Μερικές σκόρπιες σκέψεις...
Κατά καιρους μεγάλα εγκλήματα έχουν εξιχνιαστεί, είτε επειδή έκαναν καλά τη δουλειά τους κάποιοι, είτε επειδή κάποιοι άμεσα σχετικοί με το δράστη σιγοψιθύρισαν κάπου κάτι και σιγά-σιγά ακούστηκε αυτό το κάτι και στα κατάλληλα αυτιά. Ε λοιπόν, δυσκολεύομαι να πιστέψω οτι κανείς δεν ξέρει κάποιον εμπρηστή και από κανέναν δεν έχει ξεφύγει ποτέ μια κουβέντα παραπάνω σχετική με το έγκλημα. Οπότε μοιραία η πεποίθησή μου είναι οτι ΑΝΕΤΑ θα μπορούσαν να εξιχνιαστούν κάμποσοι από τους εμπρησμούς, απλά κάποιοι ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ να το ψάξουν παραπάνω για χίλιους-δυο λόγους.
Ο Θεούλης είναι μεγάλος... δε γίνεται την ώρα που το καθήκι τοποθετεί τον εμπρηστικό μηχανισμό να του σκάσει στα μούτρα?
Επίσης, δε γίνεται να καούν όοολα τα σπίτια που χτίστηκαν σε 'αναδασωτέες' εκτάσεις ή να τα πάρει το ρέμα το Χειμώνα? Με τι ψυχισμό κάποιος αγοράζει σπίτι σε σημείο που ΞΕΡΕΙ οτι ήταν δάσος και το ευχαριστιέται κιόλας?
Τέλος, θα ήθελα να δω τα μούτρα όλων των δήθεν οικολόγων οι οποίοι κατήργησαν την ανάβαση Πάρνηθας ή δεν επέτρεψαν στο Ακρόπολις να περάσει από εκεί, επειδή ήταν λέει εποχή αναπαραγωγής του Πτεροπετογαμόσαυρου του Ερημίτη, τώρα που ΑΠΕΤΥΧΑΝ να προστατέψουν τον Δρυμό. Θέλω να φτύσω στα μούτρα τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και τον Αρχηγό της αστυνομίας που ΑΠΕΤΥΧΑΝ και αυτοί στο να κάνουν το αυτονόητο, δηλαδή να φυλάξουν εντατικά σημεία υψηλού κινδύνου, όταν ΞΕΡΟΥΝ οτι τέτοιες μέρες, με τόση ζέστη και αέρα είναι βούτυρο στο ψωμί του αρχιδιού με το στουπί στο χέρι. Αντ' αυτού φυλάνε εντατικά την ξεκολιάρα σύζυγο του τάδε καριόλη δικηγόρου, επειδή φοβάται μη του κάψουν τη Μερσεντές.
ΑΣΤΑΔΙΑΛΑ ΟΛΟΙ!!! ΑΛΗΤΕΣ!!!