Απαντώ στο ερώτημα σου στην ακριβώς επόμενη φράση. Ίσως έπρεπε να βάλω και εισαγωγικά στην επένδυση. Επένδυση με όφελος περισσότερα προσόντα, κουλτούρα, καλλιέργεια (όσα από αυτά τέλος πάντων υπάρχουν στο ελληνικό πανεπιστήμιο!) με προσδοκώμενο απόδοση» μια καλύτερη ζωή για το παιδί τους. Αυτό θα είναι το κέρδος» του γονιου και μόνο. Χαρά για την καλύτερη ζωή του γιου κόρης.

Η χαρά κάποιου ανθρώπου είναι λίγο σχετικό θέμα. Αν το ίδιο το παιδί δεν θέλει από μόνο του να σπουδάσει και να κάνει κάτι σχετικό με σπουδές στη ζωή του, ο όποιος έλεγχος ή πίεση δεν θα τον κάνει πιο ευτυχισμένο.
Προσωπικά, επειδή τους λίγους μήνες που πέρασα επαρχία σκεφτόμουν και το δίφραγκο (δραχμές ε...) που στέλναν οι γονείς μου, αν το παιδί μου (λέμε τώρα) σπούδαζε επαρχία-εξωτερικό και μετά από ένα χρόνο μου έλεγε ότι πέρασε μόνο ένα μάθημα θα το θεωρούσα πολύ λογικό να του πω 'άρχισε να περνάς μαθήματα αλλιώς ξανασκέψου αν πραγματικά θες να τελειώσεις αυτή τη σχολή'.
Για μένα το να τον αρχίσεις στο στενό μαρκάρισμα είναι το ίδιο λάθος με το να του πεις 'Όλα για πάρτη σου αγόρι μου -κι ας τρώμε το σκατό παξιμάδι-, με την άνεση σου. Σε 15 χρόνια θα ζούμε για να έρθουμε στην ορκομωσία σου'.
Δεν έχουν όλα τα παιδιά το ίδιο επίπεδο ωριμότητας και καμμιά φορά θέλουν ένα 'ζμπρώξιμο' για να πάρουν μπρος. Πάντα για το καλό τους.

mjaco θεος ηλιος καλοκαιρινος...

Ο χρήστης Professeur έγραψε:
...με προσδοκώμενο απόδοση» μια καλύτερη ζωή για το παιδί τους. Αυτό θα είναι το κέρδος» του γονιου και μόνο. Χαρά για την καλύτερη ζωή του γιου κόρης.

Συνήθως... για να μην πω σχεδόν πάντα, η 'καλύτερη' ζωή της οπτικής του γονιού, δεν συμβαδίζει απαραίτητα με την 'καλύτερη' ζωή του παιδιού.
Σαν παιδί/φοιτήτρια, λόγω συνθηκών και κατάστασης έκανα τα πράγματα με τον τρόπο μου, μιας και δούλευα παράλληλα και είχα δικά μου χρήματα. Ακόμα και να με χρηματοδοτούσαν όμως (που πολύ θα τόθελα) αναφορά δεν θα έδινα. (δεν το αναλύω περισσότερο με κάλυψε ο mjacob).

Σα μάνα τώρα, εξασφαλίζω όσο μπορώ τα οικονομικά (ευτυχώς μικρές απαιτήσεις για χαρτηλίκι προς το παρόν) χωρίς όμως να ελέγχω αυστηρά που πάνε, ούτε χαλαρά θάλεγα. Η 'δουλειά' με τα παιδιά δεν γίνεται τόσο στον έλεγχο, ψευδαίσθηση είναι, αλλά στο πως έχουν διαμορφωθεί μέχρι να φτάσουν εκεί/εδώ. Και η διαμόρφωση αυτή ΚΑΜΜΙΑ σχέση δεν έχει με ελέγχους ή με λόγια ή με πρήξιμο.
Συνήθως γίνονται αυτό που βλέπουν το γονιό να είναι. Όχι αυτό που λέει. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ.

Βοήθεια αν θέλουν, μια 'ενημέρωση', να ξέρουν ότι είσαι εκεί αν χρειαστούν και είναι υπεραρκετό.

Κατά τη γνώμη μου λοιπόν και μέχρι τώρα (το μεγάλωμα των παιδιών μου είναι work in progress και δεν είχα προηγούμενη εμπειρία ) η καλύτερη πρακτική είναι να είσαι το άτομο που θες να γίνουν τα παιδιά σου. Και φυσικά ΔΕΝ μιλάω επαγγελματικά κλπ. Ποιότητα ατόμου.

Σαν ενήλικες μακάρι να μην έχουν καμμία σχέση με μένα και νάναι για πάρτη τους.
Άντε λίγο μιας και έχω κρατήσει κάτι από παιδί

Αν πετύχει θα δείξει, ως τώρα πάει μια χαρά.

Ο χρήστης fog έγραψε:
Συνήθως γίνονται αυτό που βλέπουν το γονιό να είναι. Όχι αυτό που λέει. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ.

Αυτό είναι η αλήθεια.
Αλλά δεν συμφέρει. Αν ο γονιός είναι ανορίωτος, πώς περιμένει το δικό του παιδί να σέβεται τα όρια;

O Μγιάκοβος και η Φογ τα είπαν όλα.
Κι εγώ πτυχιούχος σε 11 (ω ναι... ) χρόνια.
Το τι πέρασα για να το πάρω, είναι δικός μου λογαριασμός και είχε απ΄ όλα μέσα (χωρίς να τα χρησιμοποιώ για δικαιολογία...). Στουρνάρι πάντως δεν βγήκα από εκεί, ούτε οι γονείς μου αιμοράγησαν...

Τώρα αν τους...βγήκε η 'επένδυση' πάντα αδιαφορούσα... Αν τους ρωτήσεις ΣΗΜΕΡΑ, θα σου πουν πως τους βγήκε με το παραπάνω...

Φυσικά, αν τολμήσω ποτέ να πάω να ελέγξω το παιδί μου στην γραμματεία, αν όντως έχει περάσει αυτά που μου λέει, θα θεωρήσω τον εαυτό μου τον μεγαλύτερο @@ρα.

Δεν γίνεται να ζητώ από το παιδί μου να μην κάνει αυτά που έκανα εγώ. Να το συμβουλεύσω ναι. Να το ελέγξω, ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ!

ΥΣ: Πάντως εγώ ψέμματα δεν τους είχα πει... Σαφώς και δεν έκανα καλά βέβαια: δεν έπρεπε να τους είχα πει τίποτε απολύτως.

Eγώ θα επιμείνω πάντως και ας σας σπάω λίγο τα @@.

Τα παιδιά ΔΕΝ πρέπει να έχουν ΠΛΗΡΗ ελευθερία. Τους κάνει κακό και μάλιστα μεγάλο. Δεν ξέρουν να τη διαχειρίζονται και το ανθρώπινο μυαλό έχει πάντοτε μια ροπή προς το εύκολο και χαλαρό (δλδ επί του προκειμένου τάβλι και πόκα στο κυλικείο, τσιλιμπουρδίσματα με τα γκομενάκια του 1ου έτους (σόρυ για την έκφραση από τις κυρίες ), φοιτητικές βραδιές στο τελευταίο κωλόμπαρο των Ιωαννίνων/Πάτρας/ Ηρακλείου κλπ). Χρειάζονται και αυτά αλλά για μερικά παιδιά είναι δύσκολο να βρουν τη χρυσή ισορροπία.Εεε αν δε βοηθήσει ο πατέρας/μάνα έστω και με όσα του κατεβάζει η γκλάβα του, ποιος θα βοηθήσει? Το γκομενάκι του πρώτου έτους?

Τα παιδιά μπορεί να μην χρειάζονται αυστηρό έλεγχο χρειάζονται όμως καθοδήγηση. Τώρα αν η καθοδήγση του γονιού εμπεριέχει κάποια λάθη δεν είναι κακό. Κανείς δεν είναι τέλειος. Αλλά και ακόμη περισσότερο και ο χειρότερος γονέας δεν θέλει κάτι κακό για το παιδί του. συντηρητικό μπορεί να θέλει, κακό όμως όχι. Και αν σου λένε ψέμματα πως να τα καθοδηγήσεις (τώρα γιατί έχουν χαρακτήρα με εύκολο το ψέμα είναι άλλο κεφάλαιο)? Έχω μπει σε δεκάδες σπίτια ως ιδιαιτεράς και βλέπω τι χαρακτήρα έχουν τα παιδιά με 'χαλαρούς' γονείς και βλέπω πόσο εύκολο είναι το ψέμα των παιδιών. Είναι ο δικός τους κόσμος όπου και πάνε και 'κρύβονται'. Κάποιος όμως πρέπει να ανοίξει λίγο την πόρτα να μπει λίγο φως. Και ξαναεπιμένω: 18-20 χρονών στην ελληνική κοινωνία μιλάμε ακόμη για παιδιά. Τώρα αν είναι να ψάξουμε αιτίες για αυτό, είναι άλλο θέμα.

Over and out for me.

Δίνω μάθημα ανελέητης παπαγαλίας. Δεν έχω κάνει ποτέ σκονάκι, πείτε καμιά ιδέα οι έμπειροι γιατί αλλιώς δεν έχω ελπίδα

Ο χρήστης kapami έγραψε:
Δίνω μάθημα ανελέητης παπαγαλίας. Δεν έχω κάνει ποτέ σκονάκι, πείτε καμιά ιδέα οι έμπειροι γιατί αλλιώς δεν έχω ελπίδα

Να το διαβασεις..?

Ο χρήστης nonos έγραψε:

Δίνω μάθημα ανελέητης παπαγαλίας. Δεν έχω κάνει ποτέ σκονάκι, πείτε καμιά ιδέα οι έμπειροι γιατί αλλιώς δεν έχω ελπίδα

Να το διαβασεις..?

Δε φτάνουν οι ώρες ρε φίλε, δε φτάνουν γμτ

pdf ! Δοκιμασμενο !

στο κινητό; θα με πάρουν χαμπάρι

Σωστά
Τη φωτεινότητα της οθόνης φοβάμαι μη με προδώσει βασικά.. όσο και το ότι είναι καλοκαίρι και με τα κοντομάνικα δύσκολα κρύβεις πράγματα

δέχομαι ιδέες με pm's

προχθες εδινα σε μεγαλο αμφιθέατρο, παραδιδω το γραπτο μου και μεχρι να κανει ελεγχο τα στοιχεια μου ο επιτηρητης γυρναω και ριχνω μια ματιά πίσω....πισω πισω η αιθουσα ειχε τζαμια στα οποια καθρευτιζοταν ο,τιδηποτε εκαναν οι τελευταιοι γινοταν χαμός ηταν ολοι για φωτογραφία ο ενας κινητο ανοιχτο, ο αλλος ειχε αναψει τσιγαρο εειδη τον ζοριζαν τα θεματα ο αλλος πατουσε ενα μικρο σωρο από μικρες κολλες(μικροτερες από Α4) με τα ποδια του, τα επαιρνε για να δει και τα ξαναβαζε πανω

Ο χρήστης Professeur έγραψε:

Επίσης θεωρώ ότι οι σπουδές είναι επένδυση ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ των γονέων και ΣΑΦΩΣ έχουν λόγο γιατί για αυτά τα λεφτά οι περισσότεροι φτύνουν αίμα. Αλλά αυτή η επένδυση δεν έχει το νόημα να γυρίσουν πίσω λεφτά στους γονείς αλλά προσόντα για μια καλύτερη ζωή του ίδιου του παιδιού. Αν το παιδί είναι ανώριμο και δεν μπορεί να το καταλάβει κάποιος πρέπει να του το πει.

Εγώ θεωρώ πως οι σπουδές είναι μια υποχρέωση της κοινωνίας προς τα μέλη της, υποχρέωση που αρνείται να αναλάβει η υπάρχουσα κοινωνική δομή για τους λόγους της και την μεταφέρει στις πλάτες των γονιών.
Στην πραγματικότητα λοιπόν δεν χρωστάει τίποτα και σε κανέναν το παιδί, χρωστάει το εκάστοτε κράτος στον γονιό που στερήθηκε ενδεχομένως πολλά για να χτίσει έναν επιστήμονα που θα προσφέρει με την σειρά του στο κοινωνικό σύνολο.
Αλλά επειδή έτσι έχουν τα πράγματα σήμερα και δυστυχώς μιλάμε για όσους έχουν την δυνατότητα να το κάνουν, πιστεύω πως ο γονιός μέχρι την στιγμή της ενηλικίωσης θα πρέπει να έχει 'φτιάξει' ένα παιδί που είναι σε θέση να αναλάβει τις προσωπικές του ευθύνες και να στηρίξει τις επιλογές του.
Να ζυγίζει τις συνέπειες των πράξεων και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Είναι το σημείο που η ζωή του έχει περάσει ήδη στα χέρια του και θα πρέπει να ξέρει καλά που πατάει.
Είναι η ευκαιρία του να κοινωνικοποιηθεί όπως είπε ο mjacob, να πολιτικοποιηθεί, να συμμετέχει, να αυτοπροσδιοριστεί, να εξελιχθεί και φυσικά να γ@μηθει συμπληρώνω εγώ.
Κυρίως να απεμπλακεί απο το τυπικό μενου της φασολάδας που προσφέρουν οι γονείς και να φάει και καμμιά καρμπονάρα ρε αδερφέ.
Τι να τσεκάρει ο γονιός, αν είναι καλή η καρμπονάρα; Αφου μόνο φασολάδα έχει δεί στην ζωή του.

Υποχρέωση της κοινωνίας είναι να μορφώσει τα μέλη της μέχρι το λύκειο.
Μετά πρέπει μόνο να διευκολύνει την τριτοβάθμια φοίτηση (δάνεια, επιδοτήσεις,κλπ).

Γιατί να πληρώνει εξολοκλήρου το κράτος τις σπουδές του γιατρού και του μηχανικού που θα βγει από το πανεπιστήμιο και θα πληρώνεται για τις υπηρεσίες του;
Το κράτος να πληρώνει πχ τα μισά και για τα υπόλοιπα να πάρει δάνειο για να σπουδάσει και να το ξεπληρώσει με τη δουλειά του.

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Υποχρέωση της κοινωνίας είναι να μορφώσει τα μέλη της μέχρι το λύκειο.
Μετά πρέπει μόνο να διευκολύνει την τριτοβάθμια φοίτηση (δάνεια, επιδοτήσεις,κλπ).

Γιατί να πληρώνει εξολοκλήρου το κράτος τις σπουδές του γιατρού και του μηχανικού που θα βγει από το πανεπιστήμιο και θα πληρώνεται για τις υπηρεσίες του;
Το κράτος να πληρώνει πχ τα μισά και για τα υπόλοιπα να πάρει δάνειο για να σπουδάσει και να το ξεπληρώσει με τη δουλειά του.

Στον κόσμο που προτιμάς να ζεις εσύ ισχύει η ένσταση σου. Γιατί να πληρώσει το κράτος τον γιατρό αφού αυτός θα κονομάει απ αυτούς που έχουν να πληρώσουν; Οι άλλοι που δεν έχουν εννοείται θα πεθαίνουν.

Καλά, την επόμενη φορά που θα πάω στο ιατρείο να με εξετάσει, θα πω στον γιατρό να πληρωθεί όσο ένας εργάτης γιατί σπούδασε δωρεάν.

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Καλά, την επόμενη φορά που θα πάω στο ιατρείο να με εξετάσει, θα πω στον γιατρό να πληρωθεί όσο ένας εργάτης γιατί σπούδασε δωρεάν.

Ξέρω πολλούς γιατρούς πάντως που πληρώνονται σαν εργάτες και έχουν πληρώσει και τις σπουδές απ την τσέπη τους, αλλα είναι δημόσιοι (φτου κακά )

Αν και θα ήθελα να γράψω περισσότερα θα σεβαστώ το off topic του ζητήματος και θα γράψω μόνο ένα :

Ο χρήστης Professeur έγραψε:
Αν ζούσαμε Αμερική που στα 18 είναι ελευθερα πουλιά τα παιδιά τότε οκ. Στην Ελλαδα όμως όχι.

Δεν νομίζω ότι έχουν κάποιο ιδιαίτερο αέρα εκεί και ωριμάζουν οι άνθρωποι, ούτε κανά καλύτερο χώμα. Και σίγουρα όχι καλύτερη βασική παιδεία.
Για μένα, μόνο με ένα τρόπο ωριμάζει κανείς. Με την ελευθερία. Όσο λιγότερο υπό τη σκέπη της μαμάς και του μπαμπά, τόσο πιο γρήγορα θα ωριμάσει.

Αυτά που λέω πάντως, οι δικοί μου γονείς τα εφήρμοσαν σε 'μένα. Αναλυτική δεν μου ζήτησαν ποτέ, κλειδιά του σπιτιού 'μου' δεν μου ζήτησαν ποτέ, η μάνα μου στο σπίτι 'μου' δεν ήρθε ποτέ [παρ' ότι το θέλησε αρκετές φορές στην αρχή, με τη λογική 'να σου συμμαζέψω γιατί θα τα έχεις π00τάνα και να σου φτιάξω κάτι να τρως', όπως έκαναν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ φοιτητές/γονείς. Όπου εγώ φυσικά και απάντησα ότι τη μάνα μου παραδουλεύτρα στο σπίτι 'μου' δεν πρόκειται να τη βάλω, και τα σαββατοκύριακά της/άδειές της να πηγαίνει να ξεκουράζεται από τη δουλειά της], δεν με έπαιρναν 10 τηλέφωνα τη μέρα που είμαι και τι κάνω, και πάντα αρκούνταν στις απαντήσεις που τους έδινα. Κινητό μου αγόρασαν στα 19 μου γιατί άρχιζα να οδηγώ στην εθνική και το ζήτησα εγώ για τους ευνόητους λόγους. Όταν αρρώσταινα δεν θα τους έπαιρνα τηλ. να τρέξουν [για την ακρίβεια τους το έκρυβα για να μην ανησυχούν] κι έτρεχα μόνος μου με 40+ πυρετό να αγοράζω φάρμακα, να πηγαίνω σε γιατρούς, να φτιάχνω το φαγητό μου κ.ο.κ.

Τέσπα, μάλλον παρατράβηξε το 'ένα πράγμα' που ήθελα να γράψω. Πάντως, επιμένω ότι ο φοιτητής ιδίως αν είναι σε άλλη πόλη, τελικά ούτως ή άλλως θα κάνει ό,τι θέλει. Οπότε, if you can avoid it, step back and enjoy it.
Προσωπικά, για ορισμένες χρονιές των σπουδών μου αν οι γονείς μου ήξεραν ακριβώς τι γινόταν, είμαι σίγουρος ότι θα προτιμούσαν να με γύριζαν σπίτι κι ας διέκοπτα δια παντός τις σπουδές μου Εγώ όμως από αυτές τις χρονιές έμαθα πάρα πολλά ζητήματα ζωής. Και αυτό είναι κάτι ακόμα ως προς το ζήτημα της 'εγκυρότητας' της οπτικής γωνίας του γονέα.

Sorry που συνέχισα το off topic!

Ο χρήστης dbekos έγραψε:

Αυτό ήδη έγινε. Μετά την 'παραμύθα' που έφαγα στο 1ο -2ο -3ο ετος, την ψυλλιάστηκα και έσκασα μύτη συνοδευόμενος απο τον υιό (απ΄το αφτί και στον δάσκαλο), όπου έπεσα ξερός . 4ο έτος και διαπιστώθηκε 'χρέος' σε 40 απο τα 64 συνολικά μαθήματα της Σχολής . Μετά τον προφανή 'σεισμό' που έγινε, κάθε εξάμηνο έχουμε παραλαβή βαθμολογίας απο τη Γραμματεία και εγω στο 1 μέτρο, γιατι εκτυπωτές-φωτοτυπάδικα διανυκτερεύουν για τους φοιτητές. Ειναι γεγονός οτι κηδεμόνας δεν δικαιούται πρόσβαση στη βαθμολογία του φοιτητή. Μόνο για την 'αιμοδοσία' ειναι αρμόδιος!!! Ελπίζω ότι το θέμα δρομολογήθηκε και απομένει η 'άφιξη στον προορισμό'. Ίδωμεν....

gg gramps, τον τρολλαρες τον πιτσιρικα, κι εμενα το ιδιο μου εκανε ο γερος μου. στην τριτη δημοτικου

Τις προάλλες, απέτρεψα τελευταία στιγμή τη μάνα μου από το να πάρει το καράβι και να κάνει απόβαση στο πανεπιστήμιο Κρήτης για να μάθει πόσα μαθήματα χρωστάει ο αδερφός μου...

Τέτοια σκηνικά πρέπει να αποφεύγονται, οι γονείς δεν έχουν κανέναν μα κανέναν λόγο να ανακατεύονται με την φοίτηση του παιδιού, και εφ' όσον το τοποθετούν στη βάση της χρηματοδότησης, ας μπει ένα όριο π.χ. 4 χρόνια + 2 ή όσο αντέχει ο καθένας. Εικόνες με γονείς να περιμένουν έξω από τη γραμματεία προκαλούν αποτροπιασμό.