Ο χρήστης D-Jet έγραψε:
http://www.qv500.com/ferrari348p4.php
Πιο μοντέρνα... εύκολα τη λες καγκουρεμένη!

Carrozzeria Touring και ξερό ψωμί (αν με ρωτάς πια είναι η πιο όμορφη Aston, IMHO η db4 gt superleggera Τouring ).

Αν και δεν είναι σωστό να χρεώνουμε τα σχέδια στις φίρμες, γενικά δε ενθουσιάζομαι (και μπορείτε να βαράτε όσο θέλετε) ούτε με τα κατασκευάσματα του Bertone, χωρίς να απαξιώνω τη συμβολή του, βέβαια...

Τα δημιουργήματα της δεκαετίας του 80 προέρχονται από μια στείρα εποχή για το βιομηχανικό σχεδιασμό.Η 348 του Pininfarina φερ'ειπείν πόσο πιο αισθητικά ισορροπημένη ήταν από την κραυγαλέα 348 του Zagato;

Τα δημιουργήματα πάντως του Zagato πρέπει να τα χρεώσουμε αποκλειστικά στην καροτσερία του και στη φιλοσοφία της,αφού αυτή ξεκίνησε με σκοπό να εφαρμόσει την τεχνική κατασκευής αεροπλάνων στα αυτοκίνητα και να 'παίξει' κλεφτοπόλεμο με τις αεροδυναμικές αντιστάσεις,χωρίς ουδέποτε να θυσιάσει την αρχή (την οποία πολλάκις βέβαια έφτασε στα άκρα)που επιτάσσει η φόρμα να υπηρετεί τη λειτουργικότητα,στο βωμό του στησίματος γραμμών ευρείας παραγωγής,όπως έκαναν οι τορινέζοι άσπονδοι φίλοι του, Bertone και Pininfarina στο Grugliasco.

Η Zagato ενδιαφερόταν πάντα για την 'δυναμική' των αμαξωμάτων της και τις επιδόσεις τους,τόσο δε ο Elio όσο και ο Gianni υπήρξαν και οδηγοί αγώνων και περιστασικοί δοκιμαστές των δημιουργιών τους.

Ο χρήστης D-Jet έγραψε:

Τη Flavia την αδικεί η καγκουρόζαντα,ενώ και αυτή όπως όλα τα δημιουργήματα Zagato,'χάνουν' στις φωτογραφίες.Απαιτείται να τα δεις τρισδιάστατα δηλ. από κοντά για να τα εκτιμήσεις σωστά.
Η Flavia Sport Zagato πάντως ήταν στην εποχή της το αγαπημένο αυτοκίνητο των αρχιτεκτόνων

Με αυτά τα παράθυρα πίσω είναι σα να έχει γίνει φτηνή μετατροπή (μου θυμίζει κάτι νεκροφόρες W123 με πλαϊνά παράθυρα που φτάνουν στην οροφή! )
Καμμία σχέση με την θεϊκή PF flavia...

Πετυχαίνει όμως να εκφράσει ή να μου μεταδώσει την αίσθηση της κίνησης περισσότερο από την ομολογουμένως πολύ ισορροπημένη αλλά στατική και βαριά Pininfarina.

Mερικά 'ασχημόπαπα' από τη μιλανέζικη carrozzeria

Alfa Romeo 8c2900 carenatto 1938,Fiat 8V 1952,Fiat 8V berlinetta 1954

Alfa Romeo 1900 SSZ 1955,Ferrari 250GTZ 1957,Alfa Romeo Giulietta SVZ coda tonda 1959

Alfa Romeo 2600 SZ 1964,Lancia Flaminia Sport Zagato 3c 1959,Osca 1500 1960

Alfa Romeo Tubolare Zagato2 1965,Lancia Flaminia SSZ 1966,άντε και μια DB4

Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Πράγματι πολλές δημιουργίες του δεν είναι καθόλου ασχημόπαπα, αλλά αυτή η φαεινή 'Panoramica' ιδέα του στην Flavia Sport είναι κατά την ταπεινή μου άποψη αισθητικά καταστροφική, συμπληρωμένη δε από ένα άσχημο εμπρόσθιο και ένα άσχημο οπίσθιο μέρος δημιουργεί μία από τις ελάχιστες άσχημες Lancia, ίσως την δεύτερη πιο άσχημη μετά από εκείνο το περίφημο πρωτότυπο-διασταύρωση μπουκαλιού κοκα-κόλας και φακόχοιρου.

Μήπως πρέπει να αναθεωρήσεις την ιεράρχηση των άσχημων Lancia;
Oρίστε μια Aprilia Zagato

Για πολλά μπορεί να κατηγορηθεί ο Zagato,αλλά όχι για φλυαρία.
Ο οίκος Zagato δικαίως θεωρείται ο μεγάλος δάσκαλος και το σημείο αναφοράς του sport αυτοκινήτου των χρυσών δεκαετιών του 50 και του 60.
Ουδέποτε ενδιαφέρθηκε να είναι αισθητικά αποδεκτός ή για να το πω καλύτερα εύπεπτος.Πάντα ήταν επικεντρωμένος στην εξοικονόμηση βάρους και στην αεροδυναμική επάρκεια των κατασκευών του,που σήμαιναν μεγαλύτερη ταχύτητα,ευελιξία και οικονομία.Δεν είναι τυχαίο ότι το πρωτότυπο του για την Alfa Romeo 2600SZ (σήμερα στο μουσείο του Arese),κέρδισε το 1963 το διαγωνισμό Mobil Economy Run στη Monza,οδηγούμενο από τον ίδιο τον Elio Zagato και τον Μario Poltronieri.Ένα εξακύλινδρο αυτοκίνητο που ήταν και οικονομικό!!!!!!!!!!

Οτιδήποτε λοιπόν επιβαρύνει τις ανάγκες εξοικονόμησης βάρους και αεροδυναμικής αντίστασης εξορίζεται από τα αυτοκίνητά του (χρώμια,αξεσουάρ πολυτελείας,περίτεχνες διαμορφώσεις προφυλακτήρων)χωρίς δεύτερη σκέψη.Συνεπώς δεν μπορεί να κατηγορηθεί για σχεδιαστική φλυαρία ή προσπάθεια εντυπωσιασμού.Εκείνο που ίσως είναι παρεξηγήσιμο και γίνεται αντιληπτό ως φλυαρία,είναι ο σχεδιαστικός εγκλωβισμός της εταιρείας από τα μέσα της δεκαετίας του 70 και εντεύθεν στην σχεδιαστική γλώσσα των κατασκευών της δεκαετίας του 60.Μάλλον σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με την προσκόλληση σε έναν αναχρονιστικό σχεδιαστικό μανιερισμό και μια ακούσια προσφυγή στην αναβίωση του retro.Και αυτό ήταν φυσικό να συμβεί καθώς από τα μέσα της δεκαετίας του 70, η εταιρεία είναι αποψιλωμένη από έμψυχο δυναμικό και ρευστό.Το κυριότερο όμως είναι ουραγός των εξελίξεων,καθώς εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το θέμα της αεροδυναμικής σχεδίασης, υπό το πρίσμα των εμπειρικών δεδομένων της δεκαετίας του 60 και της χειρωνακτικής κατασκευής και συναρμολόγησης των αμαξωμάτων,σε μια περίοδο που τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχουν πια οι αεροδυναμικές σήραγγες και τα μετρήσιμα δεδομένα τους και η αυτοματοποίηση της συναρμολόγησης.

Το Zagato δεν τον αγκάλιασε εξαρχής η ίδια η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία σπεύδοντας να τον εντάξει στις τάξεις της.Μάλλον αναγκάστηκε να τον αποδεχθεί ως επίσημο εξωτερικό συνεργάτη της,δίπλα στους Pininfarina και Bertone,πιεζόμενη από την προτίμηση που τoυ έδειχνε το sport αγοραστικό κοινό και από τις επιτυχίες που σημείωναν οι προτάσεις τους έναντι των επίσημων προτάσεων των ίδιων των κατασκευαστών αυτοκινήτου.Δεν είναι τυχαίο δηλ. ότι η γέννηση της Giulietta SVZ ως ειδικής σειράς της επίσημης Alfa Romeo,οφείλεται στο τυχαίο γεγονός της τροποποίησης της κατεστραμένης Giulietta Sprint του Massimo Leto di Priolo από το ατελιέ του Zagato.Η επιτυχία αυτών των τροποποιημένων αυτοκινήτων έναντι των επίσημων προτάσεων του Bertone,είναι αυτή που θα εισάγει το Zagato στον χώρο της επίσημης,αλλά πάντα περιορισμένης παραγωγής,για λογαριασμό της Alfa Romeo και της Lancia κυρίως,τα επόμενα χρόνια.

Ακόμα και τότε όμως το studio εξακολούθησε να επιμένει σε κατασκευαστικές πρακτικές και νοοτροπίες ιδίαιτερα αντιοικονομικές (χειρωνακτική,χρονοβόρα και ακριβή κατασκευή)για την αυτοκινητοβιομηχανία.Για το λόγο αυτό ακόμα και όταν οι εκδόσεις της Alfa 2600SZ ή της Flaminia SZ (που δεν ξεπέρασαν λίγες εκατοντάδες κομματιών)ή οι 'μεγάλες' εμπορικές του επιτυχίες Alfa Romeo JuniorZ και Lancia Fulvia SZ,έκαναν την επίσημη εμφάνισή τους μέσα στο εμπορικό δίκτυο και στους τιμοκαταλόγους της Lancia και της Alfa Romeo,δεν έπαψαν να αποτελούν και να αντιμετωπίζονται ως πολύ 'ειδικά',μοναδικά (κανένα αντίτυπο δεν έμοιαζε με το άλλο,λόγω της χειρωνακτικής συναρμολόγησης) και απευθυνόμενα σε μυημένη και απαιτητική πελατεία κομμάτια.

Ουσιαστικά η carrozzeria Zagato 'παρέδωσε' το πνεύμα στα μέσα της δεκαετίας του 70.Τα οικονομικά προβλήματα,η φυγή του Ercole Spada,η πετρελαϊκή κρίση και η λαίλαπα της αθλιότητας της κατηγορίας GTi, που έθεσε στο περιθώριο της ευρωπαϊκής αγοράς την κατηγορία των πραγματικά sport Coupe GT για μια εικοσαετία,ήταν τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο.

Κύκνειο άσμα του θεωρώ την πολύ ερασιτεχνική απόπειρα της Lancia Hyena των αρχών της δεκαετίας του 90,όταν και προσπάθησε ανεπιτυχώς και με αρκετό ρομαντισμό να επαναπροσδιορίσει την κατηγορία του μικρού sport αυτοκινήτου.Προχειροφτιαγμένη και με αρκετές ανούσιες ρετρό αναφορές,εξακολουθεί να δείχνει πιο sport και αέρινη από το παραφουσκωμένο μπαούλο που ακούει στο όνομα Delta Integrale EVO.

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Και ο όρος GTI δεν είναι καν πρωτιά των sauerkraut, αλλά της Maserati...

Αναφέρομαι καθάρα σε τυπολογία αμαξώματος και κατηγορία δαπέδου που κακώς παραπέμπουν τα αρχικά GTi.Δηλαδή σπορίφ προσανατολισμών, αλλά με κανένα τρόπο GT,μικρομεσαία αυτοκινητάκια από το αμάξωμα των οποίων αφαίρεσαν απλώς δυό πόρτες. Και ασπάζομαι την απόψη καλού φίλου ότι αυτό που πρωτοεμφάνισε η Autobianchi με το Primula και καθιέρωσε με το Golf GTi η VW, ήταν η καταστροφή του sport αυτοκινήτου.