Ένας χρόνος πέρασε από την τελευταία παρόμοια εξόρμηση η οποία περιλάμβανε off road διαδρομές με κατάληξη σε παραλία και υποβρύχια καταγραφή ενός προϊστορικού οικισμού. Πέρισυ τέτοια εποχή είχα ξεκινήσει νωρίς το πρωϊ με διάσχιση του όρους Ζήρεια, συνέχισα μέχρι το Αρτεμίσιο όπου διέσχισα χωμάτινα το όρος Κτενιάς για να καταλήξω το μεσημέρι στην Ακτή Ύδρας όπου βρισκόταν ένας βυθισμένος οικισμός. Αυτή τη φορά βρέθηκα ξανά στην Αργολίδα, ξεκίνησα να κινούμαι στην περιοχή του Σοφικού για να καταλήξω κάποια στιγμή στην παραλία Λαμπαγιαννά απέναντι από την Κοιλάδα. Ο λόγος που ήθελα τον ήλιο ψηλά είναι προφανής, είναι ο καλύτερος δυνατός φωτισμός που μπορώ να έχω για μια υποβρύχια θέαση αλλά και καταγραφή.

Θα μπορούσα φυσικά να ξεκινήσω απλώς πιο αργά από την Αθήνα και να φτάσω το μεσημέρι στην παραλία, το κίνητρό μου όμως για νέες χωμάτινες διαδρομές είναι πάντα μεγάλο. Κατάφερα λοιπόν να εμπλουτίσω την εξόρμηση με άγνωστες διαδρομές τις οποίες είχα όμως κάποια στιγμή στο πρόγραμμα να κάνω.

Η 1η διαδρομή που έκανα ξεκινά από έναν κάθετο χωματόδρομο στον κεντρικό δρόμο για Επίδαυρο, πάνω από τον οικισμό Πευκάλι. Η διαδρομή είναι καταπράσινη και έχει ανοίγματα που προσφέρουν τρομερή θέα. Επιπλέον είναι μια από τις διαδρομές του ελληνικού ΤΕΤ (Trans Euro Trail).

Στο 29:00 ακολουθώ τον δεξιό δρόμο που οδηγεί κοντά στο Σοφικό ενώ το ΤΕΤ τραβάει ευθεία και μετά από λίγο βγαίνει στο The Ranch. Σε γενικές γραμμές η διαδρομή είναι βατή, με εξαίρεση το σαθρό και σπασμένο σημείο κοντά στο 20:00 μέχρι το εκκλησάκι.

Youtube Video

Φανταστική θέα!

Από το Σοφικό είχα τη δυνατότητα να βγω στο Αγγελόκαστρο μέσω του ασφαλτόδρομου αλλά επέλεξα να ακολουθήσω έναν βατό χωματόδρομο που πηγαίνει περίπου παράλληλα, ο οποίος είναι βατός λόγω του αιολικού πάρκου που βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής.

Youtube Video

Από το Αγγελόκαστρο συνέχισα προς το Αραχναίο και έκοψα αριστερά προς την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Εκεί είχα εντοπίσει μια διαδρομή η οποία έδειχνε να βγαίνει στη Δήμαινα όμως υπήρχαν πολλά ερωτηματικά. Φυσικά αν δεν προσπαθήσεις δε θα μάθεις ποτέ αν βγαίνει μια διαδρομή. Τελικά βγήκε αν και αμφέβαλλα για αυτό μέχρι ένα σημείο. Ήταν φανταστική!

Youtube Video

Σε ένα σημείο στα αριστερά υπάρχει ένα παλιό λατομείο. Εξεπλάγην γιατί ο δρόμος ήταν πολύ στενός για φορτηγό.

Φουλ πέτρα!

Κατάβαση προς Δήμαινα

Είχε απομείνει ακόμη μια διαδρομή που ήθελα να κάνω η οποία επίσης εντάσσεται στο ΤΕΤ και ξεκινά από το Χάνι Μερκούρη το οποίο απέχει 15km από τη Δήμαινα. Απολαύστε την!

Youtube Video

Μερικά στιγμιότυπα της διαδρομής.

Κάποια στιγμή το google maps με οδήγησε εκτός ΤΕΤ από δρόμο που έμπαινε μέσα στο μικρό φαράγγι. Δεν πίστευα ότι θα καταφέρω να βγω κάπου αλλά συνέχισα όσο πάει λόγω περιέργειας αλλά ομορφιάς-αγριάδας του τοπίου.

Αυτή η παράκαμψη συνδέεται πιο κάτω με τον δρόμο του ΤΕΤ. Πολλές φορές βρίζω το google maps αλλά το άτιμο μου έχει βρει διαμάντια κατά καιρούς.

Ας πούμε ότι είναι δρόμος αυτός.

Κατάληξη στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.

Παρόλο που είχα τον ήλιο κόντρα τυχαία διέκρινα στον απέναντι ημιορεινό όγκο κάτι παράξενο που δεν υπάρχει στη βιβλιογραφία.

Πρόκειται για μια καστροσπηλιά για την οποία θα επιστρέψω κάποια στιγμή. Δε βρήκα πουθενά πληροφορίες αλλά θα επικοινωνήσω με τον Καστρολόγο και θα επανέλθω. Σε γενικές γραμμές είναι παρόμοια με διάφορες σπηλαιώδεις οχυρώσεις που συναντάμε στην Πελοπόννησο (πχ Καστροσπηλιά Τουρκοπαναγή, Σασσαλότρυπα, Καστροσπηλιά Πριόλιθου κλπ). Λογικά και αυτή ήταν λημέρι κάποιων κλεφτών.

Η συνέχεια προς Κάντια είναι σαφώς πιο βατή.

Στην Κάντια η χωμάτινη περιπλάνηση έλαβε τέλος και με συνοπτικές διαδικασίες κινήθηκα ασφάλτινα μέχρι την παραλία Λαμπαγιαννά.

Από την παραλία ξεκινά το μονοπάτι για το σπήλαιο Φράγχθι το οποίο είναι από τα σημαντικότερα στην Ελλάδα με ιστορία που τραβά 40.000 χρόνια πριν. Βέβαια ο οικισμός που βρίσκεται μέσα στη θάλασσα είναι μεταγενέστερος, περίπου 5.000 ετών. Τότε η θάλασσα βρισκόταν χαμηλότερα και η περιοχή ήταν μια μεγάλη πεδιάδα. Είχα κάνει μια μικρή έρευνα για να ξέρω στο περίπου που θα ψάξω.

Μιλάμε για πρώιμη εποχή του Χαλκού ή Πρωτοελλαδική περίοδο Ι και ΙΙ!

Διακρίνονται ίχνη σε επίπεδο θεμελίωσης κτιρίων.

Παράξενο συναίσθημα να κολυμπάω πάνω από έναν προϊστορικό οικισμό. Οι άνθρωποι αυτοί επιβίωναν με τρομακτική δυσκολία και προφανώς πέρασαν όλη τους τη ζωή εδώ. Εγώ ήρθα από 200km μακριά μέσα στο καλοκαίρι, με όχημα κάνοντας off road, θα επιστρέψω την ίδια μέρα, θα κάνω ζεστο ντουζ και θα αράξω στο αιρκοντίσιον να χαζεύω τις φωτογραφίες και τα βίντεο που τράβηξα στον υπολογιστή μου. Σκεφτείτε μόνο να μπορούσαν με κάποιο τρόπο να δουν τη συνολική ημερήσια εικόνα αυτή...

Δυστυχώς επειδή η παραλία αυτή αποτελείται και από αμμώδεις εκτάσεις στο εσωτερικό, επικρατεί μια σχετική θολούρα.

Αν αφιερώσετε λίγο χρόνο θα δείτε αρκετές δομές στο γενικότερο χάος που επικρατεί εκεί.

Είδα αρκετούς αχινούς οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς που έβλεπα πάντα στο βυθό. Τούτοι εδώ είχαν τεράστια αγκάθια. Προβληματίστηκα και έψαξα για αυτούς και τελικά είναι ένα είδος αχινού που δεν υπήρχε ποτέ στις ελληνικές θάλασσες αλλά μας ήρθε από τη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ τα τελευταία χρόνια (μαζί με άλλα είδη ψαριών), από τον Ινδικό Ωκεανό. Είναι δηλητηριώδης και η επαφή μαζί του είναι πολύ πιο εύκολη απο τους κλασσικούς αχινούς λόγω των τεράστιων αγκαθιών τους. Έχετε το νου σας γιατί χωρίς μάσκα δε μπορείτε να δείτε τι είδους αχινός είναι αυτός που βλέπετε.

Μερικά ίχνη ακόμα.

Αυτό είναι μάλλον πολύ μεταγενέστερο.

Το απίστευτο είναι ότι από την αρχαιολογική ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε το 2015 ανασύρθηκαν περίπου 5.000 ευρήματα. Λίθινα εργαλεία, λεκανίδες, αγγεία κλπ

Κάποια στιγμή ο καιρός έκλεισε και τριγύρω έριχνε βροχή. Επιστρέφοντας από Επίδαυρο συνάντησα και βρεγμένο τερέν και ήταν μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσω τα Geolandar τα οποία για ΑΤ συμπεριφέρθηκαν άψογα. Καινούργια είναι ακόμα βέβαια.

Την Κυριακή επικρατούσε ζέστη και οι διαδρομές που έκανα δε θα μπορούσαν να γίνουν με μηχανή σε τόσο μικρό υψόμετρο (πάντα προτιμούσα μεγάλα υψόμετρα το καλοκαίρι για ευνόητους λόγους). Πραγματικά θα έβραζα, τώρα ήμουν πραγματικά άρχοντας. Ήταν μια πολύ πλήρης εξόρμηση με οδηγικό αλλά και και αρχαιολογικό ενδιαφέρον που συνδυάστηκε με μπάνιο στη θάλασσα αλλά και με άραγμα στην παραλία. Θα επιστρέψω κοντά στην περιοχή για έναν ακόμη βυθισμένο οικισμό αλλά από του χρόνου πια. Τώρα ήρθε η ώρα για ολιγοήμερες διακοπές.

Να περάσετε καλά ότι και αν κάνετε και θα τα πούμε με το καλό το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου!

@antonakis said in Βυθισμένος προϊστορικός οικισμός- Λαμπαγιαννά Αργολίδας 4-8-2024:

Αυτός σε λίγο θα βρει το γάτο σε κανένα βουνό.

@criuser said in Βυθισμένος προϊστορικός οικισμός- Λαμπαγιαννά Αργολίδας 4-8-2024:

Αυτός πάει βουνά.

Ο Γάτος δηλώνει ότι πάει βουνά...

Και ομως παραλίγο να συναντηθούμε στην Πίνδο! Μας χώριζε μόλις ένας μεγάλος ορεινός όγκος!