Ο χρήστης nass έγραψε:
...Εν ολίγοις: μπορεί να υπάρχει πετρέλαιο στο Αιγαίο. Αλλά είναι σαν να μην υπάρχει οπότε τυχόν ύπαρξή του δεν δικαιολογεί την ένταση μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας.
Ο τέως αμερικανός πρέσβης R. Burns άλλη γνώμη έχει, σε δηλώσεις του είπε ότι 'τα προβλήματα μεταξύ Ελλάδος - Τουρκίας οφείλονται στο πετρέλαιο του Αιγαίου.' (Το άκουσα προσωπικά στον ΑΝΤ1)
Από το παρακάτω άρθρο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ακόμα και η φήμη ύπαρξης πετρελαίου μπορεί να πυροδοτήσει και να τροφοδοτήσει εντάσεις .
Της ΓEΩPΓIAΣ ΛINAPΔΟY
Casus belli ή μύθος; Ο φάκελος για τα πετρέλαια του Αιγαίου είναι παραφουσκωμένος, έχει την ένδειξη «άκρως εμπιστευτικό» κι ανοίγει για λίγους. Περιλαμβάνει αναφορές για ύπαρξη κοιτασμάτων μαύρου χρυσού στην υφαλοκρηπίδα, η έρευνα και εκμετάλλευση των οποίων για χρόνια τροφοδοτεί την ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Γεωφυσικές έρευνες ή θαλάσσιες γεωτρήσεις που να αποδεικνύουν ή να καταρρίπτουν με ασφάλεια την ύπαρξη πλούσιας ποσότητας κοιτασμάτων, ικανών ώστε να συνιστούν αιτία αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο χωρών, δεν έχουν γίνει σε έκταση που θα δικαιολογούσαν την εξαγωγή αξιόπιστων συμπερασμάτων για το πετρελαιοδυναμικό της επίμαχης περιοχής.
«Ενδεικτικά σενάρια και εικασίες μπορούμε να κάνουμε μόνο», εκτιμούν ειδικοί στο θέμα. Ετσι, το χαριτολόγημα ενός πανεπιστημιακού καθηγητή Φυσικής Γεωγραφίας προς τους φοιτητές του δεν ήταν τυχαίο: «Αν υπάρχει πετρέλαιο στο Αιγαίο, να μου το φέρετε να το πιω!».
Ομως, ακόμα και στην περίπτωση που αποδειχθεί ότι υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου στην επίμαχη περιοχή, ένα ζήτημα που απασχολεί τους ανθρώπους που εργάζονται στο συγκεκριμένο τομέα είναι το κατά πόσον αυτά μπορούν να εξορυχθούν.
«Υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Στο Αιγαίο έχει επέλθει ένας γεωλογικός τεκτονικός κατακερματισμός. Φανταστείτε μια εικόνα που μοιάζει με μπακλαβά», μας λέει ο άνθρωπος που την κρίσιμη δεκαετία 1976-1986 χειριζόταν από ελληνικής πλευράς το θέμα της υφαλοκρηπίδας, στρατηγικός αναλυτής σε θέματα πετρελαίου και γενικός γραμματέας του Ελληνικού Συνδέσμου Οικονομολόγων Ενέργειας, Ph.D. Μιχάλης Μυριάνθης.
Απαντά δε αφοπλιστικά για το ρόλο των κοιτασμάτων στις σχέσεις των δύο χωρών: «Είναι θέμα κυριαρχίας και μόνον. Με μια υπόθεση εργασίας, τα πετρέλαια του Αιγαίου ισοδυναμούν με 10 Πρίνους. Κάποτε ο Πρίνος κάλυπτε το 10% των αναγκών της χώρας. Φανταστείτε όμως ότι αυτοί οι 10 Πρίνοι θα μοιραστούν με κάποια αναλογία με τους Τούρκους. Εκτιμάται ότι τα απολήψιμα αποθέματα θα φτάσουν τα 1,1 δισεκατομμύρια βαρέλια, που αντιστοιχούν μόλις στο 3,5% των αντίστοιχων αποθεμάτων της Κασπίας». Και καταλήγει με νόημα: «Δεν είμαστε Κουβέιτ».
Τα σενάρια περί ύπαρξης πετρελαίου στην υφαλοκρηπίδα ανατροφοδοτήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '70.
«Η ανακάλυψη πετρελαίου στο Θρακικό πέλαγος και τον Πρίνο εστίασε τις ελληνοτουρκικές προστριβές στον τομέα του ορυκτού πλούτου. Τόσο οι έρευνες υδρογονανθράκων στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου όσο και οι περιορισμοί τους λειτούργησαν σαν όχημα μιας άρτια επεξεργασμένης τουρκικής αναθεωρητικής στρατηγικής με στόχο την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο αρχιπέλαγος και τον περιορισμό της από ενδεχόμενη εφαρμογή του νέου δικαίου της θάλασσας-Montego Bay, 1982», επισημαίνει ο κ. Μυριάνθης σε πρόσφατη μελέτη του με τίτλο «Η ενεργειακή συνιστώσα των ελληνοτουρκικών σχέσεων», για το ΕΛΙΑΜΕΠ, αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύει σήμερα η «Κ.Ε.».
Πάντως, η χρονιά-κλειδί φαίνεται ότι ήταν το 1973, όταν η Ελλάδα πραγματοποίησε μια μεγάλη γεώτρηση ανατολικά της Λήμνου. Την πρώτη και τελευταία, εκτός χωρικών υδάτων, αφού αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σήμερα θα αποτελούσε αιτία πολέμου. Από εκείνη τη στιγμή η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών συνδέθηκε άμεσα με τον ορυκτό πλούτο του Αιγαίου.
Την ίδια χρονιά, η Τουρκία κυκλοφόρησε έναν χάρτη -τον παρουσιάζει σήμερα η «Κ.Ε.»- βάσει του οποίου είχε παραχωρήσει μονομερώς μια θαλάσσια έκταση 11.000 τ.χ. (το μισό περίπου τμήμα του Βορείου Αιγαίου) για έρευνες στην κρατική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ.
Σύμφωνα με τη μελέτη του κ. Μυριάνθη, «27 άδειες αναζήτησης πετρελαίου δόθηκαν μονομερώς από το τουρκικό Δημόσιο στην εταιρεία ΤΡΑΟ. Οι απόπειρες αναζήτησης πετρελαίου επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (σεισμογραφικά Tσανταρλί, Χόρα και Πίρι-Pέις), η αμφισβήτηση της Ελλάδος να ασκήσει κυριαρχικά δικαιώματα με τη μορφή ερευνών (από τον Ιανούριο του 1978 μέχρι τον Οκτώβριο του 1981) ή να διενεργήσει γεωτρήσεις ανατολικά της Θάσου στις θέσεις Σταυρός, Μπάμπουρας και Ανατολική Θάσος αλλά και εντός του Θερμαϊκού (γεώτρηση Νηρέας 2) σε περιοχή εκτός των χωρικών της υδάτων, δημιούργησαν τις διαδοχικές κρίσεις το 1974, 1975-76, 1987».
Το θέμα θα εκκρεμεί μέχρις ότου διευθετηθεί το θέμα της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Στον Πρίνο, ωστόσο, η εξόρυξη συνεχίζεται, αν και με φθίνουσα πορεία, όπως τουλάχιστον αποδεικνύεται από τον πίνακα της ετήσιας παραγωγής κοιτασμάτων των «Ελληνικών Πετρελαίων», πρώην ΔΕΠ.
Tα βλέμματα τώρα είναι στραμμένα στα πετρέλαια της Κασπίας, και όχι άδικα. Σύμφωνα με τους πλέον συντηρητικούς υπολογισμούς, αναμένεται να εξαχθούν μερικές δεκάδες δισεκατομμυρίων βαρέλια μαύρου χρυσού. Μπορεί ο στόχος να είναι η κάλυψη των διεθνών αναγκών, παράλληλα όμως λειτουργούν και ως πόλος έλξης γιγάντων της παγκόσμιας οικονομίας.
Τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα απλά: «Οι γεωπολιτικές σκοπιμότητες συχνά υπαγορεύουν κραυγαλέα αναφορά ή διακριτική σιωπή, μεγιστοποίηση ή ελαχιστοποίηση των αποθεμάτων πετρελαίου σε ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη», εκτιμά ο κ. Μυριάνθης, και μας παραπέμπει στην περίπτωση της Κύπρου.
Οπως μας πληροφορεί, τη δεκατετία του '80 η κυπριακή κυβέρνηση είχε αναθέσει στους Ρώσους να πραγματοποιήσουν γεωφυσικές μελέτες στις λεκάνες «Eratosthenes seamount» και «Cilicia Basin» για τυχόν ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Οι μελέτες φαίνεται ότι ολοκληρώθηκαν. Ουδείς όμως γνωρίζει το αποτέλεσμα...
http://archive.enet.gr/2000/02/13/on-li ... reece1.htm