Υπάρχει κάτοχος να μας μην την (έστω και υποκειμενική) άποψή του....?

To βιογραφικό του Κών/νου Βαφείδη

Κωνσταντίνος Βαφείδης
Ο επιμένων...
Επέμεινε σε μια επιλογή που τον οδήγησε σε μια επιτυχημένη επιστημονική καριέρα εκτός Ελλάδος, σε ερευνητικό τμήμα της Fiat ο Κωνσταντίνος Βαφείδης. Ωστόσο, την πατρίδα του, όπως ανακαλύπτει ο Νίκος Λουπάκης, δεν την ξέχασε...

Προφανώς δεν είναι ο μοναδικός μηχανικός -ή αν θέλετε δεν είναι ο μοναδικός μηχανολόγος μηχανικός- που έχει αφήσει το δικό του στίγμα στην εξέλιξη του αυτοκινήτου. Προφανώς, αν ψάξουμε, θα βρούμε και άλλους που θα έχουν στο ενεργητικό τους αντίστοιχες ή και μεγαλύτερες επιτυχίες. Ωστόσο, η επιστημονική πορεία του Κωνσταντίνου Βαφείδη δεν είναι ασήμαντη. Και δεν θα πούμε το κλασικό «πόσο περήφανοι αισθανόμαστε που ένας συμπατριώτης μας διέπρεψε στο εξωτερικό…». Θα πούμε ότι τέτοιους ανθρώπους αξίζει να τους ζηλεύεις! Ισως όχι τόσο για την όποια επιτυχία τους στο δρόμο που επέλεξαν να βαδίσουν, αλλά επειδή «κατάφεραν» να παραμείνουν άγνωστοι στο ευρύτερο κοινό. Και αξίζει να μιλάς για τέτοιους ανθρώπους όχι τόσο για να προβάλεις τους ίδιους, όσο για να δημιουργήσεις πρότυπα και να δείξεις πιθανούς δρόμους στους σημερινούς 18άρηδες.

Ο Κωνσταντίνος Βαφείδης εργάζεται στη Fiat Powertrain Technologies (FPT), στο τμήμα Ερευνας & Τεχνολογίας, ως διευθυντής του Τμήματος των Συστημάτων Μετάδοσης και των Εναλλακτικών Μορφών Κίνησης. Τον είχαμε γνωρίσει πριν από ένα περίπου χρόνο, όταν είχε έρθει στην Ελλάδα συμμετέχοντας για λογαριασμό της Fiat σε μια σειρά εκδηλώσεων σε σχέση με το φυσικό αέριο. Τον είδαμε -όπως θα διαπιστώσατε στο προηγούμενο τεύχος μας- και πριν από ενάμιση περίπου μήνα στο Τορίνο, όπου βρεθήκαμε προσκαλεσμένοι από τη Fiat για να «γνωριστούμε» καλύτερα με το φυσικό αέριο. Και όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν δυνατό να αφήσουμε να πάει χαμένη η δεύτερη αυτή συνάντηση.

Διηγείται την προσωπική ιστορία του απλά:

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1955. Το 1978 τέλειωσα το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και στη συνέχεια, μέχρι το 1981, υπηρέτησα τη θητεία μου στο Ναυτικό. Το ίδιο διάστημα εργαζόμουν ως άμισθος βοηθός στο ΕΜΠ, με τον καθηγητή Νίκο Αθανασιάδη, που με αντιμετώπισε με πολλή αγάπη. Τελειώνοντας τη θητεία μου βρέθηκα στο Λονδίνο, στο Imperial College, για να ασχοληθώ με το διδακτορικό μου, το οποίο τέλειωσα το 1986 και είχε θέμα: «Αεροδυναμική Μηχανών Εσωτερικής Καύσεως». Εκείνο το διάστημα γνώρισα και τη γυναίκα μου, την Ελένη Δωρή, που σπούδαζε ζωγραφική στο Slade School of Art του University College London. Παντρευτήκαμε το 1987.

Ολοκληρώνοντας το διδακτορικό έμεινα στο Imperial ως Senior Research Fellow. Ημουν ήδη έμμισθος ως ακαδημαϊκός από το 1982, μα σε αυτή τη περίοδο το πανεπιστήμιο έδινε τη δυνατότητα παράλληλης ιδιωτικής απασχόλησης. Μπόρεσα έτσι να συνεργαστώ με τη Rover, τη Ford, την PSA, τη Volvo και τη Fiat, ως σύμβουλος σε ζητήματα που αφορούν την καύση στους κινητήρες. Στο πλαίσιο των διαφόρων επιμέρους συνεργασιών βρέθηκα κάποια στιγμή και στην Αμερική, στη NASA, όπου ασχολήθηκα με κάποια προβλήματα που υπήρχαν με τους αυλούς τροφοδοσίας υγρού οξυγόνου του κύριου κινητήρα του διαστημικού λεωφορείου. Ενας σημαντικός αριθμός από αυτούς καταστρέφονταν από τις ρευστομηχανικές ταλαντώσεις και έπρεπε κάθε φορά να αντικαθίστανται.

Από τη Γη στη Σελήνη, σκεφτόμαστε. Με έκπληξη όμως θα τον ακούσουμε να δηλώνει:

Η μανία μου ήταν οι ναυτικοί κινητήρες. Μικρός ήθελα να μπαρκάρω! Με ενθουσίαζαν οι μεγάλες δίχρονες μηχανές, με τα πιστόνια του ενός μέτρου και τους διωστήρες που περπατάς ανάμεσά τους...

Ωστόσο έμελλε να ασχοληθεί περισσότερο με το αυτοκίνητο. Μετά 10 χρόνια παραμονής στην Αγγλία θα έπαιρνε την απόφαση να μετακομίσει στην Ιταλία.

Εκείνη την εποχή, άρχισαν να μπαίνουν σε ισχύ οι νέες προδιαγραφές για τους ρύπους. Γύρω στο 1992 οι κατασκευαστές έπρεπε να πληρούν τους κανονισμούς Euro I και να προετοιμάζονται για τους Euro II. Τότε η Fiat αποφάσισε να κάνει ένα Combustion Department (Τμήμα Καύσης). Οι άνθρωποι που ασχολούμασταν με την καύση των μηχανών στην Ευρώπη ήμασταν λίγοι και ξέραμε ο ένας τον άλλον. Με ήξεραν και οι Ιταλοί. Η πρότασή τους να οργανώσω αυτό το τμήμα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Με πήραν αμέσως με το βαθμό του τμηματάρχη και μετά ένα χρονο, το 1993, πήρα το βαθμό του διευθυντή (dirigente). Πέντε χρόνια αργότερα θα γινόμουν dirigente senior, που είναι η ανώτερη βαθμίδα εξέλιξης πριν πάρεις τον τίτλο του direttore. Πρέπει εδώ να τονίσω πόσο καλά μου φέρθηκε ο διευθυντής του τότε Κέντρου Ερευνών της Fiat (που μετέπειτα εξελίχθηκε σε FPT), Rinaldo Rinolfi, που κυριολεκτικά με αγκάλιασε και με βοήθησε στη σταδιοδρομία μου.

Δεν ήταν όμως δύσκολο πράγμα να μετακομίσετε με την οικογένειά σας; θα τον ρωτήσουμε.

Στο σημείο αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε η γυναίκα μου. Βλέπετε, είναι ζωγράφος. Και οι άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη μπορούν να αναπτύξουν μια μοναδική ικανότητα αυτοελέγχου και αυτοκριτικής, που εμείς που ασχολούμαστε με «συμβατικές» δουλειές δεν έχουμε. Είναι ένας άνθρωπος που αν καθήσεις και μιλήσεις για μισή ώρα μαζί της θα την έχεις γνωρίσει και θα σε έχει γνωρίσει πλήρως. Εχει μια φοβερή ικανότητα να δημιουργεί κοινωνικές σχέσεις και φιλίες. Πουθενά δεν αισθανθήκαμε μόνοι μας. Και εδώ, και στο Λονδίνο είχαμε πάντα τους φίλους μας χάρη σ' αυτήν. Αν δεν ήταν αυτή, εγώ δεν θα ήμουν εδώ, στο Τορίνο. Οταν της είπα για την πρόταση που μου είχε γίνει, μου είπε επί τόπου: «Πάμε».

Αρχικά νοικιάσαμε ένα ωραίο σπίτι στην εξοχή. Μείναμε πολλά χρόνια εκεί, όμως κάποια στιγμή κουραστήκαμε. Είχαμε και μικρά παιδιά και έπρεπε πολλές φορές να κάνουμε τον ταξιτζή. Ετσι πριν από δύο χρόνια αγοράσαμε ένα σπίτι, χτισμένο το 1863, στο κέντρο του Τορίνο. Το σπίτι αυτό είναι το πάθος μας.

Τον ακούμε να περιγράφει με ενθουσιασμό το καινούργιο του σπίτι, έχοντας ακόμα φρέσκιες στο μυαλό μας τις καταπληκτικές εικόνες από το ιστορικό κέντρο του Τορίνου. Μιας πόλης εμφανώς αδικημένης από τους τουριστικούς οδηγούς και τα ταξιδιωτικά πρακτορεία.

Είναι πολύ όμορφη πόλη το Τορίνο. Εχει ανακηρυχθεί μάλιστα και World Design Capital (Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Design) για το 2008. Είναι η πρώτη πόλη στον κόσμο που παίρνει αυτό τον τίτλο.

Τα χρόνια στην Ιταλία δεν πέρασαν χωρίς να αποδώσουν καρπούς. Γιατί ο Κωνσταντίνος Βαφείδης είναι μεταξύ άλλων «πατέρας» του κινητήρα 1.3 Multijet της Fiat. Του πολύ καλού και οικονομικού diesel που κάνει θραύση στην Ευρώπη και που εξακολουθεί να είναι ο μικρότερος σε κυβισμό πετρελαιοκινητήρας της αγοράς.

Αν κοιτάξετε την πατέντα της κυλινδροκεφαλής του 1.3 Multijet, θα δείτε το όνομά μου μαζί με τα ονόματα των συναδέλφων μου Occella και Calvi που τώρα πια έχουν βγει στη σύνταξη. Το μεγάλο ερώτημα ήταν τότε αν είναι εφικτή και σταθερή η καύση diesel σε κύλινδρο διαμέτρου 69 χιλιοστών και κυβισμού 250 κ.εκ.

Ωστόσο σημειώνει...

Στη Fiat Powertrain Technologies δεν έχουμε πριμαντόνες. Πιστεύουμε στο ομαδικό πνεύμα. Ποτέ δεν είπα ότι έφτιαξα το 1.3 Multijet μόνος μου. Αυτό είναι αποτέλεσμα της δουλειάς όλων των ανθρώπων του τμήματος που ήμουν προϊστάμενος. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Είχα 180 ανθρώπους στο τμήμα μου που ο καθένας τους ήταν στον τομέα του ένα διαμαντάκι. Οι λιγότερο λαμπροί άντε να ήταν 2 - 3. Εξαιρετικοί συνεργάτες, οι πιο αξιόπιστοι αποδείχτηκαν μάλιστα οι γυναίκες μηχανικοί που είχα στο τμήμα μου. Ιδιαίτερα συνεπείς και μεθοδικές.

Αυτή την περίοδο με τι ασχολείστε;

Στο τμήμα για το οποίο τώρα είμαι υπεύθυνος έχουμε ήδη έτοιμο ένα νέο αυτοματοποιημένο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη (DCT-Dual Clutch Transmission) που εξασφαλίζει μείωση της κατανάλωσης καυσίμου κατά 4% - 5% και παράλληλα προσφέρει όλη την άνεση που προσφέρει και ένα κλασικό αυτόματο κιβώτιο. Σημαντικό προσόν του κιβωτίου αυτού -και πλεονέκτημα σε σύγκριση με το αντίστοιχο της Volkswagen- είναι οι περιορισμένες του διαστάσεις και το κόστος. Γεγονός που θα μας δώσει τη δυνατότητα να το προωθήσουμε στην αγορά.

Πώς μπορεί όμως να αισθάνεται ένας επιτυχημένος επιστήμονας, μηχανικός, που ταυτόχρονα είναι και οικογενειάρχης, πατέρας δύο νέων παιδιών, αλλά και Ελληνας που ζει χρόνια μακριά από την Ελλάδα;

Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι στην Ελλάδα θα έρθω να μείνω μόνιμα όταν θα βγω στη σύνταξη. Μέχρι τότε θα περιορίζομαι στο να έρχομαι κάθε χρόνο όταν παίρνω άδεια. Φροντίσαμε πάντως τα παιδιά μας να μιλούν καλά Ελληνικά, ώστε να μην καταλαβαίνεις ότι έχουν μεγαλώσει στο εξωτερικό. Βοήθησε σε αυτό και το ότι κάνουμε διακοπές στην Ελλάδα. Εξάλλου στο σπίτι μιλάμε μόνο Ελληνικά.

Στη φάση που είμαι, δεν έχω ανάγκη από επιτυχία στη ζωή, αλλά από ικανοποίηση. Και ικανοποίηση είναι για μένα να είσαι καλά με την οικογένειά σου. Μόνο που για να συμβαίνει αυτό πρέπει να έχεις σχέση με τα παιδιά και τη σύντροφό σου. Και αυτή τη σχέση φροντίζω να τη συντηρώ.

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_carekth_1_09/06/2008_236176

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ' Η Alfa Romeo'
Οδυσσέας Ελύτης, Τα ρω του έρωτα, εκδ.Ύψιλον, 1986
http://shapxar.blogspot.com/2010/01/alfa-romeo.html

Ο χρήστης Kωνσταντίνος έγραψε:
Υπάρχει κάτοχος να μας μην την (έστω και υποκειμενική) άποψή του....?

Υπάρχουν.. αλλά λογω υποκειμενικότητας πέφτει ο κάθε τυχάρπαστος να κανει flame posts. Φαντάζομαι και ο Αλονσο να εγραφε κατι θα πεφταν να τον φανε Αρα πανε κανε ενα test drive απο μονος σου

Ο χρήστης MILANEZOS έγραψε:

Ουτε βρισκομαι συνεχεια στο τοπικ της vw ή του γκολφ και περιμενω 'ευκαιριες' να τα πω, το εκανα με καποια ποστ, και επειδη καταλαβα οτι, υπαρχει κολλημα-λατρεια εκει και δεν ακουν τιποτα, δεν ξανα ασχοληθηκα καθολου.

Ε, ναι.
Εκεί δεν είναι ανοιχτόμυαλοι όπως στα τόπικ της Alfa...

Λοιπόν διαβάζω τις τελευταίες μέρες το topic,έχω γράψει και στο παρελθόν και διαπίστωσα το εξής
Alfa Romeo Giulietta:Ή την ερωτεύσαι τρελά και σφάζεσαι στην ποδιά της για πάρτυ της (σ' αυτήν την ομάδα είμαι αλλα κρατιέμαι για να μην κάνω την συζήτηση χειρότερη) ή την μισείς στο όσο δεν πάει.
Φιλικά.

Ο χρήστης Orestisren έγραψε:
Λοιπόν διαβάζω τις τελευταίες μέρες το topic,έχω γράψει και στο παρελθόν και διαπίστωσα το εξής
Alfa Romeo Giulietta:Ή την ερωτεύσαι τρελά και σφάζεσαι στην ποδιά της για πάρτυ της (σ' αυτήν την ομάδα είμαι αλλα κρατιέμαι για να μην κάνω την συζήτηση χειρότερη) ή την μισείς στο όσο δεν πάει.
Φιλικά.

Εγω ανηκω στους ουδετερους πειραζει?

Ο χρήστης Thomas_C200K έγραψε:

Λοιπόν διαβάζω τις τελευταίες μέρες το topic,έχω γράψει και στο παρελθόν και διαπίστωσα το εξής
Alfa Romeo Giulietta:Ή την ερωτεύσαι τρελά και σφάζεσαι στην ποδιά της για πάρτυ της (σ' αυτήν την ομάδα είμαι αλλα κρατιέμαι για να μην κάνω την συζήτηση χειρότερη) ή την μισείς στο όσο δεν πάει.
Φιλικά.

Εγω ανηκω στους ουδετερους πειραζει?

Όχι μωρέ.Το τουτούνι γούστο είναι

Ο χρήστης Orestisren έγραψε:

Λοιπόν διαβάζω τις τελευταίες μέρες το topic,έχω γράψει και στο παρελθόν και διαπίστωσα το εξής
Alfa Romeo Giulietta:Ή την ερωτεύσαι τρελά και σφάζεσαι στην ποδιά της για πάρτυ της (σ' αυτήν την ομάδα είμαι αλλα κρατιέμαι για να μην κάνω την συζήτηση χειρότερη) ή την μισείς στο όσο δεν πάει.
Φιλικά.

Εγω ανηκω στους ουδετερους πειραζει?

Όχι μωρέ.Το τουτούνι γούστο είναι

Δεν ειναι και τοσο τρομερη για να σφαζεσαι νομιζω...ναι μεν ξεζωριζει απ τα υπολοιπα αλλα αυτο μεχρι να σφαζεσαι απεχει πολυ...

Ο χρήστης bibendum έγραψε:

Λοιπόν διαβάζω τις τελευταίες μέρες το topic,έχω γράψει και στο παρελθόν και διαπίστωσα το εξής
Alfa Romeo Giulietta:Ή την ερωτεύσαι τρελά και σφάζεσαι στην ποδιά της για πάρτυ της (σ' αυτήν την ομάδα είμαι αλλα κρατιέμαι για να μην κάνω την συζήτηση χειρότερη) ή την μισείς στο όσο δεν πάει.
Φιλικά.

Εγω ανηκω στους ουδετερους πειραζει?

Όχι μωρέ.Το τουτούνι γούστο είναι

Δεν ειναι και τοσο τρομερη για να σφαζεσαι νομιζω...ναι μεν ξεζωριζει απ τα υπολοιπα αλλα αυτο μεχρι να σφαζεσαι απεχει πολυ...

Αν διαβάσεις πάντως τι γράφεται μάλλον πεδίο μάχης του 18ου αιώνα θυμίζει το topic.

Ετσι ειναι Ιταλοι και Γαλλοι εδω μεσα σφαζονται

Ο χρήστης Thomas_C200K έγραψε:
Ετσι ειναι Ιταλοι και Γαλλοι εδω μεσα σφαζονται

Οι Γάλλοι τι δουλεία έχουν εδω μέσα βρε.Άποψη λένε δεν σφάζονται

Ο χρήστης Orestisren έγραψε:

Ετσι ειναι Ιταλοι και Γαλλοι εδω μεσα σφαζονται

Οι Γάλλοι τι δουλεία έχουν εδω μέσα βρε.Άποψη λένε δεν σφάζονται

Ενας γραφει απο οτι βλεπω (πλακα κανουμε μην παρεξηγησε )

Ο χρήστης Thomas_C200K έγραψε:

Ετσι ειναι Ιταλοι και Γαλλοι εδω μεσα σφαζονται

Οι Γάλλοι τι δουλεία έχουν εδω μέσα βρε.Άποψη λένε δεν σφάζονται

Ενας γραφει απο οτι βλεπω (πλακα κανουμε μην παρεξηγησε )

Όχι δεν παρεξηγούμε.Εξού και το

Ο χρήστης Orestisren έγραψε:

Ετσι ειναι Ιταλοι και Γαλλοι εδω μεσα σφαζονται :

Οι Γάλλοι τι δουλεία έχουν εδω μέσα βρε.Άποψη λένε δεν σφάζονται

Ενας γραφει απο οτι βλεπω (πλακα κανουμε μην παρεξηγησε )

Όχι δεν παρεξηγούμε.Εξού και το

Ευγε νεε μου

Και κάποιες πιο αντικειμενικές απόψεις...

Το πρεζάκι
Youtube Video

Ο τίμιος Γιάννης
http://www.youtube.com/watch?v=iIHxUd2Q ... re=related

και το autocar...
http://www.youtube.com/watch?v=l4_Cq7B5 ... re=related

ΥΓ: ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΑΣΠΡΕΣ!!!!

E... το Autocar σοβαρή άποψη;;;

Να πω και γω την αποψη μου για την εμφανιση της guliettaς..
Κατ'αρχην να πω πως οταν παρουσιαστηκαν οι 156/147 ημουν γυρω στα 13, και εμφανισιακα δε μου αρεσανε καθολου κυρίως η 156 λογω καποιων λεπτομερειων που δε θα κατσω να αναλύσω, συνεχιζω ομως να εχω την ιδια αποψη αισθητικα με τοτε...
Την ομορφια της 147 τη διαπιστωσα 1η φορα με το που βγηκε το fl, με την πανεμορφη μουρη και το βελτιωμενο πισω μερος..
Η δε 156 τελικα ειχε κατα την αποψη μου τοσο πολλες ασχημες λεπτομερειες που ουτε με το πετυχημενο αισθητικα fl καταφερε να με δελεασει.. Η 159 αντιθετα με το που βγηκε μου φανηκε πανεμορφη με απιστευτο ντιζαιν προσεγμενο μεχρι την τελευταια λεπτομερεια..
Με ολα αυτα ως δεδομενα η gulietta μου φαινεται πανεμορφη, σχεδον τελεια, παντού εκτός απο τα μπροστινα φωτιστικα σωματα..! Τα οποια λογικα στο fl θα βελτιωθού, οπως και στην 147..
Τραβαει τα βλεματα και πειθει για τη διαχρονικη ομορφια της οπως και η 147fl..
Αυτα κατα τη γνωμη μου..

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:

ΥΓ: ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΑΣΠΡΕΣ!!!!

Απο κοντα παντως που εχω 'περιεργαστει' μια λευκη distinctive, δεν ειναι καθολου κακη, μαλιστα
οι φωτο θα ελεγα, οτι την αδικουν αρκετα...
Μακαρι παντως στο fl να της βαλουν πραγματικα σπορ, τυπου μπακετ καθισματα, ενα μικροτερης διαμετρου
τιμονι, και να προσεχθουν/μαζευτουν μερικες εργονομικες μικροατελειες...