Και για μένα κακόγουστες είναι αλλά δεν είναι λόγος να θεωρηθεί αυτοκίνητο μη αυθεντικό! Ποιός μας επιβάλλει όλα τα αυτοκίνητα να ακολουθούν τη μόδα της εκάστοτε εποχής?
Και το Caravelle που συμμετείχε στο Απολλώνιο και ήταν ΟΛΟ (αμάξωμα καθίσματα κουκούλα) τυρκουάζ, λες και το είχες βουτήξει στο μπάνιο χρώματος δε συμβάδιζε με το γούστο μου, παρ' όλα αυτά ήταν σωστότατο.

Ο χρήστης 7pas100 έγραψε:
Και για μένα κακόγουστες είναι αλλά δεν είναι λόγος να θεωρηθεί αυτοκίνητο μη αυθεντικό! Ποιός μας επιβάλλει όλα τα αυτοκίνητα να ακολουθούν τη μόδα της εκάστοτε εποχής?
Και το Caravelle που συμμετείχε στο Απολλώνιο και ήταν ΟΛΟ (αμάξωμα καθίσματα κουκούλα) τυρκουάζ, λες και το είχες βουτήξει στο μπάνιο χρώματος δε συμβάδιζε με το γούστο μου, παρ' όλα αυτά ήταν σωστότατο.

Υπάρχουν δυο διαφορετικές έννοιες εδώ.
Εποχής και αυθεντικό.
Τα τυρκουάζ δέρματα μπορεί να είναι εποχής αλλά δεν είναι αυθεντικά (και σίγουρα κακόγουστα). Δεν θα το κόψεις αλλά δε θα το πάρεις και στην έκθεση να το δείξεις.
Οι κόκκινες δαγκάνες δεν είναι ούτε εποχής (δεν υπήρχαν τέτοια χρώματα για δαγκάνες τότε) ούτε, φυσικά, αυθεντικές!
Είναι σα να βλέπεις ένα σκαθάρι σε μπλέ μεταλλικό...

Αλέξανδρε, επέτρεψέ μου να διαφωνήσω εν μέρει.
Οποιοδήποτε κόκκινο χρώμα υψηλών θερμοκρασιών (πχ για μπλόκ. Βλέπε Volvo) βάφει τέλεια τις δαγκάνες.
Σίγουρα όταν θέλεις να δείξεις κάτι σε έκθεση πρέπει να είσαι σωστός στις χρωματικές επιλογές του κατασκευαστή...άσχετα αν σε εκφράζουν ή όχι αισθητικά.
Μέσα στα διαθέσιμα χρώματα του MGA ήταν και το τυρκουάζ (μιας και περί αυτού ο λόγος ). Και εποχής και αυθεντικό και για μένα παράταιρο στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο.
Στο Χολαργό κυκλοφορεί 4L μωβ μεταλλικό του 1975. Μη αυθεντικό, εποχής (σαφώς και υπήρχαν μεταλλικά χρώματα καθώς και χρωματοπώληδες με φαντασία τότε), και πανέμορφο για μένα και άλλους 5, και άσχημο για άλλους 2 που ετο είδαν. Περι ορέξεως, κολοκυθόπιτα .

Ο χρήστης 7pas100 έγραψε:
Αλέξανδρε, επέτρεψέ μου να διαφωνήσω εν μέρει.
Οποιοδήποτε κόκκινο χρώμα υψηλών θερμοκρασιών (πχ για μπλόκ. Βλέπε Volvo) βάφει τέλεια τις δαγκάνες.
Σίγουρα όταν θέλεις να δείξεις κάτι σε έκθεση πρέπει να είσαι σωστός στις χρωματικές επιλογές του κατασκευαστή...άσχετα αν σε εκφράζουν ή όχι αισθητικά.
Μέσα στα διαθέσιμα χρώματα του MGA ήταν και το τυρκουάζ (μιας και περί αυτού ο λόγος ). Και εποχής και αυθεντικό και για μένα παράταιρο στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο.
Στο Χολαργό κυκλοφορεί 4L μωβ μεταλλικό του 1975. Μη αυθεντικό, εποχής (σαφώς και υπήρχαν μεταλλικά χρώματα καθώς και χρωματοπώληδες με φαντασία τότε), και πανέμορφο για μένα και άλλους 5, και άσχημο για άλλους 2 που ετο είδαν. Περι ορέξεως, κολοκυθόπιτα .

Πάλι μπλέκονται οι έννοιες του αυθεντικού και του εποχής...
Μεταλλικό μπλέ σκαθάρι δεν υπήρχε ποτέ γιατί ποτέ στην αυθεντική του μορφή (δλδ όταν φτιάχτηκε και πουλήθηκε καινούργιο) δεν βαφόταν σε τέτοιο χρώμα. Αν το έβαψε κανείς έτσι τότε, μπορεί το χρώμα να ήταν εποχής αλλά σίγουρα όχι για αυτό αυτοκίνητο και όχι αυθεντικό.
Ο όρος 'εποχής' δεν αφορά το τι υπήρχε στην αγορά τότε αλλά το τι συνήθιζαν να κάνουν με αυτά που υπήρχαν στην αγορά: σκαθάρια μπλέ, ας πούμε, δεν έβαφαν τότε, όπως και να το κάνουμε.

Άλλο παράδειγμα:
Μόλις σκάνε τα ταμπλώ, πολλοί πάνε και τα ντύνουν με δέρμα.
Το δέρμα είναι γνωστό υλικό από πολύ νωρίς στην ιστορία της ανθρωπότητας ( ) αλλά, όπως και να το κάνουμε κανείς δεν έβαζε τέτοιο δέρμα στο μερσεντές του το 70 γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε λόγος. Όπως και να το κάνεις, δεν είναι ούτε 'εποχής', ούτε αυθεντικό! Και οι δαγκάνες, βάφτηκαν κόκκινες το '90 για να φαίνεται το λογότυπο της εταιρίας μέσα από ζάντες με πέντε ακτίνες. Στο jaguar που είχε δίσκους ζάντες δεν είχε κανένα νόημα να βαφτούν έτσι, δεν τις έβαφε κανείς τότε έτσι και κατά συνέπεια δεν είναι εποχής!
Τι λες;

Δε διαφωνώ Αλέξανδρε. Λέμε σχεδόν το ίδιο πράγμα αλλά ο καθένας το βλέπει απο τη δική του οπτική γωνία (λογικό άλλωστε αφού τέτοια θέματα περι διακόσμησης, χρωματισμών κλπ. είναι εντελώς υποκειμενικά).
Επειδή μου δίνεται πρώτη φορά η ευκαιρία να κουβεντιάσω με κάποιον για αυτό το ζήτημα (το οποίο φέρνω συνέχεια στο μυαλό μου κάθε φορά που παρατηρώ ένα παλιό αυτοκίνητο) θα χαιρόμουν πολύ να άκουγα και τις απόψεις των υπόλοιπων συν-φορουμιτών.

Στο ερώτημά σου Άγγελε δεν θέλω να είμαι απόλυτος γιατί οι απόψεις μπορεί να αλλάξουν με τον καιρό. Πώς το βλέπω τώρα; Στα δικά μου αυτοκίνητα θέλω να είναι όλα αυθεντικά όπως ήταν όταν φτιάχτηκαν πλην αναλώσιμων ανταλλακτικών που δεν με νοιάζει. Υπάρχουν όμως κάποιοι για τους οποίους ούτε αυτό είναι αποδεκτό! Εγώ π.χ. διστάζω να βάλω ζώνες ασφαλείας πίσω γιατί κανένα αυτοκίνητο της εποχής που έχω δει δεν είχε και δεν μου πάει, αλλά δεν αποκλείω να το κάνω για λόγους ασφαλείας, άλλωστε υπήρχε στο Audi η επιλογή αυτή. Με ενοχλεί επίσης η αλλαγή π.χ. σε αμερικάνικες προδιαγραφές με διαφορετικούς προφυλακτήρες, φλασάκια στα φτερά κλπ, παρότι υπήρχαν και τότε. Ή το κλασικό που έκαναν όλοι τότε στο Audi (και το είχε κάνει και ο πατέρας μου) που έβαζαν την μάσκα με τα τέσσερα φανάρια από το GL. Αν χρειαζόταν να αλλάξω ταπετσαρία ή να ντύσω με δέρμα το ταμπλώ θα το έκανα μεν, αλλά δεν θα έπαυα να ψάχνω για ένα αυθεντικό σαλόνι ή ταμπλώ και θα το έβαζα αν μου έπεφτε στα χέρια. Επίσης δεν θέλω να κάνω βελτιώσεις που υπήρχαν σε ακριβότερες ή ελαφρώς μεταγενέστερες εκδόσεις πχ. καντράν με στροφόμετρο ή κεντρική κονσόλα, ή κλιματισμό ή υδραυλικό τιμόνι.
Αλλά αυτή μου η εμμονή ίσως να οφείλεται στο ότι και τα δύο αυτοκίνητα αναβιώνουν συγκεκριμένες μνήμες. Δεν ξέρω τι θα κάνω σ'ένα αυτοκίνητο με το οποίο δεν θα έχω τόσο συγκεκριμένο συναισθηματικό δεσμό. Σίγουρα πάντως δεν θα του έκανα αλλαγές που θα το απομάκρυναν από τα μοντέλα παραγωγής της εποχής του (ούτε σε χρώμα, ζάντες κλπ) γιατί αυτού του είδους οι 'βελτιώσεις' δεν είναι σημαντικές για μένα.

Από την άλλη το σαλόνι του Caravelle στο Απολλώνιο δεν με ενόχλησε! Ίσως γιατί δεν είχα τη γνώση του πώς ήταν τα αυθεντικά σαλόνια..... Δεν μου χτύπησε άσχημα πάντως....

Ή τo Μωβ μεταλλικό 4L: το έχω δει (μάλλον έξω από το σπίτι σου ) Είμαι ουδέτερος. Ούτε ξετρελάθηκα, ούτε μου χτύπησε άσχημα. Ίσως επειδή το 4L εκτός από κλασσικό είναι και fun car και κάτι τέτοια τα σηκώνει. Αυτό όμως το καγκουρώ με τα φουσκωμένα οπίσθια που φωτογραφία του μπήκε στο thread των classic Renaults δεν θέλω ούτε να το βλέπω.....

Ειμαι πιο κοντα στις αποψεις του NIGA

Αλλα παιδες μην τρελενομαστε με τις αυστηρες εργοστασιακες προδιαγραφες. Ετσι ανακατασκευασα το SPITFIRE και το μετανοιωσα.

Επειδη το αυτοκινητο ειχε καποια κουσουρια τοτε πρεπει να τα κρατησω κι εγω, με αποτελεσμα να μην το απολαμβανω οσο θα μπορουσα σε περιπτωση που εκανα αυτες τις 2 μικροαλλαγούλες?

Φυσικα δε θα μπορουσα να αλλαξω το μετατροχιο για να βελτιωσω το κρατημα του GT6, αλλα με μεγαλη ευκολια θα εβαζα ρυθμιζομενα αμορτισερ εστω και αν δεν ηταν option εκεινη την εποχη.

Για τους χρωματισμους θα σας πω το εξης: Μιληστε με ανθρωπους που εχουν ζωντανες τις αναμνησεις απο τις δεκαετιες 50 και αρχες 60s. Θα σας πουν οτι συνηθιζόταν τοτε (έστω από λίγους) να αγοραζουν ενα καινουριο αμαξι και να το βαζουν μεσα για αλλαγη χρωματος ή για αλλαγή ταπετσαρίας, λόγω ότι κάποια εργοστάσια έδιναν πολύ περιορισμένες εναλλακτικές όταν το αγόραζες καινούριο.

Και αν δεν το εκαναν ΜΟΛΙΣ αγοραζαν το αυτοκινητο, το εκαναν με την πρωτη ευκαιρια μετα από λίγους μήνες.

Θα σας μεταφερω και την εμπειρια μου απο τις Λαμπρετες. Αν ανακετασκευασω μια συνηθισμένη Li, θα απάιξω και με τα χρωματα και θα κανω και τις βελτιωσούλες μου κλπ κλπ κλπ.
Οταν ομως ανακατασκευασω την TV200 μου, που ειναι το πιο σπανιο μοντέλο και η αξία του ξεπερνάς τις 8.000gbp(!) αυτό θα γίνει βασει των εργοστασιακων standards με μεγάλη αυστηρότητα. Νομιζω απ αυτο το παραδειγμα καταλαβαινετε το σκεπτικο μου.

Τωρα απο κει και μετα, νομιζω ειναι θεμιτο η Fulvia του Gazos για παραδειγμα, να βαφτει σε ένα άλλο μπλε σκουρο, διαφορετικο απο την εργοστασιακη της αποχρωση. Οχι γιατι 'δεν πειράζει' αλλα γιατι ειναι το αμαξι του και θα το κανει ο,τι γουσταρει για να περναει καλα μαζι του.

Κι εγω μεθαυριο ισως αποφασισω το GT6 που ειναι ασπρο να βαφτει στο Chamonix της ΒΜW από τα μέσα 60ς, αντί του Old English White που ειχε ή Triumph Δεν βλεπω ότι θα ήταν κακό κάτι τέτοιο. Οπωσδήποτε όμως δε θα μπορούσα να το βάψω στο χρυσαφί του Punto Gt 1ης γεννιάς

Και το σαλόνι του? Εγώ μπορεί να γουστάρω (υποθέσεις κάνουμε) να το κάνω πράσινο σκούρο ή μπεζ. Δεν έβγαινε ποτέ τέτοιος χρωματισμος στο Μκ1....
Ας μην το πάρει ο Μανιατόπουλος στο μουσείο του. Ας με ρίξει κατηγορία και ο Robert Smith στον τεχνικό έλεγχο για κάρτα FIVA...
Πινακίδες θα πάρω, και θα έχω ένα αμάξι που το γουστάρω πάνω απ όλα...

Αυτά...

Πάνω κάτω όλοι έχουμε τις ίδιες απόψεις απ ότι βλέπω. Spitfire, η κουβέντα σου 'και θα έχω ένα αμάξι που το γουστάρω πάνω απ'ολα' είναι όλο το νόημα...άλλωστε επειδή τα γουστάρουμε και τα αγαπάμε τα κρατάμε ακόμη τα χρέπια...
Νίκο είσαι ο πρώτος που ακούω να έχει ουδέτερη άποψη για το μωβ 4L!!! Απο ότι αποδείχτηκε απο γκαλοπ σε γνωστούς ήταν κατάσταση 'love/hate'.
Όσο για το autocross 4L της φωτογραφίας μάλλον δεν ποσταρίστηκε ως κλασικό ή τί μπορούμε να κάνουμε σε ένα κλασικό για να το σφάξουμε... Είναι αγωνιστικό (που απο κάτω δεν έχει καμία σχέση με 4L) οπότε για τα φουσκώματα και τα φαρδέματα ισχύει το form follows function
Υ.Γ. Τώρα πως να εξαλείψεις τα κουσούρια του Triumph Spitfire...Μήπως πρέπει να ανοίξουμε τόπικ?

Εμενα παλι μου αρεσει που φτιαχνω ενα αυτοκινητο οσο το δυνατον πιο κοντα στο εργοστασιακο Και απο θεμα χρωματων και ανταλλακτικων. Δεν θα μου αρεσε να το εβαφα σε χρωμα που δεν εβγαινε απο το εργοστασιο. Και δεν νομιζω να βαλω αυτοματες ζωνες και οχι τις δικες του (για παραδειγμα)
Ειναι πως το βλεπει ο καθενας....

gazos εγώ πάντως ανυπομονώ να δω την fulvia έτοιμη! Από τις φωτογραφίες που έχεις βάλει τη φαντάζομαι να σκίζει!

Από την στιγμή που υποτίθεται πως τα φτιάχνουμε για το κέφι μας, γιατί να μην τα φτιάχνουμε όπως θέλουμε?
Και διευκρινίζω. Έχω δύο αυτοκίνητα, και τα δύο με matching numbers, έχω ανακατασκευάσει το ένα όπως το εβγαζε το εργοστάσιο, απλά μένει να βάλω τις ζάντες με τα τάσια για να είναι complete.
Το δεύτερο το οποίο το χρησιμοποιώ κάθε μέρα, έχει μπλοκέ με εργοστασιακό βήμα, ταμπλώ μονοκόμματο αντι για το διαιρούμενο σε δυο κομμάτια, αντιστρεπτικές μπρός πίσω, ηλεκτρονική και ζάντες εποχής gotti.
Και τα δύο κάπως έτσι κυκλοφορούσαν στην εποχή τους. Δεν βρίσκω για ποιό λόγο να φτιάξω και το δεύτερο όπως βγήκε από το εργοστάσιο, το να έχω δύο αυτοκίνητα ίδια δεν μου λέει κάτι. Προτιμώ να μην είναι 100% γνήσιο αλλά να είναι λειτουργικό, αισθητικά άρτιο, και να το απολαμβάνω.

Να κάνω και εγώ με ερώτηση με την σειρά μου.
Εχω ένα opel corsa 1.0 μοντ. 90 του οποίου έχω καταθέσει τις πινακίδες εδώ και 2 χρόνια, και πλέον βρίσκεται σε ακινησία στο χωριό της γυναίκας μου εντός οικοπέδου.
Αυτό το αμάξι είχε αρχικά αγοραστεί αναπηρικό λόγω του πατέρα μου.Αφου πέθανε ο πατέρας μου το πήρε κληρονομικά η μάνα μου.
Σε κάποια φάση πήραμε άλλο καινούργιο αυτοκίνητο,αλλά επειδή δεν ήθελα με τίποτα να το δώσω λόγω συναισθηματικής και όχι μόνο αξίας,αποφασίσαμε απο κοινού με την μάνα μου να παραδώσει προσωρινά τις πινακίδες στην εφορία, χωρίς να κάνει οριστική διαγραφή.
Αυτά όσον αφορά την ιστορία.
Τώρα εκτός απο ηλεκτρομαγνητικές κλειδαριές,ηλ.παράθυρα εμπρός και συναγερμό δεν έχει υποστεί καμία άλλη μετατροπή.
Αξίζει τον κόπο να το κρατήσω μέχρι την πολυπόθητη ημ/νία για να πα΄ρω τις πινακίδες της ΦΙΛΠΑ;
Εννοώ σύμφωνα με αυτά που έχω αναφέρει υπάρχει πιθανότητα να πάρω τις πινακίδες ή είναι όνειρα θερινής νυχτός;
Και επίσης στην 20ετία θεωρείται ιστορικό, ή παραπάνω;
Υπόψη ότι δεν έχω σκοπό να το χρησιμοποιώ για μέσο μετακίνησης απλώς να το κρατήσω γιατί μου θυμίζει κάποια πράγματα που δεν θέλω να ξεχάσω.
Ευχαριστώ προκαταβολικά για τις όποιες απαντήσεις θα μου δώσετε.

Υ.Γ Προ μερικών ημερών απεβίωσε και η μητέρα μου οπότε να ξανακυκλοφορήσει με συμβατικές πινακίδες μάλλον το αποκλείω λόγω ανωτέρας βίας.

Ο χρήστης piii έγραψε:
....

Συλλυπητήρια!

Το οπελακι δυστυχώς έχει αρκετά χρόνια ακόμα μπροστά του για να θεωρηθεί 'κλασσικό'. Αυτό δε σημαίνει, βέβαια, πως του αξίζει να το παραμελήσεις ή να το ξεφορτωθείς... απεναντίας, τη στιγμή που έχει τόσο μεγάλη συναισθηματική αξία για εσένα πρέπει να βρεις κάποιον τρόπο να το φροντίσεις για να μην καταστραφεί.
Πινακίδες, το νωρίτερο που θα μπορέσεις να πάρεις είναι σε μια 6ετία, αλλά απο μόνος σου θα το νιώθεις πολύ 'φρέσκο' για να το κυκλοφορήσεις με τα άλλα ιστορικά.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω...
Μόνο μην το πετάξεις, σε παρακαλώ, γιατί θα έρθει η στιγμή που θα το μετανιώσεις πικρά!

Ο χρήστης D-Jet έγραψε:

....

Συλλυπητήρια!

Το οπελακι δυστυχώς έχει αρκετά χρόνια ακόμα μπροστά του για να θεωρηθεί 'κλασσικό'. Αυτό δε σημαίνει, βέβαια, πως του αξίζει να το παραμελήσεις ή να το ξεφορτωθείς... απεναντίας, τη στιγμή που έχει τόσο μεγάλη συναισθηματική αξία για εσένα πρέπει να βρεις κάποιον τρόπο να το φροντίσεις για να μην καταστραφεί.
Πινακίδες, το νωρίτερο που θα μπορέσεις να πάρεις είναι σε μια 6ετία, αλλά απο μόνος σου θα το νιώθεις πολύ 'φρέσκο' για να το κυκλοφορήσεις με τα άλλα ιστορικά.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω...
Μόνο μην το πετάξεις, σε παρακαλώ, γιατί θα έρθει η στιγμή που θα το μετανιώσεις πικρά!

Βρίσκομαι σε παρόμοια κατάσταση με ένα Nissan Cherry του '86. Οι λόγοι που το κρατάω είναι καθαρά συναισθηματικοί. Πέραν του ότι είναι αυτοκίνητο με μηδέν (!) προβλήματα! Όλοι μου λένε να το ξεφορτωθώ (καθώς διατηρώ πλέον 3 αυτοκίνητα), αλλά δεν θέλω με τίποτα να το δώσω. Απεναντίας, είναι στα άμεσα πλάνα μου να διαθέσω χρήματα για αυτό και να αρχίσω σιγά σιγά να το ξανακάνω όπως ήταν οταν βγήκε από το εργοστάσιο.

Συλλυπητήρια....

Eπειδή κι εμένα η ενασχόλησή μου με τα κλασικά αυτοκίνητα (ή αυτά που νομίζω εγώ κλασικά) ξεκίνησε για τους ίδιους συναισθηματικούς λόγους έχω να πω το εξής:
Το αυτοκίνητο αυτό βρίσκεται τώρα στην εφηβεία του, δηλαδή στην... άχαρη ηλικία. Όλοι το θεωρούν παλιό αλλά κανένας (ούτε ο νόμος) κλασικό. Όλοι σ'αυτή την ηλικία κάνουν το σφάλμα και ξεφορτώνονται τα αυτοκίνητα με τα οποία έχουν συναισθηματικούς δεσμούς κι αργότερα το μετανιώνουν. Όταν το Audi του πατέρα μου ήταν 18 χρονών του είχα φάει τ'αυτιά να το αλλάξει (και το έκανε τελικά) και μετά από 15 χρόνια έτρεχα να βρω ίδιο να αγοράσω.....
Τυπικά θα μπορέσεις να βάλεις πινακίδες ιστορικού στα 25 του δηλαδή σε οχτώ χρόνια. Πιθανόν στα μάτια των τρίτων να γίνει κλασικό μετά τα 35 του. Αλλά για σένα αυτό δεν έχει σημασία. Πινακίδες ιστορικού θα πάρεις εφόσον δεν ρημάξει μέχρι τότε, γι'αυτό φρόντισέ το. Αν μπορείς να το βάλεις σε κάποιο στεγασμένο χώρο ή μία κουκούλα θα ήταν το καλύτερο. Αλλιώς θα μπεις στο (οικονομικό) δίλημμα αν θα το ανακατασκευάσεις ή όχι. Κάτι που μπορείς να αποφύγεις με λίγη φροντίδα από τώρα.

Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Συλλυπητήρια....

Eπειδή κι εμένα η ενασχόλησή μου με τα κλασικά αυτοκίνητα (ή αυτά που νομίζω εγώ κλασικά) ξεκίνησε για τους ίδιους συναισθηματικούς λόγους έχω να πω το εξής:
Το αυτοκίνητο αυτό βρίσκεται τώρα στην εφηβεία του, δηλαδή στην... άχαρη ηλικία. Όλοι το θεωρούν παλιό αλλά κανένας (ούτε ο νόμος) κλασικό. Όλοι σ'αυτή την ηλικία κάνουν το σφάλμα και ξεφορτώνονται τα αυτοκίνητα με τα οποία έχουν συναισθηματικούς δεσμούς κι αργότερα το μετανιώνουν. Όταν το Audi του πατέρα μου ήταν 18 χρονών του είχα φάει τ'αυτιά να το αλλάξει (και το έκανε τελικά) και μετά από 15 χρόνια έτρεχα να βρω ίδιο να αγοράσω.....
Τυπικά θα μπορέσεις να βάλεις πινακίδες ιστορικού στα 25 του δηλαδή σε οχτώ χρόνια. Πιθανόν στα μάτια των τρίτων να γίνει κλασικό μετά τα 35 του. Αλλά για σένα αυτό δεν έχει σημασία. Πινακίδες ιστορικού θα πάρεις εφόσον δεν ρημάξει μέχρι τότε, γι'αυτό φρόντισέ το. Αν μπορείς να το βάλεις σε κάποιο στεγασμένο χώρο ή μία κουκούλα θα ήταν το καλύτερο. Αλλιώς θα μπεις στο (οικονομικό) δίλημμα αν θα το ανακατασκευάσεις ή όχι. Κάτι που μπορείς να αποφύγεις με λίγη φροντίδα από τώρα.

+1!!!
Kαι εγώ είχα φάει τον πατέρα μου πριν 9 χρόνια να πετάξει την GSA μας για να πάρει κάτι καινούριο αφού είχα περάσει ολόκληρη την παιδική μου ηλικία και αφού είχα μάθει να οδηγώ σε αυτό. Πήραμε τελικά καινούριο αλλά ευτυχώς πριν το πετάξουμε κατάλαβα οτί έιχα κάνει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος καθώς μαζί με αυτό θα πέταγα και ένα σωρο ευχάριστες αναμνήσεις και την έχω πλέον στεγασμένη σε αναμονή για την επαναφορα της

Ο χρήστης D-Jet έγραψε:

....

Συλλυπητήρια!

Το οπελακι δυστυχώς έχει αρκετά χρόνια ακόμα μπροστά του για να θεωρηθεί 'κλασσικό'. Αυτό δε σημαίνει, βέβαια, πως του αξίζει να το παραμελήσεις ή να το ξεφορτωθείς... απεναντίας, τη στιγμή που έχει τόσο μεγάλη συναισθηματική αξία για εσένα πρέπει να βρεις κάποιον τρόπο να το φροντίσεις για να μην καταστραφεί.
Πινακίδες, το νωρίτερο που θα μπορέσεις να πάρεις είναι σε μια 6ετία, αλλά απο μόνος σου θα το νιώθεις πολύ 'φρέσκο' για να το κυκλοφορήσεις με τα άλλα ιστορικά.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω...
Μόνο μην το πετάξεις, σε παρακαλώ, γιατί θα έρθει η στιγμή που θα το μετανιώσεις πικρά!

Ευχαριστώ για τα συλλυπητήρια αλλά δυστυχώς ήταν κάτι μου έμελε να γίνει.Αν και δέχομαι αρκετές πιέσεις να το ξεφορτωθώ δεν θα υποκήψω ποτέ!!! μόνο και μόνο γιατί όπως και πολλά παλικάρια εδω μέσα μάθανε σε τέτοιου είδους αμάξια να οδηγάνε+επίσης το γεγονός το ότι μου θυμίζει του γονείς μου οπότε καταλαβαίνεις..
Αρα υπομονή έως το 2014. Δεν είναι τρομακτικά μακριά.
Ευτυχώς βρίσκεται σε υπόστεγο στον καθαρό αέρα και δεν βρέχεται τουλάχιστον.
Προσπαθώ μιά φορά στους 2-3 μήνες να το βάλω μπρός και να το κάνω μια μικρή γύρα στο χωριό.
Καμιά άλλη συμβουλή;

πλυσιμο, να ειναι παντα καθαρο σε πονηρα σημεια, και κινηση
τιποτα αλλο!

Αφού το έχεις σε υπόστεγο και το βάζεις και μπρος που και που νομίζω ότι είσαι εντάξει για όλη την περίοδο αναμονής. Εγώ θα σου έλεγα να του πάρεις και μία φτηνή ψιλή κουκούλα (όχι αδιάβροχη) από το πράκτικερ για να το προστατέψεις λίγο από την σκόνη και τον ήλιο (να την δέσεις όμως γιατί πετάει εύκολα )
Σκουριά φαντάζομαι δεν θα έχει σωστά; (αν είχε καλύτερα να την φρόντιζες από τώρα για να μην επεκταθεί). Κι αν του λείπει κάτι καλύτερα να κοιτάξεις το πάρεις και να το βάλεις στην άκρη από τώρα που υπάρχουν ακόμη ανταλλακτικά και φτηνά για να μην ψάχνεσαι αργότερα!