Ο χρήστης elteo έγραψε:

Για να μην ονειρεύεται λοιπόν ο νέος τη θέση στο Δημόσιο, οι μισθοί εκεί πρέπει να είναι σημαντικά χαμηλότεροι.

Όταν (και αν) δουλέψουν οι επιχειρήσεις και είναι εύκολο να βγάλει κάποιος λεφτά στην Ελλάδα χωρίς να είναι ΔΥ, τότε να αυξηθούν οι μισθοί στο Δημόσιο.

φοβερή ιδέα, 592 ο νέος του ΙΤ....300 ο νέος του ΔΤ.

Πάλι ουρές θα κάνουν για θέση στο Δημόσιο. Τόσο καλά πάει η χώρα.

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Το γιαούρτωμα είναι χάδι μπροστά σ' αυτά που τους αξίζουν αλλά τώρα δεν υπάρχει ο χρόνος ούτε το χρήμα για να τους τιμωρήσουμε.

ενώ παλιά που υπήρχε τους είχαμε τρελλάνει στην τιμωρία

ΕΕΠ Είπαμε, 1 μύριο οι ΔΥ
Οι ψήφοι που παίρνει το ελεύθερο ανοιχτό ιδιωτικό ανταγωνιστικό καρτέλ των κομμάτων ( ) είναι κάπου 6μύρια;

Σάμπως και η δικαιολογία ότι έπαιρναν ψήφους γιατί τους έφτιαχναν στο δημόσιο είναι και λίγο μπούρδα;

delete

Όσοι θέλετε, αλλά κυρίως όσοι δεν θέλετε, διαβάστε ΚΑΤΑ ΛΕΞΗ αυτό το ποίημα του Kipling. Γράφτηκε αρχές εικοστού αιώνα και έχει ψηφιστεί πριν κάνα δυο χρόνια το αγαπημένο ποίημα των Άγγλων. Των Άγγλων που μπορεί να έχασαν μια αυτοκρατορία αλλά μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες παλεύουν σαν ίσοι προς ίσους με Ε.Ε., ΗΠΑ και ολόκληρη την Άπω Ανατολή. Ναι, ένα παλιονήσι! Πάρτε κυριολεκτικά αυτά που λέει. Θα διαπιστώσετε γιατί οι Άγγλοι θέλουν να είναι (και εν πολλοίς είναι) αφεντικά και όχι υπαλληλίσκοι.

ΙF you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: 'Hold on!'

If you can talk with crowds and keep your virtue,
' Or walk with Kings - nor lose the common touch,
if neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And - which is more - you'll be a Man, my son!

Ο χρήστης imago έγραψε:
Των Άγγλων που μπορεί να έχασαν μια αυτοκρατορία αλλά μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες παλεύουν σαν ίσοι προς ίσους με Ε.Ε., ΗΠΑ και ολόκληρη την Άπω Ανατολή. Ναι, ένα παλιονήσι!

Ρε imago. Seriously;

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Των Άγγλων που μπορεί να έχασαν μια αυτοκρατορία αλλά μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες παλεύουν σαν ίσοι προς ίσους με Ε.Ε., ΗΠΑ και ολόκληρη την Άπω Ανατολή. Ναι, ένα παλιονήσι!

Ρε imago. Seriously;

• Βritish Leyland

Ο χρήστης Professeur έγραψε:

ΕΚΤΕΛΕΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!!

Αυτό θα ήταν μια κάποια λύσις.
Όχι ομως όλους. Τους κηφήνες (εύκολο να τους βρεις. Είναι τουλάχιστον οι μισοί σε κάθε γραφείο). Άλλωστε θα είχαμε και πρόβλημα να δικαιολογήσουμε τόσα 'ατυχήματα'. Ίσως να μπλέκαμε και με ευρωπαικά δικαστήρια για ανθρώπινα δικαιώματα για 'γενοκτονίες'. Και άντε να τα βγάλεις πέρα μετά !

Για το 'όνειρο' του δημοσίου: είχα διαβάσει μια πανευρωπαική στατιστική έρευνα (δεν την έχω πρόχειρη) στην οποία το 45% περίπου των άγγλων νέων (18-35) έχουν ως όνειρο μια επιτυχημένη δημιουργία μιας επικερδούς επιχείρησης. Υποθέτω μαντεύετε το ίδιο ποσοστό ελλήνων τι ονειρεύεται... Το Δημόσιο φυσικά. Το πρόβλημα είναι πρωτίστως κοινωνικό και ελάχιστα προσωπικό. Δυστυχώς αυτοί είμαστε.

Φανταζομαι Αγγλων ανδρων γιατι οι γυναικες μπορουν απλα να κανουν ενα παιδι χωρις γαμο και να καθονται εισπρατωντας επιδοματα .

delete

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:

ΕΚΤΕΛΕΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!!

Αυτό θα ήταν μια κάποια λύσις.
Όχι ομως όλους. Τους κηφήνες (εύκολο να τους βρεις. Είναι τουλάχιστον οι μισοί σε κάθε γραφείο). Άλλωστε θα είχαμε και πρόβλημα να δικαιολογήσουμε τόσα 'ατυχήματα'. Ίσως να μπλέκαμε και με ευρωπαικά δικαστήρια για ανθρώπινα δικαιώματα για 'γενοκτονίες'. Και άντε να τα βγάλεις πέρα μετά !

Για το 'όνειρο' του δημοσίου: είχα διαβάσει μια πανευρωπαική στατιστική έρευνα (δεν την έχω πρόχειρη) στην οποία το 45% περίπου των άγγλων νέων (18-35) έχουν ως όνειρο μια επιτυχημένη δημιουργία μιας επικερδούς επιχείρησης. Υποθέτω μαντεύετε το ίδιο ποσοστό ελλήνων τι ονειρεύεται... Το Δημόσιο φυσικά. Το πρόβλημα είναι πρωτίστως κοινωνικό και ελάχιστα προσωπικό. Δυστυχώς αυτοί είμαστε.

Ισως ο Ελληνας νέος δεν μπορεί καν να ονειρευτεί επικερδή επιχείρηση.
Η ίσως ο Ελληνας νέος νοιώθει ανασφαλής τόσο ώστε να επιζητά πρωτίστως εργασιακή ασφάλεια .
Η δική σου ερμηνεία ποια είναι; Γιατί να ονειρεύεται ο νέος το δημόσιο και όχι να γίνει Μπιλ Γκέιτς πχ;

**Γιατί να ονειρεύεται ο νέος το δημόσιο και όχι να γίνει Μπιλ Γκέιτς πχ; **

Αστοχο αυτο που λες.
Ο ευρωπαιος δεν σκεφτεται να κανει μια επιχειρηση δικια του για να γινει πλουσιος(εφερες και ακραιο ονομα Μπιλ Γκέιτς) αλλα απλως να κανει μια κανονικη ζωη οπου θα εχει ολα τα απαραιτητα, εστω και με τον κυνδινο να χασουν κιαυτα που εχουν.
Στην Ελλαδα δυστυχως εμαθαν πολλοι απτους γονεις τους οτι μονο ενας ΔΥ περναει καλα.
Θυμαμαι την ατακα που λεγαν ολοι ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.
Τελικα στο δημοσιο εμπαιναν μονο οσοι ειχαν βυσμα ,απολαμβαναν την μονιμοτητα και στα παπαρια τους ο κοσμος.

Οι νεοι που γινονται ΔΥ ειναι συνηθως ατομα που δεν το λεει η καρδια τους για τιποτα παραπανω.Η επαγγελματικη τους σταδιοδρομια σταματαει αυτοματως με τον διορισμο τους.

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:
Εκτός απο προβοκάτσιες κάτι άλλο στην ζωή του να έχει κάνει;

Το '68 στο Παρίσι τον χρησιμοποιούσαν οι φοιτητές για οδόφραγμα...

Εκτός κι αν δεχτούμε ότι το 'νόμιμο είναι και ηθικό', γιατί από νόμιμες οδούς οι μεγαλύτερες εταιρείες έχουν πολλεεεεεες.

+1. Και οι μεγάλες εταιρίες κάνουν πουστιές (είτε νόμιμες, είτε 'νόμιμες'). Δεν υπάρχει κάποιο μέγεθος που να σε κάνει άτρωτο στην απληστία.

delete

Ο χρήστης Nozomi έγραψε:
Θλίβομαι όταν κάποιοι ζηλεύουν 18-20 χρονών παιδιά που 'βολεύονται' σε Τράπεζες (πραγματικές ιστορίες).

Υπάλληλοι, υπάλληλοι, υπάλληλοι παντού (κατά το κάγκελα του Τζίμη Πανούση).
Υπενθυμίζω ότι το τρεις κι εξήντα είναι ατάκα του Κώστα Καρυωτάκη. Αυτός ήταν ... ναι σωστά μαντέψατε, δημόσιος υπάλληλος. Και επειδή Κυριακή σήμερα, όχι πολύ άσχετο με το νήμα και την τροπή που πήρε, με την ανοχή των mods, λέω να σας το βάλω. Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους όσους έχουν όνειρο το δημόσιο. Καλή διασκέδαση (και καλά σαράντα...)

ΚΑΛΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ

Είναι ένας αγαθός γεροντάκος. Έπειτα από τριάντα χρόνων υπηρεσία, έχει να διατρέξει όλους τους βαθμούς. Γραφεύς στο πρωτόκολλο.

Πάντα έκανε τη δουλειά του ευσυνείδητα, σχεδόν με κέφι. Σκυμμένος από το πρωί ως το βράδυ στο παρθενικό βιβλίο του, περνούσε τους αριθμούς και αντέγραφε τις περιλήψεις. Κάποτε, μετά την καταχώριση ενός εισερχομένου ή ενός εξερχομένου, ετράβαγε μια γραμμή που έβγαινε από την τελευταία στήλη και προχωρούσε προς το περιθώριο, έτσι σαν απόπειρα φυγής. Αυτή η ουρά δεν είχε θέση εκεί μέσα, όμως την τραβούσε βιαστικά, με πείσμα, θέλοντας να εκφράσει τον εαυτό του. Αν έσκυβε κανείς πάνω στην απλή και ίσια γραμμούλα, θα διάβαζε την ιστορία του καλού υπαλλήλου.

Νέος ακόμη, μπαίνοντας στην υπηρεσία, εχαιρέτησε με συγκαταβατικό χαμόγελο του συναδέλφους του. Έτυχε να καθίσει σ' αυτήν την καρέκλα. Κ' έμεινε εκεί. Ήρθαν άλλοι αργότερα, έφυγαν, επέθαναν. Αυτός έμεινε εκεί. Οι προϊστάμενοί του τον θεωρούσαν απαραίτητο. Είχε αποκτήσει μια φοβερή, μοιραία ειδικότητα.

Ελάχιστα πρακτικός άνθρωπος. Τίμιος, ιδεολόγος. Μ' όλη τη φτωχική του εμφάνιση, είχε αξιώσεις ευπατρίδου. Ένα πρωί, επειδή ο Διευθυντής του τού μίλησε κάπως φιλικότερα, επήρε το θάρρος, του απάντησε στον ενικό, εγέλασε μάλιστα ανοιχτόκαρδα και τον χτύπησε στον ώμο. Ο κύριος Διευθυντής τότε, μ' ένα παγωμένο βλέμμα, τον εκάρφωσε πάλι στη θέση του. Κ' έμεινε εκεί.

Τώρα, βγαίνοντας κάθε βράδυ από το γραφείο, παίρνοντας τον παραλιακό δρόμο, βιαστικός βιαστικός, γυρίζοντας δαιμονισμένα το μπαστούνι του με την ωραία, νικέλινη λαβή. Γράφει κύκλους μέσα στο άπειρο. Και μέσα στους κύκλους τα σημεία του απείρου. Όταν περάσει τα τελευταία σπίτια, θ' αφήσει πάντα να ξεφύγει ψηλά με ορμή το μπαστούνι του, έτσι σαν απόπειρα λυτρωμού.

Μετά τον περίπατο τρυπώνει σε μια ταβέρνα. Κάθεται μόνος, αντίκρυ στα μεγάλα, γφρεσκοβαμμένα βαρέλια. Όλα έχουν γραμμένο πάνω απ' την κάνουλα, με παχιά, μαύρα γράμματα, τ' όνομά τους: Πηνειός, Γάγγης,. Μισσισσιππής, Τάρταρος. Κοιτάζει εκστατικός μπροστά του. Το τέταρτο ποτηράκι γίνεται ποταμόπλοιο, με το οποίο ταξιδεύει σε θαυμάσιους, άγνωστους κόσμους. Από τα πυκνά δέντρα, πίθηκοι σκύβουν και τον χαιρετάνε. Είναι ευτυχής.

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:

Δηλαδή αν επενδύσεις σε ακίνητα η ότι άλλο, τι διαφορετικό θα συμβεί, στο τέλος -κι ενώ θα έχεις κάνει απόσβεση και θα έχεις έσοδα και χωρίς εργασία παρακαλώ- θα το χαρίσεις;

Προφανώς, εάν στην αρχική συμφωνία ήταν να προστατεύεται η επενδυσή μου και να μήν μπορεί κανείς άλλος να κάνει ίδια επένδυση!

Πρόσεξε, δεν μιλάμε για επένδυση σε ανοικτό ανταγωνιστικό περιβάλλον, μιλάμε για επένδυση σε κλειστό περιβάλλον που προφανώς έχει εξασφαλισμένα έσοδα!
Ουσιαστικά υπήρχε παραχώρηση δικαιώματος (με το αζημίωτο) του κράτους προς κάποιους ανθρώπους. Εφόσον αυτοί έχουν αποσβέσει, θεωρώ θράσσος να ζητάνε και τα ρέστα....

Ο χρήστης imago έγραψε:
Τώρα, βγαίνοντας κάθε βράδυ από το γραφείο

Eξαιρετικό , αλλά μιά απορία τότε δεν έφευγαν από το γραφείο στις 2.45 ?
Πως το επέτρεπαν οι συνδικαλιστές της εποχής ?

Ενα θέμα από την Καθημερινή

Για την πολυσυζητημένη υπόθεση του Βατοπεδίου στην οποία επικεντρώνεται τα δύο τελευταία χρόνια η πολιτική αντιπαράθεση, ζημία για το Δημόσιο, προς το παρόν δεν έχει προκύψει. Την ώρα που με καθυστέρηση η προανακριτική επιτροπή της Βουλής διατάσσει πραγματογνωμοσύνη για να απαντηθεί το ερώτημα ποια είναι η ζημία του Δημοσίου, αποκαλυπτικά είναι τα έγγραφα που υπάρχουν στη σχετική δικογραφία.

Σχετικά με το μείζονος σημασίας θέμα της ύπαρξης ζημίας για το Δημόσιο, που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την όποια αξιολόγηση των ευθυνών πρώην κυβερνητικών στελεχών για τα οποία η Βουλή διενεργεί πλέον ποινική έρευνα, ήδη υπάρχουν συγκεκριμένες αποτιμήσεις.

Από τα έγγραφα –τα οποία παρουσιάζονται στη συνέχεια– δίδονται απαντήσεις στα ερωτήματα που προκαλούν σκληρή πολιτική αντιπαράθεση με αντικείμενο την αποτίμηση της ενδεχόμενης ζημίας του Δημοσίου, ενώ μόλις τώρα η προανακριτική επιτροπή ανέθεσε νέες πραγματογνωμοσύνες σε ανεξάρτητους εξειδικευμένους οίκους. Εως σήμερα κι ενώ η Δικαιοσύνη και αρμόδιες επιτροπές της Βουλής –δύο εξεταστικές και μία προανακριτική– ερευνούν τα πάντα γύρω από το Βατοπέδι και τις «ιερές» ανταλλαγές, έχουν συνταχθεί τρεις, συνολικά, αναλυτικές εκθέσεις με τις οποίες αποτιμάται η αξία των ακινήτων που αντηλλάγησαν. Και τα τρία αυτά πορίσματα, μέχρι σήμερα, δεν έχουν ανατραπεί από νεότερη πραγματογνωμοσύνη και ανήκουν στα βασικά έγγραφα της σχετικής δικογραφίας.

Πρόκειται για δύο πολυσέλιδες εκθέσεις που έχουν συνταχθεί από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών (ΣΟΕ) με την τήρηση, όπως αναφέρεται, «των διεθνών επιστημονικών προτύπων εκτίμησης» και έχουν αποτιμηθεί ένα προς ένα όλα τα ακίνητα του Δημοσίου που αντηλλάγησαν. Οι εκθέσεις αυτές επανελέγχθηκαν από τρίτο ανεξάρτητο εκτιμητικό οίκο, που ανέλαβε την υποχρέωση να κρίνει αν το συμπέρασμα του ΣΟΕ περί μη υπάρξεως ζημίας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ο οίκος αυτός («Amerikan Appraisal») προχώρησε σε επανεκτίμηση και κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα.

Στη συνέχεια, όταν η υπόθεση Βατοπεδίου έλαβε τεράστιες διαστάσεις, το ΣΟΕ διενήργησε δύο εσωτερικούς ελέγχους προκειμένου να διαπιστωθεί η ορθότητα των εκτιμήσεών του και η αντικειμενικότητα στην προσέγγιση του όλου θέματος. Σε αναφορά που συνετάγη από την Ολομέλεια του Σώματος και απεστάλη στη Δικαιοσύνη αναφέρεται επί λέξει πως «ο έλεγχος ολοκληρώθηκε και από τα τελικά συμπεράσματά του προκύπτει η απόλυτη ορθότητα των εκτιμήσεων του ΣΟΕ». Πέραν όμως των τριών πορισμάτων, τα οποία αξιολογούνται από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές και η Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης με έγγραφό της προς τη Δικαιοσύνη, σχετικά με το ερώτημα που κλήθηκε να απαντήσει για το αν το Δημόσιο υπέστη ζημία από τις ανταλλαγές, δίνει αρνητική απάντηση και στο πόρισμά της δεν ανατρέπει τα δεδομένα.

«Δεν δυνάμεθα», αναφέρει το πόρισμα Ρακιντζή, «να απαντήσουμε αν τελικά το Δημόσιο ζημιώθηκε και κατά ποιο ποσό από τις εν λόγω ανταλλαγές…». Στη συνέχεια υπήρξαν έγγραφα προς το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να διαταχθεί νέα πραγματογνωμοσύνη για το θέμα της ζημίας του Δημοσίου στην υπόθεση του Βατοπεδίου, δίχως έως σήμερα, παρά τις αλλεπάλληλες συζητήσεις στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις να έχει προκληθεί νέα επανεκτίμηση που να δίδει άλλη εικόνα για το θέμα.

Ενδεικτική της απουσίας νέας πραγματογνωμοσύνης από το υπουργείο Οικονομικών είναι η αποστροφή στην τοποθέτηση του προέδρου της προανακριτικής επιτροπής, του κ. Τσιρώνη, ο οποίος ανέφερε προσφάτως: «Nα αναθέσουμε σε ένα εξωτερικό συνεργάτη αυτή τη διαδικασία γιατί είχαμε πει να την αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών και μας γύρισε πίσω το μπαλάκι...».

Πως το έλεγε η 'χήρα' του Λαζόπουλου ?
Αν ψυλλιαστώ ότι όλα αυτά έγιναν γιά να μας φέρουν το ΔΝΤ , θα πεθαάνω !!

Και ένα άλλο θέμα από την Καθημερινή που δείχνει ότι τελικά μπορούμε να αχρηστέψουμε την ρήση του Τσώρτσιλ , ο οποίος είχε πεί :
'Μπορεί κάποιος να κοροιδεύει λίγους γιά μεγάλο διάστημα η πολλούς γιά μικρό διάστημα , δεν μπορεί όμως να κοροιδεύει πολλούς γιά μεγάλο διάστημα ' .
Διαβάστε λοιπόν ότι γιά εμάς τους Ελληνες δεν ισχύει αυτό μιά και μπορούν να γίνουν βουλευτές και οι 'επαίτες των φαναριών' , σε δόξα της δημοκρατίας μας .

Πόσο μεγάλο εισόδημα πρέπει να δηλώνει κανείς για να διεκδικήσει μια θέση στη Bουλή; Η εύλογη απάντηση είναι ότι χρειάζονται πολλά, αφού ένας προεκλογικός αγώνας έχει απαιτήσεις και έξοδα. Και η εικόνα που υπάρχει στην κοινή γνώμη -και ενισχύεται από τη δημοσιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων- είναι ότι βουλευτές γίνονται άνθρωποι που «έχουν τον τρόπο τους».

Οι δηλώσεις «πόθεν έσχες», ωστόσο, λένε μια διαφορετική ιστορία. Η Βουλή, τελικώς, είναι μια υπόθεση για όλα τα βαλάντια.

Για παράδειγμα: Από τους 89 που εξελέγησαν για πρώτη φορά ή επέστρεψαν στη Βουλή το 2009, μόνον οι 10 θα ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν έκτακτη εισφορά για τα εισοδήματα του 2008 στον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, δήλωσαν, δηλαδή, ατομικό εισόδημα άνω των 100.000 ευρώ. Αλλοι τόσοι, όμως, θα δικαιούνταν επίδομα... κοινωνικής αλληλεγγύης, αν ο υπουργός Οικονομικών θα ήταν σε θέση να το καταβάλλει.

Τι ισχύει

Ο κανονισμός της Βουλής υποχρεώνει όσους εκλέγονται, αλλά και τους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς, να δηλώσουν στο «πόθεν έσχες» τους τα εισοδήματα από τις τρεις τελευταίες φορολογικές δηλώσεις τους. Είναι η μόνη χρονική στιγμή που μπορεί να διαπιστώσει κανείς πόσα έβγαζαν και από ποια εισοδηματική τάξη προέρχονταν, πριν δραστηριοποιηθούν στην κεντρική πολιτική. Βεβαίως, αυτή η εικόνα δεν είναι απολύτως αξιόπιστη, κάποιοι μπορεί να έχουν κρύψει εισοδήματα. Είναι όμως η μόνη που υπάρχει, γιατί στη συνέχεια, στη δήλωση εισοδήματος, απεικονίζεται κυρίως η βουλευτική αποζημίωση -η οποία κυμαίνεται περίπου στο ίδιο ύψος για όλους- κάπου 100.000 ευρώ για το οικονομικό έτος 2009. Μόνον οι πολύ πλούσιοι ξεχωρίζουν πια, η Βουλή εξισώνει.

Στις δηλώσεις εισοδήματος, λοιπόν, υπάρχουν ορισμένα αξιοπρόσεκτα στοιχεία που σε κάνουν να αναρωτηθείς πώς ορισμένοι κάλυψαν τα έξοδα της προεκλογικής περιόδου. Ας πούμε πώς αντεπεξήλθε ο βουλευτής που δήλωσε και τα τρία χρόνια πριν εκλεγεί ετήσιο εισόδημα 2.300 ευρώ, δηλαδή κάτω από 200 ευρώ το μήνα; Ή εκείνος που δήλωσε μέσο όρο στα τρία χρόνια 3.500 ευρώ ή ο τρίτος που δήλωσε συνολικά και για τα τρία χρόνια 11.000 ευρώ; Να υπενθυμίσουμε ότι επίσημα το όριο της φτώχειας βρίσκεται στα 4.800 ευρώ ατομικό ετήσιο εισόδημα.

Ο Γ. Παπανδρέου ήταν εκείνος που έκανε σύνθημα τη «γενιά των 700 ευρώ». 700 ευρώ τον μήνα σημαίνει ετήσιο εισόδημα κάτω από 10.000 ευρώ και μια ματιά στις φορολογικές δηλώσεις αρκεί για να πείσει ότι η γενιά των 700 ευρώ θα μπορούσε να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα, αφού 10 από τους νεοεισερχόμενους δήλωσαν το 2009 εισόδημα κάτω από 10.000. Αν εξαιρέσει κανείς από τον κατάλογο εκείνους που δήλωσαν εισοδήματα στο εξωτερικό (2) και μια ειδική κατηγορία ανθρώπων που έως πρόσφατα (το 2007) ήταν βουλευτές ή υπουργοί (4) και είχαν άλλου είδους πρόσβαση στον δημόσιο στίβο, προκύπτει ότι το ποσοστό εκείνων που ξεκίνησαν για τη Bουλή με εισοδήματα κάτω των 10.000 ετησίως ξεπερνάει το 12%.

Επίδομα

Το όριο για το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης είχε οριστεί από τον κ. Παπακωνσταντίνου στις 16.500 ευρώ τον χρόνο. Σχηματικά, σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτουν άλλοι 7 βουλευτές που δήλωσαν εισόδημα από 10.000 και πάνω, κάτι που ανεβάζει τους βουλευτές που «ζορίζονταν» (και πάντως πλήρωναν ελάχιστο φόρο) πριν μπουν στη Bουλή στους 17, δηλαδή ποσοστό 20%. Συνολικά εκείνοι που δήλωναν ατομικά εισοδήματα έως και 2.000 ή 2.100 τον μήνα (δηλαδή έως 29.000 τον χρόνο), κάτω δηλαδή από το όριο που η κυβέρνηση θεωρεί κάποιον εύπορο, φτάνουν τους 26, δηλαδή ποσοστό 31%. Στον αντίποδα, εκείνοι που υπέπιπταν στο καθεστώς του ανώτατου συντελεστή του 40% (πριν από τις αλλαγές του κ. Παπακωνσταντίνου), δήλωναν δηλαδή εισόδημα 75.000 και άνω, είναι συνολικά 22 άτομα (ποσοστό 26%). Οι υπόλοιποι νέοι βουλευτές δήλωσαν εισοδήματα άνω των 30.000 και κάτω των 75.000 ευρώ τον χρόνο...

Ο χρήστης skous έγραψε:

Δηλαδή αν επενδύσεις σε ακίνητα η ότι άλλο, τι διαφορετικό θα συμβεί, στο τέλος -κι ενώ θα έχεις κάνει απόσβεση και θα έχεις έσοδα και χωρίς εργασία παρακαλώ- θα το χαρίσεις;

Προφανώς, εάν στην αρχική συμφωνία ήταν να προστατεύεται η επενδυσή μου και να μήν μπορεί κανείς άλλος να κάνει ίδια επένδυση!

Ο καθένας που αγόρασε άδεια και έσκασε 200000 το έκανε γιατί ήταν κλειστο και γιατι θα μπορούσε να την μεταβιβάσει με ανάλογο αντίτιμο.
Αυτή ήταν η αρχική συμφωνία για κάποιον που επένδυσε σε άδεια φορτηγού φαντάζομαι.

Το αντίστοιχο παράδειγμα με ακίνητα θα ήταν να έβγαινε ένα φιρμάνι όπου ο καθε ιδιοκτήτης θα μπορεί μεν να εξακολουθήσει να νοικιάζει, δεν θα μπορεί όμως να μεταβιβάζει η να πουλάει το σπίτι που εκμεταλλέύεται.

Πρεπει να καταλαβεις οτι η αδεια δεν ειναι σπιτι.Αυτα τα λενε οι φορτηγαντζιδες στην τηλεωραση,κανεις δεν τους παιρνει το σπιτι.

Ο χρήστης xristos912 έγραψε:
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ειστε τοσο αρνητικοι.Ο αλλος μου ζητησε να του φερω την κοινοτικη οδηγια λες και την εχω στην τσεπη μου.
:

Εκτος του οτι αποφευγεις σκοπιμοτατα να απαντας σε αυτα που σε ρωτανε ή εστω να υποστηριζεις με επιχειρηματα αυτα που σου λενε να γραψεις,σου εχω ενα πολυ δυσαρεστο νεο.

O μύθος της απαίτησης ανοίγματος των οδικών μεταφορών

Σε αυτήν την άποψη, θα προσπαθήσω να περιγράψω μια από τις πιο περίεργες πτυχές του ανοίγματος της αγοράς οδικών εμπορευματικών μεταφορών, του κατά πόσον είναι επιταγή της ΕΕ από το 1992 (Συνθήκη Maastricht), το 2006 (DIRECTIVE 2006/123/EC) ή το 2007 (Συνθήκη της Λισσαβόνας).
Το κύριο νομικό κείμενο που περιγράφει το άνοιγμα των αγορών είναι η Οδηγία Bolkenstein. Σύμφωνα με την ΕΕ (DIRECTIVE 2006/123/EC OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL of 12 December 2006 on services in the internal market) έχει υιοθετηθεί η απελευθέρωση των αγορών σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Σκοπός είναι τόσο η εξομάλυνση – άμβλυνση των ανισοτήτων όσο και η βελτίωση / αύξηση του παραγόμενου προϊόντος (σε όρους μονάδων ΑΕΠ). Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχουν τομείς που εξαιρούνται για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Πιο συγκεκριμένα στο σημείο 17 του σκεπτικού διαβάζουμε:
«However, certain services of general economic interest, such as those that may exist in the field of transport, are excluded from the scope of this Directive and certain other services of general economic interest, for example, those that may exist in the area of postal services, are the subject of a derogation from the provision on the freedom to provide services set out in this Directive.» (Ωστόσο, ορισμένες υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος, όπως αυτές που μπορεί να υπάρχουν στον τομέα των μεταφορών, αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας και για ορισμένες άλλες υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, όπως για παράδειγμα, εκείνες που μπορεί να υπάρχουν στον τομέα των ταχυδρομικών υπηρεσιών, αποτελούν αντικείμενο παρέκκλισης από τη διάταξη περί ελεύθερης παροχής υπηρεσιών που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία).
Ενώ παρακάτω στο κείμενο της Οδηγίας, και πιο συγκεκριμένα στο Άρθρο2 διαβάζουμε:
«§2. This Directive shall not apply to the following activities: […] (d) services in the field of transport, including port services, falling within the scope of Title V of the Treaty»
«Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες δραστηριότητες: [...] (δ) υπηρεσίες στον τομέα των μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των λιμενικών υπηρεσιών, που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Μέρους V της Συνθήκης»
Βλέπουμε σαφέστατα ότι ο νομοθέτης, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη κατάσταση και τα χαρακτηριστικά του τομέα των μεταφορών, έχει σαφώς αποκλείσει το άνοιγμα των μεταφορών εν γένει αλλά και ειδικά με σκοπό να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον.
Ένα άλλο θέμα που πρέπει να παρουσιαστεί είναι ο χαρακτήρας του ίδιου του ανοίγματος των αγορών. Η παραπάνω οδηγία δεν επιβάλει άνοιγμα αγορών σε τρίτες χώρες αλλά το πνεύμα της είναι η ισονομία των πολιτών της ΕΕ. Με άλλα λόγια όταν ένας Ισπανός έρθει στην Ελλάδα να μπορεί να ανοίξει εταιρεία με τον ίδιο τρόπο που ανοίγει ο Έλληνας. Με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο αυτό έχει ήδη γίνει και μπορούν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες να ανοίξουν εταιρεία μεταφορών στην Ελλάδα με τον ίδιο τρόπο που την ανοίγουν και οι Έλληνες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούν ο οποιοσδήποτε που δεν έχει τα τυπικά ή ουσιαστικά προσόντα να ανοίξει μια εταιρεία.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Ε.Ε. πλέον προωθεί την δραστική μείωση του κλάδου των οδικών μεταφορών. Πιο συγκεκριμένα στο πρόσφατο κείμενο του Logistics Action Plan 2008 (η Λευκή Βίβλος των Μεταφορών), η ΕΕ προτείνει στα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για την μείωση τόσο των διακινούμενων τονο-χιλιομέτρων (ένας άλλος δείκτης του τζίρου των εταιρειών μεταφορών) όσο και ακόμη «σκληρά» μέτρα περιορισμού των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους.
Παρ’ όλ΄ αυτά είναι γνωστό ότι η απελευθέρωση μιας αγοράς, ειδικά σε περιόδους κρίσης και ανεργίας θα οδηγήσει στην αθρόα προσέλευση υποψηφίων επιχειρηματιών και άρα αύξηση των οχημάτων.
Και τέλος, για να αντιληφθούμε πλήρως ποιες εταιρείες ή και βιομηχανίες θα έχουν την μεγαλύτερη ωφέλεια από το άνοιγμα των οδικών εμπορευματικών μεταφορών στην Ελλάδα, η εμπειρία (ακαδημαϊκή και επιχειρηματική) δείχνει ότι εταιρείες που προσπαθούν να καθετοποιήσουν την αγορά έχουν συμφέρον να αποκτήσουν σημαντικό ρόλο στην τελική διανομή των προϊόντων τους. Ενδεικτικά αναφέρονται βιομηχανίες στους κλάδους:
• Πετρελαιοειδών
• Γάλακτος
• Εφημερίδες
• Courier και ταχυδρομεία
Οι εταιρείες στους παραπάνω κλάδους θα μπορούσαν να αποκομίσουν την μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια (κέρδος) αν διαθέτουν ιδιοκτησία σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα και μπορούν να επιβάλουν τιμές μονοπωλιακής η ολιγοπωλιακής αγοράς.

http://olympia.gr/2010/09/25/o-μ%c ... %bf%ce%b4/

Ο χρήστης criuser έγραψε:

Για παράδειγμα: Από τους 89 που εξελέγησαν για πρώτη φορά ή επέστρεψαν στη Βουλή το 2009, μόνον οι 10 θα ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν έκτακτη εισφορά για τα εισοδήματα του 2008 στον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, δήλωσαν, δηλαδή, ατομικό εισόδημα άνω των 100.000 ευρώ. Αλλοι τόσοι, όμως, θα δικαιούνταν επίδομα... κοινωνικής αλληλεγγύης, αν ο υπουργός Οικονομικών θα ήταν σε θέση να το καταβάλλει.

ονοματα δεν εχουν αυτοι?

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:

Ο καθένας που αγόρασε άδεια και έσκασε 200000 το έκανε γιατί ήταν κλειστο και γιατι θα μπορούσε να την μεταβιβάσει με ανάλογο αντίτιμο.
Αυτή ήταν η αρχική συμφωνία για κάποιον που επένδυσε σε άδεια φορτηγού φαντάζομαι.

με ποιον την εκανε τη συμφωνια και που αναφερονται τα 200.000€?