Aν επρεπε αποψε,τοτε θα προτιμουσα την 316,αντι για το Υ.
Με τερμα χαμηλα το φωτισμο μεσα,κλειστα παραθυρα,2-3 καλες playlist στο ipod να παιζουν δυνατα,το DTC μονιμα off και πολλες στροφες καπου εδω ας πουμε.Και προφανως τον αγαπημενο μου συνοδηγο.

Σε ενα ιδανικο σκηνικο,δυσκολευομαι να διαλεξω μονο ενα,αλλα θα επελεγα σιγουρα Μ3 Ε46 ή μια καλη Porsche ή μια bussατη Alfa

πως καταφερατε και κανατε ετσι τους δισκους?
ωραιος ο ηχος του alfa romeo 33 στο πιο πανω βιντεο, αλλα κανει πολλα λαθακια ο οδηγος η κανω λαθος?
ειναι μεσα σε μια στροφη και παταει τερμα φρενο. εκει που παταει 1-2 φορες συμπλεκτη στις αλλαγες
γιατι το κανει?

το corolla που εχουμε εδω και 13 χρονια το ευχαριστιεμαι απο την 1η στιγμη που μπηκα μεσα.
δε σε αφηνει να πας στα ορια γιατι το παραμικρο λαθος θα σου στοιχισει, αλλα μπορεις να το ευχαριστηθεις.
παντα με ηρεμει μια βολτα με το αυτοκινητο χωρις να το πιεζω και χωρις να ακουω μουσικη.

το ιδανικο για μενα θα ηταν ενα stock ix σε γυρο λιμνης πλαστηρα η στις στροφες μπραλου.

Ο χρήστης timkoul έγραψε:
Quadra σε τρωω:
http://www.majhost.com/gallery/timkoul/Various/dsc00038.jpg

Εγω θα διαλεγα το S2000 για μια πολυ μεγαλη βολτα στη Β. Ελλαδα. Οσο πιο μεγαλη γινεται....

Εγώ όμως έχω πια λύσεις, για τα δικά μου και των φίλων μου, εσύ τι έχεις κάνει ? Γιατί σε μια γρήγορη βόλτα, όλα τα κοινά αυτοκίνητα πρώτα θα μείνουν από φρένα και μετά από όλα τα άλλα. Αν το αμάξι μαζεύει πολλά χλμ από σημείο σε σημείο, ο αδύνατος κρίκος είναι τα φρένα.

Κρίνοντας από τη φωτό σου, πρέπει να έφαγε πολύ κυνηγητό στα Μέγαρα, εκεί δεν την έπαθες ?

screenshot captor

screen shot software

image

free screen capture software

Σου στειλα pm μη χαλαμε το topic....

Ταξιδια πολλα σε ομορφα μερη δεν εχω κανει... Αρα δε σας παω πολυ μακρια...
Νομος Αττικης λοιπον, αναβαση Πεντελης μεχρι τις κεραιες για να δεις την ανατολη ενα κρυο φθινοπωρινο πρωινο του 2010...

Πολυ ανηφορα, πολυ φουρκετα, κι ο twin spark της Alfa 146 να φτανει συχνα στις 7.000.
Και παλι γκαζι, και παλι πατα τον σκληρο συμπλεκτη για να κουνησεις τον ακομα σκληροτερο λεβιε...
Εσυ παλευες κι αυτο πηγαινε τοσο απαλα!

Κι οταν εφευγες κι εβαζες το κλειδι να παρει μπρος δεν ηξερες αν θα εμενες εκει 6 ωρα το πρωι και θα περιμενες την ΕΛΠΑ να σε μαζεψει. Κι ομως αξιζε το ρισκο.

On Days Like These...

Αν είχα τη δυνατότητα θα ήθελα να είχα το ραλλάκι μου για μια τελευταία(;) βόλτα. Η διαδρομή θα ήταν αυτή που διάλεξε και ο cosneo, με μικρότερο κομμάτι Εγνατίας. Χαράματα, να βγαίνει η Εγνατία με ένα κουβά καφέ και καλά διαλεγμένα τραγουδάκια από το υπερσύγχρονο ηχοσύστημα με την πηγή των 30 ευρώ και τα 2 ηχεία των επίσης 30 ευρώ. Να με πιάνει το φανάρι είτε κάτω από την Εγνατία, είτε πριν το περιφερειακό των Γρεβενών να σηκώνω την πλάτη στο κάθισμα και να σκουπίζω τα χέρια που ιδρώνουν από την ανυπομονησία. Να μου φεύγουν τα δυνατότερα αυτοκίνητα (105 αλογάκια είχε το καημένο) στα πρώτα ανοιχτά κομμάτια και να ξέρω πως θα τους πιάσω αργότερα. Να βρίζω αυτόν που έβαλε τα πλαστικά τριγωνάκια πάνω στην 'καλή' γραμμή στην αριστερή πριν το πέταλο που θα με βγάλει στη Μηλιά. Να λέω πάντα πως κάποια άλλη φορά που θα έχω χρόνο (δικαιολογίες, ποτέ δεν είχα δουλειά) θα σταματήσω για σουβλάκι στον Πλανητάρχη. Να τρομάζω στα φρένα στην κατηφορική δεξιά με τους κορμούς παρατημένους στο πλάι.Να δοκιμάζω με πόσα περνάει το αγαπημένο μου εσάκι. Να κατεβάζω τέρμα το παράθυρο στο κομμάτι πριν τη Μπαλντούμα με τα μικρά τοιχία δίπλα. Να παρακαλώ για περισσότερη δύναμη στο ανοιχτό κομμάτι μέχρι το Δρίσκο. Και μετά να κατηφορίζω χαλαρά με το παράθυρο τέρμα ανοιχτό, ένα τσιγάρο και τα σκασίματα από την εξάτμιση μέχρι το Πέραμα. Να θυμάμαι την ιστορία με τον παππού και το φανάρι πριν βγω στον παραλίμνιο δρόμο. Ένα κατέβασμα και μπάσιμο στη δεξιά στο 12 κι ένα χειροφρενάκι στο κυκλικό στα Ναυτάκια (γιατί ποτέ δεν χορταίνεις) και τέλος...

Μάλλον μοτοσυκλέτα θα επέλεγα και πιθανώς θα αναβίωνα κάποια από τα πρώτα μου ταξίδια με την πρώτη 'μεγάλη' μηχανή, μια Yamaha Diversion, με λεφτά στην τσέπη ίσα για ένα σουβλάκι και λίγη βενζίνη, ίσως σε κάποια ορεινή διαδρομή - Λίμνη Δόξα, Μαίναλο, Αράχωβα, Καρπενήσι, Πήλιο, Έδεσσα-Ηγουμενίτσα( )... έχουν γίνει όλα ένας αχταρμάς στο μυαλό μου, δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι συγκεκριμένο.

Αν επιμένεις για αυτοκίνητο, θα σε απογοητεύσω, αλλά είναι σύγχρονο και η πιο ξεγνοιαστη διαδρομή που μπορώ να θυμηθώ είναι με το ροντστεράκι (σμαρτ) στη Β. Ευβοια με την καλή μου αρχές καλοκαιριού και να μη θέλω να ανεβάσω την κουκούλα με τίποτα...
Από τα κλασσικά θυμάμαι μόνο σκηνές:
Το σφύριγμα της 914 στις ανοικτές στροφές μετά το Σοφικό μια Κυριακή βράδυ πριν 12 χρόνια και το εσάκι στο κέντρο της Ναυπάκτου με την εικόνα της πόλης στο σούρουπο πίσω από το παρμπριζ με τα φώτα της αναμμένα...
Το βραχνο βουητό της Junior 1300 μετά την Ερέτρια με μπόλικο κρύο αλλά τα παράθυρα κάτω...
Το απίθανο οδοιπορικό στην άγνωστη Τήνο με το σκαραβαίο και τον κολλητό...
Αυτά... μόνο στιγμές, όμως, όχι ολόκληρο ταξίδι.

Σήμερα αυτό που μου ταιριάζει καλύτερα είναι αυτό:
Youtube Video

Με το 1ο μου Α112 Αbarth όταν πήγα για 1η φορά Ακρόπολις οδηγώντας εγώ,πηγαίνοντας τέζα σε ορεινή
Φθιώτιδα,Ναυπακτία και γύρω από τη λίμνη του Μόρνου για να προλάβουμε τις ειδικές, γνωρίζοντας πως ήταν μάταιο καθώς έβραζαν τα φρένα και το μυαλό μου ήταν μονίμως στη θερμοκρασία λαδιού.
Το βραδάκι όμως με τη πτώση της θερμοκρασίας το μοτεράκι έπαιρνε το αίμα του πίσω και τα προβολάκια του έκαναν
τη νύχτα μέρα στο βουνό, υπό το γλυκό ήχο που έβγαζε η supersprint εξατμισούλα του.

Ο χρήστης D-Jet έγραψε:
Το σφύριγμα της 914 στις ανοικτές στροφές μετά το Σοφικό μια Κυριακή βράδυ πριν 12 χρόνια

Νοίκιαζα εξοχική κατοικία επί 15 χρόνια στον Κόρφο που είναι το ψαροχώρι στον Όρμο Σοφικού. Η διαδρομή από τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης μέχρι και την Παλαιά Επίδαυρο είναι φανταστική

Και μια φωτογραφία με την αγαπημένη μου ιταλίδα στον εν λόγω δρόμο. I'm on the way to Χινίτσα...

Και φυσικά η δική μου βερσιόν αυτου εδώ:
Youtube Video

'Σκουτεράδα' με 30χαω ανήμερα Χριστούγεννα βράδυ στο κέντρο της Αθήνας, με κρύο αλλά στεγνό καιρό και να μη θέλεις να γυρίσεις σπίτι...

Εγώ την έκανα και 'έκλεισα', πέρυσι τέτοια εποχή, Πέμπτη 3 Αυγούστου 2012.
Απ' τις μέρες που τις θυμάσαι και σε κρατάνε ζωντανό.
Αυτοκίνητο: 911 Carrera GTS
Συνοδηγός (και, ενίοτε, οδηγός): Καβαλλίνο
Αθήνα, Χαλκίδα, Βόρεια Εύβοια, Αιδηψός, βαπόρι για Αρκίτσα, Μπράλλος, Άμφισσα, Ιτέα, Δεσφίνα, Θίσβη ανάποδα, παλαιά εθνική Θήβας-Ελευσίνας...
Αυτή η ημέρα άξιζε τα τρελλά και εκτός οικονομικών δυνατοτήτων μου λεφτά για αυτό το αυτοκίνητο...

Με το ίδιο αμάξι, θυμάμαι και την παραλιακή έως Σούνιο βράδυ καθημερινής, τον Αχλαδόκαμπο, αλλά κυρίως την έρημη πια παλαιά οδό Μετσόβου - Ιωαννίνων, για την οποία έχω γράψει στους Μονολόγους (και για το παράδοξο φορτίο του μικρού πορτ μπαγκάζ της).
Αμιγώς συναισθηματικώς, η τελεταία είναι η σημαντικότερη.

Εγώ πάλι κατάλαβα ότι το ερώτημα είναι θεωρητικό, δεν αφορά δηλαδή σε διαδρομές που ήδη έχουμε κάνει με κάποιο συγκεκριμένο όχημα αλλά αυτές που θα θέλαμε να κάνουμε με το επιθυμητό - ιδεατό όχημα.

Επειδή, βέβαια, τα βιώματά μας στοιχειώνουν τη μνήμη, θα επιλέξω όχημα με βάση αυτά. Θα ήθελα, λοιπόν, κάτι λίγο πιο ραφιναρισμένο από την κίτρινη Elise που έχω περιστασιακά οδηγήσει και συνοδηγήσει (μαγικό το συναίσθημα σε οποιαδήποτε από τις δύο θέσεις). Γιατί όχι μια ...Elise II, που έχει σαφώς πιο όμορφα Φεραρρίζοντα οπίσθια για να τέρπονται και όσοι θα προσπερνούσα;

Όσον αφορά στη διαδρομή, αν υποθέσουμε ότι την 'είχα' για ένα 24ωρο, θα ήθελα να ξεκινήσω από το «Μέγαρο» για να εξοικειωθώ λίγο μαζί της, θα άλλαζα λάστιχα με φρέσκα (είπαμε, φανταστική διαδρομή είναι – μη μου τη χαλάτε με οικονομοτεχνικά!) και θα έβγαινα στην Εθνική για Τρίπολη. Θα έκανα υπομονή μέχρι την έξοδο για το Ναύπλιο (την 1η) και θα έβαζα πλώρη για Λεωνίδιο. Μέσω Έλωνας θα κατέβαινα στη Σπάρτη και θα φρόντιζα να επισκεφθώ τη Μάνη.

Θα διανυκτέρευα κάπου εκεί και θα σηκωνόμουν αχάραγα για να προλάβω να περάσω τον «κωλοσούρτη» που δεν τον έχω κάνει ποτέ ολόκληρο και θα γυρνούσα στην Αθήνα να την παραδώσω με ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά. Α, ναι, θα προτιμούσα να είναι Άνοιξη και καθημερινή.

Σε μια άλλη ζωή ίσως..

Ο χρήστης kavy έγραψε:
Θα έκανα υπομονή μέχρι την έξοδο για το Ναύπλιο (την 1η) και θα έβαζα πλώρη για Λεωνίδιο. Μέσω Έλωνας θα κατέβαινα στη Σπάρτη και θα φρόντιζα να επισκεφθώ τη Μάνη.

.

απο τις ωραιοτερες διαδρομες!

Ο χρήστης nikospappas έγραψε:
Θα ηθελα να παρω το Saxo vts 1,4 και να κανω την διαδρομη Κονιτσα - πενταλοφος για αλλη μια φορα.
Μπορει να ηταν ψοφιο σε συγκριση με αλλα, ομως ηταν το πρωτο δικο μου αυτοκινητο (πριν με απασχολουσαν μονο οι μηχανες) και οι πρωτες αγαπες ειναι παντοτινες.
Οσο για την διαδρομη, ειναι μια απο τις ωραιοτερες, για εμενα, ορεινες διαδρομες στην Ελλαδα.

Η αγαπημένη μου διαδρομή! θα προσέθετα και το κομμάτι Πεντάλοφος-Τσοτύλι!

γιάννη blinkys τα τριγωνακια όλα έχουν φύγει...

Aπο δευτέρα ετοιμάζομαι για μερική ανακατασκευή, έτσι θα το κάνω το Qaudra μου, αλλά στο κόκκινο όπως είναι να μην το καταλαβαίνει κανείς το θηρίο.

Youtube Video