-
Ποιό αυτοκίνητο εμφανίζεται σε τίτλο βιβλίου? Τo Lexus στο «Το Lexus και η ελιά. Τι είναι η παγκοσμιοποίηση», του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου Τ. Λ. Φρίντμαν (μτφρ. Ε. Μπαρτζινόπουλος, εκδόσεις Ωκεανίδα).
Στις σελ 68-69, ο συγγραφέας περιγράφει μια επίσκεψη στην Ιαπωνία, στο εργοστάσιο που κατασκευάζεται το Lexus, και εντυπωσιάζεται από την τελειότητα των ρομπότ που τα κατασκευάζουν (ημερήσια παραγωγή 300 αυτοκίνητα από 66 ανθρώπους και 310 ρομπότ).
Γράφει (σελ. 68-69): «...το ρομπότ το οποίο τοποθετούσε το λαστιχένιο πλαίσιο που συγκρατούσε το παρμπρίζ του αυτοκινήτου...όταν τελείωνε την τοποθέτηση έμενε πάντα μια μικροσκοπική σταγόνα λάστιχο που κρεμόταν από την άκρη του δακτύλου του...στο εργοστάσιο Lexus όμως το χέρι του ρομπότ διέγραφε μια τροχιά, ώσπου η άκρη του συναντούσε ένα μικροσκοπικό, σχεδόν αόρατο καλώδιο όπου σκούπιζε αυτή την τελευταία σταγόνα του καυτού μαύρου λάστιχου-χωρίς να περισσεύει πια το παραμικρό».
Σελίδα 71: «Μα τι συμβολίζει τότε το Lexus; Συμβολίζει μια εξίσου βασική, πανάρχαιη τάση-την τάση για επιβίωση, βελτίωση, ευημερία και εκσυγχρονισμό-όπως εκφράζεται στο σημερινό σύστημα της παγκοσμιοποίησης»
Δεν έχω διαβάσει παρά μικρό μέρος του βιβλίου, φαίνεται να έχει κάπoιο ενδιαφέρον. Το έχει διαβάσει κανείς?
Jacob
-
Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
Ο Μακαβέττας είναι από τις εκδόσεις Εστία....O 'Μακαβέττας' του Απ. Δοξιάδη ήταν από τις εκδόσεις Εστία (ίσως ακόμα υπάρχουν κόπιες).
Πλέον κυκλοφορεί σε φρέσκια έκδοση από τις εκδόσεις Ίκαρος.
-
Ποιό αυτοκίνητο εμφανίζεται σε τίτλο βιβλίου? Τo Lexus στο «Το Lexus και η ελιά. Τι είναι η παγκοσμιοποίηση», του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου Τ. Λ. Φρίντμαν (μτφρ. Ε. Μπαρτζινόπουλος, εκδόσεις Ωκεανίδα).
Δεν έχω διαβάσει παρά μικρό μέρος του βιβλίου, φαίνεται να έχει κάπoιο ενδιαφέρον. Το έχει διαβάσει κανείς?
Mε καθυστέρηση, γιατί τώρα το είδα. Το βιβλίο είναι βαρετό καθότι επαναλαμβανόμενο και απόλυτα προβλέψιμο.Παλαιότερα χρειάζονταν μόνο τρεις λέξεις για να πεις αυτά που γράφει ο Φρίντμαν σε 500 σελίδες : USA uber alles.
-
Ο χρήστης JarnoT έγραψε:
Ο Μακαβέττας είναι από τις εκδόσεις Εστία....
O 'Μακαβέττας' του Απ. Δοξιάδη ήταν από τις εκδόσεις Εστία (ίσως ακόμα υπάρχουν κόπιες).
Πλέον κυκλοφορεί σε φρέσκια έκδοση από τις εκδόσεις Ίκαρος.
Το είδα, είχε και παρουσίαση ο Δοξιάδης στις 13 Δεκεμβρίου στα Public με ομιλητές Βερέμη και Κοτζιά. Έλεγα να πάω αλλά τελικά δεν κατέβηκα. Η επιλογή της ημερoμηνίας αναρωτιέμαι αν είχε κάποιο 'υπονοούμενο' ή απλώς εγώ σκέφτομαι πολύ και περίπλοκα χωρίς λόγο
(13 Δεκεμβρίου του 67 έγινε το αντικίνημα οπερέττα του βασιλιά κατά της χούντας, από το οποίο μου φαίνεται (εντελώς προσωπική άποψη) ότι έχει πάρει κάποια στοιχεία ο Δοξιάδης για το Μακαβέττα ) -
Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Το είδα, είχε και παρουσίαση ο Δοξιάδης στις 13 Δεκεμβρίου στα Public με ομιλητές Βερέμη και Κοτζιά. Έλεγα να πάω αλλά τελικά δεν κατέβηκα. Η επιλογή της ημερoμηνίας αναρωτιέμαι αν είχε κάποιο 'υπονοούμενο' ή απλώς εγώ σκέφτομαι πολύ και περίπλοκα χωρίς λόγο
(13 Δεκεμβρίου του 67 έγινε το αντικίνημα οπερέττα του βασιλιά κατά της χούντας, από το οποίο μου φαίνεται (εντελώς προσωπική άποψη) ότι έχει πάρει κάποια στοιχεία ο Δοξιάδης για το Μακαβέττα )Χε, δεν το ήξερα για την ημερομηνία...
Και βέβαια πήρε στοιχεία ο Δοξιάδης από το αντικίνημα. Μονοδικές πάντως οι σκιαγραφήσεις των προσώπων και οι μεταπτώσεις τους, μου σήκωσε την τρίχα όταν προ καιρού το διάβαζα.
Του αξίζει μια δεύτερη ζωή του 'Μακαβέττα', ευτυχώς που επανεκδίδεται. -
Δεν είναι 'λογοτεχνικό' βιβλίο (γιατί περιορίζεται στη λογοτεχνία το παρόν θέμα;), αλλά διαβάζω το παρακάτω. Θεωρώ ότι είναι από τα πιο 'προοδευτικά' και διορατικά βιβλία που έχουν πέσει στα χέρια μου.
'Μια νέα εξωτερική πολιτική για την Ελλάδα', Μαρκεζίνης Βασίλειος
-
Είναι ο γιός του γνωστού?
Κάπου τον είχαμε ξανασυζητήσει εδώ μέσα.Τελείωσα τον Αποχαιρετισμό στον Αιώνα μου.
Ανάμεικτα συναισθήματα, αν το χει διαβάσει κανένας άλλος θα ήθελα να το συζητήσουμεΣειρά τώρα έχει το δώρο του άγιου Άνθιμού,
-
Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Είναι ο γιός του γνωστού?ναι
-
Με τέτοιο βιογραφικό, ας είναι και γιος του Δράκουλα.
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Με τέτοιο βιογραφικό, ας είναι και γιος του Δράκουλα.Mάνο, είδα πως ο Μπίλυ είναι Sir
Άντε να τον κάνουμε πρωθυπουργό, να φέρουμε πίσω και τον Ντεγκρέτσια να κάνει τελετές με σπαθάκια στους ώμους να δέσει το γλυκό. -
Είναι και βαρύτονος http://www.youtube.com/watch?v=G8nHEnZgAng
-
Βασικά είναι μόνιμος κάτοικος Αγγλίας εδώ και δεκαετίες, πασίγνωστος, με στρωμένες δουλειές και χοντρά κονέ εκεί, και αρκετά ευκατάστατος.
Δεν τον βλέπω στα μέρη μας για κάτι παραπάνω από γκεστ εμφανίσεις και διακοπές το καλοκαίρι. -
Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Είναι και βαρύτονος http://www.youtube.com/watch?v=G8nHEnZgAng -
Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Είναι και βαρύτονος http://www.youtube.com/watch?v=G8nHEnZgAng
-
Αγορασα 'το σοκ του οδογματος: η ανοδος του καταστροφικου καπιταλισμου'..Λογω λιγου χρονου το διαβαζω αργα αργα..Καλο ειναι αλλα το περιμενα λιγο πιο διαφορετικο αλλα ακομα νωρις ειναι για να κρινω...
-
Ο χρήστης BEAMS έγραψε:
Με τέτοιο βιογραφικό, ας είναι και γιος του Δράκουλα.
Mάνο, είδα πως ο Μπίλυ είναι Sir
Άντε να τον κάνουμε πρωθυπουργό, να φέρουμε πίσω και τον Ντεγκρέτσια να κάνει τελετές με σπαθάκια στους ώμους να δέσει το γλυκό.Θα γνωρίζεις φαντάζομαι ότι ο τίτλος 'sir' στην Αγγλία δεν δίνεται μόνος του (χωρίς συνοδευτικό τίτλο δηλαδή) σε 'αριστοκράτες', αλλά σε 'κοσμικούς' που ξεχωρίζουν για την προσφορά και τα επιτεύγματά τους σε διάφορους τομείς, από την επιστήμη ως τον αθλητισμό.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο, και ευτυχώς, γιατί ΚΑΝΕΙΣ δεν θα κρινόταν άξιος από τους μικρόψυχους Έλληνες να λάβει τίτλο που θα τον ξεχώριζε από το σωρό.
[το link το άνοιξες; Για ρίξε μια ματιά σε αυτό που είναι και σε αυτά που είπε δημοσίως και ίσως ζητήσεις από την Παπαρήγα να μετατάξει τον Καζάκο στον Περισσό και να φέρει τον δελαπατρίδη στη Βουλή ]
Α, σχετικά με τα σχόλια περί της φωνής του ανθρώπου: είναι εξίσου 'ευγενή' με την ειρωνία προς κάποιον που πάσχει από αναπηρία ή άλλο ψυχοσωματικό πρόβλημα. Νόμιζα ότι μετά το σχολικό στάδιο, όπου τα παιδιά μπορούν να γίνουν πολύ σκληρά με τους αδύναμους, οι άνθρωποι θα είχαν τη λεπτότητα να περιορίσουν τέτοιες εκδηλώσεις - ειδικά όταν οι 'αδύναμοι' μαμούν και δέρνουν διανοητικά.
Όσον αφορά την ουσία του βιβλίου, μιλάει με πραγματικά στοιχεία και βάζει την Ελλάδα στην πραγματική της διάσταση σε σχέση με την Τουρκία, καθώς και τις λοιπές βαλκανικές-ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ. Μάλιστα χρησιμοποιεί αποσπάσματα από το βιβλίο του Νταβούτογλου [που επίσης σκέφτηκα ν' αγοράσω, αλλά ξεφυλλίζοντάς το διαπίστωσα πως αναφέρεται σε πολλές ιστορικές λεπτομέρειες των τελευταίων δεκαετιών που μου είναι σε μεγάλο βαθμό αδιάφορες], που δείχνει πως ακριβώς σκέφτονται οι Τούρκοι επιτελείς και γιατί η άποψη που έχουν οι ευρωλάγνοι και ευρωτραφείς ηγέτες μας μαζί με τους κολαούζους τους για τους γείτονες είναι εξίσου αυθεντική με σαμπάνια Καππαδοκίας.
-
Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Είναι και βαρύτονος http://www.youtube.com/watch?v=G8nHEnZgAng -
-
Ο χρήστης bibendum έγραψε:
Αγορασα 'το σοκ του οδογματος: η ανοδος του καταστροφικου καπιταλισμου'..Λογω λιγου χρονου το διαβαζω αργα αργα..Καλο ειναι αλλα το περιμενα λιγο πιο διαφορετικο αλλα ακομα νωρις ειναι για να κρινω...Είναι μικρό ...τουβλάκι, ε.. (στο μέγεθος αναφέρομαι)
Πάνε οι εποχές που είχα το χρόνο να ξεπετάξω βιβλία των 700+ σελίδων σε 10-15 μέρες. Μαζί με το χρόνο, νομίζω έχασα και την υπομονή μου με τέτοια βιβλία, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.Μία από αυτές (θα) είναι και οι ...832 σελίδες του νέου βιβλίου του James Ellroy, Το αίμα δεν σταματάει ποτέ, εκδόσεις Άγρα, σε μετάφραση του Ανδρέα Αποστολίδη (όπως όλα του Ellroy, πλην ενός). Πρόκειται για το 3ο βιβλίο της τριλογίας Underworld USA και πραγματεύεται μυθιστορηματικά την περίοδο 1968-1972 των ΗΠΑ, μετά τις δολοφονίες των Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και Μπομπ Κέννεντυ, μέχρι τα προεόρτια για το Watergate. Κρίθηκε ως Βιβλίο της χρονιάς 2009 για τις ΗΠΑ. Φυσικά με το ύφος και τη μοναδική γραφή του καλύτερου σύγχρονου συγγραφέα crime novels.
Ο τύπος είναι παλαβομάρα σκέτη, οι δε ιστορίες του σκοτεινές, αγχώδεις, ενίοτε φρικιαστικές, περίπλοκες, σχεδόν αληθινές, ανεπανάληπτες!Ως τότε, όμως, συνεχίζω (και δεν χορταίνω!) 'Το μαύρο Αλγέρι' του Maurice Attia, εκδόσεις Πόλις.
Βρώμικη αστυνομική ιστορία με background τις εμφύλιες συγκρούσεις στην Αλγερία το 1962. Πολύ δυνατό. Περισσότερα σε κανα 10ήμερο που θα το τελειώσω. Έχει κι αυτό άλλα 2 βιβλία συνέχειες. Ωραία!
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Δεν είναι 'λογοτεχνικό' βιβλίο (γιατί περιορίζεται στη λογοτεχνία το παρόν θέμα;),Άλλαξε!!
Προτάσεις βιβλίων. Διάβασα...