Ζώνη βάζω πριν καν βάλω μπροστά
Όταν παρκάρω κλείνω την μουσική.
Μου αρέσει το χειμώνα να οδηγώ με ανοικτά παράθυρα.
Πάντα ζέσταμα-κρύωμα του μοτέρ (το καλοκαίρι βασικά δεν κάνω ζέσταμα ξεκινώ αμέσως).
Όταν παρκάρω θέλω το τιμόνι να κοιτά εντελώς ευθεία.
Βάζω βενζίνη από συγκεκριμένο πρατήριο
Έχω ένα θέμα με την καθαριότητα μέσα-έξω , κοινώς το θέλω 'βιτρίνα'.
Όταν πλησιάζω σε διόδια το φρενάρω με το μοτέρ κατεβάζοντας σταδιακά ταχύτητες.
Ομοίως όταν φεύγω ανοίγω μέχρι και την 3η στον κόφτη (περίπου 160χλμ)
Έχω επίσης μεγάλο θέμα με λακούβες-σαμαράκια και όπου με παίρνει κάνω σλάλομ , ειδικά δε σε δρόμους που ξέρω πλέον το κάνω μηχανικά.
Πάντα χαρτί-μωρομάντιλα.
Δεν λειτουργώ τους υαλοκαθαριστήρες εάν έχω γεμίσει πολλά μυγάκια στο παρμπρίζ.
Θέλω να παρκάρω σε ίσκιο το καλοκαίρι.
Όταν παρκάρω σε στενές θέσεις κατεβαίνω και ζυγίζω τον χώρο που έχει ο μπροστά και ο πίσω καθώς και τι αμάξι είναι.Ειδικά δε εάν δω κανένα Ν σηκώνομαι και φεύγω , μη γελάτε το έχω κάνει
Δεν θέλω να μου ανοιγοκλείνουν την τάπα στο βενζινάδικο.
Το πορτπαγκάζ το έχω πάντα άδειο και καθαρό.
Μου την δίνουν όσοι κολλάνε πίσω μου , μου την δίνουν επίσης αυτοί που πάνε αριστερά με 100 , μου την δίνουν οι 'θείες' με τα SUV , μου την δίνουν οι ηλίθιοι που έβαλαν κινέζικα ξένον με 40 ευρώ και σε στέλνουν κατευθείαν στον
οφθαλμίατρο , μου την δίνουν όσοι λένε αμάξι είναι πως κάνεις έτσι δεν θα πάθει τίποτα , μου την δίνουν όσοι κοπανάνε τις πόρτες ...
Έχω θεματάκια και εγώ.....

Ο χρήστης johnkyr έγραψε:

• Σε επαρχιακό ορεινό δρόμο πιάνω την λωρίδα μου και πολλές φορές και την αντίθετη, χρησιμοποιώντας όλο το δρόμο αν έχω ορατότητα, (με πολλά ή λίγα χλμ) ώστε να στρίψω πιο άνετα ή με περισσότερα χλμ,ή χωρίς να φρενάρω.
• τι 'αξίας' οδηγός είναι ο μπροστινός ανεξάρτητα τι αμάξι έχει, το καταλαβαίνω από το πού/πότε θα φρενάρει στις στροφές & πως θα το τοποθετήσει, αν πάμε με πολλά. Αν είναι κουλός πρέπει να ξεμπερδεύουμε γρήγορα προσπερνώντας τον ή αν ο δρόμος δεν το επιτρέπει θα κάνω μια στάση 1-2 μιν να φύγει, γιατί όσο τον βλέπω με αγχώνει και μου χαλάει τον τρόπο που ρέω στο δρόμο.
  -Δεν μπορώ να έχω μπροστά αυτοκίνητο ψηλό, φορτηγάκι, φιμέ κτλ που μου περιορίζει την ορατότητα, ειδικά σε ΕΟ ...

+1 σε αυτα, τα οποια ξεχασα.

• Δεν ξεκινάω, αν δεν ανοίξω το ipod
• Στην απευκτέα περίπτωση που δεν έχει μπαταρία, υπάρχει πάντα ένα cd Pink Floyd μέσα στο ηχοσύστημα, διαφορετικά μόνο Best και εγώ
  -Όταν χάνομαι, χαμηλώνω τη μουσική
  -Πατάω το κουμπί του κλειδώματος minimum 3 φορές
  -Το αυτοκίνητο μέσα πρέπει να λάμπει, να φανταστείτε ότι ακόμα μου λένε ότι μυρίζει καινουργίλα 3 χρόνια μετά
• Τα παρακάτω επίσης τα κάνω επακριβώς

Ο χρήστης stefan147 έγραψε:

• έχω πάντα τσίχλες και μωρομάντηλα στο αμάξι
• απαγορεύω το κάπνισμα διά ροπάλου στο αμάξι, δεν καπνίζει ούτε ο πατέρας μου αν οδηγάω εγώ
• βάζω ζώνη ακόμα και μέχρι το περίπτερο και το ίδιο οφείλουν να κάνουν και τυχόν συνεπιβάτες
• έχω χειμώνα-καλοκαίρι παράθυρα και ηλιοροφές ανοιχτά σε αστικές μετακινήσεις
• δεν ανάβω ποτέ a/c αν το αυτοκίνητο δεν βρίσκεται σε κίνηση τουλάχιστον για 10' ακόμα κι αν έχει 300 βαθμούς έξω, δεν αφήνω ποτέ ακινητοποιημένο το αμάξι με αναμμένη μηχανή και a/c
• δεν μιλάω ποτέ στο κινητό πάνω από 20-30 δευτερόλεπτα και όταν το κάνω είμαι συνήθως σε κάνα φανάρι, αλλά από τότε που έχω αυτόματο έχω παρατηρήσει ότι πίνω καφέ ή τρώω στο αμάξι. Σπάνια μεν αλλά παλιότερα δεν το έκανα καθόλου.
• όλα τα προσωπικά μου αντικείμενα (κλειδιά, κινητό κτλ) μπαίνουν πάντα σε συγκεκριμένες θέσεις σε κάθε αμάξι. Το ίδιο απαιτώ να συμβαίνει και με τα αντικείμενα των επιβατών.

Δανείζομαι τα κείμενα απο φίλους που ήδη έγραψαν, μερικά τροποποιημένα, ανάλογα τα κουσούρια μου :

• τα τζάμια μέσα-έξω είναι σχεδόν καθημερινά πεντακάθαρα, αλλά οπωσδήποτε όταν φεύγω ταξίδι.

• Πλύσιμο-γυάλισμα/κέρωμα πάντα μόνος, σπάνια κυκλοφορεί 'λερωμένο', 'βρώμικο' ποτέ για βόλτα-ταξίδι.

• απαγορεύεται το φαγητό ή κάθε είδος ποτό (καφέδες, μπύρες κλπ...εκτός από νερό) στο αυτοκίνητο και δεν καπνίζει κανείς μέσα.

• Το εσωτερικό καθαρίζεται πριν γίνει ορατή η σκόνη

• ποτέ δεν δίνω τα κλειδιά στο βενζινά. Πάντα σβήνω μηχανή, βγαίνω, ανοίγω, τάπα .

• Οπου φτηνή βενζίνη, ... εκεί πάω για γέμισμα!

• όλα τα προσωπικά μου αντικείμενα (κλειδιά, κινητό κτλ) μπαίνουν πάντα σε συγκεκριμένες θέσεις σε κάθε αμάξι.

• το πορτ μπαγκάζ οφείλει να είναι άδειο και να έχει μόνο λάδια, σύνεργα πλυσίματος-γυαλίσματος,) φαρμακείο, όλα μέσα σε σακ βουαγιάζ.

• βγάζω φλας ακόμα και εκεί που δε χρειάζεται.

• Όταν παρκάρω πρέπει πάντα να κλέινει το ραδιo-cd.
  -Δεν κολλάω το σήμα της ασφάλειας στο παρ-πριζ ή του ΚΤΕΟ στη πινακίδα. Ολα στο ντουλαπάκι.
  -Τα τέλη κυκλοφορίας μόνο του τρέχοντος έτους, πάντα απο τη μεριά του συνοδηγού και αυτό σε σημείο που να μην εμποδίζουν το 'οπτικό πεδίο' του.
  -Με τις πρώτες ζέστες και πάντα καλοκαίρι, a/c λειτουργεί συνεχώς, αλλιώς ... πεθαίνω !

• Δεν παρκάρω ποτέ πάνω σε πεζοδρόμιο, η σε γωνίες (ας μην μην επικύνδινες) και αν δεν απομένει χώρος 1 μέτρο μπρός- 1 μέτρο πίσω, για τον άσχετο που θα παρκαρει όταν αδειάσει η αντίστοιχη θέση. Προτιμώ να παρκάρω παρακάτω.

• πριν ξεκινησω, οταν ειναι κρυο, το αφηνω να δουλεψει 2-3 λεπτά οπωσδήποτε.

• Σηκώνω πάντα χειρόφρενο με το κουμπί, για να μην ακούω την καστάνια.

• Δεν κολλάω ποτέ, ακόμα και σε βραδύτερους προπορευόμενους. κάνω λίγη υπομονή, ( .... μέχρι ενός λογικού σημείου), γιατί δεν μου αρέσει να κορνάρω ή να παίζω φώτα.

• Δεν αντεχω να κολλαει καποιος πανω μου, θέλω να χω ρυθμο δικο μου στην οδηγηση οχι να μου τον επιβάλλουν. Μετά από κάθε προσπέραση, πάντα δεξιά, ακόμα και αν έχει η ΕΟ 3-4 λωρίδες.

• Σε επαρχιακό ορεινό δρόμο πιάνω την λωρίδα μου και πολλές φορές και την αντίθετη, χρησιμοποιώντας όλο το δρόμο αν έχω ορατότητα, (με πολλά ή λίγα χλμ) ώστε να στρίψω πιο άνετα ή με περισσότερα χλμ,ή χωρίς να φρενάρω.
  -Οταν παρκάρω, δεν στρίβω ποτέ ακίνητος το τιμόνι, θα κάνω έστω και μικρομετρικές κινήσεις, αρκεί να μην 'πιέσω' τιμόνι+ελαστικά.

• Οταν σβησω το αυτοκινητο το τιμονι πρεπει να ειναι παντα ακριβως στην ευθεια, εκτος εξαιρετικων περιπτωσεων.
  -Το καθισμα του συνοδηγου θελω παντα να ειναι στην ιδια ως προς το διαμηκη αξονα θεση με αυτο του οδηγου.
  -Το παραμικρο τσικ που θα ακουσω μου αποσπα την προσοχη μεχρι να βρω τι ειναι...Δεν αντεχω αυτοκινητα με τριγμους.

• Αν έχω την αίσθηση ότι κάτι στο αυτοκίνητο δεν δουλεύει άψογα, πρέπει να επιδιορθωθεί, μέχρι να γίνει αυτό είμαι άρρωστος (έστω και ένα καμένο λαμπάκι, μία γρατζουνιά).

• Ασχολούμαι συχνά με το τι 'αξίας' οδηγός είναι ο μπροστινός, ανεξάρτητα τι αμάξι έχει, το καταλαβαίνω από το πού/πότε θα φρενάρει στις στροφές & πως θα το τοποθετήσει, κλπ.

• Δεν μπορώ να έχω μπροστά αυτοκίνητο ψηλό, φορτηγάκι, φιμέ κτλ που μου περιορίζει την ορατότητα, ειδικά σε ΕΟ, φροντίζω να .... τελειώνω μαζί του γρήγορα!

• Μεσα στην κινηση, ανεβοκατεβάζω ταχυτητα στις 2.200-2.800.

• Οταν με ακολουθούν και πρέπει να φρενάρω κάπως πιό έντονα λόγω κίνησης (αλλά και σε ΕΟ) , κάνω 2-3 πεταλιές για να ξυπνήσει ο πίσω απο τα στόπ μου.

• Στα φανάρια,αφήνω 2-3 μέτρα απο τον μπροστινό, κοιτώντας συχνά με πόσα έρχεται ο πίσω, μπάς και ... το ''σώσω' μετακινούμενος κανα μέτρο εμπρός!

• Ποτέ πόδι στο πεντάλ συμπλέκτη, μόνο αν αλλάζω ταχύτητα !

.........................

Είμαι καλά γιατρέ μου ??????

Πάντως τα περισσότερα από τα 'κουσούρια' μας έχουν θετικό χαρακτήρα. Οι συνήθειες που είναι πραγματικά παράξενες ή εν δυνάμει επικίνδυνες είναι πολύ λιγότερες από αυτές που θα χαρακτήριζα, εγώ τουλάχιστον, ως καλές. Νομίζω ότι αυτό δείχνει ότι διατηρείται ένα καλό επίπεδο για τους συμφορουμίτες οδηγούς.

Περισσότερο παραξενιές είναι παρά κουσούρια. Βέβαια κάποιοι βγάζουμε έναν κάποιο σαδισμό στη συμπεριφορά μας στο δρόμο και θα πρέπει να προσέχουμε περισσότερο. Ποιος ξέρει, μπορεί και η δημοσιοποίηση και μόνο του κουσουριού να μας βοηθήσει!

Παρατήρησα ότι πολλά από τα ...κουσούρια των υπολοίπων τα έχω και εγώ και ξέχασα να τ' αναφέρω στο δικό μου ποστ.

Τελικά ή έχουμε ανάλογη οδηγική παιδεία με τους πολλούς ή τα κουσούρια μας είναι ιδιότητες και χαρακτηριστικά των μελών του 4τφόρουμ! Δεν το γενικεύω ηλικιακά διότι έχω δει πολλά 'ζώα' σε ηλικίες κάτω των 40 με ανύπαρκτη οδηγική παιδεία!

(όχι ότι έχουμε και εμείς υψηλή απλά κάποια διεθνή στάνταρντς τα τηρούμε οπότε μάλλον είμαστε πάνω του μέσου όρου...)

-δεν καθαρίζω σχεδόν ποτέ το αμάξι (1-2 φορές το χρόνο)
-δεν συντηρώ ποτέ το αμάξι, εκτός απο το λάδι (7-12.000χλμ αναλογως οποτε το θυμάμαι) και τα service ανα 100.000χλμ
-δεν κανω μαλακίες όταν έχω άλλα άτομα μέσα (βασικά νομιζω τις εχω κόψει εδώ και μερικά χρονάκια )
-ότι μπαίνει ....σπάνια βγαίνει

Πολύ ενδιαφέρον θέμα.
Διαβάζοντας τα ποσταρίσματα, είναι αρκετά εντυπωσιακό πόσο κοινές συμπεριφορές υπάρχουν και πάντα μου έρχεται η ατάκα γνωστών και συγγενών «είσαι ο πιο παράξενος οδηγός που υπάρχει», ε, τελικά είμαστε πολλοί!
Από πού να αρχίσω…
-Πάντα βγαίνω (ανεξάρτητα από κλειδί-π.χ. στο πούντο δε χρειάζεται) στο πρατήριο για να επιβλέπω τον ανεφοδιασμό. Ειδικά μετά την απόκτηση του diesel (2007), ήταν επιβεβλημένη η έξοδος και η εξηγήσεις (ναι καίει πετρέλαιο-σε όλες τις γλώσσες, όχι δεν είναι λάθος, κλπ). Τον τελευταίο χρόνο πάντα επιμένω στο «γέμισέ το» γιατί πάντα με ξαναρωτούν.
-Δε με νοιάζει πόσο βρώμικα είναι τα αυτοκίνητα που οδηγώ, εγώ καθαρίζω μόνο τζάμια (ειδικά από μέσα) και φώτα. Άντε το υπόλοιπο κάθε Αύγουστο και Ιανουάριο. Συνήθως το καθαρίζουν οι άλλοι που δεν αντέχουν να το βλέπουν.
-Πάντα τραβάω πίσω το πατάκι για να απελευθερωθούν τελείως τα πεντάλ. Πρέπει στο τέρμα του συμπλέκτη να ακουμπά στο δάπεδο.
-Πάντα ρυθμίζω σχολαστικά τη θέση οδήγησης. Κάθομαι κοντά στο τιμόνι με όρθια κάθετη/ πλάτη. Συνήθως η βολική θέση είναι στο ενδιάμεσο 2 «κλικ» της έδρας του καθίσματος και ποτέ ακριβώς. Επίσης, μεταβάλλεται η ιδανική θέση χειμώνα-καλοκαίρι (χοντρότερα ρούχα και παπούτσια).
-Δεν κάπνισε ποτέ και κανένας σε αυτοκίνητό μου.
-Δε μου αρέσει να σταματάω σε ταξίδι, ειδικά εάν έχω ξαναπεράσει από τη διαδρομή.
-Δε μου αρέσει να έχω μπροστά μου αυτοκίνητο που κόβει τη θέα (νταλίκα, φορτηγό, επαγγελματικό με καλυμμένα παράθυρα).
-Σε δρόμο με στροφές που ξέρω, συνήθως πρέπει να προσπεράσω όλους τους προπορευόμενους.
-Στην εθνική κινούμαι πάντα δεξιά (με ταχύτητες έως 120 συνήθως) και περνάω όλους όσους κινούνται στη μεσαία σαν τρενάκι με 100-110 και μηδενικές αποστάσεις ασφαλείας.
-Πάντα διπλοπατάω το κλείδωμα του αυτοκινήτου. Παλιότερα προ τηλεχειρισμού ξαναγύριζα να ελέγξω. Σε 17 χρόνια δεν έχω αφήσει ποτέ ξεκλείδωτο το αυτοκίνητο (και πριν τον επανέλεγχο).
-Μετά το παρκάρισμα υπάρχει πάντα σηκωμένο χειρόφρενο και ταχύτητα (συνήθως όπισθεν) και το τιμόνι στην ευθεία.
-Προτιμώ να παρκάρω μακρυά και σίγουρα, παρά να πάω όσο πιο κοντά στον προορισμό μου (ειδικά μέσα στην πόλη) με αμφίβολα αποτελέσματα (δύσκολο παρκάρισμα, πεζοδρόμια, στροφές, γωνίες, κλπ).
-Δεν ανοίγουν ποτέ τα παράθυρα σε ταξίδια (εκτός κι αν έχει καύσωνα και δεν υπάρχει Α/C). Στην πόλη σε κοντινές διαδρομές ναι, αλλά λίγο και πάνω από τη μέση.
-Οι πιέσεις στα λάστιχα ελέγχονται κάθε 15 ημέρες στο σπίτι με πιεσόμετρο (ένα σε κάθε αυτοκίνητο) και στο κοντινότερο βενζινάδικο διπλοελέγχονται και με δικό μου πιεσόμετρο (σπάνια συμφωνούν τα πιεσόμετρα στα βενζινάδικα).
-Τα σερβις γίνονται στην ώρα τους και όχι νωρίτερα (ειδικά τα λάδια) σύμφωνα με τις ειδικές ελληνικές συνθήκες, οι κατασκευαστές γνωρίζουν καλύτερα από τους ντόπιους μάστορες.
-Με μικρογρατσουνιές και χτυπηματάκια έπαψα να ασχολούμαι μετά την πρώτη γρατσουνιά, ειδικά εάν είναι σε πλαστικό και όχι μεταλλικό τμήμα.
-Η μουσική (συνήθως ραδιόφωνο) είναι πάντα χαμηλά οριακά πολύ χαμηλά και κλείνει στο παρκάρισμα.
-Το παρκάρισμα γίνεται πάντα όσο πιο κοντά γίνεται στο πεζοδρόμιο (από το πολύ κόλλημα υπήρξε και λίγο «στράβωμα» στο τιμόνι του 106), αλλά οι μπροστινοί τροχοί είναι πάντα λίγο πιο έξω.
-Ασχολούμαι πολύ με τους προπορευόμενους προσπαθώντας να τους καταλάβω. Ηλικίες, πάτημα φρένου, οικογενειακά sedan, καγκουρεμένα, μεγάλα τζιπ, αγροτικά κλπ, αποτελούν σημεία προσοχής.
-Δεν υπάρχει τίποτα κολλημένο στο παρμπρίζ. Μόνο το σήμα τελών κυκλοφορίας (του εκάστοτε έτους που κολλάει στη θέση του προηγούμενου) και αυτό κολλημένο στο παρμπρίζ πίσω από τον καθρέφτη για να μην φαίνεται. Όλα τα άλλα στο ντουλαπάκι.
-Δεν υπάρχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ κανένα αξεσουάρ και μπιχλιμπίδι μέσα και έξω από το αυτοκίνητο. Δεν κρέμεται τίποτα από τον καθρέφτη, κολλημένο στο ταμπλώ ή στα παράθυρα, ακουμπισμένο στα πίσω καθίσματα (κουκλάκια, σταυρουδάκια, εικόνες, χαϊμαλιά, αυτοκόλλητα).
-Η ζώνη ασφαλείας φοριέται πάντα, διαφορετικά νιώθω «γυμνός».
-Το τιμόνι θέλω να είναι μεγάλο (κατάλοιπο ίσως από την Αλφα 33, όπου έμαθα να οδηγώ), και πρέπει να έχει παχιά στεφάνη, οπότε εάν δεν, μπαίνει κάλυμμα για να παχύνει.
-Σε δρόμο με στροφές όλος ο δρόμος είναι δικός μου και το εκμεταλλεύομαι ανάλογα ειδικά για προσπεράσεις.
-Επίσης μανιακός με το φλας παντού και πάντα (ειδικά στις κυκλικές πλατείες, όπου λίγοι το χρησιμοποιούν σωστά, στις εισόδους από ΛΕ σε μεγάλους δρόμους).
-Ανάβω συχνά τα φώτα ακόμα και την μέρα, δεν το συζητώ για βροχή και συννεφιά.
-Όταν θέλω να πάω γρήγορα στην αριστερή λουρίδα και με εμποδίζει κάποιος που πάει αργά και αριστερά, όταν δω ότι στη αμέσως δεξιά λουρίδα υπάρχει χώρος και δεν ανοίγει, τότε το κατσικώνομαι στον πίσω προφυλακτήρα μέχρι νεωτέρας με το αριστερό φλας αναμμένο.
-Σε οριοθετημένες θέσεις παρκινγκ ακολουθούνται σχολαστικά τα όρια των διαγραμμίσεων.
Θα υπάρχουν και άλλα που δεν μου έρχονται τώρα…

Χμ... Ωραίο τοπικάκι!

-Με το που μπω βάζω ζώνη. Έχει τύχει να το κάνω, να κάνω κάτι άλλο μέχρι να βάλω μπρος - όχι σεξ - και μετά να πάω να την ξαναβάλω.

-Πριν βάλω μπροστά ανάβω τη μικρή σκάλα των φώτων, για να μην τραβήξει απότομα πολύ ζόρι η μπαταρία. Ενδεχομένως να είναι - πια - μπαρούφα, αλλά μου έχει μείνει σαν συνήθεια απ' το 'μπαμπά'.

-Πλην ελάχιστων εξαιρέσεων (π.χ. ταξίδι με μεγάλη ταχύτητα ή ανελέητος καύσωνας) κυκλοφορώ-ταξιδεύω με ανοιχτά παράθυρα.

-Η μουσική εναλλάσσεται μεν, μεταξύ πεπατημένων επιλογών δε.

-Ανεξαρτήτως συνθηκών φωτισμού/καιρού όταν είμαι σε επαρχιακό/παλιά Ε.Ο./αυτοκινητόδρομο πάντα έχω αναμμένα τα φώτα στη μεσαία σκάλα.

-Α, αυτό με το πατάκι... Το τραβάω κι εγώ πίσω, συχνά πυκνά.

-Στον αυτοκινητόδρομο συνήθως είμαι απ' τους πιο αργούς, απλά όταν βγαίνω απ' αυτόν και ορμάω σε επαρχιακό συνεχίζω με την ίδια ταχύτητα.

-Εννοείται ότι δεν πετάμε - κανείς απ' την παρέα μου - σαβούρα απ' έξω, γι' αυτό και στο τέλος οποιασδήποτε εξόρμησης, το πάτωμα του αυτοκινήτου - πλην της θέσης του οδηγού - είναι σαν κάδος ανακύκλωσης.

-Ποτέ δεν ανοιγοκλείνω πόρτα ταυτόχρονα με ανεβοκατέβασμα παραθύρου.

Θα μου έρθουν κι άλλα...

Ο χρήστης ___ έγραψε:

• Πολύ συχνά, όταν έχει χαζοκίνηση (όλοι πάνε με την ίδια περίπου ταχύτητα, έχωντας μεγάλα κενά ανάμεσα τους, τους προσπερνάω αμέσως κάνωντας κάτι σαν διήθηση. Με πολύ μικρές αλλαγές πορείας.

Διήθηση
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Διήθηση ονομάζεται η μέθοδος με την οποία απομονώνονται στερεά σωματίδια που περιέχονται σε ένα υγρό μίγμα.

Με τη μέθοδο αυτή το μείγμα διοχετεύεται από ένα φίλτρο (διηθητήρα). Το φίλτρο είναι υλικό που φέρει πολύ μικρές οπές. Έτσι το υγρό μείγμα περνάει από τις οπές αυτές οι οποίες όμως κατακρατούν τα στερεά σωματίδια.

Το απομονωμένο πλέον υγρό που έχει διέλθει από αυτό το φίλτρο ονομάζεται διήθημα.
Το στερεό κατάλοιπο που έχει συγκρατήσει το φίλτρο ονομάζεται ίζημα.

Διείσδυση ισως εννοει.

Εννοεί πέρασμα ανάμεσα στους στίχους κυκλοφορίας (ζιγκ ζαγκ), όπως συνήθως κάνουν οι μοτοσυκλέτες

Ο χρήστης Sinanai έγραψε:
-Με το που μπω βάζω ζώνη. Έχει τύχει να το κάνω, να κάνω κάτι άλλο μέχρι να βάλω μπρος - όχι σεξ - και μετά να πάω να την ξαναβάλω.

Και εγώ το ίδιο. Και νιώθω για μερικά δευτερόλεπτα πολύ μ@λάκας.

Ο χρήστης elvet έγραψε:
Εννοεί πέρασμα ανάμεσα στους στίχους κυκλοφορίας (ζιγκ ζαγκ), όπως συνήθως κάνουν οι μοτοσυκλέτες

Ακριβώς αυτό.
Βέβαια χωρίς να υπάρχει άμεσως κίνδυνος, καθώς το κάνω μόνο όταν μπορώ, χωρίς να χρειαστεί να πανικοβάλω τους άλλους. Είναι απίστευτο όμως πόσες φορές συναντώ κοπάδι οδηγών που κινούνται με αυτόν τον τρόπο, ενώ ο δρόμος μπροστά είναι άδειος.

Χρησιμοποιήσα αυτήν τη λέξη, γιατί έτσι θυμάμαι ότι το λένε για τις μοτοσυκλέτες.

Πάντως είναι απίστευτο το πόσα κοινά 'κουσούρια' μοιραζόμαστε. Μήπως τελικά δεν είναι και τόσο ιδιοτροπίες?

Ο χρήστης pro_crossaro έγραψε:

Ακριβώς αυτό.
Βέβαια χωρίς να υπάρχει άμεσως κίνδυνος, καθώς το κάνω μόνο όταν μπορώ, χωρίς να χρειαστεί να πανικοβάλω τους άλλους. Είναι απίστευτο όμως πόσες φορές συναντώ κοπάδι οδηγών που κινούνται με αυτόν τον τρόπο, ενώ ο δρόμος μπροστά είναι άδειος.

Αυτο που γελαω πραγματικα, ειναι οταν σ ενα φαναρι με 2 λωριδες ολοι καθονται στην αριστερη κι ας ειναι αδεια η δεξια... Ολοι ειναι γρηγοροι, δε καταδεχονται την δεξια...

Δανείζομαι μερικά γιατί δεν τα έγραψα όλα χθες :

Ο χρήστης Sinanai έγραψε:
-Ποτέ δεν ανοιγοκλείνω πόρτα ταυτόχρονα με ανεβοκατέβασμα παραθύρου.

δεν κανω μαλακίες όταν έχω άλλα άτομα μέσα

• τα τζάμια μέσα-έξω είναι σχεδόν καθημερινά πεντακάθαρα, αλλά οπωσδήποτε όταν φεύγω ταξίδι.
• Πλύσιμο-γυάλισμα/κέρωμα πάντα μόνος, σπάνια κυκλοφορεί 'λερωμένο', 'βρώμικο' ποτέ για βόλτα-ταξίδι.
• όλα τα προσωπικά μου αντικείμενα (κλειδιά, κινητό κτλ) μπαίνουν πάντα σε συγκεκριμένες θέσεις σε κάθε αμάξι.
• βγάζω φλας ακόμα και εκεί που δε χρειάζεται.
• Όταν παρκάρω πρέπει πάντα να κλέινει το ραδιo-cd.
• Δεν παρκάρω ποτέ πάνω σε πεζοδρόμιο, η σε γωνίες (ας μην μην επικύνδινες) και αν δεν απομένει χώρος 1 μέτρο μπρός- 1 μέτρο πίσω, για τον άσχετο που θα παρκαρει όταν αδειάσει η αντίστοιχη θέση. Προτιμώ να παρκάρω παρακάτω.
  - Σηκώνω πάντα χειρόφρενο με το κουμπί, για να μην ακούω την καστάνια. Πραγματικά αυτό δεν έχω καταλάβει για πιο λόγο το κάνω
• Δεν κολλάω ποτέ, ακόμα και σε βραδύτερους προπορευόμενους. κάνω λίγη υπομονή, ( .... μέχρι ενός λογικού σημείου), γιατί δεν μου αρέσει να κορνάρω ή να παίζω φώτα.
  -Το καθισμα του συνοδηγου θελω παντα να ειναι στην ιδια ως προς το διαμηκη αξονα θεση με αυτο του οδηγου.
  -Το παραμικρο τσικ που θα ακουσω μου αποσπα την προσοχη μεχρι να βρω τι ειναι...Δεν αντεχω αυτοκινητα με τριγμους.
• Ασχολούμαι συχνά με το τι 'αξίας' οδηγός είναι ο μπροστινός, ανεξάρτητα τι αμάξι έχει, το καταλαβαίνω από το πού/πότε θα φρενάρει στις στροφές & πως θα το τοποθετήσει, κλπ.
• Μεσα στην κινηση, ανεβοκατεβάζω ταχυτητα στις 1.800-2.200 (fixed)

Απαγορεύεται ρητώς το φαγητό (εκτός από την ).
Ποτό δεν έχω πρόβλημα αρκεί το ρόφημα να είναι σε ποτηράκι με καπάκι.
Δεν καπνίζει κανένας μέσα.

Ο χρήστης nonos έγραψε:
...

• μερικα ακομα που μου ηρθαν..

-παντα γυρναω κλειδι στο δευτερο κλικ αναβουν λαμπακια ,ακουγεται η αντλια και μετα βαζω μπρος..
-παντα ανοιγω τα παραθυρα πριν βαλω μπρος
-ποτε δε κλεινω πορτα με το παραθυρο σε λειτουργια ή μισανοιχτο
-παλια δε παταγα το κουμπι του χειροφρενου οταν εδενα για ν ακουω τη καστανια.. παραδοξως πλεον κανω ακριβως το αναποδο.
-δε μ αρεσει να χω μπροστα τζιπ-βαν ή φορτηγο.. μου κοβει ορατοτητα μπροστα-οταν οδηγαω παντα κοιταω 3-4 αμαξια μπροστα οχι το μπροστινο..
-χαμηλωνω πολυ τη μουσικη για να παρκαρω ή αν κατι ψαχνω ή αν εχω μπερδευτει,χαθει..
-μου τη δινει να περιμενω πρωτος σε φαναρι για να στριψω και παρακαμψει καποιος ολη τη σειρα και μπει μπροστα μου
-Ξηλωνω το παλιο χαρτακι των τελων κυκλοφοριας και βαζω το καινουργιο..τη συλλογη στο παρπριζ ποτε δε τη καταλαβα.. μονο αυτο και το ασφαλιστηριο.
-Σχεδον παντα φακοι επαφης και γυαλια ηλιου στην οδηγηση.

edit πολλα απ οτι βλεπω αναφερθηκαν ηδη..

Το αυτοκίνητο συνήθως είναι σε άθλια κατάσταση από άποψη πλυσίματος. Όταν πάω 2-3 φορές την εβδομάδα σε χωματόδρομους, δεν έχω και άδικο...

Βάζω ζώνη πάντα πριν βάλω μπροστά

Ανεβάζω το χειρόφρενο 2 σκάλες μόνο. Τρίτη μόνο σε οριακές καταστάσεις

Πάντα οι αεραγωγοί στο κέντρου του ταμπλώ είναι κλειστοί και ποτέ δεν έχουν τον ίδιο προσανατολισμό

Κρατάω καρφωμένη στο εσωτερικό του σκιάδιου οδηγού μια...βελόνα, ώστε να ρυθμίζω τα πιτσιλιστίρια του παρμπριζ

Ο χώρος αποσκευών είναι πάντα μπουρδέλο. Μόλις φέτος το Μάη έπεισα τον εαυτό μου οτι δε χρειαζόταν να κουβαλώ τις αλυσίδες του χιονιού

Τρέχω πολύ. Δυστυχώς συχνά πάρα πολύ.

Εκνευρίζομαι με αυτούς που δε βγάζουν φλας και με αυτούς που βγάζουν αλάρμ για κάθε μαλακία που θα τους καρφωθεί.

Βγάζω φλας αρκετά νωρίς, ώστε να σιγουρευτώ οτι ο πίσω με έχει δει πριν πατήσω το φρένο.

Δεν αφήνω κανέναν να καπνίσει μέσα, αλλά αφήνω να φάει.

Μέχρι πολύ πρόσφατα, κρατούσα στο ντουλαπάκι όλα τα παλιά σήματα τελών κυκλοφορίας και ασφάλιστρων. Γέμισε το ντουλαπάκι και επιτέλους έφαγαν πέταμα

Στη θήκη της πόρτας του οδηγού έχω ένα μεγάλο κατσαβίδι. Ψιλοάχρηστο είναι, αλλά κάνει για στοιχειώδη άμυνα...

Έχω μια 4άδα (!) λαμπτήρες για τα εμπρός φώτα πάντα στο χώρο αποσκευών. Έχω και ένα πακέτο με ανταλλακτικές ασφάλειες, αλλά τόσα χρόνια δεν έχει χρειαστεί ούτε μια

Δυστυχώς συχνά χρησιμοποιώ το κινητό όσο οδηγώ.

Το χειμώνα το πρωινό ζέσταμα συχνά διαρκεί περισσότερο απ την ίδια τη διαδρομή

Γενικά θέλω ανοικτά παράθυρα, ακόμη και το χειμώνα. Και στη βροχή ακόμα, μπορεί να 'σκάσω' λίγο το παράθυρο του συνοδηγού.

Πρώτα κλείνω τα παράθυρα και μετά σβήνω τον κινητήρα (γενικά ο Πεζαίος δε την παλεύει με σβηστό κινητήρα )

Ότι μου μένει από μπουκάλια νερό, τα κρατάω για τα τζάμια. Τελικά καταλήγω με ένα σωρό μπουκάλια και σταματάω στον κάδο και πετάω για ώρα

Δεν πετάω ποτέ σκουπίδια έξω.

Έχω ξεχάσει να πάρω πυροσβεστήρα, από τότε που πήρε φωτιά ο μουσαμάς σε ένα φορτηγό και πήγα να βοηθήσω (ήταν σαν να στείλεις πυροσβέστη με ποτηστήρι κήπου... )

Το χειμώνα στο πίσω κάθισμα μπορεί κανείς να δει τη γκαρνταρόμπα μου από μπουφάν Το δε καλοκαίρι μονίμως υπάρχει η πετσέτα θαλάσσης, που απ τον ήλιο γίνεται..μαδέρι Όλο το χρόνο άλλωστε βρίσκεις σχέδια, μελέτες, μπλοκ σημειώσεων, φακέλους κτλ. Κι όταν πλακώνει κανένας συνοδηγός της προκοπής ( ), όλα γίνονται 'δέμα' και συγκεντρώνονται στο χώρο αποσκευών

Δε μπορώ με τίποτα να οδηγήσω με μπουφάν ή με σαγιονάρες.

θέλω το κάθισμα του συνοδηγού να είναι στην ίδια ευθεία με το δικό μου ή ελάχιστα πιο πίσω. Πιο μπροστά με τίποτα!

Τέτοιες εποχές έχω μια έφεση να...αποσπάται η προσοχή μου εύκολα . Το δείχνει και το βαθούλωμα μπροστά στο καπώ, από σφήνωμα κάτω από ρεζέρβα Βιτάρα

Έχω συχνά υπερβολική εμπιστοσύνη (ή μάλλον ΔΕΝ έχω) στην ένδειξη του ρεζερβουάρ. Απ τη στιγμή που θα ανάψει, κάνω το Κιάτο-Κόρινθος 4-5 φορές...Γι αυτό έχω μείνει 2 φορές από βενζίνη

Όταν βιάζομαι ή έχω 'διάθεση', μου αρέσει να οδηγώ με μια σχέση κάτω. όταν βαριέμαι, πολύ συχνά αλλάζω από 2α σε 4η και σέρνομαι

Θα θυμηθώ κι άλλα...

Με αφορμή το ποστ του Θύμιου να προσθέσω πως κι εγώ δεν μπορώ να οδηγήσω με σαγιονάρες. Τώρα το καλοκαίρι τις βγάζω κι οδηγώ ξυπόλητος για μικρές αποστάσεις. Για μεγάλες πάντα παπούτσια.

Επίσης πάντα τραβάω τέρμα το χειρόφρενο, το οποίο απαγορεύεται να έχει πάνω από 3 κλικ. Αν χαλαρώσει το μαζεύω αμέσως.
Στο 106 κουβαλούσα μέχρι και ανταλλακτικά όπως πολλαπλασιαστής και διάφορα ρελέ.

Ποτέ δεν κουβαλάω μαζί σύνεργα πλυσίματος όπως δέρμα,σφουγγάρι κτλ. Δεν υπάρχει περίπτωση να πλένω το αυτοκίνητο πχ σε διακοπές. Αν χρειαστεί θα πάω σε πλυντήριο.

Ποτέ δεν ασχολούμαι με το ζέσταμα/κρύωμα του αυτοκινήτου. Μόνο αν είναι κάποιου άλλου. Όταν είναι να κάνω μικρή απόσταση κάνω κάνα 2 κύκλους μέχρι να ανεβάσει θερμοκρασία. Δεν θέλω να το σβήνω πριν πιάσει κανονική θερμοκρασία.
Αν είναι να το μετακινήσω 2-3 μέτρα το σπρώχνω και δεν βάζω μπροστά.

Πολύ σπάνια χρησιμοποιώ τη μεγάλη σκάλα στα φώτα, και την τελευταία στους υαλοκαθαριστήρες.
Επίσης είμαι κέρβερος με όσους έχουν μεγάλη σκάλα στην απέναντι λωρίδα. Παίζει να ναι και ο μόνος λόγος που θα κάνω σινιάλο.

[detective monk mode on]Τέλος στη θήκη με τα cd που έχω δεν θέλω να υπάρχουν κενές θέσεις ανάμεσα στα cd. Όλες οι κενές πρέπει να είναι μετά το τελευταίο και μ ενοχλεί απίστευτα το σημάδι που αφήνει η βεντούζα του gps στο παρμπρίζ.[detective monk mode off]

Ο χρήστης stefan147 έγραψε:

• η ένταση του στέρεο πρέπει να είναι είτε σε ζυγό αριθμό, είτε 20-25-30-35. Αν κάποιος δυναμώσει-χαμηλώσει και δεν είναι σε κάποιο από αυτά τα νούμερα το διορθώνω

25 ζυγος αριθμος σιγα μην ειναι και καρκινος