Μετά από δύο Citroen κι ένα Peugeot, βρέθηκα την τελευταία πενταετία με Opel. Μέσα στο έτος επιστρέφω στα Γαλλικά αυτοκίνητα, εκτός κι αν λοξοδρομήσω τελικά προς Τσεχία.
Σαφώς και δεν πρόκειται για πίστη σε μία μάρκα, απλά βλέπω ότι κάποιες αρετές που ψάχνω στα αυτοκίνητα απαντώνται πιο συχνά στην πατρίδα του Gauguin.

Οι ανάγκες μου αλλάζουν με τα χρόνια, έτσι αλλάζουν και τα αυτοκίνητα που έχω για να με υπηρετούν. Δεν μένω πιστός σε κανένα, έχω να κερδίσω πολύ περισσότερα επιλέγοντας το βέλτιστο για την κάθε περίσταση ξεκινώντας από μηδενική βάση και χωρίς παρορμητισμούς, από το να πάω να ξαναψωνίσω από τον ίδιο που ενδεχομένως εκείνη τη στιγμή να μην έχει αυτό που θέλω, ή αυτό που θα έχει να είναι συμβιβασμός σε σχέση με κάτι άλλο.

Ενδεικτικό της πανσπερμίας, μερικά από τα αυτοκίνητα που έχουν περάσει από τα χέρια μου

Cherry 1.000, Fiat 127 900, Yaris 1.000 ,Mercedes C180 x2, Rover 75, Starlet 1.300, Jetta 1.800, Xsara 1.400, Jimny 1.300, Vitara 1.600, Daihatsu Charade 1.200.

xmmmm για να δουμε .... χωρις διπλωμα αυτοκινητο της αδερφης μου που το βιαζα για μια 3ετια Αλφα 33 1.5 (νομιζω 85 με 90 αλογα) .Πρωτο δικο μου στα 18 (1990)Fiat Uno 1.1 την επομενη χρονια Fiat Uno Turbo 1,4 (racing).....πσσσσσσσσ πρεπει να ηταν και το πιο αγαπημενο αυτοκινητο που ειχα ποτε (το επλενα και μονος μου)..... βεβαια του αλλαζα και τουρμπινες μονος μου αφου η IHI τουρμπινα που φοραγε δεν αντεχε και πολυ την πιεση 1,2 που ηθελα να δουλευει οποτε καθε 6μηνο αντε 8 μηνο παρεδιδε .... το 1994 Golf Gti 2.0 αυτοκινητο ταφος απο επιδοσεις (με εσκιζαν 5αρια φτιαγμενα και φυσικα το Uno μου αλλα το εφτασα κοντα στα 230 αλογα , σε δυναμομετρα της εποχης ..... δηλαδη πραγματικα 170 anyway ....) με αυτη τη δυναμη λοιπον εσπαγε 1 σασμαν το χρονο +1000000 προβληματα ηλεκτρικα και ηθελε ρυθμιση ανα 15νθημερο αφου ειχα αλλαξει και τα ηλεκτρικα μπεκ με μηχανικα για να ψεκαζουν περισσοτερο και το air flow meter ηθελε καθε 15νθημερο ρυθμιση και μαμα να το ειχες ,μετα απο 3 χρονια με το golf και αφου μου εκλεψαν το Uno ... που εμενε εξω αφου ειχα μια θεση garage , ξεφορτωθηκα το golf που για τη διαδρομη Κηφισια Γλυφαδα και επιστροφη ηθελα 5000 δρχ βενζινη (τιμη λιτρου γυρω στο 100αρικο σε δραχμες παντα) οποτε παιρνω το 97 το φρεσκο και πολλα υποσχομενο citroen saxo vts 1,6 122 hp , με το που το παιρνω και ξεπερναω την κλειστοφοβικοτητα μου μεσα σ αυτο (ρε που ανοιγουν τα παραθυρα?????) ψαχνω τροπους να το αναβαθμισω ..... με φιλτρο προγραμμα εξατμιση και κατι μοντιφες του μηχανικου στον ψεκασμο παιρνει 20 αλογακια και κανω 80000 χλμ σε ενα 10μηνο οπου και το εχω σκυλοβαρεθει και το δινω και παιρνω μεταχειρισμενο ενα miata του 96 (πρωτη γενια ) 1,6 116 αλογα ?? νομιζω ...... με τιμονι που κραταει ολες τις πληροφοριες για τον εαυτο του που λενε και οι δημοσιογραφοι του ιδικου τυπου στους 2 μηνες το αλλαζω και παιρνω (παλι μεταχειρισμενο ) fiat barcetta που αυτο ειχε τιμονι και μαλιστα πολυ καλυτερο απ οτι περιμενα και δεν ετριζε αλλα σε ενα 6μηνο και πολυ λεω αποφασιζω να παρω σοβαρο αυτοκινητο (και αρκετα ακριβο για την εποχη του ) Audi A4 1.8 TQ το αγορασα με αναβαθμιση απο την ABT (185 νομιζω αλογα) απο την καρεντα τον 9ο η 10ο του 1998 , καλο αυτοκινητο αλλα με τα προβληματα στα ηλεκτρικα ιδια με το golf του 1994 ...... και τα δυο με αφησαν απο φωτα, μεγαλη σκαλα, σε ταξιδι απο την ιδια βλαβη στον κεντρικο διακοπτη (και ψαγνε μεσα στο βραδυ ολες τις ασφαλειες ........και τελικα να μην ειναι απο αυτο) την επομενη χρονια εχοντας ζηλεψει πολυ απο την 3αρα cabrio του γαμπρου μου παιρνω και εγω μια 318 Ε36 cabrio final edition (αν θυμαστε τη διαφημιση ενα αυτοκινητο μετραει τα αστρα νομιζω ελεγε ????? ) ε τα μετραγα για πολυ καιρο μ αυτο το αυτοκινητο που παρα του οτι δεν ειχε τη δυναμη του εξακυλινδρου που ειχα ζηλεψει ηταν αρκετα καλο για να το αποχωριστω οποτε το κρατησα για 5 με 6 χρονια(130000 χλμ με ΜΗΔΕΝ προβληματα) ενω παραλληλα ειχα και το Α4 που η θητεια του εληξε αδοξα σε ενα δεντρο το 2002 μετα απο πολλα μπουκαλια αλκοολ .Το 2004 παιρνω τον ερωτα ΜΙΝΙ cooper S works που το εχω ακομα και θα το κληροδοτησω στο γιο μου ,το 2005 παιρνω το Χ5 diesel αφου εχω παρει αποφαση οτι θα κανω οικογενεια το οποιο μας πηγε παντου οικονομικα και χωρις ιδιαιτερα προβληματα με εξαιρεση το αυτοματο σασμαν που παρεδωσε στις αρχες του 11 οπου το αλλαξα και το πουλησα για να κανω το downsize που ειναι και της μοδας και να παρω το MINI countryman S all4 οποτε και εχω τωρα δυο ΜΙΝΙ .
Συμπερασμα εχω ερωτα με τα ΜΙΝΙ (και γενικα θεωρω τα BMW τιμια και καλα αυτοκινητα) αλλα αγαπαω και τα Ιταλικα πολυ αφου ηταν τα πρωτα μου αυτοκινητα, δε πολυσυμπαθω τα Ιαπωνικα που τα θεωρω διαδικαστικα αυτοκινητα , οσο για τα vag ..... πρεπει να περασει τουλαχιστον 10ετια ακομα για να μπω στο τριπακι να ξαναδοκιμασω σχεση μαζι τους.

Υ.Γ Ενδιαμεσα αλλαξα και αλλα τα οποια κρατησα για πολυ λιγο η τα ειχα παραλληλα με καποια απο αυτα που εγραψα και δε τα θεωρω καν αξια αναφορας

Υ.Γ 2 sorry για το σεντονι αλλα για να πει καποιος οτι ειναι και φιλος μιας καποιας σχολης η μαρκας πρεπει να εξηγει και τα βιωματα του .

Εμαθα να οδηγω σε ενα Simca 1100. Με την πρωτη αποσυρση πηραμε μια Citroen ZX.
Πρωτο δικο μου αυτοκινητο ενα Citroen Saxo 1,4 VTS, το οποιο αντικατεστησε η κορολλα που εχω μεχρι σημερα.
Παντως ειμαι φαν της Ψιτροεν και το επομενο θελω να ειναι C5 thp auto.

Το οικογενειακό ιστορικό περιλαμβάνει πολλά κλασικά μοντέλα μεγάλης αξίας

Πίσω στα 1984, ο πατέρας μου αγοράζει ένα ολοκαίνουργιο Fiat 127, μοντέλο 79 . Ακόμη θυμάμαι την ημέρα που ήρθε απ τη δουλειά (ήμουν μόλις 4 χρονών) και είπε οτι το πήρε. Χρώμα κόκκινο. Ακόμη περισσότερο θυμάμαι τις μάχες που έδινε καθημερινά αυτός ο άνθρωπος για να μπει η 2α...ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!

Κάπου στο 1991 περίπου το 127, έπειτα από μνημειώδη μη-συντήρηση, αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Δικαιολογία ήταν το ψαλίδα εμπρός, το οποίο είχε συγκολληθεί με ηλεκτροσυγκόλληση . Τα πραγματικά αίτια ήταν οτι δεν άντεχε το κακόμοιρο να κουβαλά κασμάδες, κομπρεσσέρ και τσιμπήδες. Με 3-4 τούμπες καταλήγει στο χωράφι, κάπου έξω απ το Βραχάτι. Ο πατέρας ευτυχώς δεν έπαθε τίποτα.

Επόμενο θύμα του σιδεροφάγου, ο οποίος άρχισε να χτίζει τη φήμη αυτή, ήταν ένα Toyota LiteAce 1,5 με ελάχιστα χλμ. Επαγγελματικό αυτοκίνητο που εκτελούσε ενίοτε και τα χρέη οικογενειακού. Σκυλί μαύρο στην κυριολεξία. Η λέξη σέρβις αναφερόταν στη συμπλήρωση λαδιών κάθε 2 χρόνια ή νερού λίγο συχνότερα..Το αυτοκίνητο αυτό, τέρας αξιοπιστίας, καταφέρνει και ζει για περίπου μια δεκαετία. ένα απόγευμα το πήραν οι γύφτοι για παλιοσίδερα. Το τι τράβηξε τόσα χρόνια είναι πολύ δύσκολο να πω ειλικρινά: ακόμη και για επαγγελματικό, η χρήση ήταν απίστευτα σκληρή κι όμως αυτό ήταν μια χαρά.

Το 1999 ο πιτσιρικάς τότε αδελφός μου αφοράζει ένα** Στάρλετ του 89**, 1000άρι. Πολύ ωραίο αμαξάκι, χαμηλό και μαζεμένο, προσεγμενο και από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του, ενδεχομένως να ζούσε ακόμη αν δεν το τσάκιζε ένας μεθύστακας από πίσω, μετατρέποντάς το σε...Σμαρτ.

Το επόμενο αυτοκίνητο του αδελφού μού έδειξε το δρόμο: αγόρασε λοιπον ένα σχεδόν καινούργιο 106 1.4 XS Το αυτοκίνητο ήταν Πανέμορφο, τρομερό κράτημα, όμορφη αίσθηση...εξαιρετικό!

Με το ερέθισμα στα γαλλικά να μεγαλώνει, έπειτα κι από τις οδηγικές εμπειρίες μου σε στριφτερές διαδρομές με ένα ασύλληπτο σε κράτημα 309 του κολλητού, αγοράζω το πρώτο μου αυτοκίνητο το 2004. Τεράστια συγκίνηση! Το αυτοκίνητο ήταν ένα Κλιο Ι 1,4 στο κλασικό γκρι χρώμα. Πρέπει να πίστευα τότε ότι έχω το καλύτερο αυτοκίνητο του κόσμου!!! Δυστυχώς το κατέστρεψα από μόνος μου, ένα βράδυ, πέφτοντας πάνω σε μια μεταλλική κολώνα, έπειτα από μισό τετακέ με κάμποσα χλμ. Κάπου υπάρχουν φωτό μες στο φόρουμ... Ήμουν τυχερός που βγήκα από κει μέσα...

Μετά το LiteAce και λόγω κάποιων αλλαγών στα επαγγελματικά, το επόμενο 'οικογενειακό' αυτοκίνητο είναι ένα παλιό Νισσαν Σάνυ, το τετράγωνο, όμοι μ αυτό που είχε η ελ.ας και κάψαν στο τοπ γκίαρ. Μια χαρά αμαξάκι, αξιόπιστο και οικονομικό, σχεδόν δάκρυσε το απόγευμα που το έβαλα στην πίσω αυλή και του άλλαξα λάδια, φίλτρα και μπουζί μπας και ανασάνει...

Τώρα υπάρχει ένα Φιέστα 2004, στο οποίο δεν μπαίνω καν μέσα...Τα σέρβις συνεχίζονται με τους ίδιους ρυθμούς: όσο παίρνει μπρος, δεν έχει ανάγκη!

Το επόμενο αυτοκίνητο ήταν αυτό που έχω τώρα: το 306 μου Το καλύτερο τιμόνι/κράτημα που έχω οδηγήσει, το αυτοκίνητο θρύλος με τα 110.000 μόλις χλμ στο γυρισμένο κοντέρ του! Τέρας αξιοπιστίας δε το λες, αλλά την παλεύει το κακόμοιρο! Με παίδεψε λίγο μέχρι να αποκτήσει φρένα (η πρώτη γενιά απλώς σε κάνει πιο θρήσκο κι αν δεν είσαι, γίνεσαι!), αλλά δε βαριέσαι! Το ξεζουμίζω καθημερινά και ζητά ελάχιστα πράγματα...Μη ξεχνάμε οτι κάνω πάνω από 30Κ σταθερά το χρόνο κι αυτό είναι μοντέλο 94...

Ο αδελφός απ την άλλη έχει ένα πετρέλαιο **Ραβ4 **και ένα κλιό ΙΙ 1,2 16β.

Πιστός σε μάρκα; Όχι και τόσο! Αν η Πεζώ βγάλει ένα αυτοκίνητο που να μου αρέσει, εννοείται! Αν όχι, υπάρχει και η Ρενω και η Σιτροέν. Υπάρχουν κι άλλες μάρκες-μη γερμανικές, μη-vag

Ο χρήστης thymios έγραψε:
Τώρα υπάρχει ένα Φιέστα 2004, στο οποίο δεν μπαίνω καν μέσα...Τα σέρβις συνεχίζονται με τους ίδιους ρυθμούς: όσο παίρνει μπρος, δεν έχει ανάγκη!

Τί ακριβώς εννοείς? Γιατί εχω και εχω ένα fiesta 2004! Για εξηγήσου!

Ο χρήστης prisma έγραψε:

Τώρα υπάρχει ένα Φιέστα 2004, στο οποίο δεν μπαίνω καν μέσα...Τα σέρβις συνεχίζονται με τους ίδιους ρυθμούς: όσο παίρνει μπρος, δεν έχει ανάγκη!

Τί ακριβώς εννοείς? Γιατί εχω και εχω ένα fiesta 2004! Για εξηγήσου!

Τι να εξηγήσω;

Το κακόμοιρο το φιεστάκι είναι πολύ αξιόπιστο, αλλά με μηδενική (όχι μικρή ή μηδαμινή, μηδενική!) συντήρηση δεν είναι να μπαίνει κανείς μέσα

Κατά τα άλλα όσο ήταν σε καλή κατάσταση το οδηγούσα αρκετά. Δε μου άρεσε τόσο πολύ σε αίσθηση και ως 1.4 ήταν και αργό και βενζινοβόρο, αλλά ήταν εύχρηστο!

Στο χωριό πιτσιρικάς κάθε καλοκαίρι ερχόντουσαν πολλοί Αθηναίοι με διάφορα αυτοκίνητα. Εγώ είμουνα ερωτευμένος με μια guilia. Τη χάζευα απ'έξω, τη χάζευα μέσα βάζοντας το χέρι μου στο τζάμι για να βλέπω καλύτερα ωσπου μια μέρα με πήγε βόλτα ο ιδιοκτήτης της. Αυτό ήταν. Έγινα alfisti. Άρρωστος. Alfa romeo στα μαθητικά βιβλία, alfa romeo Milano με το θηραιό και το σήμα στη μαθητική στρατιωτική τσάντα (μαζί με κάτι ΑΕΚ και κάτι DOORS), φωτογραφίες των 4Τ από sud και αργότερα 33 στο δωμάτιο κλπ.
Φοιτητής (late 80's) έκανα το όνειρο πραγματικότητα. Χαλάλι το νυχτοκάματο (ως σερβιτόρος) σε σκυλάδικα της Πάτρας και το 50% μιας junior gt 1600 μου ανήκε. Η μέρα που την πήραμε πρέπει να είναι από τις τρεις-τέσσερις ομορφότερες της ζωής μου. Το άλλο 50% ανήκε στο ξαδερφάκι μου (αυτός εκτός απο φοιτητής ήταν και καλλιτέχνης-ντράμερ στα σκυλάδικα). Την alfa την πήραμε από την πρώτη φωνή του μαγαζιού.
'Ωσπου μια αποφράδα ημέρα μετά από τέσσερα χρόνια το ξαδερφάκι την έκανε να υπερ - υπερστρέψει με καμμιά εκατοστή χιλιόμετρα σε μια από τις αγαπημένες μας διαδρομές στα Βόρεια της Αττικής και η alfa διαλύθηκε χωρίς σοβαρές συνέπειες για τον οδηγό και το συνοδηγό γιατί ευτυχώς φορούσαν ζώνες πράγμα σπάνιο για εκείνη την εποχή που δεν ήταν καν αυτόματες και στην alfa ήταν δύο σημείων.
Έκτοτε alfa δεν ξαναπήρα παρ'όλο που έχω αλλάξει αρκετά αυτοκίνητα. Ίσως χρήζει φυχιατρικής ανάλυσης αλλά επειδή το έχω ψάξει με τον εαυτό μου, μου κάνει σαν τον άντρα που τα είδε όλα με ΜΙΑ γυναίκα και όταν αυτή τον παράτησε δεν ξαναασχολήθηκε με το άθλημα και έγινε αδερφή.

Ειμαι οπαδος των Ιταλων.... ειδικα δε εχω αγορασει Φιατ γκρουπ... εκτος απο το Λαντα 1500 (ζιγκουλι .. εγραφε απο πισω!!!) του 73, προσωπικα αγορασα στο εξωτερικο το Regata 100S, εδω το Lancia Prisma 1.6ie 87, Maserati 2.24v, Lancia K 2.0l 20v, Barchetta 96, Lancia Thesis 3.0 24v. Τα 4 τελευταια τα εχω ακομα + μινι κουπερ S ο γιος μου, + Aygo η κορη...
ειχα εμπειρια πολυ κακη απο BMW 320 Αυτοματη 6κυλινδρη του 79... ανυπαρκτο κρατημα, απαραδεκτα ψωφιο το Volvo 240GL, ειχα και την Porsche 911 του 76... αλλα δεν την εφερα Ελλαδα... μετανοιωσα γιατι τοτε δεν πηρα την Κορβεττα... που δεν θα κοστιζε τιποτα εκει.. Σαουδικη Αραβια, απο βενζινες κ.λ.π.
Μεχρι στιγμης θα ηθελα να κρατησω το κουπερ S ... αν ηταν να μεινω με ενα ... μονο οχημα... ομως δεν ξερω τα νεα μοτερ Φιατ τι θα λενε στην Αλφα Ρομεο....

Ο χρήστης thymios έγραψε:

Τώρα υπάρχει ένα Φιέστα 2004, στο οποίο δεν μπαίνω καν μέσα...Τα σέρβις συνεχίζονται με τους ίδιους ρυθμούς: όσο παίρνει μπρος, δεν έχει ανάγκη!

Τί ακριβώς εννοείς? Γιατί εχω και εχω ένα fiesta 2004! Για εξηγήσου!

Τι να εξηγήσω;

Το κακόμοιρο το φιεστάκι είναι πολύ αξιόπιστο, αλλά με μηδενική (όχι μικρή ή μηδαμινή, μηδενική!) συντήρηση δεν είναι να μπαίνει κανείς μέσα

Κατά τα άλλα όσο ήταν σε καλή κατάσταση το οδηγούσα αρκετά. Δε μου άρεσε τόσο πολύ σε αίσθηση και ως 1.4 ήταν και αργό και βενζινοβόρο, αλλά ήταν εύχρηστο!

Όντως είναι ευχρηστο, εγω θα έλεγα αρκετα οικονομικό με συνετή οδήγηση, αργό ναι! ΠΟΛΥ αξιόπιστο δεν θα το έλεγα αλλά έχει καλή οδηγική συμπεριφορά, το καλύτερο σε συμπεριφορά βέβαια που είχα ήταν το 207 του 2006!

To 1984 πηρε ο φαδερ λιγους μηνες πριν γεννηθω εγω ενα Renault 11...Δεν ξερω γιατι αλλα παντα το εβλεπα σαν σαραβαλακι ενω στην ουσια ηταν μια χαρα αυτοκινητακι. Απροβληματιστο, βεβαια ο πατερας μου ειναι το αντθετο του Θυμιου οποτε το 2001 που το πουλησαμε φανταζε για καινουριο.

Ωστοσο το 1998 αγορασαμε τη Laguna που εχουμε μεχρι και σημερα σημερα. Τα λιγα της χιλιομετρα (115.000), η προσοχη απ το πατερα μου, τα συγκεκριμενα δρομολογια την κανουν και αυτη να φαινεται πιο φρεσκια και εσωτερικα και εξωτερικα απο πολλα αλλα πιο καινουρια μοντελα.

Το 2002 πηραμε και το clio μου, για την αδερφη μου και εμενα...Ζητημα η αδερφη μου να εχει κανει τα 1000 απο τα 112000 χιλιομετρα που εχει πανω οποτε δικαιωματικα το λεω μου. Ε σ αυτο εμαθα να οδηγω, εκανα ταρζανιες, εχει φαει τις στουκες του αλλα κυρια αυτη, δεν μου χει κανει ποτε το παραμικρο, εκτος απο τα συνηθισμενα χαζα.

Κολλημα με τη Renault; οχι ιδιαιτερα. Περισσοτερο τυχαιο θα λεγα μιας και οταν ηταν να παρουμε αυτοκινητο θεωρουνταν αξιολογα τα αυτοκινητα που προσεφερε...

Το επομενο; Αγνωστο και κυριως αγνωστο το ποτε λογω των διαφορων που γινονται...Εψηνα το καλοκαιρι τον πατερα μου ν αλλαξει τη Laguna μ ενα C5 αλλα απανταει 'αφου το αυτοκινητο μου ειναι καινουριο γιατι ν αλλαξω;'

Ο χρήστης thymios έγραψε:
Τι να εξηγήσω;

Το κακόμοιρο το φιεστάκι είναι πολύ αξιόπιστο, αλλά με μηδενική (όχι μικρή ή μηδαμινή, μηδενική!) συντήρηση δεν είναι να μπαίνει κανείς μέσα

Κατά τα άλλα όσο ήταν σε καλή κατάσταση το οδηγούσα αρκετά. Δε μου άρεσε τόσο πολύ σε αίσθηση και ως 1.4 ήταν και αργό και βενζινοβόρο, αλλά ήταν εύχρηστο!

Τουλάχιστον κοίταζέ του λάδια 1 φορά το μήνα, μη κολλήσει το μοτέρ...

Δεν έχω κανένα κόλλημα με τις μάρκες (σαφέστατα συμπαθώ κάποιες περισσότερο, βέβαια). Μάλλον 'άπιστος' θα χαρακτηριζόμουν & εγώ...
Στη οικογένειά μου έχουμε εμπειρία από όλες σχεδόν τις σχολές, με τα παρακάτω ταπεινά, λαϊκά αυτοκίνητα (το πάω χρονολογικά):

1. Fiat 128 4θ 1116cc, του 1972.
2. Mazda 323 1.3 LX 4θ, του 1982.
3. Renault Clio Clima mkI phase III, 1.4 80PS, 5θυρο, του 1997.
4. Seat Leon Signo mkI 1.4 75PS, του 2000.
5. Skoda Fabia Reflex Elegance, 1.4 16V 101PS, του 2003.
6. Renault Megane Dynamic mkII phII 1.6 5θ, του 2006.
7. Alfa Romeo Alfetta 2.0 QV, του 1976.

Από ιταλικό ξεκινήσαμε, σε ιταλικό καταλήγουμε... ενδιάμεσα Ιαπωνία, Γαλλία, (Γερμανο-)Ισπανο-Τσεχία... & ευχαριστημένοι, ως κάτοχοι. Με το καθένα από αυτά έχουμε ανάλογες εμπειρίες & αναμνήσεις, συνήθως θετικές. Εκτός από το Φιατάκι (δυστυχώς), όλα μάς συντροφεύουν ακόμη (ιδιαιτερότητες: το Mazda, μεταξύ άλλων, ακολουθεί επάξια καριέρα αγρότη στο χωριό, η Alfa είναι το ιστορικό της οικογενείας).

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

Τι να εξηγήσω;

Το κακόμοιρο το φιεστάκι είναι πολύ αξιόπιστο, αλλά με μηδενική (όχι μικρή ή μηδαμινή, μηδενική!) συντήρηση δεν είναι να μπαίνει κανείς μέσα

Κατά τα άλλα όσο ήταν σε καλή κατάσταση το οδηγούσα αρκετά. Δε μου άρεσε τόσο πολύ σε αίσθηση και ως 1.4 ήταν και αργό και βενζινοβόρο, αλλά ήταν εύχρηστο!

Τουλάχιστον κοίταζέ του λάδια 1 φορά το μήνα, μη κολλήσει το μοτέρ...

Έχω αρχίσει να πιστεύω οτι τα αυτοκίνητα...εκπαιδεύονται όσο είναι σε χρήση! Όσο το Φιέστα δεν έχει την παραμικρή συντήρηση, είναι πολύ πιθανό να... συνηθίζει!!! Αν αρχίσω να του κάνω συντήρηση, θα το κακομάθω!

Δυστυχώς ο πατέρας αντιμετωπίζει τα αυτοκίνητα ακριβώς αντίθετα απ' ότι εγώ...Θα ξεχάσω τις μνημειώδεις στροφές με την 'κλούβα' ( το LiteAce) και τα υπερ-τελειωμένα ΚΥΒ; Ήταν τότε που περνούσες από σαμαράκι και το αυτοκίνητο χόρευε σουίνγκ για κανα 5λεπτο. Ή μήπως να ξεχάσω τότε που άνοιξα την πλευρική συρόμενη κι αυτή μου έπεσε στο πόδι Το καλύτερο όμως πρέπει να ήταν τότε που, καθώς οδηγούσα, το σορτσάκι μου πιάστηκε σε ένα από τα σύρματα που εννοείται πως είχαν βγει απ το κάθισμα (δεν υπήρχε ταπετσαρία, δεν υπήρχε αφρολέξ, όλα ατμός ) κι εγώ πάρκαρα μπροστά σε μια καφετέρια και κατέβηκα απ το αυτοκίνητο, συμπαρασύροντας ολόκληρο το (προφανώς) σπασμένο απ τη βάση του κάθισμα

Ωραίες εποχές...

Ο χρήστης sv2 έγραψε:

Ο πιο άπιστος είμαι εγώ .

Είναι πολύ ευκολότερο να γράψεις τις μάρκες που ΔΕΝ είχες...

Πάντως από αυτές που είχα κονταροχτυπιούνται η Porsche με την Toyota με τρία τεμάχια η κάθε μία....(μέχρι στιγμής) .

Μπράβο στην Πόρσε, κατόρθωσε να χτυπήσει στα ίσα την Τογιότα...

ΟΠΕΛ ΚΑΝΤΕΤ απο το 1984...ακομα το εχουμε

ΣΚΟΝΤΑ ΟΚΤΑΒΙΑ............ 2011
θα πρεπει να αποδειξει την αξια της!!!

ΟΠΕΛ δεν πηρα τελικα γιατι υπηρξε θεμα ορατοτητας!! (INSIGNIA) για καποιους, οποτε βαση του χρυσου κανονα του ξεπριγματος των καρυδιων υποχωρησα!!!!

τουλαχιστον οι πρωτες ενδειξεις απο το ΟΚΤΑΒΙΑ ειναι εξαιρετες....
δηλαδη δεν βλαστημαω την κακουργα τυχη μου που μου εδωσε αυτους για οικογενεια!!

Morris Marina 1.3 1976
Seat Ronda 1.2 1985
Citroen AX 1.1 1991
Mazda 121 1.3 1992
Hyundai Accent 1.3 1997
Opel Astra 1.4 2000
Volvo S40 1.8 2006

Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιαπωνία, Κορέα, Γερμανία, Σουηδία

Το ΑΧ το αγαπησες βλεπω..

Sv2 απορια το εχω..γαλλικο ειχες ποτε?

To πρώτο του SV2 ήταν γαλλικό... με 34 ατίθασα αραβικά!

γενικά μου αρέσει να ξενοπηδ@ω...