-
I Can't Believe We Made It!
According to today's regulators and bureaucrats, those
of us who were kids in the 40's, 50's, 60's, 70's or
even the early 80's, probably shouldn't have survived.Our baby cribs were covered with bright colored
lead-based paint. We had no childproof lids on
medicine bottles, doors or cabinets, and when we rode
our bikes, we had no helmets. Not to mention the risks
we took hitchhiking.As children, we would ride in cars with no seat belts
or air bags. Riding in the back of a pickup truck on a
warm day was always a special treat.We drank water from the garden hose and not from a
bottle. Horrors! We ate cupcakes, bread and butter,
and drank soda pop with sugar in it, but we were never
overweight because we were always outside playing.We shared one soft drink with four friends, from one
bottle, and no one actually died from this.We would spend hours building our go-carts out of
scraps and then rode down the hill, only to find out
we forgot the brakes. After running into the bushes a
few times, we learned to solve the problem.We would leave home in the morning and play all day,
as long as we were back when the street lights came
on.No one was able to reach us all day. No cell phones.
Unthinkable!We did not have Playstations, Nintendo 64, X-Boxes, no
video games at all, no 99 channels on cable, video
tape movies, surround sound, personal cell phones,
personal computers, or Internet chat rooms. We had
friends! We went outside and found them.We played dodge ball, and sometimes, the ball would
really hurt.We fell out of trees, got cut and broke bones and
teeth, and there were no lawsuits from these
accidents. They were accidents. No one was to blame
but us. Remember accidents?We had fights and punched each other and got black and
blue and learned to get over it.We made up games with sticks and tennis balls and ate
worms, and although we were told it would happen, we
did not put out very many eyes, nor did the worms live
inside us forever.We rode bikes or walked to a friend's home and knocked
on the door, or rang the bell or just walked in and
talked to them.Little League had tryouts and not everyone made the
team. Those who didn't had to learn to deal with
disappointment. Some students weren't as smart as
others, so they failed a grade and were held back to
repeat the same grade. Horrors! Tests were not
adjusted for any reason.Our actions were our own. Consequences were expected.
The idea of a parent bailing us out if we broke a law
was unheard of. They actually sided with the law.
Imagine that!This generation has produced some of the best
risk-takers and problem solvers and inventors, ever.The past 50 years have been an explosion of innovation
and new ideas. We had freedom, failure, success and
responsibility, and we learned how to deal with it
all.
And you're one of them! Congratulations.Please pass this on to others, who have had the luck
to grow up as kids, before lawyers and government
egulated our lives, for our own good.Εκπληκτικό Αμερικανικό κείμενο!
Πόσο μοιάζουν οι ζωές όλων εμάς που είμασταν τότε παιδιά!
Πόσο διαφέρουν οι ζωές μας τώρα!!Τελικά αυτό που περιγράφεται δεν είναι το Νόημα της Ζωής (έστω και κατα Monty Pythons!!)?
Η ελευθερία να δοκιμάζεις?!! -
I Can't Believe We Made It!
According to today's regulators and bureaucrats, those
of us who were kids in the 40's, 50's, 60's, 70's or
even the early 80's, probably shouldn't have survived.Our baby cribs were covered with bright colored
lead-based paint. We had no childproof lids on
medicine bottles, doors or cabinets, and when we rode
our bikes, we had no helmets. Not to mention the risks
we took hitchhiking.As children, we would ride in cars with no seat belts
or air bags. Riding in the back of a pickup truck on a
warm day was always a special treat.We drank water from the garden hose and not from a
bottle. Horrors! We ate cupcakes, bread and butter,
and drank soda pop with sugar in it, but we were never
overweight because we were always outside playing.We shared one soft drink with four friends, from one
bottle, and no one actually died from this.We would spend hours building our go-carts out of
scraps and then rode down the hill, only to find out
we forgot the brakes. After running into the bushes a
few times, we learned to solve the problem.We would leave home in the morning and play all day,
as long as we were back when the street lights came
on.No one was able to reach us all day. No cell phones.
Unthinkable!We did not have Playstations, Nintendo 64, X-Boxes, no
video games at all, no 99 channels on cable, video
tape movies, surround sound, personal cell phones,
personal computers, or Internet chat rooms. We had
friends! We went outside and found them.We played dodge ball, and sometimes, the ball would
really hurt.We fell out of trees, got cut and broke bones and
teeth, and there were no lawsuits from these
accidents. They were accidents. No one was to blame
but us. Remember accidents?We had fights and punched each other and got black and
blue and learned to get over it.We made up games with sticks and tennis balls and ate
worms, and although we were told it would happen, we
did not put out very many eyes, nor did the worms live
inside us forever.We rode bikes or walked to a friend's home and knocked
on the door, or rang the bell or just walked in and
talked to them.Little League had tryouts and not everyone made the
team. Those who didn't had to learn to deal with
disappointment. Some students weren't as smart as
others, so they failed a grade and were held back to
repeat the same grade. Horrors! Tests were not
adjusted for any reason.Our actions were our own. Consequences were expected.
The idea of a parent bailing us out if we broke a law
was unheard of. They actually sided with the law.
Imagine that!This generation has produced some of the best
risk-takers and problem solvers and inventors, ever.The past 50 years have been an explosion of innovation
and new ideas. We had freedom, failure, success and
responsibility, and we learned how to deal with it
all.
And you're one of them! Congratulations.Please pass this on to others, who have had the luck
to grow up as kids, before lawyers and government
egulated our lives, for our own good.Εκπληκτικό Αμερικανικό κείμενο!
Πόσο μοιάζουν οι ζωές όλων εμάς που είμασταν τότε παιδιά!
Πόσο διαφέρουν οι ζωές μας τώρα!!Τελικά αυτό που περιγράφεται δεν είναι το Νόημα της Ζωής (έστω και κατα Monty Pythons!!)?
Η ελευθερία να δοκιμάζεις?!! -
I Can't Believe We Made It!
According to today's regulators and bureaucrats, those
of us who were kids in the 40's, 50's, 60's, 70's or
even the early 80's, probably shouldn't have survived.Our baby cribs were covered with bright colored
lead-based paint. We had no childproof lids on
medicine bottles, doors or cabinets, and when we rode
our bikes, we had no helmets. Not to mention the risks
we took hitchhiking.As children, we would ride in cars with no seat belts
or air bags. Riding in the back of a pickup truck on a
warm day was always a special treat.We drank water from the garden hose and not from a
bottle. Horrors! We ate cupcakes, bread and butter,
and drank soda pop with sugar in it, but we were never
overweight because we were always outside playing.We shared one soft drink with four friends, from one
bottle, and no one actually died from this.We would spend hours building our go-carts out of
scraps and then rode down the hill, only to find out
we forgot the brakes. After running into the bushes a
few times, we learned to solve the problem.We would leave home in the morning and play all day,
as long as we were back when the street lights came
on.No one was able to reach us all day. No cell phones.
Unthinkable!We did not have Playstations, Nintendo 64, X-Boxes, no
video games at all, no 99 channels on cable, video
tape movies, surround sound, personal cell phones,
personal computers, or Internet chat rooms. We had
friends! We went outside and found them.We played dodge ball, and sometimes, the ball would
really hurt.We fell out of trees, got cut and broke bones and
teeth, and there were no lawsuits from these
accidents. They were accidents. No one was to blame
but us. Remember accidents?We had fights and punched each other and got black and
blue and learned to get over it.We made up games with sticks and tennis balls and ate
worms, and although we were told it would happen, we
did not put out very many eyes, nor did the worms live
inside us forever.We rode bikes or walked to a friend's home and knocked
on the door, or rang the bell or just walked in and
talked to them.Little League had tryouts and not everyone made the
team. Those who didn't had to learn to deal with
disappointment. Some students weren't as smart as
others, so they failed a grade and were held back to
repeat the same grade. Horrors! Tests were not
adjusted for any reason.Our actions were our own. Consequences were expected.
The idea of a parent bailing us out if we broke a law
was unheard of. They actually sided with the law.
Imagine that!This generation has produced some of the best
risk-takers and problem solvers and inventors, ever.The past 50 years have been an explosion of innovation
and new ideas. We had freedom, failure, success and
responsibility, and we learned how to deal with it
all.
And you're one of them! Congratulations.Please pass this on to others, who have had the luck
to grow up as kids, before lawyers and government
egulated our lives, for our own good.Εκπληκτικό Αμερικανικό κείμενο!
Πόσο μοιάζουν οι ζωές όλων εμάς που είμασταν τότε παιδιά!
Πόσο διαφέρουν οι ζωές μας τώρα!!Τελικά αυτό που περιγράφεται δεν είναι το Νόημα της Ζωής (έστω και κατα Monty Pythons!!)?
Η ελευθερία να δοκιμάζεις?!! -
Πραγματικά πολλύ καλό!Μας εχουν επιβάλει παρα πολλές 'ανάγκες'.Ειδικά τα κινητά με τις φωτογρ. και τις λοιπές μαλ... μου γυρίζουν τα άντερα
-
Καλό, αν και δεν έζησα σε αυτή την εποχή.
-
Ο χρήστης kouk έγραψε:
Τελικά αυτό που περιγράφεται δεν είναι το Νόημα της Ζωής (έστω και κατα Monty Pythons!!)?
Η ελευθερία να δοκιμάζεις?!!Αυτό ήταν που σατυρίζανε οι Monty Pythons στο σκετσάκι 'Is there life ... before death!!!'
-
όποιος δεν έχει δει Μοντυ Παιθονς χαααααάνει!!!!
always look on the bright side of life.... -
Ο χρήστης tifosaros έγραψε:
Καλό, αν και δεν έζησα σε αυτή την εποχή.Φίλε μου δε χρειάζεται να έχεις ζήσει σε αυτή την εποχή. Απλά ρώτα τον εαυτό σου 'τι πραγματικά θέλω για να είμαι ευτυχισμένος'; Θα ανακαλύψεις ότι χρειάζεσαι ελάχιστα και καθόλου ακριβά πράγματα, αρκεί να κωφεύεις στις σύγχρονες Σειρήνες όπως έκανε ο πολυμήχανος πρόγονός μας. Αυτές είναι σήμερα (πολύ) περισσότερες από τότε.
Αυτή την ερώτηση (τι πραγματικά θέλω για να είμαι ευτυχισμένος) μου την έκανε κάποτε μια 'αριστερή' (με τη σωστή έννοια του όρου, όχι κομματικά) φίλη μου όταν εγώ υποστήριζα ότι χρειάζομαι χρήματα, άρα τον καπιταλισμό, για να είμαι ευτυχισμένος. Έκατσα και το σκέφτηκα και βίωσα μια αποκάλυψη. Βέβαια, δεν έχει επινοηθεί ακόμα η κατάλληλη 'κοσμοθεωρία' που θα μας κάνει όλους ευτυχισμένους ταυτόχρονα (μάλλον δεν υπάρχει) αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε ο καθένας μόνος του αρκεί να ξέρουμε τι θέλουμε και να μην 'τσιμπάμε' σε ό,τι μλκία μας πουλάνε.
-
Εγώ έχω ζήσει μέρος αυτής της εποχής, μια και τη ζωή μου την πέρασα μοιρασμένος μεταξύ χωριού και πόλης. Είχε φοβερή πλάκα. Αχ, έτσι μου'ρχεται να πάω έξω απ'τη βουλή μ'ενα τρυπάνι, ν'ανοίξω ένα σωρό τρύπες στην εξάτμισή μου, να ξηλώσω και το φιλτροκούτι απ'τ' αμάξι και ν'αρχίσω τα σβουρίδια μπροστά σ'όλους τους ξενέρωτους και να τους ξεκουφάνω.
-
Ο χρήστης kouk έγραψε:
Εκπληκτικό Αμερικανικό κείμενο!
Πάλι η κατάπτυστη ΗΠΑμερική...
Υ.Γ. Σάστισε η Έλλη εχτές...χάθηκε και ο Νικόλας Βαφειάδης με τους φενταγίν του και τους ηρωικούς πολίτες της Βαγδάτης που ήταν έτοιμοι να πεθαίνουν για τον ηγέτη τους...
-
Ο χρήστης agisd έγραψε:
Εκπληκτικό Αμερικανικό κείμενο!
Πάλι η κατάπτυστη ΗΠΑμερική...
Υ.Γ. Σάστισε η Έλλη εχτές...χάθηκε και ο Νικόλας Βαφειάδης με τους φενταγίν του και τους ηρωικούς πολίτες της Βαγδάτης που ήταν έτοιμοι να πεθαίνουν για τον ηγέτη τους...
Όχι βρε Αγη!
Για την χαρά της ζωής μιλάει το κείμενο και για αυτό το έβαλα!!
Μην συνδέουμε τα πάντα με τις ΗΠΑ και τον τωρινό πόλεμο! -
Ο χρήστης agisd έγραψε:
Εκπληκτικό Αμερικανικό κείμενο!
Πάλι η κατάπτυστη ΗΠΑμερική...
Υ.Γ. Σάστισε η Έλλη εχτές...χάθηκε και ο Νικόλας Βαφειάδης με τους φενταγίν του και τους ηρωικούς πολίτες της Βαγδάτης που ήταν έτοιμοι να πεθαίνουν για τον ηγέτη τους...
Κάτσε τώρα ρε Άγη! Πού είδες οτιδήποτε που να έχει σχέση με τις ΗΠΑ και ακόμα περισσότερο ποιος χαρακτηρίσε τις ΗΠΑ κατάπτυστες σ' αυτό το thread?
Δεν το κατάλαβα. -
Ο χρήστης syele έγραψε:
Εκπληκτικό Αμερικανικό κείμενο!
Πάλι η κατάπτυστη ΗΠΑμερική...
Υ.Γ. Σάστισε η Έλλη εχτές...χάθηκε και ο Νικόλας Βαφειάδης με τους φενταγίν του και τους ηρωικούς πολίτες της Βαγδάτης που ήταν έτοιμοι να πεθαίνουν για τον ηγέτη τους...
Κάτσε τώρα ρε Άγη! Πού είδες οτιδήποτε που να έχει σχέση με τις ΗΠΑ και ακόμα περισσότερο ποιος χαρακτηρίσε τις ΗΠΑ κατάπτυστες σ' αυτό το thread?
Δεν το κατάλαβα.Χε Χε μαλλον θα κοιταξε τα αλλα θρεντς οπου το φτυσιμο πεφτει καργα. Ακομα και στα νεα μοντελα....
Και μια που το κειμενο ειναι εξ Αμερικης (ξερω ξερω φτου φτου εξω απο δω, πισω μου σ' εχω...) απορησε που μπορει να βγει τιποτα καλο εκει και ποσο μαλλον να εμφανισθει στο φορουμ εδω.Νικος
-
Ο χρήστης syele έγραψε:
Εκπληκτικό Αμερικανικό κείμενο!
Πάλι η κατάπτυστη ΗΠΑμερική...
Υ.Γ. Σάστισε η Έλλη εχτές...χάθηκε και ο Νικόλας Βαφειάδης με τους φενταγίν του και τους ηρωικούς πολίτες της Βαγδάτης που ήταν έτοιμοι να πεθαίνουν για τον ηγέτη τους...
Κάτσε τώρα ρε Άγη! Πού είδες οτιδήποτε που να έχει σχέση με τις ΗΠΑ και ακόμα περισσότερο ποιος χαρακτηρίσε τις ΗΠΑ κατάπτυστες σ' αυτό το thread?
Δεν το κατάλαβα.Γενικά το έγραψα. Αλλά προσοχή δεν μπορείς να βρίζεις την Αμερική γιατί κάνει το τάδε και να την επαινείς για κάτι άλλο. Γιατί πολλά μπορεί να μην φαίνεται αλλά συνδέονται.
Μου έκαναν εντύπωση μερικα τελευταία ποστ, και επίσης τα νέα του Αντέννα (έβαλα τα γέλια εχτές πως τα γύρισαν αμέσως).
Ευτράπελο, σε ανακτορο του Σαντάμ στην Βασόρα βρήκαν συλλογή αμερικανικών ταινιών σε βίντεο και μάλιστα αναφέρανε ότι στον Σαντάμ (και στους δικούς του) άρεσε το Παλπ Φίνκτιον.
'Αμερικάνοι φ***ς των λαών/ Η ψυχή μας και το αίμα μας για τον Σαντάμ' αλλά με το Χόλυγουντ την βρίσκουν όλοι.
-
Επίσης, στενοχωριέμαι για την Έλλη, γιατί της την σκάσανε οι Ιρακινοί (και ο Νικόλας με την ορχήστρα γύρω του αλλα της έλεγε) και δε κάτσανε να κάνουν την μητέρα όλων των μαχών και τώρα δεν μπορεί να το εξηγήσει. Γιατί της το κάνανε αυτό, γιατί να μην έχει να δείξει μερικές χιλιάδες ακόμα ακρωτηριασμένα πτώματα στις ειδήσεις της και τώρα πρέπει να βάλει κονσέρβα το θανατο των δύο δημοσιογράφων πάλι.
Άτιμη ζωή, μας πουλήσανε οι Φενταγιν και δεν κατσανε να σκοτωθούνε για τον ηγέτη τους και τον Αργύρη/Νίκο (μείνανε στην συσπείρωση μόνο).
-
Ο χρήστης agisd έγραψε:
Γενικά το έγραψα. Αλλά προσοχή δεν μπορείς να βρίζεις την Αμερική γιατί κάνει το τάδε και να την επαινείς για κάτι άλλο. Γιατί πολλά μπορεί να μην φαίνεται αλλά συνδέονται.
Φυσικά και μπορείς. Δεν υπάρχει ούτε απόλυτο καλό ούτε απόλυτο κακό. Αυτά τα 'ή απόλυτα μαζί μας ή απόλυτα εναντίον μας' είναι μανιχαϊστικά και υπεραπλουστευτικά και, ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ.
-
Αγη,οι κατηγορίες που εκτοξεύουμε εδώ για τις ΗΠΑ αφορούν τον πόλεμο στο Ιράκ και το ότι πολλοί τον κρίνουμε υποκριτικό.Η βασική μας διαφωνία είναι τόσο ότι ο πόλεμος αυτός δεν έπρεπε να εχει γίνει με βάση το Διεθνές Δίκαιο όσο και το ότι οι πολιτικοί των ΗΠΑ ακολουθούν μια τελείως υποκριτική στάση.
Στενοχωριώμαστε ολοι για τα παιδάκια και τους αθώους (πολίτες και στρατιώτες) που χάνουν την ζωή τους για το πετρέλαιο και τα συμφέροντα κάποιων.Ποιος είπε όμως ότι οι ΗΠΑ είναι μόνο κακά πράγματα?Αν κατάλαβες κάτι τέτοιο κάνεις λάθος!
Και φυσικά μπορεί να υπάρχουν καλά και κακά πράγματα σε μια χώρα. Και για την Ελλάδα δεν λέμε λιγώτερα!! -
Καλημέρα σας
Γιατί δεν αφήνουμε τις ΗΠΑ επιτέλους;;;
Διαβάζοντας αυτό το κείμενο που παρέθεσε ο kouk, θυμήθικα τα παιδικά μου χρόνια στο εξοχικό μας.
Ένα μεγάλο οικόπεδο με δύο σπίτια (δικό μας και του θείου μου) στην μέση του πουθενά... Όμως σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο μαζευόμασταν όλα τα πιτσιρίκια από όλα τα σόγια και γινόταν της μουρλής...
Τι χώματα φάγαμε, τι μπάλα παίζαμε, τι κυνηγητό με τα σκυλιά, τι ακατανόητες κατασκευές με (σχεδόν σάπια) ξύλα και σκουριασμένα καρφιά φτιάχναμε δεν λέγεται!!!!!
Νιώθω πολύ τυχερός που μπόρεσα να τα ζήσω όλα αυτά και να μην γίνω σαν κάτι άλλα παιδάκια που βλέπουν λίγο χωματάκι και σκουπίζονται μην πάθουν χολέρα ή τρέχουν να κρυφτούν ουρλιάζοντας από τρόμο μόλις αντικρύσουν μια αράχνη...
Δυστυχώς τα τελευταία 2-3 χρόνια (είμαι τώρα 23) δεν πολυ πάω... . Το ξέρω κακώς, αλλά...τρέχω και δεν φτάνω, από το τελευταίο έτος στο πανεπιστήμιο (τα προηγούμενα ήμουν κι εγώ, όπως όλοι κλασσικός ρεμπεσκές φοιτητής ) μέχρι τώρα που δουλεύω (συνήθως 6ήμερο... ).
Πάντως ακόμα (προσπαθώ να) διατηρώ τον κηπάκο μου... Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι υπέροχο συναίσθημα που είναι Πολύ καλύτερο από το να οδηγείς ένα καλό αυτοκίνητο στο όριο (περισσότερα γι' αυτό από την Δευτέρα, οπότε παραλαμβάνω το 206 ) και σίγουρα καλύτερο από το sex. Διαρκεί και πολύ περισσότερο...και δεν χρειάζεται να έχεις φράγκα για MERCEDES και για να την τρέχεις από 'δω κι από 'κει ( , καλά αυτό κολλάει στο 'Γυναίκες και αυτοκίνητα' )
-
Nα πουμε καλυτερα για το καταπληκτικό αυτοσαρκασμό των Μοντυ Πάιθονς, των εγγλέζων που κατάφεραν να κάνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται. Σαρκασμός και σάτιρα, ότι καλυτερο για το μυαλό σας. Αποκορύφομα εκτός το 'Νόημα της ζωής' είναι το 'The life of Brian' (με ένα εντελώς απαράδεκτο ελληνικό τίτλο που δεν θυμάμαι). Αλλά και μόνοι τους ο Γκίλιαμ με τους '12 Πίθηκους' ή το 'Μπραζίλ' έγραψαν κινηματογραφική ιστορία. Τα έλεγαν πριν από τους άλλους για μας.
'Οποιος ενδιαφέρεται δίνω προς αντιγραφή βιντεοκασσετες με τις ταινίες τους (σχεδόν όλες).
-
Ο χρήστης cmarin έγραψε:
'Οποιος ενδιαφέρεται δίνω προς αντιγραφή βιντεοκασσετες με τις ταινίες τους (σχεδόν όλες).Ουπς! Αυτό δεν αντιβαίνει με τους κανονισμούς του φόρουμ περι νομιμότητας;
The Meaning of Life!!