Γιατί να συμβαίνει αυτό μόνο στην Ελλάδα;
Το θέμα αφορά την παντελή έλλειψη επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.

Τις προάλλες λοιπόν περπατούσα στον δρόμο και πέρασα μπροστά από ένα μαγαζί με μοτοσυκλέτες. Απ' έξω είναι κάτι ape-pocker της Piaggio (δεν ξέρω αν ήταν του μαγαζιού, πάντως ήταν καινούργια και μάλλον ήταν για πώληση).
Τα ξέρετε, έτσι δεν είναι; Είναι εκείνα τα τρίκυκλα τα οποία αγοράζονται κατά εκατοντάδες απ' όλους τους δήμους της χώρας, καθώς και από πολλούς επαγγελματίες! Είναι πάρα πολύ βολικά.
Ξαφνικά παρατήρησα ότι αυτά έχουν θετικό κάμπερ στους πίσω τροχούς και συμπέρανα ότι είναι έτσι, αφού όταν φορτώνονται (πράγμα σύνηθες) 'έρχονται στα ίσια'...

Αμέσως μετά σκέφτηκα :
Αυτά τα σκ@τουλάκια έχουν πολύ απλή σχεδιομελέτη.
Φαντάζομαι ότι ούτε την ταλαντωτική συμπεριφορά του (πολύ απλού) πλαισίου πρέπει να μελετήσεις και πως αυτή επηρεάζει το 'στήσιμο' (ποιο στήσιμο; υπάρχει τέτοιο πράγμα; ), ούτε την γεωμετρία της ανάρτησης θέλει να μελετήσεις (την ποιά; ), ούτε την αεροδυναμική του (αυτό έχει 50km/h τελική και οταν είναι φορτωμένο πέφτει στα 30km/h!) , ούτε την εργονομία του, ούτε πλαστικά, ούτε ηλεκτρονικά, ούτε special gadgets, ούτε τίποτα! Ο κινητήρας του είναι κάτι πολύ απλό, όπως και το σύστημα μετάδοσης.
Το μόνο που σε ενδιαφέρει, είναι η μεγιστοποίηση της φορτοϊκανότητας, βάσει του βάρους, των δυνατοτήτων του κινητήρα και της στιβαρότητας του πλαισίου. Άντε, το πολύ πολύ να μελετήσεις και το πως αποκρίνεται το όλο σύστημα στις ταλαντώσεις (διέγερση) που επιβάλλει ο κινητήρας σε διάφορες φάσεις της λειτουργίας του, ώστε να δεις τι επίπτωση έχει στον οδηγό (απώλεια άνεσης κ.τ.λ.). Αυτά νομίζω ότι λέγονται bio-mechanics. Άντε να κοτσάρεις και ένα υποτυπώδες σύστημα μετάδοσης πάνω και είναι jet!!!! Ο κινητήρας μάλλον θα έρχεται από προμηθευτή. Επίσης από προμηθευτή μπορεί να έρχεται και το σύστημα μετάδοσης.
Μετά πρέπει να βρεις ένα διάγραμμα παραγωγής, ώστε να ελαχιστοποιήσεις τους νεκρούς χρόνους και έτσι να ελαχιστοποιήσεις το κόστος.
Αν ένα αυτοκίνητο αποτελείται από 2500-3000 κομμάτια (αλήθεια, αυτή είναι η τάξη μεγέθους; Δεν ξέρω), αυτό θα έχει κάτω από 1000. Και αν αφαιρέσεις τον κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης που θα έρχονται έτοιμα (2 κομμάτια), τότε μάλλον πέφτεις κάτω από τα 100. Αστεία πράγματα δηλαδή (σε ό,τι αφορά την αποθήκευση, τους κωδικούς ανταλλακτικών κ.τ.λ.)...

Όλα αυτά αυτομάτως σημαίνουν :
Νέες θέσεις εργασίας, επενδύσεις, ένα καλό ξεκίνημα σε ό,τι αφορά την τεχνογνωσία (κάτι που θα κληροδοτήσει την κατασκευή πολυπλοκότερων κατασκευών στο μέλλον), περιορισμός των εισαγωγών.
Ο δε βιομήχανος - επιχειρηματίας που θα αναλάμβανε αυτό το εγχείρημα (με κάποιο δάνειο προφανώς), θα έπρεπε να δημιουργήσει τις εγκαταστάσεις παραγωγής, το δίκτυο διανομής κ.τ.λ.
Πιστεύω ότι άμα μάζευε 2-3 μηχανολογους καλούς, σε ~3 χρόνια θα του είχαν έτοιμη σχεδιομελέτη και ολοκληρωμένα τα πειράματα με τα πρώτα τεμάχια... (έτσι πιστεύω)

Μετά όμως θα χεζότανε το τάληρο! Είδατε πόσο ΤΕΡΑΣΤΙΑ εμπορική επιτυχία είχε!!! Όλοι οι δήμοι - κοινότητες με αυτό καθαρίζουν τους μικρούς κάδους απορριμμάτων. Πολλές επιχειρήσεις το αγοράζουν, μιας και είναι πολύ βολικό...

Γιατί λοιπόν δεν βρέθηκε ΚΑΝΕΙΣ;;;
Γιατί να εισάγονται ΚΑΙ ΑΥΤΑ από την Ιταλία; (και τις άλλες χώρες)

Γιατί να συμβαίνει αυτό μόνο στην Ελλάδα;
Το θέμα αφορά την παντελή έλλειψη επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.

Τις προάλλες λοιπόν περπατούσα στον δρόμο και πέρασα μπροστά από ένα μαγαζί με μοτοσυκλέτες. Απ' έξω είναι κάτι ape-pocker της Piaggio (δεν ξέρω αν ήταν του μαγαζιού, πάντως ήταν καινούργια και μάλλον ήταν για πώληση).
Τα ξέρετε, έτσι δεν είναι; Είναι εκείνα τα τρίκυκλα τα οποία αγοράζονται κατά εκατοντάδες απ' όλους τους δήμους της χώρας, καθώς και από πολλούς επαγγελματίες! Είναι πάρα πολύ βολικά.
Ξαφνικά παρατήρησα ότι αυτά έχουν θετικό κάμπερ στους πίσω τροχούς και συμπέρανα ότι είναι έτσι, αφού όταν φορτώνονται (πράγμα σύνηθες) 'έρχονται στα ίσια'...

Αμέσως μετά σκέφτηκα :
Αυτά τα σκ@τουλάκια έχουν πολύ απλή σχεδιομελέτη.
Φαντάζομαι ότι ούτε την ταλαντωτική συμπεριφορά του (πολύ απλού) πλαισίου πρέπει να μελετήσεις και πως αυτή επηρεάζει το 'στήσιμο' (ποιο στήσιμο; υπάρχει τέτοιο πράγμα; ), ούτε την γεωμετρία της ανάρτησης θέλει να μελετήσεις (την ποιά; ), ούτε την αεροδυναμική του (αυτό έχει 50km/h τελική και οταν είναι φορτωμένο πέφτει στα 30km/h!) , ούτε την εργονομία του, ούτε πλαστικά, ούτε ηλεκτρονικά, ούτε special gadgets, ούτε τίποτα! Ο κινητήρας του είναι κάτι πολύ απλό, όπως και το σύστημα μετάδοσης.
Το μόνο που σε ενδιαφέρει, είναι η μεγιστοποίηση της φορτοϊκανότητας, βάσει του βάρους, των δυνατοτήτων του κινητήρα και της στιβαρότητας του πλαισίου. Άντε, το πολύ πολύ να μελετήσεις και το πως αποκρίνεται το όλο σύστημα στις ταλαντώσεις (διέγερση) που επιβάλλει ο κινητήρας σε διάφορες φάσεις της λειτουργίας του, ώστε να δεις τι επίπτωση έχει στον οδηγό (απώλεια άνεσης κ.τ.λ.). Αυτά νομίζω ότι λέγονται bio-mechanics. Άντε να κοτσάρεις και ένα υποτυπώδες σύστημα μετάδοσης πάνω και είναι jet!!!! Ο κινητήρας μάλλον θα έρχεται από προμηθευτή. Επίσης από προμηθευτή μπορεί να έρχεται και το σύστημα μετάδοσης.
Μετά πρέπει να βρεις ένα διάγραμμα παραγωγής, ώστε να ελαχιστοποιήσεις τους νεκρούς χρόνους και έτσι να ελαχιστοποιήσεις το κόστος.
Αν ένα αυτοκίνητο αποτελείται από 2500-3000 κομμάτια (αλήθεια, αυτή είναι η τάξη μεγέθους; Δεν ξέρω), αυτό θα έχει κάτω από 1000. Και αν αφαιρέσεις τον κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης που θα έρχονται έτοιμα (2 κομμάτια), τότε μάλλον πέφτεις κάτω από τα 100. Αστεία πράγματα δηλαδή (σε ό,τι αφορά την αποθήκευση, τους κωδικούς ανταλλακτικών κ.τ.λ.)...

Όλα αυτά αυτομάτως σημαίνουν :
Νέες θέσεις εργασίας, επενδύσεις, ένα καλό ξεκίνημα σε ό,τι αφορά την τεχνογνωσία (κάτι που θα κληροδοτήσει την κατασκευή πολυπλοκότερων κατασκευών στο μέλλον), περιορισμός των εισαγωγών.
Ο δε βιομήχανος - επιχειρηματίας που θα αναλάμβανε αυτό το εγχείρημα (με κάποιο δάνειο προφανώς), θα έπρεπε να δημιουργήσει τις εγκαταστάσεις παραγωγής, το δίκτυο διανομής κ.τ.λ.
Πιστεύω ότι άμα μάζευε 2-3 μηχανολογους καλούς, σε ~3 χρόνια θα του είχαν έτοιμη σχεδιομελέτη και ολοκληρωμένα τα πειράματα με τα πρώτα τεμάχια... (έτσι πιστεύω)

Μετά όμως θα χεζότανε το τάληρο! Είδατε πόσο ΤΕΡΑΣΤΙΑ εμπορική επιτυχία είχε!!! Όλοι οι δήμοι - κοινότητες με αυτό καθαρίζουν τους μικρούς κάδους απορριμμάτων. Πολλές επιχειρήσεις το αγοράζουν, μιας και είναι πολύ βολικό...

Γιατί λοιπόν δεν βρέθηκε ΚΑΝΕΙΣ;;;
Γιατί να εισάγονται ΚΑΙ ΑΥΤΑ από την Ιταλία; (και τις άλλες χώρες)

Γιατί να συμβαίνει αυτό μόνο στην Ελλάδα;
Το θέμα αφορά την παντελή έλλειψη επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.

Τις προάλλες λοιπόν περπατούσα στον δρόμο και πέρασα μπροστά από ένα μαγαζί με μοτοσυκλέτες. Απ' έξω είναι κάτι ape-pocker της Piaggio (δεν ξέρω αν ήταν του μαγαζιού, πάντως ήταν καινούργια και μάλλον ήταν για πώληση).
Τα ξέρετε, έτσι δεν είναι; Είναι εκείνα τα τρίκυκλα τα οποία αγοράζονται κατά εκατοντάδες απ' όλους τους δήμους της χώρας, καθώς και από πολλούς επαγγελματίες! Είναι πάρα πολύ βολικά.
Ξαφνικά παρατήρησα ότι αυτά έχουν θετικό κάμπερ στους πίσω τροχούς και συμπέρανα ότι είναι έτσι, αφού όταν φορτώνονται (πράγμα σύνηθες) 'έρχονται στα ίσια'...

Αμέσως μετά σκέφτηκα :
Αυτά τα σκ@τουλάκια έχουν πολύ απλή σχεδιομελέτη.
Φαντάζομαι ότι ούτε την ταλαντωτική συμπεριφορά του (πολύ απλού) πλαισίου πρέπει να μελετήσεις και πως αυτή επηρεάζει το 'στήσιμο' (ποιο στήσιμο; υπάρχει τέτοιο πράγμα; ), ούτε την γεωμετρία της ανάρτησης θέλει να μελετήσεις (την ποιά; ), ούτε την αεροδυναμική του (αυτό έχει 50km/h τελική και οταν είναι φορτωμένο πέφτει στα 30km/h!) , ούτε την εργονομία του, ούτε πλαστικά, ούτε ηλεκτρονικά, ούτε special gadgets, ούτε τίποτα! Ο κινητήρας του είναι κάτι πολύ απλό, όπως και το σύστημα μετάδοσης.
Το μόνο που σε ενδιαφέρει, είναι η μεγιστοποίηση της φορτοϊκανότητας, βάσει του βάρους, των δυνατοτήτων του κινητήρα και της στιβαρότητας του πλαισίου. Άντε, το πολύ πολύ να μελετήσεις και το πως αποκρίνεται το όλο σύστημα στις ταλαντώσεις (διέγερση) που επιβάλλει ο κινητήρας σε διάφορες φάσεις της λειτουργίας του, ώστε να δεις τι επίπτωση έχει στον οδηγό (απώλεια άνεσης κ.τ.λ.). Αυτά νομίζω ότι λέγονται bio-mechanics. Άντε να κοτσάρεις και ένα υποτυπώδες σύστημα μετάδοσης πάνω και είναι jet!!!! Ο κινητήρας μάλλον θα έρχεται από προμηθευτή. Επίσης από προμηθευτή μπορεί να έρχεται και το σύστημα μετάδοσης.
Μετά πρέπει να βρεις ένα διάγραμμα παραγωγής, ώστε να ελαχιστοποιήσεις τους νεκρούς χρόνους και έτσι να ελαχιστοποιήσεις το κόστος.
Αν ένα αυτοκίνητο αποτελείται από 2500-3000 κομμάτια (αλήθεια, αυτή είναι η τάξη μεγέθους; Δεν ξέρω), αυτό θα έχει κάτω από 1000. Και αν αφαιρέσεις τον κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης που θα έρχονται έτοιμα (2 κομμάτια), τότε μάλλον πέφτεις κάτω από τα 100. Αστεία πράγματα δηλαδή (σε ό,τι αφορά την αποθήκευση, τους κωδικούς ανταλλακτικών κ.τ.λ.)...

Όλα αυτά αυτομάτως σημαίνουν :
Νέες θέσεις εργασίας, επενδύσεις, ένα καλό ξεκίνημα σε ό,τι αφορά την τεχνογνωσία (κάτι που θα κληροδοτήσει την κατασκευή πολυπλοκότερων κατασκευών στο μέλλον), περιορισμός των εισαγωγών.
Ο δε βιομήχανος - επιχειρηματίας που θα αναλάμβανε αυτό το εγχείρημα (με κάποιο δάνειο προφανώς), θα έπρεπε να δημιουργήσει τις εγκαταστάσεις παραγωγής, το δίκτυο διανομής κ.τ.λ.
Πιστεύω ότι άμα μάζευε 2-3 μηχανολογους καλούς, σε ~3 χρόνια θα του είχαν έτοιμη σχεδιομελέτη και ολοκληρωμένα τα πειράματα με τα πρώτα τεμάχια... (έτσι πιστεύω)

Μετά όμως θα χεζότανε το τάληρο! Είδατε πόσο ΤΕΡΑΣΤΙΑ εμπορική επιτυχία είχε!!! Όλοι οι δήμοι - κοινότητες με αυτό καθαρίζουν τους μικρούς κάδους απορριμμάτων. Πολλές επιχειρήσεις το αγοράζουν, μιας και είναι πολύ βολικό...

Γιατί λοιπόν δεν βρέθηκε ΚΑΝΕΙΣ;;;
Γιατί να εισάγονται ΚΑΙ ΑΥΤΑ από την Ιταλία; (και τις άλλες χώρες)

Εγώ από την άλλη είμαι αισιόδοξος.
Αν γίνει κάτι ρηξικέλευθο (βέβαια για να θεωρηθεί κάτι ρηξικέλευθο, πρέπει ΚΑΙ να προβληθεί ως τέτοιο...) θα το αγκαλιάσουν όλοι, αφού αυτός ο καημός είναι διάσπαρτος...

Έχω πάει σε πολλές εκθέσεις (Infacoma, Agrotica, στα πλαίσια της Helexpo) και πολλές από τις βιομηχανιούλες (δοχεία πιέσεως, άροτρα, φρέζες, βυτιάκια, ψεκαστικά, ηλεκτροκινητήρες, τρέηλερ, λέβητες κ.α.), που είναι ελληνικές, το διατυμπανίζουν. Κάτι που σημαίνει ότι μετράει...
Πρέπει να ποντάρουμε και στον έμφυτο πατριωτισμό μας...

Εξάλλου ακούς και διάφορες ατάκες του τύπου : 'Να αυτά είναι ελληνικά...'

Ένα άλλο πράγμα που προξενεί αλγεινή εντύπωση είναι ότι έχουμε ΠΑΡΑ, ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ μηχανικούς (κάθε ειδικότητας, πολιτικούς, μηχανολόγους, ηλεκτρολόγους κ.τ.λ.), αλλά ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ (μετρημένοι στα δάχτυλα) ΚΑΛΟΥΣ μηχανικούς.

Αυτό προέρχεται από το γεγονος ότι πολλά παιδιά απλά σπουδάζουν για να σπουδάσουν κάτι (και για να περάσουν σε σχολές μηχανικών σημαίνει ότι έγραψαν πολύ καλά, αφού οι βάσεις είναι υψηλές), να πάρουν ένα 'χαρτί'...
Πολλά παιδιά περνάνε σε λάθος (σε σχέση με αυτό που θέλουν) σχολές, μόνο και μόνο επειδή είναι καλοί στα μαθήματα, οπότε πρέπει (σύμφωνα με τα μυαλά των γονιών τους) να περάσουν σε 'καλή' σχολή.
Άσχετα αν το άριστο αυτό παιδί θα ήταν ευτυχισμένο με το να γίνει κάτι διαφορετικό, ή, καλύτερα, με το να ακολουθήσει μια τελείως διαφορετική κατεύθυνση π.χ. από θετική να πάει θεωρητική (σε ποιο 'ευτελείς' σχολές).
Φυσικά σε αυτά έρχονται να προστεθούν και οι κουμπούρες που αριστεύουν σε ΑΕΙ (του κώλου) με 3,5 και 4 Παιδιά που κατά λάθος βρέθηκαν κάπου και που ποτέ δεν έπρεπε να περάσουν σε καμιά σχολή. Αποστρέφονται την γνώση και δεν ξέρουν καν τι είναι αυτό που σπουδάζουν.

Φυσικά άλλη μια αμαρτία (από τις ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΘΑΝΑΣΙΜΕΣ) των παλαιότερων κυβερνήσεων είναι ότι, αντί με τα λεφτά της Ε.Ε. για την παιδεία να χρηματοδοτήσουν την έρευνα, φυτρώνανε σαν τα μανιτάρια σχολές-φαντάσματα αμφιβόλου ποιότητας από εδώ και από 'κει (γιατί άραγε; Μα φυσικά για ψηφοθυρικούς λόγους και για την πρόσκαιρη μείωση της ανεργίας). Και όπως πάντα, είμαστε μακράν οι τελευταίοι στην έρευνα.
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ οι διδάκτορες, που με 1000 ζόρια (εκτός αν έχουν βύσμα) κάνουν το διδακτορικό τους, να είναι ΑΜΙΣΘΟΙ!!!!
Σε καμιά σοβαρή χώρα αυτό δεν συμβαίνει... Οι διδάκτορες είναι το μέλλον στην ανάπτυξη αυτής της χώρας (φυσικά υπάρχουν και πάρα πολλοί κοθώνια - διδάκτορες, που οι εργασίες τους είναι χειρότερες από τις εργασίες που έκανα εγώ στο 1ο εξάμηνο, αλλά είπαμε, βύσμα!) και είναι στον αέρα!
Δεν πληρώνονται, δεν υπάρχει χρονικός ορίζοντας στην αποπεράτωση του διδακτορικού τους, είναι τα παιδιά για όλες τις δουλειές, την στιγμή που στην Αγγλία στα 25 σου έχεις ΚΑΙ διαδακτορικό, χωρίς να έχεις ανάγκη ΚΑΝΕΝΑΝ!!!

Κλασικό παράδειγμα έλλειψης ικανού δυναμικού στην χώρα :
Παλαιότερα (δεν ξέρω πότε, ούτε πολλές λεπτομέρειες) διάφορες ιδιωτικές κλινικές ήθελαν ένα κρεβάτι με ανακλινόμενη πλάτη και με δυνατότητα για μια ειδική κίνηση, ώστε να περιθάλπτουν σε αυτό μια ξεχωριστή κατηγορία ασθενών.
Υπήρχε ένας βιομήχανος εδώ που σκέφτηκε το αυτονόητο! 'Μπορώ εγώ να κατασκευάσω τα κρεβάτια αυτά και να τα πουλήσω' (ζήτηση σχεδόν σίγουρη!!!).
Έψαχνε λοιπόν κάποιους μηχανολόγους που θα μπορούσανε να του κατασκευάσουνε αυτό το κρεβάτι. Αυτοί θα έπρεπε να σκεφτούν πως θα επιτύχουν αυτήν την κίνηση του κρεβατιού. Και πάλι χωρίς κανένα ιδιαίτερο υπολογιστικό κομμάτι.
Ε, λοιπόν δεν βρήκε ΚΑΝΕΝΑΝ που να μπορεί να αναλάβει αυτήν την υποχρέωση, παρόλο που ο άνθρωπος υποσχέθηκε παχυλή αμοιβή!!!

Και τι έγινε; Μα φυσικά οι κλινικές αυτές παρήγγειλαν (αφού τα χρειαζότανε) τα κρεβάτια αυτά έτοιμα από Ιταλία...

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
σε αυτο που ανεφερες στο πρωτο ποστ για τα τρικυκλα

εστω οτι καποιος εχει την ορεξη και το μερακι να τα σχεδιασει και να τα φτιαξει

πιστευεις οτι (οι δημοι ,κοινωτητες) θα προτιμησουν αυτον και οχι τον ξαδερφο, φιλο, μιζαδορο που τα εισαγει απο εξω

(εχω σχετικο παραδειγμα)

ως προς το τελευταιο σου ποστ

σε γενικες γραμμες συμφωνω

εχω την αποψη οτι εχουμε αρκετους καλους μηχανικους -παιδια με μερακι και αγαπη για αυτο που εχουν σπουδασει- αλλα σε μια χωρα που κανεις δεν αναγνωριζει την αξια σου χανονται μεσα στις ορδες αχρηστων

Ομολογουμένως, τον παράγοντα 'μίζα' δεν τον έλαβα υπ' όψη μου. Αλλά υποτίθεται ότι γίνεται μειοδοτικός διαγωνιμός κατόπιν προκυρήξεως του ενδιαφερόμενου οργανισμού (π.χ. δήμος)
Αλλά υπάρχει και το εμπόριο, όπου και 'κει θα είχε απήχηση, όπως έχει το αντίστοιχο της piaggio τώρα.
Το θέμα ήταν να προλαβαίναμε την Piaggio. Δηλαδή πριν τα βγάλει η Piaggio στο εμπόριο, να τα βγάζαμε εμείς, καλύπτοντας όχι μόνο τις εγχώριες ανάγκες, αλλά, γιατί όχι, και αυτές άλλων χωρών.
Τώρα όμως που τα έβγαλε πρώτη η Piaggio, βρασ' τα...

Αυτά με τα διδακτορικά τα ακούω από πρώτο χέρι, είτε από κύκλους της σχολής μου, είτε από έναν φίλο μου κάνει διδακτορικό στην μετανάστευση και πως αυτή έχει επηρεάσει την αγροτική οικονομία της Ελλάδας (δηλαδή δεν πραγματεύεται την αστική μετανάστευση). Το θέμα είναι καυτό και σχετικά 'παρθένο' (πολύ λίγες δημοσιεύσεις στην Ελλάδα). Ο φίλος μου αυτός έχει ικανότητες, μεθοδικότητα και πάνω απ' όλα μεράκι και όρεξη.
Πάντως κάτι τέτοια διδακτορικά θα δείξουν τον δρόμο για την σωστή πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει μια χώρα σε αυτό το θέμα. Και όχι να κάνει κουτουράδες...