-
Εννοείται ότι στα διαφυγόντα έσοδα του ακινήτου θα υπολογιστούν πιθανότητα να μείνει ξενοίκιαστο χ μήνες, κόστος μεσίτη για να ξανανοικιαστεί, πιθανότητα μπαταχτσή ενοικιαστή άρα δικαστικά έξοδα, εφορία κλπ κλπ...Εννοείται επίσης ότι από τη στιγμή που εσύ 'νοικιάζεις' το ακίνητο στον εαυτό σου αυτό τυγχάνει της ιδανικής και απρόσκοπτης εκμετάλλευσης, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει κόστος...Όλα αυτά είναι δυνατόν να υπολογιστούν και αριθμητικά με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Πάντως αν κάποιος δεν μπορεί να τα υπολογίσει σωστά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει ή δεν είναι εφικτό...
Τώρα αν θα το πεις κέρδος ή Μήτσο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η οικονομοτεχνική ανάλυση που θα κάνεις για την επιχείρησή σου στην οποία δεν έχεις συμπεριλάβει το κόστος του ακινήτου που τη στεγάζει, επειδή είναι λέει δικό σου, είναι ΚΑΚΗ.
Αυτό το ξέρει και το καλαλαβαίνει φυσικά και ο htanso21 καθώς πιστεύω ότι δεν θα άνοιγε μαγαζί σε ιδιόκτητο ακίνητό του με κέρδη 3000 ευρώ το μήνα (χωρίς όμως να έχει υπολογιστεί μέσα το διαφυγόν ενοίκιο) όταν το καθαρό κέρδος που θα του άφηνε το εν λόγω ακίνητο (αφαιρουμένων φόρων κλπ 'κακοτυχιών' οι οποίες είναι υπολογίσιμες) ήταν επίσης 3000 ευρώ.
Αν τώρα βέβαια ήθελε απλά να δουλεύει από χόμπυ και όχι για να κερδίζει αυτό είναι δική του υπόθεση και δεν αφορά την οικονομοτεχνική προσέγγιση της υπόθεσης, αν εντάξουμε σε μια αμιγώς οικονομική κουβέντα τα προσωπικά γούστα του καθενός δεν θα καταλήξουμε πουθενά : άλλος θα μας πει ότι γουστάρει να δουλεύει και με ζημιά. -
Αφού βγάλαμε άκρη... ειμαι χαρούμενος!
-
Αν έχω ένα ιδιόκτητο κτήριο, το οποίο αν το νοίκιαζα έστω ότι θα έβγαζα μηνιαίως 10.000. Έστω επίσης ότι είναι τρελά περιζήτητο και το νοίκι θα ήταν σίγουρο.
Εγώ όμως εξασκώ κάποια δραστηριότητα και βγάζω μηνιαίως 9.500.
Τι λέτε, στο τέλος θα έχω να πληρώσω φόρο, ή θα είμαι στο αφορολόγητο;
Κάπου εκεί είναι η διαφορά μεταξύ κέρδους και συμφέροντος. -
Και στις δυο περιπτώσεις δεν θα πληρώσεις φόρο;
αυτό που πρέπει να κοιτάξεις εκεί είναι αν τα 10.000 του ενοικίου μειον τους Χ φόρους είναι καλύτερα απο τα 9.500 της εργασίας μειον τους Ψ φόρους.
-
Ε σώπα. Γιατί φορολογούμαστε επί των ΚΕΡΔΩΝ και κέρδη έχουμε ακόμα κι αν είμαστε κάτω από τα όποια 'σίγουρα' κέρδη.
Αν κέρδος ήταν μετά τα 10.000, τότε θα έβγαζα 9.500 και δεν θα πλήρωνα και φόρο μια που θα εμφάνιζα ζημίες.
Αλλά δεν εμφανίζω, γιατί έχω κέρδη, ακόμα κι αν δεν κάνω το συμφέρον. -
Ο χρήστης mjacob έγραψε:
Αν έχω ένα ιδιόκτητο κτήριο, το οποίο αν το νοίκιαζα έστω ότι θα έβγαζα μηνιαίως 10.000. Έστω επίσης ότι είναι τρελά περιζήτητο και το νοίκι θα ήταν σίγουρο.Εγώ όμως εξασκώ κάποια δραστηριότητα και βγάζω μηνιαίως 9.500.
Τι λέτε, στο τέλος θα έχω να πληρώσω φόρο, ή θα είμαι στο αφορολόγητο;
Κάπου εκεί είναι η διαφορά μεταξύ κέρδους και συμφέροντος.Δεν ξέρω αν θα πληρώσεις φόρο, πάντως αν εξασκείς οποιαδήποτε άλλη (επαγγελματική) δραστηριότητα εκτός απο μπύρες με 10000 μηνιαία σταθερα πέρνα να σε χτυπήσω όποτε έχεις χρόνο
-
Εγώ γνωρίζω πολύ κόσμο με 10000€ το μήνα σταθερό...
'When you take a good look at this world, then you realize that something is wrong.....
Something is fucked up......' -
Το μεγάλο πρόβλημα στον ιδιωτικό τομέα είναι η απουσία επαρκούς ανταγωνισμού, σε συνδυασμό με τη σημαντική αύξηση των φόρων. Πράγματι, παρατηρούν οι άνθρωποι του Ταμείου,** η «ολιγοπωλιακή δομή πολλών κλάδων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι περικοπές στο κόστος εργασίας θα απερροφούντο από αυξήσεις των περιθωρίων κέρδους, με αποτέλεσμα να υπάρχει μικρή μόνον θετική επίπτωση στην εξωτερική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας».**
[b]Η άνοδος του πληθωρισμού, που οφείλεται κυρίως στους φόρους, στην έλλειψη ανταγωνισμού και στην προσπάθεια συντήρησης του επιπέδου κατανάλωσης με την εμφάνιση εισοδημάτων της γκρίζας οικονομίας, αποδεικνύει ότι ο ιδιωτικός τομέας αντιστέκεται και προσαρμόζεται. Δυστυχώς, δεν συμβαίνει το ίδιο με το κράτος, όπου οι περικοπές στις αμοιβές των υπαλλήλων του δεν συνοδεύονται από μόνιμη περικοπή του κόστους λειτουργίας του.
Απόσπασμα από το άρθρο του Μπάμπη Παπαδημητρίου, 'Γιατί το Ταμείο δεν ζητάει μείωση μισθών' στην Καθημερινή του Σαββάτου.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_26/06/2010_1292019Πρέπει επιτέλους να γίνει κάτι με τα ολιγοπώλια...Για πόσο καιρό ακόμα θα κοιμάται η Επιτροπή Ανταγωνισμού;
-
η αληθεια με το ... ονομα της
η αληθεια δεν ειναι σε καμια απο τις 2 ακρες αλλα ελεος με τα τσιτατα
-
Οι δημοσιοκάφροι όπως πάντα, ορμούν ως όρνεα να κατασπαράξουν το τομάρι του πολίτη. Λουκουμάκι τους ηρθε η κρίση...! ΣΟΚ, ΦΩΤΙΑ, ΧΑΟΣ, ΒΑΣΤΑΤΕ....!!!
-
'Στις τιμές του κοινοτικού μέσου όρου ανήλθαν το 2009 οι τιμές των τροφίμων και των μη αλκοολούχων ποτών στην Ελλάδα, σύμφωνα τα στοιχεία της Eurostat, που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.
Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην κατηγορία των χωρών μελών της ΕΕ μαζί με τη Σουηδία (104%), την Κύπρο (108%) και την Ιταλία (108%) των οποίων οι τιμές τροφίμων και μη αλκοολούχων ποτών κυμάνθηκαν το 2009 μέχρι και 10% πάνω από τον κοινοτικό μέσο όρο.
Ειδικότερα, στην ΕΕ τις υψηλότερες τιμές τροφίμων και μη αλκοολούχων ποτών εμφανίζει η Δανία με τιμές που φτάνουν στο 40% πάνω από το μέσο κοινοτικό όρο και ακολουθούν η Ιρλανδία, η Φιλανδία, το Λουξεμβούργο, η Αυστρία, το Βέλγιο, η Γερμανία και η Γαλλία με τιμές που κυμαίνονται μεταξύ 10% και 30% πάνω από το μέσο όρο των «27».
Στην Ολλανδία, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Σλοβενία, τη Μάλτα και την Πορτογαλία οι τιμές τροφίμων και μη αλκοολούχων ποτών φτάνουν μέχρι και στο 10% κάτω από τον κοινοτικό μέσο όρο ενώ στη Λετονία, τη Σλοβακία, την Εσθονία, την Ουγγαρία, την Τσεχία και τη Λιθουανία οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ 10% και 30% κάτω από το μέσο όρο των «27».
Στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Πολωνία οι τιμές τροφίμων και μη αλκοολούχων ποτών κυμαίνονται μεταξύ 30% και 40% κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ.
Αναλυτικότερα για την Ελλάδα, οι τιμές του ψωμιού και των δημητριακών ήταν την προηγούμενη χρονιά στο 117% του μέσου κοινοτικού όρου, οι τιμές του κρέατος στο 95% ενώ στο γάλα, το τυρί και τα αυγά οι τιμές ήταν στο 132% του μέσου όρου των «27». Σε ότι αφορά τα αλκοολούχα ποτά οι τιμές στην Ελλάδα ήταν το 2009 στο 105% του μέσου κοινοτικού ενώ οι τιμές στον καπνό στο 72%'
Πηγή: ΑΠΕ,ΜΠΕ, http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1836394
-
Στην... πρώτη ζώνη της Ε.Ε. οι τιμές των τροφίμων στην Ελλάδα
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=178007
Η Ελλάδα ήταν το 2009 η δωδέκατη ακριβότερη χώρα της Ε.Ε. σε τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά, με τις τιμές να κυμαίνονται στο 101% του μέσου κοινοτικού όρου. Σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελληνίδα νοικοκυρά χρειάζεται περισσότερα ευρώ για να γεμίσει το καλάθι της από ότι οι νοικοκυρές της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, αλλά και της Βρετανίας και της Ολλανδίας.
Στη Μεσόγειο, ακριβότερες είναι μόνον η Ιταλία και η Κύπρος (στο 108% του μ.ο. του '27'). Συνολικά, 12 κράτη - μέλη έχουν τιμές πάνω από τον μέσο κοινοτικό όρο και 15 χαμηλότερο.
Η Ελλάδα είναι η μαζί με την Κύπρο η δεύτερη ακριβότερη χώρα για γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά (132% του μ.ο.) και η έκτη ακριβότερη χώρα, όσον αφορά στο ψωμί και στα δημητριακά (117%).
Σύγκριση των τιμών τροφίμων και μη αλκοολούχων ποτών στην Ε.Ε. (2009):
ΔΑΝΙΑ 139
ΙΡΛΑΝΔΙΑ 129
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ 120
ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ 117
ΑΥΣΤΡΙΑ 116
ΒΕΛΓΙΟ 115
ΓΕΡΜΑΝΙΑ 111
ΓΑΛΛΙΑ 110
ΙΤΑΛΙΑ 108
ΚΥΠΡΟΣ 108
ΣΟΥΗΔΙΑ 104
ΕΛΛΑΔΑ 101
ΟΛΛΑΝΔΙΑ 98
Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ 97
ΙΣΠΑΝΙΑ 97
ΣΛΟΒΕΝΙΑ 96
ΜΑΛΤΑ 93
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ 92
ΛΕΤΟΝΙΑ 85
ΣΛΟΒΑΚΙΑ 81
ΕΣΘΟΝΙΑ 80
ΟΥΓΓΑΡΙΑ 79
ΤΣΕΧΙΑ 75
ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ 74
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 68
ΡΟΜΑΝΙΑ 66
ΠΟΛΩΝΙΑ 64(Ε.Ε. '27' = 100)
Τα 'χω παιξει με τις καταταξεις και τις στατιστικες. Γιατι θυμαμαι αρθρο να αναφερει πρωτιες ;
-
Ο χρήστης scandinavian έγραψε:
Απόσπασμα από το άρθρο του Μπάμπη Παπαδημητρίου, 'Γιατί το Ταμείο δεν ζητάει μείωση μισθών' στην Καθημερινή του Σαββάτου.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_26/06/2010_1292019Πρέπει επιτέλους να γίνει κάτι με τα ολιγοπώλια...Για πόσο καιρό ακόμα θα κοιμάται η Επιτροπή Ανταγωνισμού;
Δε χρειαζεται να διαβασω τον κιτρινο βοθρο για να μαντεψω τι γραφει ο ξεπουλημενος δημοσιογλυφτης.Εχω ομως μια τεραστια λαχταρα να διαβασω για το τι θα γραφουν τα γκεμπελακια,οταν περασει η φορολογια του 20% στις διαφημισεις.
-
Εurostat: Η Ελλάδα η 16η πιο ακριβή χώρα της ΕΕ
Οι πιο ψηλές τιμές των βασικών τροφίμων καταγράφονται το 2009 στη Δανία (40% ακριβότερα αυτά τα προϊόντα από το μέσο κοινοτικό όρο) και ακολουθούν η Ιρλανδία, η Φιλανδία, το Λουξεμβούργο, η Αυστρία ,το Βέλγιο, η Γερμανία και η Γαλλία, στις οποίες οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ από 10% έως και 30% πάνω από το μέσο κοινοτικό όρο.16 στους 27 δεν ειναι καθολου ασχημα αν σκεφτεις το μεγεθος της αγορας και την γεωγραφικη μας θεση.
Ομως το 2010 λογικα θα ανεβουμε 5 θεσουλες για πλακα.... -
απο που παραθετεις ;
οι τιμες των προιοντων νομιζω πρεπει να λαμβανονται υπ'οψην μαζι με την αγοραστικη δυναμη των πολιτων της καθε χωρας.
-
http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=49749
Οι τιμες εδω ειναι ξεχωρα απο την αγοραστικη δυναμη
Βεβαια η ΕΕ εχει πια και χωρες με πολυ χαμηλοτερα ημερομίσθια απο εμας. -
τελικά κ οι έμποροι βάζουν μυαλό ορισμένες φορές.
ήθελα να αγοράσω ένα ημερολόγιο τσέπης moleskine 1,5 έτους. τηλεφωνώ πριν 2 μήνες στο βιβλιοπωλείο που γνωρίζω ότι τα φέρνει κ μου λένε πως έφτασε η παρτίδα. ρωτώ για την τιμή και μου λένε 13.90€. Το ακούω κ αποφασίζω να μην το αγοράσω, μιας κ ήδη έχω ένα filofax organiser, αν και μεγαλύτερο σε μέγεθος. ήξερα ότι τα λεφτά που ζητούν είναι υπερβολικά, όμως υπάρχει μονοπώλειο...σήμερα περνώντας έξω από το βιβλιοπωλείο, είπα να ρίξω μια ματιά να το δω απο κοντά. βλέπω 'τιμή προσφοράς 8€' , οπότε το αγόρασα
να τονίσω ότι το προηγούμενο που είχα το είχα αγοράσει από το μουσείο Van Gogh στο Άστερνταμ στην τιμή των 7-8€ περίπου, πριν απο 1,5 χρόνο.
-
Πολλοι μικροι εχουν ριξει τις τιμες...οι μεγαλοι απλως ανεβαζουν συνεχεια με ρυθμους πολυβολου...
Εψαχνα κατι σκατολοϊδια για το σπιτι,απο φρουτιερα μεχρι μυγοσκοτώστρα,ολα τα βρηκα σε μιση τιμη απο σουπερμαρκετ. -
-
προσπαθησαμε να βγαλουμε στο 'σφυρι' ακινητα του δημοσιου, για βεβαιωμενα χρεη του δημοσιου προς εμας, τα οποια δεν μας πληρωνει
δεν γινεται, ξερετε γιατι;
γιατι ολα τα ακινητα του δημοσιου ειναι υποθηκευμενα κ 'αρμοδια για την επιλυση διαφορων ειναι τα δικαστηρια τουλονδινου'
Ακρίβεια. Που oφείλεται; Τι θα κάνουμε;