Παιδεία 2006 Ο πολιτισµός της αντίστασης θα σφραγίσει το µέλλον των πανεπιστηµίων

[i]Τρεις καθηγητές ανταλλάσουν απόψεις για τα ζητήµατα που “καίνε” την τριτοβάθµια εκπαίδευση και ευθυγραµµίζονται µε τις κινητοποιήσεις των φοιτητών.[/i]

Ανοίγουν το διάλογο:
Σταύρος Σταυρίδης (Επίκουρος Καθηγητής Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ)
Τάκης Πολίτης (Επίκουρος Καθηγητής Παιδαγωγικής, Τµήµατος Δηµοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας)
Γιώτα Τουλούµη (Επίκουρη καθηγήτρια Βιοστατιστικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστήµιο Αθηνών)

Εκλογή πρυτανικών αρχών µε κοµµατική διαπλοκή, επιλογή διδακτικού προσωπικού στα πλαίσια ενός κλειστού συστήµατος, οικονοµικές ατασθαλίες στο Πάντειο, τραγικά γεγονότα στο πανεπιστήµιο Κρήτης. Σαν πολλά δε µαζεύτηκαν; Μήπως τελικά το δηµόσιο πανεπιστήµιο βάλλεται και εκ των έσω;
Σ.Σ.: Πράγµατι, όµως οι τελευταίοι που έχουν δικαίωµα να εµφανίζονται ως τιµητές και τιµωροί είναι εκείνοι που οργανώνουν τη διαπλοκή πολιτικής και οικονοµικής εξουσίας, εκείνοι που κυβέρνησαν και κυβερνούν.
Γ.Τ: Είναι γεγονός ότι φαινόµενα κακοδιαχείρισης, διαπλοκής και εκφυλισµού της ακαδηµαϊκής λειτουργίας έχουν παρατηρηθεί στα Πανεπιστήµια. Όµως, αυτά τα φαινόµενα έχουν αναδειχθεί και δηµοσιοποιηθεί από τους ίδιους τους πανεπιστηµιακούς δασκάλους. Από αυτούς δηλαδή που σήµερα, αγωνιζόµενοι µαζί µε τους φοιτητές, βρίσκονται σε απεργία διαρκείας και όχι από αυτούς που επικαλούµενοι τα φαινόµενα αυτά επιχειρούν την απαξίωση και εκποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης.
Τ.Π: Αν και η ερώτησή σας γενικεύει υπαρκτά φαινόµενα παθογένειας, αφήνοντας αιχµές κατά του συνόλου των πανεπιστηµιακών -πράγµα που προφανώς δεν ισχύει-, θα συµφωνήσω µαζί σας ότι το πανεπιστήµιο βάλλεται και εκ των έσω. Οι πανεπιστηµιακοί είναι όπως όλες οι άλλες κοινωνικές και επαγγελµατικές οµάδες, µε τους πιστούς και αφοσιωµένους στο λειτούργηµά τους και µε αυτούς που δεν το τιµούν ως θα όφειλαν.
Σ.Σ.: Χρειαζόµαστε διεύρυνση και εκδηµοκρατισµό της αυτοδιοίκησης και όχι συρρίκνωσή της ή αντικατάστασή της από ανεξέλεγκτους µάνατζερ.
Γ.Τ: Ούτε και τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους και των ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Τ.Π: Το «εσωτερικό µέτωπο» είναι ένα ανοικτό στοίχηµα, το συζητάµε αρκετό καιρό στην πανεπιστηµιακή κοινότητα, τελευταία το αναφέρουµε όλο και περισσότερο δηµόσια, έχει έρθει πλέον ο καιρός να το υλοποιήσουµε.

Σε µία εποχή που η οικονοµία της αγοράς «παίζει» χωρίς αντίπαλο και χιλιάδες νέοι «µεταναστεύουν» για σπουδές στο εξωτερικό, πώς µπορεί να αρνείται κανείς την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστηµίων; Το δηµόσιο πανεπιστήµιο µπορεί να σταθεί στο νέο περιβάλλον κι αν όχι, τι έχει να φοβηθεί;
Τ.Π: Οι αντιρρήσεις µας για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστηµίων δεν εκπορεύονται από φόβο, αλλά από θέση αρχής. Τα ιδιωτικά ΑΕΙ που τυχόν θα δηµιουργηθούν, κανείς δεν µπορεί να ισχυριστεί ότι θα είναι επιπέδου σπουδών Οξφόρδης ή Κέιµπριτζ. Τα υπάρχοντα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, τα παραρτήµατα ξένων κολεγίων -τύπου franchising- είναι αυτά που περιµένουν να αλλάξουν τις ταµπέλες τους και να κρεµάσουν αυτήν του πανεπιστηµίου.
Σ.Σ.: Τα ιδιωτικά πανεπιστήµια είναι επιχειρήσεις. Και σαν επιχειρήσεις σκέφτονται πάνω απ’ όλα το κέρδος. Δε θα σπεύσει κανείς για επενδύσεις σε σχολές µε απαιτήσεις σε εξοπλισµό και εργαστήρια, αλλά οι περισσότεροι θα µετατρέψουν τα υπάρχοντα κέντρα ελευθέρων σπουδών σε franchising διπλωµάτων χωρίς επιστηµονικό αντίκρισµα.
Τ.Π: Προφανώς και δεν πρόκειται για πανεπιστήµια, αλλά για εκπαιδευτήρια. Ας συνεχίσουν να υπάρχουν και να λειτουργούν, αλλά όχι µε την ταµπέλα του πανεπιστηµίου.
Γ.Τ: Από την άλλη, τα περίφηµα µη-κρατικά, µη-κερδοσκοπικά πανεπιστήµια είναι του τύπου πανεπιστήµιο της εκκλησίας ή του Δήµου Αµαρουσίου τα οποία µπορείτε να φανταστείτε για τι θα πρόκειται.
Τ.Π: Όσοι φεύγουν για προπτυχιακές σπουδές στην Αµερική ή στη Δυτική Ευρώπη –ελάχιστοι φεύγουν πλέον προς χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης- δεν το κάνουν γιατί δεν µπορούν να κερδίσουν µια θέση φοιτητή στα ελληνικά ΑΕΙ, αλλά γιατί πιστεύουν –καλώς ή κακώς- ότι θα κάνουν καλύτερες σπουδές στο εξωτερικό. Αυτοί θα συνεχίσουν να φεύγουν παρά την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ.
Γ.Τ: Οι πιέσεις της αγοράς είναι ισχυρότατες γιατί τα οικονοµικά οφέλη είναι τεράστια.
Σ.Σ.: Η οικονοµία της αγοράς, όµως, δεν παίζει χωρίς αντίπαλο. Τι είναι όλος αυτός ο κόσµος που σε όλες τις άκρες της γης µάχεται τις ιδιωτικοποιήσεις;
Γ.Τ: Εννοείται. Όπως φαίνεται και από τις κινητοποιήσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, η οικονοµία της αγοράς δεν παίζει χωρίς αντίπαλο.

Oι άνεργοι πτυχιούχοι αποτελούν το θλιβερό κανόνα. Πού βρίσκεται η χρυσή τοµή
ανάµεσα στη σύνδεση των πανεπιστηµιακών
προγραµµάτων µε την αγορά εργασίας και την παραγωγή γνώσης που να αµφισβητεί κυρίαρχες ιδέες και πολιτικές;
Τ.Π: Αποτελεί ευφυολόγηµα η σύνδεση της ανεργίας µε τα προγράµµατα σπουδών των ελληνικών ΑΕΙ και πολύ περισσότερο µε την ποιότητα των σπουδών που αυτά παρέχουν.
Γ.Τ: Αναµφίβολα, η στροφή προς την «κατάρτιση» και η άµεση σύνθεση µε τις απαιτήσεις της αγοράς που σήµερα προτείνεται από την κυβέρνηση αλλά και από την Ε.Ε. οδηγεί στη δηµιουργία ηµι-µορφωµένων «απασχολήσιµων», ανίκανων να αντιµετωπίσουν οποιοδήποτε πρόβληµα ξεφεύγει από τα στενά όρια της κατάρτισής τους.
Σ.Σ.: Δεν υπάρχει χρυσή τοµή χωρίς συγκεκριµένη στοχοθέτηση. Και η στοχοθέτηση διαφοροποιείται επίσης ανάλογα µε τον κλάδο. Για τις σπουδές µηχανικών, για παράδειγµα, το θέµα είναι πώς θα εκπαιδεύονται νέοι επιστήµονες που δε θα γνωρίζουν και θα εφαρµόζουν µόνο την δεσπόζουσα τεχνολογία αλλά θα µπορούν να την αµφισβητούν επιστηµονικά, να ελέγχουν τις παραδοχές και τις κοινωνικές της συνέπειες.
Τ.Π: Αν οι απόφοιτοι των ελληνικών ΑΕΙ έµεναν άνεργοι, ενώ αντίθετα συνάδελφοί τους µε αντίστοιχους τίτλους σπουδών του εξωτερικού έβρισκαν δουλειά, τότε θα µπορούσε πράγµατι κάποιος να ισχυριστεί ότι υπάρχει πρόβληµα ποιότητας και περιεχοµένου στα ελληνικά ΑΕΙ. Κάτι τέτοιο όµως δε συµβαίνει.
Γ.Τ: Δηµιουργείται, κατά τ’ άλλα, ένας φαύλος κύκλος «ηµιαπασχόληση-ανεργία-επανακατάρτιση» και φυσικά µε αυτό τον τρόπο το κράτος αποποιείται των ευθυνών του στην εύρεση εργασίας και στη διασφάλιση εισοδήµατος.
Τ.Π: Υπεύθυνες για την ανεργία των νέων µας δεν είναι οι υποτιθέµενες ανεπαρκείς ή παρωχηµένες πανεπιστηµιακές σπουδές των ελληνικών ΑΕΙ, αλλά οι δοµές της καπιταλιστικής κοινωνίας που ζούµε και οι οποίες δηµιουργούν ανεργία και ανέργους.

Η αξιολόγηση, όπως λειτουργεί µέχρι σήµερα, είναι εµφανώς ανεπαρκής. Τι προτείνετε,
ώστε η αξιολόγηση ναι µεν να παραµείνει στα πλαίσια της αυτοτέλειας του πανεπιστηµίου, αλλά και να πάψει να συντηρεί κατεστηµένες καταστάσεις;
Τ.Π: Θα διαφωνήσω µαζί σας. Από πού συνάγεται ότι η υφιστάµενη αξιολόγηση είναι ανεπαρκής; Στην ακαδηµαϊκή µας σταδιοδροµία αξιολογούµαστε, µε επιστηµονικά κριτήρια από επιτροπές και εκλεκτορικά σώµατα, τουλάχιστον τέσσερις φορές. Αξιολογούµαστε επίσης από τους φοιτητές µας, από την επιστηµονική κοινότητα που ο καθένας µας ανήκει, από την κοινωνία στην οποία ζούµε και δρούµε.
Γ.Τ: Οι πανεπιστηµιακοί δάσκαλοι αξιολογούνται συνεχώς και σκληρά. Δε νοµίζω ότι υπάρχει στην Ελλάδα άλλος κλάδος εργαζόµενων που να αξιολογείται συχνότερα και αυστηρότερα.
Σ.Σ.: Χρειάζεται επιπλέον ένας δυναµικός έλεγχος από τους φοιτητές µέσα και έξω από τους χώρους διδασκαλίας, χρειάζεται η αµφισβήτησή τους να τροφοδοτεί το διάλογο και την κριτική. Ταυτόχρονα, χρειάζονται πρωτοβουλίες από τους πανεπιστηµιακούς που να αναδεικνύουν τα κριτήρια και την διαδικασία των κρίσεων εµποδίζοντας τη διαµόρφωση πελατειακών σχέσεων.
Γ.Τ: Συµφωνώ απολύτως.
Τ.Π: Και βέβαια, αν υπονοείτε ότι κάποιες –λίγες κατ’ εµέ- περιπτώσεις αξιολογήσεων δε γίνονται µε αντικειµενικά κριτήρια, δε θα διαφωνήσω µαζί σας. Αλλά θα σηµειώσω ότι και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις –για διάφορους λόγους- γίνεται αρνητική αξιολόγηση σε βάρος ικανότατων συναδέλφων. Η αδικία, η εµπάθεια, η αµετροέπεια, η εξουσιοµανία, η υστεροβουλία, είναι φαινόµενα εγγενή της ανθρώπινης φύσης.
Γ.Τ: Πάντως, θα πρέπει ίσως να επαναλάβουµε ότι η περιβόητη «αξιολόγηση», δηλαδή ο νόµος για την «Πιστοποίηση και Διασφάλιση Ποιότητας των Υπηρεσιών Εκπαίδευσης» αφορά την ιεραρχική κατάταξη των πανεπιστηµίων και στόχο έχει την πιστοποίηση και ισοτίµηση των «προϊόντων» του πανεπιστηµίου. Οδηγεί δηλαδή σε αυτό που οι συνάδελφοί µας καναδοί πανεπιστηµιακοί δάσκαλοι αποκαλούν Μακ-Ντολαντοποίηση της εκπαίδευσης.
Σ.Σ.: Το θέµα είναι ότι οι κυβερνήσεις, συνεπείς προς το όραµα του πανεπιστηµίου επιχείρησης, µιλούν στο νόµο τους για πιστοποίηση ποιότητας υπηρεσιών εκπαίδευσης και όχι για αξιολόγηση, λες και η γνώση είναι προϊόν – εµπόρευµα.

Η έρευνα στο ελληνικό πανεπιστήµιο πλήττεται από την ελλιπή χρηµατοδότησή της. Ο τρόπος, όµως, που αξιοποιούνται τα όποια κονδύλια, βγάζει κατά καιρούς στην επιφάνεια κατηγορίες για κακοδιαχείριση. Δεν µπορεί να υπάρξει διαφανής µηχανισµός διαχείρισης των κονδυλίων εκ µέρους της πανεπιστηµιακής κοινότητας;
Γ.Τ: Το Δηµόσιο Πανεπιστήµιο αυτό που χρειάζεται είναι γενναία χρηµατοδότηση. Θυµίζω ότι οι δηµόσιες δαπάνες για την παιδεία και την έρευνα στην Ελλάδα είναι οι χαµηλότερες στην Ευρώπη των 25.
Σ.Σ.: Σήµερα ο κανόνας δεν είναι η κακοδιαχείριση. Όσοι θέλουν να ενισχύσουν την προοπτική της ιδιωτικής έρευνας εµφανίζουν το πανεπιστήµιο ως πεδίο αυθαιρεσίας και εύκολου πλουτισµού.
Γ.Τ: Πώς να κάνει κάποιος έρευνα χωρίς βασικές υποδοµές; Στην Ελλάδα, ακόµη και αυτή η πρόσβαση σε ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες, απαραίτητη για την πρόσβαση στη σύγχρονη εξέλιξη της γνώσης, είναι ελλιπής.
Τ.Π: Θεωρώ ότι έχω ήδη απαντήσει µε την πρώτη ερώτηση. Τα νοσηρά φαινόµενα, όπως επισήµανε και η συνάδελφος, έρχονται στο φως της δηµοσιότητας επίσης από πανεπιστηµιακούς.
Σ.Σ.: Η διαφάνεια στη διαχείριση είναι ζητούµενο και εµπίπτει στα αιτήµατα που αφορούν τον εκδηµοκρατισµό της αυτοδιοίκησης. Η έρευνα, όµως, χωρίς δηµόσια χρηµατοδότηση και στην προοπτική της επαπειλούµενης νεοφιλελεύθερης µεταρρύθµισης θα παραδοθεί στις επιχειρήσεις. Αυτές θα ορίζουν και το αντικείµενο και τους όρους της.
Γ.Τ: Η βασική έρευνα, οι ανθρωπιστικές επιστήµες οδηγούνται σε µαρασµό. Μόνο η έρευνα που σχετίζεται άµεσα µε τη αγορά προωθείται,
αλλά φυσικά τότε µιλάµε για καθοδηγούµενη έρευνα µε ό,τι αυτό συνεπάγεται.

**Πού ξεκινάει και πού σταµατάει η εφαρµογή του ασύλου;
Σ.Σ.: Στη χώρα που οι φοιτητές γκρέµισαν τη χούντα µε τις καταλήψεις τους της Νοµικής και του ΕΜΠ, χρειάζεται να βρούµε επιχειρήµατα για το κοινωνικό και όχι απλά ακαδηµαϊκό περιεχόµενο του ασύλου; Το άσυλο είναι κατάκτηση της κοινωνίας και όχι του πανεπιστηµίου. **
Γ.Τ: Το άσυλο κερδήθηκε. Δε χαρίστηκε.
Τ.Π: Το άσυλο δεν µπορεί να έχει εξαιρέσεις και υποσηµειώσεις. Αφορά κάθε ιδέα που θέλει να εκδηλωθεί, κάθε πολίτη που θέλει να την καταθέσει. Η πανεπιστηµιακή κοινότητα έχει την ικανότητα να περιφρουρεί το άσυλο.
Γ.Τ: Είναι εντυπωσιακό, για να µην πω εξοργιστικό, πώς αντιµετωπίζεται το άσυλο στο προτεινόµενο σχέδιο νόµου. Επιχειρείται η αλλαγή της νοµικής του έννοιας, η συρρίκνωσή του.
Σ.Σ.: Αυτονόητα, για τη διαχείρισή του την ευθύνη πρέπει να έχουν εξίσου όλοι οι φορείς της πανεπιστηµιακής κοινότητας.
Τ.Π: Προς αυτήν την κατεύθυνση θα βοηθούσε σηµαντικά αν η αστυνοµία βρισκόταν συστηµατικά µακριά από τα πανεπιστήµια.
Γ.Τ: Η διαχείρισή του είναι υπόθεση της πανεπιστηµιακής κοινότητας.

των Αλέκου Λύτρα και Χρήστου Μελέτη
http://galera.gr/magazine/modules/artic ... php?id=259

Έχω απορία ρε παιδιά, αν ξέρει κανείς ας με διαφωτίσει...

Βλέπω καθημερινά τώρα, αυτές τις διαφημίσεις για τα ιδιωτικά 'κολλέγια', παραρτήματα Βρετανικών, Αμερικάνικων κτλ... Και αναρωτιέμαι. Εκτός απ' το να μαζεύουν τα λεφτά του κόσμου, προσφέρουν τίποτα; Αναγνωρίζεται κανένα απ' αυτά τα 'πτυχία' στην Ελλάδα; Στην Ε.Ε.; Μπορούν να εργαστούν επίσημα ως αυτό που σπούδασαν ή απλά κοροϊδεύουν τον κόσμο;

Και αν ισχύει το 2ο, γιατί δεν τους κάνει κάποιος μια καταγγελία για εξαπάτηση;

Θα παρακαλούσα όποιος γνωρίζει κάτι, να με ενημερώσει... Ευχαριστώ!

Eξαρτάται Νάσο, το πώς ορίζεις την αναγνώριση.

Στον ιδιωτικό τομέα τα πτυχία αυτά αναγνωρίζονται. Οπότε μπορούν οι απόφοιτοι να εργαστούν πάνω στο αντικείμενο των σπουδών τους.

Σίγουρα, δεν συγκρίνονται σε επίπεδο σπουδών με το κρατικό πανεπιστήμιο, πάντως.

Ο χρήστης nasos79 έγραψε:
Έχω απορία ρε παιδιά, αν ξέρει κανείς ας με διαφωτίσει...

Βλέπω καθημερινά τώρα, αυτές τις διαφημίσεις για τα ιδιωτικά 'κολλέγια', παραρτήματα Βρετανικών, Αμερικάνικων κτλ... Και αναρωτιέμαι. Εκτός απ' το να μαζεύουν τα λεφτά του κόσμου, προσφέρουν τίποτα; Αναγνωρίζεται κανένα απ' αυτά τα 'πτυχία' στην Ελλάδα; Στην Ε.Ε.; Μπορούν να εργαστούν επίσημα ως αυτό που σπούδασαν ή απλά κοροϊδεύουν τον κόσμο;

Και αν ισχύει το 2ο, γιατί δεν τους κάνει κάποιος μια καταγγελία για εξαπάτηση;

Θα παρακαλούσα όποιος γνωρίζει κάτι, να με ενημερώσει... Ευχαριστώ!

Καταγγελία για τις εξαπατήσεις που κάνει το κράτος εναντι των πολιτών του, γιατί δεν κάνει ΚΑΝΕΙΣ Νάσο μου;
Γιατι Μας φταίει μονίμως η ιδιωτική πρωτοβουλία;
Ας είναι ο καθένας υπεύθυνος να επιλέξει και να κρίνει απο αυτά που του προσφέρονται.
Οποιο από αυτά τα ιδιωτικά δεν κάνει καλά τη δουλειά του, απλά θα βρεθεί χωρίς δουλειά...

Ρε παιδιά, μισό, μη βαράτε! Εγώ ρώτησα, δεν καταδίκασα. Η ερώτησή μου αφορούσε το εξής:

Ένα πτυχίο Αγγλικού Πανεπιστημίου, με ένα Master, μπορεί υπό προϋποθέσεις να αναγνωριστεί πλήρως από το πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ, νυν ΔΟΑΤΑΠ και να δώσει εκτός από επαγγελματική, και ακαδημαϊκή ισοτιμία σπουδών. Ένα πτυχίο από αυτά τα ιδρύματα που συζητάμε, έχει την ίδια δυνατότητα; Και στον ιδιωτικό τομέα, δεν αναγνωρίζονται πλήρως Άγγελε. Γιατί ας πούμε, αν έχεις σπουδάσει κάτι και θέλεις να κάνεις έναρξη επαγγέλματος, χρειάζεται ο τίτλος σπουδών ή η αναγνώριση από το ΔΟΑΤΑΠ. Χώρια η αναγνώριση από τον επαγγελματικό σύλλογο (π.χ. ΤΕΕ).

Σ' αυτά τα θέματα, είναι ξεκάθαρο το τοπίο;

Εγώ δεν αμφισβητώ τη δουλειά που κάνουν, η οποία μπορεί να είναι και καλύτερη από ορισμένα κρατικά ιδρύματα (δεν το ξέρω, δεν υποστηρίζω ούτε το ένα, ούτε το άλλο). Αυτό όμως που ρωτάω αφορά την αναγνώριση του πτυχίου, το κατά πόσο μπορείς να κάνεις έναρξη επαγγέλματος, το κατά πόσο μπορείς να γραφτείς στον επαγγελματικό σου κλάδο κτλ.

Και σ' αυτά, ΝΑΙ. Θεωρώ ότι υπάρχει 'κενό' πληροφόρησης, το οποίο συνειδητά συντηρείται. Δεν λέω ότι φέρεται σωστά το κράτος που δεν κάνει τις απαραίτητες κινήσεις ώστε να πιστοποιηθούν και να αναγνωριστούν τα πτυχία αυτά, αλλά όσο δεν τις κάνει, η κατάσταση είναι αυτή νομίζω. Ότι αυτά τα πτυχία ΔΕΝ αναγνωρίζονται πλήρως. Και αν ο απόφοιτος δεν έχει στο μυαλό του να μείνει για πάντα υπάλληλος, νομίζω ότι δημιουργείται πρόβλημα.

Ο χρήστης sergeant έγραψε:
Καταγγελία για τις εξαπατήσεις που κάνει το κράτος εναντι των πολιτών του, γιατί δεν κάνει ΚΑΝΕΙΣ Νάσο μου;
Γιατι Μας φταίει μονίμως η ιδιωτική πρωτοβουλία;
Ας είναι ο καθένας υπεύθυνος να επιλέξει και να κρίνει απο αυτά που του προσφέρονται.
Οποιο από αυτά τα ιδιωτικά δεν κάνει καλά τη δουλειά του, απλά θα βρεθεί χωρίς δουλειά...

Εγώ πως θα μάθω αν το Α ιδιωτικό δεν κάνει καλή δουλειά ενώ το Β ιδιωτικό είναι το καλό; Πριν επιτραπεί η ιδιωτική πρωτοβουλία έπρεπε να υπάρχει αξιολόγηση.

Ο χρήστης nasos79 έγραψε:
Έχω απορία ρε παιδιά, αν ξέρει κανείς ας με διαφωτίσει...

Βλέπω καθημερινά τώρα, αυτές τις διαφημίσεις για τα ιδιωτικά 'κολλέγια', παραρτήματα Βρετανικών, Αμερικάνικων κτλ... Και αναρωτιέμαι. Εκτός απ' το να μαζεύουν τα λεφτά του κόσμου, προσφέρουν τίποτα; Αναγνωρίζεται κανένα απ' αυτά τα 'πτυχία' στην Ελλάδα; Στην Ε.Ε.; Μπορούν να εργαστούν επίσημα ως αυτό που σπούδασαν ή απλά κοροϊδεύουν τον κόσμο;

Και αν ισχύει το 2ο, γιατί δεν τους κάνει κάποιος μια καταγγελία για εξαπάτηση;

Θα παρακαλούσα όποιος γνωρίζει κάτι, να με ενημερώσει... Ευχαριστώ!

Βασει μιας προσφατης αποφασης της ΕΕ πανω σε αυτο το ζητημα, ειμαστε υποχρεωμενοι να τα αναγνωρισουμε. Η Ελλαδα το μπλοκαρει και ο ενδιαφερομενος πρεπει να καταφυγει σε δικη για να βρει το δικαιο του.

Απατη σιγουρα δεν ειναι, μιας και με το πτυχιο που σου δινεται... πτυχιο πανεπιστημιων της ΕΕ ως συνηθως, μπορεις να εργστεις σε οποιαδηποτε χωρα στον πλανητη πλην της Ελλαδος.

Εχω παντως καποιες αμφιβολιες του κατα ποσο συμβαδιζει η εκπαιδευση με τις προδιαγραφες των μητρικων ιδρυματων. Τεσπα...

Ο χρήστης corsair έγραψε:
Εχω παντως καποιες αμφιβολιες του κατα ποσο συμβαδιζει η εκπαιδευση με τις προδιαγραφες των μητρικων ιδρυματων.

Ο χρήστης corsair έγραψε:
Εχω παντως καποιες αμφιβολιες του κατα ποσο συμβαδιζει η εκπαιδευση με τις προδιαγραφες των μητρικων ιδρυματων.

Παλιά κι εγώ είχα. Τώρα όμως, έχοντας μιλήσει - στο περιθώριο κάποιων συνεδρίων - με καθηγητές που διδάσκουν στα μητρικά ιδρύματα, ξέρω ότι ΔΕΝ γίνεται δουλειά στα παραρτήματα αυτά. Το σχόλιο των καθηγητών είναι ένα: 'εκμετάλλευση του ονόματος για εύκολη απόκτηση χρήματος'.

Εγώ έχω πολλές...γι αυτό πιστεύω οτι αντί να τα απαγορεύουμε, να μην τα αναγνωρίζουμε και γενικώς να μην κάνουμε τίποτα θα έπρεπε να τα ελέγχουμε, να τα αξιολογούμε και να τα επιβλέπουμε αλλά προτιμάμε την εύκολη λύση του να κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι

Γνωστός μου που σπουδάζει σε ένα τέτοιο ίδρυμα μου είπε τα ακόλουθα:

α) οι απουσίες είναι εικονικές. Δηλαδή κάνεις ΌΣΕΣ απουσίες θέλεις και δεν μένεις στο ίδιο έτος.
β) για να περάσεις μάθημα αρκεί η παρουσία σου...

Φαντάζομαι δεν ισχύουν σε όλα, αλλά δίνουν μια τάξη μεγέθους...

Εμ, άδικο έχουν οι καθηγητές των μητρικών ιδρυμάτων όταν λένε πως αυτά τα παραρτήματα είναι της πλάκας και μόνο για να παίρνουν τα μητρικά ΑΕΙ εύκολα χρήματα;

Ο χρήστης leonp έγραψε:

Καταγγελία για τις εξαπατήσεις που κάνει το κράτος εναντι των πολιτών του, γιατί δεν κάνει ΚΑΝΕΙΣ Νάσο μου;
Γιατι Μας φταίει μονίμως η ιδιωτική πρωτοβουλία;
Ας είναι ο καθένας υπεύθυνος να επιλέξει και να κρίνει απο αυτά που του προσφέρονται.
Οποιο από αυτά τα ιδιωτικά δεν κάνει καλά τη δουλειά του, απλά θα βρεθεί χωρίς δουλειά...

Εγώ πως θα μάθω αν το Α ιδιωτικό δεν κάνει καλή δουλειά ενώ το Β ιδιωτικό είναι το καλό; Πριν επιτραπεί η ιδιωτική πρωτοβουλία έπρεπε να υπάρχει αξιολόγηση.

Τώρα, πως ξέρεις από πριν, ότι το δημοσιο που πας είναι καλό;
Εχει αξιολογηθεί ΠΟΤΕ από κανέναν;

Οταν είναι να αγοράσεις αυτοκίνητο, πως ξέρεις από πριν ποιό είναι καλό;

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Εμ, άδικο έχουν οι καθηγητές των μητρικών ιδρυμάτων όταν λένε πως αυτά τα παραρτήματα είναι της πλάκας και μόνο για να παίρνουν τα μητρικά ΑΕΙ εύκολα χρήματα;

Ετσι είναι ! Γι αυτό και η λύση είναι όποιος θέλει να κάνει πανεπιστήμιο...
ας το κάνει Μη Κερδοσκοπικού χαρακτήρα!

Αυτή τη στιγμή η αγορά είναι Γεμάτη από 'πανεπιστήμια', 'κολλέγια', σχολές που κατακλύζουν με διαφημίσεις για να πουλήσουν το 'προίόν' τους. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε; Απλά να μην το αγοράσουμε !

Κατα τ'άλλα , η πολιτεία δεν αξιολογεί τα δικά της ιδρύματα, θα αξιολογήσει τα ξένα;

Οταν εψαχνα για μεταπτυχιακα βρηκα αρκετες λιστες αξιολογησης τοσο σε ευρωπαικο οσο και σε παγκοσμιο επίπεδο ανα κλάδο/επιστήμη..

Η ελλάδα γιατί δεν είναι σε αυτά;;;

Γιατι πολυ απλά είμαστε ό,τι να ναι.. Δεν τηρούμε τους οδηγούς σπουδων, ο ωχαδερφισμός καλά κρατεί ακόμα και ανάμεσα στους καθηγητές των πανεπιστημίων, το 'μέσο' είναι ένας παράγοντας που αρκεί για να σε βοηθήσει να συνεχίσεις την ακαδημαϊκή σου καριέρα...

Όλα αυτά είναι παράγοντες, που δυστυχώς δεν μπορούν να εκτιμηθούν....

Ο χρήστης citastak έγραψε:
Οταν εψαχνα για μεταπτυχιακα βρηκα αρκετες λιστες αξιολογησης τοσο σε ευρωπαικο οσο και σε παγκοσμιο επίπεδο ανα κλάδο/επιστήμη..

Η ελλάδα γιατί δεν είναι σε αυτά;;;

Γιατι πολυ απλά είμαστε ό,τι να ναι.. Δεν τηρούμε τους οδηγούς σπουδων, ο ωχαδερφισμός καλά κρατεί ακόμα και ανάμεσα στους καθηγητές των πανεπιστημίων, το 'μέσο' είναι ένας παράγοντας που αρκεί για να σε βοηθήσει να συνεχίσεις την ακαδημαϊκή σου καριέρα...

Όλα αυτά είναι παράγοντες, που δυστυχώς δεν μπορούν να εκτιμηθούν....

Στην Ελλάδα το μέσον κυριαρχει παντού, πόσο μάλλον στα Πανεπιστήμια και τον αγώνα για βαθμούς .....
Εσύ τι κάνεις στην Σουηδία συνάδελφε ;;;; Μεταπτυχιακό ;;;;; Για λέγε κανενα καλό ....

οι φοιτητές που ανήκουν στις φοιτητικές παρατάξεις και είναι μέλη ΔΑΠ_ΠΑΣΠ_ΝΔΦΚ_ και άλλες είναι υπόλογοι των καταστροφών που γίνονται στα ιδρύματα, είτε είναι ΑΕΙ/ΤΕΙ.

Μεταπτυχιακός Φοιτητής ΤΕΙ Πειραιά :twisted

ps.Tα ιδιωτικά Αμερικανο-Αγγλικά Πανεπιστήμια Τύπου BCS Studies κ.α.
αναγνωρίζονται κανονικά σαν να πας έξω να σπουδάσεις.

Βάλε και ΠΚΣ και ΕΑΑΚ στο παιχνίδι.