@mjacob
οσοι αφηναν τις δουλειες τους (σοβαρες δουλειες μιλαμε παντα, για καριερα) και αρχιζαν ξαφνικα να ασχολουνται με το γυαλισμα και το ξυρισμα δε το επαιρναν τοσο καλα
βαλε και το γεγονος οτι αισθανονταν αχρηστοι και αντιπαραγωγικοι (εχαναν και το εισοδημα τους)
οποτε θεωρω λιγο μυθο αυτη την αποψη που επικρατει, αυτοι που εχουν υπαρξει σε κανονικο ανταγωνιστικο περιβαλλον εργασιας (οι μεγαλυτεροι κυριως) ειναι και αυτοι που δε τη παλευουν περισσοτερο
ωρες ωρες δηλαδη θες να κανεις μια σοβαρη δουλεια να ξεκολλησει ο εγκεφαλος σου
εγω σε αυτο το τομεα υπηρξα τυχερος γιατι ειχα ποστα που ηταν μεν δημοσιο-υπαλληλιστικα , αλλα εκανα βρε παιδι μου μια δουλεια γραφειου , επιανα υπολογιστη και εγραφα, σκεφτομουν καμια φορα
δεν αντεχα να καθομαι να μαζευω χαλια και να κουβαλαω καρεκλες , οχι γιατι με ενοχλουσε σωματικα , αλλα γιατι αισθανομουν τελειως αχρηστος
μαλιστα και στο γραφειο ακομα οταν δεν υπηρχε δουλεια (γιατι ησουν δημοσιος υπαλληλος με παραλλαγη ουσιαστικα, οποτε λογικο ειναι να περνουσες ωρες ξυνοντας τα ) δε περνουσε η ωρα και ευχοσουν να σου δωσουν κατι να κανεις
ακομα κι εκει ομως υπηρχε η παρανοια του στρατου.. επρεπε για παραδειγμα καθε πρωι να σκουπιζω τα φυλλα εξω απο την εισοδο αλλιως ακουγα καντηλια επρεπε να σφουγγαριζω το αρχειο και διαφορα αλλα (κυριως για να μην καθομαι)
και η μαλακια ειναι οτι αυτα επρεπε να καθομαι να τα κανω εγω εγω , οχι τα στελεχη τα οποια ζουσαν παρεα με τις αραχνες χωρις κανενα προβλημα (αν δεν ειχαν στρατιωτη)
Ο χρήστης dimik έγραψε:
Βασικά ίσως είναι και καλύτερα έτσι....αν κάθε μέρα είχε πραγματική εκπαίδευση θα κλαίγανε και οι στρ. και οι μανούλες στα τηλέφωνα προς τα βύσματα και τους δκτες
εγω στην εκπαιδευση δε παταγα, παντα εβρισκα κατι να κανω ή απλα εξαφανιζομουν
μια μερα που πηγε ενας χαζος (ηταν οντως λιγο χαζο) στο επιλοχαδικο να φτιαξει λιστα για τα ατομα του ΣΠΕΝ (γιατι το απογευμα δεν εβρισκες ευκολα δικαιολογια ή δουλεια , επρεπε απλα να κρυφτεις) και χωρις πολλα πολλα τραμπουκιστηκε και την εσβησε
οποτε πηγαιναν οσους εβρισκαν διαθεσιμους