινεις εξ ιδιων τα αλλοτρια ητοι αγωνιστικο-track day car με νορμαλ δρομου εργοστασιακο. Το αμαξι ηταν αριστο οταν το εδωσα και γι αυτο το πηρε ο Μυθος μετα απο εξονυχιστικο ελεγχο

Η κατασταση του τωρα αν ερθεις να το δεις ειναι για λυπηση, ετοιμο να κολληθει ταμπελακι απ το δημο ''εγκαταλελειμμενο'', δεν ξερω πως ηταν τα προηγουμενα χρονια μια και δεν το εβλεπα και καθε μερα. Το αμαξι το ειδα τελευταια φορα πριν 2 βδομαδες περιπου

Ωστε δικο σου ηταν το MX5 που ειχε παρει ο Κωστας ε?
Εγω το προλαβα στα πρωτα του σταδια. Μια φορα ειχε φαει ενα καλο πακετο στα Μεγαρα γιατι του ειχε σπασει το κλειδι.
Παντως ο Κωστας, λογω τοπου κατοικιας και ελειψης χωρου σταθμευσης, αφηνε το αυτοκινητο στο δρομο (παρκαρισμενο) πολυ καιρο και συνηθως ειχε και διαφορα συμπραγκαλα μεσα (λαστιχα κλπ).
Δεν εχω μαθει τα μετεπειτα κατορθωματα του, και εννοειται εχω να τον δω (και να 'το' δω) κατι χρονια....

Το ραλλάκι (πρώην) μου ζει και βασιλεύει στα Γιάννενα στα χέρια ενός πιτσιρικά που απ ότι μαθαίνω το έχει σε καλύτερη κατάσταση απ ότι το αγόρασε.

Ο μπάουερ (astra f, 1.4GT) έχει γίνει ανταλλακτικά, αφού ο επόμενος ιδιοκτήτης το έκανε τροπέτο.
Το ττ μέχρι πριν από μία εβδομάδα ήταν μια χαρά, στα χέρια ενός πιτσιρικά που δε γνωρίζει ούτε τι σημαίνει μέση κατανάλωση...

Sent from my GT-N7100

Koινως ο πιτσιρικας του πινει το αιμα...ε αν πληρωνει αλλος τη βενζινη σιγα μην ξερει απο καταναλωση....ουτε εγω θα ηξερα

Ο χρήστης heras έγραψε:
Koινως ο πιτσιρικας του πινει το αιμα...ε αν πληρωνει αλλος τη βενζινη σιγα μην ξερει απο καταναλωση....ουτε εγω θα ηξερα

MH το λες αυτο...υπαρχει πολυ ασχετιλα εκει εξω.

Ο κολλητοσ μου οταν του ειχα δανεισει ενα ΤΤ 3.2 που εκαιγε 12-13, φρικαρισε και το εβγαζε βολτα στην εθνικη με 90-100 χωρις κινηση, του εκανε καμμια 200-αρια χλμ χωρις σκοπο, σχετη βολτα, μονο και μονο για να ριξει τη μεση καταναλωση και μου ελεγε 'περηφανος' οτι στα χερια του δεν εκαιγε τιποτα (9.5 λ/100) και εγω ειχα βαρυ ποδι και δεν ηξερα να οδηγησω. Σημειωστε οτι ειναι τραπεζικος υπαλληλοσ, τρομαρα του, με μεταπτυχιακο σε χρηματοοικονομικα και εγκρινει-απορριπτει δανεια πολλων χιλιαδων ευρω. (Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου).

καθε τοσο μου λεει παμε κανα ταξειδακι να ριξουμε πολλα χλμ και να κατεβασουμε τη 'μεση καταναλωση' να γλυτωσουμε λεφτα...του το εχω εξηγησει πολλες φορε αλλα δεεεεν

οποτε τι να πεις? (...και δεν κανω πλακα, ετσι ακριβως σκεφτεται)

το lancia με το οποιο και εκανα τα πρωτα μου χιλιομετρα ως οδηγος, εχει αποσυρθει (ηταν 17 χρονων οταν το δωσαμε)!
ηταν παντως σε τοσο καλη κατασταση (δουλευε κανονικα) που στο χαρτι εγραφε πως δεν ειχε δωθει για ολικη καταστροφη!

το ypsilon επισης απο τοτε που πουληθηκε, δεν το εχω ξαναδει.

το fabia το πηρε τον Μαρτιο του 2012 μια κοπελα δασκαλα, το οποιο και εχω δει αρκετες φορες απο τοτε στον δρομο!

το golf που ειχε ο πατερας μου παλιοτερα, δεν το ειχα οδηγησει ποτε, οποτε και δεν ασχοληθηκα ποτε ιδιαιτερα με αυτο.
μεχρι πριν καποια χρονια το βλεπαμε και αυτο στον δρομο.

Ο χρήστης Focusman91 έγραψε:
Το Focus ΙΙ πουλήθηκε το 2010 με 110.000 χλμ. Το πέτυχα 2 φορές από τότε. Παραμονή Χριστουγεννων 2011 και Παραμονή Πρωτοχρονιάς 2012! Κλασσικα όλες οι φθορές του αμαξωματος είχαν εξαφανιστεί . Είχα σκεφτεί να τον σταματήσω να του μιλήσω αλλά μετά είπα.... ασε μην του αποκαλύψω άθελα μου καμία άλλη φθορά!
Τέλος Δεκέμβρη έφυγε η Octavia με 60.000+++ χλμ. και την πήρε νομίζω αυτός που έχει το fit & go φανοβαφειο στα Σπάτα. Του εύχομαι να του βγουν όλα τα προβλήματα που δεν έβγαλε σε μας!!

Γιατί του ανθρώπου να του βγάλει προβλήματα; Τι σου έκανε;

Αυτό σκεφτόμουν και εγώ.

Δεν νήστευε μάλλον.

Sent from my Note 2 using smoke signals.

Ενδοεταιρικοι λογοι.

Ο χρήστης heras έγραψε:
To πρωτο μου mx5 mk1 το βλεπω ακομα που και που στη γειτονια μου μια και το παιδι που το πηρε το 2006 ηταν γειτονας.
Σε αθλια κατασταση, ξεγυμνωμενο απο τα παντα, με το σασι σε κοινη θεα, με σιδερα μεσα, χωρις καθισμα συνοδηγου, χωρις ταμπλω, σπασμενο απο δω και απο κει, με ημισλικ λαστιχα...κοινως ''αγωνιστικο''
Κριμα

Για την ιστορία, το κοινώς 'αγωνιστικό' - χρέπι-επικίνδυνο-η Δημοτική Αστυνομία θα κολλήσει αυτοκολλητάκι από μέρα σε μέρα-Miata Mk1, ταξίδεψε στα τέλη Ιουνίου στο Nurburgring, έκανε τα γυράκια του τέρμα γκάζι και λίγο μετά βρέθηκε παραδίπλα, στο SPA. Έτσι, για να έχει κάτι να λέει στους δημοτικούς αστυνόμους, μήπως και τους μεταπείσει. Μπορείτε να διαβάσετε την απολογία του εδώ, αν και λογικά θέλει εγγραφή.

Ξέρω που είναι και χαίρομαι πολύ για το που είναι.

Το έχει ο Takinen;

Το παλιό μας σκαθάρι το χαρίσαμε σε γνωστό μας συλλέκτη πρέπει να το έχει ακόμα.
Το φοιτητικό μου σκαθάρι μαζί με 1-2 παλιά Daihatsu του πατέρα μου (τράκαρε το ένα οπότε το κράτησε για ανταλλακτικά και πήρε το δεύτερο από γείτονα) πρέπει να σκουριάζουν στην πρασινάδα οικοπέδου μας.
Η BMW 318i Ε36 που μας κλέψανε ελπίζω να πέθανε ηρωικά παίρνοντας μαζί της και τον κλέφτη.
Η Alfa Romeo Spider που τράκαρα (write off) για την οποία αποζημιωθήκαμε από την ασφάλεια και τέλος πουλήσαμε στην Alfa Romeo πρέπει να επισκευάστηκε και να πουλήθηκε.... με εγγύηση αντιπροσωπείας φαντάζομαι...
Τα κληρονομηθέντα/χαρισμένα Lada Samara και Mercedes W115 200/8 απoσύρθηκαν οπότε μάλλον διαλύθηκαν...