Aug 28, 2007, 12:23 AM

Παιδιά αυτό που κατάλαβα στη μικρή έρευνα αγοράς που έκανα για την αγορά αυτ/του, είναι πως λίγο έως πολύ όλα σχεδόν είναι ίδια.
Με μια λέξη 'άχρωμα'. Μεγάλες ιπποδυνάμεις, αλλά οκνηρά, ουδέτερη οδική συμπεριφορά, παραπλήσια άνεση και ποιότητα μέτρια.
Με δεδομένο πως άρχισαν να πέφτουν οι μύθοι της αξιοπιστίας, τα κριτήρια αγοράς στην ουσία, δυστυχώς είναι ο εξοπλισμός (αερόσακοι, ηλεκτρικές 'ευκολίες' και διάφορα τέτοια). Δε λέω, καλοί οι αεροσακοι κι όλα αυτά τα καλούδια. Όμως το ζητούμενο δεν είναι τι θα γίνει όταν συμβεί το μοιραίο. Το θέμα είναι να μην συμβεί. Γι αυτό μ αρέσουν τα Γαλλικά (Renault). Προσφέρουν ενεργhτική ασφάλεια και πολλά έχουν και τα 5 αστεράκια του Crash-test. Έχουν καλές επιδόσεις (τηρουμένων των αναλογιών), στρίβουν σαν τραίνα και σου παρέχουν και άνεση.
Τα σημερινά αυτ/τα είναι για το πολύ 5 χρόνια. Και μην πείτε πως έχουν εγγυήσεις 6 και 7 χρόνια. Διαβάστε τους όρους και θα καταλάβετε. Πολλές είναι για το marketing.
Έχω οδηγήσει μερικά σύγχρονα αυτοκίνητα και έχω προσωπική άποψη.
Κι όλα καλά μέχρι εδώ. Να τα αλλάζουμε συχνά. Αρκεί όμως να μην κοστίζουν τόσο ακριβά.
Μελαγχολώ στην ιδέα πως θα αποχωριστώ την Clio μου για ένα 'σύγχρονο' αυτ/το.
Τελικά ισχύει ο νόμος της 'αφθαρσίας της ύλης'; Γιατί τότε γερνάνε;
Πλάκα κάνω.
Το yaraki το παράγγειλα, κι ο θεός βοηθός. Πρώτη φορά αποκτώ μη Ευρωπαϊκό και νιώθω ανασφάλεια. Το άγνωστο τις έχει αυτές τις ανασφάλειες. Ευτυχώς είστε όλοι καθησυχαστικοί.
Και κάτι ακόμη. Τα πιο αργά αυτ/τα π έχω οδηγήσει είναι:
1. Peugeot 307 2.0 (του αδερφού μου). Το πήρε καινούριο κι απ την πρώτη μέρα είχε προβλήματα. Σε ταξίδι Αθήνα - Καλαμάτα, μόνος μου, τερμάτιζε στα 195 (κοντέρ). Από ρεμπρίζ, άστα. Κι είναι 2000cc.
2. VW Golf IV 1.6. Πολύ καλό 'πάτημα' αλλά δεν 'πάει' με τίποτα.