kacey
αν ειχες μεσο δηλαδη να μην πας στρατο ουσιαστικα (πχ να πας να παρουσιαστεις και αντε γεια μετα) και να μη χασεις ενα χρονο απ'τη ζωη σου, δε θα το χρησιμοποιουσες επειδη δεν ειναι 'προβλεπομενο';
(συγνωμη αν σε ρωταω το ιδιο πραγμα, αλλα εχω αρχισει και αισθανομαι οτι ειμαι ηλιθιος και οτι δεν καταλαβαινω)
σε ποιο οριο πιστευεις οτι ειναι σωστο να χρησιμοποιησεις το μεσο σου; μεχρι 3 μεσα 10 εξω; μεχρι 3 μεσα 1 μηνα εξω; που αρχιζει να ειναι αδικο και ανηθικο το πραγμα;

hrdoukas

το τι υποτιθεται οτι πρεπει να συμβαινει (και οντως συμβαινει μερικες φορες, οπως πχ στην δικια σου περιπτωση), το γνωριζω πολυ καλα. Οπως επισης γνωριζω και εχω πολλα παραδειγματα, προσφατα, που μονο αυτο δεν συνεβη. Ολα σχετικα ειναι, αλλα για να βαλω και το δικο σου παραδειγμα μεσα, ας κανω ενα rephrase:
Αν την θεση ΣΟΥ που πηρες δικαια και με βαση τα μορια, ειναι να σου την φαει καποιος βυσματιας, τοτε καλυτερα να ειμαι εγω αυτος. ΔΕΝ ειναι δικαιο αυτο ετσι οπως το λεω τωρα, αλλα ειπαμε, αν ειναι να την χασεις απο καποιον, ας την παρω εγω γιατι αμα δεν την παρω εγω θα την παρει αλλος.

skye
Προσωπικα, επειδη εχω και ενα θεματακι υγειας και μπορει απο αυτο και μονο να περασω ανετη θητεια (ή και καθολου, πραγμα που θα κυνηγησω εφ'οσον το προβλημα μου μου δινει το δικαιωμα αυτο), οχι δεν θα εβαζα μεσο για να μην κανω καθολου θητεια γιατι αυτο το πετυχαινουν 5 ατομα τον χρονο (δεν μιλαω για κουκουρουκου Ι5 αλλα αυτο που λες εσυ, παρουσια στην αρχη και μετα σπιτι). Το να πηγαινουν ομως στις καλες μοναδες οσοι εχουν βυσμα το πετυχαινουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ, αρκετοι ωστε να θεωρω οτι ετσι δουλευει το συστημα.

ΥΓ ΠΟΤΕ δεν εχω σβησει κληση, λαδωσει οποιονδηποτε για οτιδηποτε, κλαφτει στον οποιονδηποτε, για πραγματα που εκανα και εσφαλα. Στο θεμα της θητειας ομως, κατι που με αναγκαζουν να κανω χωρις να το θελω και εχει φτασει να ειναι χαμενος χρονος χωρις λογο και αιτια (εκτος απο οταν τρεχεις να ικανοποιησεις τις ορεξεις του καθε στρατοκαυλου καραγκιοζη), τοτε θα κοιταξω και εγω να κανω οτι περναει απο το χερι μου και μου επιτρεπει το συστημα ωστε να το κοροιδεψω και να περασω χαβαλετζιδικα.

Ο χρήστης kacey έγραψε:
...τοτε θα κοιταξω και εγω να κανω οτι περναει απο το χερι μου και μου επιτρεπει το συστημα ωστε να το κοροιδεψω και να περασω χαβαλετζιδικα.

That's the point Και δεν νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί αυτό

Ο χρήστης kacey έγραψε:

Στο θεμα της θητειας ομως, κατι που με αναγκαζουν να κανω χωρις να το θελω και εχει φτασει να ειναι χαμενος χρονος χωρις λογο και αιτια (εκτος απο οταν τρεχεις να ικανοποιησεις τις ορεξεις του καθε στρατοκαυλου καραγκιοζη), τοτε θα κοιταξω και εγω να κανω οτι περναει απο το χερι μου και μου επιτρεπει το συστημα ωστε να το κοροιδεψω και να περασω χαβαλετζιδικα.

αρα γιατι δε θα εκανες αυτο που λεω εγω, να μη χανεις το χρονο σου αν μπορουσες;
με μπερδευεις βασικα, γιατι εκει που παω να πιασω τη λογικη σου, μου ειπες οτι αυτο δε θα το εκανες.. ελπιζω να μη λες οτι δε θα το εκανες επειδη δε μπορεις.. δηλαδη να μη φωναζουμε μονο γι'αυτα που δε μπορουμε επειδη ισως μπορει καποιος αλλος
Αν εσυ μπορεις να κλεψεις 100 και ο αλλος 500, ειναι μαλακας ο αλλος ή πιο μαγκας;

Ισως να ειναι επειδη παιζει εντονα να μην παω νομιμως , και για αυτο να μην το σκεφτομαι. Αλλα η απαντηση τωρα ειναι οτι οχι, δεν θα επιδιωκα να βγω κουκουρουκου Ι5 η να παω σπιτι μου για το συνολο της θητειας. Αν τωρα καταφερνα να παω σε μια υπηρεσια που ΝΟΜΙΜΩΣ εχει 5-15εξω, φυσικα και θα πηγαινα.

παιδες, dog eat dog εκει εξω...Και εγω ειχα τετοια ιδανικα αλλα προσγειωθηκα αποτομα εδω και κανα χρονο που γυρισα απο αγγλια, και καταλαβα οτι με τα ιδανικα μονο εγω βγαινω χαμενος. Αυτο δεν σημαινει οτι θα γινω καραγκιοζης/λαμογιο ή δεν ξερω εγω τι, αλλα δεν θα φτασω και στο αλλο ακρο να παιζω σε ανισο αγωνα. Αν ολοι χρησιμοποιουν βυσμα, τοτε και εγω το ιδιο θα κανω.

Kacey στο παρακάτω απόσπασμα αναφέρεσαι με κολακευτικά λόγια και παρουσιάζεις ως παράδειγμα προς μίμηση φίλο σου τροχονόμο που δεν έκανε ότι οι περισσότεροι τριγύρω του και δεν αφομοιώθηκε από το σύστημα.

ΥΓ Το να σε γραφει ηλιθιωδως για πραγματα που και ο ιδιος ξερει οτι δεν στεκουν/ειναι γελοια επειδη εχει τετοιες εντολες, κανει καραγκιοζη και εκεινον και τον διοικητη του. Ενας απο τους φιλους μου μπατσους εφαγε δυσμενη μεταθεση επειδη δεν δεχοταν να γραφει για τετοιες παραβασεις. Και την εφαγε οταν τον καρφωσε στον διοικητη του οτι δεν ακολουθει τις διαταγες για γελοιες κλησεις, γνωστος του τον οποιο ειδε ο φιλος-μπατσος να κανει μλκιες μεσα στο Ναυπλιο και του πηγε την κληση στο σπιτι...Αυτος ειναι σωστος τροχονομος.

Άρα θα περίμενε κάποιος από εσένα να λειτουργείς ως 'σωστός πολίτης' κατ' αντιστοιχία προς το 'σωστός τροχονόμος'. Και ξαφνικά γράφεις:

παιδες, dog eat dog εκει εξω...Και εγω ειχα τετοια ιδανικα αλλα προσγειωθηκα αποτομα εδω και κανα χρονο που γυρισα απο αγγλια, και καταλαβα οτι με τα ιδανικα μονο εγω βγαινω χαμενος. Αυτο δεν σημαινει οτι θα γινω καραγκιοζης/λαμογιο ή δεν ξερω εγω τι, αλλα δεν θα φτασω και στο αλλο ακρο να παιζω σε ανισο αγωνα. Αν ολοι χρησιμοποιουν βυσμα, τοτε και εγω το ιδιο θα κανω.

Το 'με τα ιδανικα μονο εγω βγαινω χαμενος' ο φίλος σου ο τροχονόμος δεν το έλαβε υπόψιν του. Με βάση τη λογική σου 'Αν ολοι χρησιμοποιουν βυσμα, τοτε και εγω το ιδιο θα κανω', ο φίλος σου μάλλον ήταν κορόιδο.

Δυστυχώς κύριοι, η λογική του βύσματος και του βολέματος στην Ελλάδα είναι πολύ παλιά. Κρατάει από Τουρκοκρατία και θα συνεχίσει έτσι για πολλά χρόνια. Στο στρατό, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι έχεις μια ηθική ικανοποίηση από τον μικρόκοσμο της / των μονάδων που έχεις υπηρετήσει και σε έχουν αναγνωρίσει σαν άτομο διάφοροι συνάδελφοι, μόνιμοι ή και κληρωτοί.

Προσωπικά, ενώ μπορούσα να βρω άκρη για βύσμα, δεν χρησιμοποίησα ποτέ και ενώ η μονάδα μου είχε τα περισσότερα μόρια στην Ελλάδα, εν αντιθέση προς τους υπόλοιπους που πήραν μετάθεση πολύ κοντά στα σπίτια τους (οι Αθηναίοι ΚΕΒΟΠ ή ΓΕΣ, οι Κορινθιοι στο ΚΕΝ Κορίνθου, κ.ο.κ.), η δικιά μου μετάθεση ήρθε από Έβρο σε Ιωάννινα, από σύνορα σε σύνορα δηλαδή και ας είχα δηλώσει Αθήνα κι εγώ. Δεν μπορώ να πω ότι με πείραξε ως θητεία εκεί, μια χαρά πέρασα, άλλωστε δεν έκατσα και πολύ λόγω πολλών αδειών και καθυστερημένης μετάθεσης κατά ένα μήνα (αυτό πάλι γιατί έγινε δεν το ξέρω πάντως όλοι έφευγαν στο 5μηνο από μονάδα, ενώ εγώ 6μηνο). Μπορώ να πω όμως ότι με πείραξε που επισήμως η πολιτεία (το ΓΕΣ στην προκειμένη περίπτωση) δεν αναγνώρισε ακόμα και αυτά που η ίδια είχε θεσμοθετήσει (μόρια), αλλά ούτε και αρχικά αναγνώρισε ειδικότητα που είχα στην πολιτική μου ζωή (σκεφθείτε ένα γιατρό να τον ρίχνουν πεζικό ή έναν πολιτικό μηχανικό να τον στέλνουν διαβιβάσεις, δε θα ήταν λίγο παράξενο και εμμέσως προσβλητικό; ).

Με χαροποίησαν όμως και διάφορα άλλα πράγματα της θητείας μου. Με χαροποίησε που ενώ μπορούσα να λουφάρω σε κάποιο γραφείο (1ο, 2ο,...), προτίμησα να είμαι στις ασκήσεις και στο τρέξιμο, ενώ δουλειές γραφείου του Λόχου τις έκανα αργά τη νύχτα περιορίζοντας τον ύπνο μου, όπως και σε τόσες και τόσες άλλες περιπτώσεις. Με χαροποίησε που οι ανώτεροί μου με είχαν αναγνωρίσει και με σέβονταν. Αυτό φαινόταν από τον τρόπο που μιλούσαν, τον τρόπο που μου φέρονταν, τις ευθύνες και τις αρμοδιότητες που μου έδιναν. Σεβάστηκαν ακόμα και το γεγονός ότι δεν ήθελα να μαθευτούν στο διοικητήριο αυτά που έκανα για το τάγμα ώστε να μην έχω ευνοϊκή μεταχείριση από τον Δοικα και τον Υπόδοικα σε σχέση με τους υπόλοιπους κληρωτούς και μονίμους. Τελικά, όταν μαθεύτηκαν αυτά μία εβδομάδα πριν φύγω (άφησα τον Λοχαγό να τα πει), έμεινα ικανοποιημένος από το ευχαριστούμε για αυτά που έκανες που πήρα από την Διοικητή. Δεν αντιλέγω ότι είναι και θέμα ατόμων να σου φερθούν έτσι, αλλά γενικά στην θητεία μου δεν είχα πρόβλημα παρά μόνο 2-3 φορές, πρόβλημα που λυνόταν πολύ εύκολα αν μιλούσα με τον 'προβληματικό' μόνιμο ή κληρωτό. Πιστεύω, λοιπόν, ότι για 12 μήνες, δεν αξίζει κανείς να χρησιμοποιήσει μέσον. Καλό είναι να δουλέψει κάποιος όσο μπορεί και ιδιαίτερα όσοι έχουν έρθει από σπουδές καλό είναι να ασχοληθούν και λίγο με εκπαίδευση, όση γίνεται πλέον, για να ξεφύγουν από το διάβασμα έστω για ένα χρόνο.

Τέλος, η μεγαλύτερη χαρά που έχω νιώσει μέχρι τώρα, είναι η αναγνώριση των συναδέλφων μου. Με χαροποιεί το γεγονός ότι μιλάω ακόμα και τώρα, μετά από 2 χρόνια με 10 άτομα τουλάχιστον από διαφορετικές μονάδες. Είναι τιμή μου να έρχεται κάποιος από Θεσσαλονίκη για δουλείες για μία ημέρα και να με παίρνει τηλέφωνο αμέσως για να βγούμε για έναν καφέ. Είναι τιμή μου που έχω υπηρετήσει με τέτοια άτομα, τους σέβομαι, τους εκτιμώ και δε θα αλλάξει ποτέ αυτό. Όλα τα άλλα, βύσματα, καλές θέσεις, λαμογίες, χώσιμο των συναδέλφων δε με απασχόλησαν στο στρατό, δε με απασχολούν και στην ιδιωτική μου ζωή. Προτιμώ μια καλημέρα από κάποιον που με σέβεται και τον σέβομαι, παρά 1000 ευχαριστώ από έναν που έχω βολέψει ή 1000 τεμενάδες σε κάποιον που με έχει βολέψει. Από άσχετους σε άσχετη θέση έχει γεμίσει ο τόπος. Καιρός να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να προχωρήσουμε μπροστά.

Ευχαριστώ.

Παιδιά αν και δεν παρακολουθώ το Topic απ την αρχή, πιστεύω πως έχω λίγο πολύ αφουγκραστεί τις διάφορες τάσεις που ενυπάρχουν στον κόσμο εδώ. Ας μου επιτραπεί λοιπόν να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία. Καταρχήν θα πω πως δε θεωρώ (πρακτικά) εντελώς αρνητικό ή άτοπο να χρησιμοποιήσει κανείς βύσμα για να πάει στα λιγότερο μάχιμα (θεωρητικά πάντα) ή χωσίδικα όπλα/σώματα,απλά και μόνο για ένα λόγο: επιβίωση, ειδικά την εποχή που το στρατιωτικό ήταν 18μηνο (όπως σε μένα) ή και περισσότερο. Μπήκα λοιπόν στο στρατό το Νοέμβρη του 99 σε ηλικία σχεδόν 27 ετών μετά από πολύχρονες (κι επίπονες) σπουδές, 2 μήνες δηλ περίπου μετά το σεισμό της Αθήνας. Μέσω συγγενικού προσώπου είχα χρησιμοποιήσει το βύσμα προκειμένου απλά να παρουσιαστώ στις Διαβιβάσεις. Ως εκεί καλά. Τα άσχημα άρχισαν αμέσως μετά. Το στρατόπεδο του Χαιδαρίου σχεδόν διαλυμένο μετά το σεισμό, οι νεοσύλλεκτοι μέναμε σε σκηνές (ευτυχώς μας επέτρεψαν υπνόσακους), ο διοικητής τρελαμένος ...Αποκορύφωμα η 3μηνη εκπαίδευση στο 2ο τάγμα με χειρότερες συνθήκες, υπηρεσία κατά μέσο όρο 3 μέσα 1 έξω και κάποια βύσματα (απ τα πολλά που υπήρχαν) να είναι κάθε ΠΣΚ έξω. Σκεφτείτε απλά πως βγήκα αναφορά τάγματος μετά από 2 μήνες στο 2ο τάγμα για να βγω εξοδούχος Σάββατο... Σε όλο δε το διάστημα της τρίμηνης (και καλά εκπαίδευσης) η εκπαίδευση ήταν μία. Αγγαρεία κουβαλήματος υλικών από τα διάφορα κτίρια του στρατοπέδου προκειμένου να μπουν μέσα συνεργεία για εκτεταμένες επισκευές. Η δε σκοπιά 3ο κ 4ο νούμερο έπεφτε σύννεφο. Προσωπικά ειλικρινά δεν τράβαγα κανένα ζόρι παιδιά (τι να μου πουν αυτές οι μαλ...ούλες μετά από 7 έτη πολυτεχνείου ζώντας μόνος στην Αθήνα) απλά το γμτ της υπόθεσης ήταν που έβλεπα κάτι αξιολύπητα (επί της ουσίας) τσογλανάκια 20-23 ετών, εντελώς καλοζωισμένα και στην κοσμάρα τους, που για ψήλου πήδημα σκαρφίζονταν διάφορα και ζαλίζανε τους μπάρμπες τους προκειμένου να αποφύγουν το Α ή το Β καταυτούς χώσιμο, να κωλυωθούν στο Α ή στο Β γραφείο ή ειδικότητα, να βγουν ΣΚ κλπ..Τέλος πάντων, φεύγω απρίλη 2000 από Αθήνα μετάθεση για Ξάνθη, έχοντας πάρει βυσματική (υποτίθεται) ειδικότητα αλλά κ καλή μετάθεση που ωστόσο 20 μέρες πριν φύγω μου άλλαξε μυστηριωδώς. Από ΧΧΧ Τάγμα ΔΒ σε ΥΥ ΛΔΒ (Ξάνθη και τα 2). Ο παράδεισος με την κόλαση παιδιά (τηρουμένων των αναλογιών πάντα). Στο τάγμα όπου πήγαν αρκετές σειρές μου, νοοτροπία καθαρόαιμων διαβιβαστών, καλή γενικά αντιμετώπιση, καλές υπηρεσίες, λίγες αγγαρείες, καλές έξοδοι, καλά άτομα-στελέχη κλπ. Στο λόχο παιδιά το σούπερ σόου. Μιλάμε για μονάδα φυλακόβιων-προβληματικών πιτσιρικάδων. Κάθε βράδυ σόου στο θάλαμο (φασαρία κ απίστευτες μαλ...), τα στελέχη στην πλειονότητα περιπτωσάρες, υπηρεσίες ένα σωρό, κατά μέσο όρο 3 μέσα 1 έξω, πολύ αγγαρεία κλπ. (ήταν και στρατόπεδο τεθωρακισμένων βλέπετε). Από την άλλη βέβαια παιδιά, μιλάμε για απίστευτο γέλιο, τρομερά ευτράπελα. Σκηνικά εντελώς σουρεαλιστικά. Μιλάμε για Το γέλιο. Ειδικά μετά από 4 μήνες στη μονάδα που ήρθαν δευτερομετάθετοι αρκετές σειρές μου και καλά άτομα, τρομερές φάσεις... Απίστευτα σκηνικά...Έκατσα 9 μήνες ακριβώς εκεί παιδιά, δεν έφαγα ούτε 1 κράτηση ή φυλακή, τσίμπησα 5άρα τιμητική από τον ταξίαρχο του στρατοπέδου (τέθωρας) γιατί ήμουν γάτος στην ειδικότητά μου στις 2 ασκήσεις που βγήκαμε Έβρο, οι περιπτωσάρες στελέχη μάλλον με εκτίμησαν γιατί προσπαθούσα να περνάω τον καιρό μου εκεί χωρίς να κάνω τη ζωή των άλλων κ τη δική μου πιο δύσκολη αλλά εκτελώντας τις υπηρεσίες, αγγαρείες κλπ όσο πιο σωστά γινόταν και επιδεικνύοντας πνεύμα συνεργασίας, και κρατώντας καλές (όσο γινόταν βέβαια) σχέσεις με τους συναδέλφους φαντάρους. Έφυγα με εύφημη μνεία απ τη μονάδα για να καταλήξω στη Βέροια για 4,5 μήνες σε μια τυπικά καλή μονάδα διαβιβαστών (καλές έξοδοι, υπηρεσίες κλπ) απ όπου και απολύθηκα... Ηθικό δίδαγμα; Ποτέ δε ξέρεις τι θα σου κάτσει στο στρατό παιδιά (εκτός κι αν είσαι σούπερ βύσμα). Δυστυχώς χρειάζεται λίγο βύσμα απλά κ μόνο γιατί υπάρχει απίστευτη ισοπέδωση αν πας εντελώς με το σταυρό στο χέρι. Δεν είναι καθόλου κακό να κάνουμε σκοπιές-αγγαρείες κλπ, ούτε σκηνάκια ή ότι άλλο. Έχω κάνει όλες τις τυπικές ακπαιδεύσεις ενός πεζικάριου (πορείες, βολές, πυρ κ κίνηση, στίβος μάχης, ρίψη εκαπιδευτικής χειροβομβίδας, ασκήσεις έξω κλπ). Τίποτα δεν είναι κακό ή τραγικό. Την κατάσταση τραγικοποιούν κάποια κακά στελέχη και πολλοί ανεκδιήγητοι βυσματίες που με τη συμπεριφορά τους χώνουν άγρια τους υπόλοιπους συνεδέλφους τους. Προσωπικά, 5 έτη αφότου απολύθηκα, ούτε 1 φορά παιδιά δε σκέφτηκα με γκρίζα έστω χρώματα το στρατιωτικό μου παρότι θα μπορούσε να είναι κ πολύ πιο ξεκούραστο. Αυτό που μου χει μείνει είναι οι απίστευτες φάσεις με συναδέλφους, τα απίστευτα φαιδρά και σουρεαλιστικά σκηνικά κ το άρρωστο γέλιο που ρίχναμε ακόμα κ μετά από όχι τόσο ευχάριστα σκηνικά....

Ο χρήστης lokatzis έγραψε:
Kacey στο παρακάτω απόσπασμα αναφέρεσαι με κολακευτικά λόγια και παρουσιάζεις ως παράδειγμα προς μίμηση φίλο σου τροχονόμο που δεν έκανε ότι οι περισσότεροι τριγύρω του και δεν αφομοιώθηκε από το σύστημα.

ΥΓ Το να σε γραφει ηλιθιωδως για πραγματα που και ο ιδιος ξερει οτι δεν στεκουν/ειναι γελοια επειδη εχει τετοιες εντολες, κανει καραγκιοζη και εκεινον και τον διοικητη του. Ενας απο τους φιλους μου μπατσους εφαγε δυσμενη μεταθεση επειδη δεν δεχοταν να γραφει για τετοιες παραβασεις. Και την εφαγε οταν τον καρφωσε στον διοικητη του οτι δεν ακολουθει τις διαταγες για γελοιες κλησεις, γνωστος του τον οποιο ειδε ο φιλος-μπατσος να κανει μλκιες μεσα στο Ναυπλιο και του πηγε την κληση στο σπιτι...Αυτος ειναι σωστος τροχονομος.

Άρα θα περίμενε κάποιος από εσένα να λειτουργείς ως 'σωστός πολίτης' κατ' αντιστοιχία προς το 'σωστός τροχονόμος'. Και ξαφνικά γράφεις:

παιδες, dog eat dog εκει εξω...Και εγω ειχα τετοια ιδανικα αλλα προσγειωθηκα αποτομα εδω και κανα χρονο που γυρισα απο αγγλια, και καταλαβα οτι με τα ιδανικα μονο εγω βγαινω χαμενος. Αυτο δεν σημαινει οτι θα γινω καραγκιοζης/λαμογιο ή δεν ξερω εγω τι, αλλα δεν θα φτασω και στο αλλο ακρο να παιζω σε ανισο αγωνα. Αν ολοι χρησιμοποιουν βυσμα, τοτε και εγω το ιδιο θα κανω.

Το 'με τα ιδανικα μονο εγω βγαινω χαμενος' ο φίλος σου ο τροχονόμος δεν το έλαβε υπόψιν του. Με βάση τη λογική σου 'Αν ολοι χρησιμοποιουν βυσμα, τοτε και εγω το ιδιο θα κανω', ο φίλος σου μάλλον ήταν κορόιδο.

Μια βασικη διαφορα. Το ενα ειναι η δουλεια σου(του), και εγω στην δουλεια μου προσπαθω να ειμαι οσο πιο σωστος γινεται. Για αυτο ειπα και μπραβο στον φιλο μπατσο για το πως φερθηκε. Τα αλλα που συζηταμε δεν ειναι η δουλεια μας αλλα περιπτωσεις οπου εξαρτιωμαστε εμεις απο αλλους. Αν εκει, για να καταφερεις να πετυχεις ακομα και αυτο που ειναι δικαια δικο σου, πρεπει να κινηθεις πλαγιως (γιατι θα το κανουν αλλοι ωστε να βαλουν το συμφερον τους πανω απο το δικο σου), τοτε δεν θα ειμαι εγω το κοροιδο που κανει τα πραγματα με το σταυρο στο χερι.

Και οπως ειπα, στο θεμα της θητειας εχω εντελως διαφορετικη αποψη. Απο την στιγμη που με αναγκαζουν να κανω κατι που δεν θελω και δεν με πληρωνουν, που ειναι εντελως ανουσιο και δεν μου προσφερει τιποτα, τοτε θα κοιταξω να την βγαλω οσο πιο χαλαρα και χαβαλε γινεται. Ποσως με νοιαζει αν μεσα στο στρατευμα με εχουν σε εκτιμηση. Εκει και μονο εκει ομως.

Σε ορισμένους τομείς δεν ισχύει πάντα, εξαρτάται το σώμα ή το όπλο, τα στελέχη κτλ κτλ κτλ...

Άσε να πας πρώτα με το καλό και θα τα δεις εκ των έσω και σίγουρα πιο σφαιρικά τα πράγματα. Έτσι ήμουν κι εγώ πριν παω, συνέχεια έλεγα κωλοστρατός, μόνο βύσμα θες, άχρηστος χρόνος κτλ κτλ κτλ... Μετά αναθεώρησα σε πολλά και ορισμένες φορές αναπολώ τις ωραίες στιγμές που πέρασα (όχι ότι δεν υπήρχαν και άσχημες, αλλά ήμουν πολύ τυχερός ώστε αυτές να είναι λίγες). Συμφωνώ κάργα στο γεγονός ότι χάνεις ένα χρόνο από τη ζωή σου (τι να πουν και οι πιο παλιοί....) και ότι αποτελεί για τους περισσότερους, ειδικά στην ηλικία που πήγα (26), τροχοπέδη για τον επαγγελματικό τομέα.
Αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι έκανα φίλους (φαντάρους και μόνιμους που διατηρώ ακόμα συχνή επαφή), γνώρισα κάποια μέρη, πέρασα πολύ καλά και γενικά έζησα μια εμπειρία που σε κάνει να γνωρίζεις τους άλλους και τον εαυτό σου καλύτερα...

ΥΓ : Σε μεγάλο ποσοστό παίζει ρόλο το σώμα/όπλο που θα πας. Εγώ (ευτυχώς) ήμουν Υγεινομικό και εκτός του ότι είναι πιο χαλαρά από άλλα σώματα, υπάρχει γενικά ένα αρκετά υψηλό επίπεδο (σε φαντάρους και στελέχη - όχι ότι δεν υπήρχαν και τρόμπες) και μπορούσα να συνεννοηθώ πολύ πιο εύκολα από ότι μπορούσαν φίλοι και γνωστοί μου που υπηρετούσαν αλλού...

YΓ?????

ου ρε βρωμόβυσμα...αυτοί είναι λουλούδες...

Ου να μου χαθείς ρε ψαρά.... Που θα μας πεις λουλούδες Αδελφές νοσοκόμες και πάσης Ελλάδος

Δεν έβαλα βύσμα ρε, σπουδές σε παραϊατρικό κλάδο. Καμιά φορά πιάνει

tony78

δεν θελω να το παιζω εξυπνος, αλλα ναι μεν δεν εχω παει αλλα ολοι οι φιλοι μου ειναι η ηταν μεχρι προτινος μεσα και τα ακουω απο πρωτο χερι τα σκηνικα. Παρε το πιο προσφατο:

Φιλος, σε καραβι. Χαλαρη θητεια, κανονικα 1-1 και καθε δευτερο ΣΚ εξω. Οταν ειναι εκει, κανει οτι εχει να κανει τελεια. Ως εκ τουτου οι ανωτεροι τον εκτιμουν και για αυτο παιρνει συνεχεια αδειες. Μαγκια του, αφου της ζηταει και καταφερνει να τις παιρνει ΧΩΡΙΣ μεσον. Καποιοι φαινεται δεν γουσταρουν αυτο (το οτι παιρνει συνεχεια αδειες, το οποιο ομως ΔΕΝ ειναι αποτελεσμα βυσματος αλλα σωστης συμπεριφορας, αυτο που γραφουν αλλοι πιο πανω). Αποτελεσμα? Οταν ηρθε η μεταθεση του για καλυτερη μοναδα, καποιος 'εχασε' το σημα. Αυτο πρακτικα ως αποτελεσμα θα ειχε οτι δεν θα πηγαινε στην νεα, καλυτερη μοναδα και θα εμενε στο καραβι σχεδον μεχρι και την απολυση του, αφου θα επρεπε να λειψει απο την νεα μοναδα, να τον ψαξουν απο εκει, να ξαναβγει το σημα και μετα να φυγει (2+μηνες διαδικασια...). Ε οταν εβαλε βυσμα να βρει τι εχει γινει, και το σημα βρεθηκε, και συγνωμη του ζητησαν για το 'λαθος', και εφυγε με αδεια μεχρι να παει στην νεα μοναδα.

αυτο συνεβη σε ανθρωπο που μεσα στην μοναδα ηταν τελειος και για αυτο ειχε την εκτιμηση (και την ανταμοιβη, με αδειες) των ανωτερων του. Αυτα που εγραφα πιο πανω.

Μην παίρνεις μεμονωμένες περιπτώσεις σαν κανόνα (στο ξαναλέω). Και μην είσαι απόλυτος, να δέχεσαι και άλλες απόψεις προσπαθώντας να τις αναλύσεις, όχι να τις απορρίπτεις μονομιάς...

Φιλικά

Οπως και στο θεμα με τα καραγκιοζακια (ξερετε ποιοι), πως γινεται παντα εγω να πεφτω στις μεμονωμενες περιπτωσεις ενω η πλειοψηφια δεν ειναι ετσι? Τεσπα, το ξερω οτι δεν ειναι παντου και παντα ετσι, αλλα θεωρω πια οτι τα πραγματα, ΓΕΝΙΚΑ, σε αυτο τον δρομο βρισκονται. Οτι ειναι ο κανονας δηλαδη και οχι η εξαιρεση. Αυτο που εγραψα πιο πανω ηταν ενα μονο απο τα επεισοδια του σηριαλ 'θητεια' που εχω πετυχει εδω και καιρο που εχω πολλους δικους μου μεσα.

Πάντως κύριοι, μετά από τόσα χρόνια σπουδές και πτυχία, στη μονάδα μου κατάφερα μέσα από τις άπειρες ασκήσεις και άλλες εργασίες πολύ σοβαρές που ούτε μόνιμοι δε θα έκαναν (από διόρθωση ασυρμάτων, μέχρι διόρθωση βιβλίων ΣΒ, εγκαταστάσεις μηχανημάτωην σε οχήματα κτλ, αν και δεν ήμουν ΔΒ) να πάρω υπερβολικά πολλές ημέρες τιμητική που ποτέ δε μου έδωσαν. Απλά μου έλεγαν πάρε και 3 ημέρες, πάρε και 4 ημέρες, πάρε και αυτό, πάρε και το άλλο. Αν τα ζήταγα στην άδεια δε θα έπρεπε να υπηρετήσω ούτε 4 μήνες σύνορα, οπότε μου έλεγαν μην τις πάρεις τώρα, άστες για μετά, άστες για μετά και τελικά ποτέ δεν τις πήρα.

Και αυτό με τις ΔΒ γιατί εκεί παρουσιάστηκα και μετά πήρα μετάταξη ΠΖ είναι γεγονός, όμως γινόταν και στο ΚΕΒΟΠ που πήγα και σε μεγαλύτερο βαθμό. Ήμουν 27-28 ετών εξοδούχος μόνο Τρίτη και Πέμπτη, ενώ τα λαμόγια ήταν ΠΣΚ, ή Σ ή Κ ή Τετάρτες κτλ. Δεν κράτησα κακία όμως. Απλά αν δω κάποιον τώρα, που μου έχει τύχει 2-3 φορές, θα του το πώ στα ίσα ότι είσαι λαμόγιο και δε θέλω ούτε να σε βλέπω. Έναν φυσικά που πήγε να κάνει Msc στο πανεπιστήμιο του έκανα μεγαλύτερη ζημιά, του είπα ότι θα τον αναλάβω διπλωματική και θα τον φροντίσω όπως με φρόντισε αυτός στις υπηρεσίες. Τέτοια τρομάρα που πήρε... χα χα χα πήγε στον καθηγητή να ζητήσει να μην είμαι εγώ... χα χα χα Έχει και τις πλάκες του το πράγμα καμιά φορά.

Ευχαριστώ.

πηγα στρατο στα 29 μου.με το που παρουσιαστηκα στο ΚΕΤΘ,τεθωρακισμενα,ειχα ηδη 13 μηνες φυλακη.6 μηνες για ανυποταξια,6 μηνες που δεν πηγα χαρτια οταν αλλαξα σχολη ωστε να αλλαξει η αναβολη μου και 1 μηνα που δεν περασα επιλογη επειδη βρισκομουν εξωτερικο.λαμογια,οχι και τοσο ακραια βεβαια,συναντησα μονο εκει.
παρολο που ημουν αποφοιτος οδοντιατρικης δεν πηγα υγειονομικο στην αρτα,λογω του οτι ημουν ανυποτακτος.ουτε καν στο οδοντιατρειο του ΚΕΤΘ μπηκα.εκατσα εκει συνολικα 4 μηνες και εφυγα με το βαθμο του εφεδρου λοχια.εκανα τα παντα.σκοπιες,περιπολα,μαγειρεια(οσοι πηγαν θα θυμουνται το μπαρμπα γιωργο στα μαγειρεια),και καθε ειδος αγγαρεια.υπηρχαν ατομα που ηταν καθε πσκ εξω.που εκαναν σπανια σκοπιες.που ηταν βολεμενοι σε γραφεια,χωρις να κανουν τιποτα εκει,απλα με ενα τηλ.καμια φορα με εξοργιζε το γεγονος οτι εμενα με πηγαινε 5 και 6 μεσα και αλλους τους πηγαινε 1 μεσα.με εξοργιζε οταν πηγα 4η επιλαρχια για ειδικοτητα οδηγου,ΥΚΟΑ,και στις 6 εβδομαδες που εκατσα εκει εχα συνολικα 2!!!!! εξοδους.απο σκοπετο σε σκοπετο ετρεχα στα φυλακια.υπηρχαν ατομα που επαιρναν τηλ για να βγουν εξοδουχοι.ελεος δηλαδη.δεν παραπονεθηκα ποτε.
ευτυχως μετα 23 ΕΜΑ,λιτοχωρο,οπου ημουν διπλα στο σπιτι μου(κατερινη).σκληρη μοναδα αλλα δικαιη.απο εκει απολυθηκα.

Ο χρήστης kasel έγραψε:
πηγα στρατο στα 29 μου.με το που παρουσιαστηκα στο ΚΕΤΘ,τεθωρακισμενα,ειχα ηδη 13 μηνες φυλακη.6 μηνες για ανυποταξια,6 μηνες που δεν πηγα χαρτια οταν αλλαξα σχολη ωστε να αλλαξει η αναβολη μου και 1 μηνα που δεν περασα επιλογη επειδη βρισκομουν εξωτερικο.λαμογια,οχι και τοσο ακραια βεβαια,συναντησα μονο εκει.
παρολο που ημουν αποφοιτος οδοντιατρικης δεν πηγα υγειονομικο στην αρτα,λογω του οτι ημουν ανυποτακτος.ουτε καν στο οδοντιατρειο του ΚΕΤΘ μπηκα.εκατσα εκει συνολικα 4 μηνες και εφυγα με το βαθμο του εφεδρου λοχια.εκανα τα παντα.σκοπιες,περιπολα,μαγειρεια(οσοι πηγαν θα θυμουνται το μπαρμπα γιωργο στα μαγειρεια),και καθε ειδος αγγαρεια.υπηρχαν ατομα που ηταν καθε πσκ εξω.που εκαναν σπανια σκοπιες.που ηταν βολεμενοι σε γραφεια,χωρις να κανουν τιποτα εκει,απλα με ενα τηλ.καμια φορα με εξοργιζε το γεγονος οτι εμενα με πηγαινε 5 και 6 μεσα και αλλους τους πηγαινε 1 μεσα.με εξοργιζε οταν πηγα 4η επιλαρχια για ειδικοτητα οδηγου,ΥΚΟΑ,και στις 6 εβδομαδες που εκατσα εκει εχα συνολικα 2!!!!! εξοδους.απο σκοπετο σε σκοπετο ετρεχα στα φυλακια.υπηρχαν ατομα που επαιρναν τηλ για να βγουν εξοδουχοι.ελεος δηλαδη.δεν παραπονεθηκα ποτε.
ευτυχως μετα 23 ΕΜΑ,λιτοχωρο,οπου ημουν διπλα στο σπιτι μου(κατερινη).σκληρη μοναδα αλλα δικαιη.απο εκει απολυθηκα.

Οχι ρε φίλε ο μπαρμπα γιώργος τι μου θύμησες τώρα.Πόσες τιμητικές είχε υποσχεθεί αυτός ο καραγκιόζης σε φαντάρους στα μαγειρεία........

εγω δε θα παω καθολου στρατο γιατι δε γουσταρω...
ειμαι (Α)

δεν εχω βυσματα ουτε καλωδια ουτε μπριζες ουτε τιποτα..
ειχα εναν τυπα που ελεγε α και ου και θα σε κανονισω εγω σε αεροποριες θα σε βαλω πυροσβεστη και κατι τετοια και τελικα @@ πατερα..

τωρα που τελειωνει η αναβολη μου, θα την κανω για πατριδα και αντε γεια..
αν θελουν ας ερθουν να με βρουν οι στρατοκαυλοι.. θα βρισκομαι σπιτακι μου στο south anchorage της αλασκας, 18 brighton str 99515 και θα πινω τζονυ..

Αν γινει πολεμος ομως θα γυρισω Ελλαδα σταντε..
θα παρω τα οπλα του παππου μου και θα παω στα βουνα
thug life

τα μπουτια σου Μαρια
σκοπια ΚΨΜ αγγαρεια..

θα γυρισω Ελλαδα καπου στα 50 να κανω το συνταξιουχο..

Ο χρήστης kasel έγραψε:
πηγα στρατο στα 29 μου.με το που παρουσιαστηκα στο ΚΕΤΘ,τεθωρακισμενα,ειχα ηδη 13 μηνες φυλακη.6 μηνες για ανυποταξια,6 μηνες που δεν πηγα χαρτια οταν αλλαξα σχολη ωστε να αλλαξει η αναβολη μου και 1 μηνα που δεν περασα επιλογη επειδη βρισκομουν εξωτερικο.λαμογια,οχι και τοσο ακραια βεβαια,συναντησα μονο εκει.
παρολο που ημουν αποφοιτος οδοντιατρικης δεν πηγα υγειονομικο στην αρτα,λογω του οτι ημουν ανυποτακτος.ουτε καν στο οδοντιατρειο του ΚΕΤΘ μπηκα.εκατσα εκει συνολικα 4 μηνες και εφυγα με το βαθμο του εφεδρου λοχια.εκανα τα παντα.σκοπιες,περιπολα,μαγειρεια(οσοι πηγαν θα θυμουνται το μπαρμπα γιωργο στα μαγειρεια),και καθε ειδος αγγαρεια.υπηρχαν ατομα που ηταν καθε πσκ εξω.που εκαναν σπανια σκοπιες.που ηταν βολεμενοι σε γραφεια,χωρις να κανουν τιποτα εκει,απλα με ενα τηλ.καμια φορα με εξοργιζε το γεγονος οτι εμενα με πηγαινε 5 και 6 μεσα και αλλους τους πηγαινε 1 μεσα.με εξοργιζε οταν πηγα 4η επιλαρχια για ειδικοτητα οδηγου,ΥΚΟΑ,και στις 6 εβδομαδες που εκατσα εκει εχα συνολικα 2!!!!! εξοδους.απο σκοπετο σε σκοπετο ετρεχα στα φυλακια.υπηρχαν ατομα που επαιρναν τηλ για να βγουν εξοδουχοι.ελεος δηλαδη.δεν παραπονεθηκα ποτε.
ευτυχως μετα 23 ΕΜΑ,λιτοχωρο,οπου ημουν διπλα στο σπιτι μου(κατερινη).σκληρη μοναδα αλλα δικαιη.απο εκει απολυθηκα.

Τί σειρά ήσουνα Κασέλ;

ΚΕΤΘ καί 23 ΕΜΑ υπηρέτησα και εγώ