Me70 km σε ευθεία που τα 110-120 είναι αργά και αφηρημένος παρακολουθώ τη φύση. Μέχρι που ένα renault κατευθήνεται προς τα πάνω μου. Αυτός έκανε προσπέραση και γω ήμουν στη λωρίδα μου με τάση προς το κέντρο. Στο τσακ κόβω δεξιά και γλιτώνουμε πλαγιομετωπική. Χ

Ο χρήστης Megane98hp έγραψε:
Τρομερη πατατα προχθες, απο αυτες που αποβαινουν μοιραιες

Μου εφυγε το αυτοκινητο στη στροφη.
Καταρχην τί εφταιξε; Σιγουρα η μεγαλη κουραση σε συνδιασμο με τη ...βιασυνη
Ειμαι με ενα Yaris σε διασταυρωση και θελω να στριψω δεξια. Το αμαξι το ξερω τη στροφη. Ακομα και τωρα προσπαθω να καταλαβω τί ακριβως πηγε στραβα αλλα δεν μπορω να πω με σιγουρια. Ισως να πηγαινα λιγο γρηγοροτερα απο οσο επρεπε. Ισως να εφταιξε και το οτι 'εκοψα' το τιμονι δεξια καπως αποτομα.
Τελοσπαντων, στριβω λοιπον και νιωθω το κωλο να φευγει. Απεναντι ερχονταν 3 αμαξια
ΠΑΝΙΚΟΣ!!! ΧΕΣΤΗΚΑ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ!!!!
Δεν ξερω ποιος ή τί με φωτισε, αλλα τα αντανακλαστικα μου λειτουργησαν. Αναποδο τιμονι και μαλιστα δυο φορες. Αποτελεσμα ηταν να σωθω αγρατζουνιστος και μαλιστα οσοι το ειδαν θα νομιζαν οτι το εκανα για φιγουρα.
Λοιπον παιδες αλλο πραγμα να θελεις να πεταξει το αμαξι κωλο ετσι για πλακα και αλλο να σου τυχει χωρις να το θελεις. Τα ειδα ολα...

Εκ του αποτελεσματος, νιωθω πολυ περιφανος για τον τροπο που αντεδρασα. Τα χρονια που ειμαι μελος σε αυτο το φορουμ βοηθησαν οπως σιγουρα και (μην γελασετε) και οι ωρες που παιζω το Gran Tourismo 3.

Παλι καλα.

Αφου το εσωσες ομως δεν ειχες ενα αναμικτο αισθημα αδρεναλινης-φοβου (τσιτωματος) και ικανοποιησης? Αν ναι παρε ενα 106

Αψογα θα ηταν αν δεν ειχες υπερδιορθωση βασικα.

Προχθές περίμενα σε φανάρι,με το αυτοκίνητο ξαδερφού μου(Lanos).Aνάβει πράσινο,ξεκινάω,όλα ωραία και καλά,πάω να βάλω δευτέρα,δεν πάτησα καλά το συμπλέκτη και μου πέταξε την ταχύτητα.Όρσε λέω μέσα μου,την έκανες τη μαμακία σου,άρχισε να μουγκρίζει το αμάξι,κόρναρε ο άλλος πίσω,χαμός.Τελικά τα κατάφερα,έβαλα δευτέρα,( ),αφού έγινα ρόμπα και συνέχισα το δρόμο μου.

Πολύ ωραία πατάτα χθες...

Γυρνώντας από διακοπές, κατά τις 21.00 είπα να σταματήσω λίγο στη βάση της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου να δω το έργο φωτισμένο.

Ε, κάπου εκεί δίπλα στο χωματόδρομο έχει άμμο. Μαλακή και βαθειά. Περίμενα να ξεκινάει πιό μέσα και δεν πίστευα ότι θα περνούσα από πάνω της...

Ε, κόλλησε. Έβρισκε στο πάτωμα η άμμος, ο αυτοκίνητο δεν κουνιόταν και απλά έλιωνε ο δίσκος προσπαθώντας με μικρές κινήσεις μπρος-πίσω να πατηθεί η άμμος και να πιάσει τουλάχιστον ο αριστερός τροχός σκληρό έδαφος.

Τελικά έσκαψα την άμμο γύρω από τις ρόδες και μπροστά, με χέρια και τη βοήθεια μιας... παντόφλας σαν φτυάρι

Ξεκόλλησα και τελικά δε φαίνεται να έχει γίνει ζημιά, έφτασα κανονικά Αθήνα. Απλά λίγο πριν ξεκινήσω κανονικά στην Κορίνθου-Πατρών έκανα κάποια εμετικά φρεναρίσματα και ζιγκ-ζαγκ σε τοπικά δρομάκια, για να αδειάσει από πετραδάκια κι άμμο το πάτωμα...

Πολύ σπαστικό περιστατικό και ηλίθιο εκ μέρους μου που δεν κοίταξα πιό προσεκτικά το όριο άμμου-χωματόδρομου.

Για αμμο δεν ξερω τι παιζει, αν ειχε χαλικια και χωθηκε η ροδα σου μεσα, ειναι πολυ πιθανο να πας για αλλαγμα δισκων.

Ο χρήστης Megane98hp έγραψε:
Τρομερη πατατα προχθες, απο αυτες που αποβαινουν μοιραιες

Μου εφυγε το αυτοκινητο στη στροφη.
Καταρχην τί εφταιξε; Σιγουρα η μεγαλη κουραση σε συνδιασμο με τη ...βιασυνη
Ειμαι με ενα Yaris σε διασταυρωση και θελω να στριψω δεξια. Το αμαξι το ξερω τη στροφη. Ακομα και τωρα προσπαθω να καταλαβω τί ακριβως πηγε στραβα αλλα δεν μπορω να πω με σιγουρια. Ισως να πηγαινα λιγο γρηγοροτερα απο οσο επρεπε. Ισως να εφταιξε και το οτι 'εκοψα' το τιμονι δεξια καπως αποτομα.
Τελοσπαντων, στριβω λοιπον και νιωθω το κωλο να φευγει. Απεναντι ερχονταν 3 αμαξια
ΠΑΝΙΚΟΣ!!! ΧΕΣΤΗΚΑ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ!!!!
Δεν ξερω ποιος ή τί με φωτισε, αλλα τα αντανακλαστικα μου λειτουργησαν. Αναποδο τιμονι και μαλιστα δυο φορες. Αποτελεσμα ηταν να σωθω αγρατζουνιστος και μαλιστα οσοι το ειδαν θα νομιζαν οτι το εκανα για φιγουρα.
Λοιπον παιδες αλλο πραγμα να θελεις να πεταξει το αμαξι κωλο ετσι για πλακα και αλλο να σου τυχει χωρις να το θελεις. Τα ειδα ολα...

Εκ του αποτελεσματος, νιωθω πολυ περιφανος για τον τροπο που αντεδρασα. Τα χρονια που ειμαι μελος σε αυτο το φορουμ βοηθησαν οπως σιγουρα και (μην γελασετε) και οι ωρες που παιζω το Gran Tourismo 3.

Παλι καλα.

μήπως φιλε μου ακούμπησε η πίσω ρόδα πεζοδρόμιο και αποσταθεροποιήθηκε το αμάξι?
Το έχω πάθει ενώ οδηγούσα ενα Daewoo δεκαετίας με αναρτήσεις βαρκες
το πιο ηλίθιο αμαξι του κόσμου αλλά ευτυχως δεν ερχόταν από απέναντι κανενας άλλος

Μερες πριν, μετα απο θαλασσα,μεσα στην τρελη χαρα, να τραγουδάμε κ να χορεύουμε στο αυτοκίνητο - σουϊτα που αναμάζοξα (Κia Sportage)... Ενα φαναρι χαλασμένο, αναβοσβηνε το πορτοκαλλλλι, πηγαινα αργα για να ελεγξω κτλ, αλλα δυο αλλοδαποι πανω σε ενα μοτοσακο σταμάτησαν αποτομα, δεν τους ειδα κ εγω γιατι ελεγχα τα αριστερά μου...και ΝΤΟΥΚ, τους εκανα να κανουν μια ωραια σούζα, και να σταματήσουν μια και καλή!!!

Σηκώνονται, γελούσανε και αυτοί, όπως κ εμεις, δηλαδή! Χαζο-στούκα, τελείως!!!

Φεύγουμε...Ουτε που κατέβηκα να δώ τί εχουν παθει, γιατι γελουσαν, κ ξανακατσαν στο σουπερ μοτοσακο τους κ εφυγαν...

Γελουσαμε κ εμεις (μα μιλαμε για πολλα γελια!), παμε σπιτι, κατεβαίνουμε απο το σουπερ ντουπερ αυτοκίνητό μου...κ κοιταμε τυχαία μπροστά στο προφυλακτήρα!!!! Επιτόπου το γέλιο πάγωσε!!!

Η μάσκα σπασμένη κ ο προφυλακτήρας-φρυδακι πως να το πω μια μπαρούλα ΝΑΑΑ, με τα συγχωρήσεως!!!

Το γέλιο ξανάρθε στα χείλη μας, αφού ο αγαπημένος μου ξάδερφος, φανοποιος στο επάγγελμα, επινε καφέ με τον μπαμπά, κ με μια λογκο στιγμής κ ενα πιστολάκι μαλλιών το έκανε πάλι καινούργιο!!!

Μα με ενα πιστολάκι μαλλιών;;;;

Κι ομως...

Ηταν η μόνη βέβαια στούκα που εχω παιξει στην ζωή μου στα τοοοσα χρονια που οδηγώ, και να φταίω εγώ, αλλά ήταν πολύ γελοία!!!!!!!!!!!!!!!!!!

κινόμουνα σήμερα εντός της περιοχής σ'ένα δρόμο που από διπλής μετά γίνεται μονός, και ενώ ήμουν έτοιμος να στρίψω αριστερά για να συνεχίσω κανονικά βλέπω κάτι μωρά και κολλάω και πηγαίνω ευθεία μετά λέω μλκα τι έκανες και έστριψα στο αμέσως επόμενο

Πήγαινα στη δουλειά μου με το υπηρεσιακό (Mazda B1600 αγροτικό δεκαετίας και βαλε). Η ώρα ήταν γύρω στις 12 το μεσημέρι και χαμός από φορτηγά στην περιφεριακή. Κάποια στιγμή με πιάνει το φανάρι. Σταματάω, βάζω νεκρά και περιμένω. Ανάβει πράσινο, πατάω συμπλέκτη και προσπαθώ να κουμπώσω την 1η, τίποτα... Διπλοπεταλιά, ξανασπρώχνω το λεβιέ τίποτα....προσπαθώ για 2α έστω να κάνω στην άκρη, το Mazda μουλάρωσε! Από πίσω οι νταλικέρηδες να κορνάρουν, τα ΙΧ να προσπερνάνε αντικανονικά δείχνοντάς μου από 1 μέχρι 5 δάχτυλα αλλά το σαραβαλάκι τίποτα. Όταν άδειασε ο δρόμος σκέφτηκα να τραβήξω με το χέρι το πεντάλ του συμπλέκτη τέρμα έξω, και ναι μετά μπήκε η ταχύτητα.... Πολύ ταλαιπωρία όμως...

Πολύ καλό τοπικ. Να σας πω και εγώ τα κατορθώματά μου...

25 Δεκεμβρίου 2003. Γύριζα από την Λάρισα πίσω στα Φάρσαλα εγώ με την μητέρα μου, μετά από ψώνια, και αρχίζει κουβέντα για το τι θα κάνω στην ζωή μου και το κυριότερο πότε θα παντρευτώ . 23 χρονών τότε, μόλις είχα γυρίσει από φαντάρος και ξεκινάει μία συζήτηση. Πατημένος μεταξύ στον δρόμο, πράγμα που δεν το καταλάβαινα εκείνη την στιγμή, 500 μέτρα πριν φτάσω στο σπίτι μου και έχοντας τσαντιστεί απίστευτα, βλέπω το Lidl από την άκρη του ματιού μου και σε κλάσματα του δευτερολέπτου, αποφασίζω να στρίψω. Μέχρι σήμερα απορώ γιατί το έκανα αυτό, αλλά με 140 χιλιόμετρα στο κοντέρ και στροφή τελείως κάθετη, ότι αμάξι και να είχα, δεν την γλίτωνα. Και όμως, για μία στιγμή πίστεψα ότι θα τα κατάφερνα, αλλά μόλις αισθάνθηκα την ρόδα να αγκαλιάζει το χαλίκι, τότε κατάλαβα ότι η υπόλοιπη ημέρα θα περνούσε υπέροχα.
Σας εύχομαι να μην σας τύχει ποτέ κάποιο ατύχημα, αλλά εκείνο το δευτερόλεπτο μου φάνηκε αιώνας. Μέχρι και σήμερα θυμάμαι σε αργή κίνηση τι ακριβώς συνέβη. Η διαφορά δρόμου με χωραφιού είναι 2,40 μέτρα. Με το που φεύγει το αμάξι στον αέρα, βλέπω να χάνεται ο ουρανός και να βλέπω το χωράφι σχεδόν κάθετα. Η μητέρα μου είχε προλάβει να αγκαλιάσει την κονσόλα και ήταν στο ξεκίνημα της φράσης ...τι κανεις .... Άρη.... Ταυτοχρόνως, προσπαθούσα να υπολογίσω την τελική κατάληξη της όλης ιστορίας, δηλαδή, με την κλήση και τα χιλιόμετρα που είχε το αυτοκίνητο, πόσες τούμπες θα έφερνε, αν επιζούσαμε, αν άνοιγαν οι αερόσακοι και πόσο κόστος θα χρειάζονταν για να επισκευαστεί. Με το που σκάμε, βγήκαν και οι υπολογισμοί μου. Θα επιζούσαμε, ο αερόσακος δεν θα άνοιγε, και το αμάξι θα έφερνε 2,5 τούμπες και θα ήταν για πέταμα. Ευτυχώς που η φύση υπολογίζει πολλούς περισσότερους παράγοντες και το αποτέλεσμα ήταν το εξής. Δεν φέραμε καμία τούμπα, ο αερόσακος άνοιξε (και τότε κατάλαβα τι είναι οι προεντατήρες) και επηζήσαμε.
Το αμάξι με το που σταμάτησε είχε γεμίσει καπνό και είχε μία έντονη μυρωδιά από μπαρούτι. Ο αερόσακος ήταν ακόμα φουσκωμένος και η μητέρα μου φώναζε .. Άρη, βγές έξω, πήραμε φωτιά.. Μέχρι στιγμής δεν είχα καταλάβει τίποτα. Βγαίνω έξω να δώ την ζημιά και προς μεγάλη μου έκπληξη, η μηχανή δούλευε ακόμα. Για να μήν τα πολυλογώ, μετά απο μία ώρα, άρχισα να τρέμω και κατάλαβα οτι είχα κάψει το χέρι μου απο τον αερόσακο (το σημάδι υπάρχει ακόμα). Στο αμάξι (Ford Escort 98') οι ζημιές που προκλήθηκαν ήταν: καλίμπρα (3 πόντους κατέβασμα), καινούργιος μπροστά προφιλακτήρας, 1 προβολάκι ομίχλης, μεταχειρισμένος αερόσακος με προεντατήρες και ένας ανεμιστήρας ψυγείου. Από φανοποιείο δεν χρειάστηκα τελικά, γιατί δεν είχε στραβώσει καμία λαμαρίνα. Τα φανάρια δεν έσπασαν όπως και τα ψυγεία καλοριφέρ και μηχανής. Και όλη αυτή την ζημιά την προκάλεσε μία κοτρόνα που ήταν στο χωράφι.
Επισκευή αυτοκινήτου. Αξία: 1500 euro.
Το να μην θέλει η μητέρα σου να ξαναταξηδέψει μαζί σου και να μην έχεις ακούσει κουβέντα από τότε για γάμους και πανηγύρια. Αξία: Ανεκτίμητη....

Ο χρήστης Aris Gardelis έγραψε:
Πολύ καλό τοπικ. Να σας πω και εγώ τα κατορθώματά μου...

25 Δεκεμβρίου 2003. Γύριζα από την Λάρισα πίσω στα Φάρσαλα εγώ με την μητέρα μου, μετά από ψώνια, και αρχίζει κουβέντα για το τι θα κάνω στην ζωή μου και το κυριότερο πότε θα παντρευτώ . 23 χρονών τότε, μόλις είχα γυρίσει από φαντάρος και ξεκινάει μία συζήτηση. Πατημένος μεταξύ στον δρόμο, πράγμα που δεν το καταλάβαινα εκείνη την στιγμή, 500 μέτρα πριν φτάσω στο σπίτι μου και έχοντας τσαντιστεί απίστευτα, βλέπω το Lidl από την άκρη του ματιού μου και σε κλάσματα του δευτερολέπτου, αποφασίζω να στρίψω. Μέχρι σήμερα απορώ γιατί το έκανα αυτό, αλλά με 140 χιλιόμετρα στο κοντέρ και στροφή τελείως κάθετη, ότι αμάξι και να είχα, δεν την γλίτωνα. Και όμως, για μία στιγμή πίστεψα ότι θα τα κατάφερνα, αλλά μόλις αισθάνθηκα την ρόδα να αγκαλιάζει το χαλίκι, τότε κατάλαβα ότι η υπόλοιπη ημέρα θα περνούσε υπέροχα.
Σας εύχομαι να μην σας τύχει ποτέ κάποιο ατύχημα, αλλά εκείνο το δευτερόλεπτο μου φάνηκε αιώνας. Μέχρι και σήμερα θυμάμαι σε αργή κίνηση τι ακριβώς συνέβη. Η διαφορά δρόμου με χωραφιού είναι 2,40 μέτρα. Με το που φεύγει το αμάξι στον αέρα, βλέπω να χάνεται ο ουρανός και να βλέπω το χωράφι σχεδόν κάθετα. Η μητέρα μου είχε προλάβει να αγκαλιάσει την κονσόλα και ήταν στο ξεκίνημα της φράσης ...τι κανεις .... Άρη.... Ταυτοχρόνως, προσπαθούσα να υπολογίσω την τελική κατάληξη της όλης ιστορίας, δηλαδή, με την κλήση και τα χιλιόμετρα που είχε το αυτοκίνητο, πόσες τούμπες θα έφερνε, αν επιζούσαμε, αν άνοιγαν οι αερόσακοι και πόσο κόστος θα χρειάζονταν για να επισκευαστεί. Με το που σκάμε, βγήκαν και οι υπολογισμοί μου. Θα επιζούσαμε, ο αερόσακος δεν θα άνοιγε, και το αμάξι θα έφερνε 2,5 τούμπες και θα ήταν για πέταμα. Ευτυχώς που η φύση υπολογίζει πολλούς περισσότερους παράγοντες και το αποτέλεσμα ήταν το εξής. Δεν φέραμε καμία τούμπα, ο αερόσακος άνοιξε (και τότε κατάλαβα τι είναι οι προεντατήρες) και επηζήσαμε.
Το αμάξι με το που σταμάτησε είχε γεμίσει καπνό και είχε μία έντονη μυρωδιά από μπαρούτι. Ο αερόσακος ήταν ακόμα φουσκωμένος και η μητέρα μου φώναζε .. Άρη, βγές έξω, πήραμε φωτιά.. Μέχρι στιγμής δεν είχα καταλάβει τίποτα. Βγαίνω έξω να δώ την ζημιά και προς μεγάλη μου έκπληξη, η μηχανή δούλευε ακόμα. Για να μήν τα πολυλογώ, μετά απο μία ώρα, άρχισα να τρέμω και κατάλαβα οτι είχα κάψει το χέρι μου απο τον αερόσακο (το σημάδι υπάρχει ακόμα). Στο αμάξι (Ford Escort 98') οι ζημιές που προκλήθηκαν ήταν: καλίμπρα (3 πόντους κατέβασμα), καινούργιος μπροστά προφιλακτήρας, 1 προβολάκι ομίχλης, μεταχειρισμένος αερόσακος με προεντατήρες και ένας ανεμιστήρας ψυγείου. Από φανοποιείο δεν χρειάστηκα τελικά, γιατί δεν είχε στραβώσει καμία λαμαρίνα. Τα φανάρια δεν έσπασαν όπως και τα ψυγεία καλοριφέρ και μηχανής. Και όλη αυτή την ζημιά την προκάλεσε μία κοτρόνα που ήταν στο χωράφι.
Επισκευή αυτοκινήτου. Αξία: 1500 euro.
Το να μην θέλει η μητέρα σου να ξαναταξηδέψει μαζί σου και να μην έχεις ακούσει κουβέντα από τότε για γάμους και πανηγύρια. Αξία: Ανεκτίμητη....

Προβλέπω ότι κάποιο λευκό GTi με συνοδηγό μαμά θα κάνει 8άρια σύντομα.

Ο χρήστης Aris Gardelis έγραψε:
Πολύ καλό τοπικ. Να σας πω και εγώ τα κατορθώματά μου...

25 Δεκεμβρίου 2003. Γύριζα από την Λάρισα πίσω στα Φάρσαλα εγώ με την μητέρα μου, μετά από ψώνια, και αρχίζει κουβέντα για το τι θα κάνω στην ζωή μου και το κυριότερο πότε θα παντρευτώ . 23 χρονών τότε, μόλις είχα γυρίσει από φαντάρος και ξεκινάει μία συζήτηση. Πατημένος μεταξύ στον δρόμο, πράγμα που δεν το καταλάβαινα εκείνη την στιγμή, 500 μέτρα πριν φτάσω στο σπίτι μου και έχοντας τσαντιστεί απίστευτα, βλέπω το Lidl από την άκρη του ματιού μου και σε κλάσματα του δευτερολέπτου, αποφασίζω να στρίψω. Μέχρι σήμερα απορώ γιατί το έκανα αυτό, αλλά με 140 χιλιόμετρα στο κοντέρ και στροφή τελείως κάθετη, ότι αμάξι και να είχα, δεν την γλίτωνα. Και όμως, για μία στιγμή πίστεψα ότι θα τα κατάφερνα, αλλά μόλις αισθάνθηκα την ρόδα να αγκαλιάζει το χαλίκι, τότε κατάλαβα ότι η υπόλοιπη ημέρα θα περνούσε υπέροχα.
Σας εύχομαι να μην σας τύχει ποτέ κάποιο ατύχημα, αλλά εκείνο το δευτερόλεπτο μου φάνηκε αιώνας. Μέχρι και σήμερα θυμάμαι σε αργή κίνηση τι ακριβώς συνέβη. Η διαφορά δρόμου με χωραφιού είναι 2,40 μέτρα. Με το που φεύγει το αμάξι στον αέρα, βλέπω να χάνεται ο ουρανός και να βλέπω το χωράφι σχεδόν κάθετα. Η μητέρα μου είχε προλάβει να αγκαλιάσει την κονσόλα και ήταν στο ξεκίνημα της φράσης ...τι κανεις .... Άρη.... Ταυτοχρόνως, προσπαθούσα να υπολογίσω την τελική κατάληξη της όλης ιστορίας, δηλαδή, με την κλήση και τα χιλιόμετρα που είχε το αυτοκίνητο, πόσες τούμπες θα έφερνε, αν επιζούσαμε, αν άνοιγαν οι αερόσακοι και πόσο κόστος θα χρειάζονταν για να επισκευαστεί. Με το που σκάμε, βγήκαν και οι υπολογισμοί μου. Θα επιζούσαμε, ο αερόσακος δεν θα άνοιγε, και το αμάξι θα έφερνε 2,5 τούμπες και θα ήταν για πέταμα. Ευτυχώς που η φύση υπολογίζει πολλούς περισσότερους παράγοντες και το αποτέλεσμα ήταν το εξής. Δεν φέραμε καμία τούμπα, ο αερόσακος άνοιξε (και τότε κατάλαβα τι είναι οι προεντατήρες) και επηζήσαμε.
Το αμάξι με το που σταμάτησε είχε γεμίσει καπνό και είχε μία έντονη μυρωδιά από μπαρούτι. Ο αερόσακος ήταν ακόμα φουσκωμένος και η μητέρα μου φώναζε .. Άρη, βγές έξω, πήραμε φωτιά.. Μέχρι στιγμής δεν είχα καταλάβει τίποτα. Βγαίνω έξω να δώ την ζημιά και προς μεγάλη μου έκπληξη, η μηχανή δούλευε ακόμα. Για να μήν τα πολυλογώ, μετά απο μία ώρα, άρχισα να τρέμω και κατάλαβα οτι είχα κάψει το χέρι μου απο τον αερόσακο (το σημάδι υπάρχει ακόμα). Στο αμάξι (Ford Escort 98') οι ζημιές που προκλήθηκαν ήταν: καλίμπρα (3 πόντους κατέβασμα), καινούργιος μπροστά προφιλακτήρας, 1 προβολάκι ομίχλης, μεταχειρισμένος αερόσακος με προεντατήρες και ένας ανεμιστήρας ψυγείου. Από φανοποιείο δεν χρειάστηκα τελικά, γιατί δεν είχε στραβώσει καμία λαμαρίνα. Τα φανάρια δεν έσπασαν όπως και τα ψυγεία καλοριφέρ και μηχανής. Και όλη αυτή την ζημιά την προκάλεσε μία κοτρόνα που ήταν στο χωράφι.
Επισκευή αυτοκινήτου. Αξία: 1500 euro.
Το να μην θέλει η μητέρα σου να ξαναταξηδέψει μαζί σου και να μην έχεις ακούσει κουβέντα από τότε για γάμους και πανηγύρια. Αξία: Ανεκτίμητη....

+00 Αυτο το ντουμανι που βγαζει μυριζει σα να πηρε φωτια κατι, το σημαδι στο χερι απο τον αεροσακο το εχω και εγω ακομα, εμενα ομως για τιμωρια που τρακαρα ο Γιατρος στο κεντρο υγειας Αλιβεριου μου εβαλε και μπεταντιν........μιλαμε για ΚΑΨΙΜΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ! Βεβαια για να μην τον αδικο ζητησε απο την Νοσοκομα πεπαντθολ να μου βαλει αλλα του ειπε 'Δεν εχουμε'

Ελεος δλδ.

εγω την ανεβασα στο ΚΧ..

Καλα εσενα τι σου ειπε και το εκανες αυτο? Να παρεις την πεθερα σου σπιτι?

κατεβαίνω ένα δρομάκι στην Κηφισιά που σε βγάζει στην κηφισίας και -ξαφνικά- βλέπω ένα 206 να ξεπαρκάρει. σταματάω απότομα αλλιώς ίσως είχαμε τρακάρει.... φεύγω και ακούω μια γυναικεία φωνή 'άντε μαλάκα, προχώρα'.

Κόλλησα και αποφάσισα όπως είχε ξεπαρκάρει να πάμε καροτσάκι με 10 χαω μέχρι την Κηφισίας.... Δηλαδή θα με τράκαρε και με έβρισε κιόλας? ε, να της σπάσουμε λίγο τα νεύρα (έχω σταματήσει τις χειρονομίες και τα μπινελίκια..χαχα)

Τελικά ήρθε δίπλα μου και σχεδόν κλαίγοντας μου λέει 'είσαι πολύ μαλάκας γιατί αν δεις το παιδί μου πως είναι και πάμε στον γιατρό τώρα θα καταλάβαινες'

Ο χρήστης SirGus έγραψε:
κατεβαίνω ένα δρομάκι στην Κηφισιά που σε βγάζει στην κηφισίας και -ξαφνικά- βλέπω ένα 206 να ξεπαρκάρει. σταματάω απότομα αλλιώς ίσως είχαμε τρακάρει.... φεύγω και ακούω μια γυναικεία φωνή 'άντε μαλάκα, προχώρα'.

Κόλλησα και αποφάσισα όπως είχε ξεπαρκάρει να πάμε καροτσάκι με 10 χαω μέχρι την Κηφισίας.... Δηλαδή θα με τράκαρε και με έβρισε κιόλας? ε, να της σπάσουμε λίγο τα νεύρα (έχω σταματήσει τις χειρονομίες και τα μπινελίκια..χαχα)

Τελικά ήρθε δίπλα μου και σχεδόν κλαίγοντας μου λέει 'είσαι πολύ μαλάκας γιατί αν δεις το παιδί μου πως είναι και πάμε στον γιατρό τώρα θα καταλάβαινες'

Αστο να παει στο καλο βρε Κωστα .Δεν ξερεις τι σταυρό μπορει να κουβαλαει ο καθενας.

ακριβώς...γιαυτό δεν ξέρω αν ήταν μεγάλη ή μικρή πατάτα...

Πάντως όπως είπα, κομμένα τα μπινελίκια στο δρόμο γιατί δεν ξέρεις τι ντουλάπα θα εμφανιστεί μπροστά σου. Τουλάχιστον να του σπάσεις τα νεύρα με κάτι 'αθώο'

Ο χρήστης SirGus έγραψε:
κατεβαίνω ένα δρομάκι στην Κηφισιά που σε βγάζει στην κηφισίας και -ξαφνικά- βλέπω ένα 206 να ξεπαρκάρει. σταματάω απότομα αλλιώς ίσως είχαμε τρακάρει.... φεύγω και ακούω μια γυναικεία φωνή 'άντε μαλάκα, προχώρα'.

Κόλλησα και αποφάσισα όπως είχε ξεπαρκάρει να πάμε καροτσάκι με 10 χαω μέχρι την Κηφισίας.... Δηλαδή θα με τράκαρε και με έβρισε κιόλας? ε, να της σπάσουμε λίγο τα νεύρα (έχω σταματήσει τις χειρονομίες και τα μπινελίκια..χαχα)

Τελικά ήρθε δίπλα μου και σχεδόν κλαίγοντας μου λέει 'είσαι πολύ μαλάκας γιατί αν δεις το παιδί μου πως είναι και πάμε στον γιατρό τώρα θα καταλάβαινες'

Και έπρεπε να σε βρίσει ενώ έκανε πρώτη την πατάτα, όποια και να είναι η δικαιολογία της;

Το παιδί της είναι ένα πράγμα (και δικό της πρόβλημα) και η οδική ασφάλεια άλλο.

Μου θυμίζει έναν τύπο που ενώ άλλαξε μπροστά μου με μιας 3 λωρίδες στην Καβάλας μέσα σε 30 μέτρα για να βγει στην έξοδο για Περιστέρι όταν του κόρναρα μου έδειξε τις πατερίτσες του (ανάπηρος). Η απάντησή μου ήταν 'προσπαθείς να κάνεις και τους άλλους σαν κι εσένα';