Ο χρήστης ililias έγραψε:
Asimov, επί του θέματος, ειπώθηκε ότι οι 'ανώτεροι' έπρεπε να το καταλάβουν και να υποστηρίξουν το παιδί. Να ρωτήσω κάτι;
Οι συνστρατιώτες του, γιατί είναι ανεύθυνοι;

Για οσα ειπε ο αποπανω συν τον παραλογισμο του ολου πραγματος που υπηρετουν μονιμοι κι εφεδροι.
Το προβλημα στο θεμα μας, Ηλια μου, ΔΕΝ ειναι ο ανθρωπος, ειναι το συστημα.

(Σχετικο-ασχετο: οταν ειχα πρωτακουσει τον 'Στρατιωτη' του Λοιζου και το 'Διδυμοτειχο' του Μαχαιριτσα - charmak, σε βλεπω - μου 'χε σηκωθει η τριχα. Ειναι απιστευτο το ταλεντο μερικων ανθρωπων να λενε τοσα πολλα με λιγες νοτες και πεντε στιχους... )

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

Στις περισσότερες δημοσιεύσεις, όλο το περιεχόμενο θα μπορούσε να αντικατασταθεί με μια λέξη:

Εγώ.

Καλή μέρα να 'χουμε, καλό μήνα, καλό και ήσυχο υπόλοιπο ζωής. Κι όλα θα πάνε καλά.

Υπό μία έννοια θα συμφωνήσω, αλλά μάλλον όχι με τη δική σου : Νομίζω δηλ ότι στις περισσότερες δημοσιεύσεις κάποιοι αφού εξιστόρησαν συντόμως ή επί μακρόν τις προσωπικές τους εμπειρίες από τη θητεία κατόπιν θέλησαν να γενικεύσουν και να βγάλουν συμπεράσματα για το σύνολο των στρατευμένων (ή υποψηφίων φαντάρων)...Το ΕΓΩ μέσα από την προσωπική περιπτωσιολογία σε όλο του το μεγαλείο...
Είναι πράγματι πολύ εγωιστικό να θεωρούμε ότι : 'επειδή ΕΓΩ αντέδρασα προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση όλοι έτσι θα κάνουν'...

Συμφωνώ απολύτως σε αυτό που λες. Θεωρώ ότι , όπως και στις περισσότερες περιπτώσεις , πολλώ δε μάλλον στο στρατό , οι εμπειρίες από το ίδιο περιστατικό από πέντε αυτόπτες μάρτυρες του όποιου γεγονότος θα εκληφθούν εντελώς διαφορετικά και με βάση τις προσωπικές τους εμπειρίες και βιώματα.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Αντί να κοπιάσω απαντώντας, θα αναφέρω απλώς ότι τα γραφόμενα του παι-μει παραπάνω με βρίσκουν σύμφωνο.

Τί Άλτερ και άσχετα τσαμπουνάτε;
Αν κάποιος έχει τη νοοτροπία 'εγώ και κανείς άλλος', θα περιφρουρήσει τους τοίχους του σπιτιού του χωρίς να ενδιαφερθεί για το τι συμβαίνει παραέξω. Πολύ απλά ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΑΙ από τους περισσότερους το ότι όσα πράττουμε ή δεν πράττουμε κατά και υπέρ του συνόλου αντιστοίχως, αργά ή γρήγορα θα γυρίσουν εις βάρος μας.
Τεσπά, διαβάστε λίγο πιο πάνω για να μην τα γράφω κι εγώ.

ΥΓ: πάντως είναι να τραβάς τα μαλλιά σου με μερικές θέσεις. 'Ο στρατός είναι μάπα γιατί καθόμουνα όοοολη μέρα και παράγγελνα πίτσες'. λολ, να ζητούσατε να σας πάνε στα σύνορα βρε κουτά! Να πιάσει τόπο η θητεία σας.
'Έχασα τον καιρό μου'. Ο χρόνος είναι χρήμα, το γοργόν και χάριν έχει, κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει, μην αναβάλλεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα.... Πόσους Γκέιτς χάσαμε εξαιτίας της θητείας....
'Για εμένα δεν υπάρχει πατρίδα, μόνο οι φίλοι και η κοπέλα μου'. Ορθόν, αν οι φίλοι, η κοπέλα και εσύ μένατε σε ένα βουνό που δεν πάταγε άνθρωπος, χωρίς γείτονες, υποδομές και κάλυψη αυτών από τους φόρους, την προσπάθεια και τις στερήσεις και των άλλων.

αχ βαχ

Συμφωνώ.

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

Στα funniest ή στ' ανέκδοτα;

Πάει μ' όλα, σαν την κόκα κόλα ένα πράγμα.

Asimov, επί του θέματος, ειπώθηκε ότι οι 'ανώτεροι' έπρεπε να το καταλάβουν και να υποστηρίξουν το παιδί. Να ρωτήσω κάτι;
Οι συνστρατιώτες του, γιατί είναι ανεύθυνοι;

Ε όχι δα ρε Ηλία, πολύ δεν είναι αυτό?...
Γιατί λοιπόν?
Γιατί η δουλειά τους είναι κτηνοτρόφοι, γεωργοί, υδραυλικοί, μηχανικοί και εγώ δεν ξέρω τι άλλο και δεν ξέρουν από ψυχολογικά προβλήματα στο πλαίσιο της θητείας, γιατί βρίσκονται εκεί 'με το ζόρι' να κάνουν ό,τι τους λένε στα τυφλά και βλακωδώς, δεν παίρνουν πρωτοβουλίες και τους έχουν πει να μην ανακατεύονται εκεί που δεν τους σπέρνουν, γιατί φοβούνται,γιατί δεν πληρώνονται, γιατί δεν έχουν εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις,

Αντιθέτως οι μόνιμοι είναι η δουλειά τους να φροντίζουν τους φαντάρους, πληρώνονται γι αυτό, έχουν την ευθύνη τους και πρέπει να παίρνουν πρωτοβουλία (τηρώντας την ιεραρχία), γιατί έχουν εμπειρία από χιλιάδες φαντάρους, γιατί τουλάχιστον το 1/2 του λόγου ύπαρξής τους σε αυτή τη δουλειά - και εφόσον κοπανιούνται να μην καταργηθεί η θητεία - είναι να διατηρούν σώους τους κληρωτούς...Είναι αξιωματικοί και γι αυτό - μεταξύ άλλων - εκπαιδεύτηκαν και ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας ως δουλειά...Γιατί κάποιος πρέπει να έχει θεσμικά την ευθύνη για τους κληρωτούς που από τη μια μέρα στην άλλη βρίσκονται για πρώτη φορά στη ζωή τους με ένα πυροβόλο όπλο αγκαλιά και η ευθύνη αυτή να μην αναζητείται γενικώς και αορίστως στον εξαιρετικά αόριστο όρο 'συστρατιώτες'...Αυτή η ευθύνη των 'συστρατιωτών' ισούναμεί με διάχυση της ευθύνης στον αέρα και άρα με εξαφάνισή της...

Στα υπόψιν ότι δεν είμαι από αυτούς που ζητάει εύκολα ευθύνη δεξιά και αριστερά, κάθε άλλο, αλλά όχι να φτάσουμε να θεωρήσουμε συνυπεύθυνους και τους συναδέλφους του!
Πως στο καλό να ρίξουμε συνυπευθυνότητα στους φουκαράδες, και πιθανότατα πιτσιρικάδες, συστρατιώτες του?

Να προσθέσω στα γιατί που αναφέρονται ότι το πρώτο μέλημα του καλού Αξιωματικού είναι η ασφάλεια και η υγεία των στρατιωτών που έχει υπό τις διαταγές του. Τον αυστηρό , προβλεπόμενο Αξιωματικό όλοι οι στρατιώτες τον ζητούν γιατί γνωρίζουν ότι αφ' ενός δεν θα αδικηθούν και αφ' ετέρου θα περάσουν μία προβλεπόμενη θητεία που δεν θα τους λείψει τίποτα ( άδειες , σίτιση , ξεκούραση , εκπαίδευση ). Θα μάθουν να βάφουν και να κάνουν αποψίλωση αλλά παράλληλα θα μάθουν να πιάνουν το όπλο , θα μάθουν γιατί είναι σκοπάνθρωποι , γιατί πλένουν οι ίδιοι τα πιάτα τους , γιατί πρέπει να μάθουν να πλένουν στο χέρι τα ρούχα τους , γιατί κρατούν το όπλο και πως πρέπει να το κρατούν , θα μάθουν να κάνουν παραλλαγή ( είτε για λούφα ή κουνέλιασμα ή φιδοδουλιές αλλά και για κάλυψη ) κτλ.

Ο καλός Αξιωματικός πρέπει , λαμβάνοντας πληροφορίες από το περιβάλλον που ζει καθημερινά αλλά και κατ' ιδίαν να κάνει έγκαιρη διάγνωση σοβαρού προβλήματος.

Αν το παιδι σας αυτοκτονουσε στο στρατο (φτου φτου, εξω και μακρια, κουνιομαστε απο τη θεση μας και τα σχετικα) θα ριχνατε τις ευθυνες στους κακους αξιωματικους, στους αδιαφορους συναδελφους η στον εαυτο σας?

Ο χρήστης vrax έγραψε:
Αν το παιδι σας αυτοκτονουσε στο στρατο (φτου φτου, εξω και μακρια, κουνιομαστε απο τη θεση μας και τα σχετικα) θα ριχνατε τις ευθυνες στους κακους αξιωματικους, στους αδιαφορους συναδελφους η στον εαυτο σας?

αμα το παιδι μου αυτοκτονουσε με συγχωρεις φιλε μου αλλα στα αποκρυφα μου να ριξω το φταιξιμο σε καποιον..
επειδη η φυσιολογικη εξελιξη του ανθρωπου και ο νομος της ζωης ειναι ο γονιος να πεθαινει πριν τα παιδια του, οταν αυτες οι ισορροπιες χανονται δεν εχει τιποτα σημασια πλεον και το τελευταιο που θα με ενοιαζε νομιζω ειναι να ψαχνω τι φταιει σε αυτη τη φαση..

@skye

Εγω νομιζω οτι η πρωτη ερωτηση ειναι 'γιατι?' και εθεσα το ερωτημα για να σκεφτουμε και λιγο εξω απο το περιβαλλον του στρατου, δεν ειναι να πεις οτι τα παιδια ειναι εγκλωβισμενα εκει μεσα χωρις επικοινωνια με τον εξω κοσμο και τα βασαναιζουνε και οποιο αντεξει.

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
...Πως στο καλό να ρίξουμε συνυπευθυνότητα στους φουκαράδες, και πιθανότατα πιτσιρικάδες, συστρατιώτες του?

**koutsan **συγνώμη αν πιάνομαι μόνο απ' αυτό, στ' αλήθεια δεν προλαβαίνω να σχολιάσω τα προηγούμενα αν και θα το 'θελα πολύ.
Κι ο ίδιος ο αυτόχειρας ήταν φουκαράς και πιθανότατα πιτσιρικάς, ένας από αυτούς δλδ. Και ήταν όλη μέρα μαζί τους.
Είναι πιθανό να έκαναν ότι κάνει και η κοινωνία μας με τους 'παράξενους', να τον απομόνωσαν και να τον εγκατέλειψαν. Και γιατί όχι, θα μου πεις. Δεν είχαν υποχρέωση! Σωστό κι αυτό. Ή όχι;
Όχι, δεν τους φορτώνω όλη την ευθύνη. Λέω, απλά, ότι ανεύθυνοι δεν είναι κι ότι ανεύθυνη δεν είναι και η οικογένεια του παιδιού.
Κι ανεύθυνος δεν είναι κι ο στρατός. Το γεγονός ότι αυτόχειρες έχουμε στους στρατούς όλου του κόσμου, δεν μας αφήνει να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο. Ο στρατός, σκοτώνει. Από τα πολύ παλιά τα χρόνια...

στο γυμνάσιο και στο λύκειο με κορόιδευαν. βλέπεις εγώ δεν χτύπαγα άλλους ούτε έβριζα, ούτε κάπνιζα ούτε κλπ...

επαφές με 2-3 έχω κρατήσει από όλο το σχολείο (12 χρόνια).

τώρα κάποιοι με πλησιάζουν κ μου μιλάνε λες κ ήμασταν φίλοι. τους στέλνω στο διάολο και το χαίρομαι. την πιθανότητα να έχουν γινει άνθρωποι την αποκλείω με τον τρόπο που με πλησιάζουν κ μόνο. πότε μου μιλήσαν σαν άνθρωποι, για να τους ακούσω να με ονομάζουν με το μικρό μου; άει στο διάολο σκατοσερβιέτες.

ένας είχε αυτοκτονήσει από την τάξη μας. με εμένα έκανε λίγο κάπως παρέα. δηλαδή δεν τον κορόιδευα όπως οι περισσότεροι. μέρες πριν αυτοκτονήσει είχαμε πάει οι δυό μας στον κινηματογράφο κ κάναμε κ πλάκα.

να μην πω για το αρχιτσόγλανο που τηλεφωνούσε στη μάνα μου και την έβριζε.

Ο χρήστης gTsiros έγραψε:
στο γυμνάσιο και στο λύκειο με κορόιδευαν. βλέπεις εγώ δεν χτύπαγα άλλους ούτε έβριζα, ούτε κάπνιζα ούτε κλπ...

επαφές με 2-3 έχω κρατήσει από όλο το σχολείο (12 χρόνια).

τώρα κάποιοι με πλησιάζουν κ μου μιλάνε λες κ ήμασταν φίλοι. τους στέλνω στο διάολο και το χαίρομαι. την πιθανότητα να έχουν γινει άνθρωποι την αποκλείω με τον τρόπο που με πλησιάζουν κ μόνο. πότε μου μιλήσαν σαν άνθρωποι, για να τους ακούσω να με ονομάζουν με το μικρό μου; άει στο διάολο σκατοσερβιέτες.

ένας είχε αυτοκτονήσει από την τάξη μας. με εμένα έκανε λίγο κάπως παρέα. δηλαδή δεν τον κορόιδευα όπως οι περισσότεροι. μέρες πριν αυτοκτονήσει είχαμε πάει οι δυό μας στον κινηματογράφο κ κάναμε κ πλάκα.

να μην πω για το αρχιτσόγλανο που τηλεφωνούσε στη μάνα μου και την έβριζε.

Ε?

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

στο γυμνάσιο και στο λύκειο με κορόιδευαν. βλέπεις εγώ δεν χτύπαγα άλλους ούτε έβριζα, ούτε κάπνιζα ούτε κλπ...

επαφές με 2-3 έχω κρατήσει από όλο το σχολείο (12 χρόνια).

τώρα κάποιοι με πλησιάζουν κ μου μιλάνε λες κ ήμασταν φίλοι. τους στέλνω στο διάολο και το χαίρομαι. την πιθανότητα να έχουν γινει άνθρωποι την αποκλείω με τον τρόπο που με πλησιάζουν κ μόνο. πότε μου μιλήσαν σαν άνθρωποι, για να τους ακούσω να με ονομάζουν με το μικρό μου; άει στο διάολο σκατοσερβιέτες.

ένας είχε αυτοκτονήσει από την τάξη μας. με εμένα έκανε λίγο κάπως παρέα. δηλαδή δεν τον κορόιδευα όπως οι περισσότεροι. μέρες πριν αυτοκτονήσει είχαμε πάει οι δυό μας στον κινηματογράφο κ κάναμε κ πλάκα.

να μην πω για το αρχιτσόγλανο που τηλεφωνούσε στη μάνα μου και την έβριζε.

Ε?

ρε συ κ εγω το ιδιο ακριβως σκεφτηκα

Ο χρήστης skye έγραψε:

στο γυμνάσιο και στο λύκειο με κορόιδευαν. βλέπεις εγώ δεν χτύπαγα άλλους ούτε έβριζα, ούτε κάπνιζα ούτε κλπ...

επαφές με 2-3 έχω κρατήσει από όλο το σχολείο (12 χρόνια).

τώρα κάποιοι με πλησιάζουν κ μου μιλάνε λες κ ήμασταν φίλοι. τους στέλνω στο διάολο και το χαίρομαι. την πιθανότητα να έχουν γινει άνθρωποι την αποκλείω με τον τρόπο που με πλησιάζουν κ μόνο. πότε μου μιλήσαν σαν άνθρωποι, για να τους ακούσω να με ονομάζουν με το μικρό μου; άει στο διάολο σκατοσερβιέτες.

ένας είχε αυτοκτονήσει από την τάξη μας. με εμένα έκανε λίγο κάπως παρέα. δηλαδή δεν τον κορόιδευα όπως οι περισσότεροι. μέρες πριν αυτοκτονήσει είχαμε πάει οι δυό μας στον κινηματογράφο κ κάναμε κ πλάκα.

να μην πω για το αρχιτσόγλανο που τηλεφωνούσε στη μάνα μου και την έβριζε.

Ε?

ρε συ κ εγω το ιδιο ακριβως σκεφτηκα

Τι δηλ, ότι στο γυμνάσιο και στο λύκειο σε κορόιδευαν?

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

στο γυμνάσιο και στο λύκειο με κορόιδευαν. βλέπεις εγώ δεν χτύπαγα άλλους ούτε έβριζα, ούτε κάπνιζα ούτε κλπ...

επαφές με 2-3 έχω κρατήσει από όλο το σχολείο (12 χρόνια).

τώρα κάποιοι με πλησιάζουν κ μου μιλάνε λες κ ήμασταν φίλοι. τους στέλνω στο διάολο και το χαίρομαι. την πιθανότητα να έχουν γινει άνθρωποι την αποκλείω με τον τρόπο που με πλησιάζουν κ μόνο. πότε μου μιλήσαν σαν άνθρωποι, για να τους ακούσω να με ονομάζουν με το μικρό μου; άει στο διάολο σκατοσερβιέτες.

ένας είχε αυτοκτονήσει από την τάξη μας. με εμένα έκανε λίγο κάπως παρέα. δηλαδή δεν τον κορόιδευα όπως οι περισσότεροι. μέρες πριν αυτοκτονήσει είχαμε πάει οι δυό μας στον κινηματογράφο κ κάναμε κ πλάκα.

να μην πω για το αρχιτσόγλανο που τηλεφωνούσε στη μάνα μου και την έβριζε.

Ε?

ρε συ κ εγω το ιδιο ακριβως σκεφτηκα

Τι δηλ, ότι στο γυμνάσιο και στο λύκειο σε κορόιδευαν?

οταν ειμουν μικρος θυμαμαι με επαιρνε ο παππους πρωι πρωι τις κυριακες και πηγαιναμε για μπουγατσα με κρεμα στον μιχαλη απεναντι απο τον Αγιο Νικολαο. Επαιρνα μια μεριδα κρεμα και ενα Ροδοπακι (το τοπικο σοκολατουχο γαλα) και τα ετρωγα με πολυ μεγαλη ευχαριστηση.
Ο παππους ειχε ενα παλιο μπλε ποδηλατο και ειχε βαλει μια ξυλινη σελα μπροστα για να καθομαι εγω. Ετσι με αυτο το ποδηλητο πηγαιναμε μετα στην παραλια για πορτοκαλαδα (εσπερια μηχαϊλιδη). Καθομασταν και βλεπαμε τους γλαρους που πετουσαν ανεμελα και εγω ετρεχα να τους πιασω αλλα δεν μπορουσα. Μια φορα συναντησα και ενα παιδακι που πηδηξε για να πιασει το γλαρο και επεσε απο το πεζουλι και πεθανε. Εκεινη ηταν η τελευταια φορα που το ειδα. Ο παππους μετα επαιρνε εφημεριδα και μου μαθαινε πως να διαβαζω τις εικονες. Μετα πηγαιναμε σπιτι οπου ερχοταν ο μπαμπας και η μαμα και η αδερφη μου και η θεια μου και ο θειος (ο ξαδερφος μου επειδη ειναι 15 χρονια μεγαλυτερος σπουδαζε τοτε) και τρωγαμε ψαρια με σκορδαλια.

Για να μη πω για εκεινο το γλυκο του κουταλιου που εκανε η γιαγια μου.

Ο χρήστης FlowerPower έγραψε:
οταν ειμουν μικρος θυμαμαι με επαιρνε ο παππους πρωι πρωι τις κυριακες και πηγαιναμε για μπουγατσα με κρεμα στον μιχαλη απεναντι απο τον Αγιο Νικολαο. Επαιρνα μια μεριδα κρεμα και ενα Ροδοπακι (το τοπικο σοκολατουχο γαλα) και τα ετρωγα με πολυ μεγαλη ευχαριστηση.
Ο παππους ειχε ενα παλιο μπλε ποδηλατο και ειχε βαλει μια ξυλινη σελα μπροστα για να καθομαι εγω. Ετσι με αυτο το ποδηλητο πηγαιναμε μετα στην παραλια για πορτοκαλαδα (εσπερια μηχαϊλιδη). Καθομασταν και βλεπαμε τους γλαρους που πετουσαν ανεμελα και εγω ετρεχα να τους πιασω αλλα δεν μπορουσα. Μια φορα συναντησα και ενα παιδακι που πηδηξε για να πιασει το γλαρο και επεσε απο το πεζουλι και πεθανε. Εκεινη ηταν η τελευταια φορα που το ειδα. Ο παππους μετα επαιρνε εφημεριδα και μου μαθαινε πως να διαβαζω τις εικονες. Μετα πηγαιναμε σπιτι οπου ερχοταν ο μπαμπας και η μαμα και η αδερφη μου και η θεια μου και ο θειος (ο ξαδερφος μου επειδη ειναι 15 χρονια μεγαλυτερος σπουδαζε τοτε) και τρωγαμε ψαρια με σκορδαλια.

Για να μη πω για εκεινο το γλυκο του κουταλιου που εκανε η γιαγια μου.

Στέρεψε το δάκρυ μου, το μόνο που έχω να πω είναι αυτό

flower power η λιστα με τα τραγουδια που βαζεις παντως ειναι οντως φανταστικη.
συνεχιζουμε να ειμαστε εκτος θεματος.
το θεμα ξεκινησε με ενα παληκαρι που αυτοκτονησε για λογους που μονο ο ιδιος γνωριζε,
και παει να παρει τροπη μελοδραματος.

αν δεν 'πιάνετε' το πως κολλάει αυτό που είπα με το θέμα για το οποίο συζητάμε, συνετό θα ήταν να μην κάνετε σχόλια 'Ε?' και ''.

gTsiros, εσυ καταλαβες που τα παω?

Εγώ νομίζω ότι είστε ΜΑΚΡΑΝ οφτόπικ ή, αν θέλετε, σε λάθος θέμα. Όταν μας δοθεί η τεχνική δυνατότητα, θα συνενώσουμε το παρόν με το θέμα 'Περί θητείας'. Ως τότε, παρακαλώ τα επόμενα quotes που θα κάνετε σε ποστ από εδώ, να γίνονται ΕΚΕΙ: http://www.4troxoi.gr/4tforum/viewtopic.php?t=22178

Το παρόν το αφήνω ξεκλείδωτο για διευκόλυνσή σας στο 'quote + copy + paste'.

[mod]

Ο χρήστης Asimov έγραψε:

Και ξαναρωταω. Γιατι υποχρεωτικη 'θητεια' στο στρατο κι οχι υποχρεωτικη 'θητεια' στην κοινη ωφελεια; Σε οποια κοινη ωφελεια.

Δεν απαντησες ομως στο ερώτημά μου....

Δεν απάντησα γιατί υποτίθεται ότι η υποχρεωτική μας θητεία στην κοινωνική ωφέλεια διαρκεί δια βίου.

Ελα βρε, καταλαβαινεις τι εννοω....

Αν η καραμελα ειναι: «ειστε λουφαδοροι, δε σκεφτεστε τους συνανθρωπους σας κοκ», εγω απανταω (εγω, σκοπανθρωπος στη Λημνο, ετσι;): «δωσμου να κανω κατι που (νομιζω οτι) αξιζει τον κοπο και θα το κανω χωρις περιστροφες, αλλα μην τολμας να με φερνεις απολογουμενο σε τετοια στημενα ψευτοδιλημματα» Δεν πιστευω στη στρατιωτικη θητεια και στο στρατο γενικοτερα. Αυτο δε με κανει εγωιστη, παλιανθρωπο, λαμογιο και αλλα τετοια φαιδρα. Ουτε η διαθεση μου για κοινωνικη προσφορα μπορει να αμφισβητειται εξ’ αυτου. Αντιθετα, παω στοιχημα, οτι ειναι πολυ μεγαλυτερη απ’ αυτην της πλειοψηφιας των συμπολιτων μας.
Επιπροσθετα, οταν ηρθε αυτη η αναθεματισμενη ωρα να παω να υπηρετησω, πηγα αδιαμαρτυρητα κι εκανα αυτο που με υποχρεωνε ο νομος, κατεβαζοντας απλα διακοπτες για δυο χρονια της ζωης μου, σε αντιθεση με πολλους «πατριωτες» που τη βγαλανε στα Επιτελεια ή τσιμπησανε Ι3αοπλο μεχρι Ι5....
Απ’ ολες τις «προσφορες» μονο ο στρατος συμφερει και διατηρειται. Κανε τα μαθηματικα και θα βρεις το λογο....

επειδή έκανα Ι3ΧΟ σε πληροφορώ ότι τις καρτέλες σου περί στρατιωτικές μεταβολές εγώ τις έγραφα , μέρες ολόκληρες δε βλέπαμε ήλιο, είμασταν κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο όλοι οι Ι3ΧΟ και Ι4 και αντγράφαμε τις σταρτιωτικές μεταβολές του καθένα , στη σειρά μου μόνο μπορεί να έγραψα και 300-400 καρτέλες. Γι'αυτό να κάνεις πιο λιτά σχόλια Asimov

ΣΥνεχίστε στο άλλο ρε σεις!