ήταν ένα όμορφο απόγευμα.
κάθομαι για καφέ στο κέντρο της bologna και μιλάω στο κινητό με την αδερφή μου, όπου με πρήζει για ακόμα μια φορα να την επισκεφτώ στο manchester που μένει.............
αργότερα θα πάω στο internet cafe της λέω. θα κοιτάξω τις πτήσεις και θα έρθω.
όντως περνάει η ώρα, πάω στο net cafe και κοιτάω τα δρομολόγια. ξαφνικά, μου καρφώνεται η ιδέα και η απορία : ποσα χιλιόμετρα να είναι άραγε?
εκεί συνέβη το εξής: είναι αυτό που ξαφνικά νομίζεις ότι βρήκες το φως, η μια φαεινή ιδέα σκάει πίσω από την άλλη σαν κινηματογραφική ταινία, με μια σειρά, μια συνεχεια, μια roh απίστευτη..
κλείνω εισιτήριο με το βραδινό τραίνο. bologna-παρίσι. με κουκέτα, είχε μονο κουκέτες σε καμπίνες των 6.
όχι ιδιαιτερα άνετα, ok omws.
κάπου στις τρεις τα ξημερώματα θα έμπαινε μέσα η αστυνομία της γαλλίας για έλεγχο διαβατηρίων, και προκειμενου να μη σε ξυπνήσουν, σου παίρνουν το διαβατήριο k στο επιστρέφουν λίγο πριν το παρίσι.
κοιμήθηκα αργά και ξύπνησα νωρίς, πριν φτάσουμε στο παρίσι. η εξοχη, πανέμορφη. το δε παρίσι.. παιδιά, έχω κάνει πολλά ταξίδια. πόλη σαν το παρίσι, ΑΠΛ’ ΔΕΝ ΠΑΊΖΕΙ ’ΛΛΗ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ. ίσως η ομορφότερη με μια δόση υπερβολής, σίγουρα μάλλον
θα καθόμουν στο παρίσι μια μέρα.
έπρεπε να πάω σε άλλο σταθμό για να πάρω το ευρωστάρ για λονδίνο( paris nord). δε θα ξαναγράψω ότι το παρίσι είναι φανταστικό, για να μη γίνω κουραστικός!
πάω να βγάλω το εισιτήριο, και εκεί τρώω τη λυπητερή. 200 ευρώ
το εισιτήριο, και για το συγκεκριμένο τρένο δε δέχονται ούτε φοιτητικά, ούτε γενικά τίποτα! αυτό με χάλασε αρκετά, όταν με πολύ λιγότερα λεφτά είχα διασχίσει όλη τη γαλλία. το security απίστευτο. 500 φορες από ελεγχους, σαν αεροπλάνου
το συγκεκριμένο τρένο έκανε 3 ώρες παρα κάτι παρίσι λονδίνο, περνάει κάτω από τη μάγχη, από το τούνελ. το τούνελ το έχουν σκάψει κάτω από τη θάλασσα. κάνει κάνα 20λεπτό na perasei to tounel, και γενικά δεν καταλαβαίνεις τίποτα. το τρένο άνετο. καμια σχέση με αυτό που ήρθα
γαλλία, που σε κάποια σημεία κοπανούσε κλπ. να μάη λοιπόν στο london waterloo σε χρόνο μηδέν. παίρνω την αδερφή μου. έφτασα! μου λέει ότι πρέπει να πάω σε άλλο σταθμό για να πάρω τρένο για manchester. μου λέει να πάω με ταξί, γιατί το metro είναι άβολο για βαλίτσες κλπ k στενάχωρο. καμια σχέση με το metro του παρισιού που είναι μακράν.. μιλάμε παιδιά, το κάτι άλλο. απίστευτο, λαβύρινθος.. έχει παρα πολλές γραμμές.. έκανε κάτι λιγότερο από 3 ώρες. έφτασα βραδυ στο manchester, ενώ ψιχάλιζε. με πήγε σε μια pub. το manchester είναι άθλιο. χαλια. αίσχος! τα βραδια είναι επικίνδυνα full.. μεθάνε k γίνονται γαμa τα ( με κεφαλαια γράμματα)
σκοπός μου είναι να διασχίσω όλη την ευρώπη με τρένο. διαγώνια τώρα, ξεκίνησα από ιταλία, και τώρα βρίσκομαι στην ουαλία. πήρα το τρένο από manchester για 'σηρεωσβερρυ' και άλλαξα για να βγω δυτική ακτή, τώρα βρίσκομαι στο aberystwyth.
είναι πανέμορφα.
θέλω να μείνω εδώ τουλάχιστον για κάνα χρόνο, οι άνθρωποι γενικά είναι γαμάτη..

τώρα ήδη σχεδιάζω το επόμενο. στο επόμενο κενό. θα πάω λισαβόνα - βαρκελώνη - όλη τη νότια ακτή της γαλλίας, και μετά θα τραβήξω βόρεια
προς βερολίνο.
μετά έχω δυο επιλογές.
η μια είναι να πάω σκανδιναβία, και η άλλη να τραβήξω προς ανατολή, μέχρι τη μόσχα η αγια πετρούπολη

πάντως το τρένο, καμια σχέση με αεροπλάνο.. βλέπεις ρε παιδί μου, έχεις επαφή με τον κόσμο, γνωρίζεις ανθρώπους και γενικά είναι γαμάτα.
στο αεροπλάνο, γνωρίζεις αεροδρόμια.
είναι δίκια σου η επιλογή..

εσείς έχετε κάνει η έχετε σκεφτεί να κάνετε κάτι ανάλογο? αν όχι, θα σας έλεγα να το κάνετε (εκτος αν έχετε πρόβλημα στη μέση η κάτι).είναι μοναδική εμπειρία...
γνωρίζεις μέρη, λαούς τα πάντα..

θα τα ξαναπούμε
(έχω ξεφύγει)

skye

ήταν ένα όμορφο απόγευμα.
κάθομαι για καφέ στο κέντρο της bologna και μιλάω στο κινητό με την αδερφή μου, όπου με πρήζει για ακόμα μια φορα να την επισκεφτώ στο manchester που μένει.............
αργότερα θα πάω στο internet cafe της λέω. θα κοιτάξω τις πτήσεις και θα έρθω.
όντως περνάει η ώρα, πάω στο net cafe και κοιτάω τα δρομολόγια. ξαφνικά, μου καρφώνεται η ιδέα και η απορία : ποσα χιλιόμετρα να είναι άραγε?
εκεί συνέβη το εξής: είναι αυτό που ξαφνικά νομίζεις ότι βρήκες το φως, η μια φαεινή ιδέα σκάει πίσω από την άλλη σαν κινηματογραφική ταινία, με μια σειρά, μια συνεχεια, μια roh απίστευτη..
κλείνω εισιτήριο με το βραδινό τραίνο. bologna-παρίσι. με κουκέτα, είχε μονο κουκέτες σε καμπίνες των 6.
όχι ιδιαιτερα άνετα, ok omws.
κάπου στις τρεις τα ξημερώματα θα έμπαινε μέσα η αστυνομία της γαλλίας για έλεγχο διαβατηρίων, και προκειμενου να μη σε ξυπνήσουν, σου παίρνουν το διαβατήριο k στο επιστρέφουν λίγο πριν το παρίσι.
κοιμήθηκα αργά και ξύπνησα νωρίς, πριν φτάσουμε στο παρίσι. η εξοχη, πανέμορφη. το δε παρίσι.. παιδιά, έχω κάνει πολλά ταξίδια. πόλη σαν το παρίσι, ΑΠΛ’ ΔΕΝ ΠΑΊΖΕΙ ’ΛΛΗ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ. ίσως η ομορφότερη με μια δόση υπερβολής, σίγουρα μάλλον
θα καθόμουν στο παρίσι μια μέρα.
έπρεπε να πάω σε άλλο σταθμό για να πάρω το ευρωστάρ για λονδίνο( paris nord). δε θα ξαναγράψω ότι το παρίσι είναι φανταστικό, για να μη γίνω κουραστικός!
πάω να βγάλω το εισιτήριο, και εκεί τρώω τη λυπητερή. 200 ευρώ
το εισιτήριο, και για το συγκεκριμένο τρένο δε δέχονται ούτε φοιτητικά, ούτε γενικά τίποτα! αυτό με χάλασε αρκετά, όταν με πολύ λιγότερα λεφτά είχα διασχίσει όλη τη γαλλία. το security απίστευτο. 500 φορες από ελεγχους, σαν αεροπλάνου
το συγκεκριμένο τρένο έκανε 3 ώρες παρα κάτι παρίσι λονδίνο, περνάει κάτω από τη μάγχη, από το τούνελ. το τούνελ το έχουν σκάψει κάτω από τη θάλασσα. κάνει κάνα 20λεπτό na perasei to tounel, και γενικά δεν καταλαβαίνεις τίποτα. το τρένο άνετο. καμια σχέση με αυτό που ήρθα
γαλλία, που σε κάποια σημεία κοπανούσε κλπ. να μάη λοιπόν στο london waterloo σε χρόνο μηδέν. παίρνω την αδερφή μου. έφτασα! μου λέει ότι πρέπει να πάω σε άλλο σταθμό για να πάρω τρένο για manchester. μου λέει να πάω με ταξί, γιατί το metro είναι άβολο για βαλίτσες κλπ k στενάχωρο. καμια σχέση με το metro του παρισιού που είναι μακράν.. μιλάμε παιδιά, το κάτι άλλο. απίστευτο, λαβύρινθος.. έχει παρα πολλές γραμμές.. έκανε κάτι λιγότερο από 3 ώρες. έφτασα βραδυ στο manchester, ενώ ψιχάλιζε. με πήγε σε μια pub. το manchester είναι άθλιο. χαλια. αίσχος! τα βραδια είναι επικίνδυνα full.. μεθάνε k γίνονται γαμa τα ( με κεφαλαια γράμματα)
σκοπός μου είναι να διασχίσω όλη την ευρώπη με τρένο. διαγώνια τώρα, ξεκίνησα από ιταλία, και τώρα βρίσκομαι στην ουαλία. πήρα το τρένο από manchester για 'σηρεωσβερρυ' και άλλαξα για να βγω δυτική ακτή, τώρα βρίσκομαι στο aberystwyth.
είναι πανέμορφα.
θέλω να μείνω εδώ τουλάχιστον για κάνα χρόνο, οι άνθρωποι γενικά είναι γαμάτη..

τώρα ήδη σχεδιάζω το επόμενο. στο επόμενο κενό. θα πάω λισαβόνα - βαρκελώνη - όλη τη νότια ακτή της γαλλίας, και μετά θα τραβήξω βόρεια
προς βερολίνο.
μετά έχω δυο επιλογές.
η μια είναι να πάω σκανδιναβία, και η άλλη να τραβήξω προς ανατολή, μέχρι τη μόσχα η αγια πετρούπολη

πάντως το τρένο, καμια σχέση με αεροπλάνο.. βλέπεις ρε παιδί μου, έχεις επαφή με τον κόσμο, γνωρίζεις ανθρώπους και γενικά είναι γαμάτα.
στο αεροπλάνο, γνωρίζεις αεροδρόμια.
είναι δίκια σου η επιλογή..

εσείς έχετε κάνει η έχετε σκεφτεί να κάνετε κάτι ανάλογο? αν όχι, θα σας έλεγα να το κάνετε (εκτος αν έχετε πρόβλημα στη μέση η κάτι).είναι μοναδική εμπειρία...
γνωρίζεις μέρη, λαούς τα πάντα..

θα τα ξαναπούμε
(έχω ξεφύγει)

skye

ήταν ένα όμορφο απόγευμα.
κάθομαι για καφέ στο κέντρο της bologna και μιλάω στο κινητό με την αδερφή μου, όπου με πρήζει για ακόμα μια φορα να την επισκεφτώ στο manchester που μένει.............
αργότερα θα πάω στο internet cafe της λέω. θα κοιτάξω τις πτήσεις και θα έρθω.
όντως περνάει η ώρα, πάω στο net cafe και κοιτάω τα δρομολόγια. ξαφνικά, μου καρφώνεται η ιδέα και η απορία : ποσα χιλιόμετρα να είναι άραγε?
εκεί συνέβη το εξής: είναι αυτό που ξαφνικά νομίζεις ότι βρήκες το φως, η μια φαεινή ιδέα σκάει πίσω από την άλλη σαν κινηματογραφική ταινία, με μια σειρά, μια συνεχεια, μια roh απίστευτη..
κλείνω εισιτήριο με το βραδινό τραίνο. bologna-παρίσι. με κουκέτα, είχε μονο κουκέτες σε καμπίνες των 6.
όχι ιδιαιτερα άνετα, ok omws.
κάπου στις τρεις τα ξημερώματα θα έμπαινε μέσα η αστυνομία της γαλλίας για έλεγχο διαβατηρίων, και προκειμενου να μη σε ξυπνήσουν, σου παίρνουν το διαβατήριο k στο επιστρέφουν λίγο πριν το παρίσι.
κοιμήθηκα αργά και ξύπνησα νωρίς, πριν φτάσουμε στο παρίσι. η εξοχη, πανέμορφη. το δε παρίσι.. παιδιά, έχω κάνει πολλά ταξίδια. πόλη σαν το παρίσι, ΑΠΛ’ ΔΕΝ ΠΑΊΖΕΙ ’ΛΛΗ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ. ίσως η ομορφότερη με μια δόση υπερβολής, σίγουρα μάλλον
θα καθόμουν στο παρίσι μια μέρα.
έπρεπε να πάω σε άλλο σταθμό για να πάρω το ευρωστάρ για λονδίνο( paris nord). δε θα ξαναγράψω ότι το παρίσι είναι φανταστικό, για να μη γίνω κουραστικός!
πάω να βγάλω το εισιτήριο, και εκεί τρώω τη λυπητερή. 200 ευρώ
το εισιτήριο, και για το συγκεκριμένο τρένο δε δέχονται ούτε φοιτητικά, ούτε γενικά τίποτα! αυτό με χάλασε αρκετά, όταν με πολύ λιγότερα λεφτά είχα διασχίσει όλη τη γαλλία. το security απίστευτο. 500 φορες από ελεγχους, σαν αεροπλάνου
το συγκεκριμένο τρένο έκανε 3 ώρες παρα κάτι παρίσι λονδίνο, περνάει κάτω από τη μάγχη, από το τούνελ. το τούνελ το έχουν σκάψει κάτω από τη θάλασσα. κάνει κάνα 20λεπτό na perasei to tounel, και γενικά δεν καταλαβαίνεις τίποτα. το τρένο άνετο. καμια σχέση με αυτό που ήρθα
γαλλία, που σε κάποια σημεία κοπανούσε κλπ. να μάη λοιπόν στο london waterloo σε χρόνο μηδέν. παίρνω την αδερφή μου. έφτασα! μου λέει ότι πρέπει να πάω σε άλλο σταθμό για να πάρω τρένο για manchester. μου λέει να πάω με ταξί, γιατί το metro είναι άβολο για βαλίτσες κλπ k στενάχωρο. καμια σχέση με το metro του παρισιού που είναι μακράν.. μιλάμε παιδιά, το κάτι άλλο. απίστευτο, λαβύρινθος.. έχει παρα πολλές γραμμές.. έκανε κάτι λιγότερο από 3 ώρες. έφτασα βραδυ στο manchester, ενώ ψιχάλιζε. με πήγε σε μια pub. το manchester είναι άθλιο. χαλια. αίσχος! τα βραδια είναι επικίνδυνα full.. μεθάνε k γίνονται γαμa τα ( με κεφαλαια γράμματα)
σκοπός μου είναι να διασχίσω όλη την ευρώπη με τρένο. διαγώνια τώρα, ξεκίνησα από ιταλία, και τώρα βρίσκομαι στην ουαλία. πήρα το τρένο από manchester για 'σηρεωσβερρυ' και άλλαξα για να βγω δυτική ακτή, τώρα βρίσκομαι στο aberystwyth.
είναι πανέμορφα.
θέλω να μείνω εδώ τουλάχιστον για κάνα χρόνο, οι άνθρωποι γενικά είναι γαμάτη..

τώρα ήδη σχεδιάζω το επόμενο. στο επόμενο κενό. θα πάω λισαβόνα - βαρκελώνη - όλη τη νότια ακτή της γαλλίας, και μετά θα τραβήξω βόρεια
προς βερολίνο.
μετά έχω δυο επιλογές.
η μια είναι να πάω σκανδιναβία, και η άλλη να τραβήξω προς ανατολή, μέχρι τη μόσχα η αγια πετρούπολη

πάντως το τρένο, καμια σχέση με αεροπλάνο.. βλέπεις ρε παιδί μου, έχεις επαφή με τον κόσμο, γνωρίζεις ανθρώπους και γενικά είναι γαμάτα.
στο αεροπλάνο, γνωρίζεις αεροδρόμια.
είναι δίκια σου η επιλογή..

εσείς έχετε κάνει η έχετε σκεφτεί να κάνετε κάτι ανάλογο? αν όχι, θα σας έλεγα να το κάνετε (εκτος αν έχετε πρόβλημα στη μέση η κάτι).είναι μοναδική εμπειρία...
γνωρίζεις μέρη, λαούς τα πάντα..

θα τα ξαναπούμε
(έχω ξεφύγει)

skye