Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Αν θέλει να απαντήσει ως 'εγω' και 'μου' κλπ για να δώσει (πόνο και) προσωπικό στίγμα, να βάλει το προσωπικό του ονοματάκι κάτω και να το κάνει.
Από 'εταιρικό ακάου' και μόνο με εταιρική ιδιότητα, πάει πολύ το μου εγώ κλπ

• άπειρο.

Όσο για θέση αγοραστή με 800 ευρώ και 10ωρη απασχόληση, είναι σαν να τον παρακαλάνε να μιζάρεται....

Είναι τόσο γαματη εταιρεία το Πλαίσιο σαν εργοδότης που πετάχτηκε αυτεπαγγελτα η τσουτσου που 'γουστάρει τα social media' (τουιταρει τις προσφορές δηλαδή) και έβαλε πλάτη με το να μας πει ότι δεν καθυστερούν οι πληρωμές και γίνεται ΠΑΡΤΥ ανά τρίμηνο. Και όλα αυτά από το εταιρικό ακαου. (copyright mjacob).
ΤΩΡΑ να βγει ο Γεραρδος στο τηλέφωνο κα Σταη μου και να του ριξει 2 χριστοπαναγιες.

Α, και πουθενά κουβέντα για την εγκυρότητα του σκρινιουσοτε.

Γτμπτπ.

Αν ψάξεις τα τουΐτς του ακάου (sic), φαίνεται πως είναι έγκυρο, απλά 'was taken out off context'

διπλο ποστ

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:

• Κάποια στιγμή θα γίνει αντίστοιχη 'ξήγα' από τους καταναλωτές (γιατί όπως είπα η μαλακοπιτουρίαση δεν μπορεί να μη βγει προς τα έξω) και θα εξισορροπήσει η κατάσταση.

Το μποϋκοταζ σαν λυση ? Κατι τετοια λεει και ο Αυτιας και εχει αποκτησει φανατικους τηλεθεατες. Μπορεις να μου πεις μια (1) περιπτωση καταναλωτικου μποϋκοταζ ,στην Ελλαδα, που να δουλεψε αποτελεσματικα ?
Το μποϋκοταζ σαν ενα μεσο μεταξυ αλλων θα μπορουσε να ειναι χρησιμο.

Η Wal-Mart (η οποια ειναι η εταιρεια με τους περισσοτερους υπαλληλους στις ΗΠΑ) εφαρμοζει ενα προγραμμα χαμηλου κοστους . Περιπου το 45% του προσωπικου της εργαζεται με μερικη απασχοληση ή σπαστο ωραριο και ο μεσος μισθος των υπολοιπων (με πληρη απασχοληση) ειναι τοσο χαμηλος που πριν 25 - 30 χρονια θα ειχε κατηγοριοποιηθει σαν βοηθητικο εισοδημα. Wal-Martisation (προς τιμην της Wal-Mart ) εχει ονομασθει αυτη η πρακτικη των εργασιακων σχεσεων.

Ο χρήστης αεροζολ έγραψε:

• Κάποια στιγμή θα γίνει αντίστοιχη 'ξήγα' από τους καταναλωτές (γιατί όπως είπα η μαλακοπιτουρίαση δεν μπορεί να μη βγει προς τα έξω) και θα εξισορροπήσει η κατάσταση.

Το μποϋκοταζ σαν λυση ? Κατι τετοια λεει και ο Αυτιας και εχει αποκτησει φανατικους τηλεθεατες. Μπορεις να μου πεις μια (1) περιπτωση καταναλωτικου μποϋκοταζ ,στην Ελλαδα, που να δουλεψε αποτελεσματικα ?
Το μποϋκοταζ σαν ενα μεσο μεταξυ αλλων θα μπορουσε να ειναι χρησιμο.

Η Wal-Mart (η οποια ειναι η εταιρεια με τους περισσοτερους υπαλληλους στις ΗΠΑ) εφαρμοζει ενα προγραμμα χαμηλου κοστους . Περιπου το 45% του προσωπικου της εργαζεται με μερικη απασχοληση ή σπαστο ωραριο και ο μεσος μισθος των υπολοιπων (με πληρη απασχοληση) ειναι τοσο χαμηλος που πριν 25 - 30 χρονια θα ειχε κατηγοριοποιηθει σαν βοηθητικο εισοδημα. Wal-Martisation (προς τιμην της Wal-Mart ) εχει ονομασθει αυτη η πρακτικη των εργασιακων σχεσεων.

Η οποία Wal-Mart κάνει τις Ρωμαϊκές γαλέρες να μοιάζουν με κρουαζιερόπλοια 5 αστέρων!

Ο χρήστης QsisVTS έγραψε:
...........................
μου είπε βέβαια ότι όσο θα υπάρχει εξέλιξη το επαναδιαπραγματευόμαστε, αλλά μένει να δούμε

.........................................................................

σκέψου ότι εγώ είμαι διατεθημένος να αλλάξω δουλειά για τα ίδια χρήματα και ας δουλεύω παραπάνω και ας μετακινούμαι πολύ πιο μακριά, μόνο και μόνο για τη καλύτερη προοπτική

Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων η μόνη εξέλιξη και προοπτική είναι περισσότερη δουλειά + ώρες

Αυτές οι δύο λέξεις (εξέλιξη + προοπτική) είναι το συντομότερο ανέκδοτο στη μέση ελ επιχείρηση...

Η προσωπική μου εμπειρία σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που έχω δουλέψει το λέει αυτό. Από μπράβο έχω ακούσει αρκετά, παραπάνω δουλειά επίσης, κανένας όμως δεν έδωσε μισό ευρώ...

Αν θέλεις εξέλιξη (δηλαδή και άλλη, καλύτερη, θέση και καλύτερα λεφτά - είπαμε, το μπράβο είναι για τα γαϊδούρια, οι εργαζόμενοι πληρώνονται ), τότε πας αλλού... Εκεί έχω καταλήξει... σαφώς υπάρχουν και εξαιρέσεις και σαφώς μπορεί να είμαι εγώ ο άτυχος, αλλά έχω δει πάνω από 10 εταιρείες διαφόρων μεγεθών, τόσο σαν εργαζόμενος, όσο και σαν εξωτερικός συνεργάτης.

Μετά από 20 χρόνια στο εργασιακό κουρμπέτι, ένα πράμα έχω μάθει. Με το σταυρό στο χέρι κανείς δεν πρόκοψε σε αυτή τη χώρα. Άλλα πράγματα παίζουν ρόλο.

Ακριβώς...

Φτάσαμε πλέον στο σημείο που η έγκαιρη καταβολή του μισθού θεωρείται προνόμιο...

Μη σου πω και η καταβολή μισθού γενικότερα...

Επιχειρηματίας εδώ πάνω στα βόρεια, όταν προσλαμβάνει κόσμο (προσλαμβάνει σχετικά συχνά, όχι όμως επειδή αυξάνεται το εργατικό δυναμικό... ) δεν λέει 'θέλω ένα άτομο να δουλεύει εκεί και να κάνει αυτό'. λέει 'θέλω ένα άτομο να μας βοηθήσει σε αυτό και αυτό'... Και οι μισθοί είναι αντίστοιχοι (όχι όμως η αντιμετώπιση...)

Είναι μικροί ακόμα Μάρκο. Θα μάθουν με τον καιρό...

Αφιχθέντος του καλοκαιριού, 2 πραματάκια να πω κ εδώ, μια που κλείνει η εργασιακή - ανεργιακή καλύτερα σεζόν.

Πολλές φορές έχω, (τελευταία τώρα τον Ιούνιο) βρέθηκα στη φάση που εργοδότες με ρωτάνε 'τι τάξη μισθού περιμένεις για αυτή τη δουλειά'. Είναι η 3η κ τελευταία φορά που απαντάω. Την άλλη φορά θα τους πω ότι αυτό είναι παρακμάζων καπιταλισμός στα καλύτερά του αφενός και αφετέρου δε θα τους απαντήσω καν ποσό κτλ. Η όλη στάση σου γεννάει το αίσθημα σωστά ή λανθασμένα, ότι ψάχνουν το χαμηλότερο ποσό που παίζει.

Non Εργοδότης της σεζόν, η MLS όπου ανεκδιήγητος μικρόποστος (όχι διευθυντής) συνεντευξάς μόλις είδε οτι κατάγομαι από Ξάνθη, μου είπε οτι επίκειται busina trip εκεί και με ρώτησε πού να πάει να φάει. Και επειδή δεν έβρισκε στυλο χαρτί μπροστά του, πάτησε 3 έντερ στο βιογραφικό μου κ χαρωπά είπε *'να, να, να... θα το σημειώσω εδώ στο βιογραφικό σου, να το θυμάμαι'**. 10 μέρες μετά στην ίδια εταιρία μου παίρνουν ΞΑΝΑ συνέντευξη για άλλο πόστο. Εκεί παρών ήταν ένας τυπάς πιο ψηλά στην ιεραρχία κ βίωσα το πρώτο μου 'competitive interview'. 300 ερωταπαντήσεις σε 15 λεπτά. Πήγε να με πείσει οτι η ανακάλυψη της δεκαετίας ήταν το iphone και στο διάλογο με ρώτησε αν πίνω, κ τι μάρκα κρασί πίνω και άλλα τέτοια ενδιαφέροντα.

• την άλλη φορά pdf.

Μη τα ισοπεδώνουμε και ολα ... Ολα γυρίζουν γύρο απο το εξής απλό 'ποσο απαραίτητος τους εισαι ;'

Ενώ δεν θα έπρεπε να έχει σχέση με το πόσο απαραίτητος τους είσαι;

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Ενώ δεν θα έπρεπε να έχει σχέση με το πόσο απαραίτητος τους είσαι;

Δεν εξεταζω αν ειναι ορθό η οχι, παραθετω το σκεπτικό της επιχείρησης ...

Αν καταφέρεις και γίνεις απαραίτητος σε βαθμο που η απομάκρυνση σου να θέλει χρόνο και χρήμα για να καλυφθεί η εταιρία σε ζαχαρωνει τακτικά

Ο χρήστης JimClark έγραψε:

Πολλές φορές έχω, (τελευταία τώρα τον Ιούνιο) βρέθηκα στη φάση που εργοδότες με ρωτάνε 'τι τάξη μισθού περιμένεις για αυτή τη δουλειά'. Είναι η 3η κ τελευταία φορά που απαντάω. Την άλλη φορά θα τους πω ότι αυτό είναι παρακμάζων καπιταλισμός στα καλύτερά του αφενός και αφετέρου δε θα τους απαντήσω καν ποσό κτλ. Η όλη στάση σου γεννάει το αίσθημα σωστά ή λανθασμένα, ότι ψάχνουν το χαμηλότερο ποσό που παίζει.

Στην τελευταία συνέντευξη που έκανα (και με πήρανε στην τωρινή μου δουλειά) όταν μου έκαναν αυτή την ερώτηση (και αφού την είχε σιχαθεί η ψυχή μου) τους απάντησα: Έτσι όπως είναι οι συνθήκες της αγοράς, είναι πολύ δύσκολο να απαιτήσω κάτι εδώ. Κάντε μου εσείς μία πρόταση και θα σας απαντήσω.' Εν τέλει με πήραν με καλό μισθό, αλλά πρέπει να σημειώσω ότι με σύστησε ήδη εργαζόμενος εκεί, είχαν άμεση ανάγκη για κάποιον με το cv μου και είχε ψιλοξεκινήσει ήδη κάτι άλλο (όχι σαν υπάλληλος), οπότε έπρεπε να με αποσπάσουν από εκεί. Εν τέλει, παίρνω καλά λεφτά, με καλές συνθήκες εργασίας σε μία δουλειά πολύ καλή για το cv... κωλόφαρδος δεν θα πει τίποτα...

Πάντως, είχα καταλήξει από πριν ότι σε καμία συνέντευξη δεν θα ξαναπαντήσω σε αυτή την ερώτηση.

@red monster: Ναι, μέχρι να βρουν τον επόμενο. Όπως λέει και ο πατέρας μου, τα νεκροταφεία είναι γεμάτα με αναντικατάστατους...

Αυτο λεει και ο πατέρας μου

Οπως έχω ξαναγράψει ολα ειναι μια διελκυστίνδα, αν η επιχείρηση θεωρήσει οτι δεν τη συμφέρει οικονομικά να σε αντικαταστήσει δεν θα το κάνει... Αν δει οτι τη συμφέρει τραβάει το σχοινί απο την αλλη ... Αυτο βέβαια απαιτεί ειδίκευση, εμπειρια και προσωπικό χρόνο και σαφώς δεν μπορει να γενικεύσεις για ολα τα επαγγέλματα ...

Θεωρω οτι το βλεπετε λαθως την ερωτηση ποσα λεφτα θελεται? Εδω πανω γερμανια ειναι μαστ και θα ερωτηθει παντα. Καθε θεση εχει για την εταιρια ενα ρειντζ, ας πουμε 2000-2300 το μηνα, αν πεις εσυ εγ θελω 2800 η αν πεις 1500 θα κοπεις με το καλημερα γιατι εισαι εκτος τοπου και χρονου στις απαιτησεις σου. Αν πειδς 2500 ας πουμε και σε θελουν θα το διαπραγματευτουν και θα σου δωσουν προσφορα.

Η Ελληνική αγορά εργασίας ως γνωστόν λειτουργει με δικούς της κανόνες. Α και πλεον όλα επιτρέπονται. Κρίση...

Sent from Corsair's brick

Καποιοι εχετε ηδη εργασιακη εμπειρια και παρόλα αυτα δεν εχετε κατανοησει το προφανες..μια θεση εργασιας εχει συγκεκριμενο μπατζετ.Αν ο αλλος το υπερβαινει κατα πολυ,δεν υπαρχει λογος να κανεις περιττες συζητησεις μαζι του και τρως τον χρονο του και τον δικο σου.

Σχετικοασχετο:Μια φορα σε συνεντευξη ηρθε ενας και αρχισε να μου λεει για laptop,κινητο,σπιτι,αυτοκινητο,διακοπες,εισιτηρια,φαγητο,ιδιωτικη ασφαλιση κτλ οποτε καπου εκει καταλαβα οτι για τον παρω αυτον χρειαζεται να προσλαβω -τουλαχιστον- εναν ακομη υπαλληλο που θα ασχολειται με τις επιθυμιες του!

Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Αφιχθέντος του καλοκαιριού, 2 πραματάκια να πω κ εδώ, μια που κλείνει η εργασιακή - ανεργιακή καλύτερα σεζόν.

Πολλές φορές έχω, (τελευταία τώρα τον Ιούνιο) βρέθηκα στη φάση που εργοδότες με ρωτάνε 'τι τάξη μισθού περιμένεις για αυτή τη δουλειά'. Είναι η 3η κ τελευταία φορά που απαντάω. Την άλλη φορά θα τους πω ότι αυτό είναι παρακμάζων καπιταλισμός στα καλύτερά του αφενός και αφετέρου δε θα τους απαντήσω καν ποσό κτλ. Η όλη στάση σου γεννάει το αίσθημα σωστά ή λανθασμένα, ότι ψάχνουν το χαμηλότερο ποσό που παίζει.

Δεν καταλαβαίνω που είναι το λάθος σε αυτή την ερώτηση δλδ τι? χειραψία με χαμόγελα χωρις να έχετε κάνει ούτε μια κουβέντα περι μισθού? Αν δε σου αρεσει ο τρόπος που διατυπώνουν την ερώτηση, λαθος δικο σου που ψαρώνεις ΙΜΟ. Και εν τέλει αυτό ισχύει σε κάθε σχέση εργασίας, ο εργοδότης θα κοιτάξει να πληρώσει λιγότερο ενω ο εργαζόμενος να λάβει περισσότερο.

Μιλωντας για καπιταλιστικα κρατη, ο μισθος ειναι δεδομενος για μια θεση και αναφέρετσι ρητα. Το ιδιο και οι συνθηκες. Φυσικα εντος των νομιμων πλαισιων. Οτιδηποτε αλλο ειναι αστειοτητα.

Sent from my Neo V using Tapatalk.

Ο Γεραρδος σε μια συνεντευξη (στο Pixel αν θυμαμαι καλα) τις αρχαιες εποχες, (μεσα του '80) οταν τον ρωτησαν τα σχεδια για το μελλον ή κατι τετοιο, ειπε 'θα τους κλεισω όλους', αναφερομενος στα υπολοιπα μαγαζια της εποχης στην πιατσα της Στουρναρη. Τέτοια έπαρση.

Εξυπνοτατος επιχειρηματιας κατα τα αλλα.

Ο χρήστης Red Garland έγραψε:
@trident1971
Επειδή μίλησα με άτομα που πήγαιναν για πωλητές, δεν έχει και τόσο μόνιμο χαρακτήρα όσο νομίζεις. Και το τμήμα και το κατάστημα αλλάζουν κατά το δοκούν. Και όταν τα λεφτά δεν φτάνουν για ζήτω, τέτοιες αλλαγές κάνουν τη διαφορά του να έλεγες ναι ή όχι στην αρχική προσφορά. Οπότε δεν είναι τόσο ακριβοδίκαια όπως τα φαντάζεσαι.
(Άμα πεις για βενζίνες και διόδια στο Πλ@ισιο για 4ωρη θα γελάνε 10 μήνες, έτσι για να σου δώσω ένα παράδειγμα ότι η πραγματικότητα απέχει πολύ από τα γραπτά σου.)
Στο παράδειγμα του φοιτητή απλά δε θα ήταν την επόμενη μέρα για δουλειά, τόσο απλά. Διότι θα το κάνεις μια, τη δεύτερη έφυγες χωρίς πολλά-πολλά.

Τέλος, αφού δεν βρίσκεις πού είναι το πρόβλημα με αυτά γιατί δεν πας εσύ να δουλέψεις εκεί; Να κάνεις και πράξη τα λόγια σου; Εγώ αυτό που κάνω καταρχήν είναι να μην βρίσκω φυσιολογική αυτήν την κατάσταση, σε αντίθεση με σένα που λες ότι δεν τρέχει και τίποτα και θες και να πείσεις κιόλας ότι alles ist gut.

edit
το παράδειγμα με τα λαχανικά δεν πήγαινε σε σένα, είναι η απόδοση σε μια γραμμή της συνέντευξης στα κεντρικά.

Οκ τα λαχανικα.
Προσωπικα ξερω για Κωτσοβολο, οχι για Πλαισιο. Το 'αλλαζουν κατα το δοκουν'=καθε μερα και αλλου, το ξερουμε σιγουρα και εγκυρα ή το εξαγουμε σαν συμπερασμα και ο καθενας κανει τις εικασιες που θελει?
Βενζινες ή διοδια εδιναν σαν Incentive (μη μεινω και εγω πισω στο Εγγλεζικο) για να πας σε μακρινο καταστημα.

Δεν εχω κανενα προβλημα να δουλεψω και σκατατζής, αν ειναι το τελευταιο μου αποκουμπι. Αν εχω αλλες επιλογες καλυτερες θα τις προτιμησω, οπως και εσυ. Δεν ειπα ποτε οτι alles ist gut, καθε αλλο. Απλα σημειωσα οτι ετσι λειτουργουν τα πραγματα, και το να 'μη βρισκω φυσιολογικη αυτη την κατασταση' δεν αλλαζει και τιποτα, μη νομιζεις οτι καταφερνεις κατι.

• Κάποια στιγμή θα γίνει αντίστοιχη 'ξήγα' από τους καταναλωτές (γιατί όπως είπα η μαλακοπιτουρίαση δεν μπορεί να μη βγει προς τα έξω) και θα εξισορροπήσει η κατάσταση.

Θα ηθελα να το γραψω και εγω αυτο, αλλα βρισκο τοιχο στην πραγματικοτητα. Εχεις ακουσει ποτε τη φραση 'παπαρια μαντολες'?.
Αφου το ξερεις οτι κατι τετοιο δεν προκειται να γινει. Ελλαδα ειμαστε. Ακομα και να αρχισει τωρα καμμια εκστρατεια σε στυλ 'εεε, το παραχεσατε και σας τιμωρουμε', θα διαρκεσει μεχρι το επομενο newsletter προσφορων. Τη στιγμη που 5 θα σκεφτονται 'τωρα θα σας δειξουμε', οι διπλανοι 5 θα λενε 'ωραια, μη ψωνιζετε, μην εξαντληθει το προϊον'.
[Διαγραφονται λεξεις τριάντα (30)]

Το μποϋκοταζ σαν λυση ? Κατι τετοια λεει και ο Αυτιας και εχει αποκτησει φανατικους τηλεθεατες. Μπορεις να μου πεις μια (1) περιπτωση καταναλωτικου μποϋκοταζ ,στην Ελλαδα, που να δουλεψε αποτελεσματικα ?
Το μποϋκοταζ σαν ενα μεσο μεταξυ αλλων θα μπορουσε να ειναι χρησιμο.

Ορθα ομιλεις, οπως ραφω και παραπανω, εντω Ελλαδα μποϋκοταζ καληνυχτα.
το 'μεταξυ αλλων' θα ηθελα να εξηγησεις αν δε βαριεσαι, τι ειναι τα αλλα πραγματα που μπορεινα κανει κανεις?

Η Wal-Mart (η οποια ειναι η εταιρεια με τους περισσοτερους υπαλληλους στις ΗΠΑ) εφαρμοζει ενα προγραμμα χαμηλου κοστους . Περιπου το 45% του προσωπικου της εργαζεται με μερικη απασχοληση ή σπαστο ωραριο και ο μεσος μισθος των υπολοιπων (με πληρη απασχοληση) ειναι τοσο χαμηλος που πριν 25 - 30 χρονια θα ειχε κατηγοριοποιηθει σαν βοηθητικο εισοδημα. Wal-Martisation (προς τιμην της Wal-Mart ) εχει ονομασθει αυτη η πρακτικη των εργασιακων σχεσεων.

Ορθα ομιλεις και εδω.
Οι εργαζομενοι στο Walmart (οχι ολοι) λαμβανουν και κρατικη βοηθεια (welfare, κουπονια κλπ) αλλιως ΔΕΝ ζουν, τοσο απλα.
Ειχανε κανει προσφατα και κατι αναγωγες, οτι αν δωσει σε ολους κατι καλυτερο απο αυτα που δινει, το καθε προιον θα αυξηθει ενα αστειο ποσο. Βαριεμαι να το ψαξω, αν το δεις θα παθεις.

Καποιοι εχετε ηδη εργασιακη εμπειρια και παρόλα αυτα δεν εχετε κατανοησει το προφανες..μια θεση εργασιας εχει συγκεκριμενο μπατζετ.Αν ο αλλος το υπερβαινει κατα πολυ,δεν υπαρχει λογος να κανεις περιττες συζητησεις μαζι του και τρως τον χρονο του και τον δικο σου.

ΑΜΗΝ ρε γαμωτο, το ειπε καποιος. Το προφανες.

• το 'να δω πως εκτιμας τον εαυτο σου, αν κινεισαι στην πραγματικοτητα' που ειπωθηκε παραπανω.

@Pathos
+1