May 13, 2006, 1:19 PM

Οσο κι αν προσπαθω παντως να μετριασω τα νευρα μου... δεν τα καταφερνω... παντα, λιγο πριν πιασω το τιμονι, λεω στον εαυτο μου 'Σημερα δεν θα τσαντιστω, δε θα το 'πατησω'... τι κι αν φτασω 5 λεπτα αργοτερα...' Ελα ομως που σχεδον παντα κατι θα συμβει και δε θα καταφερω να συγκρατηθω! Θες απο την κυριουλα που οδηγει την 520 και μιλαει στο κινητο της, οδηγωντας με 60 στην αριστερη της Α.Ο... Θες απο τον παππουλη που αλλαζει λωριδα χωρις φλας και με αναγκαζει να πλακωθω στα φρενα, ενω εκεινος δεν εχει παρει χαμπαρι τπτ... Θες απο τον 'μαγκα' με τη τζιπαρα των 8000 κυβικων που πιανει την αριστερη (διοτι οι αλλες λωριδες δεν τον χωρανε) και δεν αφηνει κανενα να προσπερασει... θες απο τον οικογενειαρχη που ενω εχει κανει μ@λ@κι@ οταν τον προσπερνω κανει την παπια, ενω οταν στριβει στο φαναρι κατεβαζει το παραθυρο κια αρχιζει τα καντηλια και τα περι γαμου! Ε, με κατι τετοια χανω κι εγω τον αυτοελεγχο μου και βγαινουν ολα τα νευρα στο τιμονι... ουφ!