Ο χρήστης spiros έγραψε:
Περί Συντάξεως
Το 67ο έτος της ηλικίας δεν είναι πρόβλημα. Το 70ο ομοίως. Αρκεί να διατηρηθούν οι συνθήκες οι οποίες προσφέρουν τα σημερινά και συνεχώς αυξανόμενα προσδόκιμα ζωής. Άλλωστε πριν από 40 έτη με μέσο όρο ζωής στα 70 έτη τα 65 χρόνια δεν ήταν μεγάλο όριο ηλικίας. Σήμερα όπου το προσδόκιμο αγγίζει για τους άνδρες τα 80 έτη και για τις γυναίκες τα 87 θεωρώ ότι δεν θα προκαλούσε μεγάλο πρόβλημα η αύξηση του εργασιακού βίου κατά 3 ή ακόμα και 5 έτη.
Εστω ότι ορίζεται το 67ο έτος για να αποκτήσεις δικαίωμα στην σύνταξη. Ξέρεις σε πόσα επαγγέλματα είναι απαγορευτικό αυτό; Δεν δουλεύουν όλοι σε γραφεία ...
Δεν αμφισβητώ ότι δεν μπορείς ορισμένα πράγματα να τα κάνεις στα 67 ή και στα 50 ακόμα (πχ. ποιος αντέχει να τραβά 10g στα 50 του έτη??? ή να είναι μεταλλωρύχος στα 65+ του). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να επανεξετάσεις τα γενικά όρια ηλικίας και να λάβεις υπόψη και την εξέλιξη της τεχνολογίας σε ορισμένα θέματα. Γιατί πια οικοδόμος πχ δεν σημαίνει φορτώνομαι σαν ζώο να μεταφέρω τσουβάλια των 55 κιλών στην πλάτη όπως παλαιότερα.
προτεινω να αυξηθουν τα ορια ηλικιας στο Δημοσιο για οσους δουλευουν σε γραφεια και μονο. Ετσι και αλλιως ξυνονται οι περισσοτεροι, ας δουλεψουν αλλα 10 χρονια παραπανω, δε χαλασε ο κοσμος.
ολα τα υπολοιπα ας τα αφησει ως εχει.
Καθόλου δεν είμαι αντίθετος σε αυτό. Το ίδιο όμως νομοτελειακά θα συμβεί και στις χειρωνακτικές εργασίες. Αν πχ. κοιτάξει κανείς μία γραμμή παραγωγής οχημάτων θα δει ότι η εργασία πια δεν απαιτεί γερά μπράτσα και αντοχές αλλά εμπειρία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα νομίζω Ευρωπαϊκή Αυτοκινητοβιομηχανία η οποία παρόλο που σε ένα Εργοστάσιο είχε έναν πολύ υψηλό μέσο όρο ηλικίας κατάφερε με ελάχιστες επεμβάσεις να ανεβάσει την απόδοση κατά διψήφιο ποσοστό. Και αυτό με χαζές επεμβάσεις που εφαρμοζόμενες και σε άλλα εργοστάσια οδήγησαν σε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγικότητας.
Στην Οικοδομή (που τυχαίνει και να γνωρίζω λίγο καλύτερα) τα πράγματα έχουν αλλάξει τρομακτικά την τελευταία 20ετία. Πια ισχύει το δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο. Οπλισμοί που έρχονται έτοιμοι, Έτοιμα κονιάματα, τεχνολογίες ξηράς δόμησης, υδατοδιαλυτά χρώματα με χρήση αερογράφου, αυτοεπιπεδούμενο σκυρόδεμα (το γνωστό και χυδαϊστί ως γαρμπιλομπετόν που δεν είναι αλλά θα το δεχτούμε και αυτό), φιλικά προς το περιβάλλον υλικά μόνωσης (όχι πια ο κλασσικός υαλοβάμβακας) κάθε είδους και μορφής ανυψωτικά μηχανήματα (η σκηνή με τους Εργάτες να φορτώνονται ως ζώα δεν είναι πια αποδοτική), στοιχεία plug & play όλα αυτά έχουν μειώσει την χειρωνακτική εργασία. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι στο εργοτάξιο όλοι κυκλοφορούν με λευκές μπλούζες και γάντια (όπως σε άλλους τομείς της δευτερογενούς παραγωγής) αλλά όποιος χρησιμοποιεί τα Μ.Α.Π. (Μέτρα Ατομικής Προστασίας όπως Άρβυλα, Ζώνη για τη Μέση, Κράνος, προστασία θώρακα και σπονδυλικής στήλης, ρούχα ανακλαστικά από ειδικά υφάσματα, γυαλιά, γάντια και μάσκα για προστασία από αιωρήματα) σωστά δεν έχει να αντιμετωπίσει και τις ασθένειες του επαγγέλματος.
Νομοτελειακά για λόγους βελτίωσης της παραγωγικότητας η χειρωνακτική 'χαζή' εργασία θα μειώνεται όσο περνά ο χρόνος. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα ώστε κάποιος να μένει για περισσότερο χρόνο στην παραγωγική διαδικασία και να ζήσει και περισσότερα χρόνια στη τελική καθώς θα έχει καταπονήσει λιγότερο τον οργανισμό του. Φυσικά και δεν είναι όλα ρόδινα. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι πριν 40 χρόνια ο οικοδόμος μπορούσε να αντέξει στο μονομάδερο ως και τα 60 του ενώ σήμερα θα πρέπει να μένει ως τα 55.