Ανοίγω ένα θέμα, σχετικό με την προέλευση των ειδών.

Επειδή το πεδίο μελέτης είναι απέραντο, ας εστιάσουμε στην εξελικτική πορεία του θηλυκού ανθρώπου. Θα μας βοηθήσει να ερμηνεύσουμε το ρόλο της γυναίκας σήμερα, πως έφτασε έως εδώ, αν διατηρήθηκαν αρχέγονες κοινωνικές συμπεριφορές και -ίσως- να αναλύσουμε τον τρόπο σκέψης της, όπως αυτός καθορίζεται από την γενετική της δομή και την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον.

Ο Σωκράτης, ο εισηγητής της επαγωγικής μεθόδου, πριν ξεκινήσει οποιοσδήποτε διάλογος, θεωρούσε απαραίτητο τον ορισμό των εννοιών, που επρόκειτο να συζητηθούν. Έπρεπε να επιλεγούν μόνο οι υπο-έννοιες που συναποτελούσαν το εκάστοτε σημαινόμενο, και να αποκλειστούν εκείνες που ήταν αντιφατικές.

Αν κάνουμε και εμείς το ίδιο, θα δούμε καταρχάς ότι η γυναίκα δεν ανήκει στο ανθρώπινο γένος. Η επικρατέστερη ετυμολογία της λέξης 'άνθρωπος' αποτελείται από δύο μέρη: Άνδρας και όψη. Άνθρωπος είναι ο άνδρας στην όψη. Άνθρωπος είναι ο άντρας. Kαι στα αγγλικά οι άνθρωποι αποδίδονται ως men, στα γερμανικά είναι Menschen. Βέβαια μπορεί κάποιος να αντιτάξει ότι η σημειολογία αυτή, διαμορφώθηκε από τον κυρίαρχο του πολιτισμού, οπότε αυτός διαμόρφωσε ανάλογα και τη γλώσσα. Οπότε αυτό το γλωσσολογικό επιχείρημα υπέρ της θεωρήσης της γυναίκας ως μη ανθρώπου αχρηστεύεται.

Νομοτελειακά, η εντελέχεια κάθε έμβιου όντος, ο τελικός σκοπός δηλ. , το νόημα της υπαρξής του αν θέλετε, είναι η διαιώνιση του του ίδιου του είδους. Κι αυτή επιτυγχάνεται μέσω της δημιουργίας απογονών, της αναπαραγωγής.
Μέσα από τα εκατομμύρια έτη της εξέλιξης, τα είδη είχαν να παλέψουν με εχθρικά περιβάλλοντα, καιρικές συνθήκες, φυσικές καταστροφές, ανταγωνιστικά είδη, έχοντας πάντα κατά νου, πως θα επιβιώσουν. Πώς θα τραφούν, και πως θα κάνουν απογόνους.

Το αρσενικό άτομο, από τα πρώτα βήματα της εξέλιξής του, ως ανθρωπίδης ακόμα, επιφορτίστηκε με το θεμελιώδες: Την αναζήτηση τροφής. Πολλοί επιστήμονες της ανθρωπολογίας έχουν απορρίψει τη θεωρία 'της γυναίκας τροφοσυλλέκτριας'. Οι τροφοσυλλέκτες, οι australopithecus afarensis ήταν αρσενικά άτομα.
Στο δεύτερο σημαντικό στάδιο της εξέλιξης, η τροφή πλέον αναζητάται μέσω του κυνηγιού.
Και γιατί είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της τροφής και της επιτυχούς εξευρεσής της θα ρωτήσει κανείς.
Η περισσότερη τροφή είναι απαραίτητη όχι μόνο στην επιβίωση, αλλά και στην αναπαραγωγή. Η εξεύρεσή της δε, απαιτεί νοητικές ικανότητες, οι οποίες αναγκαστικά οξύνονται. Και ο ρόλος του ανθρώπου-κυνηγού μας πηγε νοητικά πολλά βήματα μπροστά.

Δεν καταλήγω στο ότι οι γυναίκες μέχρι και σήμερα υστερούν νοητικά, δεν έχω επαρκείς αποδείξεις για κάτι τέτοιο. Απλά λέω ότι συνθήκες μέχρι και σήμερα ευνόησαν την ανάπτυξη ικανότητων στα αρσενικά άτομα, τα οποία αποδείχθηκαν εν συνεχεία οι κυριότεροι δημιουργοί του ανθρώπινου πολιτισμού.

Πριν αρχίσουν, όσοι διαφωνούν, να εκτοξεύουν τα χιλιομασημένα κλισέ περί φαλλοκρατών κλπ. ας επιχειρηματολογήσουν πρώτα.

Ανοίγω ένα θέμα, σχετικό με την προέλευση των ειδών.

Επειδή το πεδίο μελέτης είναι απέραντο, ας εστιάσουμε στην εξελικτική πορεία του θηλυκού ανθρώπου. Θα μας βοηθήσει να ερμηνεύσουμε το ρόλο της γυναίκας σήμερα, πως έφτασε έως εδώ, αν διατηρήθηκαν αρχέγονες κοινωνικές συμπεριφορές και -ίσως- να αναλύσουμε τον τρόπο σκέψης της, όπως αυτός καθορίζεται από την γενετική της δομή και την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον.

Ο Σωκράτης, ο εισηγητής της επαγωγικής μεθόδου, πριν ξεκινήσει οποιοσδήποτε διάλογος, θεωρούσε απαραίτητο τον ορισμό των εννοιών, που επρόκειτο να συζητηθούν. Έπρεπε να επιλεγούν μόνο οι υπο-έννοιες που συναποτελούσαν το εκάστοτε σημαινόμενο, και να αποκλειστούν εκείνες που ήταν αντιφατικές.

Αν κάνουμε και εμείς το ίδιο, θα δούμε καταρχάς ότι η γυναίκα δεν ανήκει στο ανθρώπινο γένος. Η επικρατέστερη ετυμολογία της λέξης 'άνθρωπος' αποτελείται από δύο μέρη: Άνδρας και όψη. Άνθρωπος είναι ο άνδρας στην όψη. Άνθρωπος είναι ο άντρας. Kαι στα αγγλικά οι άνθρωποι αποδίδονται ως men, στα γερμανικά είναι Menschen. Βέβαια μπορεί κάποιος να αντιτάξει ότι η σημειολογία αυτή, διαμορφώθηκε από τον κυρίαρχο του πολιτισμού, οπότε αυτός διαμόρφωσε ανάλογα και τη γλώσσα. Οπότε αυτό το γλωσσολογικό επιχείρημα υπέρ της θεωρήσης της γυναίκας ως μη ανθρώπου αχρηστεύεται.

Νομοτελειακά, η εντελέχεια κάθε έμβιου όντος, ο τελικός σκοπός δηλ. , το νόημα της υπαρξής του αν θέλετε, είναι η διαιώνιση του του ίδιου του είδους. Κι αυτή επιτυγχάνεται μέσω της δημιουργίας απογονών, της αναπαραγωγής.
Μέσα από τα εκατομμύρια έτη της εξέλιξης, τα είδη είχαν να παλέψουν με εχθρικά περιβάλλοντα, καιρικές συνθήκες, φυσικές καταστροφές, ανταγωνιστικά είδη, έχοντας πάντα κατά νου, πως θα επιβιώσουν. Πώς θα τραφούν, και πως θα κάνουν απογόνους.

Το αρσενικό άτομο, από τα πρώτα βήματα της εξέλιξής του, ως ανθρωπίδης ακόμα, επιφορτίστηκε με το θεμελιώδες: Την αναζήτηση τροφής. Πολλοί επιστήμονες της ανθρωπολογίας έχουν απορρίψει τη θεωρία 'της γυναίκας τροφοσυλλέκτριας'. Οι τροφοσυλλέκτες, οι australopithecus afarensis ήταν αρσενικά άτομα.
Στο δεύτερο σημαντικό στάδιο της εξέλιξης, η τροφή πλέον αναζητάται μέσω του κυνηγιού.
Και γιατί είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της τροφής και της επιτυχούς εξευρεσής της θα ρωτήσει κανείς.
Η περισσότερη τροφή είναι απαραίτητη όχι μόνο στην επιβίωση, αλλά και στην αναπαραγωγή. Η εξεύρεσή της δε, απαιτεί νοητικές ικανότητες, οι οποίες αναγκαστικά οξύνονται. Και ο ρόλος του ανθρώπου-κυνηγού μας πηγε νοητικά πολλά βήματα μπροστά.

Δεν καταλήγω στο ότι οι γυναίκες μέχρι και σήμερα υστερούν νοητικά, δεν έχω επαρκείς αποδείξεις για κάτι τέτοιο. Απλά λέω ότι συνθήκες μέχρι και σήμερα ευνόησαν την ανάπτυξη ικανότητων στα αρσενικά άτομα, τα οποία αποδείχθηκαν εν συνεχεία οι κυριότεροι δημιουργοί του ανθρώπινου πολιτισμού.

Πριν αρχίσουν, όσοι διαφωνούν, να εκτοξεύουν τα χιλιομασημένα κλισέ περί φαλλοκρατών κλπ. ας επιχειρηματολογήσουν πρώτα.

Ανοίγω ένα θέμα, σχετικό με την προέλευση των ειδών.

Επειδή το πεδίο μελέτης είναι απέραντο, ας εστιάσουμε στην εξελικτική πορεία του θηλυκού ανθρώπου. Θα μας βοηθήσει να ερμηνεύσουμε το ρόλο της γυναίκας σήμερα, πως έφτασε έως εδώ, αν διατηρήθηκαν αρχέγονες κοινωνικές συμπεριφορές και -ίσως- να αναλύσουμε τον τρόπο σκέψης της, όπως αυτός καθορίζεται από την γενετική της δομή και την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον.

Ο Σωκράτης, ο εισηγητής της επαγωγικής μεθόδου, πριν ξεκινήσει οποιοσδήποτε διάλογος, θεωρούσε απαραίτητο τον ορισμό των εννοιών, που επρόκειτο να συζητηθούν. Έπρεπε να επιλεγούν μόνο οι υπο-έννοιες που συναποτελούσαν το εκάστοτε σημαινόμενο, και να αποκλειστούν εκείνες που ήταν αντιφατικές.

Αν κάνουμε και εμείς το ίδιο, θα δούμε καταρχάς ότι η γυναίκα δεν ανήκει στο ανθρώπινο γένος. Η επικρατέστερη ετυμολογία της λέξης 'άνθρωπος' αποτελείται από δύο μέρη: Άνδρας και όψη. Άνθρωπος είναι ο άνδρας στην όψη. Άνθρωπος είναι ο άντρας. Kαι στα αγγλικά οι άνθρωποι αποδίδονται ως men, στα γερμανικά είναι Menschen. Βέβαια μπορεί κάποιος να αντιτάξει ότι η σημειολογία αυτή, διαμορφώθηκε από τον κυρίαρχο του πολιτισμού, οπότε αυτός διαμόρφωσε ανάλογα και τη γλώσσα. Οπότε αυτό το γλωσσολογικό επιχείρημα υπέρ της θεωρήσης της γυναίκας ως μη ανθρώπου αχρηστεύεται.

Νομοτελειακά, η εντελέχεια κάθε έμβιου όντος, ο τελικός σκοπός δηλ. , το νόημα της υπαρξής του αν θέλετε, είναι η διαιώνιση του του ίδιου του είδους. Κι αυτή επιτυγχάνεται μέσω της δημιουργίας απογονών, της αναπαραγωγής.
Μέσα από τα εκατομμύρια έτη της εξέλιξης, τα είδη είχαν να παλέψουν με εχθρικά περιβάλλοντα, καιρικές συνθήκες, φυσικές καταστροφές, ανταγωνιστικά είδη, έχοντας πάντα κατά νου, πως θα επιβιώσουν. Πώς θα τραφούν, και πως θα κάνουν απογόνους.

Το αρσενικό άτομο, από τα πρώτα βήματα της εξέλιξής του, ως ανθρωπίδης ακόμα, επιφορτίστηκε με το θεμελιώδες: Την αναζήτηση τροφής. Πολλοί επιστήμονες της ανθρωπολογίας έχουν απορρίψει τη θεωρία 'της γυναίκας τροφοσυλλέκτριας'. Οι τροφοσυλλέκτες, οι australopithecus afarensis ήταν αρσενικά άτομα.
Στο δεύτερο σημαντικό στάδιο της εξέλιξης, η τροφή πλέον αναζητάται μέσω του κυνηγιού.
Και γιατί είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της τροφής και της επιτυχούς εξευρεσής της θα ρωτήσει κανείς.
Η περισσότερη τροφή είναι απαραίτητη όχι μόνο στην επιβίωση, αλλά και στην αναπαραγωγή. Η εξεύρεσή της δε, απαιτεί νοητικές ικανότητες, οι οποίες αναγκαστικά οξύνονται. Και ο ρόλος του ανθρώπου-κυνηγού μας πηγε νοητικά πολλά βήματα μπροστά.

Δεν καταλήγω στο ότι οι γυναίκες μέχρι και σήμερα υστερούν νοητικά, δεν έχω επαρκείς αποδείξεις για κάτι τέτοιο. Απλά λέω ότι συνθήκες μέχρι και σήμερα ευνόησαν την ανάπτυξη ικανότητων στα αρσενικά άτομα, τα οποία αποδείχθηκαν εν συνεχεία οι κυριότεροι δημιουργοί του ανθρώπινου πολιτισμού.

Πριν αρχίσουν, όσοι διαφωνούν, να εκτοξεύουν τα χιλιομασημένα κλισέ περί φαλλοκρατών κλπ. ας επιχειρηματολογήσουν πρώτα.

Ο χρήστης Άγγελος έγραψε:
Έχω την εντύπωση ότι είχα ακούσει πως όταν είμαστε έμβρυα όλοι είμαστε θηλυκά και μετά γινόμαστε αγοράκια!
Δεν θυμάμαι ποιος μου το είπε αλλά κάτι τέτοιο ήτανε. Ψιλοάσχετο αλλά αν ισχύει άντε να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας...

Δεν ισχύει Άγγελε!!!

Αυτό, που ισχύει είναι ότι μέχρι τον 4ο μήνα (αν δεν κάνω λάθος) δεν έχει καθοριστεί το φύλο.

Αυτό, που επίσης έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά είναι ότι στους πούστ**δες, υπάρχουν περισσότερα χρωμοσώματα Υ, που είναι υπεύθυνα για την εκδήλωση θηλυπρεπούς συμπεριφοράς.

GeorgeTabs δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω ότι τις τελευταίες δεκαετίες οι συνθήκες έχουν αρχίσει να ευνοούν ανησυχητικά τις γυναίκες, και φταίμε κυρίως εμείς.
Όλο και περισσότερες γυναίκες υιοθετούν καθημερινά το μοντέλο της 'πλήρους ανεξαρτητοποίησης σε βαθμό ασυδοσίας', μέσω της απόκτησης θέσεων εξουσίας και διαχείρισης.

Η γυναίκα δυστυχώς είναι σήμερα πλήρως σεξουαλικά ανεξαρτητοποιημένη, αντιφάσκοντας στον ίδιο το ρόλο, που της ανέθεσε η φύση. Η φύση έχει ορίσει ο άντρας να έχει περισσότερες από μία γυναίκες, ώστε το σπέρμα του να έχει αυξημένες πιθανότητες να γονιμοποιήσει. Το να έχει μία γυναίκα, περισσότερους από έναν άντρες, είναι μία στρεβλή κατεύθυνση.

Πόσο άλλαξαν τα πράγματα από την παλαιότερη γενιά! Από τη γενιά των μανάδων μας, που ήταν συγχρόνως μάνες, σύζυγοι και σε αυτούς τους ρόλους έδιναν το βάρος. Πολλές μάλιστα αξιοθαύμαστες γυναίκες εργάζονταν παράλληλα. Θαυμάζω τις γυναίκες αυτής της εποχής, που σήμερα βρίσκονται στην ηλικία μεταξύ 45-50.

Στην εποχή της νιότης τους, τα ξέκωλα ήταν ένα σπάνιο είδος.
Σήμερα, τα ξέκωλα είναι το είδος, που προβάλλεται ως πρότυπο από το ΜΜΕ, και το ενστερνίζονται πολλές νέες κοπέλες. Η πουτανοσύνη κρίνεται πλέον ως προτέρημα από τις περισσότερες (ή από πολλές τελος πάντων)νέες μας!!

Ο χρήστης nasos79 έγραψε:

Η επικρατέστερη ετυμολογία της λέξης 'άνθρωπος' αποτελείται από δύο μέρη: Άνδρας και όψη. Άνθρωπος είναι ο άνδρας στην όψη. Άνθρωπος είναι ο άντρας.

Είσαι λάθος:

Άνθρωπος: Άνω - θρώσκω
που σημαίνει κοιτώ ψηλά, το ον που κοιτά τον ουρανό, που περπατά όρθιο, που έχει τη νοητική δυνατότητα να 'κοιτά' ψηλά.
Ελληνική λοιπόν η καλύτερη ετυμολογία της λέξης και σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό απ' αυτό που γράφεις.

Μην προκαταβάλεις τους συμφορουμίτες με αναληθείς διαπιστώσεις. Άλλωστε η λέξη άνθρωπος (όπως και η αντίστοιχη man, Mensch) είναι μεταγενέστερη απ' τη δημιουργία του ανθρώπου.

Νasos79 η σωστή ετυμολογία είναι αυτή που έγραψα, με βάση την επιστημή της γλωσσολογίας.

Το 'ανω θρώσκω' είναι επιστημονικώς αβάσιμο σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη.Αλλά αν μου φέρεις μια άλλη έγκυρη πηγή, που να τεκμηριώνει την προέλευση αυτή, το συζητάμε.

Λέει λοιπόν ότι η πιθανότερη ετυμολογία είναι άνδρωπος < ανήρ, ανδρός +ωπός με τη σημασία 'ο έχων ανδρική όψη, αυτός που μοιάζει με άνδρα', όπου άνδρας σημαίνει γενικότερα τον άνθρωπο.

Δεν προκαταβάλλω κανέναν. Διάβαζε λίγο προσεκτικότερα αν θες:

**Βέβαια μπορεί κάποιος να αντιτάξει ότι η σημειολογία αυτή, διαμορφώθηκε από τον κυρίαρχο του πολιτισμού, οπότε αυτός διαμόρφωσε ανάλογα και τη γλώσσα. Οπότε αυτό το γλωσσολογικό επιχείρημα υπέρ της θεωρήσης της γυναίκας ως μη ανθρώπου αχρηστεύεται. **

Η γυναίκα λατρευόταν ως θεά, στον κυκλαδικό πολιτισμό και παλαιότερα, όπως αποδεικνύουν τα αγαλμάτια της θέσης Nτολνι Βεστόνιτσε, που απεικονίζουν εγκύους γυναίκες και συνδέονται ενδεχομένως με τελετουργικές πράξεις.

Όπως σωστά παρατήρησες, αυτή η θεοποίηση πρόηλθε από την αδυναμία ερμηνείας του θαύματος της ζωής. Δεν υπάρχουν ακόμα αδιάσειστες αποδείξεις. Αλλά είναι μία βάσιμη υπόθεση.

Αυτό, που ανέπτυξα στο πρώτο μου ποστ, είναι ότι η φύση έχει προσδώσει στη γυναίκα έναν συγκεκριμένο ρόλο, στην οποία αντιφάσκουν η ζωή και τα ήθη όλο και περισσότερων γυναικών σήμερα.
Θα εντόπιζα τα σπέρματα αυτής της μεταβολής στη σεξουαλική απελευθέρωση των seventies.
Από αυτό ορόσημο και μετά, βαθμιαία, η γυναίκα επιδιώκει να γίνει κυρίαρχος, να εξουσιάσει, πολιτικά, επαγγελματικά, σεξουαλικά.
Αλλά αυτό δε συνάδει με την ωρίμανσή της. Η γυναίκα δεν έχει ωριμάσει. Στην προσπάθειά της δε, να γίνει 'άντρας' στη θέση του άντρα, τα ρημάζει όλα, βρίσκεται σε σύγχυση, δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει, που πηγαίνει...

Ρίχνεις την ευθύνη στη χριστιανική εκκλησία, για την υποτίμηση της γυναίκας.
Στην κλασική Ελλάδα, η γυναίκα είχε περισσότερα προνόμια;
Κάθε άλλο.

Η φύση είναι ένα θαύμα από μόνη της. Τι σε κάνει να θαυμάζεις περισσότερο τη 'γυναικεία φύση' από την ικανότητα της φωτοσύνθεσης των φυτών ας πούμε;
Η φύση είναι αδιαίρετη κι έχει συνοχή. Δεν μπορείς να βάλεις σε κλίμακα αξιολόγησης τα φαινόμενά της. Όλα έχουν το σκοπό τους.