Eίδα χθες το Untergang, την Πτώση. Έχει ως θέμα τις τελευταίες ώρες του Χίτλερ και κατ'επέκταση της ναζιστικής Γερμανίας.
Μ'αρέσει πολύ γενικά, αλλά αξίζει να τη δει κανείς μόνο και μόνο για την ερμηνεία του Μπρούνο Γαντζ, πιό Χίτλερ και από τον ίδιο τον Χίτλερ.
Από τις καλύτερες ερμηνείες EVER. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Μπρούνο.
Κατα τα άλλα πολύ καλή σκηνοθεσία/φωτογραφία/σκηνικά, έχει αποδοθεί πολύ γλαφυρά και εύστοχα το κλίμα θανάτου, απελπισίας κλπ που εκδηλώνεται μέσα από ένα ντόμινο αυτοκτονιών, όσο ο Κόκκινος Στρατός πλησιάζει στο κρησφύγετο.
Απίθανες και οι σκηνές, με τις προσωπικές στιγμές του Χίτλερ, τα ξεσπασματά του, οι ιδεοληψίες του 'προσπάθησα να καθαρίσω τη Γερμανία από το εβραικό δηλητήριο...', η παράνοια του ανθρώπου που αιματοκύλισε τον πλανήτη. Διαφαίνονται και μερικές πιο ανθρώπινες στιγμές όμως.
Τέρας πραγματικό ο Γκέμπελς, πιο κυνικός και από τον Χίτλερ, απογυμνωμένος από κάθε στοιχείο ηθικής. Στον κόσμο της η Εύα Μπράουν.
Γενικώς ακολουθείται με λεπτομέρεια το ιστορικό σκηνικό και οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται με ακρίβεια.
Η ταινία βασίστηκε στο ημερολόγιο της γραμματέως του Χίτλερ, η οποία μιλάει σε συνέντευξη στην αρχή και το τέλος της ταινίας.