μα δεν υπαρχει μνημονιακο κομμα στην Ελλαδα. Ολοι θελουν τα λεφτα του μνημονιου, κανεις τα μετρα

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Και με τι επιτόκιο και απο ποιους θα δανειζόσουνα μετά απο τέτοιο πιστόλι.

Δεν χρειαζόμαστε δανεικά, αφού έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.

Ο χρήστης spiros έγραψε:
μα δεν υπαρχει μνημονιακο κομμα στην Ελλαδα. Ολοι θελουν τα λεφτα του μνημονιου, κανεις τα μετρα

μη γραφουμε και υπερβολες τυπου....δεν εφαρμοστηκε κανενα μετρο....
ισως εφαρμοστηκαν οσα αντεχε οριακα η κοινωνια....στο αντιστοιχο διαστημα....γιατι η καθε αποφαση για μέτρα πρεπει να εχει και την αποδοχη του λαου για να εφαρμοστουν....υπαρχουν βεβαια και τα τανκς....

Και με τι επιτόκιο και απο ποιους θα δανειζόσουνα μετά απο τέτοιο πιστόλι.

Δεν χρειαζόμαστε δανεικά, αφού έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.

γιαυτο και εξακολουθουν οι διαπραγματευσεις και η εξελιξη του προγραμματος....ειδαλλως....αουφιντερζεν...

Ο χρήστης vice246 έγραψε:
μη γραφουμε και υπερβολες τυπου....δεν εφαρμοστηκε κανενα μετρο....
ισως εφαρμοστηκαν οσα αντεχε οριακα η κοινωνια....στο αντιστοιχο διαστημα....γιατι η καθε αποφαση για μέτρα πρεπει να εχει και την αποδοχη του λαου για να εφαρμοστουν....υπαρχουν βεβαια και τα τανκς....
.

Εφαρμόστηκαν τα μέτρα που επηρέαζαν αυτούς που μπορούσαν να σκούξουν το δυνατόν λιγότερο. Και το σημαντικότερο οχι αυτά που επηρέαζαν πελάτες. (βλ. άνοιγμα ταξί κλπ)

Οταν χαρακτηρίζεις το PSI απλώς συντεταγμένη στάση πληρωμών κόβεις τη μισή ιστορία και της αλλάζεις εντελώς το νόημα

Ο χρήστης nass έγραψε:

Σοβαρότατη ήταν η ερώτηση. Η εναλλακτική που προτείνετε ποιά είναι/ηταν.

Στάση πληρωμών με συνεννόηση και δομημένη χρεωκοπία. Δεν είναι κάτι καινούριο. Γίνεται εδώ και 2500 χρόνια.

Εχει ήδη γίνει = PSI.

Καμια σχεση ομως.

Sent from my Neo V using Tapatalk.

Η δομημένη χρεωκοπία θα γινόταν με καλύτερους ορους (και για ποιούς) απο το PSI πιστεύεις;

Το PSI εκτος του οτι δεν ηταν αρκετο, εσφαξε τους λαθος ανθρωπους.

Sent from my Neo V using Tapatalk.

Η δομημένη ποιους θα 'εσφαζε' έχεις την εντύπωση. Ή πιστεύεις οτι θα γινόταν με 'ορους κοινωνικής ευαισθησίας'

Θα γινοταν με τους ορους που θα αποφασιζε η κυβερνηση. Επειδη ομως ηταν ΓΤΠΚ σιγα μην αποφασιζε κατι καλο για τον λαο.

Sent from my Neo V using Tapatalk.

Γενικά και αόριστα δηλ. Για να θέσεις ορους πρέπει να τους δεχτούνε και οι αλλοι. Και -σημαντικότερο- να είσαι σε μια θέση που μπορείς να διαπραγματευτείς. Σωστά.

Το 1947, ο Πωλ Πόρτερ, επικεφαλής της Επιτροπής για την Αμερικανική βοήθεια στην Ελλάδα, επισκέφθηκε τη χώρα προκειμένου να υποβάλει τα συμπεράσματά του.

«Απ' ό, τι μπόρεσα να διαπιστώσω, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιάν άλλη πολι­τική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος. [...] στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομίων μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα.
Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οι­κονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας.

Τα συμφέροντα των εφοπλιστών προστατεύονται επίσης με σκανδαλώδη τρόπο. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία ανθεί στην εποχή μας και οι εφοπλιστές κερδίζουν τεράστια ποσά, αλλά το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος δεν απο­κομίζει κανένα όφελος απ' αυτό. Οι μισθοί των ναυτικών γυρίζουν στην Ελ­λάδα, αλλά οι εφοπλιστές ασφαλίζουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους στις ξένες χώρες.
Κάθε επιχείρηση θα έπρεπε να πληρώνει μια σημαντική εισφορά στο κρά­τος, κάτω από την προστασία του οποίου λειτουργεί. Αυτό ισχύει κατά κύριο λόγο για την περίπτωση των εφοπλιστών, που τα μεγαλύτερα κέρδη τους προέρχονται από τα «Λίμπερτι», τα οποία τους παραχώρησε η αμερικανική Ναυτική Αποστολή με την εγγύηση του ελληνικού κράτους.
Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας - οι κομψοί κοσμοπολίτες που έχουν την έδρα τους στις Κάννες, στο Σαιν Μόριτς και στην αθηναϊκή πλατεία Κολωνακίου - θα ενεργοποιηθεί.
Οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι άνθρωποι πολύ γοητευτικοί, που μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά.

Είναι πάντοτε πρόθυμοι, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν την αμερικανική αποστολή για τα δικά τους συμφέροντα. Θυμάμαι ακόμα ένα από τα πιο επίσημα γεύματα ενός από τους σημαντι­κότερους τραπεζίτες, που με είχε καλέσει στη βίλα του των Αθηνών. Είχε τρεις σερβιτόρους με λιβρέα, μια ποικιλία απ΄ τα πιο φίνα κρασιά και φα­γητά διάφορα, περίφημα γαρνιρισμένα. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ένας από τους αντιπροσώπους της κλίκας που ανέφερα άρχισε να εξυμνεί τις ομορφιές της ζωής κοντά στη θάλασσα, καθώς και τις χαρές των αρι­στοκρατικών σπορ.

Η αντίθεση ανάμεσα στο γεύμα αυτό και στα παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους της Αθήνας είναι πραγματικά τρομερή.
Εδώ δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ΄ αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα.
Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία εις το βιοτικόν επίπεδον και τα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδο­σκόποι και οι μαυραγορίται, διάγουν εν πλούτω και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνησις το αντιμετώπισεν αποτελεσματικώς. Εν τω μεταξύ αι λαϊκαί μάζαι περνούν μιαν αθλίαν ζωή.

Οι κερδίζοντες είναι σχετικώς ολίγοι τον αριθμόν και ο συνολικός πλούτος των, περιερχόμενος εις τό σύνολον του πληθυσμού θα επέφερεν ελάχιστην βελτίωσιν των γενικών συνθηκών διαβιώ­σεως. Αλλ΄ ο πολυτελής τρόπος ζωής των εν μέσω της πτώχειας συντείνει εις το να εξοργίζη τας μάζας και να υπογραμμίζη την δυστυχίαν των πτωχών.
Δύο και ήμισυ έτη μετά την απελευθέρωσιν η Ελλάς ευρίσκεται εις μί­αν κατάστασιν νεκρώσεως παρά την ούσιαστικήν έξωτερικήν βοήθειαν και την αρμοδίαν εξωτερικήν καθοδήγησιν.
Εις ολόκληρον την χώρα, απ΄ άκρου εις άκρη, κυριαρχεί μία γκρίζα ανυπεράσπιστη, βαθιά έλλειψη πίστης για το μέλλον - μία έλλειψη πίστης που οδηγεί σε πλήρη απραξία προς το παρόν. Οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίαι δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχαι δεν αποθηκεύουν προμήθειες.»

και μπόνους:

Η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη. Οι χαμηλοί μισθοί προσαυξάνονται βάσει ενός εντελώς συγκεχυμένου συστήματος επιδομάτων, χάριν των οποίων τινές δημόσιοι υπάλληλοι κερδίζουν μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερο από τον βασικό μισθό τους.

Υπάρχει εις την χώραν σημαντικόν ποσοστόν συγκεκαλυμμένης ανεργίας, δεδομένου ότι τα 20% του πληθυσμού χρησιμοποιούνται υπό του κράτους ή εξαρτώνται εξ αυτού. Τα χαμηλότατα επίπεδα ζωής των δημοσίων υπαλλήλων, των συνταξιούχων και των άλλων μισθοβιώτων αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα, ο οποίος συμβάλλει εις την πολιτικήν και κοινωνικήν έντασιν που χαρακτηρίζει σήμερον την Ελλάδα.

#autatheleiokozmos

Ο mjacob έγραψε

• 1000, το πάρτι συνεχίζεται βέβαια ακόμα και σήμερα από τους απογόνους της ίδιας άθλιας κάστας + τα νέα τζάκια.

@nass
Στην όλη ιστορία με το PSI, από αυτό που κατάλαβα εγώ, το #1 ζητούμενο δεν ήταν η ελάφρυνση του χρέους αλλά η επιπλέον χρηματοδότηση (κάπου 100 δις αν θυμάμαι καλά) ένα μεγάλο μέρος της οποίας πήγε στις τράπεζες. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει αυτή η χρηματοδότηση χωρίς κάποιου είδους κούρεμα. Θα μου πεις οτι είναι δύο διαφορετικά γεγονότα και θα συμφωνήσω. Αλλος χρηματοδότησε, άλλος κουρεύτηκε (άλλος χρηματοδοτήθηκε, άλλος πληρώνει) και αν στρέψεις την προσοχή σου μόνο στο PSI, αυτό θα πεις. Οτι ήταν η μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που έγινε ποτέ. Αλλά από την οπτική γωνία που κοιτάζω εγώ τα πράγματα (Ελληνας φορολογούμενος, δανειολήπτης ελληνικής τράπεζας και με κάποιες άλλες ιδιότητες που δεν είναι του παρόντος) η όλη ιστορία του PSI είναι πρωτίστως, σκανδαλώδης στήριξη ιδιωτικών τραπεζών και ανταλλαγή χρέους, με το σκατό να το τρώνε αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.

Μιγιακωβε περιμεναμε λες τον Αμερκάνο να τα πει, δεν τα ξεραμε?

αν τα έλεγε για το 2014, όχι δεν τον περιμέναμε.

Εγώ δεν ζούσα το 1945 για να τα ξέρω πάντως, και να γράψω 'και τότε έτσι ήμαστε'