-
Τον τελευταίο καιρό έτυχε να μιλήσω με κάποιους ανθρώπους οι οποίοι έχουν οικογένεια με 1-3 παιδιά και οι οποίοι έχουν οικιακές βοηθούς. Όχι υπηρέτες, μπάτλερ κλπ όπως βλέπουμε στις ταινίες, αλλά οικιακές βοηθούς οι οποίες έρχονται στο σπίτι 1-3 φορές την εβδομάδα και βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού, ή στο μαγείρεμα. Δεν αναφέρομαι στο μεγάλωμα των παιδιών, αυτό είναι ευθύνη μελών της οικογένειας.
Είναι άνθρωποι που εργάζονται (και ο άντρας και η γυναίκα) πολλές ώρες, έχουν δημιουργικές ασχολίες εκτός εργασίας και δεν επιθυμούν τον ελεύθερό τους χρόνο να τον αναλώνουν στις δουλειές του σπιτιού. Δεν είναι πλούσιοι, δεν μεγάλωσαν έχοντας υπηρέτες, ούτε τεμπέληδες ή άνθρωποι που φοβούνται τη χειρονακτική εργασία, αλλά έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν για υπηρεσίες οικιακής βοηθού. Eπίσης οι οικιακές βοηθοί δεν κάνουν όλες τις δουλειές του σπιτιού.
Συμμετέχοντας σε σχετικές συζητήσεις ακούει κανείς απόψεις στα δύο άκρα. Είτε «τεμπέλης είμαι και χρειάζομαι βοήθεια στο σφουγγάρισμα;», είτε «εννοείται, έχω τόσες δουλειές, να έχω και τις δουλειές του σπιτιού πολύ πάει».
Τι πιστεύετε; Είναι ένδειξη πολυτέλειας, «καλομαθημένου» τρόπου ζωής να έχουμε βοήθεια στο σπίτι (από οικιακές βοηθούς, όχι μητέρες, πεθερές κλπ) όταν έχουμε οικογένεια με παιδιά και εργαζόμαστε πολλές ώρες; Δεν αναφέρομαι στο μεγάλωμα των παιδιών, αλλά σε βοήθεια στο σπίτι με μαγείρεμα, καθαρισμό, ίσως φροντίδα κήπου κλπ.
Δημιουργώ τη συζήτηση αυτή επειδή βλέπω ότι το θέμα είναι για πολλούς ταμπού και εκφράζονται αντιδιαμετρικές (και ενδιαφέρουσες) απόψεις πάνω στο θέμα.
Jacob
-
Τον τελευταίο καιρό έτυχε να μιλήσω με κάποιους ανθρώπους οι οποίοι έχουν οικογένεια με 1-3 παιδιά και οι οποίοι έχουν οικιακές βοηθούς. Όχι υπηρέτες, μπάτλερ κλπ όπως βλέπουμε στις ταινίες, αλλά οικιακές βοηθούς οι οποίες έρχονται στο σπίτι 1-3 φορές την εβδομάδα και βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού, ή στο μαγείρεμα. Δεν αναφέρομαι στο μεγάλωμα των παιδιών, αυτό είναι ευθύνη μελών της οικογένειας.
Είναι άνθρωποι που εργάζονται (και ο άντρας και η γυναίκα) πολλές ώρες, έχουν δημιουργικές ασχολίες εκτός εργασίας και δεν επιθυμούν τον ελεύθερό τους χρόνο να τον αναλώνουν στις δουλειές του σπιτιού. Δεν είναι πλούσιοι, δεν μεγάλωσαν έχοντας υπηρέτες, ούτε τεμπέληδες ή άνθρωποι που φοβούνται τη χειρονακτική εργασία, αλλά έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν για υπηρεσίες οικιακής βοηθού. Eπίσης οι οικιακές βοηθοί δεν κάνουν όλες τις δουλειές του σπιτιού.
Συμμετέχοντας σε σχετικές συζητήσεις ακούει κανείς απόψεις στα δύο άκρα. Είτε «τεμπέλης είμαι και χρειάζομαι βοήθεια στο σφουγγάρισμα;», είτε «εννοείται, έχω τόσες δουλειές, να έχω και τις δουλειές του σπιτιού πολύ πάει».
Τι πιστεύετε; Είναι ένδειξη πολυτέλειας, «καλομαθημένου» τρόπου ζωής να έχουμε βοήθεια στο σπίτι (από οικιακές βοηθούς, όχι μητέρες, πεθερές κλπ) όταν έχουμε οικογένεια με παιδιά και εργαζόμαστε πολλές ώρες; Δεν αναφέρομαι στο μεγάλωμα των παιδιών, αλλά σε βοήθεια στο σπίτι με μαγείρεμα, καθαρισμό, ίσως φροντίδα κήπου κλπ.
Δημιουργώ τη συζήτηση αυτή επειδή βλέπω ότι το θέμα είναι για πολλούς ταμπού και εκφράζονται αντιδιαμετρικές (και ενδιαφέρουσες) απόψεις πάνω στο θέμα.
Jacob
-
Τον τελευταίο καιρό έτυχε να μιλήσω με κάποιους ανθρώπους οι οποίοι έχουν οικογένεια με 1-3 παιδιά και οι οποίοι έχουν οικιακές βοηθούς. Όχι υπηρέτες, μπάτλερ κλπ όπως βλέπουμε στις ταινίες, αλλά οικιακές βοηθούς οι οποίες έρχονται στο σπίτι 1-3 φορές την εβδομάδα και βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού, ή στο μαγείρεμα. Δεν αναφέρομαι στο μεγάλωμα των παιδιών, αυτό είναι ευθύνη μελών της οικογένειας.
Είναι άνθρωποι που εργάζονται (και ο άντρας και η γυναίκα) πολλές ώρες, έχουν δημιουργικές ασχολίες εκτός εργασίας και δεν επιθυμούν τον ελεύθερό τους χρόνο να τον αναλώνουν στις δουλειές του σπιτιού. Δεν είναι πλούσιοι, δεν μεγάλωσαν έχοντας υπηρέτες, ούτε τεμπέληδες ή άνθρωποι που φοβούνται τη χειρονακτική εργασία, αλλά έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν για υπηρεσίες οικιακής βοηθού. Eπίσης οι οικιακές βοηθοί δεν κάνουν όλες τις δουλειές του σπιτιού.
Συμμετέχοντας σε σχετικές συζητήσεις ακούει κανείς απόψεις στα δύο άκρα. Είτε «τεμπέλης είμαι και χρειάζομαι βοήθεια στο σφουγγάρισμα;», είτε «εννοείται, έχω τόσες δουλειές, να έχω και τις δουλειές του σπιτιού πολύ πάει».
Τι πιστεύετε; Είναι ένδειξη πολυτέλειας, «καλομαθημένου» τρόπου ζωής να έχουμε βοήθεια στο σπίτι (από οικιακές βοηθούς, όχι μητέρες, πεθερές κλπ) όταν έχουμε οικογένεια με παιδιά και εργαζόμαστε πολλές ώρες; Δεν αναφέρομαι στο μεγάλωμα των παιδιών, αλλά σε βοήθεια στο σπίτι με μαγείρεμα, καθαρισμό, ίσως φροντίδα κήπου κλπ.
Δημιουργώ τη συζήτηση αυτή επειδή βλέπω ότι το θέμα είναι για πολλούς ταμπού και εκφράζονται αντιδιαμετρικές (και ενδιαφέρουσες) απόψεις πάνω στο θέμα.
Jacob
-
Ο χρήστης Jacob έγραψε:
Τι πιστεύετε; Είναι ένδειξη πολυτέλειας, «καλομαθημένου» τρόπου ζωής να έχουμε βοήθεια στο σπίτι (από οικιακές βοηθούς, όχι μητέρες, πεθερές κλπ) όταν έχουμε οικογένεια με παιδιά και εργαζόμαστε πολλές ώρες; Δεν αναφέρομαι στο μεγάλωμα των παιδιών, αλλά σε βοήθεια στο σπίτι με μαγείρεμα, καθαρισμό, ίσως φροντίδα κήπου κλπ.
ωραίο θέμα.
Άποψή μου είναι πως υπάρχουν όλα όσα αναφέρεις.
Κάποιοι το κάνουν απλώς γιατί έχουν την οικονική δυνατότητα και μπορούν και το κάνουν.Προτιμούν αυτά τα λεφτά θα τα δώσουν και να επενδύσουν το χρόνο που θα καθάριζαν το σπίτι, στα παιδιά ή και στον εαυτό τους.
Κάποιοι δεν έχουν το χρόνο να ασχοληθούν (φεύγουν από το σπίτι στις 7 και γυρίζουν 10 το βράδυ -ο άλλος γονέας δουλεύει ως τις 16:00 και τα απογεύματα και τα σ/κ 'κοιτάει' τα παιδιά αλλά κι αυτός να γίνει χίλια κομμάτια?)
Κάποιοι απλώς είναι παρτάκιδες (κοιτάνε την πάρτη τους και πώς θα την περάσουν λούφα) και δεν κοιτάνε ούτε αν τους επιβαρύνει οικονομικά το θέμα (σε σημείο που επηρεάζει την υπόλοιπη ζωή τους).Συνήθως τέτοια άτομα δεν δουλεύουν και κάθονται σπίτι (Δουλεύει δηλαδή μόνο ο ένας από τους 2) και κοιτάνε να πάνε γυμναστήριο, να σηκώσουν βάρη να κάνουν επικύψεις κτλ, και ξεχνάνε ότι όλες αυτές οι ασκήσεις είναι υποκατάστατα χειρονακτικών εργασιών και θα γυμνάζονταν κι αν καθάριζαν το σπίτι (με εξαίρεση το 'διάδρομο').Απλώς το καθάρισμα-μαγείρεμα-σιδέρωμα το βλέπουν ως αγγαρεία και όχι ως κάτι που κάνεις για να προσφέρεις στην οικογένειά σου.Άποψή μου είναι πως αν έρχεται κάποια 1-2 φορά τη βδομάδα (ανάλογα και πόσο πολύ βρωμίζει και η οικογένεια το σπίτι, πόσα άτομα είναι κτλ) για να καθαρίσει το σπίτι και να σιδερώσει κάποια ρούχα (για να μειώσει τη δουλειά που θα κάνει η γυναίκα άλλες μέρες), είναι ΟΚ.Από κει και πάνω είναι λίγο....καλοπέραση.
ΥΓ:προφανώς δεν μπορούμε να 'τσουβαλιάσουμε' όλες τις περιπτώσεις σε 2-3-4 κατηφορίες.Απλώς αναφέρω αυτά που βλέπω εγώ από τη δική μου ζωή και των γύρω μου.
-
Συν η τελευταία μόδα.
Δεν έφταναν οι Φιλιππινέζες, τώρα κάποιες 'κιουρίες' έχουν αρχίσει να έχουν παρατρεχάμενους Πακιστανούς (σαν σκυλάκια όπου πάνε ένα βήμα πίσω εκείνοι) να κουβαλάνε τα ψώνια και να τους δίνουν εντολές κάνε εκείνο κάνε τ' άλλο. Μεγάλη μαγκιά να έχεις άτομα σαν δούλους
-
Την σημερον ημερα ειναι δεδομενο(;) οτι θα εχεις καθαριστρια μια φορα την εβδομαδα εφοσον ολοι στο σπιτι εργαζονται 8ωρο.
Το κοστος ειναι οσο μια επισκεψη 2 ατόμων σε οικονομικο ταβερνακι,οι περισσοτεροι πιστευω το αντεχουμε αβίαστα.
Το τι ειναι πολυτελεια και τι οχι, ειναι υποκειμενικο. -
Πάντως σε παλαιότερες εποχές ήταν πολύ πιο συνηθισμένο σπίτια ανθρώπων της μεσαίας τάξης να έχουν κάποιον άνθρωπο (που κατοικούσε εντός της οικίας) για τις δουλειές του σπιτιού, ενώ οι ευκατάστατες οικογένειες είχαν και περισσότερα από ένα άτομα. Τη σημερινή εποχή αντίστοιχη τακτική ακολουθούν μόνο οι πολύ πλούσιες οικογένειες, ενώ οι περισσότερες οικογένειες καταφεύγουν στη λύση της οικιακής βοηθού 1-2 φορές/εβδομάδα.
Προσωπικά το βρίσκω πολύ λογικό να έχεις στο σπίτι σου οικιακή βοηθό που έρχεται και βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού, είτε αυτό λέγεται καθαριότητα, είτε σίδερο, είτε... ειδικά για οικογένειες όπου και οι δύο γονείς εργάζονται και φυσικά υπάρχει και αυτή η οικονομική δυνατότητα. Ακόμα πάντως και σε οικογένειες που μόνο ο ένας γονέας εργάζεται γιατί να μην υπάρχει αυτή η βοήθεια εφόσον μπορεί να στηριχτεί οικονομικά και εφόσον βελτιώνει την ποιότητα ζωής της οικογένειας;
-
Το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό για πολλές περιπτώσεις οικογενειών.
π.χ διατηρεί κατάστημα το αντρόγυνο και απασχολούνται και οι 2 σε αυτό χ6 ημέρες την εβδομάδα, φυσικά χρόνος και σθένος για να γίνουν κάποιοες εργασίες δεν υπάρχει οπότε μια οικιακή βοηθός που θα κάνει κάποιοες δουλειές 1-2 φορές την εβδομάδα είναι απαραίτητη πλέον.
-
Ο χρήστης Vasgti έγραψε:
Συν η τελευταία μόδα.Δεν έφταναν οι Φιλιππινέζες, τώρα κάποιες 'κιουρίες' έχουν αρχίσει να έχουν παρατρεχάμενους Πακιστανούς (σαν σκυλάκια όπου πάνε ένα βήμα πίσω εκείνοι) να κουβαλάνε τα ψώνια και να τους δίνουν εντολές κάνε εκείνο κάνε τ' άλλο. Μεγάλη μαγκιά να έχεις άτομα σαν δούλους
+5000000000000
Η γιαγια μου ηταν αγροτισσα.
Δουλεια στο χωραφι ηλιο με ηλιο, συν ενα αρκετα μεγαλο κοπαδι (αρμεγμα πρωι-βραδυ).
Παραλληλα μαγειρευε για την οικογενεια της (5 παιδια συν τα πεθερικα της) και για τους εργατες στην εποχη της συγκομοιδης, επλενε στη σκαφη περικαλω, και διατηρουσε σπιτι πεντε δωματιων πεντακαθαρο.Βεβαια αυτη ηταν χωριατισσα και αγραμματη.
Πως να συγκριθει μαζι της η νεοΕλληνιδα με το οροφοδιαμερισμα το ενα (βαρια δυο) και αν παιδι, και ολες τις ηλεκτρικες ευκολιες.
Εξαλλου ειναι σικ και ανεβαζει το κοινωνικο στατους η 'δουλα'. -
Συγκρίνεις ασύγκριτες καταστάσεις. Αν η σύγκριση γίνει με μια αστική ευκατάσταστη οικογένεια της εποχής της γιαγιάς σου θα δεις ότι και 'μπάτλερ' είχαν, και οικιακή βοηθό, και κηπουρό (τότε ο κόσμος έμενε σε μονοκατοικίες) κτλ... πιστεψέ με έτσι γινόταν!
-
Edδω και 10 χρονια μενω με τον πατερα μου, οπως και να το κανεις 2 αντρες ειναι λιγο δυσκολο να κρατησουν ενα σπιτι (αν και ο πατερας μου πριν παντρευτει τη μανα μου και αφου χωρισε την παλευε και εκανε ολες τις δουλειες και το σιδερο....7 πουκαμισα εβδομαδιαιος...ε απο τα 40+ και μετα οι δυναμεις του λιγοστευαν) ειδικα αν αναλογιστουμε οτι γενικα λερωνουν και λιγο πιο ευκολα οι εργενηδες
Εχουμε μια γυναικα που ερχεται μια φορα την εβδομαδα, κάνει σκουπισμα σφουγγαρισμα σιδερο κλπ. 55€ η επίσκεψη. Χρήματα τα οποία πραγματικά αξίζουν.
Απο την άλλη και κανονικες οικογενειες με γυναικα μεσα στο σπίτι, η οποία δουλευει, γιατι να μην παιρνουν μια γυναικα την εβδομαδα να βοηθαει? τι θα προτοκανει η συζηγος?θα μαγειρεψει, θα καθαρισει, θα προσεξει τα παιδια, θα τα διαβασει, θα παει στη δουλεια, θα κατσει στον συζηγο...τι?
Σε καμια περίπτωση δεν το θεωρω τεμπελιά, ανηκει στην κατηγορια make or buy? Στο φιναλε γλυτονοντας τον χρονο που θα ηθελες για ολα αυτα μπορει να πας για 2 καφεδες με κανα φιλο, ή να παιξεις με τα παιδακια σου ή να κοιμηθεις λιγο παραπανω.
-
Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Την σημερον ημερα ειναι δεδομενο(;) οτι θα εχεις καθαριστρια μια φορα την εβδομαδα εφοσον ολοι στο σπιτι εργαζονται 8ωρο.
Το κοστος ειναι οσο μια επισκεψη 2 ατόμων σε οικονομικο ταβερνακι,οι περισσοτεροι πιστευω το αντεχουμε αβίαστα.
Το τι ειναι πολυτελεια και τι οχι, ειναι υποκειμενικο.+10000
Ειμασταν και οι 2 εργαζομενοι στο σπιτι με 2 παιδια... ολα τα χρονια ειχαμε βοηθο στο σπιτι 1 φορα την εβδομαδα... ηταν αρκετη αλλα με δεδομενο οτι η γυναικα μου εκανε πραγματα για το σπιτι και τα παιδια ηταν πολυ προσεκτικα στο σπιτι... ολοι μας ημασταν προσεχτικοι φυσικα αλλα εγω ελειπα την εβδομαδα δουλευοντας εκτος Αθηνων....
-
Ο χρήστης 888888 έγραψε:
Συν η τελευταία μόδα.
Δεν έφταναν οι Φιλιππινέζες, τώρα κάποιες 'κιουρίες' έχουν αρχίσει να έχουν παρατρεχάμενους Πακιστανούς (σαν σκυλάκια όπου πάνε ένα βήμα πίσω εκείνοι) να κουβαλάνε τα ψώνια και να τους δίνουν εντολές κάνε εκείνο κάνε τ' άλλο. Μεγάλη μαγκιά να έχεις άτομα σαν δούλους
+5000000000000
Η γιαγια μου ηταν αγροτισσα.
Δουλεια στο χωραφι ηλιο με ηλιο, συν ενα αρκετα μεγαλο κοπαδι (αρμεγμα πρωι-βραδυ).
Παραλληλα μαγειρευε για την οικογενεια της (5 παιδια συν τα πεθερικα της) και για τους εργατες στην εποχη της συγκομοιδης, επλενε στη σκαφη περικαλω, και διατηρουσε σπιτι πεντε δωματιων πεντακαθαρο.Βεβαια αυτη ηταν χωριατισσα και αγραμματη.
Πως να συγκριθει μαζι της η νεοΕλληνιδα με το οροφοδιαμερισμα το ενα (βαρια δυο) και αν παιδι, και ολες τις ηλεκτρικες ευκολιες.
Εξαλλου ειναι σικ και ανεβαζει το κοινωνικο στατους η 'δουλα'.δηλαδη αν η γιαγια σου ειχε την επιλογη να την βοηθαει καποιος στις δουλειες της θα ελεγε οχι?
-
Ο χρήστης 888888 έγραψε:
Συν η τελευταία μόδα.
Δεν έφταναν οι Φιλιππινέζες, τώρα κάποιες 'κιουρίες' έχουν αρχίσει να έχουν παρατρεχάμενους Πακιστανούς (σαν σκυλάκια όπου πάνε ένα βήμα πίσω εκείνοι) να κουβαλάνε τα ψώνια και να τους δίνουν εντολές κάνε εκείνο κάνε τ' άλλο. Μεγάλη μαγκιά να έχεις άτομα σαν δούλους
+5000000000000
Η γιαγια μου ηταν αγροτισσα.
Δουλεια στο χωραφι ηλιο με ηλιο, συν ενα αρκετα μεγαλο κοπαδι (αρμεγμα πρωι-βραδυ).
Παραλληλα μαγειρευε για την οικογενεια της (5 παιδια συν τα πεθερικα της) και για τους εργατες στην εποχη της συγκομοιδης, επλενε στη σκαφη περικαλω, και διατηρουσε σπιτι πεντε δωματιων πεντακαθαρο.Βεβαια αυτη ηταν χωριατισσα και αγραμματη.
Πως να συγκριθει μαζι της η νεοΕλληνιδα με το οροφοδιαμερισμα το ενα (βαρια δυο) και αν παιδι, και ολες τις ηλεκτρικες ευκολιες.
Εξαλλου ειναι σικ και ανεβαζει το κοινωνικο στατους η 'δουλα'.αν η συγκεκριμένη ήθελε εκτός αυτών που αναφέρεις να διαβάσει δύο ώρες ένα βιβλίο, να ακούσει 1 ώρα μουσική, και να βγεί για καφέ με τις κολλητές της, νομίζεις ότι θα είχε αρκετό χρόνο?
δούλα και κυρά σας ήταν και μάλιστα τσαμπέ
-
Δεν μιλαμε για 24/7 οικιακη βοηθό 8888888 αλλα για μια κυρία που ερχεται μια φορατη βδομαδα να βοηθησει την κατασταση, εχει μεγαλη διαφορά. Βλεπεις κανενα στατους σε αυτην την περιπτωση?
-
Και full time να την είχαν την οικιακή βοηθό πού είναι το κακό εφόσον μπορεί να την πληρώνει μια οικογένεια;;; Ίσα ίσα που ταϊζει έτσι άλλη μια οικογένεια.
Δε μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει κάποιος που έχει λεφτά να μη ζει ως άνθρωπος με λεφτά. Και δω πάλι είναι εντελώς διαφορετικό το αν έχεις τον Πακιστανό και του συμπεριφέρεσαι σα να είναι σκουπίδι και εντελώς διαφορετικό αν έχεις 1 και 2 και 10 άτομα προσωπικό και τους συμπεριφέρεσαι με ευγένεια, σα να είναι υπάλληλοί σου, όχι όμως δούλοι σου! Πιστέψτε με έχει μεγάλη διαφορά...
-
Ο χρήστης aserf έγραψε:
Πάντως σε παλαιότερες εποχές ήταν πολύ πιο συνηθισμένο σπίτια ανθρώπων της μεσαίας τάξης να έχουν κάποιον άνθρωπο (που κατοικούσε εντός της οικίας) για τις δουλειές του σπιτιού, ενώ οι ευκατάστατες οικογένειες είχαν και περισσότερα από ένα άτομα. Τη σημερινή εποχή αντίστοιχη τακτική ακολουθούν μόνο οι πολύ πλούσιες οικογένειες, ενώ οι περισσότερες οικογένειες καταφεύγουν στη λύση της οικιακής βοηθού 1-2 φορές/εβδομάδα.To θέμα είναι τί ήταν η μεσαία τάξη τότε και τί είναι σήμερα...
Δεν είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη μιας και 'τότε' μπορεί να ήταν το 10% του πληθυσμού ενώ σήμερα να είναι το 40% του πληθυσμού (λέμε τώρα...)Από πλευράς κοινωνικής δικαιοσύνης το ερώτημα είναι αν μπορεί και η υπηρέτρια (με το μισθό που παίρνει) να έχει μια υπηρέτρια να της καθαρίζει το σπίτι μια φορά την εβδομάδα...
ΥΓ. Ένας Ινδός της μεσαίας τάξης μου είχε πει πως η οικογένειά του ζει μια συντηρητική ζωή με 5 υπηρέτες (μαγείρισσα, 2 υπηρέτριες, κηπουρό και οδηγό για το Skoda, Octavia νομίζω).
Το θεωρούσε απόλυτα φυσιολογικό και καθόλου κραυγαλέο...
Βεβαίως η μεσαία τάξη στην Ινδία αποτελεί μονοψήφιο ποσοστό του πληθυσμού.edit: >Δε μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει κάποιος που έχει λεφτά να μη ζει ως άνθρωπος με λεφτά
Γιατί έτσι δημιουργεί ερωτήματα στους γύρω του αν όντως τα αξίζει τα λεφτά που βγάζει, προκαλεί με λίγα λόγια.
Που μπορεί μια χαρά να τα αξίζει τα λεφτά που έχει, τον φθόνο όμως δε θα τον αποφύγει εκτός και αν επιλέξει να έχει χαμηλό προφίλ και να πλένει μόνος τη μπουγάδα του. -
Η ζωή είναι για να τη ζούμε και όχι για να κοιτάμε τι θα πει ο γείτονας, ο υπάλληλος, ο συνεργάτης, ο άγνωστος!
Αν είσαι σωστός, τίμιος, κτλ το λογικό είναι να ευχαριστιέσαι αυτά που έχεις όσο περισσότερο μπορείς. Η ύπαρξη βοήθειας στο σπίτι είναι ένας τέτοιος τρόπος Σου δίνει τη δυνατότητα να ασχοληθείς πιο αποδοτικά με τη δουλειά σου, να ευχαριστηθείς περισσότερο τα παιδιά σου, το σύζυγό σου, τους φίλους σου, κτλ, να ζήσεις πιο ποιοτική ζωή. Αυτό είναι το νόημα της ζωής άλλωστε.
Σε πληροφορώ πάντως ότι στις εποχές των 50s-60s-70s οι οικιακοί βοηθοί έχτισαν σπίτια και δημιούργησαν προίκες για τα παιδιά τους δουλεύοντας σε ξένα σπίτια Είναι λογικό ότι αφού το μέσο βιωτικό επίπεδο έχει ανέβει από τότε πολύς περισσότερος κόσμος αποκτάσει πρόσβαση σε αντίστοιχες πολυτέλειες απ' ότι στο παρελθόν. Η διαφορά έγκειται στο ότι στο παρελθόν οι οικιακοί βοηθοί ήταν συνήθως Ελληνίδες, ενώ τώρα είναι Φιλιππινέζες, Αλβανίδες, Γεωργιανές, κτλ Αποτέλεσμα και αυτό των αλλαγών στην κοινωνία.
-
Μπορώ προσωπικά να δεχθώ τη-τον βοηθό υπάλληλο στο σπίτι ΜΟΝΟ αν ύπάρχει ανάγκη. Δεν μπορώ να το δεχτώ για τον κύριο-κυρία που ξίνει όλη μέρα τα @@@ του. Γιατί έτσι όχι μόνο δεν προσφέρει στο κοινωνικό του σύνολο, αλλά ούτε στην οικογένειά του. Και φυσικά δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα.
π.χ. το καλοκαίρι που δουλεύω 16-17 ώρες έχω μια γυναίκα-υπάλληλο με κανονικό μισθό-ασφάλεια. Το χειμώνα δεν διαννοούμε καν(ούτε η γυναίκα μου) να την καλέσουμε. Όχι λόγο χρημάτων, αλλά αφού τα ξίνω 24 ώρες, ας τα ξίσω 22.
Παρόλο αυτά έχω αρκετούς γνωστούς, που παρά το ότι δεν εργάζονται και οι δυο, έχουν γυναίκα. Γιατί και καλά, δεν μπορούν να φέρουν βόλτα το σπίτι... Και εδώ πρέπει να συμφωνήσω με τον>Ο χρήστης 888888 έγραψε:Η γιαγια μου ηταν αγροτισσα.
Δουλεια στο χωραφι ηλιο με ηλιο, συν ενα αρκετα μεγαλο κοπαδι (αρμεγμα πρωι-βραδυ).
Παραλληλα μαγειρευε για την οικογενεια της (5 παιδια συν τα πεθερικα της) και για τους εργατες στην εποχη της συγκομοιδης, επλενε στη σκαφη περικαλω, και διατηρουσε σπιτι πεντε δωματιων πεντακαθαρο.Βεβαια αυτη ηταν χωριατισσα και αγραμματη.
Πως να συγκριθει μαζι της η νεοΕλληνιδα με το οροφοδιαμερισμα το ενα (βαρια δυο) και αν παιδι, και ολες τις ηλεκτρικες ευκολιες.
Εξαλλου ειναι σικ και ανεβαζει το κοινωνικο στατους η 'δουλα'. -
Ο χρήστης kyr80 έγραψε:
Μπορώ προσωπικά να δεχθώ τη-τον βοηθό υπάλληλο στο σπίτι ΜΟΝΟ αν ύπάρχει ανάγκη. Δεν μπορώ να το δεχτώ για τον κύριο-κυρία που ξίνει όλη μέρα τα @@@ του. Γιατί έτσι όχι μόνο δεν προσφέρει στο κοινωνικό του σύνολο, αλλά ούτε στην οικογένειά του. Και φυσικά δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα.Κάνεις λάθος!
Έτσι προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο προσθέτοντας μια επιπλέον θέση εργασίας, προσφέρει εισόδημα δηλαδή σε μια ακόμα οικογένεια.
Από κει και πέρα ποιός θα κρίνει τι είναι ανάγκη και τι όχι; Μα αν μπορεί αν την πληρώσει μια οικογένεια γιατί να μην το κάνει; Τι σημαίνει προσφέρω στην οικογένειά μου; Πιστεύεις πραγματικά ότι μια οικογένεια δένεται από το αν η μητέρα πάει για ψώνια ή αν καθαρίζει το σπίτι η ίδια ή όχι; Άλλα πράγματα κάνουν μια οικογένεια. Τώρα αν μιλάμε για μια οικογένεια όπου μαγειρεύει η Πολωνέζα, μεγαλώνει τα παιδιά η Φιλιππινέζα, κάνει τις δουλειές του σπιτιού κάποιος άλλος και οι γονείς είναι άφαντοι σε δεξιώσεις-ταξίδια-επαγγελματικά δείπνα, ναι τότε δε μιλάμε για μια δεμένη οικογένεια και σίγουρα δε θεωρώ ότι είναι σωστή οικογένεια, ειδικά αν αυτό γίνεται για να βγάζει η οικογένεια 1.000.000 € αντί για 500.000 €. Άλλο αυτό όμως και άλλο το αν προσφέρει η όχι στην οικογένειά του κάποιος που δεν πλένει, δεν καθαρίζει, κτλ
Βοήθεια στις δουλειές του σπιτιού, οικιακές βοηθοί κλπ.