ρεαλιστικά θέλεις 500K - 1M Τουλάχιστον.. ισως και περισσότερα.

Σχετικά με τις πινακίδες, ή πέρνεις εγκριση τύπου από την Γερμανία (διπλασίασε το αρχικό κόστος) ή αρχίζεις να ψήνεις πολιτικούς να βοηθήσουν... που εαν είναι μεγάλη η επένδυση και φάνουν και αυτοί, θα σε βοηθήσουν

Κύριοι, επιτρέψτε μου να σας πω ότι τα ποσά που αναφέρετε είναι αστεία.
Επένδυση 1 εκατομμυρίου € μπορεί να ενταχθεί σε αναπτυξιακό από τους τόσους που τρέχουν εδώ και χρόνια, να επιδοτηθεί με 50% και να στοιχίσει τα μισά. Αν η πρόταση είναι σοβαρή, είναι αδύνατον να μη βρει τα 200.000 € που χρειάζεται σαν ίδια κεφάλαια, τα υπόλοιπα μπορούν να είναι χρηματοδότηση από τράπεζα, σε μια τέτοια πρόταση γνωρίζω τουλάχιστον 4 που θα έκαναν ουρά.
Κοιτάξτε τις επενδύσεις που εγκρίθηκαν στην πρώτη περίοδο του Ν.1257, παραθέτω ένα δείγμα αρχίζοντας από τις μεγαλύτερες (να μη βάλω ολόκληρη τη λίστα, οκ;

Νομός Τομέας Προϋπολογισμός ΒΑΘΜΟΙ
ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΟΠΩΡ/ΚΑ-Μ 14.420.000,00 € 80
ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΓΑΛΑ 12.000.000,00 € 65
ΛΑΡΙΣΑΣ ΟΠΩΡ/ΚΑ-Μ 9.500.000,00 € 75
ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΟΠΩΡ/ΚΑ-Μ 9.450.000,00 € 65
ΛΑΡΙΣΑΣ ΟΠΩΡ/ΚΑ-Μ 8.700.000,00 € 100
ΛΑΡΙΣΣΑΣ ΟΠΩΡ/ΚΑ-Μ 8.300.000,00 € 70
ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΟΠΩΡ/ΚΑ-Μ 7.800.000,00 € 85
ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΛΑΙΟΥΧΑ 6.900.000,00 € 65
ΑΧΑΪΑΣ ΟΠΩΡ/ΚΑ-Μ 6.688.000,00 € 70
ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΚΡΕΑΣ 6.500.000,00 € 70

Έχω κάνει copy / paste από εξέλ, δεν μου βγαίνει καλά αλλά μια ιδέα νομίζω ότι παίρνετε. 100 βαθμοί είναι το 'άριστα'.

j.marr, σχετικά με τις 300.000 €, φίλος μου **σιδεράς **απόφοιτος Δημοτικού, έχει κάνει τα τελευταία πέντε χρόνια στο μηχανουργείο του επενδύσεις 500.000 € τουλάχιστον, χρήματα που έβγαλε διαμορφώνοντας λαμαρίνες και κοιλοδοκούς σε μηχανήματα επεξεργασίας, σκάλες, πόρτες και άλλα. Ξεκίνησε πριν από 12 χρόνια με ένα κασελάκι εργαλεία (τα περισσότερα δανεικά) και δίχως φράγκο και σήμερα θα μπορούσε εύκολα να κατασκευάσει όποια μεταλλική κατασκευή του ζητηθεί.

Δημήτριος, αν βλέπεις ότι σου χαλάω το θέμα, φώναξε. Απάντηση στην ερώτησή σου προσπαθώ να δώσω.

Ο χρήστης Δημήτριος έγραψε:
Αυτοί οι βαθμοί τι είναι; Τα ποσά αναφέρονται σε όλες τις επενδύσεις που έγιναν σε κάθε αναφερόμενο νομό και σε κάθε αναφερόμενο τομέα;

Όχι, είναι για μια συγκεκριμένη επένδυση το κάθ' ένα. Η λίστα είναι εύκολο να βρεθεί, από το σάιτ του Υπ. Γεωργίας. Θα πάθεις πλάκα βλέποντας ποιοί κάνουν μεγάλες ( ) επενδύσεις στην Ελλάδα.

Για τα άλλα, θα επανέλθω. Το πισί είναι στη δουλειά και, επί τέλους, σχολάω γι' απόψε.

Είχα μια ελπίδα ότι κάποιοι θα μ’ έβριζαν, θα φώναζαν «τι είναι αυτά που λες ρε», θα παρέθεταν δέκα υπέροχες επιχειρηματικές ιδέες και τους λόγους για τους οποίους δεν μπόρεσαν να τις υλοποιήσουν στην Ελλάδα. Το να λέμε ότι δεν προσπαθούμε γιατί κι αν προσπαθούσαμε δεν θα μπορούσαμε γιατί δεν θα μας άφηνε ….. κάτι, μου αφήνει μια πικρή γεύση.

1. Φορολογικοί συντελεστές: Αλλού είναι και υψηλότεροι.
2. Γραφειοκρατία: Πολεμιέται.
3. Ημερομίσθια: Όπως στο 1.

Η δική μου άποψη; Όπως την είπα παραπάνω, συν: Το Ελληνικό Σύστημα Εκπαίδευσης παράγει Δημοσίους Υπαλλήλους. Δεν μπορώ αλλιώς να εξηγήσω ότι ο Έλληνας Πτυχιούχος ως επί το πλείστον ψάχνει για μια θέση στο Δημόσιο, ή τεσπα υπαλλήλου - και φαίνεται να αδυνατεί να περάσει τις όποιες γνώσεις του σε εφαρμογή και πετάει σπυριά στη σκέψη να πιάσει εργαλείο. Πόσους, αδέλφια, Μηχανολόγους μπορεί να απορροφήσει το Δημόσιο; Και τι στο καλό θα ελέγχουν όλοι αυτοί; Καλή η καρέκλα, υπό προϋποθέσεις. Κάκιστη όταν γίνεται αυτοσκοπός.

Επίσης από τα (για μένα) ανεξήγητα, η εμμονή κάποιων εναντίον των «επιχειρηματιών», οι οποίοι φέρονται να είναι «αραχτοί και λάιτ» και να τρώνε με χρυσά κουτάλια. Γιατί τότε, γαμώ το κέρατό μου, δεν γίνονται κι αυτοί «επιχειρηματίες»; Δεν έχουν χρήματα, λένε. Είχε ο ΚΚ όταν έστηνε τις «Τ.Ε.»; Ο Βασιλόπουλος όταν έστηνε την «Α.Β.»; Ο Παναγιωτόπουλος (φίλος μου, μάλλον δεν τον ξέρετε) όταν έστηνε μεταφορική εταιρία με έδρα το Βέλγιο και τώρα έχει 30 ολοκαίνουργια φορτηγά κι οργώνει την Ευρώπη; Ο άλλος φίλος μου και σιδεράς, ο Γιάννης, που σε 12 χρόνια έστησε, από το απόλυτο 0, πλήρως εξοπλισμένο μηχανουργείο σε 2.500 μ2 ιδιόκτητα κτήρια σε 25.000 μ2 χωράφι που αγόρασε δίπλα στην «ΕΟ» κι αγόρασε και σπίτι 150 μ2 με οικόπεδο 5.000 μ2; Αλλά όταν τους μιλάς για εργασία, οι Έλληνες γυρίζουν το κεφάλι αλλού. Σαν τους Ζακυνθινούς, που πληρώνουν 50 € μεροκάματο στους Αλβανούς κλπ αλλοδαπούς να τους δουλεύουν στα χωράφια και οι ίδιοι δουλεύουν γκαρσόνια για 35.

Ο Πύργος των 30.000 κατοίκων θα έχει σε λίγο 200 δικηγόρους κι άλλους τόσους γιατρούς. Α, και 500 ταξιτζήδες, τους περισσότερους με πτυχίο.

Κάποιοι άνθρωποι στενεύονται στα σύνορα της Γης και κάποιοι άλλοι θεωρούν το κωλοχώρι τους αχανές και το «εγώ» τους επίσης.-

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Είχα μια ελπίδα ότι κάποιοι θα μ’ έβριζαν, θα φώναζαν «τι είναι αυτά που λες ρε», θα παρέθεταν δέκα υπέροχες επιχειρηματικές ιδέες και τους λόγους για τους οποίους δεν μπόρεσαν να τις υλοποιήσουν στην Ελλάδα. Το να λέμε ότι δεν προσπαθούμε γιατί κι αν προσπαθούσαμε δεν θα μπορούσαμε γιατί δεν θα μας άφηνε ….. κάτι, μου αφήνει μια πικρή γεύση.

Μπορώ να σου πώ πολλές ιστορίες αλλά προτιμώ να κρατήσω την ανωνυμία που μας δίνει το Internet, για γνωστούς μου που προσπάθησαν να κάνουν κάτι και δεν τα κατάφεραν και ξαναεπέστρεψαν στο εξωτερικό όπου τα πάνε περίφημα.

[quote='ililias']..Αλλά όταν τους μιλάς για εργασία, οι Έλληνες γυρίζουν το κεφάλι αλλού. Σαν τους Ζακυνθινούς, που πληρώνουν 50

illia
πολλοι μηχανικοι δεν μπορουν να ειναι (-η καλυτερα- να σκεφτουν σαν) επιχειρηματιες

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
illia
πολλοι μηχανικοι δεν μπορουν να ειναι (-η καλυτερα- να σκεφτουν σαν) επιχειρηματιες

Αυτό λέω κι εγώ, βρε συ.

Ο χρήστης ililias έγραψε:

illia
πολλοι μηχανικοι δεν μπορουν να ειναι (-η καλυτερα- να σκεφτουν σαν) επιχειρηματιες

Αυτό λέω κι εγώ, βρε συ.

ναι
αρα που καταληγουμε

στο οτι δεν υπαρχουν επιχειρηματιες οι οποιοι θα 'εκμεταλευτουν-αξιοποιησουν' τους (οποιους) καλους μηχανικους αυτης της χωρας ετσι ωστε να παραγουμε αυτοκινητα, υψηλη τεχνολογια, διαστημοπλοια καρφιτσες η οτι αλλο θες

δεν νομιζω οτι ειναι πολλοι οι επιχειρηματιες οι οποιοι θα προτιμουσαν να επενδυσουν στην κατασκευη ενος αυτοκινητου και οχι σε τροφιμα υπηρεσιες, εμπορικες επιχειρησεις και γενικα σε επενδυσεις που εχουν μεγαλυτερο (ισως) και γρηγοροτερο κερδος

Και γιατι να επενδυσουν στο αυτοκινητο;Θα ηταν εξυπνη κινηση να πανε να τα βαλουν με τα πασης φυσεως μεγαθήρια;Δεν νομιζω.
Εγω επιμενω.Θα επρεπε να επενδυσουν σε νέα πράγματα.

Επισης θα πρεπει να μην συγκρινουμε ανομοια πραγματα.Την εποχη που ο ΚΚ ηταν νεος (το παιρνω ως χρονικο σημειο αναφορας μιας και ολοι εδωξερουμε οτι ο ΚΚ εχει τα χρονακια του) αν ειχες πτυχίο είχες δουλεια.Και οχι απλως δουλεια,διάλεγες δουλεια.Ήθελες να φτιαξεις εταιρεία;Ήθελες να γινεις αρχιμηχανικος σε εταιρεία;Το να τα καταφέρεις ήταν στα χέρια σου,γιατι η ζήτηση ήταν μεγάλη και η προσφορά μικρή.

Σήμερα ετσι οπως παμε ειναι θεμα χρόνου να δουμε καθε αλβανόπουλο με τρια δοκτορα!Καποιος θα περιμενε οτι αυτο θα ειχε ως αποτελεσμα υψηλο ανταγωνισμο και υψηλο επιπεδο.Δυστυχως αυτο δεν εγινε ποτε.Αντιθετα γεμίσαμε φοβισμένους πτυχιούχους που ψάχνουν να βολευτουν.Γεμίσαμε επιχειρήσεις και τράπεζες βασισμένες στην απατη και σε κομματικές λαμογιές.

Γιατι το εδαφος δεν ηταν καταλληλο να δεχθει ολους αυτους.Γιατι καποιοι που αποφασιζανε εντος συνόρων δεν ενδιαφερθηκαν να δουν μια Ελλάδα ισχυρη.Ενδιαφερθηκαν για μια γρηγορη αρπαχτη, οπως καθενας που εχει την νοοτροπία του ραγιά.

Δεν υπάρχουν επιχειρηματίες γιατί κανένας δεν είναι τρελλός να φτιάξει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα με αρκετά μεγαλύτερο κόστος από χώρες του εξωτερικού.

Δεν υπάρχει υποδομή/βιομηχανία εδώ για να γίνουν τέτοια πράγματα. Ότι χρειάζεται θα πρέπει να το παραγγείλεις στο εξωτερικό, με μεγάλη καθυστέρηση και έξοδα. Αντίθετα, έξω βρίσκεις πολλές εταιρείες που μπορούν να σε προμηθεύσουν με οτιδήποτε χρειαστείς, δίπλα σου. Π.χ. χρειάζεσαι ένα stepper motor και ένα αισθητήρα, πηγαίνεις, διαλέγεις, παίρνεις και τεχνικές πληροφορίες, τελείωσες. Εδώ είναι άθλος μόνο να το βρεις, παραγγελία με μεγάλο κόστος, άσε το αν θα σου κάνει καλά τη δουλειά που θέλεις.

Θα μπορούσε μια εταιρεία του εξωτερικού να κατασκευάζει κάτι στην Ελλάδα, μόνο συναρμολόγηση. Αυτό έγινε παλιά, απέτυχε και δεν πρόκειται να ξαναγίνει.

δυστυχώς εμείς δεν μπορούμε να περιμένουμε 12 χρόνια όπως ο φίλος του ililia, ο Γιάννης ο μηχανουργός. Εμείς θέλουμε σήμερα να ξεκινήσουμε και αύριο να έχουμε στη τσέπη τα εκατομμύρια και να managaρουμε. Μάλλον με τέτoια πρότυπα έχουμε μεγαλώσει κι έτσι θέλουμε να είμαστε. Τι περιμένεις όταν η τηλεόραση προβάλει συνεχως ως επιτυχημένους ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους. (Ας μην αναφέρω ονόματα μια και όλοι τα ξέρετε και δεν πρόκειται να μπει τελεία) .
Θέλει δουλειά και όχι ξύσιμο. τρανό παράδειγμά που στις αγροτικές περιοχές δε δουλεύει κανένας Έλληνας. Προτιμούν να διατάζουν τους εργάτες και να πουλάνε μούρη στα καφενεία του χωριού και της πόλης με το νέο 4x4, το νέο τρακτερ αλλά κατα τα άλλα χρωστάνε στην τράπεζα μέχρι και τη μάνα τους.

Άσχημος σύμβουλος ακόμα ειναι και σκέψεις σαν και αυτές

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Θα πάθεις πλάκα βλέποντας ποιοί κάνουν μεγάλες ( ) επενδύσεις στην Ελλάδα.

(ililia χωρίς καμία παρεξήγηση, ετσι; κι εγώ έχω σκεφτεί έτσι στο παρελθόν πολλές φορες! )
Νομίζουμε πως είμαστε καλύτεροι από καποιους για αδιευκρίνιστους λόγους. Σνομπάρουμε την προσπάθεια κάποιων και για ακατανόητους λόγους μπορούμε να αγοράσουμε κάτι ξένο παρά του γνωστού, συμπατριώτη(υπό τη στενή έννοια Λαρισαίος, Καβαλιώτης κλπ). μάλλον ο λόγος ίσως είναι για να μην γίνει αυτός καλύτερος από μας. Ας γίνει καλύτερος ένας άλλος που δε θα τον ξέρουμε και δε θα τον ξαναδούμε.

Το θέμα είανι πως δεν πρέπει να περιμένουμε επιχειρηματίες για να εκμεταλευτούν τους μηχανικούς. Γιατί 1) αυτοί έχουν ήδη τις κάνει τις επενδύσεις τους και 2) αν κάνουν άλλες θα ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΟΥΝ τους μηχανικούς δίνοντας τους 1000 ευρώ το μήνα για πάνω από 12 ώρες δουλειάς τη μέρα. Ούτε να ψαχνόμαστε να φτιάξουμε αυτοκινητοβιομηχανίες. Αυτά δε γίνονται! Οι υπάρχουσες ενώνονται για να αντέξουν και δημιουργήθηκαν κάποτε από ένα μάστορα το 1900 που έφτιαχνε καλές καρότσες και δεν γινότανε πόλεμςο στο χωριό του. Χρειάζονται καινοτόμα προϊόντα ώστε να αποφυγεις όσο γίνεται τον ανταγωνισμό. Διοτι προφανώς άμα πας να φτιάξεις κάτι που υπάρχει ήδη τότε ο αντιπάλος έχει και τεχνογνωσίς και εμπειρία και δίκτυο πωλήσεων και άντε μετά εσυ να ανταγωνιστείς...

Μια γενιά πριν ένα πτυχίο σε ζούσε. Σήμερα όμως αυτό δε φτάνει. Δε φτάνει και μάλλον η λύση δεν ειναι 2 3 4 πτυχία αλλά το να στραφείς σε άλλες διεξόδους. Είσαι πολιτκός μηχανικός αλλά δε σημαίνει οτι θα δουλέψεις και ως πολιτκός μηχανικός. Λύση; επιχειρηματικότητα. Πρώτος σκόπελος; κεφάλαια!! Σου δίνει λέμε η ΕΕ τα μισά, τα άλλα μισά όμως;;;

Δύσκολη ώρα για γριφους ε; όποιος βρεί απαντήσεις όμως ξέρετε τι κερδίζει

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
...δεν υπαρχουν επιχειρηματιες οι οποιοι θα 'εκμεταλευτουν-αξιοποιησουν'....

Και γιατι να επενδυσουν ....

Δεν υπάρχουν επιχειρηματίες γιατί ......

  Ρε παιδιά, για τι μιλάμε; Μιλάμε για 'επιχειρηματίες' σαν να ήταν 'κάποιοι'. Επιχειρηματίες είμαστε εμείς. Οι χασάπηδες, οι μπακάληδες, οι τσοπάνηδες, οι περιπτεράδες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι κοπτοραπτούδες. Όλοι αυτοί που βάζουν τα όποια κεφάλαιά τους για να ξεκινήσουν μια δουλειά. (Κεφάλαια μπορεί να είναι και αυτά που τους δίνει η τράπεζα όταν βάζουν υποθήκη σ' ό,τι έχουν και δεν έχουν).

Οι εποχές σήμερα είναι ευκολότερες από ποτέ για την επιχειρηματικότητα. Οι τράπεζες σε παρακαλάνε να σου πουλήσουν χρήμα, πτυχίο δεν χρειάζεται να έχεις (είναι γεμάτη η αγορά με πτυχιούχους, με 2.000 € το μήνα καλύπτεις την όποια ανάγκη). Το μόνο που χρειάζεται είναι όρεξη για δουλειά και focus (όχι όμως Ford )
Αν άρχιζα να δίνω παραδείγματα, μόνο με αυτά που ξέρω εγώ δεν θα χωρούσε το ποστ ούτε σε δυο σελίδες. Αλλά να σας πω για την (ωραιοτάτη και γλυκυτάτη) κοπελίτσα, απόφοιτο ΤΕΙ Διοίκησης Επιχειρήσεων, που μου ζήτησε δουλειά κι όταν τη ρώτησα τι θα μπορούσε να κάνει στην επιχείρησή μου, απάντησε 'Να την διοικήσω, αλλά δε νομίζω ότι θα με αφήνατε'. Μιλάμε για κοπέλα 24 ετών, με τριετή προϋπηρεσία σερβιτόρας σε μαγαζιά της κεντρικής πλατείας του Πύργου και του πεζόδρομου της Αμαλιάδας.
polinikis7, ένας πτυχιούχος σήμερα είναι μια επιχείρηση από μόνος του, έχουν επενδυθεί πάνω του τεράστια κεφάλαια. Και, ανάλογα με την οικονομική επιφάνειά του (ή της οικογένειάς του), μπορεί να βρει κι' άλλα. Πάνω σ' αυτά, στηρίζεται και ξεκινάει. Με τη μαγκιά του πλέον και με την αξία του. Αυτό γίνεται παντού και μάλιστα χωρίς τη στήριξη της οικογένειας που απολαμβάνουν οι Έλληνες.
Ρε, μπας και φταίει αυτό; Το ότι δλδ το 'παιδί' είναι 'παιδί' μέχρι τα 40++;

Η γιαγιά μου λέει: Μέχρι να περάσεις τα 65 είναι ανήλικος!

Μα Ηλία... οι περισσότεροι που τελείων Διοίκηση Επιχειρήσεων... δουλεύουν σαν πωλητές.
Άσχετο που και πριν αλλά και μέσα στην σχολή, νομίζουν ότι με το που πάρουν το χαρτί, θα ανοίξουν οι μεγάλες πόρτες για αυτούς και θα βολευτούν στην θεσούλα ενός διευθυντή... Λίγοι είναι εκείνοι όπου καταφέρνουν να κάνουν κάτι και αυτοί είναι όσοι έχουν οι πατεράδες τους κάποια επιχείρηση ή έχουν γνωστούς...
Εγώ αν είχα επιχείρηση, δεν ξέρω αν θα έπαιρνα έναν που έχει τελειώσει μόνο αυτό... να μου πεις αυτό εξαρτάτε και από τι είδους και πάνω από όλα τι μεγέθους επιχείρηση έχεις.

Φιλικά
Θανάσης.

Θα το πω κι' αυτό κι ας φάω (virtual) ξύλο.
Έχουμε απαίτηση να μας πάρουν αυτοκίνητο, επειδή περάσαμε στο Πανεπιστήμιο. Πως να μην έχουμε απαίτηση να μας έχουν στρωμένη ζεστή καρέκλα όταν αποφοιτούμε; Όλοι, γονείς, κοινωνία, φίλοι και γνωστοί, μας πιπιλίζουν το μυαλό: Διάβασε, παιδί μου, θα κουραστείς μέχρι να 'περάσεις', αλλά μετά καθάρισες. Τελειώνω εγώ και μεθ' ου πολύ ανακαλύπτω ότι όχι μόνο δεν 'καθάρισα', αλλά τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Και πέφτω σε μια τρύπα, μέσα από την οποία δεν σκέπτομαι να βγω, παρά μόνο που θα σκαλώσω. Και, συνήθως, εκεί είναι ο πάτος.
Εγώ λέω: Απόλαυσε, παιδί μου, τα χρόνια που πληρώνω για να μπορείς να μαθαίνεις ό,τι αγαπάς, γιατί όταν βγείς στην αγορά θα πρέπει να κοπείς στα 3, αν θέλεις να συνεχίσεις να μαθαίνεις. Και, αν θέλεις σινεμά, έλα δυο ώρες να βοηθήσεις, χρειάζομαι κάποιον να σκουπίσει τα σκ@τ@ των σκυλιών.

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Δεν υπάρχουν επιχειρηματίες γιατί κανένας δεν είναι τρελλός να φτιάξει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα με αρκετά μεγαλύτερο κόστος από χώρες του εξωτερικού.

Αν αυτός ήταν ο μόνος παράγοντας τότε όλες οι βιομηχανίες αυτοκινήτου θα ήταν στην Κίνα και όλες οι βιομηχανίες λογισμικού στην Ινδία (προς τα εκεί πάει αλλά όχι ακόμα)

Μερικές σκόρπιες σκέψεις από προσωπική πείρα, καθότι επιχειρηματίας στο χώρο της πληροφορικής:

ο Χρειάζεται 'όραμα' στο τι φτιάχνεις, διαφοροποίηση, εντοπισμός της 'niche' αγοράς -δεν έχει νόημα να φτιάχνεις πχ. ευρείας παραγωγής αυτοκίνητα διότι τότε ανταγωνίζεσαι άλλους 100 που το κάνουν αυτό φτηνότερα και καλύτερα (τουλάχιστον στην αρχή) από σένα.

ο Δε χρειάζεται βαριά βιομηχανία, αυτό το μοντέλο είναι ξεπερασμένο (εκτός και αν φτιάχνεις κάτι niche). Ούτε καν να φτιάχνεις ένα 'προϊόν' χρειάζεται. Μπορείς μια χαρά να φτιάχνεις 'άυλα' πράγματα όπως λογισμικό ή να παρέχεις υπηρεσίες υψηλής εξειδίκευσης (από consulting δικτύων στο Κατάρ, που κάνουμε εμείς, μέχρι αγροτουρισμό υψηλού επιπέδου με πελάτες αποκλειστικά ξένους, που ξέρω περίπτωση)

o Το ρίσκο είναι τεράστιο και σε χρηματικό επίπεδο (= επένδυση τόσο άμεση (χρήματα) όσο και σαν κόστος ευκαιρίας για όσα λεφτά ΔΕΝ έβγαλες όσο η εταιρία ήταν μικρή και ευάλωτη) αλλά και σε προσωπικό (= όσα χρόνια ασχολούμαι με την εταιρία θα μπορούσα να είμαι υπάλληλος υψηλά αμειβόμενος κάπου και 'ο μήνας έχει 9', ούτε σκοτούρες (αν κάνω καλά τη δουλειά μου, που την κάνω) ούτε ζόρια). Οσοι μιλάνε από την ασφάλεια και ξενοιασιά της εξαρτημένης τους εργασίας (με τα δικά της κακά φυσικά), ας έλθουν να δουν 'πόσα απίδια βάζει ο σάκος'

ο Το κρατικό περιβάλλον στην Ελλάδα είναι εχθρικό. Με το που ανοίγεις την εταιρία αποκτάς συνεταίρους την Εφορία (που έρχεται κάθε 2-3 χρόνια με πλάνο να σου πάρει 1%-2% του τζίρου σου λόγω 'λογιστικών διαφορών' και ας είσαι άψογος), το ΙΚΑ και λοιπούς ασφαλιστικούς οργανισμούς κοκ. Οι νόμοι αλλάζουν κάθε χρονιά (μέσα σε 1.5 χρόνο άλλαξε 3 φορές ο τρόπος υπολογισμού των ημερών άδειας των εργαζομένων), τα δικαστήρια δεν λειτουργούν ουσιαστικά (θα πάρουμε -και αν- τα χρήματα από κακοπληρωτή πελάτη μας 2 χρόνια μετά ), οι αναπτυξιακοί νόμοι έχουν συνήθως στόχο το βόλεμα κάποιων ημέτερων, το λάδωμα είναι κοινός τόπος, το να κάνεις δουλειές βασισμένες στις προσωπικές γνωριμίες είναι συνήθες.

ο Το επίπεδο των αποφοίτων Πανεπιστημίων είναι συνήθως μέτριο. Ιδιαίτερα οι νέοι 'δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα' (δεν αρνούμαι ότι και εγώ στην θέση τους μπορεί να ήμουν έτσι)

Αυτά προς το παρόν

Ο χρήστης ililias έγραψε:

...δεν υπαρχουν επιχειρηματιες οι οποιοι θα 'εκμεταλευτουν-αξιοποιησουν'....

Και γιατι να επενδυσουν ....

Δεν υπάρχουν επιχειρηματίες γιατί ......

 Ρε παιδιά, για τι μιλάμε; Μιλάμε για 'επιχειρηματίες' σαν να ήταν 'κάποιοι'. Επιχειρηματίες είμαστε εμείς. Οι χασάπηδες, οι μπακάληδες, οι τσοπάνηδες, οι περιπτεράδες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι κοπτοραπτούδες. Όλοι αυτοί που βάζουν τα όποια κεφάλαιά τους για να ξεκινήσουν μια δουλειά. (Κεφάλαια μπορεί να είναι και αυτά που τους δίνει η τράπεζα όταν βάζουν υποθήκη σ' ό,τι έχουν και δεν έχουν).

Οι εποχές σήμερα είναι ευκολότερες από ποτέ για την επιχειρηματικότητα. Οι τράπεζες σε παρακαλάνε να σου πουλήσουν χρήμα, πτυχίο δεν χρειάζεται να έχεις (είναι γεμάτη η αγορά με πτυχιούχους, με 2.000 € το μήνα καλύπτεις την όποια ανάγκη)

Επιχειρηματίες ειμαστε ολοι αυτοι, αλλα αν μιλαμε για αναπτυξιακες επενδυσεις και αναφερομαστε στον μπακάλη , τοτε μας αξίζει το χαλι μας.

Οι τραπεζες σημερα παρακαλανε να σου δώσουν 10.000Ε και εσυ να υποθηκεύσεις το σπιτι σου σε αυτες.Τα επιχειρηματικα σου σχεδια δεν τους ενδιαφερουν και δεν σκοπευουν να σου δωσουν σοβαρα λεφτά.

Σημαντικός είναι και ο ρόλος του περιβάλλοντος που μεγαλώνει ο καθένας, όχι τόσο από την πλευρά που έχετε ήδη περιγράψει, αυτήν της διαμόρφωσης γενικά του χαρακτήρα, όσο από την πλευρά της διαμόρφωσης - εκγύμνασης της επιχειρηματικότητας. Επίσης πολύ σημαντικό είναι και το σημείο εκκίνησης του καθενός. Συγκεκριμένα:

(βαθιά ανάσα ... βουτάμε για «εκγύμναση επιχειρηματικότητας») Στο δικό μου περιβάλλον δεν ήρθα σε ιδιαίτερη επαφή με την επιχειρηματικότητα, καθώς οι γονείς μου ήταν ο ένας ελεύθερος επαγγελματίας και ο άλλος υπάλληλος σε τράπεζα. Ο ελεύθερος επαγγελματίας -από τη φύση του επαγγέλματός του- δε χρειαζόταν ιδιαίτερες επενδύσεις για τη δουλειά του. Στην οικογένειά μας τα παιδιά βιώσαμε τη στέρηση και την προσφορά στην οικογένεια, αλλά μαθήματα επιχειρηματικότητας στα μεγέθη που αναφέρονται στη συζήτηση δεν έτυχε να πάρουμε. Εμένα προσωπικά τέτοια μεγέθη με ... τρομάζουν, το πιθανότερο γιατί δεν εξοικειώθηκα ποτέ με τη διαχείριση τέτοιων μεγεθών στο κοντινό μου περιβάλλον.

(βγαίνουμε, παίρνουμε οξυγόνο ... βουτάμε για «σημείο εκκίνησης») Γιατί δεν τόλμησα ποτέ να ξανοιχτώ; Γιατί πριν ακόμα το πτυχίο ξεκίνησα να δουλεύω και στη δεκαετία που συμπλήρωσα μετά το πτυχίο, η δουλειά μου (ιδιωτικός υπάλληλος) πήγε σε ορισμένους τομείς (τον οικονομικό συμπεριλαμβανομένου) πολύ καλά για τα δικά μου δεδομένα. Με δυο λόγια δε βρέθηκα ποτέ στο «μηδέν». Συνδυάστε το και με την πρώτη βουτιά .... Αντίθετα οι φίλοι σου Ηλία, αν κατάλαβα σωστά, ξεκίνησαν από το «μηδέν». Όταν είναι κάποιος στο μηδέν τι κινδυνεύει να χάσει; Ορμά για τα πάντα! «Πίσω και σας έφαγα!»

(βγαίνουμε και στεγνώνουμε στον ήλιο) Άρα πέρα από τα στοιχεία του χαρακτήρα (εργατικός, φιλόδοξος, ευρηματικός, τολμηρός, ρεαλιστής κλπ ή όχι), μεγάλο ρόλο παίζουν και οι συνθήκες που βρίσκεται κάποιος, σε συνδυασμό με την ικανότητά του να τις αντιμετωπίσει και με τη διάθεσή του να βελτιώσει αυτήν του την ικανότητα.

Ελπίζω να μη σας κούρασα στις βουτιές, αλλά ... ο ililias τις βρέχει όταν δε συζητάμε.

Αν αντέχετε μια μικρή παρένθεση για το ρίσκο των υπαλλήλων. Δεν έχω ευρεία εικόνα της αγοράς, αλλά προσωπικά γνωρίζω πως αν δεν βγάλω τα χρήματα (την αντίστοιχη εργασία) που πρέπει, στο χρόνο που πρέπει, έχω χοντρό πρόβλημα και επίσης δημιουργώ πρόβλημα στους γύρω μου και στη δουλειά μου συνολικά. Η εικόνα από τις επιχειρήσεις σας είναι διαφορετική; Λεν οι υπάλληλοί σας ο μήνας έχει 1η και 16η ή όποτε έχετε κανονισμένο να τους πληρώνετε;

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Επιχειρηματίες ειμαστε ολοι αυτοι, αλλα αν μιλαμε για αναπτυξιακες επενδυσεις και αναφερομαστε στον μπακάλη , τοτε μας αξίζει το χαλι μας.

Διαφωνώ (για το μπακάλη) και συμφωνώ (ότι μας αξίζει το χάλι μας). Ό,τι βοηθάει στην απασχόληση του κόσμου είναι ανάπτυξη. Σκέπτεσαι μια πόλη βιομηχάνων χωρίς μπακάλικα; Ξεχνάς ότι οι παλαιοί πλούσιοι έμποροι ήσαν οι μπακάληδες; Και οι σημερινοί, τα ΣΜ, μεγαλομπακάληδες δεν είναι;

....Όταν είναι κάποιος στο μηδέν τι κινδυνεύει να χάσει; Ορμά για τα πάντα! «Πίσω και σας έφαγα!»....

Εξαρτάται από το μηδέν κι από το point of view. Κάποιοι προτιμούν τη σιγουριά του μεροκάματου.

edit: Οι υπάλληλοι κατά βάση εργάζονται ευσυνείδητα και προσπαθούν συνεργαζόμενοι να ξεπερνάνε τα όποια προβλήματα. Το ζήτημα είναι η έλλειψη γνώσεων ή, για να το θέσω διαφορετικά, όποιος γνωρίζει πως ανοίγει και πως κλείνει το πισί δηλώνει γνώστης (και παίρνει επίδομα χρήσης Η/Υ) και όποιος μπορεί να βάλει γράσο σ' ένα ρουλεμάν δηλώνει συντηρητής.