Ο χρήστης The Ace έγραψε:

Όπως έχω πει, και λόγω παρελθόντος/ιστορίας που έχω στο χώρο του PC/gaming περιοδικού τύπου

Ενδιαφέρον...θα γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος με ονόματα περιοδικών;

Pc Master?

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
@Ace: Απλά θυμάσαι τα παλιά γιατί οι παραστάσεις ήταν πολύ λιγότερες τότε και οτιδήποτε βλέπαμε μας έκανε εντύπωση όπως οι χάντρες και τα καθρεπτάκια στους ιθαγενείς. Σαν τους αρχαιολάγνους στο τμήμα του φόρουμ με τα ιστορικά αυτοκίνητα. Πλάκα μεγάλη είχε το 1ο NFS και το είχα λιώσει κι εγώ ώρες ατελείωτες αλλά σήμερα αν έβγαινε κάτι αντίστοιχο θα γελούσαμε. Έχουμε απλά πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις γιατί έχουμε κακομάθει. Χάλια ζωή... το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο, το ροκφόρ μουχλιασμένο, το αυτοκίνητο έχει μόνο δυο θέσεις...

μάλλον έχεις δίκιο εδώ

Ο χρήστης spyros.s έγραψε:

Όπως έχω πει, και λόγω παρελθόντος/ιστορίας που έχω στο χώρο του PC/gaming περιοδικού τύπου

Ενδιαφέρον...θα γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος με ονόματα περιοδικών;

92-96 ήμουν στο C&S (και στο Chip για multimedia θέματα), και 96-97 ήμουν στο User. Και στα δύο ως Games Editor...

Τo C&S το αγοραζα κάποια εποχή,μάλλον τα χρόνια που λες,όπως και το RAM .To USER δεν θυμάμαι.

Ο χρήστης The Ace έγραψε:

Όπως έχω πει, και λόγω παρελθόντος/ιστορίας που έχω στο χώρο του PC/gaming περιοδικού τύπου

Ενδιαφέρον...θα γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος με ονόματα περιοδικών;

92-96 ήμουν στο C&S (και στο Chip για multimedia θέματα), και 96-97 ήμουν στο User. Και στα δύο ως Games Editor...

το user για εμάς τους παλαιότερους ήταν το δεύτερο αγαπημένο περιοδικό μετά το pixel οπότε θα έχεις πολλές αναμνήσεις από εκεί παρόλο που πήγες προς τα τέλη της κυκλοφορίας του. φαντάζομαι ότι θα ξέρεις ότι επιχειρούν στα ρετρο fora να το ψηφιοποιήσουν και αυτό όπως πέτυχαν με το pixel! Εσύ ήσουν με δ/ντη τον Μπούκη και είχαν φύγει οι Κροντηράς και οι παλαιότεροι!
Η εμπειρία σου τώρα στα 'πισοπεριοδικά' της περιόδου που αναφέρεις θα ήταν φοβερή εμπειρία αφού τότε το διάβασμα των περιοδικών ήταν η μοναδική μας ενημέρωση για τα πράγματα που έρχονται σε h/w και s/w! Στα παραπάνω fora θα σε έλιωναν στην ανάκριση τώρα για να μοιραστείς τις εμπειρίες σου...εγώ θα σε αφήσω ήσυχο για την ώρα!

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
@Ace: Απλά θυμάσαι τα παλιά γιατί οι παραστάσεις ήταν πολύ λιγότερες τότε και οτιδήποτε βλέπαμε μας έκανε εντύπωση όπως οι χάντρες και τα καθρεπτάκια στους ιθαγενείς. Σαν τους αρχαιολάγνους στο τμήμα του φόρουμ με τα ιστορικά αυτοκίνητα. Πλάκα μεγάλη είχε το 1ο NFS και το είχα λιώσει κι εγώ ώρες ατελείωτες αλλά σήμερα αν έβγαινε κάτι αντίστοιχο θα γελούσαμε. Έχουμε απλά πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις γιατί έχουμε κακομάθει. Χάλια ζωή... το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο, το ροκφόρ μουχλιασμένο, το αυτοκίνητο έχει μόνο δυο θέσεις...

Ακόμα και σήμερα τρέχοντας με το Warrior στο Lost Vegas σε rally mode (πρακτικά με απουσία των νόμων της Φυσικής) βλέπεις ότι ακόμα και αυτό το αρχαϊκό και απλούστατο -με τα σημερινά δεδομένα- NFS είχε ήδη μέσα του ιδέες και gameplay που ακόμα και σήμερα δεν βλέπεις στην πλειοψηφία των παιχνιδιών.

Επειδή ακριβώς έβλεπα και έπαιζα σχεδόν ότι παιχνίδι κυκλοφορούσε, ξέρω πολύ καλά ότι υπήρχε και τότε πολύ σαβούρα, όπως π.χ. και αισχρές αντιγραφές των πραγματικά καλών παιχνιδιών. Αλλά σχεδόν κάθε χρόνο υπήρχαν και τουλάχιστον 4-5 παιχνίδια που είτε ήταν πραγματικά καινοτόμα και δημιουργούσαν νέες κατηγορίες, είτε ήταν παιχνίδια που θυμόμαστε ακόμα και σήμερα ή μνημονεύουμε παίζοντας τους απογόνους τους.

Γι'αυτό ξαναλέω ότι, αν εξαιρέσουμε 4-5 παιχνίδια που έχουν βγει συνολικά τα τελευταία 8-10 χρόνια (αυτά που ανέφερα πιο πάνω) δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε ένα που να δημιούργησε τέτοια αίσθηση, τέτοιες προσδοκίες, τέτοια ρηξικέλευθη εντύπωση στον gaming χώρο. Και όλα όσα έχουν βγει που είναι πραγματικά καλά παιχνίδια, αποτελούν απλές βελτιώσεις παλιότερων συνταγών. Ξαναλέω ότι υποθέτω ότι αυτό έχει γίνει λόγω των κονσολών και της μετατόπισης του ενδιαφέροντος της βιομηχανίας στο εύκολο/γρήγορο χρήμα, παρά στην δημιουργία/ανάπτυξη πραγματικά νέων ιδεών...Και αυτά που πραγματικά μπορεί να φέρουν κάποια 'επανάσταση', τα περιμένουμε χρόνια ολόκληρα (από HalfLife3 μέχρι Fallout 4 και όλα τα άλλα 'αιώνια projects')

Κάντε το εξής απλό: μπείτε σε οποιαδήποτε Top10 Games λίστα, ή στα Best Games του Gamespot, και προσπαθήστε να βρείτε ένα post-2000 παιχνίδι που να μην αποτελεί αντιγραφή/βελτίωση/επέκταση/απόγονο κάποιου παλιότερου παιχνιδιού. Υπάρχουν βέβαια αρκετά που αποτελούν ξεκάθαρη βελτίωση σε παλιές 'συνταγές' ή που προσθέσανε καινοτόμα features σε κάποιες κατηγορίες (το Battlefield, το Matrix και το Max Payne, το Crysis, το Fallout 3, το Mass Effect κλπ), αλλά είναι όλο και πιο λίγα, όλο και πιο αραιά....

Βέβαια, όντας ένας gamer μέσα στα 2α -άντα μου, μπορεί απλά να είμαι ο περίεργος γεροξούρας που αναπολεί το παρελθόν

Edit: μονίμως ξεχνάω το GTA σαν ένα από τα παιχνίδια που πραγματικά έφεραν κάτι καινούριο στο χώρο...

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
@Ace: Απλά θυμάσαι τα παλιά γιατί οι παραστάσεις ήταν πολύ λιγότερες τότε και οτιδήποτε βλέπαμε μας έκανε εντύπωση όπως οι χάντρες και τα καθρεπτάκια στους ιθαγενείς. Σαν τους αρχαιολάγνους στο τμήμα του φόρουμ με τα ιστορικά αυτοκίνητα. Πλάκα μεγάλη είχε το 1ο NFS και το είχα λιώσει κι εγώ ώρες ατελείωτες αλλά σήμερα αν έβγαινε κάτι αντίστοιχο θα γελούσαμε. Έχουμε απλά πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις γιατί έχουμε κακομάθει. Χάλια ζωή... το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο, το ροκφόρ μουχλιασμένο, το αυτοκίνητο έχει μόνο δυο θέσεις...

Το ανάποδο νομίζω.

Τότε (και δεν μιλάω για 80 και frog ) τα παιχνίδια σε μεγάλο βαθμό ΔΕΝ βασίζονταν στα γραφικά και τον εντυπωσιασμό για να κάνουν αίσθηση. Ακριβώς επειδή δεν μπορούσαν να είναι τόσο εντυπωσιακά.
Βασίζονταν πολύ περισσότερο στο σενάριο, την πλοκή κλπ. Πράγμα που κάνει φυσικά παιχνίδια του ίδιου genre να διαφέρουν πολύ περισσότερο μεταξύ τους, απ' ότι παιχνίδια του ίδιου genre που κατά βάση διαφοροποιούνται στα γραφικά.
Για δεκαετίες έβγαιναν παιχνίδια παρόμοιου επιπέδου γραφικά, core loop, mechanics, αλλά ήταν πολύ διαφορετικά μεταξύ τους.

Από τότε που ο φωτορεαλισμός και το υψηλής ποιότητας 3D έγινε μαζικά accessible, οι εταιρίες και τα παιχνίδια μπήκαν σε ένα κυνήγι του πιο φωτορεαλιστικού, πιο real physics, πιο εντυπωσιακού 'ρεαλισμού', καλύτερης 3D engine, γιατί αυτό ιντρίγκαρε και τους παίχτες. Και αυτό το κυνήγι είχε τεράστιο κόστος, απαιτούσε πολλούς πόρους, και σε συνδυασμό και με την τεράστια αύξηση του marketing cost καταλήγει σε μια κατάσταση που δεν μπορεί εύκολα να ρισκάρει ο άλλος εκατοντάδες εκατομμύρια. Θα βάλει το στοίχημά του σε κάτι που όσο μπορεί είναι 'ντετερμινιστικό' (να φτιάξει μια καλύτερη engine, να αφιερώσει περσσότερο χρόνο στο modelling και τα effects) παρά σε κάτι που δεν είναι (να φτιάξει κάτι πολύ διαφορετικό).

Κάπου κάπου μπορεί να έβγαιναν και τότε παιχνίδια αρκετά διαφορετικά (ξέρω γω RPG - Betrayal at Krondor με open world και διαφοερτικό στυλ πρώτου προσώπου), αλλά το στοίχημα ήταν μικρότερο.

Αλλάζουν και τα στάνταρντς δλδ του τι θεωρεί κάποιος διαφορετικό.
Εμένα ας πούμε η εξέλιξη στη φωτορεαλιστικότητα και τα physics ενός παιχνιδιού, ΔΕΝ μου το καθιστούν διαφορετικό από ένα άλλο.
Απ' ότι φαίνεται όμως, σε κάποιους άλλους το καθιστούν.

Αντίστοιχα, η διαφορετικότητα στο σενάριο και μόνο, εμένα μου καθιστούν διαφορετικό ένα παιχνίδι. Ξέρω γω, το The Dig και το Gabriel1 μου φαίνονται παντελώς διαφορετικά παιχνίδια.
Σε κάποιον άλλο, ίσως όλα τα adventures φαίνονται ίδια.

Ο χρήστης chrooooo έγραψε:
Παρολαυτα, καποιοι εχουν ακομα ιδεες, δες ολα τα παιχνιδια της introversion πχ, ή το osmos, το armadillo run (οχι ακριβως παιχνιδι κατα τη γνωμη μου, τεσπα), botanicula, chime, κλπ κλπ βαριεμαι να ψαξω ολη τη συλλογη μου τωρα

αλλο που οι χρηστες ειναι αμπαλοι και δεν τους δινουν αρκετη σημασια με αποτελεσμα να μην φτασουν στα αυτια σου, οι ιδεες υπαρχουν, απλα δεν κανουν τοση εντυπωση πια

+1
Βλέπεις ότι σε μικρότερες παραγωγές υπάρχει τεράστιος χώρος για διαφορετικότητα, και πειραματισμό και πολύ ενδιαφέρουσες και πετυχημένες ιδέες.
Η λίστα είναι τεράστια.

Αλλά είναι μικρές παραγωγές.

Στα ΑΑΑ είναι πολλά τα λεφτά άρη για πειραματισμούς.

Όλα τα adventures είναι ίδια. Syberia=Μyst=Τhe Longest Journey
Botanicula, Machinarium, Samorost κλπ πρώτα της Amanita, είναι απλά υπεργαμάτα. Aπό τα πρόσφατα εναλλακτικά των γκαπιταλιστικών μεγαλοεταιριών το Portal είναι κορυφή.

Ο χρήστης roman_k έγραψε:
Όλα τα adventures είναι ίδια.

^σάπιος gamer, αιτία της σημερινής σαπίλας

φίλε mjacob θέλεις να γίνεις πιο συγκεκριμένος; Σε ποια περίοδο του gaming συνέβαιναν αυτά που περιγράφεις;

Για μένα το πρόβλημα είναι στην υπερπροσφορά τίτλων και στην 'άμεση' πρόσβαση σε αυτά. Επίσης λειτουργεί αρνητικά το ότι δεν έχεις να περιμένεις κάτι από τον εκάστοτε τίτλο αφού έχεις δει το trailer και τα gameplay/walkthrough στο διαδίκτυο!
Τι εννοώ: Σας γυρίζω νοητά στην δεκαετία του 80 στα πρώτα ρομαντικά χρόνια του gaming!
Η ενημέρωση για τα νέα παιχνίδια περιορίζονταν είτε στην θέαση τους σε κάποιο κομπιουτερομάγαζο (της Στουρνάρα κυρίως), είτε από κάποιο ήδη κάτοχο μιας κόπιας, είτε κυρίως από τα ελάχιστα περιοδικά υπολογιστών (βλ pixel,micromad κ.α) της εποχής!
Εκ των πραγμάτων λοιπόν η πλειοψηφία των gamers είχε λίγα παιχνίδια (κόπιες και πρωτότυπα) τα οποία και έπαιζε για καιρό προσπαθώντας να τα προχωρήσει ή να τα τελειώσει. Σήμερα αν ένα παιχνίδι δεν σου αρέσει απλά το σβήνεις και το ξεχνάς. Δεν του δίνεις δεύτερη ευκαιρία! Παλαιά το ίδιο παιχνίδι μπορεί και να το είχες τελειώσει 100 φορές!!!
Επίσης το γεγονός ότι το gaming ήταν ουσιαστικά σε παιδική ηλικία, έβγαιναν αφενός διαρκώς νέες κατηγορίες παιχνιδιών που δημιουργούσαν το δικό τους κοινό αλλά αφετέρου ακόμα και οι φτασμένες κατηγορίες δεν είχαν προλάβει να ...κορέσουν τον gamer για τον απλό λόγο ότι αυτό αποτελούσε κτήμα μιας μικρής αναλογικά ομάδας αφού το gaming δεν είχε γίνει mainstream ενασχόληση! Τότε ήταν η ενασχόληση των nerds...
Ξαναγυρνώντας στο σήμερα θα θέσω το ακόλουθο ερώτημα:Μήπως λοιπόν δεν φταίνε οι σύγχρονοι τίτλοι παιχνιδιών για τη σημερινή κατάσταση στο χώρο, αλλά περισσότερο ο κορεσμός που έχει επέλθει στον μέσο ...'μπαρουτιασμένο' gamer;

Η το αλλο, που το game το επαιρνες σε συσκευασια και τη χαζευες για ποσες μερες, και με το μυαλο σου (μεχρι να μαζεψεις το χαρτζιλικι να το παρεις) το ειχες κανει Θεο το παιχνιδακι αυτο

Θα εχω πανω απο 10-15 χρονια να παρω παιχνιδι με συσκευασια....

τελευταίο παιχνίδι που πήρα με κουτί ήταν το wing commander prophecy...μιλάμε για πολυσέλιδα manuals, για χάρτες, για πλήρη και ατμοσφαιρική περιγραφή του παιχνιδιού....

Μπορουμε να συζηταμε για ωρες και η καθε γενια να υποστηριζει την αποψη της απολυτα και να μην το λυσουμε ποτε. Η γνωμη μου πανω στον λογο που ξεκινησε η κουβεντα ειναι οτι απλα ο Ace εχει γερασει (ως gamer) με αποτελεσμα να μην εχει διαθεση-χρονο-τροπο να ψαξει για τα διαμαντακια, και θεωρει πως ολα τα συγχρονα παιχνιδια ειναι κλωνοι cod-gow-κλπ

απλα αφηνω αυτο εδω..

εγω καταλαβαινω τι θελει να πει ο ποιητης (Ace )

Γενικως παντως ολες οι εταιρειες πλεον (επι το πλειστον τουλαχιστον) δινουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασια στα γραφικα με αποτελεσμα ολη η βαρυτητα να πεφτει εκει και να ψιλοξεχνανε ή να αγνοουν λιγο το σεναριο και το gameplay που ειναι και η ουσια σε ενα game. Αυτο γενικα για ολο το φασμα των games ομιλω. Υπαρχουν και εξαιρεσεις βεβαια.

Στα fps τωρα που ειναι και η αγαπημενη μου κατηγορια, δε μπορω να θυμηθω καλυτερο και δυσκολοτερο online FPS απο το counter-strike (εχω κολλησει και παιζω ακομα την 1.6 - μη πω τωρα οτι παιζω απο τη πρωτη beta εκδοση το 97 ) στο οποιο μετα απο τοσα χρονια ακομα οι server ειναι γεματοι.

BF1942 το οποιο αλλαξε εντελως το χωρο και εφερε το battlefield στο προσκηνιο το οποιο θεωρω κορυφαιο για την εποχη μας (παιζω και το 3)
(σημ. τα COD (call of delete για μενα) τα θεωρω ξεφτιλα και το μυαλο μου εχει μεινει στο 2 και τελος )

Οπως και το 1ο portal, ισως το μονο σχετικα συγχρονο game που ειχε μια καινουργια ιδεα να μας δειξει σαν single player.

Να προσθεσω επισης και ενα δικο μου ''παραπονο''. Μου τι σπαει ολη αυτη η αυτοματοποιηση πολλες φορες που πανε και βαζουν μεσα στο gameplay την ωρα που παιζεις οπως και το μειωμενο difficulty που μονο πραγματικο challenge δεν προσφερει. Αν δεν κατσει να σε τσαντισει/ζορισει και λιγο ενα παιχνιδι ωστε να νιωσεις μια ''ικανοποιηση'' πιο το νοημα να το παιζεις εξαρχης...Μονο και μονο για το παιξεις λες και βλεπεις καμια ταινιουλα στον κινηματογραφο και τελος? Δλδ εγω πλεον εδω και αρκετο καιρο, ολα τα games τα ξεκιναω απο το hard difficulty κατευθειαν μπας και νιωσω λιγο

σχετικό με τη συζήτηση

Νομίζω πως επικεντρώνεστε πολύ στα adventures και RPGs. Εκεί όντως ίσως υπάρχει σεναριακή ένδεια, αλλά δεν τα γνωρίζω αυτά τα είδη οπότε δεν ομιλώ. Στα sims όμως τι νέο να υπάρξει; Εκεί μετράνε τα γραφικά και ο ρεαλισμός. Ομοίως στα FPS μετράνε γραφικά και χάρτες/αποστολές. Σε τι είναι χειρότερο ένα νέο F1 sim από το θρυλικό GP2 του Geof Crammond? Σε τι είναι καλύτερο ένα Doom από ένα Crysis 3?

εντάξει τα sims είναι άλλη η φάση, και εκεί προφανώς δεν κοιτάει κανένας την πρωτοτυπία, την πιστότητα κοιτάει.

Στα FPS αυτό λέω κι εγώ, ότι ο κόσμος κοιτάει τα γραφικά ως ειδοποιό διαφορά.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μόνο εκεί μπορούν να διαφέρουν. FPS ήταν και τα Hitman, Thief κλπ, ειδοποιός διαφορά των οποίων δεν ήταν τα γραφικά. Εντάξει, όχι και τόσο shooter, αλλά FP. Όπως και το portal FPx ήταν.

Απλά κορυφή. Μπορεί να είναι πρόλογος αλλά οι παλιές αγάπες... Ακόμα κι έτσι θέλει πολλή δουλειά για να το ολοκληρώσεις.
Γραφικά κορυφή, το framerate μας τη χαλάει λίγο στο ps3 σε σχέση με xbox αλλά δε με ένοιαξε καθόλου. Open World Stealth. A.I. πολύ βελτιωμένο.

Νομίζω ότι τα κατάφερε ο Hideo. Φυσικά digital αγορά.