Βλέπω μια ανοιχτόχρωμη Μπελ Έρ μοντέλο 1960 ,αυτή με τα τεράστια φτερά στο πορτ μπαγκάζ να κατέρχεται του δρόμου ή κάνω λάθος?

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Βλέπω μια ανοιχτόχρωμη Μπελ Έρ μοντέλο 1960 ,αυτή με τα τεράστια φτερά στο πορτ μπαγκάζ να κατέρχεται του δρόμου ή κάνω λάθος?

Ναι, στα δεξιά της φωτογραφίας για Bel Air φαίνεται.

Μοντέλο 1959-1960.

ειναι bell-air αλλα του 1959, το μοντελο του 1960 ηταν αρκετα αλλαγμενο στο πισω μερος

Nαι απο το 60 βγήκε άλλο μοντέλο. Γενικά ήταν όποιος πρόλαβε γιατί κάθε χρόνο σχεδόν άλλαζαν μοντέλο.
Η Bel Air αυτή πάντως είναι χαρακτηριστικό αμερικάνικο σχέδιο της εποχής όπως και η Plymouth Fury του 57.

Αν κάνετε τον κόπο να αναλογιστείτε ότι αφενός μεν το υποσύνολο των κρατικών αυτοκινήτων (από την αστυνομία πόλεων και τα σώματα ασφαλειάς, μέχρι τους δημοσίους οργανισμούς και τις δεκάδες υπηρεσίες των υπουργείων),που αποτελούσε έτσι και αλλιώς ένα σεβαστό ποσοστό του συνόλου του εν Ελλάδι κυκλοφορούντος στόλου,καθ'όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 50 ήταν αμερικανικής προελεύσεως,αφετέρου δε ότι πρόσβαση στην κρατικοδίαιτη αυτή αγορά, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 60, άλλοι κατασκευαστές είχαν με το σταγονόμετρο...υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να κατανοήσετε τη σύνδεση της εθνικής ιδεολογίας με συγκεκριμένες καταναλωτικές συνήθειες και τα αποτελέσματα τους.

Την ίδια εποχή η ιθύνουσα τάξη (οι απόγονοι δηλ.αυτών που αφού έβγαλαν τα τσαρούχια...φόρεσαν το φράκο)και η συμπαθής συνομοταξία των επαγγελματιών οδηγών ΔΧ,που σημειωτέον ήσαν και οι μοναδικές ομάδες που είχαν τη δυνατότητα πρόσβασης στην αγορά αυτοκινήτου, κατά πάσα πιθανότητα 'ψήφιζε αμερικανικά', όχι επειδή εν έτει 1955 είχε την ευκαιρία της επιλογής ενός τσίλικου MY 1956,πραγματοποιώντας το αμερικανικό όνειρο μερικά χιλιάδες μίλια μακριά από την γη της επαγγελίας,αλλά διότι η επιλογή αυτή φάνταζε μάλλον μονόδρομος, σε μια συναλλαγή που δεν λειτουργούσε με όρους έλευθερης αγοράς....αλλά καλά οργανωμένων καναλιών (που άρχιζαν στις γνωριμιές των 'αντιπροσώπων' και των μεσαζόντων και κατέληγε στα τελωνεία,κάνοντας στο μεταξύ μια στάση στο αρμόδιο γραφείο έκδοσης πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων).

Βέβαια είναι απόλυτα κατανοητό και θεμιτό κάποιοι να αισθάνονται έλξη ή και να θαυμάζουν την αμερικανική αυτοκινητιστική κουλτούρα,συντηρώντας με αγάπη τα δημιουργήματά της.Είναι απόλυτα διαπιστωμένο,ότι το πολιτισμικό θεώρημα που θέλει τα 'σκουπίδια του ενός να αποτελούν το χρυσάφι του άλλου' ,έχει αρκούντως εφαρμογή στην πράξη.

Χωρίς να παραγνωρίζω τα πολλά πλεονεκτήματα των φαραωνικών κατασκευών του Michigan (επάρκεια χώρων,ευκολία επισκευής και συντήρησης όπως είπε και ο maestro APR,ηλεκτρικές ευκολίες,ψευδοπολυτέλεια),η επίκληση του 'man on the moon' είναι ένα λογικό άλμα που δεν αντέχει σοβαρής κριτικής.
Διαστημική τεχνολογία αιχμής είχε και η αλήστου μνήμης σοβιετία,αλλά κάτι περισσότερο από Zil και Chaika (στην καλύτερη των περιπτώσεων) δεν ήταν ικανή να παράξει. Και αν στην περίπτωσή της υπήρχε η δικαιολογία της έλλειψης ιδιωτικού κέρδους που νομιμοποιούσε την αδιαφορία,στην αμερικανική περίπτωση η λογική 'γιατί έτσι μας αρέσει' δεν μπορεί να σταθεί ούτε δευτερόπλεπτο,όταν πίσω από τις πωλήσεις κρύβονται οι αποδόσεις των μετόχων.Ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι πωλήσεις εντός των τειχών άρχισαν να φθίνουν (για να φθάσουν πλέον κάτω του 50% της εγχώριας αγοράς),η δε διεισδυτικότητα σε οικονομικά προηγμένες αγορές είναι από ασθμαίνουσα ως γελοία.Το γεγονός ότι ο Martin Luther Obama αναγκάστηκε να ξεσηκώσει πρακτικές του τρίτου σοσιαλιστικού δρόμου,προκειμένου να σώσει όχι το ιδιωτικό κεφάλαιο...αλλά θέσεις απασχόλησης τα λέει όλα.

Τέλος το ανέκδοτο περί 'ασύλληπτης' για την εποχή παθητικής αφάλειας, θα μπορούσε να προκαλέσει και ακατάσχετο γέλιο,αν δεν υπήρχαν οι καραβιές των θυμάτων που έστειλαν διαχρονικά στον άλλο κόσμο οι σχεδιασμένες στο πόδι αμερικανικές κατασκευές (με κορυφαία την περίπτωση μετατροπής των pick up σε SUV).
Οι τρεις τόνοι μετάλλου μπορεί τη δεκαετία του 50 και του 60 να έβγαζαν ασπροπρόσωπη την κατασκευή σε περίπτωση σύγκρουσης με συμπαθές τετράποδο (το γεγονός ότι τον οδηγό μπορεί να είχε στείλει στον άλλο κόσμο η αδράνεια, η πρόσκρουση του κεφαλιού του στη λαγουδέρα ή ο διεμβολισμός του από διακοσμητική λωρίδα χρωμίου...είναι άλλης τάξης και δεν μας απασχολεί).
Για οτιδήποτε λίγο πιο σοβαρό όμως ,οι πιθανότητες επιβίωσης μάλλον ήταν αντίστοιχες με αυτές που θα είχε σε ένα οποιοδήποτε ευρωπαϊκό σαπάκι της ίδιας περιόδου......

Youtube Video

Peace gringos.....

Δυστυχως το βιντεακι αυτο ειναι στημενο. Απο την παλια chevrolet εχουν αφαιρεθει πολλα πραγματα,οπως οι βιδες των μπροστινων φτερων. Αν δεις στο replay ξεκολλαει το δεξι φτερο σχεδον τελειως ενω το αυτοκινητο το χτυπαει απο αριστερα. Εκτος αυτου το πορτ-μπαγκαζ ηταν γεματο σακους με αμμο. Γενικα αυτοκινητο που αντεχει το βαρος του κινητηρα V8 εχει τετοιο σασι ωστε να μην συμπιεζεται σαν χαρτονι οπως εδω. Τα σχολια που εχουν γραψει κατω απο αυτο το βιντεο ειναι διαφωτιστικα και σου συνιστω να τα διαβασεις.

Ο χρήστης cortinakias έγραψε:
Δυστυχως το βιντεακι αυτο ειναι στημενο. Απο την παλια chevrolet εχουν αφαιρεθει πολλα πραγματα,οπως οι βιδες των μπροστινων φτερων. Αν δεις στο replay ξεκολλαει το δεξι φτερο σχεδον τελειως ενω το αυτοκινητο το χτυπαει απο αριστερα. Εκτος αυτου το πορτ-μπαγκαζ ηταν γεματο σακους με αμμο. Γενικα αυτοκινητο που αντεχει το βαρος του κινητηρα V8 εχει τετοιο σασι ωστε να μην συμπιεζεται σαν χαρτονι οπως εδω. Τα σχολια που εχουν γραψει κατω απο αυτο το βιντεο ειναι διαφωτιστικα και σου συνιστω να τα διαβασεις.

Ενα σχολιο βλεπω να εχει απο κατω

Centimeter of steel vs plastic and sheet

I am very surprised but the better construction wins

χμ φαινεται τα σβησανε, ειχαν γραψει πολλα ατομα αλλα σχεδον ολοι υποστηριζανε οτι το βιντεο αυτο ηταν στημενο. Μερικα απο αυτα που εγραψα πριν τα ειχαν αναφερει ως σχολια στο βιντεο αυτο.

Ο χρήστης cortinakias έγραψε:
χμ φαινεται τα σβησανε, ειχαν γραψει πολλα ατομα αλλα σχεδον ολοι υποστηριζανε οτι το βιντεο αυτο ηταν στημενο. Μερικα απο αυτα που εγραψα πριν τα ειχαν αναφερει ως σχολια στο βιντεο αυτο.

Και η σκουριά από τους μαρσπιέδες που βγαίνει είναι απίστευτη...ολόκληρο νέφος!
Νομίζω ότι σε μια μετωπική σύγκρουση, ένα αυτοκίνητο με καρότσα θα προξενήσει πολύ μεγαλύτερη παραμόρφωση σε ένα κανονικό αυτοκίνητο με αυτοφερόμενο πλαίσιο. Το αν θα επιβιώσει ο οδηγός είναι άλλη ιστορία.

Στην περίπτωση του chevy, είναι προφανώς σάπιο και κάνει κρα...

ΠΧ... σαπικουλεύς ευρωπαϊκού τύπου...
Youtube Video

Youtube Video

Χωρίς να έχω την πρόθεση να αμβισβητήσω τις γνώσεις κανενός, η σύγκριση μεταξύ δυο αυτοκινήτων για την παθητική ασφάλεια που η κατασκευή τους απέχει 50 χρόνια σε τι αποσκοπεί ,να αποδείξει τι; ...ότι τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι ασφαλέστερα από εκείνα των προηγούμενων 50 ετών;

Παραβιάζετε ανοικτές θύρες. (@Alba Parietti)

Στη δεκαετία του '50 και του '60 οι επιβάτες μιας chevy του '50 δεν ήσαν ποτέ αγχωμένοι μήπως συγκρουστούν με μια chevy του 2010... .

Το κάθε αυτοκίνητο κρίνεται σαν 'καλό' ή όχι με βάση τον εαν αξιοποίησε την υπάρχουσα τεχνολογία της εποχής του και σε σχέση με τα αυτοκίνητα της εποχής του.

Η συγκεκριμένη chevy μπορεί να μην ήταν καλό αυτοκίνητο, αλλά αυτό δεν αποδεικνύεται γιατί δεν τα βγάζει πέρα με μια chevy του 2010!.

Ας μην χαλάσουμε το συγκεκριμένο θέμα με τις ωραίες φωτογραφίες .
Αν αν τελικά υπάρχει ενδιαφέρον για τέτοιου είδους συγκρίσεις, ας ανοιχτεί ένα καινούργιο θέμα, με τίτλο μετωπικές συγκρούσεις αυτοκινήτων που διαφέρουν κατά 50 χρόνια.

Θα συμφωνήσω ότι ένα μεγάλο μέρος των κρατικών αυτοκινήτων όπως αυτά της χωροφυλακής και της αστυνομίας ή του στρατού από τότε που ο αμερικάνος λοχίας πάτησε πόδι στου Μαξίμου και μέχρι την μεταπολίτευση ήταν από Ούσα μεριά, μπορεί και η πλειοψηφία. Είναι απόλυτα αντιληπτό το γιατί, αλλά κανένας μέχρι στιγμής δεν μίλησε για κρατικά αυτοκίνητα. Η κουβέντα ήταν και είναι για τα πολλά αμερικάνικα ΙΧ ή ταξί που υπήρχαν στους δρόμους μέχρι περίπου το 1970.Εκτός αν κάνω λάθος.

Να ξαναπάρουμε τώρα μερικά στάνταρντ φακτς για να εμπεδώσουν και οι νεώτεροι.

Γεγονός 1
Οι αμερικάνοι ήρθαν το 1946-49 για πρώτη φορά, τα αμερικάνικα αυτοκίνητα ήρθαν κάμποσες δεκαετίες νωρίτερα, ΠΡΟΥΠΗΡΧΑΝ δηλαδή και ήταν πασίγνωστα στην αγορά, είχαν τις πιο κραταιές αντιπροσωπείες ΜΑΚΡΑΝ (Φορντ και Τζιέμ τουλάχιστον τα κτίρια των οποίων έχουν παρελάσει πολλάκις σε διάφορες ασπρόμαυρες φωτό) και αρκετά που κυκλοφορούσαν μετά την απελευθέρωση ήταν ακόμη και προπολεμικά (όσα γλίτωσαν την επιστράτευση δηλαδής). Άλλες αντιπροσωπείες τότε ήταν μαγαζάκια των 100 τετραγωνικών, τα βλέπουμε στις ελληνικές ταινίες συχνά πυκνά.

Γεγονός 2
Μετά τον πόλεμο έρχονταν καραβιές μεταναστών από Ούσα και Κάναντα, φέρνοντας πλήρη οικοσκευή και συνήθως και ένα αμερικάνικο φυσικά αυτοκίνητο (η πρακτική συνηθίζεται και σήμερα, αλλά εδώ και 20-25 χρόνια το αμάξι είναι από Βέλγιο). Το γεγονός έχει καταγραφεί αμέτρητες φορές στον ελληνικό κίν/φο της εποχής. Η περσόνα του συνήθως κουστουμαρισμένου ελληνοαμερικάνου μετανάστη που κάθε 5 κουβέντες πέταγε και ένα αμερικάνικο ήταν οικεία και αγαπητή στη μεγάλη οθόνη, οι δε χαρακτήρες των φιλμ τω καιρώ εκείνω ήταν κυριολεκτικά οι κύριοι και κυρίες της διπλανής πόρτας, δεν υπήρχαν ακόμη φανταστικοί ήρωες τύπου σούπερμαν ή μάτριξ. Οι Κωνσταντάρας, Παπαγιαννόπουλος, Αυλωνίτης, Φέρμας κ.α. έχουν υποδυθεί το ρόλο. Όποιος δεν τους έχει δει, έχει χάσει πολλά επεισόδια της ελληνικής ιστορίας, οι άνθρωποι αυτοί και τα αυτοκίνητά τους ήταν πανταχού παρόντα μέχρι και το τελευταίο χωριό της υπαίθρου.

Γεγονός 3
Η αμερικάνικη παροικία στην Ελλάδα, πρεσβεία, Νέα Μάκρη, Ελληνικό, Χανιά, απότοκος της πολιτικής του αμερικάνου λοχία, ήταν πολυπληθής και σαν τη μύγα μες το γάλα . Έχω περάσει τα καλοκαίρια του '70 στη Νέα Μάκρη και στο Σχοινιά, και έπηξε το μάτι από αυτούς και τα αυτοκίνητά τους. Τα οποία αυτοκίνητα σε κάποιες περιπτώσεις τα μεταπωλούσαν και σε Έλληνες όταν αναχωρούσαν για την μητέρα πατρίδα.

Γεγονός 4
Οι παραγωγικές δυνατότητες της αμερικάνικης αυτοκινητοβιομηχανίας στο να προσφέρουν ένα ολοκληρωμένο προιόν σε μια τιμή α σε σχέση με την ευρωπαική, ήταν επί σειρά δεκαετιών σα να συγκρίνεις τις δυνατότητες του Καρφούρ με αυτές της ΕΒΓΑ της γειτονιάς. Ιδιαιτέρως την δεκαετία του '40 και αρχές '50 όπου η Ευρώπη ήταν αποκαίδια και περίμενε το (αμερικάνικο) σχέδιο Μάρσαλ να σταθεί στα πόδια της, η παραγωγή πολλών εργοστασίων είχε διακοπεί για πολλά χρόνια (π.χ. Όπελ), ή είχαν καταστραφεί, ή είχαν περιπέσει σε χέρια του σιδηρούν, ή είχαν πτωχεύσει, ή είχαν αλλάξει κατεύθυνση, ή επαναλανσάριζαν τα προπολεμικά τους σχέδια, ή έβγαζαν δειλά δειλά στην παραγωγή αμερικάνικες ριμπατζιές. Τα νέα σχέδια σπάνιζαν, η παραγωγή σε κάθε περίπτωση ήταν πενιχρή σε όγκο.
Την ίδια περίοδο στην Ούσα (μεταφορικώς κατά τον θυμόσοφο λαό μας) έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, το ένα μοντέλο διαδεχόταν το άλλο κατά την εμπορική τακτική του year changemodel, και ήταν απόλυτα λογικό να πουλάνε και στην ασθμαίνουσα ευρώπη και να κερδίζουν έστω πρόσκαιρα μερίδια αγοράς. Και όχι μόνο στην Ελλαδίτσα. Ποιος δεν έχει δει αμερικάνικα αυτοκίνητα σε μεταπολεμικές ιταλικές ή γαλλικές ταινίες? Εγώ πάντως βλέπω συνεχώς.

Γεγονός 5
Το προπολεμικό (λιγότερα) αλλά και κυρίως άμεσα μεταπολεμικό αμερικάνικο πακέτο : Λαμαρίνα 5 μέτρα, χώροι, πορτμπαγκάζ, αυτόματο, υδραυλικό (αρχής γενόμενης το 1950), που και που και ερκοντίσιο, και μούρη σε καλή τιμή, ήταν άξιο λόγου και γι΄αυτό βρήκε αρκετή ανταπόκριση από την αγορά. Και ΔΕΝ το έβρισκες στα ευρωπαικά της εποχής (όλο μαζί το πακέτο). Και προσωπικά εγώ άμα τρακάριζα θα προτιμούσα να ήμουν σε ένα Μπελ Ερ του 1950 παρά σε ένα Σίμκα που είχε και η αυτού υψηλότης του Κατάρ σύμφωνα με την διαφήμιση της προηγούμενης σελίδας.

Γεγονός 6
Με μόνη εξαίρεση τους επαγγελματίες, οι ΙΧήδες της εποχής εκείνης το φύσαγαν. Μόνο βιοτέχνες, έμποροι, μεγαλογιατροί, δικεόροι, ανώτεροι υπάλληλοι είχαν αμάξι, το κόστος του οποίου ήταν όσο ένα διαμέρισμα στο τότε Παγκράτι. Αυτοί οι άνθρωποι πήγαιναν στις εκθέσεις και έδιναν μια μικρή περιουσία για ένα π.χ. Σίμκα, κάποιοι άλλοι μια ακόμη μεγαλύτερη για ένα Μπιούικ, και κάποιοι άλλοι μια ακόμη μεγαλύτερη για ένα Μερσεντέ ή Τζάγκ. Πίριοντ.
Κανένας αμερικάνος λοχίας δεν τους σπίκαρε δυό φωνήεντα για το μεν ή το δε, μόνοι τους τα ακούμπησαν.

Παράκληση
Μην κρίνετε τα αυτοκίνητα της συγκεκριμένης περιόδου με όρους των '80ς ή και '10ς. Οι φόροι, η ενεργειακή κρίση, τα τεκμήρια, η δυσκολία στο παρκάρισμα, τα αγροτικά που έγιναν γλήγορα σουβ, η σύγκρουση του Μπελ Έρ με το Ινσίγκνια/Μάλιμπου, η οποιαδήποτε επίκληση στην ενεργητική ασφάλεια, η πτώση των πωλήσεων των αμερικάνικων αυτοκινήτων εντός των τειχών επί Κάρτερ ή Ομπάμα δεν υπήρχαν τότες. Προέκυψαν πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν τα γνήσια αμερικάνικα των φόρτις και φίφτις είχαν αποδημήσει εις κύριον. Τα Μπεμβέ/Σίμκα σαν του πρίγκιπος από πολύ νωρίτερα.
Μπείτε στο πνεύμα της ΤΟΤΕ εποχής.

O Πρίγκηψ οδηγούσε BMW και ουχί ταπεινό Simca.
Πάντως για δείτε και αυτό. Καμία σύγκριση με τα σημερινά, απλά είναι εντυπωσιάκο το αποτέλεσμα...

Youtube Video

Youtube Video

τροφή για σκέψη..

Σύνταγμα 1966

Διακρίνονται ένα Opel Rekord (μερικώς, αριστερά) και ένα Vauxhall Victor (FC)- ταξί.
Τα 2 παρακλάδια της GM στην Ευρώπη. Μέχρι και τη δεκ. του 70 διέθεταν ξεχωριστά μοντέλα τα οποία εισάγονταν παράλληλα στη χώρα μας.
Επίσης έχω δεί παλιότερα κάποια Holden (3-4) στη χώρα μας. Μάλλον πρέπει να είχαν εισαχθει κάποια κομμάτια.
Μιλάμε γι αυτό το μοντέλο.

Έβγαινε σε διάφορες παραλλαγές και δε γνωρίζω τι είχει έρθει προς τα μέρη μας.
Το εικονιζόμενο είναι ένα HK Kingswood 1968-69.

Ο χρήστης dstou έγραψε:

Γεγονός 4
Οι παραγωγικές δυνατότητες της αμερικάνικης αυτοκινητοβιομηχανίας στο να προσφέρουν ένα ολοκληρωμένο προιόν σε μια τιμή α σε σχέση με την ευρωπαική, ήταν επί σειρά δεκαετιών σα να συγκρίνεις τις δυνατότητες του Καρφούρ με αυτές της ΕΒΓΑ της γειτονιάς. Ιδιαιτέρως την δεκαετία του '40 και αρχές '50 όπου η Ευρώπη ήταν αποκαίδια και περίμενε το (αμερικάνικο) σχέδιο Μάρσαλ να σταθεί στα πόδια της, η παραγωγή πολλών εργοστασίων είχε διακοπεί για πολλά χρόνια (π.χ. Όπελ), ή είχαν καταστραφεί, ή είχαν περιπέσει σε χέρια του σιδηρούν, ή είχαν πτωχεύσει, ή είχαν αλλάξει κατεύθυνση, ή επαναλανσάριζαν τα προπολεμικά τους σχέδια, ή έβγαζαν δειλά δειλά στην παραγωγή αμερικάνικες ριμπατζιές. Τα νέα σχέδια σπάνιζαν, η παραγωγή σε κάθε περίπτωση ήταν πενιχρή σε όγκο.
Την ίδια περίοδο στην Ούσα (μεταφορικώς κατά τον θυμόσοφο λαό μας) έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, το ένα μοντέλο διαδεχόταν το άλλο κατά την εμπορική τακτική του year changemodel, και ήταν απόλυτα λογικό να πουλάνε και στην ασθμαίνουσα ευρώπη και να κερδίζουν έστω πρόσκαιρα μερίδια αγοράς. Και όχι μόνο στην Ελλαδίτσα. Ποιος δεν έχει δει αμερικάνικα αυτοκίνητα σε μεταπολεμικές ιταλικές ή γαλλικές ταινίες? Εγώ πάντως βλέπω συνεχώς.

Παράκληση
Μην κρίνετε τα αυτοκίνητα της συγκεκριμένης περιόδου με όρους των '80ς ή και '10ς. Οι φόροι, η ενεργειακή κρίση, τα τεκμήρια, η δυσκολία στο παρκάρισμα, τα αγροτικά που έγιναν γλήγορα σουβ, η σύγκρουση του Μπελ Έρ με το Ινσίγκνια/Μάλιμπου, η οποιαδήποτε επίκληση στην ενεργητική ασφάλεια, η πτώση των πωλήσεων των αμερικάνικων αυτοκινήτων εντός των τειχών επί Κάρτερ ή Ομπάμα δεν υπήρχαν τότες. Προέκυψαν πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν τα γνήσια αμερικάνικα των φόρτις και φίφτις είχαν αποδημήσει εις κύριον. Τα Μπεμβέ/Σίμκα σαν του πρίγκιπος από πολύ νωρίτερα.
Μπείτε στο πνεύμα της ΤΟΤΕ εποχής.

Συμφωνώ απολύτως. Μερικές παρατηρήσεις από ένα όμως.

@dstou: Άσχετο, αλλά η Opel άρχησε κατευθείαν την παραγωγή εξαιτίας της μαμάς GM. Μάλιστα ο πρώτος πελάτης της ήταν ο αμερικάνικος στρατός που πήρε μία πολύ μεγάλη ποσότητα από Blitz. Στα εργοστάσια της επίσης (ότι είχε απομείνει βασικά) έγιναν πολλές ανακατασκευές αμερικάνικων αυτοκινήτων προσωπικού μετά τον 2ΠΠ. Μόλις το 1947 ξεκίνησε κανονικά η παραγωγή των πρώτων μεταπολεμικών Olympia και Kapitan, που στην ουσία ήταν ίδια με τα προπολεμικά.
Επίσης είναι σχετικά άγνωστο ότι η Opel θα είχε εξαφανιστεί τότε, αν δεν είχε 'σχέσεις' με την αμερική (GM) καθώς οι Ρώσοι θέλησαν να εκμεταλευτούν ότι είχε απομείνει από την αλυσίδα παραγωγής (που ήταν και η πρώτη Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία που απέκτησε για αυτό και αυτή εξαγόρασε η GM) και δημιούργησε τα moskovits. Φυσικά ακόμα και η ίδια η Opel περιγράφει το γεγονός πολύ διαφορετικά (όπως ότι στη Σμύρνη έγινε συνωστισμός ένα πράγμα...).

@Alba Parietti: Η διαστημική σχεδίαση ήταν όντως ακόμα και τότε μη αποδεκτή, για αυτό και όλις πέρασε η μόδα της (η οποία ήταν και πολύ σύντομη) γρήγορα ξεπεράστηκε και στην αμερική τουλάχιστον πολλά αυτοκίνητα εκείνης της εποχής βρέθηκαν σε scrapyards πολύ σύντομα. Προσωπικά προτιμώ τα αμερικάνικα της προ 'διαστημικής' εποχής, στα οποία εξάλλου και τοποθετήθηκαν αρχικά όλες αυτές οι καινοτομίες που απολαμβάνουμε σήμερα στα κουτιά μας.

Το βιντεάκι με την Impala είναι μια άθλια διαφημιστική προπαγάνδα της chevrolet για να διαφημίση την καινούργια κορεατοβλακεία της. Και έχει φάει πολύ κράξιμο για αυτό. Το αυτοκίνητο εκτός του ότι ήταν σάπιο (όπως είπε και ο Αλέξανδρος) είχε δεκτεί και τροποποιήσεις (σε βίδες και δομικά στοιχεία του σασί) ώστε να φανεί αυτό ως τελικό αποτέλεσμα. Παλιότερα είχα γράψει πολλά για αυτό σε άλλο θέμα.

Τώρα να μιλάμε για παθητική ασφάλεια σε οποιοδήποτε αμάξι εκείνης της εποχής είναι απλά αστείο. Τα μεταλλικά ταμπλό, η έλλειψη ζώνων παραμόρφωσης, ζωνών ασφαλείας κτλ δεν αφήνουν περιθώρια για να μιλάμε για οποιουδήποτε τύπου ασφάλεια. Παρόλα αυτά τα αμερικάνικες αυτοκινητοβιομηχανίες ήταν από τις πρώτες που αναγκάστηκαν να 'αλλάξουν' τα αυτοκίνητα τους σε πιο ασφαλεί, λόγω της κυβέρνησης.

@ΙΚΕ: Από την πρώτη στιγμή που το είδα αυτό το βίντεο (πριν πολλά χρόνια) μου έβγαζε ότι είναι στημένο για να διαφημιστεί ο γαλικός κουβάς. Αποδέιξεις δεν έχω, εκτός του ότι φυσικά δεν έχω δει ποτέ τρακαρισμένο Volvo που να είναι σε αυτήν την κατάσταση. Για την ακρίβεια θυμάμαι περίπτωση γνωστού που είχε Megane Coupe και στούκαρε με παλιό Volvo. Το megane δεν βλεπώτανε μετά, και το Volvo δεν είχε καταλάβει χριστό.
Οπότε μου είναι δύσκολο να πιστέψω αυτό που βλεπω.

Βάλτε και άλλες φωτογραφίες.

@prisma: Ναι είχαν κυκλοφορήσει μερικά τέτοια holden στην Ελλάδα. Όχι πολλά όμως. Εγώ έχω δει μόνο ένα ΗΤ.
Tα vauxhall όντως κυκλοφορούσαν παράλληλα με τα opel στην Ελλάδα. Αλλά όχι με παρόμοιες πωλήσεις. Ακόμα υπάρχουν κάμποσα πάντως. Μετά το 80 ουσιαστικά τα Opel-Vauxhall ήταν ίδια σε όλους τους τομείς. Οπότε δεν υπήρχε νόημα να πωλούνται στις ίδιες αγορές. Ίσως να το είχε επιβάλει αυτό η GM.

Το κακό είναι πως οι περισσότεροι δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο πως τους μοιάζει με το μάτι και τι τους είπεο γνωστός τους που τράκαρε από επίσημες μετρήσεις, αποτελέσματα και εργασίες.

Μηπως εχουμε βγει εκτος θεματος;

Ακαδημίας, αγνώστου χρονολογίας. Όποιος έχει infos για το εικονιζόμενο όχημα, ευπρόσδεκτες.

Kαλλιρόης, δεκ. 50

Nα ρωτήσω απο που προέρχονται αυτές οι φωτό ?

Ειναι απο προσωπικό αρχείο ?

Αν είναι, τότε έκδοσε λεύκωμα !

Ο χρήστης jdc έγραψε:
Nα ρωτήσω απο που προέρχονται αυτές οι φωτό ?

Ειναι απο προσωπικό αρχείο ?

Αν είναι, τότε έκδοσε λεύκωμα !

Βασικά οι περισσότερες φωτό που έχω είναι απο το διαδίκτυο. Προσωπικά μαζεύω τέτοιο αρχείο εδώ και 5-6 χρόνια.
Η παρακάτω φωτό όμως είναι σκαναρισμένη απο έντυπο υλικό.