Κύριοι, χρεωκοπήσαμε? Γιατι ήμουν για καφε και δεν 'ακουσα' κατι. Ο τορναδορος προέβλεψε την ώρα διοτι η 25η τελείωνει...

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Το θέμα είναι ποιοι θα φάνε το ξύλο. @@διές δεν κάνει μόνο η κυβέρνηση.

Αν, λέω εγώ τώρα, ένας επιχειρηματίας στα πρόθυρα της χρεωκοπίας πάει για μια απλή δουλίτσα στην εφορία και του απλώσει το ξερό του ο έφορας για το γρηγορόσημο, δεν θα είναι καθόλου δύσκολο να δει ο τελευταίος μπροστά του ένα ακονισμένο τσεκούρι.

Ή αν κάποιοι καταστρέφονται βλέποντας τα φορτηγά με ευπαθή προϊόντα να μην μπορούν να βγουν από το λιμάνι, λέω εγώ τώρα, μπορεί να πατήσουν κάποιους με Χ, Ψ κεκτημένα που στέκονται μπροστά τους.

ΟΚ, ας φάει ξύλο κι ο Πάγκαλος με τους άλλους αμαρτωλούς, αλλά οι ψηφοφόροι του στο απυρόβλητο; Δε σφάξανε.
Ειδικά κάποιοι που για να εξασφαλίσουν ειδικά προνόμια ψηφίζουν τη μία τη δεξχιά και την άλλη Φιντέλ Κάστρο, δεν θα πρέπει να νιώθουν απολύτως ασφαλείς - εκτός αν ζουν στην κοσμάρα τους.

Μάνο κι εγώ θεωρούσα βέβαιο ότι κάποια στιγμή στο μετρό θα πεφτε ξύλο, έχοντας στο μυαλό μου επιβάτες vs υπαλλήλους του μετρό (που οι τελευταίοι τζάμπα θα το τρωγαν). Τελικά είδαμε denplironistas vs επιβατών που πλήρωναν εισητήριο και μάλιστα σε μια μεγάλη σε ηλικία γυναίκα...
Είναι παράξενο ζώο ο Έλληνας...
Πριν ένα χρόνο περίπου είχα γράψει αρκετές φορές τη φράση 'Το θέμα είναι τι θα μας άφηναν οι άλλοι να κάνουμε'. Για να δούμε τώρα τι θα γίνει με τους Πορτουγκέζε που σήκωσαν μανίκια για τσαμπουκά...

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους απανταχού λάτρεις του σήμερα, που δεν βλέπουν λύσεις γιατί δεν ψάχνουν καμία:

Η υπεροχή του... καπιταλισμού
Ο Σαντιάγκο Αλμπα Ρίκο είναι ισπανός φιλόσοφος, συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Το ακόλουθο κείμενό του είναι ένα κριτικό σχόλιο για τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση.

Ας δούμε πρώτα απ' όλα τι δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 950 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι υπάρχουν 4,75 δισεκατομμύρια φτωχοί σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο άνεργοι σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται σε επισφαλείς συνθήκες, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 45% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε νερό, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στις πιο στοιχειώδεις υπηρεσίες υγείας, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 113 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και 875 εκατομμύρια ενήλικες συνεχίζουν να είναι αναλφάβητοι, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 12 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας απολύτως ιάσιμων ασθενειών, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 13 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της καταστροφής του περιβάλλοντος, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 16.306 είδη, μεταξύ των οποίων το ένα τέταρτο των θηλαστικών, απειλούνται με εξαφάνιση, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

Ολα αυτά συνέβαιναν πριν από την κρίση. Τι είναι, επομένως, καπιταλιστική κρίση; Πότε αρχίζει μια καπιταλιστική κρίση;

Μιλάμε για καπιταλιστική κρίση όταν το να πεινάνε 950 εκατομμύρια άνθρωποι, το να διατηρούνται μέσα στη φτώχεια 4,75 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το να παραμένει χωρίς νερό το 45% του παγκόσμιου πληθυσμού και χωρίς υπηρεσίες υγείας το 50%, το να λιώνουν οι πάγοι, το να αφήνουμε αβοήθητα τα παιδιά και το να αφανίζουμε τα δέντρα και τις αρκούδες ήδη δεν γεννάει αρκετό κέρδος για 1.000 πολυεθνικές και για 2,5 εκατομμύρια πολυεκατομμυριούχους.

Αυτό που καταδεικνύει την ανώτερη αποτελεσματικότητα και την ικανότητα αντίστασης του καπιταλισμού είναι το ότι όλες αυτές οι ανθρώπινες συμφορές -που θα είχαν αποδείξει την καταστροφική αναποτελεσματικότητα οποιουδήποτε άλλου συστήματος- δεν έχουν καμία επίπτωση στην αξιοπιστία του, ούτε και τον εμποδίζουν να λειτουργεί με εντατικούς ρυθμούς.

Είναι ακριβώς αυτή η μηχανική αδιαφορία που καθιστά τον καπιταλισμό φυσικό, άτρωτο, απαραίτητο.

Ο σοσιαλισμός δεν θα επιβίωνε με αυτή την περιφρόνηση για την ανθρώπινη ύπαρξη, έτσι όπως δεν επιβίωσε στη Σοβιετική Ενωση, επειδή σχεδιάστηκε ακριβώς για να ικανοποιεί τις ανάγκες της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο καπιταλισμός επιβιώνει, ή ακόμα και ενισχύεται, με τις ανθρώπινες συμφορές, ακριβώς επειδή δεν εμφανίστηκε στην ιστορία για να τις απαλύνει.

Κανένα άλλο ιστορικό σύστημα δεν παρήγαγε περισσότερο πλούτο και κανένα δεν παρήγαγε περισσότερη καταστροφή. Αρκεί να εξετάσουμε παράλληλα αυτές τις δύο κατευθυντήριες γραμμές -την κατευθυντήρια γραμμή του πλούτου και την κατευθυντήρια γραμμή της καταστροφής- για να αντιληφθούμε όλη την αξία του και όλο το μεγαλείο του.

Αυτό το διπλό καθήκον, που είναι το δικό του καθήκον, ο καπιταλισμός το εκπληρώνει καλύτερα από κάθε άλλον και ο θρίαμβός του είναι αμετάκλητος. Και αυτός ο θρίαμβος συνεπάγεται το ότι υπάρχουν όλο και περισσότερα τρόφιμα και όλο και περισσότερη πείνα, όλο και περισσότερα φάρμακα και όλο και περισσότεροι άρρωστοι, όλο και περισσότερα άδεια σπίτια και όλο και περισσότερες άστεγες οικογένειες, όλο και περισσότερη εργασία και όλο και περισσότεροι άνεργοι, όλο και περισσότερα βιβλία και όλο και περισσότεροι αναλφάβητοι, όλο και περισσότερα ανθρώπινα δικαιώματα και όλο και περισσότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (...).

Οι λύσεις που προτείνουν και θα εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις του πλανήτη διαιωνίζουν σε κάθε περίπτωση τη σύμφυτη με τον καπιταλισμό λογική της διεύρυνσης του κέρδους ως προϋπόθεσης φυσικής επιβίωσης: ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, ελευθερία των απολύσεων, μείωση των κοινωνικών δαπανών, απαλλαγές για τους επιχειρηματίες.

Δηλαδή, αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά είναι επειδή δεν πηγαίνουν χειρότερα. Δηλαδή, αν 950 εκατομμύρια πεινασμένοι δεν αρκούν για να εγγυηθούν αρκετό κέρδος, θα χρειαστεί να διπλασιαστεί αυτός ο αριθμός. Ο καπιταλισμός έγκειται σε τούτο: πριν από την κρίση καταδικάζει στη φτώχεια 4,75 δισεκατομμύρια ανθρώπινες υπάρξεις. Σε καιρούς κρίσης, και για να βγούμε από αυτήν, μπορούμε μόνο να αυξήσουμε το ποσοστό του κέρδους αυξάνοντας τον αριθμό των θυμάτων του.

Το πρόβλημα δεν είναι η κρίση του καπιταλισμού αλλά ο ίδιος ο καπιταλισμός. Σε έναν κόσμο με πολλά όπλα και λίγες ιδέες, με πολύ πόνο και λίγη οργάνωση, με πολύ φόβο και λίγη στράτευση -στον κόσμο που γέννησε ο καπιταλισμός- η βαρβαρότητα είναι πολύ πιο πιθανή από τον σοσιαλισμό.

[τα bold δικά μου]

Καλύτερα να μείνουμε στα bold όμως παρά στα στοιχεία που παρατίθενται.

Hot Money, Fast Riots ('Ζεστό χρήμα, καυτές εξεγέρσεις')
[το original άρθρο εδώ]

Ίσως η Fed να αλλάξει μυαλό όταν οι δρόμοι της Ουάσιγκτον αρχίσουν να καίγονται όπως αυτοί του Καΐρου

Λαϊκές εξεγέρσεις έχουν ανατρέψει κυβερνήσεις που κυβέρνησαν για δεκαετίες στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Οι εξεγέρσεις εξαπλώνονται και σε άλλες αραβικές χώρες, ακόμη και στο Ιράν. Οι πιθανότητες είναι ότι η περιοχή θα υποστεί ένα πλήρες πολιτικό μετασχηματισμό σε περίπου ένα έτος. Μιλάμε για μια περιοχή η οποία έχει πάνω από 400 εκατομμύρια πληθυσμού. Η παγκόσμια σημασία της δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Μπορεί να είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια αλλαγή εδώ και δύο δεκαετίες.

Οι κοινωνικές επαναστάσεις έχουν πολύπλοκο κοινωνικό υπόβαθρο. Περιλαμβάνουν συνήθως πολλαπλά σημεία πίεσης που φουντώνουν για πολλά χρόνια. Το 'κρίσιμο σημείο' έρχεται με κάποια 'σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι'. Στην περίπτωση αυτή, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η μεγάλη άνοδος του πληθωρισμού, ιδίως του πληθωρισμού στα τρόφιμα, κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2010.

Οι ανεπτυγμένες οικονομίες (σ.σ. ΗΠΑ, Αγγλία, κτλ - η 'Δύση' εν γένει) υποφέρουν από υψηλό χρέος. Οι κεντρικές τράπεζές τους υιοθετούν μια πολύ χαλαρή νομισματική πολιτική για να μειώσουν το χρέος. Η πολιτική αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί στα επόμενα χρόνια. [Άρα] Ο πληθωρισμός στον κόσμο είναι πιθανό να παραμείνει ψηλά.

Ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται ομάδες με χαμηλό εισόδημα στις αναπτυγμένες οικονομίες, δεν ωφελήθηκαν από την παγκοσμιοποίηση, αλλά υποφέρουν τώρα από τον πληθωρισμό. Η αντίδρασή τους θα θέσει την παγκόσμια σταθερότητα σε κίνδυνο. Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες θα αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στο 'χαλαρό χρήμα' (σ.σ. εννοεί την εκτύπωση πληθωριστικού νομίσματος με τη σέσουλα) μόνο όταν ξεσπάσουν ταραχές στις χώρες τους.

Εκτίναξη των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας

Και στην Τύνιδα και στο Κάιρο, ήταν το 'χαλαρό χρήμα' που πυροδότησε τις ταραχές. Ο δείκτης τιμών των τροφίμων FAO αυξήθηκε κατά 41% το 2010. Είμαι βέβαιος ότι πολλοί έξυπνοι αναλυτές θα υποστηρίξουν ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ του 'χαλαρού χρήματος' της Fed και των τιμών των τροφίμων. Οι τιμές των τροφίμων και της ενέργειας άρχισαν να ανεβαίνουν ραγδαία αμέσως μόλις η Fed άρχισε να μιλάει για QE2 (σ.σ. για το δεύτερο γύρο εκτύπωσης πληθωριστικού χρήματος δηλαδή). Είναι υπερβολικά μεγάλη σύμπτωση για να την απορρίψουμε.

Ο πληθωρισμός προκαλεί αναδιανομή πλούτου, συνήθως με άδικο τρόπο. Πρώτον, άτομα με χαμηλό εισόδημα τείνουν να μην έχουν χρέη, επειδή δεν εκπληρώνουν συνήθως τις οικονομικές προϋποθέσεις για να πάρουν δάνειο από τράπεζες. Όταν ο πληθωρισμός ανεβαίνει πολύ, όπως συμβαίνει τώρα, οι τραπεζικές καταθέσεις τους χάνουν την πραγματική αξία τους. Πού πάνε οι απώλειες τους; Πάνε στους ανθρώπους που έχουν χρέη και 'πραγματικά' περιουσιακά στοιχεία (πχ χρυσός, κτλ, που γενικά μένουν σταθερά). Ο πληθωρισμός παίρνει ουσιαστικά από τους φτωχούς και δίνει στους πλούσιους.

[spoiler=...:1iuazmf9]Δεύτερον, άτομα με χαμηλό εισόδημα τείνουν να έχουν επισφαλείς θέσεις εργασίας και δεν μπορούν να διαπραγματεύονται τους μισθούς τους ώστε να ανεβαίνουν μαζί με τον πληθωρισμό, ιδιαίτερα όταν ο πληθωρισμός βρίσκεται σε έξαρση όπως τώρα. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών τους, τους ωθεί σε μια ανυπόφορη κατάσταση. Απλά αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα.

40% του πληθυσμού ζει στην Αίγυπτο με λιγότερα από 2$ / ημέρα. Το ποσοστό ανεργίας είναι σχεδόν 10%. Όταν τα τρόφιμα και το πετρέλαιο αυξηθούν πάνω από το 1/3 της τιμής τους, μπορεί να φανταστεί κανείς το γιατί οι άνθρωποι εξωθήθηκαν σε εξέγερση.

Μερικές αραβικές χώρες επωφελούνται από τον πληθωρισμό. Όταν ανεβαίνει το πετρέλαιο, η Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, κ.λπ., παίρνουν περισσότερα χρήματα. Μπορούν να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό των τροφίμων με τη διανομή επιπλέον εσόδων από το πετρέλαιο στους καταναλωτές (σ.σ. στους εργάτες εννοεί, απλά τους ονομάζει, όπως συνήθως γίνεται τα τελευταία χρόνια, 'καταναλωτές'). Οι περισσότεροι Άραβες ζουν σε χώρες που δεν έχουν τέτοιου είδους παροχές. Η διέξοδος για αυτούς είναι η αναδιανομή του πλούτου. Καθώς οι ανισότητες στον πλούτο και στο εισόδημα είναι εξαιρετικά υψηλές σε αυτές τις χώρες, η αναδιανομή του πλούτου είναι ένας τρόπος για να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό.

Για παράδειγμα, η οικογένεια Μουμπάρακ φημολογείται για να έχει περίπου 17 με 70 δισεκατομμύρια δολάρια σε πλούτο. Το ΑΕΠ της Αιγύπτου ήταν λίγο πάνω από $ 200 δισεκατομμύρια πέρυσι. Η απαλλοτρίωση τον πλούτου του Μουμπάρακ θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά για να επιλύσουν τα οικονομικά προβλήματα της Αιγύπτου. Σε αυτό τον τομέα, η Αίγυπτος βρίσκεται κάνει πρόοδο. Ξένες κυβερνήσεις έχουν ήδη αρχίσει το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων της οικογένειας Μουμπάρακ, τους φίλους και τους συνεργάτες τους.

Επίσης, οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις που χρεώνουν υψηλές τιμές λόγω ειδικών συνδέσμων τους στην κυβέρνησή τους θα πρέπει να δεχτούν την επιβολή μιας μείωσης στις τιμές. Ο χάλυβας είναι ακριβός στην Αίγυπτο, γιατί υπάρχει μόνο μία επιχείρηση που τον πουλάει. Οι επιχειρήσεις που έχουν δεσμούς με την κυβέρνηση διατηρούν τις τιμές σε υψηλά επίπεδα για τα βασικά προϊόντα, μέσω κρατικών πολιτικών που εξασφαλίζουν τα μονοπώλια. Πρόκειται ουσιαστικά για αναδιανομή του εισοδήματος από τις μάζες προς τους λίγους. Όταν καταργηθούν τα εν λόγω μονοπώλια, οι άνθρωποι θα εξοικονομήσουν χρήματα και θα αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό καλύτερα.

Η Αλγερία, η Ιορδανία, η Συρία και η Υεμένη είναι όλες σε παρόμοια θέση με την Αίγυπτο στις οικονομικές τους καταστάσεις. Ο πληθωρισμός και η εισοδηματική ανισότητα είναι ένας εκρηκτικός συνδυασμός. Οι κυβερνήσεις τους κατά πάσα πιθανότητα θα πέσουν φέτος ή του χρόνου. Αν οι χώρες που είναι πλούσιες σε πετρέλαιο δεν είναι πρόθυμες να μοιραστούν το εισόδημά τους απλόχερα με τις χώρες που δεν έχουν πετρέλαιο, τότε η μοίρα τους έχει σφραγιστεί.

Η αστάθεια εξαπλώνεται στην Ασία

Η ανάφλεξη στη Βόρεια Αφρική μπορεί να είναι μόνο η αρχή ενός κύματος αστάθειας που την προκαλεί ο πληθωρισμός. Ενώ ο δείκτης των τιμών των τροφίμων βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο, οι τιμές του ρυζιού εξακολουθούν να είναι στο μισό της τιμής-ρεκόρ του 2008. Αυτό που μάλλον συμβαίνει είναι ότι οι κυβερνήσεις της Ανατολικής Ασίας ρίχνουν στην αγορά μέρος από τα αποθεματικά τους, ώστε να διατηρούν την τιμή κάτω. Για πόσο καιρό μπορεί η τεχνητή συμπίεση της τιμής; Όταν φτάσουμε στο σημείο καμπής, οι τιμές του ρυζιού θα μπορούσαν να διπλασιάσουν ή ακόμα και να τριπλασιαστούν. Η αστάθεια θα μπορούσε να εξαπλωθεί στην Ασία.

Το 2009, το 14,3% των Αμερικάνων ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας, σύμφωνα με την επίσημη απογραφή. Συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που έχουν εγκαταλείψει την αναζήτηση εργασίας, το ένα έκτο των Αμερικάνων εργαζομένων είναι υποαπασχολούμενοι ή άνεργοι. Ένα τεράστιο κομμάτι του αμερικανικού λαού δεν έχουν καμία προστασία κατά της μαζική αύξηση του κόστους των τροφίμων και της ενέργειας. Επιπλέον, οι τιμές των εισαγόμενων καταναλωτικών αγαθών, από τα οποία εξαρτώνται οι Αμερικανοί με χαμηλό εισόδημα αυξάνονται, και είναι πιθανό να αυξηθούν πολύ περισσότερο αργότερα μέσα στο έτος. Πενήντα εκατομμύρια Αμερικανοί δεν είναι και σε τόσο διαφορετική οικονομική κατάσταση από τους Αιγυπτίους. Οι ταραχές θα μπορούσε να έρθουν και σε αμερικανικές πόλεις.

Οικονομική Δυσκολία στη Μέση Ανατολή

Οι αλλαγές καθεστώτων θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τις οικονομικές δυσκολίες των Αραβικών λαών μέσω ανακατανομής του πλούτου. Δεν θα τα λύσουν όμως. Οι Αραβικές χώρες έχουν πολύ νεανικούς πληθυσμούς και υψηλά ποσοστά ανεργίας. Ο πληθυσμός της Αιγύπτου, για παράδειγμα, έχει διπλασιαστεί σε τρεις δεκαετίες. Το ένα τρίτο του πληθυσμού της είναι 14 ετών ή νεότεροι. Το ήμισυ του πληθυσμού είναι κάτω των 24. Θα πρέπει να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας από τις ΗΠΑ που έχει 3,6 φορές περισσότερους άνθρωποι. Ο πληθυσμός εξακολουθεί να αυξάνεται κατά 2 τοις εκατό ετησίως. Ο νεαρός και ταχέως αυξανόμενος πληθυσμός στον αραβικό κόσμο απαιτεί πολύ υψηλή ανταγωνιστικότητα στην παγκόσμια οικονομία για τη δημιουργία επαρκούς αριθμού θέσεων εργασίας (σ.σ. διότι το κεφάλαιο αδιαφορεί για τις τύχες αυτών των εργατών - θα επενδύσει όσο θέλει, και όπου θέλει, ώστε να έχει το μέγιστο δυνατό ατομικό κέρδος ο κεφαλαιοκράτης). Η οικονομική διάρθρωση των χωρών αυτών δεν μπορεί να το κάνει αυτό.

Οι πλούσιες χώρες σε πετρέλαιο πάσχουν από τη 'ολλανδική ασθένεια'. Τα χρήματα που εισέρχονται δηλαδή στην οικονομία τους από την εξαγωγή του πετρελαίου ανεβάζουν το κόστος για τη δημιουργία άλλων υποδομών, πράγμα που καθιστά μη ανταγωνιστικές τις υπόλοιπες βιομηχανίες. Έτσι, υπάρχει ένα 'περίσσευμα εργατικής δύναμης' (σ.σ. εργάτες δηλαδή που δε μπορούν να βρουν δουλειά), που απορροφάται μέσω ανακατανομής του πλούτου του πετρελαίου, για παράδειγμα, μέσω των κρατικών επιδομάτων ή τη δημιουργία περιττών κρατικών θέσεων εργασίας.

Οι χώρες που είναι φτωχές σε πόρους, όπως η Αίγυπτος, απλώς δεν έχουν τα μέσα για να επενδύσουν και να προωθήσουν την οικονομική αποτελεσματικότητα στο επίπεδο του να είναι ανταγωνιστικές σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια σταδιακή βελτίωση δεν θα είναι επαρκής για να μειώσει το πρόβλημα τους. Πρέπει να κάνουν ένα άλμα στην ανταγωνιστικότητα. Αυτό μπορεί να απαιτήσει επενδύσεις αρκετές φορές πάνω από το ΑΕΠ της. Ο ΟΠΕΚ, που αποτελείται ως επί το πλείστον από αραβικές χώρες, εξάγει σαράντα εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ή 4 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα. Αν αυτά τα χρήματα επενδύονταν στον αραβικό κόσμο, για παράδειγμα, στον τομέα των υποδομών, θα μπορούσαν να είναι επαρκή για την περιοχή να έχει καπιταλιστική ανάπτυξη. Η δυνατότητα αυτή δεν υπάρχει. Οι χώρες που είναι πλούσιες σε πετρέλαιο ανακυκλώνουν τα κέρδη τους στην Δύση, ειδικά στις αμερικανικές αγορές.
...
Η παγκόσμια οικονομία κυβερνάται από ανθρώπους που πιστεύουν στη μαγεία των νομισματικών μέτρων τόνωσης (σ.σ. στην εκτύπωση χρήματος από το πουθενά εννοεί). Αυτό βασίζεται στον πληθωρισμό των περιουσιακών στοιχείων που ενισχύει τη ζήτηση προσωρινά. Το 'χαλαρό χρήμα' μοιάζει σαν δωρεάν χρήματα. Οι άνθρωποι που είναι κοντά στην κυβέρνηση έχουν συγκεντρωθεί γύρω από το παιχνίδι χρημάτων και έχουν γίνει πάμπλουτοι. Θα συγκεντρωθούν στο Νταβός για να γιορτάσουν την επιτυχία αυτού του καπιταλισμού όπως κάθε χρόνο.

Το 2008, η οικονομική κρίση δεν έπεισαν αυτή την άρχουσα τάξη της για την απαράδεκτη συμπεριφορά της. Έριξαν περισσότερα χρήματα για να διασώσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που είχαν επενδύσει λανθασμένα. Οι δισεκατομμυριούχοι που σώθηκαν με τα 'πακέτα σωτηρίας' συγκεντρώθηκαν φέτος στο Νταβός και πάλι, για να γιορτάσουν την επιβίωση του συστήματος.

Η οικονομική κρίση του 2008 δεν σταμάτησε την πρακτική της οικονομικής διαχείρισης μέσω της εκτύπωσης χρημάτων (σ.σ. και ούτε πρόκειται, ο καπιταλισμός χρειάζεται τα δανεικά για να αναπτύσσεται, σε αυτά βασίζεται. Ειδικά από τη στιγμή που το βιομηχανικό κεφάλαιο πάει Κίνα, μόνο τα δάνεια των τραπεζών υπάρχουν για να δώσουν 'ρευστότητα' και να 'κινηθεί η αγορά'). Οι φωτιές στους δρόμους θα την σταματήσουν όμως. Αυτό που συμβαίνει στη Βόρεια Αφρική ίσως να είναι πάρα πολύ μακριά για να καταλάβουμε οι περισσότεροι από εμάς τη συσχέτιση. Ανάλογες εκδηλώσεις μπορούν να έρθουν όμως και δίπλα σας. Απλά ξεσπούν πρώτα στη Βόρεια Αφρική, επειδή εκεί δεν έχουν ωφεληθεί πολύ από το παγκόσμιο πληθωρισμό περιουσιακών στοιχείων, μέσω του εμπορίου ή των επενδύσεων και, κατά συνέπεια, πάσχουν από υψηλή ανεργία, και αισθάνονται τον πόνο του πληθωρισμού πιο έντονα γιατί το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων τους πηγαίνει στα τρόφιμα. Ένα σημαντικό κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από τα ίδια δεινά, ακόμη και στις πλούσιες χώρες. Υπάρχει ένα σημείο όπου οι κοινωνικές εντάσεις βράζουν και εκρήγνυται. Το σημείο αυτό είναι χαμηλότερο στη Βόρεια Αφρική. Καθώς ο πληθωρισμός συνεχίζει να αυξάνεται, ολοένα και περισσότεροι πληθυσμοί θα ξεπεράσουν αυτό το όριο.

Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες κρατούν τα επιτόκια κοντά στο μηδέν για πρώτη φορά στην ιστορία. Το παιχνίδι είναι το ίδιο όπως πριν: Προωθεί την κερδοσκοπία...Αναρωτιέται κανείς πως ο υπερχρεωμένος τομέας των νοικοκυριών στις ΗΠΑ μπορεί να αυξάνει την κατανάλωση. Το κόλπο είναι να αυξηθεί η αξία του ενεργητικού τους. Τέτοιου είδους λογικές φούσκας διαπερνά την μακροοικονομική πολιτική των ΗΠΑ.

Κάθε φούσκα σκάει όμως τελικά. Αλλά, αυτοί που κάνουν τη χάραξη πολιτικής ελπίζουν ότι όταν αυτό συμβεί, αυτοί θα έχουν ήδη πεθάνει. Όταν πρέπει να ζήσουν το σκάσιμο της φούσκας, όπως το 2008, προσπαθούν να αναβιώσουν τη φούσκα. Έχουν καταφέρει να μετατοπίσουν τη φούσκα από τις χώρες των Δυτικών αγορών ακινήτων σε άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των ακινήτων στις αναδυόμενες οικονομίες (σ.σ. έχουμε δει για παράδειγμα τη στεγαστική φούσκα που έχει σχηματιστεί στην Κίνα). Οι παγκόσμιες μετοχές διπλασιάστηκαν από τα χαμηλά επίπεδα κατά τη διάρκεια της κρίσης, αυξάνοντας τον 'χάρτινο' πλούτο κατά US $ 30 τρισεκατομμύρια. Είναι ο λόγος που οι 'πεφωτισμένοι' στο Νταβός περνάνε τόσο καλά.

Γνωρίζουμε ότι το σκάσιμο μιας φούσκας δεν μπορεί να σταματήσει την εκτύπωση χρήματος. Οδηγεί σε μεγαλύτερη εκτύπωση χρήματος. Η αναταραχή στις αναπτυσσόμενες οικονομίες δεν μπορεί ούτε αυτή να το σταματήσουν. Οι κεντρικοί τραπεζίτες στη Δύση δεν μπορεί να αισθανθούν τον πόνο αυτών που υποφέρουν τόσο μακριά. Η φωτιά, όμως, τελικά θα καεί κάτω από τα πόδια τους.

Ίσως η Fed θα αλλάξει το μυαλό του όταν οι δρόμοι της Ουάσιγκτον καούν όπως αυτοί του Καΐρου.

Οι τιμές του πετρελαίου σε άγνωστο έδαφος

Τα κύματα των Αραβικών επαναστάσεων εξαπλώνονται στις χώρες που είναι πλούσιες σε πετρέλαιο. Αυτές έχουν τα χρήματα να αγοράσουν την ειρήνη. Αυτές οι χώρες ίσως να μη γίνουν τόσο ασταθείς. Όμως, η αυξημένη αστάθεια στις χώρες αυτές μπορεί να αυξήσει την τιμή του πετρελαίου απότομα.
..
Οι αναταράξεις όπως αυτή σήμερα μπορούν να έχουν αντίκτυπο στις τιμές του πετρελαίου κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Η χαλαρή νομισματική πολιτική σε όλο τον κόσμο ενισχύει την επίδραση. Είναι ευρέως γνωστό πλέον ότι οι χρηματιστηριακοί επενδυτές, και όχι οι αγοραστές και οι προμηθευτές του πετρελαίου, κυριαρχούν στην αγορά των προθεσμιακών συμβολαίων πετρελαίου.

Η τιμή του πετρελαίου έπιασε τη ιστορική τιμή-ρεκόρ της το 2008 λόγω της μείωσης των επιτοκίων της Fed, όχι από την αυξανόμενη ζήτηση. Το νομισματική περιβάλλον είναι ακόμα πιο χαλαρό τώρα. Η αστάθεια στη Μέση Ανατολή έχει παράσχει 'ψυχολογική υποστήριξη' στους κερδοσκόπους. Είναι πιθανό ότι οι τιμές του πετρελαίου μπορεί να ξεπεράσει το ρεκόρ του 2008.

Παγκόσμια τάση προς τον στασιμοπληθωρισμό

Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει διπλάσιο πληθωρισμό από το στόχο της Τράπεζας της Αγγλίας, ενώ η οικονομία του είναι σε ύφεση. Η βρετανική οικονομία βρίσκεται σε στασιμοπληθωρισμό. Η αγορά αναμένει η Τράπεζα της Αγγλίας να αυξήσει τα επιτόκια. Αμφιβάλλω σοβαρά. Το δημοσιονομικό έλλειμμα του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν πάνω από 10 τοις εκατό του ΑΕΠ το προηγούμενο έτος. Η νέα συντηρητική κυβέρνηση του έχει αρχίσει περικοπές στις δαπάνες για την πρόληψη μιας πτώχευσης. Η Τράπεζα της Αγγλίας δεν είναι πιθανό να σταματήσει το 'χαλαρό' χρήμα σε μια τέτοια περίοδο. Επιπλέον, το χρέος του Ηνωμένου Βασιλείου είναι πολύ υψηλό. Μια διέξοδος είναι να τυπώσει πληθωριστικό χρήμα, αποπληρώνοντας το, υποτιμώντας το νόμισμα.
...
Η οικονομία των ΗΠΑ βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση.
...
Γι 'αυτό και επιμένει ότι ο αποπληθωρισμός και όχι ο πληθωρισμός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος...Η Fed συνεχίζει τα αρνητικά πραγματικά επιτόκια και την εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος, αποπληρώνοντας το χρέος των ΗΠΑ έτσι, υποτιμώντας το νόμισμα.

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο κόσμος θα γνωρίσει μια άλλη κρίση στα τέλη του 2012. Το έναυσμα πρόκειται να είναι μια κατάρρευση της αγοράς ομολόγων των ΗΠΑ («κρίση χρέους») ή ο πληθωρισμός που θα οδηγήσει σε ανώμαλη προσγείωση τις αναδυόμενες οικονομίες (πχ η Κίνα). Αλλά τα πολιτικά γεγονότα στον αραβικό κόσμο φέρνουν και ένα άλλο ενδεχόμενο: Η διόγκωση της τιμής του πετρελαίου θα μπορούσε να βυθίσει τους πάντες νωρίτερα.[/spoiler:1iuazmf9]

Έφυγε για εκτύπωση.

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
Εξαιρετικά αφιερωμένο στους απανταχού λάτρεις του σήμερα, που δεν βλέπουν λύσεις γιατί δεν ψάχνουν καμία:

Ο Σαντιάγκο Αλμπα Ρίκο είναι ισπανός φιλόσοφος, συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Το ακόλουθο κείμενό του είναι ένα κριτικό σχόλιο για τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση.[/size]

Ας δούμε πρώτα απ' όλα τι δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 950 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι υπάρχουν 4,75 δισεκατομμύρια φτωχοί σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο άνεργοι σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται σε επισφαλείς συνθήκες, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 45% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε νερό, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
...................................

Το πρόβλημα δεν είναι η κρίση του καπιταλισμού αλλά ο ίδιος ο καπιταλισμός. Σε έναν κόσμο με πολλά όπλα και λίγες ιδέες, με πολύ πόνο και λίγη οργάνωση, με πολύ φόβο και λίγη στράτευση -στον κόσμο που γέννησε ο καπιταλισμός- η βαρβαρότητα είναι πολύ πιο πιθανή από τον σοσιαλισμό.

[/quote]

Απόλυτα στοχευμένες παρατηρήσεις!

Παρακαλώ , μόνο στο 1 δισ ανέργων να αφαιρεθούν οι 800000 της Ελλάδας , καθότι είναι εξακριβωμένο , με απόλυτα επιστημονικό τρόπο , ότι η παρουσία τους οφείλεται στο μεγάλο επίδομα ανεργίας και τη μεγάλη χρονική διάρκεια απόδοσης αυτού.

Ο χρήστης Kωνσταντίνος έγραψε:

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους απανταχού λάτρεις του σήμερα, που δεν βλέπουν λύσεις γιατί δεν ψάχνουν καμία:

Ο Σαντιάγκο Αλμπα Ρίκο είναι ισπανός φιλόσοφος, συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Το ακόλουθο κείμενό του είναι ένα κριτικό σχόλιο για τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση.[/size]

Ας δούμε πρώτα απ' όλα τι δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 950 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι υπάρχουν 4,75 δισεκατομμύρια φτωχοί σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο άνεργοι σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται σε επισφαλείς συνθήκες, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 45% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε νερό, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
...................................

Το πρόβλημα δεν είναι η κρίση του καπιταλισμού αλλά ο ίδιος ο καπιταλισμός. Σε έναν κόσμο με πολλά όπλα και λίγες ιδέες, με πολύ πόνο και λίγη οργάνωση, με πολύ φόβο και λίγη στράτευση -στον κόσμο που γέννησε ο καπιταλισμός- η βαρβαρότητα είναι πολύ πιο πιθανή από τον σοσιαλισμό.

Απόλυτα στοχευμένες παρατηρήσεις!

Παρακαλώ , μόνο στο 1 δισ ανέργων να αφαιρεθούν οι 800000 της Ελλάδας , καθότι είναι εξακριβωμένο , με απόλυτα επιστημονικό τρόπο , ότι η παρουσία τους οφείλεται στο μεγάλο επίδομα ανεργίας και τη μεγάλη χρονική διάρκεια απόδοσης αυτού. [/quote]

Δηλαδη για να καταλαβω το 1800 ας πουμε που ο καπιταλισμος δεν ηταν ακομα στο φορτε του εχουμε στοιχεια οτι ο πληθισμος της γης τοτε περνουσε καλυτερα ???ειχε να φαει ειχε αξιοπρεπη διαβιωση κ.τ.λ. οποτε τωρα που ο καπιταλισμος εχει τα αποτελεσματα που ολοι ξερουμε, για τους ακομα αναξιοπαθουντες χειροτερεψαν οι συνθηκες απο το 1800??

Προσωπικα πιστευω οτι μεγαλυτερο ποσοστο του κοσμου σημερα ζει καλλυτερα απο τοτε... ισως καποιοι πιστευουν οτι θα επρεπε αυτο το ποσοστο να ειναι ακομα μεγαλυτερο... Ο.Κ.

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
Εξαιρετικά αφιερωμένο στους απανταχού λάτρεις του σήμερα, που δεν βλέπουν λύσεις γιατί δεν ψάχνουν καμία:

Δεν είδα καμία λύση σε αυτό που παρέθεσες, μόνο διαπιστώσεις. Ισα-ίσα που λέει ότι ο καπιταλισμός είναι 'φυσικός, άτρωτος, απαραίτητος' άρα δεν έχει νόημα να ψάχνει κανείς για λύση

Ο χρήστης 224.v έγραψε:

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους απανταχού λάτρεις του σήμερα, που δεν βλέπουν λύσεις γιατί δεν ψάχνουν καμία:

Ο Σαντιάγκο Αλμπα Ρίκο είναι ισπανός φιλόσοφος, συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Το ακόλουθο κείμενό του είναι ένα κριτικό σχόλιο για τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση.[/size]

Ας δούμε πρώτα απ' όλα τι δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 950 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι υπάρχουν 4,75 δισεκατομμύρια φτωχοί σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο άνεργοι σε όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι πάνω από το 50% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού εργάζεται σε επισφαλείς συνθήκες, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.

*Το ότι 45% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε νερό, αυτό δεν είναι καπιταλιστική κρίση.
...................................

Το πρόβλημα δεν είναι η κρίση του καπιταλισμού αλλά ο ίδιος ο καπιταλισμός. Σε έναν κόσμο με πολλά όπλα και λίγες ιδέες, με πολύ πόνο και λίγη οργάνωση, με πολύ φόβο και λίγη στράτευση -στον κόσμο που γέννησε ο καπιταλισμός- η βαρβαρότητα είναι πολύ πιο πιθανή από τον σοσιαλισμό.

Απόλυτα στοχευμένες παρατηρήσεις!

Παρακαλώ , μόνο στο 1 δισ ανέργων να αφαιρεθούν οι 800000 της Ελλάδας , καθότι είναι εξακριβωμένο , με απόλυτα επιστημονικό τρόπο , ότι η παρουσία τους οφείλεται στο μεγάλο επίδομα ανεργίας και τη μεγάλη χρονική διάρκεια απόδοσης αυτού.

Δηλαδη για να καταλαβω το 1800 ας πουμε που ο καπιταλισμος δεν ηταν ακομα στο φορτε του εχουμε στοιχεια οτι ο πληθισμος της γης τοτε περνουσε καλυτερα ???ειχε να φαει ειχε αξιοπρεπη διαβιωση κ.τ.λ. οποτε τωρα που ο καπιταλισμος εχει τα αποτελεσματα που ολοι ξερουμε, για τους ακομα αναξιοπαθουντες χειροτερεψαν οι συνθηκες απο το 1800??

Προσωπικα πιστευω οτι μεγαλυτερο ποσοστο του κοσμου σημερα ζει καλλυτερα απο τοτε... ισως καποιοι πιστευουν οτι θα επρεπε αυτο το ποσοστο να ειναι ακομα μεγαλυτερο... Ο.Κ.

Αν το συγκρίνουμε όμως με την Αμερική/Ευρώπη του 50'-60'-70'?
Ή αν συγκρίνουμε την σημερινή Ελλάδα με αυτή των late 80s?

`Η Ελλαδα ζουσε τοτε οπως και τωρα με δανεικα...κσι αγυριστα ελεω κυβερνησεων που ηθελαν να κανουν δικαια αναδιανομη του πλουτου= απαταιωνες, αρα δεν ειναι σημειο συγκρισης. Η δε Αμερικη τεινει να ισσοροπισει το εκρεμες.. Τυχαινει να ειμαι εκει τωρα και ο κοσμος που βλεπω γυρω μου δεν δειχνει καταθλιπτικος.. οι φιλοι δε εδω λενε οτι περασε η κριση.... η αληθεια θα ειναι καπου στη μεση οπως παντα... ειδα να συντηρουνται υποδομες του κρατους (50 δις) που δεινει δουλειες... εχουν τη δυνατοτητα να δωσουν λυση... πληρωνουν φορους.... και εχουν τη αποψη οτι πρεπει να δουλεψουν ολοι για να το ξεπερασουν...

Ο χρήστης nass έγραψε:

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους απανταχού λάτρεις του σήμερα, που δεν βλέπουν λύσεις γιατί δεν ψάχνουν καμία:

Δεν είδα καμία λύση σε αυτό που παρέθεσες, μόνο διαπιστώσεις. Ισα-ίσα που λέει ότι ο καπιταλισμός είναι 'φυσικός, άτρωτος, απαραίτητος' άρα δεν έχει νόημα να ψάχνει κανείς για λύση

Εγω , αντιθετως , καταλαβα οτι κατι αλλο λεει. Ο καπιταλισμος παραγει τεραστιο πλουτο αλλα δημιουργει και μεγαλη φτωχεια και τον πλουτο τον 'προλαβαν' λιγοι και για τους πολλους περισσεψε η φτωχεια. Το μονο που αφησαν στους πολλους ειναι η δυνατοτητα να πουλανε την εργασιακη τους δυναμη (εμπορευματικη λογικη του συστηματος, δλδ υπαρχεις μονο για να πουληθεις στην αγορα) και ερχεται καποια στιγμη που ανακαλυπτεις οτι δεν μπορεις να πουλησεις τιποτα στην αγορα (και αρα δεν μπορεις και να αγορασεις κατι απο την αγορα) και λες οτι κανεις δεν αξιζει να ζει τετοια ζωη.
Και ειτε αρνεισαι (οχι εσυ συγκεκριμενα )την οποια εννοια ανθρωπιας εχει απομεινει και συνεχιζεις ετσι ειτε 'γκρεμιζεις' το κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικο οικοδομημα που δημιουργει και διατηρει αυτη τη κατασταση.

Οι λυσεις δεν ειναι δυνατον να δοθουν μεσα απο φορα ή μπλογκς (το πολυ-πολυ να διαβασεις/γραψεις καμια αποψη). Τις λυσεις ή 'λυσεις' τις δινουν ειτε οι συλλογικες κινηματικες διαδικασιες ειτε καποιοι κυριοι (με μουστακακι ή χωρις) που μας καθονται στο σβερκο .

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:
Οι λυσεις δεν ειναι δυνατον να δοθουν μεσα απο φορα ή μπλογκς (το πολυ-πολυ να διαβασεις/γραψεις καμια αποψη). Τις λυσεις ή 'λυσεις' τις δινουν ειτε οι συλλογικες κινηματικες διαδικασιες ειτε καποιοι κυριοι (με μουστακακι ή χωρις) που μας καθονται στο σβερκο .

ΟΚ, από μουστάκια και τρίχες χόρτασε πολύς κόσμος.

Το ζητούμενο είναι να προταθεί κάτι που να δείχνει βιώσιμο. Κάτι που έστω μία φορά, κάπου στον κόσμο, σε επίπεδο κρατών κι όχι σε επίπεδο αυτοδιοικούμενου καφενέ, ήταν τόσο επιτυχημένο που ο κόσμος να το κράτησε και να απόδιωξε το φάντασμα του καπιταλισμού.
Δηλαδή, το να πω 'α, πάλι φασολάδα;' και να χύσω το φαΐ στο νεροχύτη, όταν δεν έχω ο,τιδήποτε στο ψυγείο ή στο ντουλάπι, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια τρέλα της στιγμής (και μάλλον θα φάω ξύλο από τους υπόλοιπους που περίμεναν να χορτάσουν). Όσο τσαντίλας και να είμαι που τρώω τα ίδια φτωχικά, χρειάζεται κάποιος να μου δείξει ότι είναι δυνατόν να εφαρμοστεί ένα σύστημα που έστω μια στις τόσες θα μου προσφέρει και κρέας.

Guess what, δεν υπάρχει κανείς ικανός να αποδείξει τέτοιο πράγμα. Εκτός αν πραγματικά δεν τρώω ΤΙΠΟΤΑ, οπότε από το τίποτα το πολύ να πέσω πάλι στο ΤΙΠΟΤΑ. Αν κάποιος θεωρεί ότι σήμερα στη χώρα μας ο κόσμος έχει, ακόμα και οι απολύτως ανεχείς που μπορεί να διαθέτουν ένα προνοιακό επίδομα, ένα γιατρό στα επείγοντα, ένα συσσίτιο και ένα κρεβάτι τη νύχτα, ένα τίποτα, θα χαρώ να ακούσω την εναλλακτική του. Όταν όμως διάφοροι, χωρίς ο,τιδήποτε στα χέρια πλην τυπωμένων στο χαρτί θεωριών και κάμποση ελαφρότητα, μου πουν να πετάξω αυτό που υπάρχει σήμερα για ένα θεωρητικό στόχο που κανείς στο παρελθόν δεν έχει πετύχει, μάλλον θα προσπεράσω χωρίς τύψεις.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
ΟΚ, από μουστάκια και τρίχες χόρτασε πολύς κόσμος.
...........

Και στο ίδιο πνεύμα να προσθέσω ότι, αν ακόμα και στη φασολάδα μπορεί κάποιος να συμπληρώσει έστω μιά κουταλιά λάδι (παρθένο και οχι νοθευμένο, ούτε προϊόν επιδοτήσεως.... ), μάλλον είμαστε στο σωστό δρόμο!

@μανοσκ

Η κοινωνια δεν ειναι ενα μηχανικο αθροισμα ατομων αλλα ιστορικη κινηση (δλδ αντιφατικη εσωτερικη αναλυση/συνθεση) και ετσι δεν υπαρχουν 'λυσεις' παντος καιρου και αποκαλυψιακου τυπου (μονο στη θρησκεια υπαρχου τετοιου τυπου λυσεις) .
Και η ιστορικη αυτη κινηση δεν ειναι κυκλικη (δεν ξαναπερναμε απο το ιδιο σημειο , γι’ αυτο δεν μπορει ο καπιταλισμος να επαναλαβει το new deal και γι’ αυτο ειναι αδυνατη η επιστροφη στο «κομμουνιστικο» (με πολλα εισαγωγικα) παρελθον τυπου ΕΣΣΔ). Αρα το «Κάτι που έστω μία φορά, κάπου στον κόσμο, σε επίπεδο κρατών κι όχι σε επίπεδο αυτοδιοικούμενου καφενέ, ήταν τόσο επιτυχημένο που ο κόσμος να το κράτησε και να απόδιωξε το φάντασμα του καπιταλισμού.» δεν παιζει (και δεν επαιξε ποτε ιστορικα).

Ισως οχι η καλυτερη φωτογραφια που τραβηξα, ο δρομος λεγεται Great Marlborough street και ειναι καθετος στην regents street, σχετικα μακρια απο την χθεσινη διαδηλωση, ΟΛΟΣ ο δρομος και απο τις δυο μεριες ειναι γεματος παρακαρισμενες μινι-κλουβες, οι μισες γεματες με μισοκοιμησμενους μπατσους. Η διαδηλωση χθες ηταν αρκετα επιτυχημενη σχεδον μισο εκατομμυριο κοσμος(αρκετα φιλοδοξο νουμερο κατ εμε) ειδικα το ξεκινημα στο embankment ηταν απιστευτο. Οταν βεβαια φτασαμε στο Hyde Park τελειωνε την ομιλια του ο προεδρος των εργατικων κ. Miliband οποτε διαλυθηκαν και οι οποιες ψευδαισθησεις ειχαν δημιουργηθει κατα την διαρκεια της πορειας.

Μου αρεσε ο πολυς κοσμος ο παλμος και το ηλικιακο φασμα, δεν μου αρεσε ο εκφυλισμος στο τελος σε ενα ειδος φεστιβαλ...
Απο τις συζητησεις καταλαβαινες την ρηξη αναμεσα στον καθημερινο εργαζομενο και σε αυτο που προσπαθει να κατασκευασει ο Cameron το λεγομενο big society. Ειναι πραγματικα κριμα που 17.000.000 εργαζομενοι παλευουν για την επιβιωση αυτων και των οικογενειων τους σε ειρηνικα πλαισια (και ας πουμε δημοκρατικα) και αναμεσα σε αυτους που μεχρι το απογευμα αρχισαν να γυριζουν κουρασμενοι με τα ποδια σπιτι, οι Ρολς Ροϋς με ενα βασανιστικα αθορυβο και νωχελικο ρυθμο πηγαινοεφερναν τους αστους απο το ενα γκαλα στο αλλο as usual.

Ισως αυτη η σκληρη αντιθεση αναμεσα στο λιγδισμενο τζιν και την λασπωμενη ταμπελιτσα -να σερνεται πια στο πεζοδρομιο- με την καλογιαλισμενη λαμαρινα μιας μαυρης S-class που περιμενε υπομονετικα στο φαναρι για να περασουν τα υπολειμματα των διαδηλωτων να δικαιολογει και να επιβαλλει μια αλλου ειδους αντιμετωπιση.

Παρακατω κι ενω περπατουσα για το σπιτι ακουσα ποδοβολητο και μερικους νεαρους με καλυμμενα τα προσωπα να τρεχουν κατηφοριζοντας την new bond street (τι ειρωνεια) απο πισω 2 κλουβες σπιναροντας ακολουθουν, η μια εχει ψεκασμενο ενα μαυρο Α σε κυκλο στην μια της πορτα και η αλλη ενα φουξια λεκε απο μπογια.Οι περαστικοι , οι περισσοτεροι με τσαντες Ηermes και Louis Vuitton(?) στα χερια σαστισμενοι περιμενουν να περασει το αναπαντεχο. Υστερα απο 40-50 sec ολα επανερχονται στο φυσιολογικο, μονο ενας επιμονος βομβος απο τα δυο ελικοπτερα της αστυνομιας που παραμενουν πανω απο την περιοχη για περιπου 4 ωρες.

Υστερα απο 7-8 ωρες ειρηνικης διαδηλωσης αναρωτιεμαι αν αφορα κανενα και αν ναι ποιους? Σιγουρα ομως οχι αυτους που εχουν λογο και ευθυνες για αυτο που γινεται; ενας προεδρος του union εργαζομενων του δημοσιου τομεα ελεγε οτι οταν καθισανε στο τραπεζι των διαπραγματευσεων με την κυβερνηση πριν καποιους μηνες ΟΛΟΙ απο την απεναντι μερια του τραπεζιου ηταν εκατομμυριουχοι. ΤΙ μπορει να εχεις κοινο και τι μπορει να εχει νοημα σε μια τετοια συζητηση, ισως 200 χρονια πριν σε ενα βιομηχανικο καπιταλισμο ο εργοδοτης ειχε μια αλφα εξαρτηση απο τον εργαζομενο(ή καλυτερα με την παραγωγικη βαση) τωρα δεν υπαρχει καμια.

Το ηλικιακο φασμα που λεγαμε

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:

Εξαιρετικά αφιερωμένο στους απανταχού λάτρεις του σήμερα, που δεν βλέπουν λύσεις γιατί δεν ψάχνουν καμία:

Δεν είδα καμία λύση σε αυτό που παρέθεσες, μόνο διαπιστώσεις. Ισα-ίσα που λέει ότι ο καπιταλισμός είναι 'φυσικός, άτρωτος, απαραίτητος' άρα δεν έχει νόημα να ψάχνει κανείς για λύση

Εγω , αντιθετως , καταλαβα οτι κατι αλλο λεει. Ο καπιταλισμος παραγει τεραστιο πλουτο αλλα δημιουργει και μεγαλη φτωχεια και τον πλουτο τον 'προλαβαν' λιγοι και για τους πολλους περισσεψε η φτωχεια. Το μονο που αφησαν στους πολλους ειναι η δυνατοτητα να πουλανε την εργασιακη τους δυναμη (εμπορευματικη λογικη του συστηματος, δλδ υπαρχεις μονο για να πουληθεις στην αγορα) και ερχεται καποια στιγμη που ανακαλυπτεις οτι δεν μπορεις να πουλησεις τιποτα στην αγορα (και αρα δεν μπορεις και να αγορασεις κατι απο την αγορα) και λες οτι κανεις δεν αξιζει να ζει τετοια ζωη.
Και ειτε αρνεισαι (οχι εσυ συγκεκριμενα )την οποια εννοια ανθρωπιας εχει απομεινει και συνεχιζεις ετσι ειτε 'γκρεμιζεις' το κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικο οικοδομημα που δημιουργει και διατηρει αυτη τη κατασταση.

Οι λυσεις δεν ειναι δυνατον να δοθουν μεσα απο φορα ή μπλογκς (το πολυ-πολυ να διαβασεις/γραψεις καμια αποψη). Τις λυσεις ή 'λυσεις' τις δινουν ειτε οι συλλογικες κινηματικες διαδικασιες ειτε καποιοι κυριοι (με μουστακακι ή χωρις) που μας καθονται στο σβερκο .

Και πάλι λέω ότι τις λύσεις που ανέφερε ο mjacob δεν τις είδα στο παραπάνω κείμενο.
Και προσθέτω ότι το bold που λες δεν είναι έτσι, διότι αν δεν αγοράζουν το όλο σύστημα καταρρέει και οι καπιταλίστες χάνουν οπότε είτε με ειρηνικά είτε με βίαια μέσα γίνεται reset και όλοι πάλι μετά είναι χαρούμενοι (περίπτωση περιόδου 1929-1950+). Το σύστημα δε θέλει εξαθλιωμένους που δεν μπορούν να αγοράσουν τίποτα, θέλει φτηνούς αλλά λίιιγο πεινασμένους.

Ρε τι μας είπε ο Ισπανός 'φιλόσοφος' , στην πραγματικότητα αντιδημοκράτης κομμουνιστής .
Μας είπε ότι ο καπιταλισμός φταίει γιά τα 4,5 εκατομμύρια πεινασμένους του κόσμου .

Ναι καπιταλισμό και δημοκρατία έχουν στην Ασία , στην Αφρική , σε μέρος της Νότιας Αμερικής ?

Από πότε η απόλυτη μοναρχία και η φεουδαρχία , θεωρείται καπιταλιστικό σύστημα που εμφανίστηκε πολλούς αιώνες μετά την ανάδειξη της αστικής τάξης .

Είναι ντροπή και ύβρις σε εκατομμύρια Ευρωπαίους που τους τελευταίους 10 αιώνες , ακριβώς με την άνοδο της αστικής τάξης , μάχονται γιά να υπάρξει δημοκρατία στον δυτικό κόσμο και απέναντι τους είχαν μονάρχες , φεουδάρχες , θρησκείες , δεισιδαιμονίες , πείνα και φόβο .

Σε όλες τις εξεγέρσεις που γίνονταν τα τελευταία 800 χρόνια στην Ευρώπη , υπήρχαν πολλά θύματα , που πάλευαν γιά μιά καλύτερη ζωή , γιά πιό ανοιχτό μυαλό , γιά την προόδο της επιστήμης και της κοινωνίας .

Και βέβαια όλη η προσπάθεια αυτή είχε πισωγυρίσματα και σκαμπανεβάσματα , επαναστάσεις , πολέμους , αλλά είχε αγώνες και η ιστορία κινείτο .

Σήμερα η Δύση παρ' όλα τα προβλήματα της , έχει κατακτήσει ένα ζηλευτό επίπεδο διαβίωσης , αλλά από ορισμένους κλαψομ..δες , όπως ο εν λόγω 'φιλόσοφος' , ακούγονται αστείες απόψεις , όπως ότι φταίει η Δύση γιατί η Ασία και η Αφρική αρέσκεται σε θεοκρατικά καθεστώτα , σε απόλυτες μοναρχίες , σε φεουδαρχίες , σε φυλάρχους και οι ντόπιοι αντί να αντιδράσουν , όπως έκαναν παλιότερα οι Ευρωπαίοι , απλά την κάνουν από την χώρα τους , κοιτώντας πως θα βολευτούν οι ίδιοι .

Λογική και ανθρώπινη αντίδραση , όταν γίνεται από τον μεμονωμένο άνθρωπο , αλλά απαράδεκτη όταν την κρίνουμε πολιτικά .

Και σε εμάς πολλοί είχαν βολευτεί με τους Τούρκους το 1821 , αρκετοί όμως άφησαν την βολή τους και πρόταξαν την αξιοπρέπεια τους , άσχετα αν αυτό σήμαινε τον θάνατο τους .

Και πιό παλιά , κάποιους τους έκαιγαν στην πατρίδα του 'φιλόσοφου' , άν τολμούσαν έστω και να διαφωνήσουν λεκτικά με την επικρατούσα άποψη .

Στην Αγγλία επέβαλαν Σύνταγμα , αιώνες πριν , στην Γαλλία ο λαός επαναστάτησε 230 χρόνια πριν , αλλά σήμερα θεωρούνε κάποιοι στρατευμένοι , ότι φταίει ο καπιταλισμός γιατί σε πολλές χώρες λιθοβολούνται οι άνθρωποι , ακρωτηριάζονται τα γεννητικά όργανα των γυναικών , καθορίζει η θρησκεία την πολιτική εξουσία , η απλά φύλαρχοι , βασιλιάδες , δικτάτορες κυβερνούν εκατομμύρια με απολυταρχικό τρόπο .

Ο καπιταλισμός είναι οικονομικό σύστημα , με τα καλά του και τα άσχημα του , αλλά χρειάζεται δημοκρατία γιά να λειτουργήσει .

Στα μη δημοκρατικά κράτη , ο λαός πρέπει να διεκδικήσει την ελευθερία του , αλλά θα χύσει αίμα και θα πονέσει και αυτό δημιουργεί πολλούς ριψάσπιδες φυγάδες .

Νομίζετε ότι η αναταραχή στην Μέση Ανατολή , είναι άσχετη με την οικονομική κρίση στην Ευρώπη ?
Απλά οι ντόπιοι είδαν ότι το όνειρο της κοπάνας , άρχισε να ξεφτίζει και αναγκάστηκαν να δουν την πραγματικότητα .
Και η αύξηση της πίεσης εναντίον των μεταναστών στην Ευρώπη , θα οδηγήσει σε πολιτικές αλλαγές στις χώρες τους .

Αυτό θα είναι κακό γιά αυτά τα 2,5 εκατομμύρια των μεγαλοκεφαλαιούχων που εκμεταλλεύονται με φτηνά μεροκάματα πολύ κόσμο , αλλά θα είναι καλό γιά την πλειοψηφία του κόσμου , γιά την δημοκρατία και τελικά γιά τον καπιταλισμό , αφού θα δημιουργηθούν νέοι πελάτες .

Οσο γιά εμάς , οι νεώτεροι ας ξαναθυμηθούν τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής , που μπορεί να σημαίνει πλούτο , αντί γιά επιδοτήσεις και 'επενδύσεις' στα 'προσεχώς Βουλγάρες' .