Απόσπασμα από άρθρο του Πανούτσου στην Sportday:
*..............Κάπως έτσι είχε νιώσει και ο Σπάρτακος. Και εκτός του ότι τον σταύρωσαν στην ταινία, τον έβαλαν να έχει παντρευτεί Αγγλίδα. Είναι η αγανάκτηση του ανθρώπου που κάθεται και πλακώνεται με κάθε άγνωστό του μονομάχο, για να κάθονται οι Ρωμαίοι και να τρώνε ρόγες σταφύλια πριν από το όργιο. Ή του ποδοσφαιριστή, που τρία χρόνια του βγαίνει η γλώσσα και δίπλα του οι Βραζιλιάνοι κάνουν τακουνάκια. Είναι το δράμα του Ιεροκλή Στολτίδη.
Με το που τελείωσε το ματς με τον Λεβαδειακό, ο Στολτίδης δεν περίμενε ούτε να μπει στα αποδυτήρια. «Γ... ώ την π... τάνα μου, γ... ώ την κ... όλα μου, τρέχω για τρεις μ... άκες εδώ μέσα». Εκτός εαυτού. Συνέχεια εκ του προηγουμένου. Με τις ντίβες, με τις «βεντέτες». Σηκώνεται ο Γεωργάτος. «Έλα Ακη, ηρέμησε να κάνουμε καλά Χριστούγεννα. Έλα, ρε Ακη, κερδίσαμε, ηρέμησε». «Οχι ρε, να μην κάνουμε καλά Χριστούγεννα. Να έρθει ένας να τσακωθούμε. Να σηκωθεί κάποιος και να μου πει ότι τρέχει. Ποιος τρέχει εδώ μέσα, ρε;». Όλοι εκείνη τη στιγμή έγιναν Βραζιλιάνοι και έκαναν ότι δεν κατάλαβαν. Και έτσι δεν έπεσε ξύλο ύστερα από νίκη, που θα ήταν και παγκόσμια πρωτοτυπία. Για να δούμε λοιπόν πώς έφτασε ο Στολτίδης στην απελπισία.
Μέχρι φέτος ο Στολτίδης ήταν προσαρμοσμένος με τη ζωή του στον Ολυμπιακό. «Τι Ζιοβάνι, τι Ριβάλντο, κοπρίτες είναι όλοι οι Βραζιλιάνοι...», σκεφτόταν ο «Ιέρο» και έτρεχε και για την πάρτη τους. Περνούν όμως τα χρόνια και εκτός από τον Ριβάλντο, φέτος αποφάσισε και ο Τζόρτζεβιτς να μην τρέχει. «Τι να κάνουμε; Αρχηγός είναι, ο μεγαλύτερος παίκτης της τελευταίας δεκαετίας, να τρέξω και γι' αυτόν...», ξανασκέφτηκε ο Στολτίδης και διπλασίασε την προσπάθεια. Στο κάτω-κάτω, για τρέξιμο υπάρχει και ο Καφές. Ποιος Καφές; Ο μαύρος; Διότι τελευταία, αντί του Καφέ παίζει ο Μπαμπαγκίντα, που και να θέλει να τρέξει, με το που φτάνει τον αντίπαλο το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πέσει γονατιστός και να του ζητήσει να του δώσει την μπάλα. Διότι αν κάνει τάκλιν ο Μπαμπαγκίντα, ο αντίπαλος θα τον κάνει πατάκι για το μπάνιο. Αλλά τουλάχιστον ο Κωνσταντίνου και ο Οκκάς πρεσάρουν τα αντίπαλα χαφ. Έλα όμως που ο Κωνσταντίνου έπαθε θλάση και ο Γιαννάκης Οκκάς από την καταραμένη μέρα που σκόραρε την έχει δει ο «εκτελεστής» της επίθεσης και έχει σταματήσει να μαρκάρει.
Ευτυχώς όμως που φέτος ο Ολυμπιακός πήρε στα χαφ αυτό το νεαρό παιδί, τον Γιάγια Τουρέ, για να ξεκουράσει τον Στολτίδη. Ετσι βέβαια ήταν το αρχικό σχέδιο. Διότι από τη μέρα που ο Τουρέ κατάλαβε ότι ο Ολυμπιακός τον χρειάζεται περισσότερο απ' ό,τι ο ίδιος τον Ολυμπιακό, αποφάσισε ότι είναι πολύ γίγαντας για να κάνει τον βοηθό του Στολτίδη. Εδώ είναι αμφίβολο ότι αν του το ζήταγε ο Σόλιντ, θα έπαιζε και πάλι στόπερ. Και θα κάτσει να ασχοληθεί με τα υπαρξιακά προβλήματα ενός αμυντικού χαφ από τη Βόρεια Ελλάδα; Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι στο τέλος του ματς με τον Λεβαδειακό ο Στολτίδης να κάνει το τρόλεϊ «Κυψέλη-Παγκράτι». Αντί για «Αγίου Μελετίου, Αμερικής, Λυσσιατρείο, Καραμανλάκη», έκανε τη διαδρομή «Ρούσεφ, Μπασαλά, Ζησόπουλο, Καλλιμάνη». Τον έπιασε λοιπόν το άγχος τον «Ιέρο» ότι θα ισοφαρίσει η Λιβαδειά και ότι θα κάνει μαύρα Χριστούγεννα. Και στο τέλος, το άγχος τού βγήκε σε τσαμπουκά.
Ο Σόλιντ προτίθεται να μιλήσει με τον Στολτίδη, αλλά πρόστιμο δεν προβλέπεται να πέσει. Διότι για να βάλεις πρόστιμο, πρέπει να το κρατήσεις από κάπου.......................*
Πόσο δίκιο έχει ο Στολτίδης? ΠΟΛΥ!
