Ποτέ μια σύγχρονη οικονομία δεν μπορεί να βασίζεται στην ανταγωνιστικότητα 2-3 κλάδων της και δή κλάδων υπηρεσιών όπως ο τουρισμός και η ναυτιλία...πέρα από διεθνώς εμπορευσιμες υπηρεσίες πρέπει να παράγει και διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά...υποτίθεται με την εσωτερική υποτίμηση,τα one stop shops και τις αλλαγές που έγιναν και γίνονται και με την υιοθέτηση του λεγόμενου πακέτου του ΟΟΣΑ η οικονομία θα γινόταν ανταγωνιστική.Το κόστος εργασίας έχει μειωθεί σε εξευτελιστικά επίπεδα για χωρα μέλος της ΕΕ εδώ και πάνω από 30 χρόνια,χώρα που διαθέτει κατηρτισμενο εργατικό δυναμικό. Η παραγωγή οικιακών συσκευών είναι ένας κλάδος έντασης κεφαλαίου,τεχνολογίας και εν μέρει εντάσεως γνώσης,πολύ περισσότερο από άλλους κλάδους όπως τα τρόφιμα, τα ρούχα ή τα έπιπλα που είναι περισσότερο κλάδοι έντασης εργασίας. Η μεταφορά παραγωγης σε χώρες με χαμηλότερο εργατικό κόστος συμβαίνει και εδω σε ένα βαθμο και γι'αυτο η μειωση των μισθών θα έπρεπε να έχει βοηθήσει. Ηλεκτρικές συσκευές υψηλής τεχολογιας εξακολουθούν να παράγονται σε χώρες όπως η Ιταλία, η Γερμανία, η Ισπανία ακομα και η μη ανταγωνιστική Γαλλία,αλλά κάποιος θα ελεγε ότι είναι μεγάλες χώρες.Οικιακες συσκευές όμως παράγει και η πολύ μικρή Σλοβενία με δική της εθνικη επιχείρηση που δεν ανήκει σε πολυεθνική όπως η Gorenje-Korting με μισθούς παρόμοιους με τους δικούς μας. Κι όσον αφοράτη γραφειοκρατία αυτά για επενδύσεις τέτοιου επιπέδου είναι δικαιολογίες...απλα επιβεβαιώνεται ένα παλιοτερο στέλεχος της Πίτσος που μου είχε πει πριν ξεσπάσει η κρίση στην Ελλάδα που ακουγόταν η δημιουργία του εργοστασίου στον Ασπρόπυργο ότι οι Γερμανοί όχι μόνο δε θα επενδύσουν αλλά θα κλείσουν και το ήδη υπάρχον εργοστάσιο, πράγμα που φαίνεται από την παντελή έλλειψη επενδύσεων σε αυτό για εκσυγχρονισμό ή νεα προϊόντα.Κι όλα αυτά παρότι η Πίτσος ήταν η πρώτη εξαγορά ξένου εργοστασίου από τη Siemens στο εξωτερικό για παραγωγή οικιακών ηλεκτρικών συσκευών...

Απλά η Ελλάδα κατέστρεψε με παρότρυνση της ΕΕ και με την στάση των τραπεζών και των πολιτικών την παραγωγή της, χρεώθηκε για να ζει σε ένα ψεύτικο και μη διατηρησιμο επίπεδο ζωής και αφθονίας και τώρα το χρέος πνίγει κάθε σκέψη για επενδύσεις...Σημεωτεον το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης το 2013 ξεπέρασε το 10% του ΑΕΠ αυξάνοντας το χρέος.Το πρωτογενές πλεόνασμα προκύπτει αν δεν υπολογίσουμε τα λεφτά που ως κράτος δανειζόμαστε για την ανακεφαλαιοποιηση των τραπεζών που ανήλθαν το 2013 σε δεκαδες δις ευρώ...Αυτα τα ξέρουν οι ξένοι και γι'αυτο δεν έρχονται να επενδύσουν...

Ο χρήστης 224.v έγραψε:
Αν μια πολυεθνικη που εχει υπογραψει συμβαση να 'φτιαξει' μια βιομηχανια στην Ελλαδα, δεν βρισκει τι να φτιαξει, εχοντας τεχνογνωσια και λεφτα που πρεπει να τα δωσει.. για την δημιουργια της οποιας μοναδας... σημαινει οτι κανενας αλλος δεν θα ερθει να φτιαξει κατι μιας και ακομα υπαρχουν προβληματα γραφειοκρατειας... Ψυλιαζομαι οτι εμεις ειπαμε οχι γιατι ειχαν ταξει στους εργαζομενους εκει να μην αλλαξουν δουλεια, κατι που η ιδεα που εφεραν για υλοποιηση δεν συμβαδιζε με αυτο... οποτε το κρατος για ψηφουλακια ... αρνηθηκε την επενδυση και οι αλλοι βεβαια εχουν χρονο να πιεσουν για την δικη τους προταση.. μπαχαλο...

Είναι δυνατό να πιστεύεις ότι οι εργαζόμενοι δε θα ήθελαν να πανε σε ένα καινούριο εργοστάσιο που θα διασφάλιζε την εργασία τους μια για πάντα μόνο και μόνο επειδή υα μετακόμισε 10χλμ δυτικότερα σε περιοχή που η BSH έχει ήδη logistics και η οποία εξυπηρετείται από προαστιακό;;Ίσα ίσα το εργοστάσιο στου Ρέντη δεν εξυπηρετείται από μέσο σταθερής τροχιάς.Τελος όλες οι μεγαλες βιομηχανιες έχουν λεωφορεία για τους εργαζόμενους...ειναι αστείο να πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι θέλουν να
χάσουν τη δουλειά τους σκεφτομενοι με τον τρόπο που περιγράφεις...Επισης είναι αστείο την αθέτηση της συμφωνίας από πλευράς Siemens να τη ρίχνεις σε ψηφοθηρικούς λόγους.Τα ψηφαλακια που χάνουν από το κλείσιμο ενός τοσο ιστορικού εργοστασίου ή από τις καταγγελίες φιλοκυβερνητικων εφημερίδων ότι η σύμβαση που υπογράφηκε μετά βαΐων και κλάδων με τη siemens ηταν κενό γράμμα,ίσα ίσα που τους εκθέτει πολιτικά και ανακινει το σκάνδαλο...

Τέλος η εκπαίδευση σε λογισμικό αφορά το τμήμα δικτύων της Siemens και όχι το τμήμα συσκευών. Η Siemens διέθετε τέτοιο κεντρο αναπτυξης λογισμικού στο Κρυονέρι που απασχολούσε εκατοντάδες εργαζόμενους και το οποιο το έκλεισε.Εδω δε μιλάμε καν για κεντρο αναπτυξης λογισμικού αλλά για επιμορφωτικά σεμινάρια στο λογισμικό που είχαν αναπτύξει μεταξυ άλλων παλαιότερα οι απολυμένοι πλέον Έλληνες software engineers....Τι θα προσφέρει σε έναν εργάτη μετάλλου η επιμόρφωση στο λογισμικό της Siemens; Μήπως οι εργάτες στου Ρεντη ειναι πληροφορικαριοι η απο τις πρέσες θα πανε να γίνουν μηχανικοι λογισμικού;;;

Μα ναι αυτο ακριβως οτι η Siemens με αυτο που προτεινε θα ξοδευε τα χρηματα καπου που οι ηδη εργαζομενοι δεν θα ειχαν θεση, αρα απολυση αρα ψηφουλακια... Το κρατος λοιπον αρνηθηκε αυτη τη προταση πιεζοντας για να αναβαθμησει την παραγωγη... ωστε να κρατησειτον κοσμο. H Siemens ομως το βλεπει αλλοιως και τη συμφερει ισως και η καθυστερηση στο να ξοδεψει τα λεφτα... Γιατι σαν πολυεθνικη εχει στρατηγικη που εδω δεν ειναι κατανοητη η δεν ειναι και συμφερουσα φυσικα.

Ο χρήστης scandinavian έγραψε:

Αν μια πολυεθνικη που εχει υπογραψει συμβαση να 'φτιαξει' μια βιομηχανια στην Ελλαδα, δεν βρισκει τι να φτιαξει, εχοντας τεχνογνωσια και λεφτα που πρεπει να τα δωσει.. για την δημιουργια της οποιας μοναδας... σημαινει οτι κανενας αλλος δεν θα ερθει να φτιαξει κατι μιας και ακομα υπαρχουν προβληματα γραφειοκρατειας... Ψυλιαζομαι οτι εμεις ειπαμε οχι γιατι ειχαν ταξει στους εργαζομενους εκει να μην αλλαξουν δουλεια, κατι που η ιδεα που εφεραν για υλοποιηση δεν συμβαδιζε με αυτο... οποτε το κρατος για ψηφουλακια ... αρνηθηκε την επενδυση και οι αλλοι βεβαια εχουν χρονο να πιεσουν για την δικη τους προταση.. μπαχαλο...

Είναι δυνατό να πιστεύεις ότι οι εργαζόμενοι δε θα ήθελαν να πανε σε ένα καινούριο εργοστάσιο που θα διασφάλιζε την εργασία τους μια για πάντα μόνο και μόνο επειδή υα μετακόμισε 10χλμ δυτικότερα σε περιοχή που η BSH έχει ήδη logistics και η οποία εξυπηρετείται από προαστιακό;;Ίσα ίσα το εργοστάσιο στου Ρέντη δεν εξυπηρετείται από μέσο σταθερής τροχιάς.Τελος όλες οι μεγαλες βιομηχανιες έχουν λεωφορεία για τους εργαζόμενους...ειναι αστείο να πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι θέλουν να
χάσουν τη δουλειά τους σκεφτομενοι με τον τρόπο που περιγράφεις...Επισης είναι αστείο την αθέτηση της συμφωνίας από πλευράς Siemens να τη ρίχνεις σε ψηφοθηρικούς λόγους.Τα ψηφαλακια που χάνουν από το κλείσιμο ενός τοσο ιστορικού εργοστασίου ή από τις καταγγελίες φιλοκυβερνητικων εφημερίδων ότι η σύμβαση που υπογράφηκε μετά βαΐων και κλάδων με τη siemens ηταν κενό γράμμα,ίσα ίσα που τους εκθέτει πολιτικά και ανακινει το σκάνδαλο...

Τέλος η εκπαίδευση σε λογισμικό αφορά το τμήμα δικτύων της Siemens και όχι το τμήμα συσκευών. Η Siemens διέθετε τέτοιο κεντρο αναπτυξης λογισμικού στο Κρυονέρι που απασχολούσε εκατοντάδες εργαζόμενους και το οποιο το έκλεισε.Εδω δε μιλάμε καν για κεντρο αναπτυξης λογισμικού αλλά για επιμορφωτικά σεμινάρια στο λογισμικό που είχαν αναπτύξει μεταξυ άλλων παλαιότερα οι απολυμένοι πλέον Έλληνες software engineers....Τι θα προσφέρει σε έναν εργάτη μετάλλου η επιμόρφωση στο λογισμικό της Siemens; Μήπως οι εργάτες στου Ρεντη ειναι πληροφορικαριοι η απο τις πρέσες θα πανε να γίνουν μηχανικοι λογισμικού;;;

Δεν εκφερω γνωμη για ολα τα υπολοιπα, αλλα για το bold κατηγορηματικα ΝΑΙ, μπορει να γινει ανετα.

Εργοστάσια-κουφάρια σε όλη τη χώρα, εκατοντάδες χιλιάδες απολυμένοι, εκατομμύρια άνεργοι...αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας σήμερα. Η οικονομία επιτέλους σταθεροποιήθηκε αλλά η σταθεροποίηση απέχει από την ανάκαμψη. Και ανάκαμψη χωρίς επενδύσεις στην πραγματική οικονομία δε γίνεται. Όσο τουρισμό και να φέρουμε, αν δεν έχουμε τίποτα ελληνικό να δώσουμε στον τουρίστα, τα χρήματα που φέρνει πάνε χαμένα...Χρειάζεται ανασύνταξη του δευτερογενούς τομέα της παραγωγής όχι μέσω της οικοδομής που θα αργήσει πολύ να ανακάμψει ουσιαστικά αλλά μέσω της παραγωγής διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων που είτε υποκαθιστούν εισαγωγές είτε προχωρούν σε εξαγωγές. Από αυτό εδώ το θέμα φωνάζω ότι παραγωγική Ελλάδα υπάρχει μόνο που κυβερνώντες, τράπεζες και πολίτες-καταναλωτές την πνίγουν καθημερινά...

Δείτε στο link το οδοιπορικό του Alpha στο εργοστάσιο της άλλοτε κραταιάς ΝΕΟΣΕΤ, που ένας θεός ξέρει τί συμβαίνει με τα καταστήματα, τα προϊόντα κτλ. Το λουκέτο στο εργοστάσιό της είναι άλλο ένα πλήγμα στην παραγωγική Ελλάδα.

http://www.alphatv.gr/news/economy/titloi-teloys-gia-tin-etaireia-epiplon-neoset

Εδώ το βίντεο και στο youtube:

Youtube Video

Την ίδια ώρα που στην Ελλάδα τα μέτρα για μείωση του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανία έχουν μείνει σε επίπεδο ανακοινώσεων στη Γαλλία:

5ετής συμφωνία για χαμηλά τιμολόγια στη βιομηχανία της Γαλλίας

Κοντά σε συμφωνία για τη μείωση των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας που πληρώνουν μεγάλες βιομηχανικές φίρμες στη Γαλλία, βρίσκεται ο γαλλικός κολοσσός του ηλεκτρισμού EdF. Η εταιρεία που φέρεται να ενδιαφέρεται για την εξαγορά του 17% της ΔΕΗ ή την απόκτηση της μικρής ΔΕΗ, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γαλλικού τύπου προχωρά στη σύναψη συμφωνιών μείωσης του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας με βιομηχανίες όπως ο παραγωγός χημικών Solvay και ο μεταλλουργικός κολοσσός Arcelor Mittal.

Οι επικείμενες νέες συμφωνίες έρχονται λίγους μήνες μετά την επιτυχή επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας που υπεγράφη μεταξύ της EdF και της Exeltium, την Ένωση περίπου20 εταιρειών που θεωρούνται οι μεγαλύτεροι καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας. Η συμφωνία αυτή επετεύχθη μετά από παραίνεση της γαλλικής κυβέρνησης προς την κρατικά ελεγχόμενη EDF.

Η ένωση των βιομηχανιών, που εμφανίζουν ετερογενείς δραστηριότητες έχουν όμως κοινό χαρακτηριστικό τη μεγάλη κατανάλωση ενέργειας, δημιουργήθηκε ακριβώς με στόχο την εξασφάλιση ελκυστικών τιμών για τους βιομηχανικούς ομίλους. Σημειώνεται ότι τα μέλη του Exeltium εξέφραζαν με όλο και μεγαλύτερη ένταση τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι πληρώνουν πολύ υψηλότερες τιμές από τις ΗΠΑ ή τη Γερμανία.

Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα Les Echos οι δύο πλευρές (EdF και βιομηχανία) συμφώνησαν στη μείωση των τιμολογίων ενέργειας για τα επόμενα 5 έως 6 έτη, με αντάλλαγμα πιθανές αυξήσεις μετά την περίοδο αυτή και μέχρι το 2034. Η τελική για το ρεύμα που προτείνεται από την EdF για τις δύο βιομηχανίες είναι στα 42 ευρώ η μεγαβατώρα και θα είναι χαμηλότερη από την τιμή από 47 έως 52 ευρώ η μεγαβατώρα που πληρώνεται σήμερα από τα μέλη της Exeltium. Σημειώνεται ότι οι τιμές για τις ώρες εκτός αιχμής είναι ακόμη χαμηλότερες.

Σημειώνεται ότι η Γαλλία προστίθεται στη μακριά λίστα των χωρών της Ευρώπης, που εφαρμόζουν πιο επιθετική πολιτική τιμών ενέργειας για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας τους. Επίσης πρέπει να τονιστεί ότι στις τιμές αυτές δεν περιλαμβάνονται άλλες εκπτώσεις ή μειώσεις που δίνονται και σε άλλες χώρες στις βιομηχανίες τους.

Πηγή:http://www.capital.gr/news.asp?id=2000860

Χωρίς την οικοδομή φίλε μου αυτή η χώρα δεν μπορεί να ανακάμψει . Διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά δεν μπορεί να φτιάξει παρά μόνο σε ειδικούς τομείς που δεν φτάνουν .

Η οικοδομή όμως πλέον πρέπει να γίνει σωστά . Οι κατασκευαστές πρέπει επιτέλους μετά από 40 χρόνια συζήτητσης να πιστοποιηθούν . Από την οικοδομή δουλεύει άμεσα και έμμεσα το 10-15 % του ΑΕΠ της χώρας .

Χαλυβουργίες , τσιμεντάδικα , χαλκουργίες , καλώδια , αλουμίνια , ηλεκτρολογικό υλικό , έπιπλα , πλακίδια , ηλεκτρικές συσκευές , καμίνα , ασβεστάδικα , λατομεία , μαρμαράδικα και πολλές ακόμα επιχειρήσεις , βιομηχανίες , βιοτεχνίες δούλευαν γιά την οικοδομή .

Πρέπει όμως να στραφούμε και στην μόνιμη και παραθεριστική κατοικία γιά τους ξένους .

Το σκηνικό είναι αυτό να γίνει όταν η αγορά καθαρίσει από τον ανταγωνισμό και οι τιμές της γης εξαθλιωθούν γιά να αγοραστούν τζάμπα . Για αυτό άλλωστε μειώθηκε και ο φόρος μεταβίβασης που βαρύνει τον αγοραστή στο 1/3 και επιβλήθηκε φόρος υπεραξίας στον πωλητή .

Ο χρήστης scandinavian έγραψε:
Εργοστάσια-κουφάρια σε όλη τη χώρα, εκατοντάδες χιλιάδες απολυμένοι, εκατομμύρια άνεργοι...αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας σήμερα. Η οικονομία επιτέλους σταθεροποιήθηκε αλλά η σταθεροποίηση απέχει από την ανάκαμψη. Και ανάκαμψη χωρίς επενδύσεις στην πραγματική οικονομία δε γίνεται. Όσο τουρισμό και να φέρουμε, αν δεν έχουμε τίποτα ελληνικό να δώσουμε στον τουρίστα, τα χρήματα που φέρνει πάνε χαμένα...Χρειάζεται ανασύνταξη του δευτερογενούς τομέα της παραγωγής όχι μέσω της οικοδομής που θα αργήσει πολύ να ανακάμψει ουσιαστικά αλλά μέσω της παραγωγής διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων που είτε υποκαθιστούν εισαγωγές είτε προχωρούν σε εξαγωγές. Από αυτό εδώ το θέμα φωνάζω ότι παραγωγική Ελλάδα υπάρχει μόνο που κυβερνώντες, τράπεζες και πολίτες-καταναλωτές την πνίγουν καθημερινά...

Δείτε στο link το οδοιπορικό του Alpha στο εργοστάσιο της άλλοτε κραταιάς ΝΕΟΣΕΤ, που ένας θεός ξέρει τί συμβαίνει με τα καταστήματα, τα προϊόντα κτλ. Το λουκέτο στο εργοστάσιό της είναι άλλο ένα πλήγμα στην παραγωγική Ελλάδα.

http://www.alphatv.gr/news/economy/titloi-teloys-gia-tin-etaireia-epiplon-neoset

Εδώ το βίντεο και στο youtube:

Youtube Video

Οι τιμες που πουλαγε η ΝΕΟΣΕΤ μερικα χρονια πριν την κριση ειχαν ξεφυγει (για ομολογουμενος καλη ποιοτητα αλλα καμμια σχεση με επιπλα για το πρεμιουμ τμημα της αγορας). Με τετοιες τιμες η χρεοκοπεια ηταν δεδομενη. Φυσικα αν το αναφερει καποιος ειναι κακος...

Με εξαθλιωμενους καταναλωτες και 200.000 απουλητα σπιτια,το μονο βεβαιο ειναι οτι θα υπηρχαν χρεοκοπιες στα επιπλα

Ο χρήστης wantone έγραψε:

Οι τιμες που πουλαγε η ΝΕΟΣΕΤ μερικα χρονια πριν την κριση ειχαν ξεφυγει (για ομολογουμενος καλη ποιοτητα αλλα καμμια σχεση με επιπλα για το πρεμιουμ τμημα της αγορας). Με τετοιες τιμες η χρεοκοπεια ηταν δεδομενη. Φυσικα αν το αναφερει καποιος ειναι κακος...

Δεν ξέρω αν είναι κακός.
Όμως αν θέλει αυτό που λέει να θεωρείται πρόβλεψη, πρέπει να την κάνει εγκαίρως, και στο συγκεκριμένο παράδειγμα 'μερικά χρόνια πριν την κρίση'.
Αν την κάνει κατόπιν εορτής, είναι μετά Χριστόν προφήτης.
Κάτι σαν ξμαρ δηλαδή.

Ο χρήστης Panosss έγραψε:

Οι τιμες που πουλαγε η ΝΕΟΣΕΤ μερικα χρονια πριν την κριση ειχαν ξεφυγει (για ομολογουμενος καλη ποιοτητα αλλα καμμια σχεση με επιπλα για το πρεμιουμ τμημα της αγορας). Με τετοιες τιμες η χρεοκοπεια ηταν δεδομενη. Φυσικα αν το αναφερει καποιος ειναι κακος...

Δεν ξέρω αν είναι κακός.
Όμως αν θέλει αυτό που λέει να θεωρείται πρόβλεψη, πρέπει να την κάνει εγκαίρως, και στο συγκεκριμένο παράδειγμα 'μερικά χρόνια πριν την κρίση'.
Αν την κάνει κατόπιν εορτής, είναι μετά Χριστόν προφήτης.
Κάτι σαν ξμαρ δηλαδή.

Ηταν εμφανες, οτι τα παντα ειχαν ξεφυγει, απο το 2005 (ενα απλο κρεβατι 400+ ευρω χωρις το στρωμα). Τωρα ποτε ακριβως θα ερχονταν η χρεοκοπια κανενας δεν μπορουσε να ξερει. Αλλα υπηρχαν αρκετες προβλεψεις ξεκινωντας απο το αρθρο των FT το 2008 αλλα πηγαινοντας και πισω στα μεσα του 80 στον Οικονομικο ταχυδρομο.
Οταν πας σε ενα μαγαζι που πουλαει ρουχα ή επιπλα σε υψηλες τιμες και κανενας δεν αγοραζει λογικο δεν ειναι να χρεοκοπησει σε 2-3 χρονια; Τα εξοδα τρεχουν και εσοδα δεν ερχοντε.

Μιά χαρά δούλευαν τα καταστήματα της ΝΕΟΣΕΤ παλιότερα . Τώρα βέβαια ο ελληναράς προτιμά να αγοράζει ευτελέστερα προιόντα σε ακριβότερες τιμές γιατί πουλιώνται από διεθνή αλυσσίδα . Και ακριβότερα από ότι πουλιώνται από την ίδια αλυσσίδα στις άλλες χώρες .

Λαλάκης ο εισαγώμενος και έτσι , να ούμε

Μιά ερώτηση βρέ παιδιά , Αυτά τα απούλητα σπίτια πως τα μέτρησαν ?

Με μυστικούς δορυφόρους (παρακαλώ να μείνει μεταξύ μας).

ΔΟΥΡΟΣ: ΔΙΚΤΥΟ 25 ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ 2 ΣΗΜΕΙΑ FRANCHISE

Η Πατρινή βιομηχανία Dur που «ντύνει» τις διεθνείς αγορές

Δυναμική επιστροφή στον χώρο της ένδυσης σχεδιάζει η διοίκηση της αμιγώς ελληνικής επιχείρησης Dur, επεκτείνοντας το δίκτυο πωλήσεών της σε Ελλάδα και εξωτερικό εντός του 2014. Οι πρώτες προσπάθειες δημιουργίας της φίρμας Dur, ξεκίνησαν πριν από περίπου 55 χρόνια, στη Πάτρα, όταν ο ιδρυτής της και σημερινός της πρόεδρος Νίκος Δούρος, άρχισε την εμπορική και παραγωγική του δραστηριότητα σε βαμβακερά είδη. Σήμερα, παρά τη συρρίκνωση της αγοράς, διαθέτει συνολικά 27 σημεία πώλησης στην Ελλάδα, ενώ μετά από μια μακρά περίοδο εξορθολογισμού του κόστους και μείωσης των λειτουργικών εξόδων, ετοιμάζεται να γυρίσει σελίδα...

Μολονότι η δυσμενής οικονομική συγκυρία έπληξε πολλές επιχειρήσεις ένδυσης στη χώρα μας, οδηγώντας, κάποιες εξ αυτών όχι μόνο άντεξαν, αλλά σχεδιάζουν και τα επόμενα αναπτυξιακά τους βήματα στην εγχώρια και διεθνή αγορά. Στην κατηγορία αυτή ανήκει η αμιγώς ελληνική επιχείρηση Dur, που ιδρύθηκε το 1960 στην Πάτρα. Στα σχέδια του 2014 προβλέπεται η επέκταση σε νέα σημεία πώλησης με εμπορικές συνεργασίες, ενώ σύντομα θα τοποθετηθεί στην αγορά της Βουλγαρίας, μέσω του πολυκαταστήματος Notos Gallery στη Σόφια. Για περισσότερο από μισό αιώνα, Dur, δραστηριοποιείται στην αγορά της ένδυσης. Διαθέτει ένα δίκτυο 25 ιδιόκτητων καταστημάτων και 2 σημεία λιανικής πώλησης franchise.

Youtube Video

Η Dur πραγματοποιεί εξαγωγές σε Λίβανο, Μέση Ανατολή, Αρμενία, Κύπρο και διαθέτει ισχυρή εμπορική παρουσία στην Πράγα - Τσεχία. Παρά τους κλυδωνισμούς που φέρνει η κρίση στη βιωσιμότητα πολλών επιχειρήσεων, η Dur καταφέρνει να αντέξει στις πιέσεις, σχεδιάζοντας πλέον σε επανεκκίνηση της αναπτυξιακής δυναμικής στο εγγύς μέλλον. «Αλλάξαμε τελείως το προφίλ της Dur» όπως επισημαίνει ο Θεόδωρος Δούρος μιλώντας στην «Η», προσθέτοντας πως «από την κλασική γραμμή και στιλ, απευθυνόμαστε πλέον στο νεανικό κοινό, λανσάροντας casual ενδυμασία»

Οι πρώτες προσπάθειες δημιουργίας της φίρμας Dur, ξεκίνησαν πριν από περίπου 55 χρόνια, όταν ο ιδρυτής της και σημερινός της πρόεδρος Νίκος Δούρος άρχισε την εμπορική και παραγωγική του δραστηριότητα σε βαμβακερά είδη.

Αργότερα, συνεπικουρούμενος από τη σύμπραξη των δυο αδελφών του, Παναγιώτη και Ανδρέα, ιδρύθηκαν και αναπτύχθηκαν εμπορικές και παραγωγικές φίρμες, οι οποίες μετασχηματίστηκαν το 1971 (μετά από ενοποίηση) στην ανώνυμο εταιρεία «Δούρος, Βιομηχανία και Εμπορία Ετοίμων Ενδυμάτων». Στη δεκαετία του 1970 η εταιρεία ανέπτυξε μια πολύ αξιόλογη και εξαιρετική εξαγωγική δραστηριότητα, η οποία την κατέστησε μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές μονάδες της χώρας μας στον τομέα της μεταποιητικής παραγωγής.

Η δεκαετία του 1980 έφερε στην ελληνική οικονομική, παραγωγική και εμπορική πραγματικότητα μεγάλες αλλαγές. Η ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, διαμόρφωσε νέους κανόνες, πρωτόγνωρους για την προστατευμένη ως τότε ελληνική οικονομία. Η διοίκηση της εταιρείας επενδύει στην επωνυμία «Dur» και μέσα από συστηματική προσπάθεια και έντονη διαφήμιση, δημιουργεί δίκτυο χονδρικής πελατείας και αντιπροσωπειών, εδραιώνει τη φίρμα και την καθιστά leader στο ανδρικό ποιοτικό επώνυμο ντύσιμο. Ενισχύει και διευρύνει την εμπορική της ταυτότητα με αποκλειστικές συνεργασίες ξένων οίκων μόδας, όπως «Paco Rabane - Paris», «Cavallini - Italy» κ.λπ. Στη δεκαετία του '90 ενισχύεται ακόμη περισσότερο η θέση της εταιρείας.
Είναι η δεκαετία που η «DUR» πιστοποιεί τα προϊόντα της με το διεθνώς αναγνωρισμένο πιστοποιητικό διασφάλισης ποιότητος «ISO 9001» και λαμβάνει επωνύμως μέρος σε μεγάλες διεθνείς εκθέσεις ενδύματος, με πολύ καλά αποτελέσματα. Για την ποιότητά της η εταιρεία βραβεύεται με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Ποιότητος. Δημιουργείται δίκτυο ξένων αντιπροσώπων που προωθούν την collection «Dur Creations» σε πελάτες εξωτερικού, στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και το Χονγκ Κονγκ. Ωριμάζει η σκέψη της επέκτασης της δραστηριότητας απευθείας στη λιανική πώληση και αρχίζει να υλοποιείται το σχέδιο ανάπτυξης αλυσίδας Boutiques με την επωνυμία «Dur Escape Land».
Εξαγωγές
«Από την ίδρυση της, το 1960, η Δούρος ΑΕ ανέπτυξε σταδιακά μια εξαγωγική κουλτούρα, η οποία την οδήγησε στο να ξεπεράσει τον τοπικό χαρακτήρα της, και να γίνει ευρέως γνωστή πανελλαδικά», όπως επισημαίνει ο Θεόδωρος Δούρος, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, υπογραμμίζοντας πως «η εξωστρέφειά μας οδήγησε σε επέκταση του πελατολογίου μας, σε χώρες εκτός Ελλάδας, με παρουσία σε Αρμενία, Τσεχία και Βουλγαρία, ενώ βρίσκεται σε σύναψη στρατηγικής συνεργασίας για εξαγωγές στις χώρες της Μ. Ανατολής.»
Success story
Η προσπάθεια για τη δημιουργία της φίρμας Dur ξεκίνησε πριν από περίπου 55 χρόνια, όταν ο ιδρυτής της άρχισε την εμπορική και παραγωγική του δραστηριότητα σε βαμβακερά είδη.
Το 1971, συνεπικουρούμενος από τη σύμπραξη των δυο αδελφών του, αναπτύχθηκαν εμπορικές και παραγωγικές φίρμες.
Στη δεκαετία του 1970 η εταιρεία ανέπτυξε μια πολύ αξιόλογη και εξαιρετική εξαγωγική δραστηριότητα.
Η θέση της ενισχύεται περισσότερο στο εξωτερικό στη δεκαετία του '90, λαμβάνοντας μέρος σε μεγάλες διεθνείς εκθέσεις ενδύματος, όπως η SEHM - Paris και η Kolmnesse - Γερμανίας.
Η εταιρεία, έχοντας εισέλθει σε φάση εξυγίανσης, εμφάνισε μείωση των λειτουργικών εξόδων της κατά 19% στην τελευταία λογιστική της κατάσταση.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26519&subid=2&pubid=113262361

How challenging is it to design and manufacture clothing in the U.S.?

I think this question has it backwards, it's actually far easier to design and manufacture clothing down the street from where you live than it is on the other side of the world. I live in New York so that's the easiest place for me to do it. When you can visit the actual factories you learn more, can move faster, and scale better. The only thing that's really hard to do in the U.S. is manufacture really cheap crap (although some people do it still). It's far easier to start a company working at a small scale with skilled but flexible manufacturing partners, but that doesn't come cheap. But as a small company it doesn't make sense to compete on price anyway, the big companies will crush you. You can compete by making products that don't exist but that should and that's what we do.

random quote YO.

Μετριότατη ποιότητα η Dur.

Ο χρήστης KWSN_Men έγραψε:
Μετριότατη ποιότητα η Dur.

Αγόρασα μια φορά πριν πολλά χρόνια μπλουζάκια τύπου polo, και δεν ξαναγόρασα. Έχω την βεβαιότητα πως ακόμη και σήμερα να τα πλύνω, θα ξαναβγάλουν χρώμα!!!

Είχα πάρει κι εγώ ένα Dur...και ξέβαψε από...τον ιδρώτα...
Πρέπει να βελτιώσουν πάρα πολύ την ποιότητα γιατί είναι πολύ ακριβά για αυτό που προσφέρουν.
(πάει τη θάψαμε κι αυτή )

Υπάρχει και η Navy & Green που είναι πολύ καλή.

Αμα ακους οτι παει στην αγορα Βουλγαριας,εχεις ξεγραψει το θεμα ποιοτητα